Fear dot com, een thriller/horror film met een foute verhaallijn,
het kwam erop neer als je de site 'fear dot com' bezocht je nog 48 uur te leven had, en dan je nog een getalenteerde man v/d ressearchee die het tot de bodem onderzocht, en zelf ook licht doordraaide *gaap*
Dinalfos schreef op 02-09-2004 @ 01:00 : Trouwens, Noé geeft zelf eerlijk toe de film(s) alleen gemaakt te hebben om te provoceren. Daarbij gebruik makende van veel visuele truukjes en geluiden die het verhaal in geen enkel opzicht stuwen of ondersteunen. Dat werkt voor sommige regisseurs goed, maar die hebben dan ten minste nog een beetje cinematisch talent. En daar kan ik Noe persoonlijk niet echt op betrappen, hoewel I stand alone nog wel iets te bieden had.
Ik heb nog nergens gelezen dat Noé toegeeft de films gemaakt te hebben óm te provoceren - dat zou wel heel triest zijn. Het gaat om de thema's, en met Kubrick als voorbeeld probeert hij veel meer. Hij geeft in veel interviews aan blij te zijn om het (franse) publiek te shockeren, maar meer omdat de Franse filmindustrie zo conservatief is.
Ik vind Noé een groot talent.
Citaat:
En Vincent Cassel kwam op mij ook niet echt over als open minded in de interviews die ik van hem gezien heb. Ik vond het eigenlijk maar een naar mannetje.
Een van mijn meest favoriete acteurs. Wat een aanwezigheid en uitstraling.
__________________
"The schizophrenic is drowning in the same waters in which the mystic swims with delight" -- Joseph Campbell (Mintz, 1983)
Dinalfos schreef op 02-09-2004 @ 01:00 : Ik vond dat juist erg simplistisch. Zeker nadat ik zoveel mensen had gehoord over de verborgen complexiteit van deze film. Ik had echt zoiets van "waar blijft de complexiteit"? We moesten sympathiseren met(of ons op zijn minst laten intrigeren door)de karakters en hun belevenissen, maar ondertussen wel pikken dat Noé zijn moraal Stone-stijl aan ons opdrong.
Simplistisch wellicht, maar toch alles behalve alledaags. Het goed/slecht principe slaat tijdens het zien van de film totaal om naar de andere kant
Spoiler
waar hij eerst cassel en dupontel als monsters afschilderde, ging mijn sympathie aan het begin, ondanks dat die lintworm ook kwaadaardig was, naar de lintworm. Later sloeg dit om uit medelijden met belluci en was zowel de actie van cassel als van dupontel veel beter te begrijpen.
Dit was eerder een fight club moraal dan een standaard actiefilm moraal vind ik.
Citaat:
Dinalfos schreef op 02-09-2004 @ 01:00 : Ik vond dat het acteerwerk, met name van Cassel, niet veel verder reikte dan de oppervlakte. Oftewel een hoop masculien geschreeuw(dat later in de film dan zogenaamd moet afzakken om weer te geven welke gemakzuchtige karakterboog Cassel had ondergaan) en grote gebaren. Dat werd later wel iets beter, maar hij kon mij toch nergens overtuigen. En Monica Beluci, tja, die weet wel hoe ze
Spoiler
zich fictief moet laten verkrachten
. Maar het script is te mager om haar karakter een beetje een geraamte te geven. Dat leidt er toe dat de film zich moet beroepen op het shockerende effect van "een" vrouw die door "een" enge man wordt verkracht. Dat vinden we natuurlijk allemaal vreselijk, maar de shock kwam bij mij dus niet voort uit medeleven en zorgen voor haar personage. Ook niet achteraf.
Dat vind ik juist een van de pluspunten van de film
Spoiler
je krijgt na de daad pas sympathie, dat geldt zowel voor de brandblusserscene, die verklaart wordt vanuit de verkrachting, als voor de verkrachting, die nog versterkt wordt door het feit dat ze zwanger bleek te zijn.
Dat is ook een effect van de mementostructuur, als je iemand in zijn laatste scene voor het eerst ziet heb je natuurlijk nog geen sympathie voor de persoon, dat geldt ook voor de beginscenevan memento
Spoiler
waarin lennart iemand dood schiet.
