Advertentie | |
|
03-03-2010, 12:44 | |
het is allemaal leuk en lief, en hij komt snel weer hier naar toe. ik baal wel een beetje dat hij rond de week van lowlands een herkansing heeft... ik heb heel erg veel moeite gedaan om net op tijd nog kaartjes voor hem en een vriend te bemachtigen. ik kan het gewoon niet zo goed hebben, dat hij niet beter zn best heeft gedaan op die toets en dat daarom onze 'vakantie' misschien naar de klote is. en dat vind ik heel erg stom van mezelf, dat ik zo denk! wie ben ik om te bepalen hoe hij zijn leven leidt? maar toch word ik er indirect door beinvloed als hij dus niet goed leert voor zn tentamen...
we zien wel verder als hij de precieze datum van die herkansing heeft, t heeft geen zin om erover na te denken nu.
__________________
[QUOTE=zeehond23;29007512]tuttebel staat onder mijn bescherming[/QUOTE]
|
03-03-2010, 12:58 | |
Verwijderd
|
oh oh hij is zo fijn. niets is lekkerder dan samen stinkend achter de pc kruipen om vervolgens uren te gamen in chillybilly-broeken en pizza en cola en lekker kinderachtige en lame grapjes maken over alles en niets, maar ook gewoon s'morgens om half 8 naast het bed kunnen staan om weer te werken met halfslaperige koppen en koffie op de bank het voelt echt alsof we een team zijn, en dat voelt zo goed.
|
03-03-2010, 13:41 | |
Ik zit echt ontzettend met mezelf in de knoop. Ik weet niet goed wat ik moet doen. Ik vond een jongen wel leuk en hij mij blijkbaar ook en toen hebben we een paar keer bij elkaar geslapen enzo en het was allemaal best leuk. Maar hij is mijn ex niet en het voelt soms gewoon alsof ik half vreemdga als ik aan mijn ex denk. Ik zie gewoon niet hoe het met iemand anders gewoon weer net zo geweldig kan worden. En nu weet ik gewoon niet wat het goede is om te doen.
__________________
Je was een glasblazer met een wolk van diamanten aan zijn mond
|
03-03-2010, 18:28 | |
Een erg goed telefoongesprek gehad sinds tijden: rustig, open, empathisch...
We worden hier niet allebei gelukkig van! En zij zag ook in dat zij mij niet hielp door haar ''boze'' gedrag. We houden afstand, want zo gaat het echt niet. Straks gaan we elkaar nog haten! Rationeel stond zij sterker in haar schoenen. (ja, ik dacht rationeel gezien er ook over, maar ik durf er gewoon niet aan toe te geven! ). Samenvattend: ik ga lekker aan mezelf werken, alle mijn emoties eruit smijten m.b.t. de trauma. We willen elkaar echt niet kwijt! En dat is ook echt gemeend! Dat voel ik zelfs. |
03-03-2010, 20:46 | |
Verwijderd
|
Late reactie, maar @ ICU: ehhh, niet echt. Ik zal je niet vervelen met het hele verhaal (PM maar als je het wel wilt weten), maar weet het wel ongeveer. Ofzo.
OT: Ben ziek na een iets te zwaar weekend en ik heb het verschrikkelijk druk. Heb dan ook geen tijd om thuis te gaan zitten, en daar word ik niet heel vrolijk van. En blijkbaar mag hij chago zijn wat ie wil en dan probeer ik 'm wel op te vrolijken, maar doet ie andersom geen moeite. Z'n smsje van gister was echt het toppunt van desinteresse. Dus ik vind het allemaal maar even stom En hij mag het lekker zelf oplossen. |
03-03-2010, 20:47 | |
Verwijderd
|
Leuk al dat gepm Eindelijk nog eens wat gepraat dat niet met familie is. Al praat ik ook graag met mijn ouders en grootouders
Alleen heb ik een beetje een probleem met de vader van mijn vader. Ik voel me al een tijdje ongemakkelijk bij hem. Hij is heel lief, maar pakt me soms op een ietwat voor mij vervelende manier vast. Hij betast niks ofzo, maar zijn handen komen altijd nogal ongelukkig terecht. En ik weet wel, als hij iets met me had willen uitspoken, dan had ie allang de kans gehad toen ik kleiner/jonger was. Hij merkt het waarschijnlijk zelf niet eens, maar ik kan niet om mijn gevoel heen. En dan ga ik maar niet of minder op bezoek, wat zij ook weer raar vinden. Ah, ik voel me zo klote dat het alleen al door mijn gedachten flitst... |
03-03-2010, 21:01 | |
@ mutant, dat lijkt me echt heel lastig :/ weet ook niet echt een oplossing.
