Het-Grote-Lucht-Je-Hart-Topic #116

[Rob]

tergemble schreef:

troost u, de mensheid is afschuwelijk. De kunst bestaat erin om je los te maken van die gedachte. Dat kan alleen als je jezelf niet als mens ziet, maar als iets boven de gemiddelde mens, een ubermensch, een superman.

En daar ben ik het dus mee eens.
Dit klinkt verdomde arrogant, maar in het algemeen beschouw ik mij als iemand die boven de gemiddelde mens uitsteekt. Ik beschouw mijzelf dan ook als een speciaal persoon en de mensen die om mij heen staan, de mensen waar ik van houd en om geef, ook. Ook zij zijn 'übermensch'. Speciaal.

Of het waar is, is een tweede, maar dat boeit mij niet. Het houdt mij op een vreemde manier positief en zorgt ervoor dat ik niet teveel waarde hecht aan wat mensen die mij niet kennen over mij zeggen.

Rob schreef:

En daar ben ik het dus mee eens.
Dit klinkt verdomde arrogant, maar in het algemeen beschouw ik mij als iemand die boven de gemiddelde mens uitsteekt. Ik beschouw mijzelf dan ook als een speciaal persoon en de mensen die om mij heen staan, de mensen waar ik van houd en om geef, ook. Ook zij zijn 'übermensch'. Speciaal.

Of het waar is, is een tweede, maar dat boeit mij niet. Het houdt mij op een vreemde manier positief en zorgt ervoor dat ik niet teveel waarde hecht aan wat mensen die mij niet kennen over mij zeggen.

Heel, heel naïef. De mensheid in z'n geheel en ieder mens op zich is afschuwelijk én geweldig. Je losmaken van die gedachte door jezelf als beter dan de rest te zien? Waarom in godsnaam? Die gedachte helpt je relativeren - op het moment dat je jezelf té goed gaat voelen, kun je je even herinneren dat je ook maar een mens bent, en op het moment dat je jezelf niets waard vindt, kun je je even herinneren dat je even goed een mens bent als alle andere mensen hier, en evenveel waard.

[Rob]

Morgan schreef:

Heel, heel naïef. De mensheid in z'n geheel en ieder mens op zich is afschuwelijk én geweldig. Je losmaken van die gedachte door jezelf als beter dan de rest te zien? Waarom in godsnaam? Die gedachte helpt je relativeren - op het moment dat je jezelf té goed gaat voelen, kun je je even herinneren dat je ook maar een mens bent, en op het moment dat je jezelf niets waard vindt, kun je je even herinneren dat je even goed een mens bent als alle andere mensen hier, en evenveel waard.

Het enige excuus dat ik op 't moment heb, is dat op 't moment van schrijven even een beetje down was, zonder het zelf door te hebben. Ik moest namelijk, alweer, mijn moeder dronken (of in ieder geval zeer aangeschoten) aan de telefoon aanhoren. En haar pessimistische buien slaan dan soms over en beïnvloeden ook een beetje mijn kijk op dingen. Het gaat daar namelijk niet echt helemaal lekker daar en ik heb 't ook niet altijd even prettig gehad vroeger. En op dat soort momenten slaat mijn zelfwaarde over in een hèle lelijke vorm van ik-ben-veel-beter-dan-jij-arrogantie. En toen was ik 't dus helemaal met zijn mening eens. Iets met verkeerde mensen.

Maar nu gaat het dus weer.

Het is niet zo erg als dat ik 't over laat komen, eigenlijk. Ik weet dat er genoeg goede mensen zijn en die allemaal de moeite waard zijn. En ik geef iedereen een eerlijke kans om dat te bewijzen. Altijd.
Dus ik denk niet echt dat er al te veel waarde gehecht moet worden aan mijn laatste twee post, omdat ik zelden zo ben. Alleen in kutbuien, dus. En daar had ik vanavond dus wat last van.


Uh, ja. Sorry. ^^

[tergemble]

dat bewijst dat je niet zo sterk in je schoenen staat rob.
of jullie het met mij eens zijn of niet interesseert me geen klop,reacties krijg je altijd conform de derde wet van newton.
Negatieve commentaar lees ik gewoon niet verder, de mensheid heeft gefaald in mijn ogen. IK heb geleerd wat ik moest leren, nu kan ik verder gaan, dubbel zo sterk als ooit. Met mijn ultieme vergeet-truuken kan ik alles wat me dwarszit vervormen tot pietnullige dingen.

Dit geeft me allemaal een bevredeging. No stress no pain
only power


Tergemble

[metallica]

tergemble schreef:

Negatieve commentaar lees ik gewoon niet verder, de mensheid heeft gefaald in mijn ogen. IK heb geleerd wat ik moest leren, nu kan ik verder gaan, dubbel zo sterk als ooit. Met mijn ultieme vergeet-truuken kan ik alles wat me dwarszit vervormen tot pietnullige dingen.