De truuk is juist om door latere (belangrijke) informatie mee te voelen met mensen die je eigenlijk nooit leert kennen. Ik denk overigens niet dat het de bedoeling was om je echt in te leven in belluci's karakter, daar vind ik haar rol te klein voor. Wel goed vind ik
Spoiler
hoe ze aan het einde van de film met cassel in bed ligt en hij haar lijkt te verkrachten, maar daar vind ze het niet erg, terwijl de daad hetzelfde is. Dat geeft een heel goed contrast aan, belluci is meer het onderwerp van de film dan de hoofdrolspeelster, die rol gaat wat mij betreft naar cassel uit
Citaat:
Dinalfos schreef op 02-09-2004 @ 01:00 : Het deed me wel iets, maar niet op een dieper niveau. Zoals een wilde vreemde vrouw die wordt verkracht in plaats van bijvoorbeeld een hele goede vriendin of nog closer. Dat is het nadeel van een(in mijn ogen) zwak script(en met script bedoel ik niet de dialogen, want die waren grotendeels geimproviseerd, wat soms duidelijk te merken was), niet afdoende acteerprestaties en de Mementostructuur in combo. De structuur brengt het risico met zich mee dat als het script niet goed genoeg is dan zullen de gebeurtenissen in het begin(het einde dus)je achteraf(na afloop van de film of geleidelijk aan door de film heen) ook niet dusdanig bewegen dat er een terugwerkende kracht van uit gaat. Dat had ik met Memento wel en met Irreversible absoluut niet.
Dat het je niet op een dieper niveau iets deed tijdens het kijken is in principe logisch, dat komt inderdaad door de mementostructuur. Je weet overigens al wel voor die scene dat zowel cassel als dupontel van haar hielden, dat zegt toch wel wat over haar persoonlijkheid vind ik. Maar echt diep wordt er niet op haar ingegaan, figuurlijk dan. Dat had misschien wel gekund, maar ik vind de onthulling
Spoiler
dat ze zwanger was
eigenlijk al voldoende om de verkrachting nog een flinke graad erger te maken.
En wat bedoel je met het script, want ik ging er inderdaad vanuit dat je de dialogen bedoelde .
Citaat:
Dinalfos schreef op 02-09-2004 @ 01:00 : Ja, ik denk ook dat het camerawerk de state of mind van de acteurs reflecteerde, maar ik zie niet in hoe dat de film diepgang geeft. Dat soort methodes worden als sinds het begin gehanteerd, zij het natuurlijk net even iets minder gestileerd en extreem dan door Noé. Ik vind het dan ook niets toevoegen.
Het voegt voor mij toe dat je ondanks dat je niks van de karakters weet, toch duidelijk beleeft wat zij beleven. Overigens vond ik cassel wel goed acteren, maar dat terzijde.
Citaat:
Dinalfos schreef op 02-09-2004 @ 01:00 : Maar goed, dit standpunt kan ook komen doordat ik teveel verwachte op intellectueel-cinematisch gebied, zoals ik in het bovenstaande stukje al zei.
Hmm, ok.
Citaat:
Dinalfos schreef op 02-09-2004 @ 01:00 : De details kan ik me niet herinneren, eigenlijk. Je bedoelt dat
Spoiler
ze lag te zonnen op het strand?
Mja, die boodschap is mij dan kennelijk ontschoten. Maar het zou voor mij denk ik niet genoeg zijn om de film te redden. Dat had de plotoutlining moeten doen.
Spoiler
je ziet haar zitten op de bank met die zwangerschapstest in haar handen en ze lacht omdat ze ontdekt dat ze zwanger is. Dan richt de camera zich via een poster naar het plafond en gaat daarna weer naar beneden via een poster, die nu vervangen is door die van kubricks "2001: a space odyssey". Het beeld gaat van boven naar beneden waardoor je eerst alleen de tagline "the ultimate trip" in beeld hebt, en naarmate het beeld omlaag gaat zie je de titel van de film pas. Dit geeft aan dat ze fantaseert over wat ze als toekomst hoopt te hebben. Als het beeld langs die poster is zie je belluci op bed liggen met een dikke zwangerschapsbuik. Daarna krijg je die scene op een grasveld waar ze die kinderen ziet spelen(de strand scene). Daarna komt leeg beeld en uiteindelijk eindigt dan de film met in dikke letters zwart wit "le temps detruit tout", "de tijd maakt alles kapot" in beeld en daarna is de film plotsklaps afgelopen.