ik ben vandaag echt omringt met tran dingen eerst een review geschreven over een boek wat over transsexualiteit gaat, toen een chick uit engeland gesproken die ik nog van WoW ken waar ik straks vrij dichtbij woon en een vriendin van me uit amerika heeft eindelijk haar eerste lazer behandeling gehad, dus dat was ook erg leuk ^^ En hoorde van een dude dat zijn hormonen al na een paar dagen gebruiken toch al lichtelijk merkbaar worden. Echt zo tof vind ik dit soort nieuws ^^ en hoorde van een hele leuke meid dat ze ook heel blij is dat ik tenminste dichterbij kom wonen, zij is echt zo super tof en sexy ^^ maarja, bezet net als ik en heb geen behoefte daar verandering in te brengen XP Vriendje vertelde me dat ik niks gemist heb op school, het college wat we hadden hebben we in de eerste periode ook al gehad XP dus maar goed dat ik gewoon de review ben gaan schrijven ^^ Maar ik mis em wel |
03-03-2010, 22:54 | ||
Citaat:
Ik heb het al meerdere keren aangegeven, dan gaat het even goed, en dan is het weer raak. Mijn opa doet het alleen als ie wat heeft gedronken, mijn oma veel vaker. ot: Zijn gitaarles ging niet door en hij besloot dat ie dan maar naar mij toe kwam Vond ik er lief. Hij was wel wat stil maar hij zei zelf dat ie moe was en dat er niks aan de hand was dus dan geloof ik dat maar. Wilde hem vragen of ie nog twijfelt maar op de 1 of andere manier komt het mn strot gewoon niet uit. Dan maak ik een begin en dan laat ik het toch maar. Misschen maar gewoon niet vragen.. Dat ie onverwacht zo maar lang komt zegt wel genoeg denk ik.. al is ie dan niet zo heel aanhankelijk, hij wil toch wel bij me zijn anders kwam die niet. Nou ja, hij komt vrijdag lekker hier slapen En nu ga ik snel slapen, want morgen weer op tijd op
__________________
Ik heb liever een kat in m'n huis, dan een jaguar in de garage
|
04-03-2010, 11:46 | |
Gister was ik weer een beetje stom en onzeker bezig aan de telefoon omdat hij het komende tijd nóg drukker heeft met zn afstuderen. Maar ik kan dan ook niet echt onder woorden brengen wat ik voel en wil, vooral omdat ik ook niet echt weet wat ik wil en voel. Elkaar vaker zien kan gewoon niet en eigenlijk is hij ook echt lief, dus wat ben ik nou aan het zeuren? Hij was helemaal bang dat ik het ging uitmaken maar dat is echt het laatste wat ik wil. Later nog naar hem toe gegaan en dat was echt heel fijn, hij zei gelijk dat het hem speet dat hij soms zo stom doet en niet altijd bij me kan zijn. En ik zei sorry dat ik soms zo dramatisch doe. En toen was het weer goed, altijd als ik hem zie voel ik me gelijk weer goed en is die onzekerheid echt helemaal verdwenen. Hij was echt lief, zei ook dat hij het liefste elke nacht bij me slaapt ahh.
Het enige wat moet veranderen ben ik. Ik moet gewoon accepteren dat ik hem niet vaak kan zien en dat dat alleen aan zijn afstuderen ligt en niet aan mij. Klinkt best makkelijk eigenlijk
__________________
Love was surely made for fools like me
|
04-03-2010, 11:56 | ||
Verwijderd
|
Citaat:
|
04-03-2010, 12:37 | |
Onzekerheid is een bitch. Echt. Sterkte joh!