Ik persoonlijk vind dit eerder het bewijs dat je zelf niet zo sterk in je schoenen staat. Ik ben het met je eens dat de mensheid verrot is, maar dat is iets dat je moet accepteren. En dat is hetgeen dat je sterker maakt. De dingen die je niet aanstaan maar negeren, is niet sterk maar onnozel.

[Vogelvrij]

Zul je altijd zien, heb je eindelijk minder last van maagpijn, krijg je oor- en keelpijn. Nog een paar daagjes, ik kan deze week echt nog niet ziek worden

[Yana]

Allereerst wil ik even zeggen dat ik niet de hele post van Tergemble gelezen heb, alleen de reacties daarop. Ten tweede wil ik zeggen dat ik de kriebels krijg van "maar dat is iets dat je moet accepteren". Wat nou, accepteren?? Veránderen! De mensheid is niet verrot, de mensheid is onwetend en onderontwikkeld. Ze zijn bang. Wíj zijn bang. Die angst wil ik wegnemen; mijn eigen angst wil ik wegnemen. Jezelf van onwetend naar wetend brengen, dát is wat je sterker maakt. Ik heb echt een geloof in de potentie van de mensheid an sich. Het probleem zit 'em erin dat er nog teveel angst is dat met liefde bestreden dient te worden. Tot zover mijn gedachtes daarover .

@OT: Het gala was.. nou ja. Het zorgde voor een nieuwe/oude relatiecrisis die we midden in de nacht nog hebben bepraat, waardoor het laat was vannacht en te vroeg vanmorgen. Redden we het? Weet ik niet. Hij houdt van mij. Ik weet dat hij het meent en dat hij het zo voelt; hij houdt van mij. Raar, maar waar. Helaas lost dat niet alles op, want waar sta ik in dit geheel?

[Mara]

Tralala laatste paar maanden 4 kilo aangekomen

Nu maar weer gezond eten hiephoi!

[Redhair]

Krummeltje, ik weet dat ik drastisch moet minderen, maar of ik dat ook wil? Ik wil gewoon lekker in de weekenden gebruiken, zolang het in het weekend blijft. Maar wil ik dat echt, of is dat verslaving? Ik moet terug naar therapie, maar ik durf niet. De laatste keer dat ik daar was had ik nog geen pep gebruikt, alleen wat andere drugs en af en toe blowen, ik zat ook nog op school. Ik zie het al voor me. "Ja, het gaat heel goed met me. Ik ben gestopt met school, blow bijna elke dag, gebruik elk weekend speed of mdma, maar echt, het gaat goed, ik voel me goed." Ik weet al precies wat haar reactie zal zijn, dat ik maar weer eens moet gaan nadenken over weekje kliniek. Het gaat echt goed met me, ik voel me echt goed. Doordeweek ben ik totaal niet bezig met pep, ik voel me nog niet verslaafd, ik ben gelukkig. Maar voor haar, logisch natuurlijk, begin ik weer een junk te worden. Liegen heeft ook geen zin, dan kan ik net zo goed niet gaan. Maar ik wil wel weer gaan. Morgen maar een afspraak maken.

Het was weer een leuke nacht. Die leuke gast kwam onverwachts ook nog. Alleen ik moet echt duidelijk bepaalde keuzes gaan maken, want het is niet allemaal netjes wat ik doe. Ik moet ergens een eind aan maken maar dat kan ik niet. Maar goed, ik voel me goed en het weer is mooi. <3

[Yana]

Wat zet je op een kaart van iemand van wie net zijn vader is overleden, en zelf terminaal is?

Yana schreef:

Wat zet je op een kaart van iemand van wie net zijn vader is overleden, en zelf terminaal is?

Pff, ik zou ook met clichés aankomen, maar misschijn zijn ze wel cliché omdat er echt niets beters te zeggen valt... Ik denk dat mensen al blij zijn met ieder woord dat je schrijft, dus probeer niet perfect te zijn, schrijf wat je voelt.

[coopergirl]

Kijk ik net in mijn agenda, blijk ik vandaag vanalles te moeten doen
Boel lezen, reflecties schrijven, hoofdstuk samenvatten enz... Over 10 minuten had ik afgesproken met een aantal mensen te gaan wandelen in het bos, en daarna mogelijk zonnebank (als ik het durf, ten minste.. ). Even zien hoe ik de planning aanpas dat er 6 uur lezen, 1 uur aan reflecties, 20 min hoofdstuk samenvatten enz nog inpast?

Gisteren naar cabaretfestival geweest Toevallig zowel de winnaar gezien als degene die de aanmoedigingsprijs heeft gekregen. Die laatste vond ik trouwens totaal niet grappig, de geeikte thema's als dood en kanker. Verder zaten er een boel standaard, van-het-internet-gehaalde-grappen tussen. Daarbij zag je dat het helemaal uit het hoofd was geleerd, totaal geen improvisatie Afhankelijk van het soort cabaret is er altijd wel een thema/ lijn bedacht, maar hier was alles te perfect en te strak Nou ja, ik gun het ze wel

Gisteren een paar glazen wijn en toastjes gehad en nu ben ik ineens 2,5 kilo zwaarder.. Als ik een lijnpoging doe en ik wijk één keer af van de gevestigde structuur, houd ik meteen vocht vast enz?

