Het Saai-sletjesschema #1235 - Pagina 5

**07-12-2010, 18:23**

Citaat:

Mja dat idd

Naja, misschien wel minder verward.

Ik ben ook nooit vaak boos trouwens, tenzij klanten lopen te naggen met slecht nieuws, of als ik verlies met poker, dan scheld ik er even een potje op los.

Maar dan kun je je toch wel voorstellen dat mensen met een groter gevoelsleven/een ruimer spectrum aan emoties op een dag anders/heftiger/zichtbaarder op dingen reageren dan jij?

Jullie ''beschuldigingen'' zitten een beetje in de lijn van ''je bent gewoon stom als je een pot augurken niet met je handen open kunt krijgen, like, dat doe je toch gewoon.'' En dat is een beetje een non-mening, als je het mij vraagt.
Niet dat ik blij ben met aanstellers, integendeel, maar zat situaties waarin huilen normaal is, ook al zouden jullie in zo'n situatie wellicht niet huilen.

**07-12-2010, 18:23**

Citaat:

Medeia schreef:

Respectievelijk lekker alles op een hoop gooien; verwijzingen naar WO II zijn in dit soort vergelijkingen per definitie een zwaktebod; prima redenering.

Ik zeg ook niet dat het reëel is hoor. Ik denk zoveel dingen, ik vind mensen ook heel snel pauper, lelijk, dom, irritant, aanstellers etc. Maar ik spreek het dan niet meteen uit en ik weet ook wel dat er iets heel anders aan de hand kan zijn. Maar als ik weer een in mijn ogen triviaal ding hoor is een bepaalde kutopmerking wel het eerste waar ik aan denk. Als ik wil heb ik JUIST een groot inlevingsvermogen maar ik erger me gewoon snel /sadistic personality disorder

**07-12-2010, 18:23**

Citaat:

Dobermann schreef:

Nogmaals; mannen werken wat dit betreft volstrekt anders dan vrouwen. Een compleet andere drempel als het gaat om huilen; en niet eens zozeer hoger of lager maar volstrekt ánders.

Niet hoger? Hoe anders dan? Ik ken een paar mensen met testosteronbehandelingen die aangaven na een paar weken / maanden al niet meer konden huilen, iets wat ze daarvoor soms wel wekelijks deden. En dat ze het gevoel hadden alsof (ja ja, vage taal!) er een laagje over hun emoties lag waardoor ze makkelijker afstand konden doen maar het was wel weer frustrerend dat ze daardoor weer dingetjes niet konden duiden, iets wat daarvoor weer wel lukte.

allemaal hoger, waar ligt jouw drempel eigenlijk?

**07-12-2010, 18:23**

Citaat:

Etmakas schreef:

Ik ben nog nooit echt boos geweest. Ik kan het gewoon niet. Verdriet ook niet. Als ik huil, val ik na tien minuten in slaap, dan word ik wakker en ben meestal vrolijk of licht melancholisch, maar nooit echt boos. Ik neem mezelf altijd voor dat ik deze keer eens zal laten zien dat ik het wel kan, woede! maar het lukt nooit.

Mijn god. Wees daar blij mee, ruilen?

**07-12-2010, 18:23**

Citaat:

Stefenootje schreef:

Dat kan allemaal wel wezen, maar dan hoef je huilende meisjes of vrouwen toch nog niet irritant te vinden, alleen omdat je zélf niet snel zou huilen.

Irritant is een groot woord.

**07-12-2010, 18:24**

Citaat:

Etmakas schreef:

Zo'n film hadden wij ook gezien. Mijn broertje ook. Hij heeft nog een week licht sadistische liedjes gezongen over 'kip, kip, kip, HOPPA! dood in een wip! Kip, kip, kip, zo lekker op je brood, ha ha ha, we maken ze allemaal DOOD!' En die meisjes elke keer huilen als ze hem hoorden zingen: kip, kip, kip...

Wat een absurde situatie moet dat zijn geweest voor mensen die verder niet wisten hoe 't zat. Zo van:

Broertje: ♫ Kip kip kip ♪
Meisjes: WHUUUUUUUUUUUUUUUU

**07-12-2010, 18:24**

Ik ben met Medeia in deze.