Hoe Noé dit gedaan heeft vind ik vrij geniaal, het heeft een bepaalde ambivalentie. Maar een goed einde aan een slechte film maakt geen goede film inderdaad, dus ik betwijfel ten zeerste dat ik je met dit stukje overtuig van de visie van de regisseur.
Citaat:
Dinalfos schreef op 02-09-2004 @ 01:00 : Mja, maar Gaspar Noé staat bekend als vrij conservatief, en zeker met zijn andere nogal abusief ingestelde filmI Stand Alone in het achterhoofd is dat niet zo gek. En Vincent Cassel kwam op mij ook niet echt over als open minded in de interviews die ik van hem gezien heb. Ik vond het eigenlijk maar een naar mannetje. Misschien dat dit mijn mening over de film behoorlijk heeft aangescherpt.
Hmm, dat zou ik jammer vinden. Ik denk dat dat ook een van de redenen is dat ik geen interviews of making ofs kijk. Noé's andere film heb ik overigens niet gezien, maar wil ik wel graag zien.
Citaat:
Dinalfos schreef op 02-09-2004 @ 01:00 : Trouwens, Noé geeft zelf eerlijk toe de film(s) alleen gemaakt te hebben om te provoceren. Daarbij gebruik makende van veel visuele truukjes en geluiden die het verhaal in geen enkel opzicht stuwen of ondersteunen. Dat werkt voor sommige regisseurs goed, maar die hebben dan ten minste nog een beetje cinematisch talent. En daar kan ik Noe persoonlijk niet echt op betrappen, hoewel I stand alone nog wel iets te bieden had.
Hmm, hier ben ik het niet mee eens, het camerawerk ondersteunt het verhaal wel degelijk en de geluiden geven de film iets dramatisch, als een soort van sirene ofzo. Als Noé werkelijk deze film alleen maar heeft gemaakt om te provoceren zou ik dat zonde vinden, zo oppervlakkig. Maar goed, nog een reden dus om geen interviews te lezen.
Mijn laatste film is trouwens Timeline: vermakelijk, vermakelijker dan ik verwacht had.
Sinds de reacties op je verhaaltje op sneakpoint.nl gelukkig toch maar geleerd om iets als spoiler neer te zetten? Jammer genoeg had ik t daar al gelezen...
lovetear schreef op 02-09-2004 @ 15:41 :
Simplistisch wellicht, maar toch alles behalve alledaags. Het goed/slecht principe slaat tijdens het zien van de film totaal om naar de andere kant
Spoiler
waar hij eerst cassel en dupontel als monsters afschilderde, ging mijn sympathie aan het begin, ondanks dat die lintworm ook kwaadaardig was, naar de lintworm. Later sloeg dit om uit medelijden met belluci en was zowel de actie van cassel als van dupontel veel beter te begrijpen.
Dit was eerder een fight club moraal dan een standaard actiefilm moraal vind ik.
Ik kan me voorstellen dat dat de bedoeling was. Maar zo zag ik het gewoon niet. In mijn ogen gebruikte hij de latere
Spoiler
verkrachting
als excuus voor het gedrag van Cassel en Dupontel. Alsof hij het vanzelfsprekend acht dat de kijker de eigenrichting van die twee voor lief neemt OMDAT het lot van
Spoiler
Belluci zo gruwelijk
bleek te zijn. Ik kon in ieder geval geen medelijden opbrengen, zelfs niet vanuit mijn onderbuik. As for Fight Club; die heb ik helaas nog niet gezien(niet slaan!), dus ik kan geen vergelijking trekken met die moraal.
Citaat:
Dat vind ik juist een van de pluspunten van de film
Spoiler
je krijgt na de daad pas sympathie, dat geldt zowel voor de brandblusserscene, die verklaart wordt vanuit de verkrachting, als voor de verkrachting, die nog versterkt wordt door het feit dat ze zwanger bleek te zijn.
Dat is ook een effect van de mementostructuur, als je iemand in zijn laatste scene voor het eerst ziet heb je natuurlijk nog geen sympathie voor de persoon, dat geldt ook voor de beginscenevan memento
Spoiler
waarin lennart iemand dood schiet.
