Het-Grote-Lucht-Je-Hart-Topic #101

[Sagana]

Zalig weekend al gehad.
Alleen hier thuis moeten ze het natuurlijk weer verpesten. Ja SORRY hoor, die hond is een pup, is het zo raar dat hij af en toe nog iets in huis doet? En NEE, hij komt overdag niet in de bench te zitten. 's Nachts wel, overdag niet. Maar oké, dan ga ik er wel mee naar mijn mama. Ik ben het hier kotsbeu, en daar geeft mijn papa mij gelijk in. Verdomme, dan ben ik wel weg. En nu grote woorden "ja, doe maar hé!", maar we zullen eens even zien als ik twee dagen weg ben. Dan zal het nogal een geblèèt zijn dat ik weg ben.
Ik ga me bezatten vanavond, verdomme verdomme verdomme. Maar 't wordt zeker en vast nog leuk. Nog één nachtje braderie.
En trouwens, dan zeggen ze nog dat ik me moet aanpassen aan de hond. Ik ben vandaag na een héle nacht hard te werken niet gaan slapen, maar ben opgebleven en heb me met de hond beziggehouden. Om 18u ben ik dan gaan slapen, en om 21u maakten ze me terug wakker met hun gezaag. 3 uur slapen in een superzwaar weekend, dat doe ik niet omdat ik het wil maar omdat ik de verantwoordelijkheid wil opnemen voor mijn hond. Maar dat begrijpen ze natuurlijk niet.

[ULTRA8]

Ik ga me bezatten vanavond, verdomme verdomme verdomme

ellende en verdriet verdrinken (jammer genoeg) niet ..

[Little_lady]

Ik wist gewoon werkelijk waar niet dat ik daar een SE van zou hebben morgen. Nouja, dan ook maar geen kans meer om dat nog op te halen want ik ga nu niet meer met leren beginnen Het is toch niet nuttig meer..

[Sagana]

ULTRA8 schreef op 24-06-2007 @ 21:33 :
ellende en verdriet verdrinken (jammer genoeg) niet ..

Nee dat weet ik, is ook niet de bedoeling hoor

[rare kwast]

oke, geen zorgen, tis gewoon een eerste werkdag
ze verwachten de eerste dagen niets tot bijna niets van je
gewoon door blijven ademen en vanavond gewoon gaan slapen

ademen, niet bang zijn, ademen, niet terug krabbelen, ademen, niet bang zijn

[rare kwast]

waarom ben ik ook zo een stom irritant kut wijf

rare kwast schreef op 24-06-2007 @ 22:04 :
oke, geen zorgen, tis gewoon een eerste werkdag
ze verwachten de eerste dagen niets tot bijna niets van je
gewoon door blijven ademen en vanavond gewoon gaan slapen

ademen, niet bang zijn, ademen, niet terug krabbelen, ademen, niet bang zijn

Ga ervoor! Je hebt vaak gesolliciteerd, nu heb je (bijna) een baan (?) en deze kans ga je grijpen! En je bent vast geen irritant kutwijf zoals in de post daaronder staat.

Succes morgen (?)

Kwast, waarom ben je een stom, irritant kutwijf?

Ot: Ik wil een huissssss. *zucht* M'n zusje gaat zaterdag verhuizen en dat roept veel bij me op en dat is allemaal naar.
Maar ik heb wel een nieuwe mp3 speler (de oude van mn schoonzus) en dat is fijn. En morgen ga ik inhalen wat ik dit weekend allemaal niet gedaan heb en dat is niet fijn, maar moet maar. Nu maar eerst slapen en nog eventjes muziek luisteren.

[Ann]

Ik heb vandaag een nieuw jurkje gekocht en ik kreeg 2,50 korting omdat hij kapot was (op de naad) makkelijk te maken en hij slankt af en dat is leuk.

Alles lijkt zo goed te gaan... zaterdag groot feest in de tuin er komen minstens 15 mensen alleen voor mij. Ik zit niet om vrienden verlegen, er zitten hele goede bij er zitten oppervlakkige bij, gewoon... Mama krijgt eindelijk hulp, ik ben geslaagd, met pianoles gaat het supergoed, trompetspelen is nog steeds leuk, ik ben overgeplaatst naar de kassa's op mijn werk, M. en ik vormen het perfecte koppel wat ze net zelf bevestigde, ik heb nog steeds krullen in mijn haar, mijn kamer is leuk, M. en ik gaan samen naar Londen toe... het geluk lijkt me toe te lachen maar ik voel het allemaal niet, ik voel me juist slechter dan ooit. Ik snap het gewoon niet. Misschien komt het door school de goede steun die ik daaraan heb gehad, mijn eerste onbereikbare liefde, mijn tweede onbereikbare liefde, de aandacht daar, de gaat het wel goed blikken... Misschien is dat het, dat ik gewoon wil dat het slecht gaat ik snap het niet zo goed.