Carn · **07-12-2010, 18:24**

Citaat:

Stefenootje schreef:

Dat kan allemaal wel wezen, maar dan hoef je huilende meisjes of vrouwen toch nog niet irritant te vinden, alleen omdat je zélf niet snel zou huilen.

vrouw: -huil-
man: "wat is er?"
vrouw: "ja ik heb het zooo druk met dit en dat en zus en zo lukt niet" -snik snotter-
man: "Hoe komt dat dan?"
vrouw: "-huil snotter- ja dat weet ik niet"
man: "jawel, anders huilde je niet en deed je er iets aan"

Beetje kort door de bocht maar bovenstaande gesprek zal sommigen wel bekend voorkomen

**07-12-2010, 18:25**

Citaat:

Paranoide schreef:

Wat een absurde situatie moet dat zijn geweest voor mensen die verder niet wisten hoe 't zat. Zo van:

Broertje: ♫ Kip kip kip ♪
Meisjes: WHUUUUUUUUUUUUUUUU

Dat was het ook! Hij is drie keer de klas uitgestuurd omdat hij meisjes aan het huilen maakte. Niemand wist hoe, maar ze wezen naar hem en dan was het van 'ga je maar melden'!

**07-12-2010, 18:26**

Citaat:

Stefenootje schreef:

Mijn god. Wees daar blij mee, ruilen?

*ability swap* Zo. Ik zal ze eens leren dat met mijn woede niet te spotten valt!

**07-12-2010, 18:27**

Interessanter vind ik dat huilen als storend wordt ervaren, maar lachen kennelijk niet.

**07-12-2010, 18:27**

Citaat:

Carn schreef:

yeah idem, terwijl het soms best praktisch kan zijn. Maar goed, ik ben ook een vrij rustig/kalm figuur; ik merk dat ook bij het sporten bijvoorbeeld in mijn nadeel werkt.

Oja? Ik zou juist verwachten dat je als kalm persoon juist makkelijker heel geconcentreerd en berekenend te werk kunt gaan bij vechtsport, wat wel een voordeel zou moeten zijn? Emoties zijn toch vaak roekeloos/ongecontroleerd.

Carn · **07-12-2010, 18:27**

volgens mij ben ik de afgelopen 10 jaar niet 'boos' geweest. Wel gefrustreerd en teleurgesteld, maar boos? Echt pissig zijn op iemand? Neu.

**07-12-2010, 18:27**

Citaat:

Carn schreef:

Nou ja, ik kan me het dus compleet niet voorstellen, ik sluit me redelijk aan bij wat Paranoide zegt. Als ik onder druk sta op wat voor vlak dan ook wordt ik juist een stuk kalmer en rustiger, en wat je zegt klopt dus ook wel: Ik ben nog nooit in een 'dusdanige' situatie geweest (gerelateerd tot stress/druk/prestatie oid) dat ik er emotioneel van werd. Dikke prima, wat mij betreft, en ik zou het op professioneel gebied erg vervelend vinden als anderen wel opeens gaan huilen of whatever.

Dan ligt het punt dus bij je eigen voorstellingsvermogen en niet bij die ''zwakkelingen'' die wél eens huilen om stress of paniek.
En handig, dat je zelf zo in elkaar zit, zeker wat betreft presteren onder druk, ik wou dat ik dat had.

Citaat:

White Trash schreef:

Ik zeg ook niet dat het reëel is hoor. Ik denk zoveel dingen, ik vind mensen ook heel snel pauper, lelijk, dom, irritant, aanstellers etc. Maar ik spreek het dan niet meteen uit en ik weet ook wel dat er iets heel anders aan de hand kan zijn. Maar als ik weer een in mijn ogen triviaal ding hoor is een bepaalde kutopmerking wel het eerste waar ik aan denk. Als ik wil heb ik JUIST een groot inlevingsvermogen maar ik erger me gewoon snel /sadistic personality disorder

**07-12-2010, 18:27**

Citaat:

Lucky Luciano schreef:

Interessanter vind ik dat huilen als storend wordt ervaren, maar lachen kennelijk niet.

Ik vind lachen heel storend. Ik heb een huisgenootje die ik best vaak dom hoor lachen, gewoon als houding, niet omdat er per se iets grappigs is.

Ik heb sowieso een hekel aan blije mensen eigenlijk.