Spoiler
De truuk is juist om door latere (belangrijke) informatie mee te voelen met mensen die je eigenlijk nooit leert kennen. Ik denk overigens niet dat het de bedoeling was om je echt in te leven in belluci's karakter, daar vind ik haar rol te klein voor. Wel goed vind ik
Spoiler
hoe ze aan het einde van de film met cassel in bed ligt en hij haar lijkt te verkrachten, maar daar vind ze het niet erg, terwijl de daad hetzelfde is. Dat geeft een heel goed contrast aan, belluci is meer het onderwerp van de film dan de hoofdrolspeelster, die rol gaat wat mij betreft naar cassel uit
Spoiler
Spoiler
Tja. Zoals ik al in mijn vorige post zei, vond ik de film inhoudelijk gewoon niet sterk genoeg. Ik begrijp heel goed wat de voordelen en mogelijkheden zijn van omgekeerd chronologische storytelling, maar ik vond dat die in Irreversible niet werden benut door de set up en uitwerking. Bij Memento was dat wel anders omdat die film een superieur script had en Crishtopher Nolan een veel betere regisseur is om ziets in goede banen te leiden.
En dat Belluci's rol klein was ben ik met je eens. Maar ik denk dat dat dat juist de grootste fout was van de film. Door het gebrek aan karakteronderbouwing- en stuwing doet het allemaal wat populistisch en oppervlakkig aan. Noe heeft wel wat te bieden om het gebied van stijl, maar een
Spoiler
gruwelijke verkrachting
simuleren en vervolgens inspelen op de gevoelens die dit los maakt bij de kijker kan iedere regisseur. De diepzinnigheid kun je er dan eventueel bij bedenken. De truuk is om met een echt script te komen(omgekeerd chronologisch of niet) dat voldoet aan de kwalificaties van goede cinema. Dus toepasbare dialogen, genuanceerde personages, een verhaal dat bestaat uit meer dan een paar regeltjes op papier en een goede regisseur die beschikt over meer kwaliteiten dan alleen stijl.
Ik zeg niet dat elke film dit moet hebben(absoluut niet zelfs), maar in het geval van irreversible lijkt me dit toch wenselijker. Tenminste, als je als filmmaker nastreeft dat je film serieus wordt genomen op een hoger cinematisch niveau. Irreversible zoals het nu is weet door zijn simpliciteit niet voldoende te bereiken. Let wel, ik presenteer dit niet als de absolute waarheid. Het is slechts mijn bescheiden mening.
Citaat:
Dat het je niet op een dieper niveau iets deed tijdens het kijken is in principe logisch, dat komt inderdaad door de mementostructuur. Je weet overigens al wel voor die scene dat zowel cassel als dupontel van haar hielden, dat zegt toch wel wat over haar persoonlijkheid vind ik. Maar echt diep wordt er niet op haar ingegaan, figuurlijk dan. Dat had misschien wel gekund, maar ik vind de onthulling
Citaat:
dat ze zwanger was
Citaat:
eigenlijk al voldoende om de verkrachting nog een flinke graad erger te maken.
En wat bedoel je met het script, want ik ging er inderdaad vanuit dat je de dialogen bedoelde .
Mja, ik bedoel bij dit soort films natuurlijk altijd het effect achteraf. Ik snap natuurlijk dat je een film(welke structuur dan ook)eigenlijk altijd als geheel moet beoordelen.
En de onthulling maakt de
Spoiler
verkrachting
natuurlijk ernstiger en pijnlijker voor de kijker, maar dat zag ik juist als grasping at straws. Hoe maak ik mijn film op zo'n eenvoudige mogelijk wijze dramatisch en thought provoking? Het is allemaal zo straightforward en ongenuanceerd. Zoals ik al eerder zei, ik verwacht niet van iedere film de meest verfijnde scripts denkbaar, maar als je besluit zoiets afgrijselijks zo pontificaal(hoewel nergens echt seksueel expliciet, duurde het allemaal toch negen minuten!)in beeld te brengen en het niet goed onderbouwd, dan krijg je dat mensen je beschuldigen van sensatiezucht en aandachttrekkerij. Iedereen kan immers shockeren, zoals de beste man zelf al zei in een interview. Dit duidt er voor mij op dat Noé óf geen al te best scenarioplanner is, óf gewoon uit was op provocatie.
