Het Grote-Lucht-Je-Hart-Topic #161

[Eend]

Jaaaaaaaaaaaa, over 6 weken mag ik naar de open afdeling! Dat mocht ook wel eens na 6 jaar opgesloten te zitten!

[Takkie89]

Bam! Eerste tentamen is binnen

[~~dolce~~]

waarom ben ik zo'n huismus. Ik wil gewoon na het werken lekker in me bedje tv kijken,.. gewoon samen met de katten.
Ruud is werken, wat ik wel knap vind, ik zou het echt niet trekken ik vind dit al genoeg...
Ik voel me de laatste dagen weer wat minder, veel gedachten aan de dood enzo,veel gedachtenn aan joe het zou zijn... kan het maar niet loslaten.. en ik kan niet echt om hulp vragen...
Maar ja, misschien bel ik altrecht nog wel vanavond... we will see

edit
Dit word een heerlijk avondje tv kijken, en ik ga ervan genieten...

Ik baal eigenlijk van de vakantie die ik in de zomer heb gepland

Eend wat super!!!

[Miss<3]

ik ben er net achtergekomen dat ik niks écht goed kan, ik waarschijnlijk ADD heb & mijn beste vriendin heeft me laten vallen.

kortom, ik voel me ge-wel-dig

Eend schreef:

Jaaaaaaaaaaaa, over 6 weken mag ik naar de open afdeling! Dat mocht ook wel eens na 6 jaar opgesloten te zitten!

Oeh mooi! Gefeliciteerd!

OT:
De afgelopen dagen heb ik me wel (erg) vrolijk gevoeld, maar ik barst van de pijn. Ik heb 2 dagen achter elkaar zware pijnstilling genomen, en dat wil ik vandaag niet weer doen. Maar mijn rug voelt alsof er 10 paarden over heen zijn gelopen en voor de rest doen al mijn gewrichten ook nog veel pijn. Mijn enkel zat gisteren helemaal vol met vocht, of hij was in ieder geval erg dik. Vandaag maar kijken of ik pijnstilling neem, maar liever niet eigenlijk.
Gisteren ben ik nog een uurtje naar school geweest, wat ik eigenlijk niet had kunnen doen. Het ging eigenlijk al niet maar ik wilde perse gaan. Vandaag ga ik maar thuis werken zodat ik een beetje rustig aan kan doen. Vanmiddag komt er een makelaar omdat we misschien gaan verhuizen, ik ben benieuwd! Best spannend allemaal. Ook ben ik nog steeds op de uitslag van de Lyme aan het duren en ook dat vind ik spannend. Nog een weekje en dan heb ik de uitslag écht binnen, maar misschien is hij er vanmiddag wel. Als de postbode komt lijk ik wel een klein kind die gelijk naar de brievenbus gaat. Maar helaas, de afgelopen dagen zat er niks bij.

[Takkie89]

Vanavond Kruimeltje

Maar nu eerst iets bedenken tegen de hoofdpijn, of nja, druk in mijn holtes.

@Kika, verhuizen? ga je dan ook naar een andere stad ofzo??(ben gewoon nieuwsgierige eend)

OT: vandaag was nog wel te doen, mn vader is weer thuis en daar baal ik van, dan is er altijd zoveel ruzie hier
Dit weekend heb ik nauwelijks huiswerk omdat het komende week projectweek is, dat is wel fijn heb ik tijd om te tekenen, alhoewel, morgen komt joyce en dat kan wel ns de hele dag duren(maakt niet uit dat is ook fijn) en ik moet ook nog folders lopen, heb nog steeds geen ander werk kunnen vinden en daar baal ik van
Ik zie op tegen de projectweek

Het enigste lichtpuntje is dat iemand die ik ken is toegelaten op het SintLucas en ik weet dat zij veel minder kunstzinnig is dan mij, dus is de kans er wel dat ik volgend jaar ook toegelaten word, alleen ben ik nu al bang voor de toelating want het is ook een rekentoets die je moet maken(ja ik weet ik ben hard)