Goed, ik ga het bos in

[Yana]

Andijvie schreef:

Pff, ik zou ook met clichés aankomen, maar misschijn zijn ze wel cliché omdat er echt niets beters te zeggen valt... Ik denk dat mensen al blij zijn met ieder woord dat je schrijft, dus probeer niet perfect te zijn, schrijf wat je voelt.

Ja.. ik heb er een citaat over stilte opgezet, dat woorden tekort schieten (blaa).. maar dat we meeleven, meevoelen en aan ze denken. En een citaat van Toon Hermans: "Omdat er liefde is, bestaat er geen voorbij. In alle eeuwigheid ben jij". Aangezien die terminaal zieke mn oom is, die mn tante achter gaat laten..

Mja. En een kaartje aan mn ooms moeder, die in 1 jaar tijd haar man én haar zoon gaat verliezen.

[rare kwast]

straks leren.. maar ben zo moe
maar ik moet echt leren, morgen examen, aaaaaaaaaaaaaahhh

[Aurora]

Yana schreef:

"Omdat er liefde is, bestaat er geen voorbij. In alle eeuwigheid ben jij".

Wat mooi.

Ik word blij van kerstversieringen en leuke vooruitzichten.

Rob schreef:

Het enige excuus dat ik op 't moment heb, is dat op 't moment van schrijven even een beetje down was, zonder het zelf door te hebben. Ik moest namelijk, alweer, mijn moeder dronken (of in ieder geval zeer aangeschoten) aan de telefoon aanhoren. En haar pessimistische buien slaan dan soms over en beïnvloeden ook een beetje mijn kijk op dingen. Het gaat daar namelijk niet echt helemaal lekker daar en ik heb 't ook niet altijd even prettig gehad vroeger. En op dat soort momenten slaat mijn zelfwaarde over in een hèle lelijke vorm van ik-ben-veel-beter-dan-jij-arrogantie. En toen was ik 't dus helemaal met zijn mening eens. Iets met verkeerde mensen.

Maar nu gaat het dus weer.

Het is niet zo erg als dat ik 't over laat komen, eigenlijk. Ik weet dat er genoeg goede mensen zijn en die allemaal de moeite waard zijn. En ik geef iedereen een eerlijke kans om dat te bewijzen. Altijd.
Dus ik denk niet echt dat er al te veel waarde gehecht moet worden aan mijn laatste twee post, omdat ik zelden zo ben. Alleen in kutbuien, dus. En daar had ik vanavond dus wat last van.


Uh, ja. Sorry. ^^

Ahja, ik snáp het gevoel ook wel, in mijn 'slechte momenten' wil ik er ook niet meer bij horen, hoor, dan denk ik 'wat een achterlijke soort zijn we toch, ik doe niet meer mee'. Ik denk alleen dat het een heel onbevredigend leven op gaat leveren als je altijd zo denkt, en dat je heel veel van de mooie kanten van mensen en het leven gaat missen.

[Inanis]

Morgan schreef:

Ahja, ik snáp het gevoel ook wel, in mijn 'slechte momenten' wil ik er ook niet meer bij horen, hoor, dan denk ik 'wat een achterlijke soort zijn we toch, ik doe niet meer mee'. Ik denk alleen dat het een heel onbevredigend leven op gaat leveren als je altijd zo denkt, en dat je heel veel van de mooie kanten van mensen en het leven gaat missen.

dat is wss niet eens vol te houden.
ik werd gister nogal maf.. k kon er echt ff niet meer tegen om nog te masturberen.. zo'n barbaars.. dierlijks iets..
probeer de laatste tijd gewoon helemaal te stoppen met die shit, ben ook al gestopt met roken.
al die secondaire lusten moeten gewoon ophouden, het werkt verslavend en helpt je niet vooruit.

[Rob]

metallica schreef:

Ik persoonlijk vind dit eerder het bewijs dat je zelf niet zo sterk in je schoenen staat. [...] De dingen die je niet aanstaan maar negeren, is niet sterk maar onnozel.

Mee eens. Toegegeven, zelf kan ik ook niet echt tegen negatieve kritiek omdat ik 't soms persoonlijk opvat (terwijl kritiek dat niet is), maar ik accepteer 't wel. En probeer er ook wat mee te doen.
Nooit en te nimmer zal iedereen je volledig accepteren of zullen dingen altijd gaan zoals jij wilt.

Morgan schreef:

Ahja, ik snáp het gevoel ook wel, in mijn 'slechte momenten' wil ik er ook niet meer bij horen, hoor, dan denk ik 'wat een achterlijke soort zijn we toch, ik doe niet meer mee'. Ik denk alleen dat het een heel onbevredigend leven op gaat leveren als je altijd zo denkt, en dat je heel veel van de mooie kanten van mensen en het leven gaat missen.

Dat had ik dus gisteravond. Dat hele "Wat zijn we toch weer achterlijk bezig met z'n allen". Maar da's dus zelden.
Ik leef dan ook zoveel mogelijk met het idee dat het leven mooi is zolang je er zelf maar wat moois van maakt. En daarom geef ik dus ook iedereen een kans om zich te bewijzen. Al is het alleen maar voor de mooie kanten van de mensen.