OT: Oef, gisteravond was ik even heel pissig, hoewel het wat overdreven was, misschien. Maar het was ook zo verdomde lullig allemaal! Maar oké. Het is weer goed, dat scheelt.
__________________
Ik ben ook maar een product van mijn opvoeding.
|
04-03-2010, 15:29 | |
Verwijderd
|
Knuff @ St*r en Dott
ot: Gisteravond heerlijk gehad <3 De Dave Matthews Band is echt genialiteit! Ik merk wel dat ik het A. onbewust kwalijk neem dat ik niks van hem hoor sinds hij samenwoont met een stom iemand. Ik baal er gewoon van, zou willen dat het een ontzettend leuke meid was, blablabla, maar dat is nou eenmaal niet zo en ik moet me er echt bij neerleggen dat ik dat ook echt niet ga vinden. Pas dan word het makkelijker, waarschijnlijk. Het is dan wel weer heel fijn om te merken dat eht met R. steeds beter gaat en dat we heel stelletjes-achtig kunnen doen, maar dat dat gewoon niets betekent en dat we dat allebei weten. Ik heb ook ontzettend staan flirten, niet normaal. Kreeg een compliment 'Jemig, wat kun jij flirten zeg, ik word er verlegen van' en een klein uurtje later vroeg hij: 'Jij bent niet van de oneerbare voorstellen, of wel?' En toen vroeg hij zich af of hij nog iets kon veranderen aan het feit dat ik naar Enschede ging, want ikvertelde natuurlijk niet dat ik naar mijn vriendje ging. En toen kon hij daar niks aan veranderen en wilde uiteindelijk toch wel heel graag even proeven wat hij dan eigenlijk misliep. Ik heb me helemaal scheef gelachen, hahaha! Dat was natuurlijk allemaal heel fijn enzo, want egoboost, maar toen ik eenmaal in de trein zat, was ik heel blij dat ik zelf naast vriendje kon kruipen en niet tegen een of andere onbekende rare ofzo. Dat was wel heel fijn om te merken, dat ik dat gevoel had Toen ik bij Vriendje aankwam, en ik deed mijn jas uit deed hij 'Ik kan me voorstellen dat je veel sjans had, tering, wat zie je er goed uit!' Nog meer egoboost En vanmorgen is hij naar de huisarts geweest en ik maak me zorgen, maar zodra het hem lukt om bij mij weg te kruipen en te huilen en het allemaal niet meer te weten en bang te zijn, denk ik dat het wel goed komt. Ik hou van hem! |
04-03-2010, 16:13 | ||
Citaat:
Want daarom maakte die het eerder uit. En zijn gedrag is nu wel heel anders, maar zou toch graag van hem horen of ie nog wel of niet twijfelt.
__________________
Ik heb liever een kat in m'n huis, dan een jaguar in de garage
|
04-03-2010, 19:06 | |
Ik mis haar, maar we moeten echt elkaar de ruimte geven, zowel voor ons als voor mij.
Anders blijven we sukkelen in hetzelfde. En ik moet echt uit die sleur komen met alle pijn van dien. Zowel meer voor mezelf... Ik haat afstand, maar dat is rationeel gezien wel het beste. Mijn vriendin houdt ook puur afstand, zodat we er straks alleen maar beter uitkomen. Want zoals het nu ging, werkte ook niet. We spreken elkaar dinsdag ieder geval. Maar ik wil haar zo graag sms-en dat ik haar mis. Naja...zaterdag moet ik naar school, maar ik ga met een vriend met de auto het land doorcrossen. Even er tussenuit...en van elk mooi plekje stuur ik een kaart naar mijn vriendin met wat lieve teksten. Veel beter dan een sms en veel orgineler! Fijn dat het met de rest hier wel beter gaat in de liefdes-sfeer! Wat ik lees, dat gevoel hebben voor iemand, zo herkenbaar. Echt om iemand geven, echt van iemand houden, gewoon samen 1. Geweldig. Helaas bij ons wat minder nu. |
04-03-2010, 20:46 | ||
Citaat:
__________________
Love was surely made for fools like me
|
05-03-2010, 07:59 | |
@ Skyblue: 't zijn ook hopeloze wezens als het op bepaalde dingen aankomt...
