Advertentie | |
|
16-07-2010, 14:00 | |||
Citaat:
Hij gaat niet direct over seks, het gaat meer over vakantievriendinnetjes/vriendjes. One-night stands zou je het ook wel aan kunnen koppelen, een beetje alle liefdes die plotseling zijn: De ik-persoon vraagt zich af of de je-persoon van hem/haar blijft houden. Citaat:
__________________
Zeg maar Jan.
Laatst gewijzigd op 10-08-2010 om 22:43. |
10-08-2010, 22:47 | |
Gedicht 60
- De dingen die zo leuk waren met jou zijn zonder jou veel leuker. Of beter nog: Met iemand anders. Misschien is het wel ieders droom, het alpha/omega gevoel achter vele ribben om te voelen wat ik met jou heb gevoeld: zingen door de regen gedurende een boswandeling. En als het weg is (door een leugentje links en een ruzietje rechts) dan is de liefde moeilijk weg te halen als poep onder nieuwe schoenen. (maar Jezus, wat is het dan lekker als ze weer schoon zijn.)
__________________
Zeg maar Jan.
Laatst gewijzigd op 10-08-2010 om 23:10. |
10-08-2010, 23:08 | |
Gedicht 60:
De eerste regel vond ik maar niets. Toen stopte ik met lezen, als in: een kleine pauze in je hoofd. Niet in één keer doorlezen. Toen las ik regel twee en toen moest ik diep van binnen een beetje lachen. 'Of beter nog: Met iemand anders.' Toen vond ik het weer minder. Was het al weer teveel gewauwel zonder mooie zinnen /oké, ik had pas drie regels gelezen maar daar zat niets moois tussen, de tweede regel was nog grappig maar de derde was dat al niet meer. het alpha/omega gevoel achter vele ribben Die regels vond ik echter weer geweldig. Dát stukje. Toen had ik ook weer een kleine pauze in mijn hoofd om even na te genieten van die regel, van alpha/omega en vele ribben. Toen dacht ik, oja, een gedicht. (Oké, ik houd wel weer op met m'n toen's. Dat zei m'n juf op de basisschool altijd, bij verhaaltjes moest je erop passen dat je niet te vaak 'toen' gebruikte. In groep 6 waren wij nog niet zo handig met 'vervolgens' 'daarna' 'enkele minuten later' 'wanneer' en andere woorden die je ipv toen zou kunnen gebruiken. Dus.) Maar de rest van je gedicht vond ik eigenlijk niet meer zo bijzonder. Zingend door de regen, liedjes zingend gedurende een boswandeling... niet het meest origineel. Nog twee keer zingen ook. Leugentje links, ruzietje rechts, mwah. Liefde vergelijken met poep onder nieuwe schoenen is heeeeel erg pijnlijk voor mijn romantische meisjeshart. Nee oké, eigenlijk deed het me niets. Ik vind het niet zo'n pakkende vergelijking. Een beetje idioot gebruikt daar op z'n minst brandnetels voor -ahum. (Wat ook maar weer wilt zeggen dat schijnbaar alles zich leent voor vergelijkingen met liefde en dat je het alleen een beetje goed moet uitleggen al slaat het daadwerkelijk helemaal nergens op.) Poep is trouwens niet moeilijker weg te halen onder nieuwe schoenen dan onder oude. Tenzij het profiel echt heul erg versleten is, dan wel. Nieuwe zorgt vooral ervoor dat het naarder is, maar oké. En het einde vind ik ook niet zo. Niet zo KABOEM einde. En je hebt at the end nog steeds niet uitgelegd WAAROM het leuker is zónder diegene. Terwijl je daar toch mee begint en ja. Misschien mis ik dat een beetje. ;p En ik was gewoon nog aan het reageren, sukkel. >: ( |
10-08-2010, 23:17 | ||
Om even het laatste stukje uit te leggen:
Citaat:
Maar, als ze dan weer schoon zijn (nieuwe partner of dat mis-gevoel kwijt) dan is het vaak lekker en loop je de hele dag trots te wezen. Althans, dat is mijn ervaring Ik leg inderdaad niet uit waarom het leuker is zonder diegene, maar dat leek me ook niet nodig? Het is meer een constatering, iets wat ik zelf ook nog maar pas heb opgemerkt. Het is veel leuker zonder jou, je loog, je maakte ruzie, nu geniet ik overal meer van. Misschien nog wel meer als er iemand anders is om het mee te delen, maar alles behalve die persoon.