Ik wil ook verhuizen. Ik word hier steeds gekker van alles. Alle buren hebben ineens de gewoonte om hun deur dicht te smijten ipv hem gewoon met de klink dicht te doen, of met de sleutel. Je merkt echt een verschil door de jaren heen; als het gebouw nog super mooi is, dan zijn mensen voorzichtig. Wordt het iets schmutziger (omg, is dat limburgs? ) dan worden mensen zelf ook slordiger en gaan ze bv. ook met deuren gooien. Heel irritant, want het trilt het hele gebouw door. Ik schrik er echt íedere keer weer van. De bovenburen doen het helemaal vaak; ze hebben ongelooflijk vaak knallende ruzie.
En vervolgens delen we dus de wasmachine en droger met zo'n 12 appartementen/studio's. En dat wordt iedere dag een beetje viezer. Mensen die hun vieze was op de wasmachine leggen en het er vervolgens wéken laten liggen. (Dat spul heb ik in een vuilniszak geduwt, naast de wasmachine gezet, een maand later stond hij er nog, toen ging het aan straat. Er zaten vliegen op en het stok vréselijk.) In de kelder - waar de wasmachine dus staat - stinkt het sinds kort ook echt naar een hele doordringende urine lucht. Echt te vies voor woorden; het ruikt naar een goor frans toilet; zo'n gat in de grond. Echt heel vies.
En vervolgens delen we met die 12 studio's ook nog eens één internetverbinding, waar in ieder geval mijn buurman de hele dag mee downloadt. En dat betekent dus dat internet enorm sloom wordt.
Oh, en de cv doet het sinds donderdag niet; dus geen warm water. Vandaag heb ik water gekookt om me mee te 'douchen'. Zo'n gekloot allemaal.

Ik wil dus zó graag weg. En dat gaan we ook. In juni 2008, of later. Kleine kans dat het eerder is.

Maar goed, dan heb ik lekker wel weer een eigen wasmachine en droger, geen last van mensen die met deuren gooien, geen stinkende was van anderen, geen internetverbinding die ik moet delen en geen cv (want stadsverwarming!). Pfff, ik hou 't wel vol... ik hou 't wel vol. Zeker als ik deze zomer veel bij m'n ouders ga doorbrengen. En natuurlijk bij mijn zus en nichtje.

Ja, alles komt goed
(Hoewel ik sinds m'n zus is opgenomen wel denk dat ik ook hulp moet zoeken. Ik voel me bij vlagen goed, maar over het algemeen zit er toch een soort drukkend gevoel van... ongelukkigheid. Dat zit in de familie; mijn vader heeft het, als zijn broers, mijn neven. En vooral mijn nichtje heel erg; zij is moeten stoppen met studeren en wordt binnenkort opgenomen voor een half jaar. Maar ik denk dat wanneer ik toegeef ook 'iets' te hebben, ik nog veel verder van huis ga zijn. Nog verder van de toekomst die ik wil. Want als je depressief bent, is het dan wel verantwoord om kinderen te krijgen? ... )

[coopergirl]

Ik kom net uit kroeg, de nodige rosé gehad. Mijn slaaptablet begint te werken :')

[Perikles]

It's true I always wanted love to be hurtful (...) I'm very happy, so please hit me. I'm very happy, so hurt me.

1. Alles lijkt ingewikkeld, ik zal niet zeggen: ís, want wat weet ik nou van het zíjn van de dingen.
2. Dunner zijn wil ik en het lukt niet en 's avonds eet ik ineens te veel, als niemand kijkt.
3. Voor sommige mensen zou ik dood willen gaan.
4. Soms zou ik dood willen gaan.
5. Ik weet dat het leven mooi is en dat ik morgen naar een feest moet gaan, dat ik zin moet leren maken, dat ik me niet aan moet stellen, dat ik me niet alleen moet voelen tussen veel mensen. Ik weet het allemaal, maar ik heb niets aan weten en ik wil niet slapen en ik kan niet slapen maar ik moet slapen en ik mis mensen en ik mis vrienden en verder wil ik heel veel sorry zeggen tegen bepaalde mensen en huilen en niet huilen als zij het zien en een schouder. En ik wil leren dat ik niet mijn beide schouders moet geven als ik bedoel: heb jij er een voor mij.