Gisteren waren zijn opa en oma bij ons Lekker stel, allebei 80+ en nog steeds lekker pittig. Volgens opalief is de truc van een 50-jarig huwelijk 'blijven praten, dat is zo belangrijk'. Dat jullie het weten Hij schopte me vannacht wakker toen hij in bed kwam. En ik sliep net zo lekker... Maar vanochtend heb ik wraak genomen, want ik moest er vroeg uit en hij niet. Muhaha!
__________________
Ik ben ook maar een product van mijn opvoeding.
|
05-03-2010, 08:07 | |
zo verschrikkelijk onzeker. Dat ik al 3 nachten slecht geslapen heb door stress over mijn uni zooi in engeland hielp niet mee, caffeine in mijn lichaam hielp ook niet mee (reageert mijn lichaam ook niet echt goed op), en ik was zo bang.
Ik heb hem dus vannacht een e-card gestuurd met hoe ik mij voel, dat ik zo bang word omdat het zo goed gaat, dat ik zo bang ben dat ik ineens iets doms zal doen en alles dan over zal zijn. Maar vooral dat dat ik van em hou en dat ik eigenlijk echt niet weet hoe we het volgend jaar gaan doen als ik in engeland ben. Hij heeft het kaartje nog niet gelezen (aangezien ik een leesbevestiging krijg) en hij is ook niet op msn, dus ik denk dat hij laat is gaan slapen en nu nog ligt te pitten. Maar ik weet niet waarom ik bang ben op wat hij er over gaat zeggen :/ Maarja dat zie ik straks wel, eerst een blok les en dan al weer vrij... stomme school Ugh, zenuwen en stress, ik heb echt meer slaap nodig dan 3 a 4 uur per nacht :/ Ik hou van hem maar weet et allemaal niet meer :/ |
05-03-2010, 13:11 | |
Woensdag is vriendin bij een vriend / ex / scharrel film gaan kijken, omdat ze afleiding zocht (niemand was echt beschikbaar). Gisteren voelde zij zich er erg rot eronder en ze miste me echt. Er is niks gebeurd en dat had ze ook duidelijk aangegeven tegen hem dat er niks zou gebeuren.
Ze belde me onderweg op waar ik was (ze wilde naar mijn huis, maar was net weg.)...en ze vertelde dit allemaal. Ik schrok er niet van, en ik werd ook niet boos. Ik merkte dat ze er niet prettig bij voelde. Batterij viel uit, ik ben toen spontaan en recht uit mijn hart naar haar toe gegaan! Geknuffeld, gepraat, ze was ook verdrietig... Samenvattend: die afstand gaat niet werken, ons gevoel is te sterk voor elkaar. Ik heb nog wel nog een klein beetje raar gevoel over dat ze bij die jongen film is blijven kijken. Gewoon het idee dat ze gewoon doet, naja, ze weet zelf dat het niet echt handig was. Raar gevoel. Ik weet ook niet echt wat ik precies wil. Ik gun niemand zo'n situatie als dit. Het is echt verdomde lastig, en ja, ik maak het mij en ons ook moeilijk. |
05-03-2010, 13:26 | ||
Citaat:
__________________
Ik ben ook maar een product van mijn opvoeding.
|
05-03-2010, 13:30 | |
We hebben elkaar twee weken amper gesproken en nu dit opeens... Hij kan niet eens meer zeggen dat hij van me houdt. En over twee dagen ben ik jarig, slaapt hij dan in het logeerbed? Gaat hij me gewoon op elke wang een verjaardagskus geven? Of kan ik nog wel met hem vrijen? Hij zegt wel dat hij het niet zomaar stop wil zetten, maar hij gedraagt zich ook niet meer als mijn vriendje... Ik ben echt een wrak nu
|
05-03-2010, 13:44 | |
@ICU:
Het probleem is dat ik een trauma moet verwerken, maar daar heeft zij het ontzettend moeilijk mee. Ze voelt zich machteloos erover. Het geeft haar onzekerheid voor onze toekomst. Daardoor neemt ze zichzelf in bescherming (muurtjes-gedrag.). Ze vindt ook door alle therapie, stress en emoties anders ben geworden. Het gevoel tussen ons is erg sterk. We vinden elkaar leuk, aantrekkelijk en voor de rest hebben we nooit ergens grote problemen of issues. Alleen dit hierboven staat er tussenin als een steen om iemands been gebonden. En we weten allebei niet goed hoe er mee om te gaan. Deze situatie heb ik ook niet eerder meegemaakt. Ik merk ook flipperkastgedrag. |
05-03-2010, 13:50 | ||
Citaat:
wat is dit nu? Dat had ik niet verwacht zeg...