Ik heb vandaag gerend, ook al had ik totaal geen zin en waaide het keihard.
Mijn therapie is met succes afgesloten, de psychologe was trots op me dat ik zo snel vooruit was gegaan.
En het allerbeste, ik ben eindelijk doorgestuurd naar een hoofdpijnkliniek!
Dus vandaag ging alles best wel goed omg, ik stuiter nu van de energie

[Missy1234567890]

Ik was vandaag vrij, maar ik was liever naar stage gegaan.
Vanaf volgende week weer 3 dagen per week, maar ik wil eigenlijk 4 omdat ik m'n tijd wel nodig heb. Heb er spijt van dat ik niet tóch voor 4 dagen getekend heb (ik mocht het zelf weten, ik neigde ook naar 4, maar op stage zeiden ze dat ik beter 3 kon doen zodat ik nog tijd voor opdrachten enzo had). Ik kijk het wel even een paar weken aan, kom ik echt tijd te kort, kan ik altijd nog vragen of ik één dag meer kan (het kán ook wel, maar dan heb ik ook recht op meer vergoeding en moet ik een nieuw contract).

En oh, als ik hier toch eens zou kunnen blijven na m'n stageperiode
Maar vacaturestop enzo, ook al gaan er waarschijnlijk dit jaar nog 2 mensen weg.

Oke ik ga mijn leven anders aanpakken.
Over een half jaar ga ik uit huis. Of ik ga door met de studie als ik mijn P niet haal of naar de universiteit.
Ik ga iig op mijzelf wonen. Ik ga verloren vrienschappen weer oppakken.
En ik wil helemaal niet vast zitten eigenlijk. Ik wil geen relatie. Zo ben ik niet gelukkig.
Vakantie is samen gepland en die is te duur om af te zeggen, maar over een half jaar is álles anders

[blurred]

@ Alwien & Daantje:

Fijn om te horen dat ik niet de enige ben. Ik vraag me alleen af of die stress weg zal gaan als we wat meer gewend zijn, eventueel van baan wisselen, of dat we gewoon altijd moeite blijven houden met dit soort dingen.

Mijn karma voor de laatste paar keer ruimschoots de deadline voor het leveren van kopij overschrijden komt nu blijkbaar bij me terug: ik had mijn artikel deze keer netjes op tijd af, maar vanmiddag verwijderde ik de eindversie per ongeluk permanent! Ik heb al contact opgenomen met de netwerkbeheerder en er kan niks meer aan gedaan worden, het is echt helemaal weg. Nu moet ik vrijwel helemaal opnieuw beginnen...

[Dott]

Op aanraden van de psych ga ik paardrijden weer oppakken, meteen omgezet in daden...
Maandag de eerste les weer na 6 jaar mijn superhobby te hebben moeten missen

@Missy, kun je niet vragen voor 3 dagen en 1 ochtend/middag?
Of de ene week 3 dagen en de andere 4?

[Missy]

Queasy schreef:

Oke ik ga mijn leven anders aanpakken.
Over een half jaar ga ik uit huis. Of ik ga door met de studie als ik mijn P niet haal of naar de universiteit.
Ik ga iig op mijzelf wonen. Ik ga verloren vrienschappen weer oppakken.
En ik wil helemaal niet vast zitten eigenlijk. Ik wil geen relatie. Zo ben ik niet gelukkig.
Vakantie is samen gepland en die is te duur om af te zeggen, maar over een half jaar is álles anders

Dus je wilt het eventueel over een half jaar na de vakantie wel uitmaken? Of maak ik nu een hele verkeerde conclusie uit je verhaal?

[Nebel]

Dott schreef:

Op aanraden van de psych ga ik paardrijden weer oppakken, meteen omgezet in daden...
Maandag de eerste les weer na 6 jaar mijn superhobby te hebben moeten missen

Goed van je ! Heeft mij echt erg geholpen, weer gaan paardrijden. Mis het nu ook heel erg, maar vind paardrijlessen in het frans toch een beetje te moeilijk...