En soms kom ik dus verdomd mooie mensen tegen die er hetzelfde over denken. ^_^


EDIT: Todolijstje bijna af! Brief 2 is ook af en gaat zometeen samen met brief 1 de deur uit.
Huis is ook schoon (nu ik nog. ;x) en zometeen ga ik verder met de laatst brief. Ik hoop dat die af komt.

En passant heb ik nog steeds geen 7.1 geluid. Toch maar Windhoos XP taim?

Straks uiteten en ik ben zó nerveus

En Rogier zou nu thuis moeten zijn maar hij is weer eens te laat, daar heb ik zó'n hekel aan

[Rob]

Andijvie schreef:

En Rogier zou nu thuis moeten zijn maar hij is weer eens te laat, daar heb ik zó'n hekel aan

En dat meldt 'ie dan niet? Of lees ik verkeerd en heb je er gewoon een hekel aan dat ie te laat is?

zeggen of niet zeggen?

[Heksjuh]

Oke, ik weet nu echt even niet wat ik moet doen. Een jongen is, vermoed ik (ik vind het eigenlijk arrogant om te zeggen, maar ik weet eigenlijk wel bijna zeker dat het waar is) verliefd op mij. En ik niet op hem. Wat moet ik nu doen? Moet ik het hem vertellen, of moet ik het gewoon laten gaan?
Ik denk dat ik het maar moet vertellen. Ik kan moeilijk als zijn smsjes en emails ontwijken. Maar ik wil hem ook niet kwetsen. Maar als ik het niet vertel, zal het later nog veel ongemakkelijker worden. Gisteren waren sommige situaties al zo ongemakkelijk.
Ik wil hem niet kwetsen, maar ik wil hem ook geen hoop geven en ik wil de situatie voor mij ook niet zo ongemakkelijk maken. Het beste is vertellen, ookal kwets ik hem daarmee. Toch?

Verder was het gisteren wel leuk. We zouden op een bus overstappen, alleen de laatste bus was een half uur daarvoor geweest (kwart voor zes). Toen moesten we lopen naar het restaurant. Volgens mij hebben we bijna een uur in de kou gelopen. We werden in de straat waar we moesten zijn pas opgepikt.
Ik heb me wel vermaakt. Het was fijn om de paar bekende gezichten weer eens te zien.

Maar nu voel ik me er echt rot over en ik weet echt niet wat ik moet doen. Ik weet dat vertellen het beste is, maar ik vind het moeilijk want ik denk dat ik hem kwets. En ik denk dat anderen het wel leuk zouden vinden als we een stelletje zouden worden, uit de reacties van gisteren te merken.
Als ik hem nooit meer zou hoeven zien, zou het al een heel klein beetje makkelijker zijn. Maar ik zie hem elke zondag en dat geeft me nu al een ongemakkelijk gevoel.

Ik moet het hem wel vertellen, maar hoe.
Was er maar iemand die alle antwoorden had. Die me precies zou vertellen wat ik nu moet doen en dat dat de goede weg is.

[Daantje_0705]

Zoo, mijn kamer is weer lekker schoon Alles gesopt, vloer gedweild, ramen gezeemd Ben blij dat alles weer gedaan is want straks ben ik weer een hele tijd heel weinig thuis en het was best wel nodig en ik vind het altijd wel fijn om thuis te komen in een schoon, opgeruimd huis dus dat kan nou weer. Nog drie dagen werken, nog een dagje school en dan voor drie dagen naar Brussel met m'n vriend Heb er wel zin in al lijkt het me heel raar om alleen met hem weg te zijn, dat hebben we nog nooit gedaan, haha. Daarna kerst en oud en nieuw en lekker anderhalve week vrij. Heb ik echt zin in

[Rob]

@Heksjuh: Het beste is gewoon inderdaad om 't te vertellen. Dan voelt ie zich maar even kut, maar als jij niets voor 'm voelt, is er niet veel dat je er aan kunt doen. En hem hoop geven en hem niet op de hoogte houden (en hem dus laten denken dat je hem misschien wel leuk vindt), is véél oneerlijker en doet op de lange termijn meer pijn in vergelijking met hem nu vertellen.
Of je moet jezelf nog verliefd op hem zien worden, natuurlijk.

Als ik in zijn schoenen zou staan, zou ik 't willen horen. Maar ik ben hem niet, natuurlijk.


Woei! Mijn frontside USB poorten doen het weer én ik heb mijn banden maar 's opgepompt. Fietst toch wel fijn. xD

Gisteravond was echt gezellig. Ik vind het heel leuk om te merken hoe ik vooruit ga in mijn zelfvertrouwen. Ik kan steeds meer denken: 'Als het ze niet graag zien, kijken ze er maar langs. Ik zie er leuk uit en iedereen die dat niet vind, kijkt maar de andere kant op.' Dat is wel heel erg leuk. Bovendien kom ik steeds meer mensen tegen van 'vroeger' tegen met wie ik gewoon kan kletsen en gezellig kan doen en melig kan doen. Dat voelt erg goed, want volwassenheid enzo.