[Hawahaai]

Ja hee, wat heb ik nou aan zo'n huisarts... Bel ik 'm eindelijk op, is-ie op vakantie . En voor bijna alle dingen waarvoor ik wilde bellen, heb ik niks aan een vervanger, en dat laatste dingetje wilde ik alleen laten zien als ik er toch al heen moest. Dan dus nog maar een week wachten. *zucht*

Het weekend was best leuk, wel heel raar om zo een deel van mijn "leven" af te sluiten. Ik besef helemaal nog niet dat het echt de laatste keer was dat ik daar was en mijn vrijwilligerswerk deed, dat ik een aantal mensen die ik vroeger wekelijks zag en nu tweewekelijks, nooit meer ga zien of spreken. Eigenlijk is dat best eng, om dat te beseffen. Maar goed, hopelijk raak ik hier ooit zo ingeburgerd dat ik hier ook zo'n groep mensen om me heen verzamel.

Andijvie schreef op 24-06-2007 @ 23:39 :
Maar ik denk dat wanneer ik toegeef ook 'iets' te hebben, ik nog veel verder van huis ga zijn. Nog verder van de toekomst die ik wil. Want als je depressief bent, is het dan wel verantwoord om kinderen te krijgen? ... )

Dan zou je dat nu toch ook hebben? En dan veranderd dat toch niet door het toe te geven? Ik denk dat je beter nu hulp kunt zoeken, wie weet hoe het dan over een jaar of over twee jaar gaat? (Ik neem iig aan dat je nog niet zwanger bent en nog wel even hebt voordat het zo ver is.)

[Souris]

heel fijn weer dat mn zus bij der co schappen in het buitenland in aanraking is geweest met TBC
dat wist zij ook niet,kan haar niks kwalijk nemen.
nu maar hopen dat haar longfoto goed is,want dan loopt alles goed af.
zo niet,moet het hele gezin ook onderzocht worden.
hopelijk valt het allemaal mee.
zal me zo lullig voelen als ik het heb en iedereen loop te besmetten

Het is uit na nét geen 2 jaar en ik voel me echt enorm raar. Vanochtend en gisteravond wel gehuild, maar ook gelachen omdat de situatie echt enorm raar is. Op een gegeven moment hebben we maar besloten dat we het beter uit konden maken. Omdat we wel zo graag willen dat iets is, maar het er misschien gewoon niet meer is?
En nu moet ik straks een tentamen maken en verder moet ik daarna nog een poging doen het tentamen van donderdag te halen wat eigenlijk verloren zaak is maar ik ga het toch proberen
Flirtman heeft gister ook aangekondigd even een week geen contact te zoeken, komt me goed uit. Even uitzoeken hoe en wat ik wil.
To do list: heel hard huilen, vrolijke muziek opzetten, douchen, goed ontbijten en sowieso goed eten vandaag, tentamen maken, tentamen donderdag leren, meehuilen met GA, slapen en ondertussen gewoon doorgaan op de automatische piloot. Het is goed zo, het is goed zo. Of dat wordt het in ieder geval ooit wel? Ik ben zo bang dat we nu gaan ruziemaken enzo en dat hoort erbij, maar hij is mijn maatje en ik wil dat niet? Donderdag ga ik wel bij hem eten, ik hoop dat dat gezellig word. pffff

[IcedEarth]

Ave, veel sterkte en succes met je tentamens. Zolang je positief blijft valt het allemaal wel mee, althans dat zijn mijn persoonlijke ervaringen .



ot; goed, ex kwam van het weekend hier langs, gewoon gezellig als vrienden chillen, allebei het er overeens dat het duizendkeer chiller is als het uit is, dat vrijgezel zijn heerlijk is en dat we elkaar niet niet niet noway terug willen , wel gezoend maar daar hadden we gewoon zin in.

[Lotte]

Er was vannacht een ziekenauto voor mijn moeder.. Waarschijnlijk omdat ze de spanningen rondom mij niet aan kan of omdat haar bloeddruk te hoog is. Ik ga namelijk uit huis, ben net geslaagd met allerlei stress, heb nu een vriend en ze kan moeilijk met veranderingen omgaan. Straks naar de dokter. Ze is een kwartier buiten bewustzijn geweest.

[duivelaartje]

Lotte schreef op 25-06-2007 @ 10:15 :
Er was vannacht een ziekenauto voor mijn moeder.. Waarschijnlijk omdat ze de spanningen rondom mij niet aan kan of omdat haar bloeddruk te hoog is. Ik ga namelijk uit huis, ben net geslaagd met allerlei stress, heb nu een vriend en ze kan moeilijk met veranderingen omgaan. Straks naar de dokter. Ze is een kwartier buiten bewustzijn geweest.

Pff, wat heftig.