OT
Heel wisselend. Lichamelijk gaat het nog helemaal niet goed. Op mijn stage gaat het heel erg goed, waardoor ik er niet zoveel aan denk. Net geprobeerd te hardlopen, maar ik was veel te duizelig. En dat ik niet weet wat ik na mijn afstuderen (in juli...) moet gaan doen is ook heel irritant.

vandaag is joyce weer geweest, we hebben eerst mn haar geverfd en daarna zijn we naar Sonny Boy geweest.
we hebben heel fijn gepraat over school enzo, en zij vond ook dat mijn wis&natuur-scheikunde leraar nu echt veel te ver ging. Joyce kent hem ook omdat ze hem vroeger ook heeft gehad en ze zei dat ik echt niet alles meer moest pikken van die rotvent.
Dat was wel fijn.
Toen we met de auto door Eindhoven reden vroeg ze ook of ik wist hoeveel reistijd het was vanaf mijn woonplaats naar het SintLucas(de school waar ik dolgraag heen wil) ik weet dat dat echt bijna 2 uur ofzo is.
Toen vroeg ze of ik dat ervoor over had.
Toen zei ik dat ik dan het liefste in Eindhoven wil wonen, gewoon lekker in de stad enzo.
toen ik uitlegde waarom begreep ze me echt meteen.
maar ze zei wel dat het ontzettend lastig was in de stad een vriendenkring ofzo op te bouwen en of ik dan niet nog banger was op de fiets.
maar dat moet ik er van mezelf maar voorover hebben.
En dat heb ik ook.
Ik wordt nu al die 14 jaar dat ik leef al aangekeken op mijn gedachtes over dingen en over mijn mening 7 jaar(dus echt de helft van mn leven)ernstig gepest, en alweer een jaartje of 4/5 aangekeken op mijn artistiekigheid.
dan mag ik toch zeker wel een klein beetje geluk hebben?
Mezelf fijn voelen in de stad?
Het voelt gewoon zo ontzettend fijn door de stad te lopen en mezelf gewoon geaccepteerd te voelen enzo.
ik wil nu echt snel dat allemaal gaan realiseren, en nee, het hoeft niet veel te kosten, de huur betalen lukt me vast wel en spullen heb ik nauwelijks nodig.
ik zit liever financieel wat krapper dan psychisch gestoord.
ookal lijkt het nu alsof ik zo gemakkelijk praat.
ik wil nu echt snel verbetering in mn leven.

op school ben ik nu ook niet zoals anders, zoals nergens eigenlijk, joyce vraagt de laatste tijd ook waarom ik steeds zo afwezig lijk, terwijl ik dat zelf niet eens doorheb.
op school trek ik mijn mond open tegen de leraren en kom ik meer op voor mezelf, er is gewoon 1 ding dat ik niet wil:

ik wil niet meer over me heen laten lopen!!

Queasy schreef:

Oke ik ga mijn leven anders aanpakken.
Over een half jaar ga ik uit huis. Of ik ga door met de studie als ik mijn P niet haal of naar de universiteit.
Ik ga iig op mijzelf wonen. Ik ga verloren vrienschappen weer oppakken.
En ik wil helemaal niet vast zitten eigenlijk. Ik wil geen relatie. Zo ben ik niet gelukkig.
Vakantie is samen gepland en die is te duur om af te zeggen, maar over een half jaar is álles anders

Ok, hier moet ik toch wel even op reageren hoor

Maarre, als je niet gelukkig bent, moet je dat bespreken. Hoe je het nu doet is niet de manier, daar ben ik zelf helaas door schade en schande achter gekomen.
Wees gewoon eerlijk, niet alleen naar jezelf toe, maar ook naar hem toe.

[Dott]

Sassiefje schreef:

Goed van je ! Heeft mij echt erg geholpen, weer gaan paardrijden. Mis het nu ook heel erg, maar vind paardrijlessen in het frans toch een beetje te moeilijk...