Carn · **07-12-2010, 18:29**

Citaat:

Paranoide schreef:

Oja? Ik zou juist verwachten dat je als kalm persoon juist makkelijker heel geconcentreerd en berekenend te werk kunt gaan bij vechtsport, wat wel een voordeel zou moeten zijn? Emoties zijn toch vaak roekeloos/ongecontroleerd.

Nou ja, wat meer 'killer instinct' is soms toch wel handig, zeker als het om wedstrijden gaat. Ik vind het helemaal niet zo leuk om iemand hard op zn hoofd te slaan/schoppen, maar het 'willen' is natuurlijk het halve werk. Het verreist wat meer acteerwerk bij het sparren, veel dreigen en meer 'mindgames' proberen uit te halen.

**07-12-2010, 18:29**

Citaat:

Stefenootje schreef:

Ik vind lachen heel storend. Ik heb een huisgenootje die ik best vaak dom hoor lachen, gewoon als houding, niet omdat er per se iets grappigs is.

Ik heb sowieso een hekel aan blije mensen eigenlijk.

*in hoekje kruip*

**07-12-2010, 18:29**

Citaat:

egon schreef:

Niet hoger? Hoe anders dan? Ik ken een paar mensen met testosteronbehandelingen die aangaven na een paar weken / maanden al niet meer konden huilen, iets wat ze daarvoor soms wel wekelijks deden. En dat ze het gevoel hadden alsof (ja ja, vage taal!) er een laagje over hun emoties lag waardoor ze makkelijker afstand konden doen maar het was wel weer frustrerend dat ze daardoor weer dingetjes niet konden duiden, iets wat daarvoor weer wel lukte.

allemaal hoger, waar ligt jouw drempel eigenlijk?

Nou ja ik probeerde te voorkomen dat men mijn post zou lezen als "beter" of zo. Een hogere drempel is denk ik wel juist, maar inderdaad, misschien zitten er her en der wat nadelen aan. Maar ik kan ze niet bedenken

Ik huil niet snel. Sterker nog; bijna nooit. De laatste paar jaar heb ik slechts een paar keer gehad dat ik een stroompje water over m'n wangen had lopen; dat had allemaal te maken met narigheid in relationele- en familiesfeer. En het gaat te furrr daar verder over uit te wijden op dit forum

Maar neem van mij aan dat 't gerechtvaardigd was. En zelfs ís in één geval.

**07-12-2010, 18:29**

Citaat:

Carn schreef:

volgens mij ben ik de afgelopen 10 jaar niet 'boos' geweest. Wel gefrustreerd en teleurgesteld, maar boos? Echt pissig zijn op iemand? Neu.

Ik word ook nooit kwaad.

**07-12-2010, 18:29**

Citaat:

Medeia schreef:

Maar dan kun je je toch wel voorstellen dat mensen met een groter gevoelsleven/een ruimer spectrum aan emoties op een dag anders/heftiger/zichtbaarder op dingen reageren dan jij?

Jullie ''beschuldigingen'' zitten een beetje in de lijn van ''je bent gewoon stom als je een pot augurken niet met je handen open kunt krijgen, like, dat doe je toch gewoon.'' En dat is een beetje een non-mening, als je het mij vraagt.
Niet dat ik blij ben met aanstellers, integendeel, maar zat situaties waarin huilen normaal is, ook al zouden jullie in zo'n situatie wellicht niet huilen.

Situaties waarin het algmeen geaccepteerd is dat je huilt, bijv. bij een overlijden, een dramatische gebeurtenis, angst, paniek, kan ik prima begrijpen en compassie voor tonen.
En ik kan me ook wel voorstellen dat er mensen zijn die janken om meer, maar er is gewoon een grens tot waar IK dat serieus kan nemen. En eenmaal over die grens heen, vind ik het al gauw irritant worden. Maar dan praten we echt over pietluttige dingen, he. Zoals "onee, ik heb een 5 voor mijn werkstuk, boeheoehoehoe ik ben zo zielig"-huilen.