Met script bedoelde ik trouwens de outlining van de plot en de settings. Want eigenlijk was er niet eens een officieel script. Het kwam allemaal direct uit het hoofd van Noé, als ik het goed heb begrepen. Dat verklaart voor mij dus wel het een en ander.
Citaat:
Het voegt voor mij toe dat je ondanks dat je niks van de karakters weet, toch duidelijk beleeft wat zij beleven. Overigens vond ik cassel wel goed acteren, maar dat terzijde.
Agree to disagree, dan maar.
Citaat:
Spoiler
je ziet haar zitten op de bank met die zwangerschapstest in haar handen en ze lacht omdat ze ontdekt dat ze zwanger is. Dan richt de camera zich via een poster naar het plafond en gaat daarna weer naar beneden via een poster, die nu vervangen is door die van kubricks "2001: a space odyssey". Het beeld gaat van boven naar beneden waardoor je eerst alleen de tagline "the ultimate trip" in beeld hebt, en naarmate het beeld omlaag gaat zie je de titel van de film pas. Dit geeft aan dat ze fantaseert over wat ze als toekomst hoopt te hebben. Als het beeld langs die poster is zie je belluci op bed liggen met een dikke zwangerschapsbuik. Daarna krijg je die scene op een grasveld waar ze die kinderen ziet spelen(de strand scene). Daarna komt leeg beeld en uiteindelijk eindigt dan de film met in dikke letters zwart wit "le temps detruit tout", "de tijd maakt alles kapot" in beeld en daarna is de film plotsklaps afgelopen.
Hoe Noé dit gedaan heeft vind ik vrij geniaal, het heeft een bepaalde ambivalentie. Maar een goed einde aan een slechte film maakt geen goede film inderdaad, dus ik betwijfel ten zeerste dat ik je met dit stukje overtuig van de visie van de regisseur.
Nee, je overtuigt me niet, maar ik geef wel toe dat ik de film lang geleden(1 keertje) gezien heb en dus niet alle details meer kan herinneren. De mening die ik geef is dus de mening die ik toen na afloop had. Maar ik kan me genoeg herinneren om te weten dat ik de film inderdaad niet méér zal waarderen dan het nu geval is.
Maar ik neem het allemaal van je aan. Alleen denk ik wel dat als het einde bijzonder had gevonden, ik de subtext ook wel had opgepakt.
Citaat:
Hmm, dat zou ik jammer vinden. Ik denk dat dat ook een van de redenen is dat ik geen interviews of making ofs kijk. Noé's andere film heb ik overigens niet gezien, maar wil ik wel graag zien.
Tja, als je hem kunt waarderen is het zeker aan te raden. Maar ook hier werd ik eerlijk gezegd een beetje onpasselijk. Niet van wat ik daadwerkelijk te zien kreeg(ben wel wat gewend), maar van wat ik opvatte als de moraal inherent aan Noé's persoonlijke politieke overtuigingen. Daar hou ik nooit zo van, zeker niet als ik de regisseur als een hufter beschouw. Maar filmisch gezien is I Stand Alone wel iets beter dan Irreversible, naar ik meen.
Citaat:
Hmm, hier ben ik het niet mee eens, het camerawerk ondersteunt het verhaal wel degelijk en de geluiden geven de film iets dramatisch, als een soort van sirene ofzo. Als Noé werkelijk deze film alleen maar heeft gemaakt om te provoceren zou ik dat zonde vinden, zo oppervlakkig. Maar goed, nog een reden dus om geen interviews te lezen.
Ik had het niet specifiek over de geluiden en visualisaties in deze film, eigenlijk. Ik haalde gewoon wat algemeen commentaar van Noé aan over zijn werkstijl.
__________________
Why doesn't George R.R. Martin use Twitter? Because he killed all 140 characters.
miro schreef op 02-09-2004 @ 17:08 : Sinds de reacties op je verhaaltje op sneakpoint.nl gelukkig toch maar geleerd om iets als spoiler neer te zetten? Jammer genoeg had ik t daar al gelezen...
Sorry hoor.