En het was ontzettend grappig hoe hij om de dingen heen draaide, terwijl ik vond dattie gewoon niet moest zaniken en zeggen wattie bedoelde.

[duivelaartje]

@Heksjuh: Probeer het echt gewoon in een mailtje voorzichtig te verwoorden. Ik heb twee jongens ook ooit min of meer aan het lijntje gehouden, omdat ik ze niet durfde te kwetsen. Uiteindelijk moet je het toch vertellen. Hoe lang je wacht, hoe pijnlijker voor de hem. Anders denkt hij: "Ha, hard to get, spannend!" En dat is, helaas, niet het geval.

[Heksjuh]

Rob en Duivelaartje: bedankt voor het advies

Ik heb het net verstuurd. Ik heb geprobeerd om het niet hard te laten klinken, maar wel duidelijk want anders heeft het nog geen nut. Ik voel me er wel rot over. Ik heb nu mijn msn afgemeld, mijn telefoon uitgezet.
Ik ben bang dat ik hem wel heb gekwetst, dat ik hem gisteren al aan het lijntje heb gehouden. Ik vond het niet erg als hij me aanraakte, en voor mij was dat nog redelijk vriendschappelijk al had ik natuurlijk wel kunnen verwachten dat dat het niet is.
Ik heb echt nog nooit zoiets gehad. Of eigenlijk wel, maar dat was op de basisschool dus een stuk minder serieus.
Ik hoop niet dat ik hem heel erg kwets. Ik durf hem nu echt niet onder ogen te komen (voordeel dat ik hem eigenlijk alleen met trainen zie). Of zijn broer en zus. Of andere mensen van trainen, want straks gaan ze vragen hoe het tussen ons zit.
Ik durf nu al niet te trainen volgende week.

Bah, het voelt echt heel naar. Ik kan me niet voorstellen hoe het dan voelt als het andersom is, want ik vind dit al heel erg.

[duivelaartje]

@Heksjuh: Dapper.

Mijn nichtje was bijna m'n achterbuurmeisje geworden in Utrecht. Helaas is de koop toch niet door gegaan omdat aan het huis toch iets teveel mankeerde. Maar hoe toevallig was dat geweest! Nu wonen we 2,5 uur uit elkaar en zien we elkaar eigenlijk nooit en dan was het 1 minuut lopen geweest. Oef.

Whahahahaha, ik ben de kerstcd van Bert en Ernie aan het luisteren en ik vind het echt geniaal. 'Ik ben een kerstbal, ik hang in de kerstboom tussen andere ballen.' (L)(L)

[rare kwast]

dat wordt echt 3 keer niets morgen.. heb t boekje nog niet eens uit..
en omdat ik verpleegkundige ben ligt de druk weer net iets hoger.. (althans iedereen verwacht dat ik fluitend mn diploma haal)

[Rob]

Ik moet toch echt nodig wat regelen voor oud en nieuw, maar iedereen is natuurlijk al volgeplanned. :') Want het is logisch om dat 12344245421524151 maanden van te voren te doen. En ik heb geen zin om bij mijn ouders te zitten. Maar alleen thuis is ook weer zoiets.

Ik zou stiekem blij wezen als alles voorbij is en het gewoon weer januari is.

[Missy1234567890]

@ Heksjuh: goed dat je gemaild hebt. En ja, het voelt zeker rot, maar het is wel beter dat hij het weet. Ik heb een paar jaar geleden ook zoiets gehad, toen voelde het ook niet fijn.

OT: weekend is weer voorbij, vriendje weer naar huis en ik zie hem vrijdag (pas) weer. Eerst was dit normaal voor ons, maar de laatste tijd ben ik door de week ook heel vaak bij hem geweest, dus nu is het even wennen. Maar ik moet morgen- en dinsdagochtend werken, dus het moet wel zo.

En brrr, wat is het toch koud buiten en op de gang en op mijn slaapkamer. Vannacht was vriendje mijn kacheltje in bed, maar straks moet ik me zelf warm zien te krijgen. En dan morgen weer om 6 uur op en 20 minuten door de ijzige kou fietsen

Dit wordt een leuke week, 24 uur werken, misschien nog wel meer (ga ik proberen), 2x optreden met koor, morgenavond naar Alles is liefde, naar kerstoptreden van m'n vader, misschien nog naar een vriendin in Groningen en dan is het alweer vrijdag en komt vriendje en zien we elkaar een week.
En studie? Maar het kan me momenteel weinig schelen.

Ik ben weer terug van mijn orkestweekend en het was wel oké, maar ik was echt heel erg moe en had te weinig gestudeerd enzo en schema's en tja. En nu ga ik even wat aan mijn afscheid doen want dat komt heel erg eng dichtbij. Ik wil niet.
Oh maar dit is wel een grappig filmpje op youtube, een concert voor 100 metronomen!
http://www.youtube.com/watch?v=X8v-uDhcDyg

[kroot]

ow mijn kamer is zo'n teringzooi. En ik vrees dat mijn mp3-speler het begeven heeft: als ik hem oplaad op de usb-poort zegt ie op een gegeven moment dat ie klaar is met opladen. Vervolgens wil ik wat afspelen, en dat doet hij dan niet omdat z'n batterij te laag is: huh?