**07-12-2010, 18:29**

jullie maken van het huilen echt een activiteit he

ik begin me nu toch wel echt af te vragen wat huilen voor jullie is. Ik onderbreek echt mijn bezigheden niet als ik moet huilen en ik ga echt niet met mijn voeten stampen en zeggen hoe oneerlijk de wereld is ofzo

Er komt gewoon vocht uit mijn ogen en dat vocht is een teken van vermoeidheid, stress, weet ik veel.

levend onderwerp wel

**07-12-2010, 18:30**

Ik heb wel een kort lontje, vind ik soms ook wel irritant. Maar goed, bijna iedereen in mijn familie is temperamentvol, soprano's yeah, en dan ben ik nog de koele kikker

**07-12-2010, 18:30**

Het is trouwens ook nog een cultureel bepaald, dat huilen. In zuidelijke landen wordt veel sneller publiekelijk drama geschopt dan hier.

Carn · **07-12-2010, 18:31**

Citaat:

Medeia schreef:

Dan ligt het punt dus bij je eigen voorstellingsvermogen en niet bij die ''zwakkelingen'' die wél eens huilen om stress of paniek.
En handig, dat je zelf zo in elkaar zit, zeker wat betreft presteren onder druk, ik wou dat ik dat had.

Volgens mij is het een beetje uit zn context nu; mijn punt was uiteindelijk dat ik er persoonlijk niet veel mee kan (en wil) als de ander er niet eens over wil praten.

**07-12-2010, 18:31**

In onze familie huilen de vrouwen snel en de mannen nooit.

**07-12-2010, 18:32**

Citaat:

Medeia schreef:

Het is trouwens ook nog een cultureel bepaald, dat huilen. In zuidelijke landen wordt veel sneller publiekelijk drama geschopt dan hier.

Ja, ik heb niet zoveel met dat calvinistische 'hou je maar in'.

**07-12-2010, 18:32**

Citaat:

Carn schreef:

Volgens mij is het een beetje uit zn context nu; mijn punt was uiteindelijk dat ik er persoonlijk niet veel mee kan (en wil) als de ander er niet eens over wil praten.

Dat is ook best te begrijpen

maar zelfs als je geen context weet, kan je nog wel troosten of in elk geval lievig doen.

**07-12-2010, 18:33**

Citaat:

Etmakas schreef:

Dat is ook best te begrijpen

maar zelfs als je geen context weet, kan je nog wel troosten of in elk geval lievig doen.

hoe troost je iemand dan

Trimm Trabb · **07-12-2010, 18:33**

Ik ben ooit in tranen uitgebarsten op m'n werk, omdat er best wel veel gebeurd was en er ineens iemand tegen me tekeer ging. Ik kon niet meer stoppen, maar heb gewoon snikkend boven de broodjes gestaan.

En dan idd de klassieker:
'Wat is er?!"
"Niks"
"Ja maar, je huilt"
"Ja ach, dat gebeurt wel eens".

**07-12-2010, 18:33**

Citaat:

Lucky Luciano schreef:

Interessanter vind ik dat huilen als storend wordt ervaren, maar lachen kennelijk niet.

Waar lees je dat? Ik vind teveel en te hard lachen ook wel irritant hoor. Lachen om jezelf. Lachen om iets dat niet grappig is. Lachen als je André Pronk heet. etc.

**07-12-2010, 18:33**

Citaat:

egon schreef:

Niet hoger? Hoe anders dan? Ik ken een paar mensen met testosteronbehandelingen die aangaven na een paar weken / maanden al niet meer konden huilen, iets wat ze daarvoor soms wel wekelijks deden. En dat ze het gevoel hadden alsof (ja ja, vage taal!) er een laagje over hun emoties lag waardoor ze makkelijker afstand konden doen maar het was wel weer frustrerend dat ze daardoor weer dingetjes niet konden duiden, iets wat daarvoor weer wel lukte.

Allejezus, dit is wel machtig interessant, eigenlijk. Dat een hormoon zo veel invloed heeft op emotiebeleving, en dat het dus niet iets fysieks (als in: van vlees en bloed, iets neurologisch ofzo) is maar iets hormonaals. Of nouja, dat hormonen veel invloed hebben op stemming is natuurlijk allang bekend, maar dat het 't een fundamenteel emotioneel verschil tussen mannen en vrouwen kan beïnvloeden wist ik niet. En ik wist ook niet dat je dus als FTM niet alleen lichamelijk de transformatie ondergaat maar voor een zeker gedeelte ook geestelijk, want je zou verwachten dat ze geestelijk 'al' heel mannelijk zijn.