Dat soort dingen zijn fijn om te horen ik werd op mijn 16e bang voor buitenritten na wat slechte ervaringen en ben toen gestopt met lessen, en mn moeder heeft toen gezegd dat als ik stopte ze me niet weer kon laten beginnen.. maar toen ik opbracht dat de psych vond dat ik een hobby moest zoeken wat ik leuk vind/vond zei ze dat ik wel weer mocht gaan paardrijden.
Mijn moeder is echt de beste..


ot: ik heb echt een kutdag vandaag, had ik gisteravond al maar vandaag is helemaal ramp, heb alles met mn vriend afgezegd en gezegd dat ie zich maar met zijn vrienden moest vermaken.
Zijhn fiets stond nog hier die heeft ie net uit de schuur gehaald, maar ik had het huis op de grendels gedaan zodat hij niet naar binnen zou kunnen als ie dat zou willen.
Hoorde op een gegeven moment wel gerammel van sleutels maar ik weet niet of dat in de schuur of de achterdeur was.. had hem wel gezegd dat ik hem ff niet wilde zien vandaag.
Wat ben ik soms ook harteloos

Dittrich schreef:

Ok, hier moet ik toch wel even op reageren hoor

Maarre, als je niet gelukkig bent, moet je dat bespreken. Hoe je het nu doet is niet de manier, daar ben ik zelf helaas door schade en schande achter gekomen.
Wees gewoon eerlijk, niet alleen naar jezelf toe, maar ook naar hem toe.

Ik ben eerlijk. Hij zegt zelf ook dat hij denkt dat het niet stand houdt..

Queasy schreef:

Ik ben eerlijk. Hij zegt zelf ook dat hij denkt dat het niet stand houdt..

Praat er dan eens écht met elkaar over. Hoe voelt het voor jezelf, voor hem, is dat genoeg? Wat zit je tegen en juist mee? Wat zou je zelf nog kunnen en vooral ook wíllen veranderen? Wat zorgt ervoor dat je je nu ongelukkig of beperkt voelt in je relatie? etc etc

Het komt nu namelijk op mij over alsof je dat soort dingen nog niet besproken hebt, en alleen nog maar bij hem blijft omdat je die vakantie financieel gezien niet kunt annuleren, maar dat lijkt mij toch niet bepaald ideaal. Bovendien zijn aan dat soort dingen ook wel een mouw te passen over het algemeen, dus daar zou ik me niet al te druk over maken en zeker niet daardoor laten leiden in een beslissing om wel of niet in een relatie te blijven.

Ik ben zo moe van het verdrietig zijn

Dittrich schreef:

Praat er dan eens écht met elkaar over. Hoe voelt het voor jezelf, voor hem, is dat genoeg? Wat zit je tegen en juist mee? Wat zou je zelf nog kunnen en vooral ook wíllen veranderen? Wat zorgt ervoor dat je je nu ongelukkig of beperkt voelt in je relatie? etc etc

Het komt nu namelijk op mij over alsof je dat soort dingen nog niet besproken hebt, en alleen nog maar bij hem blijft omdat je die vakantie financieel gezien niet kunt annuleren, maar dat lijkt mij toch niet bepaald ideaal. Bovendien zijn aan dat soort dingen ook wel een mouw te passen over het algemeen, dus daar zou ik me niet al te druk over maken en zeker niet daardoor laten leiden in een beslissing om wel of niet in een relatie te blijven.

Ja maar het zit iets anders in elkaar
Maar dat kan ik eigenlijk niet uitleggen

Je mag altijd pm'en

Joyce komt zaterdag over een week alweer
Komende zaterdag is er weer een Graffiti Jam in eindhoven, maar ik weet nog niet of ik ga, ik ken er nogal weinig mensen en om er alleen heen te gaan zie ik ook niet zo zitten.

Mn moeder stond net te kletsen met een klasgenoot van mij en zn vader
Ik kwam langsfietsen en ze vroeg of ze de folders mocht hebben die ik over had, dus die heb ik dr gegeven zodat zij de rest van mn folderwijk af kon maken.
ik keek die klasgenoot expres helemaal niet aan omdat hij laatst nogal rotopmerkingen maakte over pdd-nos en autisme.
wedden dat mn moeder daar straks weer over gaat zeiken?
en mn vader flauwe opmerkingen maakt?