__________________
Zeg maar Jan.
|
12-09-2010, 12:39 | |
Gedicht 62
- De overburen, die geen gras maar smurfen in hun tuin hebben (waardoor mijn gras automatisch groener is, eindelijk) En wee, de boeren die diens koeien laten grazen in mijn gazon. Namelijk, mijn gras is speciaal en op dieet: ze zijn van het soort dat alleen maar koeien eet. Zo, en nu maar eens maaien.
__________________
Zeg maar Jan.
|
30-09-2010, 09:34 | |
Gedicht 63
-
Spoiler
Er lopen hamsters door mijn hoofd, ze rennen terwijl de omgeving voor ze tolt: ze schenken uitdrukkingen in schaduwen in waterpistolen. Door mijn ogen heen geschoten: Zeewater (zout), ze maken plaats bij mijn oren om te ontwijken: snijdende opmerkingen en steken onderwater. Ze komen me mijn neus uit.
__________________
Zeg maar Jan.
Laatst gewijzigd op 01-10-2010 om 11:13. |
01-10-2010, 10:46 | ||
Verwijderd
|
Citaat:
Met wat ''ik vind'' doelde ik ook op dat ik je werk vaak op het randje van proza en poëzie vind balanceren, waardoor het imo dicht-technisch minder interessant is, maar nog wel een mooi beeld kan zijn. Bij dit soort gedichtjes stel ik me steeds een prentenboek voor, met een paar korte regels en kleurrijke, dromerige tekeningen van hamsters etc. snap je? Dat is natuurlijk mooi en het betekend dat je goed bezig bent (anders had ik wel gezegd dat ik er níks mee kan), maar ik kan er qua díchtvorm niet over in vervoering raken. Zoiets. (A) Hmm ja, dat komt dan inderdaad niet helemaal uit de verf. Laatst gewijzigd op 01-10-2010 om 11:14. |
01-10-2010, 10:51 | ||
Ik snap je, hoor, het is een beetje half werk en als ik mezelf door mijn examenperiode heb gesleept, ben ik van plan daarop te focussen
Citaat:
__________________
Zeg maar Jan.
Laatst gewijzigd op 01-10-2010 om 11:14. |
04-11-2010, 20:18 | |
Gedicht 64
- Stil liggen om het uit te stellen handen die als door bad gerimpeld en onder de crčmes. Het bellen het akoestische geluid van je stem door de telefoon in het midden van de nacht. Wegzakken in mijn eigen meestergedachtes, het loopt klem tussen wissels en schone kleren. Stil liggen. Stil liggen. Stil liggen.
__________________
Zeg maar Jan.
|
04-11-2010, 20:26 | |||
Citaat:
Citaat:
__________________
Zeg maar Jan.
|
09-11-2010, 22:05 | |
Gedicht 65
- Uitgaande berichten als geld aan een zwerver - neonlichten en neongeluiden boven en naast ons, maar tussen ons: rust. Alsof we stil zijn zodat we op onze tenen mogen lopen. Je ogen als een wensput: ik weet dat het van niemand zou mogen en toch is het verleidelijk mezelf te verliezen, te springen. Aan mijn lef zal het niet liggen, want ik durf het (heus) ik heb zelfs de moed: de bereidheid tot lichamelijke dan wel geestelijke pijn, tegenslag en levensbedreiging. Maar wat heb je aan dapper als een spelletje leuk is precies zoals het gespeeld wordt? Dat je eindelijk burgemeester bent geworden maar alleen maar lintjes knippen mag, dat gevoel.
__________________
Zeg maar Jan.
Laatst gewijzigd op 14-11-2010 om 10:55. |
14-11-2010, 10:55 | |
Gedicht 66
- Op naar de liefde (en daar voorbij) om daar te consumeren: gebakken eieren, blauwe wicky. Het is het bewijs dat liefde door rietjes gaat en stevig danwel luchtig en volkoren (gezond, maar niet te) het bewijs dat ik elke week met jou opsta maar niet weer slapen ga. En dat ik dat jammer maar goed genoeg vind.
__________________
Zeg maar Jan.
|
29-11-2010, 16:24 | |
Gedicht 67
- Hoe zou het ijzer waaien als de lichten zouden laaien en de angst voor hoogmoed in de doofpot werd gestopt. Gestraft door asbakken zijn wij, zijn zij die geschenken (als op sinterklaasavond) niet meer nemen maar geven gaan en niet meer streven naar het ouder worden maar daadwerkelijk oud geworden zijn.
__________________
Zeg maar Jan.
|
01-12-2010, 16:28 | |
Oh, daar twijfelde ik niet aan Ik vond het altijd een maand onwerkelijk dat ik een jaar ouder was, dan 2 maanden cool dat ik een jaar ouder was, daarna vond ik het saai en wou ik naar het volgende getal En ik vind het dan zo triest als mensen daadwerkelijk ouder zijn, en dan terugwillen.