[Yana]

Knuffel voor Ava, en voor Rare Kwast, en voor Moon, en voor Sonho en Nijn en alle andere mensen hier

Met mij gaat het allemaal een beetje raar, neigend naar slecht maar toch ook niet. Het raarst vind ik momenteel nog wel de wetenschap dat dit mijn laatste dag als tiener is. Het voelt zo definitief, alsof ik morgen ineens volwassen zou moeten zijn. Ergens wil ik altijd negentien blijven. Geen achttien meer, maar ook nog geen twintig. De twilight zone.. en die beviel me eigenlijk wel.

Nee, het was geen leuk jaar. Ik weet nog hoe ik vorig jaar op mijn verjaardag moest huilen, hoe we 's avonds pizza aten en ik me zo diep verdrietig en alleen voelde. Ik gaf geen feestje omdat ik niemand had om uit te nodigen, riep tegen iedereen dat ik er "gewoon geen zin" in had, terwijl ik zo graag had gewild.

Nu is het anders. Ik heb zoveel nieuwe mensen leren kennen dit jaar en ik heb best wel zin in een feestje morgen. Toch voel ik dat perfectionisme weer kriebelen. Alsof het "nooit goed genoeg" gaat kunnen zijn, omdat ik zoveel eisen, verwachtingen? heb gesteld. Ik wil het loslaten en morgen gewoon maar genieten van het feit dat er mensen zijn die de moeite nemen om te kómen. Gewoon, omdat ze dat leuk vinden. Om mij.

Waarom snappen mensen trouwens niet dat "ik hoef écht geen cadeaus" betekent dat ik écht geen cadeaus hoef? Daar had ik gisteren met mijn vriend een hele discussie over. Als mensen het echt willen mogen ze me iets geven, maar ik wil niemand verplichten om iets mee te nemen. Ik hecht niet zo aan materiële dingen en ik heb ook helemaal zoveel niet nodig. Geef me liefde, geef me aandacht, geef me leven. Maar geef me niet het zoveelste prulletje zonder emotionele waarde dat op mijn kamer staat te verstoffen. Het hoeft niet, echt niet. Ik haat de consumptiemaatschappij. Ik wil alleen maar cadeaus recht uit het hart. En daarom, nogmaals, HOEFT HET NIET. Het mag wel. Ja, het mag. Maar ik wil geen verplichtingen opleggen aan mensen die komen. Het is niet alsof ze pas mogen komen als ze cadeaus meenemen. En NEE ik doe niet moeilijk. Mensen die niet durven te komen zonder cadeaus omdat het "sociaal wenselijk", dát is moeilijk doen. (En logisch, want dat zou ik stiekem zelf ook doen )

[Beautiful Freak]

Knuffel voor Ave en Lotte!

Hier gaat het best goed, lekker geslapen vannacht. Zometeen even naar de psych. Wilde daarna een stuk gaan fietsen, maar zit serieus onder de blauwe plekken. Dus dat zit er niet in. Dan maar lekker bezig met muziek en de boel een beetje opruimen.

Ha! De proefwerkweek is begonnen, nog vier dagen.
Vandaag had ik eerst:

Aardrijkskune, en als het klopt wat ik allemaal dacht, was het een eitje en heb ik hem zéker wel boven de 4.5, die ik moest halen.

Daarna een Spaans brief halen. Als ik een tien zou halen stond ik een zeven gemiddeld, maar bij een één doe ik dat ook. Het maakt dus niet uit wat ik heb gehaald, maar het ging wel lekker. ¡Qué bien!

Morgen moet ik eerst voor Nederlands een tekst samenvatten en daarna geschiedenis. Nederlands samenvatten ben ik niet goed in. (Niemand uit mijn klas trouwens.) Geschiedenis moet ik boven de 4.5 halen en het is heel veel en ik moet nog beginnen. Zucht. Ik moet het echt halen!

Verder moet ik nog:
-Mijn CKV map en kunstdossier afmaken!
-Frans leesdossier en Duitstekst inleveren.
-Engels boeken met examenteksten terug brengen die ik had geleend.

Ik heb nog geen stress en ik moet en zal over!

[Ann]

'Slaap lekker ding want jij is lastig,
nog meer jij is fantastig toch.
Laten we samen dingen doen zingen van liedjes die niet bestaan,
laten we samen dingen doen zingen.
Laten we samen niet bestaan.'

Ik hou van je... stond eronder. Ik moest serieus huilen. Is dit nu hoe geluk voelt?

Zo, en toen was ik Fotobaas af en op Onzin blijft het onmogelijk om aardige reacties te krijgen :') Anyway, we zijn nu weer lekker bij haar thuis na een heerlijk weekend en ze speelt gitaar en ik verbaas me er echt over hoe snel ze leuk heeft leren spelen en de inzet die ze ervoor toont *trots*

[LiefsvanHier]

Haha .