[JustADreamer]

Queasy schreef:

Oke ik ga mijn leven anders aanpakken.
Over een half jaar ga ik uit huis. Of ik ga door met de studie als ik mijn P niet haal of naar de universiteit.
Ik ga iig op mijzelf wonen. Ik ga verloren vrienschappen weer oppakken.
En ik wil helemaal niet vast zitten eigenlijk. Ik wil geen relatie. Zo ben ik niet gelukkig.
Vakantie is samen gepland en die is te duur om af te zeggen, maar over een half jaar is álles anders

Een vakantie vergroot meestal de gevoelens die er al zijn nog eens uit. Ja, de vakantie afzeggen is misschien duur, maar als je nu al het gevoel hebt niet vast te willen zitten, sja, dan wordt alles tijdens de vakantie waarschijnlijk een strijd. Hij wil links, jij wil rechts, hij wil op het strand bakken, jij wil cultuur zien... Compromissen zijn moeilijk als je het idee hebt vast te zitten, eigenlijk vrij wil zijn... Is een kutvakantie hebben niet duurder dan het afzeggen van een vakantie?

[Daboman]

Gaat lekker tot nu toe op mijn nieuwe baan. Ik heb er nu 1 week op zitten. Het is een ontzettend stimulerende omgeving, echt heerlijk. Hopelijk houdt het stand. Ach ja hopelijk, hopelijk, dat klinkt weer zo hulpeloos. Natuurlijk heb ik daar zelf ook aandeel in. Ik ga er gewoon voor!

[Takkie89]

Oke. Wat een mooi toernooifeestje was dat . Het is alleen jammer dat je met zn allen in een hal slaapt, en dat het sowieso een kort nachtje wordt en bij deze hal het ook nog zo is dat je om 7 uur op moet, zodat ik 2 uur pure slaap overhoudt. Dan geen toernooi spelen maar gaan werken. Nu ben ik echt helemaal op en ga gewoon mn ritme verder naar de kl*te helpen, door zo in mn bed te gaan liggen. Nu ben ik alleen maar moe, word te makkelijk emotioneel en ga ik stukken maken als ik de verkeerde mensen spreek.

*zwaait gedag en zegt (alvast) weltrusten*

[~~dolce~~]

Stiekem ben k wel opgelucht, geen smsjes meer, geen verplichtingen om direct wat terug sturen, geen gezeik meer dat ik te stil ben.. nee, deze vriendschap was niet goed.Zij houdt van uitgaan,feesten en k houd daar echt niet van, Ik ben een huismus en k ben er blij mee,k kan genieten van thuiszitten... ja, that's me, en dan is het maar saai..

Vandaag lekker naar een vriendin geweest, was gezellig..en nu lekker tv kijken met me lief,,

[Missy1234567890]

Gister naar m'n oom en tante gegaan en daar ook blijven slapen. Was heel gezellig.
Alleen erg vervelend dat ik gisteren na het uitlaten van hun honden opeens enorme pijn in m'n teen kreeg, echt niet normaal. Ik heb er zelfs paracetamol tegen ingenomen en ik gebruik dat echt nooit. Kon ook niet normaal meer lopen, hele voet stijf. Vanmorgen kon ik alles wel weer bewegen, maar het deed nog wel pijn en nu ook nog. Ik weet niet wat het is en ik hoop echt dat het snel over is, want ik ga volgende weekend naar Londen en moet dan echt kunnen lopen. Morgen maar een dagje heel rustig aan doen, rust zal wel het beste zijn.

Weer een heleboel medicijnen gestopt/verlaagd .

Verder voel ik me niet zo top. Het gaat gewoon ontzettend slecht met een groepsgenootje van me. Hij heeft nog maar heel kort te leven en ik wil heel graag iets voor hem doen, maar ik zou bij god niet weten wat. Hij praat bijna niet en om eerlijk te zijn heb ik me nooit op mijn gemak gevoeld bij hem. Af en toe ga ik een sigaretje bij hem roken en ik probeer hem wat dingen te vragen en wat dingen te vertellen, maar na vijf minuten weet ik het ook niet meer. Dan blijf ik nog even bij hem zitten, maar ja, dan ga ik daarna ook maar weer weg. En ik had met een andere groepsgenoot bedacht dat we hem misschien mee naar buiten zouden kunnen nemen. Ik durf het hem alleen niet te vragen want misschien wordt hij wel woest. Ik denk eerlijk gezegd dat hij absoluut niet in een rolstoel wil. Hij wil ook geen infuus en geen sondevoeding... Damn.. Dit duurt echt niet lang meer