__________________
Zeg maar Jan.
|
01-12-2010, 16:28 | ||
Verwijderd
|
Citaat:
En over je gedicht: Vooral de rijm vind ik heel mooi, ik houd wel van rijm die niet op het einde van een regel zit. Mooi gedicht. Wat het wel is: je gedichten blijven me bijna nooit echt... bij, zegmaar. Als iemand zou zeggen "Noem eens vijf gedichten van Jochum!" dan denk ik niet dat dat me zou lukken. Een paar weet ik nog, maar verreweg de meeste, die... vervagen, of zo. Terwijl ik ze dan wel oprecht heel mooi vind als ik ze lees. En natuurlijk is het moeilijk om gedichten te maken die de lezer echt eeuwig bijblijven en misschien is dat ook helemaal niet je bedoeling. Ik denk dat je gedichten op een bepaalde manier op elkaar lijken. En wat je doet, doe je goed, dat is het niet, maar het is wel veel van hetzelfde. Of dat wordt het in mijn hoofd. |
01-12-2010, 16:32 | ||
Citaat:
__________________
Zeg maar Jan.
|
01-12-2010, 16:47 | |
Je Nederlands-wereldtaal-gedicht is me anders wel bijgebleven! Maar die was dan ook weer anders. Dat was echt zo'n verhaaltje, zo bóem mijn hoofd binnen en daar vind ik 'm dan ook weer terug. Terwijl je andere gedichten halve grapjes zijn en wat woordspellingen, twee keer een kwart vergelijking, en dan steeds in iets andere woorden. Wel leuk, maar zoals Etmakas zegt, niet de gedichten die je het meest bijblijven. (;
|
01-12-2010, 16:54 | ||
Citaat:
__________________
mijn handtekening
|
08-12-2010, 14:08 | |
Gedicht 68
- De bedden waar ik op geslapen heb ze dragen nu herinneringen naar daar waar ze vergeten dan wel opgehaald onderaan een stamboom zullen liggen Het is niet gek, nu we toch bezig zijn met het drinken van Appelsientje Mild met toegevoegde vitamines A, B, C nu het goed komt (schatje) door roosvicee En nu schilderijen scheuren maar ook weer respectievelijk gerestaureerd geëxposeerd worden. Liefde is nu nog een flinterdun vliesje nu de condooms ultradun en extra beglijmiddeld zijn Liefde is nu nog een milimeterdunne muur die de mens behoedt van instorten (en regen) en als hij dat toch nog doet, dan drinken we elke dag weer fucking roosvicee.
__________________
Zeg maar Jan.
|
26-12-2010, 19:48 | |
Gedicht 69
- Winter het loopt storm op witte acrylverf en luxeproducten als rendiervlees; clowns die voortaan Rudolf heten ik passeer witte medemensen met wortelneuzen, knoopogen, sjaals en gele sneeuw klemt tussen tanden sla ik nog eenmaal mijn schoorsteen- mantel om mijn schouders, om te kijken en te weten en te herinneren wat wit en zuiver was. wat winter was.
__________________
Zeg maar Jan.
Laatst gewijzigd op 06-01-2011 om 09:21. |
01-01-2011, 13:17 | |
Dat er nog niemand heeft gereageerd op deze gedichten! Ze zijn mooi, zoals we van je gewend zijn. Ik vraag me alleen af waarom "Winter" zonder hoofdletters is geschreven (behalve 'Rudolf')? Verder zou ik eens gaan nadenken over je titels, het is natuurlijk niet het belangrijkste, maar toch iets om even aandacht aan te besteden lijkt me.
Over de inhoud, gedicht 68: Begint een beetje 'saai', maar de stamboom maakt het weer leuk en origineel. De rest zitten ook originele stukjes in en dat vind ik zelf altijd goed gedaan. Je mix verschillende onderwerpen door elkaar vind ik altijd en daar komt dan een super origineel gedicht uit. Mag nog wel iets meer soms. Over gedicht 69 "Winter": Eerste alinea begint heel sterk, tweede is ook goed, maar ik denk dat je uit de laatste alinea nog wel iets meer uit kan halen.
__________________
mijn handtekening
|
01-01-2011, 14:41 | ||
Citaat:
Ik heb dat gedicht zonder hoofdletters geschreven omdat ik vind dat het iets toevoegt. Hetzelfde gedicht met hoofdletters en punten vind ik minder mooi. Rudolf is een naam, dus sws met een hoofdletter.
__________________
Zeg maar Jan.
|
|
|