Carn · **07-12-2010, 18:33**

Citaat:

Medeia schreef:

Het is trouwens ook nog een cultureel bepaald, dat huilen. In zuidelijke landen wordt veel sneller publiekelijk drama geschopt dan hier.

Dat komt door alle knoflook en olijven!

Maar je snijdt wel een goed punt aan, mijn collega is van Italiaanse origine en die trekt zich zaken veel sneller aan. En dan niet persoonlijk, maar als hij het druk heeft dan zie je het onweerswolkje boven zn hoofd groeien om het maar zo te zeggen.

**07-12-2010, 18:34**

Ja hormonen zijn een bitch. Ik heb veel huil-hormonen.

oke, dit zullen de anti-huilies wel héél erg vinden:

Ik ging vroegah weleens expres 'ik mis je' van de EO kijken, over mensen die dood zijn, om heel hard te kunnen huilen, en het zo erg te vinden voor die mensen.

**07-12-2010, 18:34**

Mannen/mars, vrouwen/venus is dan ook niet helemaal nonsense Para

**07-12-2010, 18:34**

Citaat:

N00dles schreef:

Waar lees je dat? Ik vind teveel en te hard lachen ook wel irritant hoor. Lachen om jezelf. Lachen om iets dat niet grappig is. Lachen als je André Pronk heet. etc.

Bij mij op mijn werk zit ook een Amerikaan die achter iedere zin zo "HA HA HA HA HA" doet. Goed, het is een Amerikaan dus hij zal het wel niet kunnen helpen, maar toch.

**07-12-2010, 18:34**

Citaat:

N00dles schreef:

Waar lees je dat? Ik vind teveel en te hard lachen ook wel irritant hoor. Lachen om jezelf. Lachen om iets dat niet grappig is. Lachen als je André Pronk heet. etc.

Tussen de regels

Carn · **07-12-2010, 18:35**

Citaat:

Stefenootje schreef:

Ja, ik heb niet zoveel met dat calvinistische 'hou je maar in'.

wat moet je inhouden? Als je ergens gefrustreerd over bent of je zit met een probleem dan is alles op een rijtje zetten en er simpelweg even logisch over nadenken praktisch altijd de beste oplossing

.

**07-12-2010, 18:35**

Citaat:

Dobermann schreef:

Mannen/mars, vrouwen/venus is dan ook niet helemaal nonsense Para

Ik kom van Saturnus, net zoals Sun Ra.

**07-12-2010, 18:35**

Citaat:

N00dles schreef:

Situaties waarin het algmeen geaccepteerd is dat je huilt, bijv. bij een overlijden, een dramatische gebeurtenis, angst, paniek, kan ik prima begrijpen en compassie voor tonen.
En ik kan me ook wel voorstellen dat er mensen zijn die janken om meer, maar er is gewoon een grens tot waar IK dat serieus kan nemen. En eenmaal over die grens heen, vind ik het al gauw irritant worden. Maar dan praten we echt over pietluttige dingen, he. Zoals "onee, ik heb een 5 voor mijn werkstuk, boeheoehoehoe ik ben zo zielig"-huilen.

Het spijt me als ik nu jouw mening met die van anderen verwar, maar eerst was paniek nog géén legitime reden om te huilen en nu wel?
En nogmaals: aanstellers vind ik óók irritant, maar zoals jullie begonnen gooiden jullie een nogal grote groep mensen die huilen om begrijpelijke dingen op één hoop met aanstellers.
Bovendien is er ook nog wel een verschil tussen hartverscheurend huilen omdat een familielid dood is, of van de stress en paniek waterige ogen krijgen en 'even moeten snotteren' zodat je ''zucht'' weer door kan.
/pleidooi voor meer nuances.

Citaat:

egon schreef:

jullie maken van het huilen echt een activiteit he

ik begin me nu toch wel echt af te vragen wat huilen voor jullie is. Ik onderbreek echt mijn bezigheden niet als ik moet huilen en ik ga echt niet met mijn voeten stampen en zeggen hoe oneerlijk de wereld is ofzo

Er komt gewoon vocht uit mijn ogen en dat vocht is een teken van vermoeidheid, stress, weet ik veel.

levend onderwerp wel

Hmm, hier ga ik even over nadenken.