[Dott]

Zenuwen voor vnaamd gieren me nu al door t lijf... maar heb er ook heel veel zin in

[Chevy]

Ik heb me ingeschreven voor een onderzoek aan de uni hier, voor mensen met een depressie. Incl behandeling. Ben benieuwd of ik erin kom.

[Nebel]

De trots van op tijd afstuderen is omgeslagen in, "neeeee ik weet helemaal niet waar ik wil werken en wanneer en hoe en , en, en drama "

[Alwien]

blurred schreef:

@ Alwien & Daantje:

Fijn om te horen dat ik niet de enige ben. Ik vraag me alleen af of die stress weg zal gaan als we wat meer gewend zijn, eventueel van baan wisselen, of dat we gewoon altijd moeite blijven houden met dit soort dingen.

Ik weet het niet. Ik denk er wel weer veel over na de laatste tijd, binnenkort moet ik ivm contract ook echt een beslissing nemen (tenzij ik mijn baan niet kan houden, dat zou ook nog kunnen en soms hoop ik daarop, omdat ik dan niet zelf hoef te kiezen).

In ieder geval heb ik er altijd moeite mee gehad, ook eerder bij mijn bijbaantjes. Ik heb nu besloten om (weer) hulp te zoeken hiervoor, want ik weet het gewoon echt niet, iedereen zegt ook iets anders.

Ik ben wel vaak bang dat het bij mij niet (helemaal) over gaat. Werken in het algemeen is voor mij gewoon stressvol, en in welke baan dat dan is maakt misschien niet eens zóveel uit. Er moet in ieder geval iets veranderen, want het is niet te doen als je er zoals ik iedere dag met spanning & tegenzin heen gaat.

[Balance]

Queasy schreef:

Ik ben eerlijk. Hij zegt zelf ook dat hij denkt dat het niet stand houdt..

Als je er allebei van overtuigd bent dat je op deze manier over 6 maanden uit elkaar bent, zou ik kiezen:
- Ofwel per direct stoppen met de relatie, zodat jullie jezelf het pijnlijke gedeelte besparen.
- Ofwel bespreken op welke manier de relatie nog te redden valt en er hard aan gaan werken.
Zoals ik het nu lees is het alsof je gaat wachten tot de frustraties hun hoogtepunt bereiken, zonder dat je probeert ze te voorkomen. Dat lijkt me nogal zinloos.

@Sassiefje: dat heeft bijna iedereen. Dat gevoel mag ook náást de trots bestaan

Ot: buh. Vandaag weer bij de psych geweest en hoewel het altijd nuttig is en veel stof tot nadenken geeft, ben ik op de dag zelf altijd in een 'dit komt nooit meer goed' stemming.
Ik heb geen zin om nog zoveel aan mezelf te moeten werken. Ik wil een toverstaf om alles weer goed te toveren

projectweek is stom.
die leraar wis en natuurscheikunde kon weer zn rotbek niet houden!!
Mn moeder was ook nu weer boos op die gast.
Ik heb tegen mn moeder gezegd dat ik n gesprek wil met mij,mn ouders,die leraar en de teamleider bovenbouw of de directeur erbij.(liefst zelfs beide of de laatste)dit pik ik echt niet langer meer


Heb wel een bioscoopbon gewonnen bij een theatervoorstelling van vanmiddag
En ga nu een spotprent maken voor het project, is ook weer ns iets voor mn portfolio, want daar had ik al 5 weken niets nieuws meer aan toegevoegd

[Daboman]

Zo, nu echt aan de slag. Voor het eerst in nachtdienst ook. Stiekem vind ik het wel een beetje eng. Want nu moet ik gaan presteren. Faalangst geeft toch wel een beetje opstart problemen. Maar het ging juist zo goed, juist dat is de reden dat ik een kans kreeg, vasthouden dus!

mijn leven is nu een grote tering bende....