Maar inderdaad, ik heb de kunst van het spoiler taggen inmiddels redelijk onder de knie.
__________________
Why doesn't George R.R. Martin use Twitter? Because he killed all 140 characters.
Geweldige film, een echte klassieker en zeker de moeite waard om te kijken als je een filmliefhebber bent.
Geweldige muziek, geweldig plot en goede acteurs als Paul Newman & Robert Redford
__________________
Als je geen doel hebt, kan je ook de weg niet kwijt zijn.
A wise man once told me: There are many endings, but the right one is the one you choose.
'The village'. Paar aardige schrikmomenten (je wéét dat er iets gaat komen, maa tóch schrik je... jongen naast me schrok meer van míj dan van de film) en verrassinkjes, maar all in all matig, en niet meer dan dat. En een slecht einde.
ik heb gisteren Ring (de japanse versie) en Gummo gezien
Ring vond ik echt enorm tegenvallen.. gewoonweg lachwekkend soms, misschien hebben wij westerlingen het schokeffect dat in de Amerikaanse flick verwerkt zit wel gewoon nodig om enige emotie te voelen maar dit vond ik gewoon een beetje een slappe film. Ow en wat me nog extra opviel was de man/vrouw verhouding, moet je maar eens op letten als je de film gaat kijken.
Gummo was echt een film in de categorie: what-the-fuck.. echt een film die je móet zien Amerikaans verderf op zn allerbest en allerraarst en aller... verderfelijkst
Maypole schreef op 04-09-2004 @ 18:53 : je zit altijd maar films af te zeiken ..als je het zo KUT vind .. waarom neem je dan de tijd ervoor om een KUT reply te maken .. aad
warom niet?
als legally blonde een goede film is... dat is net zo iets als zeggen dat frans bouwer degelijke muziek maakt.
655321 schreef op 05-09-2004 @ 11:47 : ik heb gisteren Ring (de japanse versie) en Gummo gezien
Ring vond ik echt enorm tegenvallen.. gewoonweg lachwekkend soms, misschien hebben wij westerlingen het schokeffect dat in de Amerikaanse flick verwerkt zit wel gewoon nodig om enige emotie te voelen maar dit vond ik gewoon een beetje een slappe film. Ow en wat me nog extra opviel was de man/vrouw verhouding, moet je maar eens op letten als je de film gaat kijken.
Gummo was echt een film in de categorie: what-the-fuck.. echt een film die je móet zien Amerikaans verderf op zn allerbest en allerraarst en aller... verderfelijkst
655321 schreef op 05-09-2004 @ 11:47 :
[B]ik heb gisteren Ring (de japanse versie) en Gummo gezien
Ring vond ik echt enorm tegenvallen.. gewoonweg lachwekkend soms, misschien hebben wij westerlingen het schokeffect dat in de Amerikaanse flick verwerkt zit wel gewoon nodig om enige emotie te voelen maar dit vond ik gewoon een beetje een slappe film. Ow en wat me nog extra opviel was de man/vrouw verhouding, moet je maar eens op letten als je de film gaat kijken.
"Het schokeffect in de Amerikaanse flick"
Riiiiiiiiiight...
__________________
Why doesn't George R.R. Martin use Twitter? Because he killed all 140 characters.
The Bourne Supremacy,
Vanavond moet ik in het Schuttershoftheater werken bij deel 2 van La Meglio Gioventù. En ik heb de eerste drie uur nog niet gezien.
Battle Royale:
Secret window: Heel erg voorspelbaar.
Final Destination: Had ik al eens gezien, maar mijn vriendin nog niet. Toch leuk om m nog een keer te hebben gezien na deel 2.
'While you were sleeping' gisteren avond op tv, ik vond um leuk... maar zoals de meeste romantische comedies wel voorspelbaar maar dat is niet zo erg vind ik
Aan de ene kant wel leuk dat de bommen niet op de allerlaatste seconde ontschadelijk werden gemaakt (zoals praktisch altijd gebeurd met films in bommen), maar de film was nou ook niet echt spannend.
Big fish, ik had hem al in de bios gezien, maar wat is het toch een ontiegelijk geniale film. De beste die ik van Burton gezien heb, en dat zegt toch wel wat. Twee uur puur genoten van deze heerlijke film.