Mijn mentor belde net om te vragen hoe het met me ging. Dat vond ik lief. En onze opdracht was heel goed, ze wil h'm volgend jaar als voorbeeld gaan gebruiken. Daarnaast mag ik mijn verslagen in augustus (herkansing) inleveren en dat geeft heel veel rust en ruimte. Nu ga ik de andere docenten mailen bij wie ik nog iets in moet leveren dat dat ook in augustus komt. Oh nee, eerst aan de decaan een bewijs van omstandigheden vragen zodat docenten het ook later na kunnen kijken en dat ik gewoon m'n studiepunten krijg.
Eerlijk zijn is zo handig, het levert me zoveel op dat ik eerlijk tegen mijn mentor en decaan ben geweest over hoe het zit. Natuurlijk is het eng en soms niet leuk dat mensen zoveel van je weten, maar uiteindelijk levert het alleen maar heel veel voordeel op. Vandaag ga ik nog een studieplanning maken voor de dingen die ik in augustus moet inleveren en verder doe ik even helemaal niks.
Oh, jongens, er valt zó'n last van m'n schouders nu...

Je kunt me echt opvegen....
Zó moe en ik moet leren en ik voel me ongelukkig en ik wil niet meer en en en....

Dus, tijd om mezelf bij elkaar te rapen, want dit werkt niet.
Ik ga nu koffie drinken en een appel eten (de twee dingen waarvan ik weet dat ze je wakker houden?) en dan toch écht studeren.

Lichtpuntje: vanavond Grey's Anatomy .

[Lotte]

Ann schreef op 25-06-2007 @ 11:29 :
'Slaap lekker ding want jij is lastig,
nog meer jij is fantastig toch.
Laten we samen dingen doen zingen van liedjes die niet bestaan,
laten we samen dingen doen doen zingen.
Laten we samen niet bestaan.'

Ik hou van je... stond eronder. Ik moest serieus huilen. Is dit nu hoe geluk voelt?

Geschreven door een integrerend persoon? Bedankt trouwens iedereen verder Gelukkig is inmiddels de rust teruggekeerd.

Ik heb een lange wegkruiptrui aan en ik heb wel vakantie want zo voelt het niet. 2 maanden thuiszitten... Ngh. Hoop dat ik wat afleiding kan vinden. En tentamen ging klote maar ach het kan me niet zoveel meer schelen. Even níet meer leren.

[coopergirl]

Grr. Irritant. Ik belde de doktersassistente omdat ik door mijn slaaptabletten heen ben en sterkere wil omdat deze niets uithalen. Of zij dat misschien in de wandelgangen aan de arts wil voorleggen, aangezien ik telkens niet door het telefonisch spreekuur kom...

Maar nee, ik moet het morgen maar weer proberen..

Verder is het een bende in m'n kamers en moet er nodig gestofzuigd worden. Verder kan ik geen voorschot met m'n volgende loon krijgen. Dat wordt dus een mager loon aangezien alle max uren op declaratiebasis zijn en de maand erop uitbetaald worden.

M;n moeder zat vanmorgen bij de diplomering alweer te zeuren of ik om 16.30 uur niet mijn zusje wil opwachten, ze komt dan terug van schoolreisje. Jezus mam, dit is godverdomme mijn moment. Had vandaag dan vrij genomen, dan had je relaxt bij mijn uitreiking kunnen zitten en 's middags je dochter kunnen opwachten bij haar school.
Ze stelt zich zo onvolwassen op.

Verder heb ik het koud en heb ik mijn jas op school laten hangen. Dat betekend dat ik dus nog eenmaal naar deze school moet.

Ik voel me gefrustreerd, moe.. Ik hang mijzelf in de weg.. En voel mij niet gediplomeerd.

Het is niet te geloven. Na het hele jaar te horen hebben gekregen dat ik blijf zitten, ben ik over!!! Ik mag me gaan voorbereiden op m'n eindexamen

[Mariposa]

Fijne moodswings weer...

Ik wil vakantie en op vakantie, dan pas heb ik weer rust in m'n kop!