[Takkie89]

En nu heb ik alsnog de heerlijke planning om mezelf te evalueren voordat ik ga slapen. Domdom. Dus nu: hophophop, aan de slag!

[Roosje]

Dott schreef:

Dat soort dingen zijn fijn om te horen ik werd op mijn 16e bang voor buitenritten na wat slechte ervaringen en ben toen gestopt met lessen, en mn moeder heeft toen gezegd dat als ik stopte ze me niet weer kon laten beginnen.. maar toen ik opbracht dat de psych vond dat ik een hobby moest zoeken wat ik leuk vind/vond zei ze dat ik wel weer mocht gaan paardrijden.
Mijn moeder is echt de beste..

Paardrijden is één van de beste dingen die je kunt doen Ga je in E'de rijden?

Wat een heerlijk weer gisteren en vandaag <3 Lekker zonnetje, ik merk het meteen aan mijn humeur en energie!
Vandaag ging heel fijn, vannacht heerlijk geslapen ook al ging de wekker al om kwart over vijf (normaal lig ik dan juist wakker met het idee dat ik me niet moet verslapen en dat ik écht écht moet gaan slapen, anders heb ik te weinig slaap gehad etc, maar nu was ik dus heerlijk in slaap gevallen en had ik lekker diep geslapen <33). College was leuk, motiverend Lekker spontaan de stad ingelopen, ook leuk. En nu gewoon lekker achter m'n bureau van de zon aan het genieten

Morgen diagnose, ben benieuwd! (Ze hebben als onderdeel van de intake ook bloed afgenomen en dat getest, nu zag ik net dat er op dat formulier staat dat ik een man ben ben benieuwd of dat invloed heeft op de beoordeling of ze bv nu denken dat ik hormonaal echt helemaal in de war ben ofzo Ben benieuwd )

[Dott]

Roosje schreef:

Paardrijden is één van de beste dingen die je kunt doen Ga je in E'de rijden?

Nope, in haaksbergen. Heb daar vroeger altijd gereden en er zit weer een nieuwe eigenaar op.. vet tof.
Gister eerste les gehad, en kreeg complimenten dat ik t netjes deed voor iemand die zo lang niet had gereden...

Ben erg moe en zit nu op stage. 1 dag per week is eigk al te veel..
Ben echt kapot.
Mijn stemming is ook kut.
Moet van de psych een lijstje bijhouden deze week met activiteiten, en dan ook hoeveel plezier ik erin heb, hoe bekwaam ik ben en hoe depressief ik me voel.. gisteravond is eigk het enige dat er met kop en schouders bovenuit steekt.
De rest blijft allemaal hangen tussen de 0 en de 3 a 4

vandaag kwam ik thuis, zat mn moeder daar aan tafel met n vrouw, en ik wist niet wie ze was ofzo tot mn moeder begon over n tekening die ik gister voor school heb gemaakt en toen vroeg ze vanalles over mijn tekeningen enzo.
later bleek dat dus zo iemand te zijn van een of ander bureau.
zal wel weer n soort nanny of wat dan ook zijn.
en mn moeder beweert nu dat ze alleen komt omdat we anders het budget voor de logeerweekenden van mn broertje niet konden krijgen maar daar geloof ik niet zo in

maar volgens mij was t niet helemaal de bedoeling dat ik wist dat die vrouw kwam ofzo maarja, moet mn moeder er maar rekening mee houden dat ik rond half 3 wel ns thuis kom.
vandaag had ik nl geen stage maar gelukkig wel weer tekenen

op school die wis/scheikunde vent niet gehad dus daar ging t vandaag wel ietsjes beter dan normaal.
gewoon geen ruzie met die leraar is zo fijn!!

Het zonnetje is heerlijk<3
Hmm nog steeds geen bericht gehad.