Ben het weekend redelijk doorgekomen, met wat hulp van m'n ouders.
Maar verder voel ik me een wrak.
Nog een week volhouden, dan kan ik hopelijk in de vakantie een beetje bijkomen.
En deze week moet ik ook achter het ggz aan. Joy.

[~~dolce~~]

@:Lienepien: *knuff*


Great. Juist op t moment dat ik me een totale loser voel. Weet men de vinger op de zere plek te drukken. Heel hard en heel lang.
Mijn hart gilt van pijn, maar ik zwijg.
ik kan het normale leven niet aan, voor mij geen toekomst, ik ben bang.

verder, kerstinkopen gedaan. beetje veel geld uitgegeven. en die kleine (kat) heeft mijn kerstboom omgegooid en nu lijkt het niet eens meer op een kerstboom. Maar ja, het is groen en er zitten lampjes in, en ballen.

[rare kwast]

en het gaat rotter en rotter en rotter en blegh..
I just wish i could.. but i can't

[ilse]

Until My End schreef:

N maand geleden heb ik gezegd dat ik vandaag weer eens n smsje zou sturen om te kijken hoe t is enzo, maar door alles wat er gebeurd is weet ik niet of ik dat nu wel moet doen. Zeker door alles van afgelopen weekend enzo...

Je moet zelf weten wat je doet, wat jij wilt.. Anders msn maar ont-blokkeren..?

ja sorry, moet even zo..

[Pruts0r]

Wat heb ik toch een (voor een groot deel) rotfamilie, een rotgezin en weer een rotweekend. Leuk uitzicht om in zo'n gespannen sfeer kerst te vieren. Ik kan nog niet eens naar de kerk, hoewel ik dat heel graag zou willen. Op eerste kerstdag 's ochtends kan niet, want dan heb ik ontbijt bij mam, 's avonds kan ook gewoon niet, want dan krijgen we cadeautjes bij pap en tweede kerstdag is er niets van een dienst voor zover ik weet.

Ik wil gewoon eens een keer kerst vieren met alleen mijn vrienden en dan voor hun iets lekkers koken, surprises maken voor elkaar en gewoon geen stress en geen spanningen hebben.

[Missy1234567890]

@ Prutsor: kun je niet op kerstavond (de 24e) naar de kerk? Dan heb je vaak om 23 uur een late dienst, in sommige kerken ook nog wel vroeger.

[Neko*]

Ik verlang naar vakantie en even geen dingen meer die moeten maar alleen maar dingen die leuk zijn, en ik echt wil. Heb ook helemaal geen zin om nog de laatste dingen voor school te doen, doe het wel niet. Zó belangrijk is het nu ook weer niet.. Achja, nog 4 daagjes. Helaas ben ik deze week veel te druk, en weet ik nu al dat m'n energie donderdag gewoon op gaat zijn... Word al moe als ik aan morgen denk. En wanneer moet ik kerstcadeautjes gaan halen, en wát?! Ik weet 't niet. Moet ook nog een helm halen, want ik wil op de scooter naar school vrijdag, anders trek ik 't niet. Hmpf, waar vind ik de tijd?!

Mijn hoofd is vol. Vol met herinneringen, dingen die moeten, dingen waar ik mee zit, dingen die ik moet/wil.. Ik voel me vrolijk, maar meer op een berustende manier dan op een intens 'gelukkige' manier. Beetje vreemd eigenlijk. Ik ga ook maar eens vrienden mailen/bellen over dingen afspreken enz. Word weer tijd...

[Rob]

Pruts0r schreef:

Wat heb ik toch een (voor een groot deel) rotfamilie, een rotgezin en weer een rotweekend. Leuk uitzicht om in zo'n gespannen sfeer kerst te vieren. Ik kan nog niet eens naar de kerk, hoewel ik dat heel graag zou willen. Op eerste kerstdag 's ochtends kan niet, want dan heb ik ontbijt bij mam, 's avonds kan ook gewoon niet, want dan krijgen we cadeautjes bij pap en tweede kerstdag is er niets van een dienst voor zover ik weet.

Ik wil gewoon eens een keer kerst vieren met alleen mijn vrienden en dan voor hun iets lekkers koken, surprises maken voor elkaar en gewoon geen stress en geen spanningen hebben.

Dat, maar dan minus de kerk.