**07-12-2010, 18:35**

Citaat:

egon schreef:

hoe troost je iemand dan

Dat hangt er vanaf wat je relatie met diegene is! Vrienden en familie troost ik meestal door knuffels, aaien, stevig vasthouden... moeilijk uit te leggen, eigenlijk. Rust uitstralen. Liefde. Aan iemands haar zitten. Bij mensen die verder van me afstaan troost ik meer door bijvoorbeeld thee te halen, een arm om iemand heen te leggen, zachtjes te praten, bijna alsof je een geit kalmeert. Gewoon lief doen en zacht.
Iedereen kan wel troosten, denk ik.

**07-12-2010, 18:35**

Helleu.
Ik had m'n presentatie van een kindergroep, en het was drama met een kind met een driftbui die met spullen ging gooien en toen een ander kind met een bloedneus, maar uiteindelijk kwam alles toch nog goed. En nu heb ik me toch een briljante stamppot gemaakt en hij is heerlijk <3 En dat zoenschema, omg

**07-12-2010, 18:36**

Citaat:

Kazet Nagorra schreef:

Ik kom van Saturnus, net zoals Sun Ra.

Carn · **07-12-2010, 18:37**

Citaat:

Absinthe schreef:

Helleu.
Ik had m'n presentatie van een kindergroep, en het was drama met een kind met een driftbui die met spullen ging gooien en toen een ander kind met een bloedneus, maar uiteindelijk kwam alles toch nog goed. En nu heb ik me toch een briljante stamppot gemaakt en hij is heerlijk <3 En dat zoenschema, omg

Goed bezig! Kwam de bloedneus door het driftkind?

**07-12-2010, 18:37**

Jezus, is die irritante gadgetfreak ook een keer niet bij DWDD?

Sann naamzoek

**07-12-2010, 18:37**

Citaat:

Trimm Trabb schreef:

Ik ben ooit in tranen uitgebarsten op m'n werk, omdat er best wel veel gebeurd was en er ineens iemand tegen me tekeer ging. Ik kon niet meer stoppen, maar heb gewoon snikkend boven de broodjes gestaan.

En dan idd de klassieker:
'Wat is er?!"
"Niks"
"Ja maar, je huilt"
"Ja ach, dat gebeurt wel eens".

Wel een mooie laatste opmerking.

**07-12-2010, 18:37**

Citaat:

Etmakas schreef:

bijna alsof je een geit kalmeert.

Een geit?

**07-12-2010, 18:37**

Citaat:

Etmakas schreef:

Dat hangt er vanaf wat je relatie met diegene is! Vrienden en familie troost ik meestal door knuffels, aaien, stevig vasthouden... moeilijk uit te leggen, eigenlijk. Rust uitstralen. Liefde. Aan iemands haar zitten. Bij mensen die verder van me afstaan troost ik meer door bijvoorbeeld thee te halen, een arm om iemand heen te leggen, zachtjes te praten, bijna alsof je een geit kalmeert. Gewoon lief doen en zacht.
Iedereen kan wel troosten, denk ik.

Myeah als dude hoef je niet zo gek veel te doen; als een kerel even stuk zit is het een schouderklopje+bier en als 't een dame betreft hoef je eigenlijk alleen maar je schouder aan te bieden, haar door d'r haar strelen en eventueel te luisteren (of doen alsof).

**07-12-2010, 18:38**

Ach iedereen heeft wel trekjes waar je gewoon spontaan schuim op je pielleke van krijgt. Ik kan niet tegen mensen die 'zomaar' janken en andere mensen die willen graag wapens pakken als ze mij zogenaamd heel tof zien doen op een terras ofzo. Ieder zijn ding.

Trimm Trabb · **07-12-2010, 18:38**

Citaat:

Etmakas schreef:

Dat hangt er vanaf wat je relatie met diegene is! Vrienden en familie troost ik meestal door knuffels, aaien, stevig vasthouden... moeilijk uit te leggen, eigenlijk. Rust uitstralen. Liefde. Aan iemands haar zitten. Bij mensen die verder van me afstaan troost ik meer door bijvoorbeeld thee te halen, een arm om iemand heen te leggen, zachtjes te praten, bijna alsof je een geit kalmeert. Gewoon lief doen en zacht.
Iedereen kan wel troosten, denk ik.