Net zat ik de krant te lezen, en mn moeder naast me te laptoppen, zag ik dat ze een mailtje van Joyce had, niet de meest recente maar toch ook niet heel oud en daar stond heel groot in : niet dat ik jullie ga verlaten!!
Dat vond ik zo raar, toen heb ik de krant snel uitgelezen en ben naar boven gegaan om dit te typen, want ik voel me zo raar, dat ik er weer aan moet denken dat ze weg gaat, en ik aan de ene kant denk dat ik me dan wel zou redden en aan de andere kant ook weer niet en dat ik er gewoon niet aan moet denken omdat ik dat al zovaak gedacht heb terwijl het niet waar wat enzo. mss is dat ook zo, moet ik er maar gewoon niet aan denken.
maar dat voelt zo raar, net alles wat joyce betreft weer die trein op de rails te hebben in mn hoofd en nu lijkt t net alsof het dan weer bergopwaarts gaat ofzo. en dat typt ze toch ook niet voor niets? dan is er toch wel wat gebeurd?
eigenlijk ben ik een beetje bang dat met joyce hetzelfde als met Dennis gaat gebeuren, dat ze nu teveel werkt en alles te druk heeft, maar ze zegt zelf altijd dat ze het niet erg vind en het allemaal nog leuk vind enzo aarggghhh het leven is ingewikkeld!! en verwarrend!! en raar!! en vreemd!! en alles wat niet normaal is!!

ik moet nu proberen mn gedachten te verzetten maar dat lukt me niet

[Catch]

Mijn lief is ziek en er is nauwelijks nog genegenheid tussen ons. Ik probeer er wel voor hem te zijn maar zit ook met mezelf in de knoop en ik heb weer het gevoel dat het allemaal teveel wordt. Vriendje wil niet naar de dokter en blijft dus aanmodderen, ik maak me zorgen maar ik ben er ook wel klaar mee. Dat voelt weer oneerlijk omdat hij er onvoorwaardelijk voor me is als ik me niet goed voel. Maar zo blijft er geen ruimte meer over om te genieten van onze relatie, en dat terwijl we zo goed bij elkaar passen. Ik weet niet wat ik aan activiteiten moet opgeven, of ik moet stoppen met werken en aaah ik weet echt niet meer hoe het verder moet gatveragrh.

Het was zo fijn vanmiddag. We hebben onze groepsgenoot mee naar buiten genomen, zijn een stukje gaan rijden met de rolstoel. Toen zijn we naar het huisje gegaan waar hij vanaf morgen heen gaat. Het bed was er, ze hadden de woonkamer zo ingericht dat hij een beetje tv kan kijken en dat er bezoek kan zijn, zijn moeder kan er blijven slapen. Vanaf morgen is er dan 24-uurs thuiszorg. Gelukkig vond hij het ook wel fijn om even buiten te zijn. Het is wel heel naar hoor. Hij heeft een ontzettend ingevallen gezicht en iedereen staart naar hem, maar ik geloof dat hij daar gelukkig niet meer zo veel van mee krijgt. Morgen komt de huisarts bij ons op de groep en dan kunnen we vragen stellen. De verpleging houdt ons ook op de hoogte. Ik weet niet hoe lang hij het nog vol gaat houden. Hij heeft een sterk hart, maar van eten en drinken houdt hij eigenlijk niets binnen en hij wil geen infuus of sondevoeding. Misschien zijn het dagen, wie weet nog een paar weken. Ik ga in ieder geval nog bij hem langs. Samen sigaretje roken en gewoon bij hem zitten, al is het maar omdat hij dan een beetje durft te slapen.

[Daantje_0705]

Andijvie schreef:

Morgen diagnose, ben benieuwd! (Ze hebben als onderdeel van de intake ook bloed afgenomen en dat getest, nu zag ik net dat er op dat formulier staat dat ik een man ben ben benieuwd of dat invloed heeft op de beoordeling of ze bv nu denken dat ik hormonaal echt helemaal in de war ben ofzo Ben benieuwd )

Ik weet niet wat ze willen testen maar geef het wel even aan! Voor sommige bepalingen gelden andere referentiewaarden voor mannen en vrouwen (en niet alleen hormonen enzo, ook Hb en dat soort dingen).