Dat, of iets met een donker hoekje en wachten tot januari. :\

[Nijn*]

Oké ik heb niet alles voor school gedaan wat ik had moeten doen, maar wel veel. Ben ook echt 3 uur met geschiedenis bezig geweest, ik liep niet eens achter, nee voortaan gaat het elke week zo veel zijn. En heb ook vooral een hoop níet gedaan, maar ja zo gaat het altijd de laatste dagen voor de vakantie, dan schuif ik het altijd uit tot na de vakantie. En jezus, ik heb M. al bijna een maand niet gesproken en ik weet niet of dit nou een hint is of niet? En dinsdag mijn laatste keer therapie voor de vakantie en hoewel ik daar vrijdag nog helemaal niet over in zat, nu des te meer. En mijn vakantie begint al aardig volgeplant te raken, daar moet ik echt mee oppassen, ik moest uitrusten en voor school werken weet je nog? En ik ga Goethe lezen, daar ben ik vastbesloten over, net als over nieuwjaar, dat wordt gewoon geweldig. Het enige probleem is wanneer ik in godsnaam kerstcadeautjes moet kopen? Ik moet er nog een hoop en mijn saldo begint een dieptepunt te bereiken en ik heb amper tijd deze week. En verdorie, waarom neemt mijn bijleslerares haar telefoon de hele tijd niet op, ik wil toch echt nog een afspraak deze week want de 21e van januari beginnen mijn examens alweer en pfoew heb nog zoveel te doen! En oehw, wat is het druk en chaotisch in mijn hoofd zeg, pfft. Dus nu nog even L&O kijken en dan slapen!

[Pruts0r]

Missy1234567890 schreef:

@ Prutsor: kun je niet op kerstavond (de 24e) naar de kerk? Dan heb je vaak om 23 uur een late dienst, in sommige kerken ook nog wel vroeger.

Nee, dan is het zo ongeveer traditie om te gourmetten en mijn ouders waren al aan het zeuren over hoelaat ik uitgewerkt was die dag, aangezien dat mijn eerste dag is dan bij de Jan Linders. Maargoed, ik heb niet zulke makkelijke ouders. Op zich, als er om 11 uur een late dienst zou zijn in de kerk waar ik altijd heenga, dan zou ik er wel heen willen gaan, maarja, dan zit ik weer met het probleem dat het "te laat" zou zijn als ik terug kom, tel er maar op dat ik dan om half 2 ofzo pas weer thuis ben. Dat vind ik zelf absoluut geen probleem, maar mijn ouders wel.

Oh en kerst is echt fucked up normaal hier. Iedere keer weer die spanning, vooral sinds mijn stiefvader bij ons is. Mam is in 1997 gescheiden en ik zie ieder jaar weer voor me op kerstavond hoe ik in dat eerste jaar dat pap en mam uit elkaar waren heel erg onhandelbaar was en op kerstavond in 1997 tegen mam zei dat ze op moest rotten en dat ze toen ook nog eens echt ineens naar buiten ging en ik van woede en angst de hele kerststal gesloopt heb en daar heb ik het steeds weer moeilijk mee, daarbij ook nog eens de stress thuis en het feit dat ik op tweede kerstdag kerst vier met paps familie (en de helft van die mensen heb ik dus echt helemaal niet meer mee) die ook nog eens iedere keer zitten te zeuren over mijn gewicht, zelfs met de kerst.

En ja, ik heb wel overgewicht en ik grijp nog steeds, als het even kan, naar het snoep en eten als ik me kut voel en gestresst ben, maar dat vinden ze maar een zwakke smoes, terwijl zijzelf ook flink zijn bijgekomen door het feit dat ze allebei voor 2 personen eten, ik bedoel 200 gram vlees per persoon is toch wel erg veel. Ik heb er zelf absoluut niets tegen hoor, ik eet ook graag lekker en veel, maar dan moeten ze het niet op de leeftijd af gaan schuiven. Ik ken genoeg mensen die ouder zijn dan hun en er stukken beter uitzien.

Maargoed, ze weten nog niet eens waar ik overal mee zit en dat zullen ze ook helemaal niet begrijpen, als ze überhaupt de moeite willen doen om te luisteren, want ik kan me nog iets herinneren, ook al is het tweeëneenhalf jaar geleden, dat ik op een verjaardag erover begon dat een tante van mij, nouja, de vrouw van een broer van mijn stiefvader, een poging tot zelfmoord had gedaan en daar was ik nogal van geschrokken, toen ik dat hoorde, maar er werd gewoon doorgepraat alsof ik dat niet had gezegd.

Een nog leuker voorbeeld. Ik heb een tijd terug een voorspellende droom gehad over een nogal schokkend iets en daar zat ik heel erg mee op de 50-ste verjaardag van mijn tante (met wie ik gelukkig wel heel erg goed kan praten). Mijn tante neem ik het niet kwalijk dat het haar niet is opgevallen dat ik me zo rot voelde, ik bedoel, die had iets van 50-100 mensen in de zaal voor haar en die was steeds op een andere plek, maar mijn peetoom heeft een hele tijd met opa en oma en mij aan tafel gezeten en hij merkte niets, zelfs pap viel het nog niet op. Opa en oma hadden al heel vaak gevraagd wat er aan de hand was en ik wilde het hun wel vertellen, maar dat zouden ze toch niet begrijpen.