Damn zeg, m'n zus mag geen bezoek ontvangen Alleen van haar man en dochtertje. Verder niemand. Gisteren mocht het wel nog, maar vandaag is anders besloten. En dat vind ik zo raar en gemeen, want ik wil haar zó graag zien en ik begrijp niet hoe mijn bezoek aan haar een slechte invloed op haar toestand kan hebben...
Fuck fuck fuck, ik wil haar zien

Bedankt IcedEarth, Yana en Beautiful Freak.
Ik ben op zich ook wel positief, maar ik kan me niet herinneren dat ik voor het laatst echt alleen was en ik vind het eng geloof ik? Maar wel goed voor me, daarom sms ik mijn flirt nog maar even niet voorlopig. Eerst eens even lekker niks.
Exvriendje heeft nog wel voor me geduimd en stuurde steunsmsje, dat vind ik dan wel weer lief. Moet wel opletten met wat ik sms. niet meer heee lief en dikke kus, maar gewoon netjes aflsuiten met kusje of xxx. Wennen.
Tentamen overigens wel gehaald geloof ik, maar wrsch net. Minder.

IcedEarth, jullie hadden toch ook heel lang? waarom ging het ook alweer precies uit tussen jullie en hoe gaat het nu enzo? pm mag ook

Voorlopig geen bezoek, 't is ook helemaal niet duidelijk wanneer ze uberhaupt weer naar huis zou kunnen. Misschien over een week, misschien over een maand pas. Geen idee, dat ligt compleet aan hoe ze op medicatie reageert. En zo ook of er bezoek mag komen; als ze wat stabieler is, dan mag de rest van de naaste familie ook komen...

Ik ga maar iedere dag een lief sms'je sturen en ik stuur een kaartje, natuurlijk.

Andijvie schreef op 25-06-2007 @ 16:15 :
Voorlopig geen bezoek, 't is ook helemaal niet duidelijk wanneer ze uberhaupt weer naar huis zou kunnen. Misschien over een week, misschien over een maand pas. Geen idee, dat ligt compleet aan hoe ze op medicatie reageert. En zo ook of er bezoek mag komen; als ze wat stabieler is, dan mag de rest van de naaste familie ook komen...

Ik ga maar iedere dag een lief sms'je sturen en ik stuur een kaartje, natuurlijk.

Smsjes en kaartjes vooral blijven sturen ja. Wat een nare situatie. Maar ga er maar vanuit dat er wel een goede reden is dat je niet mag komen en dat het dus het beste voor je zus is zo. Sterkte! Hoe gaat het met dr kindje verder?

Ik vind het wel gek dat ze in principe de hele dag zou mogen bellen, met iedereen, maar face-to-face mag niet...

Maar goed, ik verzin wel andere dingen. Virtuele knuffels enzo.

Met het kindje gaat alles prima. Ze slaapt al vanaf de eerste nacht fantastisch en is heel rustig. Ze ligt regelmatig gewoon een beetje om zich heel te kijken (Ze in inmiddels 12 dagen oud.)

[Beautiful Freak]

Sterkte Andijvie!

OT: Ik voel me raar. Lichamelijk maar ook mentaal. Hoop dat het een beetje gezellig wordt vanavond. Maar het zal wel, hij en ik zijn een garantie voor goede gesprekken.

[Little_lady]

@ Andijvie: inderdaad niet leuk dat je niet langs mag.. Maar ik weet zeker dat kaartjes, sms'jes etc. haar ook heel goed doen! Sterkte

OT. Gister dan eindelijk en gister ook de hele dag zo'n beetje. Maar het was leuk/moeilijk/stimulerend - ach, zo'n beetje alles wat ik er al van verwachtte dus.. Oh, en ik laat het niet toe, wat er ook gebeurd. Maar grotebroer-lief vast ook niet.

Bijna weer werken, wie zal ik tegenkomen..?

En ik ben eruit. Ik doe daar 1 jaar, ga dus met ze mee. Na 1 jaar hebben ze niks meer over hondje-lief te zeggen omdat ze op míjn naam staat en ik dan 18 ben, dus meerderjarig. Tegen die tijd hoop ik m'n rijbewijs en een auto te hebben en dan neem ik haar mee terug naar hier. Dan laat ik d'r niet alleen bij m'n vader, hoef ik d'r niet te missen en heb ik daarna alle vrijheid. Ja, zo wordt het fijn. Hoewel ik wel een jaar lang iemand anders moet gaan missen... Nouja, dat red ik wel met het OV.

[Gothic]

Zo, tentamen was kut, net zo erg als ik bang voor was. Hopelijk is het nog net voldoende of een klein beetje onvoldoende wat nog te compenseren valt met m'n review. Moet alleen dat cijfer niet ook tegenvallen, want dan mag ik deze kut tijd weer opnieuw doormaken en als ik iets niet wil...

Maar goed, ik ga zeker dit op de evaluatie melden, het is echt te belachelijk en oneerlijk voor woorden. Het stomme is dat je er weingi aan kunt doen, maar het voelt zo verdomde onrechtvaardig. En ik ben gewoon zo jaloers op andere mensen, dat zij wel tijd hadden en veel minder hoefden te leren en veel gemakkelijkere vragen...