__________________
Your kisses lift me higher Like the sweet song of a choir You light my morning sky With burning love
|
05-03-2010, 14:54 | ||
Citaat:
Zaterdag gewoon de melding gekregen dat we teveel verschilden, geen enkele aanleiding ervoor, we leken zo sterk, niemand had het zien aankomen, ik ook niet, leef al hele week op automatische piloot ...
__________________
~*~ Scientia vincere tenebras ~*~
|
05-03-2010, 15:05 | ||
Citaat:
Wat naar mijn vriendje zegt inderdaad ook dat we teveel verschillen. Wat is dat toch met jongens |
05-03-2010, 15:10 | |||
Citaat:
Citaat:
@ Kali: Jij ook sterkte, klote om dat uit het niets te horen...
__________________
Ik ben ook maar een product van mijn opvoeding.
|
05-03-2010, 15:20 | ||
Citaat:
Hij twijfelde aan zijn gevoel, aan de verschillen, maar ik vind dat praten helpt, dat door praten je eraan kunt werken... Nu ik geef niet op, ik wil ook niet opgeven ... maar het is zo moeilijk gewoon ... Maar als ik dan terugdenk, in weekends woonden we samen, en in schoolvakanties ook; hij was 5 dagen bij mij, geen ruzie, geen wrijving, hij kookte voor mij terwijl ik ging werken en ga zo maar door ... en dan plots dus dat nieuws, na eerst nog smsjes dat hij eraan kwam ... en het enige dat ik doe is me afvragen of ik te naïef ben geweest, of het goed kan komen, en ga zo maar door
__________________
~*~ Scientia vincere tenebras ~*~
|
05-03-2010, 15:30 | |
Verwijderd
|
Sterkte Fizzle en Kali!
@Fizzle: Wees in ieder geval 'blij' dat jouw vriend inderdaad wel over zijn gevoelens en twijfels praat. Dan heb je een bepaalde openheid en dat geeft ook wel aan dat hij het niet zomaar in één keer op wil geven. Maargoed, dat maakt het natuurlijk niet minder naar en awkward. Goed gesprek misschien op z'n plaats? Ontopic: Heb mijn beste vriendin nu al een hele tijd niet meer gezien en begin me wel zorgen te maken. Wanneer ik haar bel neemt ze niet op en ik ben gisteren naar haar huis gegaan, maar er werd niet open gedaan.. Ze is nogal... labiel, heeft vaak last van angstaanvallen en zit sowieso geestelijk een beetje met zichzelf in de knoop, loopt bij meerdere psychologen/psychiaters en is al een paar keer opgenomen, dus dat maakt me alleen maar ongeruster.. Straks maar weer proberen. |
05-03-2010, 17:54 | |
@ iedereen: bedankt voor de steun we gaan na mijn verjaardag inderdaad maar eens een goed gesprek hebben, face to face. Misschien moeten we maar een college skippen want het is wel heel belangrijk. Kunnen we maandag even goed praten. Maar zondag gaan we gewoon als altijd (proberen te) doen, het is immers wel mijn verjaardag en we zien mijn moeder eindelijk weer en al mijn vriendinnen die ik al eeuwen niet meer heb gezien en dat mag niet bedompt worden door zo'n situatie. En ik hoop dat we een oplossing kunnen vinden voor zijn gevoelens; dat hij ze echt goed kan uiten en dat we er dan samen helemaal voor gaan. Dat zou ideaal zijn <3
|
|
|