Uiteindelijk heb ik pap zelf verteld wat er aan de hand was, omdat ik het toch wel tegen iemand wilde zeggen, maar het kwam erop neer dat iedereen wel eens rare dngen droomde, dus ik werd min of meer behandeld als een klein kind, omdat ik autisme heb, om mij gerust te stellen, terwijl ik weet dat heel weinig mensen zulke dingen hebben en voelen. Ik heb nog niet vaak meegemaakt dat iemand zich ineens rot ging voelen, omdat een goede vriend(in) 200 kilometer verderop niet lekker in zijn of haar vel zat en die persoon dan iets steunends smste, waardoor juist de emotie wat die persoon opkropte op dat moment loskwam.

Maargoed, met zo'n familie moet ik dus de kerst gaan vieren. Ben benieuwd hoe het dit jaar op eerste kerstdag gaat, want het is volgens mij geen familie kerstdiner meer, omdat we dit jaar moeten betalen. Oma heeft er sinds afgelopen kerst gewoon geen energie meer voor om het vrij standaard, maar wel overvloedig en overheerlijk kerstmenu te maken, dus vorig jaar hadden we een vismenu, gemaakt door de nieuwe vrouw van een oom van mij (hij is nu al voor de derde keer getrouwd in drie jaar, maargoed, dat even erbuiten), maar dat is dus gewoon een stuk duurder en dit jaar zou het een indisch eten worden. Lijkt mij heel erg lekker, maar ik heb er zelf het geld niet voor (als ik dat zou hebben, zou ik waarschijnlijk wel gaan), maar dan nog zou ik met het probleem zitten met het feit dat mijn ouders vinden dat je met de kerst samen moet zijn. Is wel zo, maar doe mij dan gewoon een ontspannen sfeer en lekker plezier maken en gelukkig zijn met zijn allen...

Achja, gelukkig brengt de kersttijd (tot 7 januari) ook nog leuke dingen, zoals de treinreis op 28 december en dan oud en nieuw dat ik samen met een goede vriend (met z'n tweeën dus gewoon) vier en twee, drie en vier januari, de dagen waarop ik naar een heel goede vriendin toega, die helaas aan de andere kant van Nederland woont en die ik sinds eind oktober niet meer heb gezien.

Het zal allemaal wel goed komen. Maar er zou voor mij niets gaan boven één jaar kerst met alleen mijn vrienden. Achja, misschien mag ik dit jaar wel thuis iets lekkers maken met de kerst, maar dat zie ik wel. Ik weet wel nog een heerlijk recept, dat echt onvoorstelbaar lekker is, maar ik weet niet of ik dat klaar mag maken. Ik zie het wel.

[kroot]

@ prutsor: waarom ga je niet gewoon kerst met je vrienden vieren, of is dat nu een hele domme vraag?

Jaja er zit al een was in de machine, nu morgenochtend nog opruimen, werken, therapie bellen......

[Ruudje]

Klote tandartsrekeningen ook... als ik binnen een paar dagen niet betaal, staat de deurwaarder op de stoep en kan ik nog eens €35 extra gaan betalen. Dat is niet de bedoeling.

Morgen maar eens bellen hoeveel tijd ik nog heb, want op het moment heb ik dat geld niet. Volgens mij nog wel een dag of 3, maar ik wil het graag zeker weten...

KUTZOOI

[Nienna*]

Pff, ik trek het niet meer.

ja, sorry, maar echt, ik voel me zo eenzaam, ik ril helemaal omdat ik niet als een mongool wil beginnen te janken.
Ik haat zelfmedelijden, ik haat het, ik probeer mezelf zoveel mogelijk af te leiden, veel slapen, chocolade eten, veel uitgaan. ik heb adhd, ik hóór snel afgeleid te zijnsnel verliefd, ja, op het naïve af.en ik wil gewoon een gezichtje om liefdevol tegenaan te kijken, die me een beetje hoop geeft, die verbaal stérker dan mij is, maar niet op een pesterige manier.
Het is echt niet zoveel gevraagd, ik eis heus niet teveel, ik grijp ook niet meteen een kans aanalleen figuurlijk,it can't be helpeden ik laat mensen me kennen zoals ik ben, beetje subtiel, niet te negatief.
nouja, nu twee dagen achter elkaar 14.5 uur geslapen, dat leidde lekker af en morgen weer werken, heerlijk op de automatische piloot, mezelf afbeulen, zodat ik niet vervelend en druk overkom en automatisch veel goodwill verdien, en mn hoofd aan t eind vd dag leeg ishuhuhu nee dat is het niet altijd verdedig ik mezelf nu

oh, ja, een groepsknuffel met allemaal mensen die je aardig vind en waarvan je toch wel denkt dat ze je accepteren, sluiten ze je uit bij een groepsknuffel. goed voor me

goed. hou me maar gewoon vast.

[niña]

Ik vraag me af waarom ik me druk blijf maken over vreselijk kleine onzinnige domme niet relevante dingen.

[Ruudje]

niña schreef:

Ik vraag me af waarom ik me druk blijf maken over vreselijk kleine onzinnige domme niet relevante dingen.

Kwestie van leren relativeren... vermoed ik