Maar ja, dit gevoel bewaren voor vrijdag. Nu lekker ontspannen. Genieten van de vrije tijd. Niets meer leren deze week, gewoon lekker aan m'n artikel werken, rustig, lekker lunchen tussen door. Gewoon relax. Geen druk, geen spanning meer, gewoon klaar . Heerlijk. Zo lang naar uit gekeken!

Net lekker poffertjes gegeten . En vanavond lekker ontspannen op de bank nietsen en lekker in m'n boekje over Zuid India lezen, want over 3 weken is het zo ver .

Ik voel me goed. Ben weer begonnen met m'n remeron, waar ik een tijdje zonder had gedaan en ben lekker aan het sporten geweest. Mijn leven mag wel zo.

Right ik dacht dat het nit hoger kon heb ik ineens een 10 voor ons paper. ''Ja inhoudelijk was het zo goed, jullie voldeden aan alle punten dus ik heb jullie een 10 gegeven' was het commentaar van de docent. Dat geeft vel vertrouwen voor het tentamen .

Anneka schreef op 25-06-2007 @ 17:17 :
Right ik dacht dat het nit hoger kon heb ik ineens een 10 voor ons paper. ''Ja inhoudelijk was het zo goed, jullie voldeden aan alle punten dus ik heb jullie een 10 gegeven' was het commentaar van de docent. Dat geeft vel vertrouwen voor het tentamen .

Wauw

Ik had een keer een werkstuk voor een 6je gemaakt (ik wilde gewoon klaar zijn met 't vak, dus stak niet zoveel tijd in het afsluitende werkstuk) en toen moest ik er over komen praten met de docent. Dus ik was helemaal bang; straks is het een 1!! Eenmaal bij de docent ging hij een heel verhaal ophangen over de nieuwe dienstregeling - toen net ingegaan - en vervolgens zei hij;'Jah, je werkstuk was wel leuk, wat voor cijfer zou je jezelf geven?' Ik opperde heel voorzichtig een 7. Hij keek me even stil aan en zei toen;'Ah, ik hou van bescheiden mensen! Je krijgt een 8.' Volgens mij had hij het niet eens gelezen Maar ik was dolblij natuurlijk

Inmiddels ben ik weer wat bedaard; ik begrijp dat het voorlopig beter is dat m'n zus even alleen bezig is met herstellen en daarbij alleen haar man en dochtertje ziet. Ik vind het echt heel erg dat ze haar dochtertje zo weinig kan zien, maar ook dat is misschien maar even beter nu. Dat ziet ze zelf ook wel in, hoe zwaar 't ook is.
Ik heb liever dat ze iets te voorzichtig zijn met alles, dan dat ze te veel toelaten. Want dan ben ik echt bang dat ze compleet de controle verliest. (Overigens zou ze haar dochtertje niets aandoen; 't gaat echt puur om het feit dat ze een gevaar voor zichzelf vormt nu. Heel veel mensen denken bij een postnatale depressie meteen aan vrouwen die hun eigen kinderen vermoorden; die zijn óf héél ver heen en lopen er dus al heel lang mee rond óf ze hebben postpartum psychoses, en geen postpartum depressie. Maar goed, 't feit dat ze zichzelf iets aan wil doen is natuurlijk al serieus genoeg.)
Overigens heeft mijn zus nooit eerder dit soort dingen gehad. Ze is nog nooit ook maar een beetje depressief geweest, dat maakt de klap misschien nog net iets groter; 't is echt compleet onverwacht.

[Ann]

Lotte schreef op 25-06-2007 @ 13:54 :
Geschreven door een integrerend persoon? Bedankt trouwens iedereen verder Gelukkig is inmiddels de rust teruggekeerd.

ik weet niet door wie die geschreven is, maar mijn vriendinnetje stuurde hem naar me

[Heksjuh]

Moon: je maakt me wel enthousiast over werken in een asiel
Het enige probleem is hoe ik er kom. Openbaar vervoer zou kunnen, maar dan moet ik elke week met de bus en trein en op den duur wordt dat wel duur.
Maar als ik het niet deze vakantie ga doen, doe ik het zeker wel wanneer ik mijn OV heb want dan scheelt het (vooral als ik doordeweeks zou kunnen - maar dat zit er denk niet in met colleges).
Ik ben slecht in beslissingen nemen
Het zou wel grappig zijn als we het over hetzelfde asiel hebben

Andijvie, Ave, Lotte: sterkte.

Rare kwast: hoe was je eerste werkdag?

