“Je hebt mijn cd gejat!”
“Helemaal niet, ik wilde hem teruggeven.”
Tot zover de pakkende inleiding. Vul voor ‘cd’ een willekeurig ander woord in, en we zien een situatie die iedereen wel eens heeft meegemaakt. Duidelijk is, dat er iets bestaat als ‘tijdelijk onteigenen’, oftewel ‘ongevraagd lenen’. Er is alleen geen woord voor. Hoe kan je iemand beschuldigen van iets waar geen woord voor is, wat in zekere zin dus niet bestaat?
Tadimeren (ov.ww.)
1.tijdelijk onteigenen, lenen zonder toestemming
Et voilá. Creativiteit op de dinsdagavond. Men neme de T van temp, en plakke er een passend werkwoord achter; adimere , hetgeen zoveel betekent als ontnemen, roven.
Situaties te over om dit verse woord op los te laten.
“Gisteren heb ik een fiets getadimeerd, om op tijd op school te kunnen komen.”
“Anne tadimeerde bijna elke week wel iets uit haar moeders klerenkast.”
“Ende gij zult niet tadimeren.”
Laten we dit als een experiment zien. Hoe snel wordt een woord opgenomen in onze taal?
De rest is aan jullie. (en nou wel braaf meewerken)