Als ik 'emotioneel' ben kan ik daar juist heel slecht tegen, van dat opzettelijke hele lieve gedoe. Ik weet dat het goed bedoeld is, maar liever ben ik dan gewoon alleen.

*mannenvriendengroep heeft*

**07-12-2010, 18:38**

Citaat:

Carn schreef:

Nou ja, wat meer 'killer instinct' is soms toch wel handig, zeker als het om wedstrijden gaat. Ik vind het helemaal niet zo leuk om iemand hard op zn hoofd te slaan/schoppen, maar het 'willen' is natuurlijk het halve werk. Het verreist wat meer acteerwerk bij het sparren, veel dreigen en meer 'mindgames' proberen uit te halen.

Hm, dreigen en mindgames. Ja, daar kun je inderdaad niet echt oprecht in zijn als je eigenlijk gewoon kalm bent, ja.

Ik wou dat ik meer tijd had, want ik ben echt heel benieuwd naar hoe ik functioneer binnen een vechtsport, maar dan wordt het wel driemaal per week trainen en daar heb ik simpelweg geen ruimte voor.

07-12-2010, 18:27
Verwijderd	Interessanter vind ik dat huilen als storend wordt ervaren, maar lachen kennelijk niet.

07-12-2010, 18:27
Carn	volgens mij ben ik de afgelopen 10 jaar niet 'boos' geweest. Wel gefrustreerd en teleurgesteld, maar boos? Echt pissig zijn op iemand? Neu. __________________ During a disaster if we evacuate women and children first, it is just so we can think about a solution in silence

07-12-2010, 18:29
Verwijderd	jullie maken van het huilen echt een activiteit he ik begin me nu toch wel echt af te vragen wat huilen voor jullie is. Ik onderbreek echt mijn bezigheden niet als ik moet huilen en ik ga echt niet met mijn voeten stampen en zeggen hoe oneerlijk de wereld is ofzo Er komt gewoon vocht uit mijn ogen en dat vocht is een teken van vermoeidheid, stress, weet ik veel. levend onderwerp wel

07-12-2010, 18:30
Verwijderd	Ik heb wel een kort lontje, vind ik soms ook wel irritant. Maar goed, bijna iedereen in mijn familie is temperamentvol, soprano's yeah, en dan ben ik nog de koele kikker

07-12-2010, 18:31
Verwijderd	In onze familie huilen de vrouwen snel en de mannen nooit.

07-12-2010, 18:33
Trimm Trabb	Ik ben ooit in tranen uitgebarsten op m'n werk, omdat er best wel veel gebeurd was en er ineens iemand tegen me tekeer ging. Ik kon niet meer stoppen, maar heb gewoon snikkend boven de broodjes gestaan. En dan idd de klassieker: 'Wat is er?!" "Niks" "Ja maar, je huilt" "Ja ach, dat gebeurt wel eens". __________________ Stephen enjoys cooking his godchildren and leaving out commas.

07-12-2010, 18:34
Verwijderd	Ja hormonen zijn een bitch. Ik heb veel huil-hormonen. oke, dit zullen de anti-huilies wel héél erg vinden: Ik ging vroegah weleens expres 'ik mis je' van de EO kijken, over mensen die dood zijn, om heel hard te kunnen huilen, en het zo erg te vinden voor die mensen.

07-12-2010, 18:35
Verwijderd	Helleu. Ik had m'n presentatie van een kindergroep, en het was drama met een kind met een driftbui die met spullen ging gooien en toen een ander kind met een bloedneus, maar uiteindelijk kwam alles toch nog goed. En nu heb ik me toch een briljante stamppot gemaakt en hij is heerlijk <3 En dat zoenschema, omg

07-12-2010, 18:37
Verwijderd	Jezus, is die irritante gadgetfreak ook een keer niet bij DWDD? Sann naamzoek

07-12-2010, 18:38
Verwijderd	Ach iedereen heeft wel trekjes waar je gewoon spontaan schuim op je pielleke van krijgt. Ik kan niet tegen mensen die 'zomaar' janken en andere mensen die willen graag wapens pakken als ze mij zogenaamd heel tof zien doen op een terras ofzo. Ieder zijn ding.

Advertentie