Goh, het was weer gezellig hier beneden. Niet dus. Mijn ouders hebben altijd ruzie met mijn zus. Ik ook vaak. Laatst zei ze nog tegen mij dat ze het jammer vond dat ik niet op kamers ging wonen. Het ene moment doet ze onwijs kattig en gemeen tegen me, het andere moment is ze ene heel aardig.
Zaterdag met haar naar Shrek geweest, dat was wel leuk. Leuke film ook.

Ik mailde mijn vrienden of we met z'n allen nog iets leuks zouden doen voordat twee van hen een jaar weg gaan. Ik verwachtte niet heel veel enthousiaste reacties, maar bijna iedereen heeft heel enthousiast gereageerd en vonden het een leuk idee van mij. he, ik kan best sociaal zijn.
Ik hoef mijn vrienden niet elke dag te zien, ik zie ze in vakanties bijna nooit. Mijn zus zit nooit thuis, die is elke dag wel bij een vriendin. En dan zegt ze tegen mij 'waarom doe jij nooit iets met je vriendinnen?' Ik hoef dat niet, ik ben meer op mezelf. We zijn zo anders.

Vanmiddag ging ik met onze hond naar de hertjes om ze brood te geven. Gaat hij zitten piepen en mijn zijn natte poten tegen me opspringen omdat hij ook brood wil. Hij hing bijna in het hek. Echt een schatje

[Ann]

dilemma, ik mag mee naar Frankrijk toe met mensen die hier in het dorp wonen. Ze zijn daar een resort aan het opzetten. Ik had het hele idee van dit jaar naar Frankrijk gaan al uit mijn hoofd gezet en nu kan het toch. Ik heb donderdag een gesprek met mijn werkgever omdat ik naar de kassa's toe wil en dan kan dat ook niet meer. Ik weet niet zo goed wat ik nu moet doen.

edit: zodra het helemaal af is ga ik daarheen elke vakantie, heb ze net even gebeld.

[Nijn*]

Oké, de zenuwen en paniek slaan nu toch weer even toe. Heb zo'n 21 duitse C-teksten gemaakt uit de examenbundel, maak er straks nog een paar en dan heb ik wel een goede voorbereiding gehad toch? Frans mondeling heb ik aanzienlijk minder goed voorbereid maar dat ga ik zometeen nog doen.
Net wiskunde-bijles gehad en hoop dat dat voldoende was. Moet nog 2.5 hoofdstuk leren, en de rest herhalen, en dat voor woensdag! Pff. En dan nog veel erger: donderdag kunstgeschiedenis en frans! Kunstgeschiedenis ben ik wel mee bezig geweest maar het einde is nog lang niet in zicht en frans heb ik nog niets aan gedaan! OMG, OMG, OMG! En nederlands en aardrijkskunde heb ik nog niet eens ingekeken.. AAAHRG IK WORD GEK! Hoe spelen anderen dit klaar? Ze zijn allemaal al veel verder dan ik ben,, pff

[Robotrock]

Hij is zooo leuk en ik wil hem bellen maar ik belde hem als laatst en ik wil niet dat hij denkt dat ik hem te leuk vind maar dat is wel zo. waarom belt hij niet? vindt hij mij niet leuk? maar hij wilt wel met me dansen, toch. Ooooh, bel dan! kut, dilemma.


ik heb honger, heb niks meer in de koelkast en het regent buiten dus ik ga niet naar de AH want geen paraplu. kut, dubbeldilemma.

[rare kwast]

*doet heeeeeel veel knuffels uitdelen.. andijvie, sonho, lienepien en alle andere*

sterkte voor de genen die keuzes moeten maken of andere lastige dingen hebben

gefeliciteerd voor de geslaagde!(sorry ga niet nog eens terug lezen )


@ andijvie: wat een klote situatie, wel goed dat je zo helder kan nadenken en toch snel 'vrede' hebt met de situatie.. misschien zo een super lief 'me to you' beertje voor dr fixen en iets van een kaartje, en knuffel van van mij is een knuffel van je zus ofzo..
en dat ze nog nooit een depressie o.i.d heeft gehad wil totaal niet zeggen dat ze geen postnatale depressie kan krijgen ofzo.. kan iedereen gebeuren, ik geloof iets van 10 procent van alle nieuwe moeders.
maar het blijft even kut


and for my first day: it's was heavy, i had to swim real fast.. but it's nice, i think, i hope i can stick around a time
it's sometimes hard that almost all patient are man and about 22 years

en if you wonder why i do this in english.. i have to read almost everything in english..
damn hard *grin*

Robotrock schreef op 25-06-2007 @ 19:25 :
ik heb honger, heb niks meer in de koelkast en het regent buiten dus ik ga niet naar de AH want geen paraplu. kut, dubbeldilemma.

Een ander door de regen laten gaan? Pizzeria bellen ofzo?