Het-Grote-Lucht-Je-Hart-Topic #118

Eigenlijk zou ik urenlang moeten studeren want ik moet nog ontzettend veel stof doorwerken voor de tentamens, maar ik heb absoluut zo geen motivatie. Er zijn gewoon teveel gedachten in mijn hoofd en het is doodsaai. Ik wilde dat ik al die stomme vakken gehad had, dat ik al toegelaten was tot m'n master en dan eindelijk echt kon doen wat ik wil... Maar goed, dat zit er de komende tijd nog niet in, dus hard aan de studie dan maar.

[Nienna*]

Nijn*, dat is echt een mooie tekst, welk liedje?
Kun je voor sommige dingen geen uitstel vragen bij school, of wil je dat niet?

Hm, ik ben redelijk goed bezig geweest vandaag. Ik heb die vier paragrafen biologie gemaakt en ben nog even aan het nakijken. Dan ga ik nog wat wiskunde doen (oké, niet allevier de paragrafen, dat lukt me niet, maar zeker anderhalve) en dan slapennn <3.

[Neko*]

Verdomme, volgende week toetsen, en nu hebben ze ál mijn 1e uren vrij afgejat voor toetsen. En ik red school normaal al nauwelijks, hoe moet ik dan een toetsweek overleven zonder ook nog eens die 1e uren vrij?! Zucht. En hoe moet ik al die toetsen voldoende gaan maken, als ik zoveel gemist heb? Kutkutkut. Waarom heb ik zo weinig motivatie?

[Gothic]

Komende week bij een kamer kijken. Maar ja, nu een maand later, sta ik nog steeds niet lang genoeg ingeschreven. Hopelijk gaan ze een keer niet zo moeilijk meer doen. En anders over een maand of 2 misschien bij iemand anders. Daar zou ik wel graag willen wonen, maar hopelijk mag dat wel van stadswonen ...

Wil gewoon een kamer. Scheelt me zeker later op de avond in totaal bijna 3-4 uur slaap en die kan ik hard gebruiken, zeker als ik keer laat naar bed ga...

Heb uiteindelijk toch redelijk wat gedaan voor m'n tentamen. Maar kan me bijna niet voorstellen dat ik het hiermee haal... maar ik heb nog 2 dagen...

Iets minder trut. Op het moment dat ik me begin af te vragen of ze me wel zo leuk vind, laat ze uit zichzelf iets horen. Omg, we waren echt ontzettend gaaf! Nu alleen nog de foto's uploaden, t stomme ding doet t niet.
En van de ene kant ben ik heel trts op mijn beste vriend, maar aan de andere kant maak ik me zorgen om hem. Kan niet eens aangeven waarom. Tis raar allemaal.
Maarrrr hij is zo ontzettend leuk. <3

[Pruts0r]

Ok, ik ga haar mailen. *heel erg bang is*

[Nienna*]

Biologie
* Par. 2 maken
* Par. 3 maken
* Par. 4 maken
* Par. 5 maken

Wiskunde
* Par. 5 maken
* Par 1 maken

Dit wil ik nog maken. De rest van wiskunde morgen maar... Biologie naast gemaakt, ook nagekeken .

[Pruts0r]

Omg, mail verstuurd en ze is online en heeft nu denk ik gelezen. Ik ga dood hier. Ik voel me fucking kut. Zit helemaal te trillen voor sowieso een nee. Naja, niet voor die nee, maar juist omdat ik bang ben alles kwijt te raken.

[IcedEarth]

[QUOTE=Nattigheid;26810052]
@ Iceearth: ik denk na over je uitspraak. Ik weet nog niet wat ik er mee moet of kan, maar ik vind het een hele mooie...
[QUOTE]

Zelf heb ik ook lang nagedacht, wat moet ik hier nu weer mee.
Maar nu weet ik het, nu begrijp ik het.
je krijgt alleen wat je bereid bent te verliezen
Als je iets los, vrij kunt laten en het komt terug krijg je het pas echt. Als je het hebt en vasthoudt, niet wil laten gaan, krijg je niet maar neem je.
Vooral met gevoelens en verlangens. Het is een zin die mij stopt om te streven en verlangen, maar los te laten en te accepteren, en zo uiteindelijk te krijgen.
Wanneer ik afgelopen week niet toe had willen geven dat ik aan de grond zat, maar mijn eeuwige optimisme vasthad gehouden had ik het vandaag nooit oprecht terug gekregen. Maar vastgeklampt aan een eeuwig gedragspatroon dat ook niet altijd constructief is. Loslaten loslaten, vrijlaten. Ik laat hem gaan met een warm hart, ik zal hem ontvangen met open armen, maar niet naar me toe toe trekken en vasthouden. Vrijheid en liefde valt niet in bedwang te houden, laat staan af te dwingen.
OT: ik hoef eigenlijk niet te luchten. Ik heb mijn familie en vrienden die zo lief en zo hartelijk en zo mooi voor me klaar staan. Oh, ik krijg daar zo'n warm gevoel van. Je leert echt wie je echte vrienden zijn. Van wie je op aan kunt. Wat een wereld vol liefde toch. En ik laat het los, ik laat mezelf ook los, ik ga leven, leven, geven geven. LEEF EN LEEF GEEF EN GEEF. En iedereen die altijd tegen me zegt dat ik aan mezelf moet denken, assertiever moet zijn, niet over me heen moet laten lopen, fuck you! Dit is hoe ik leef, hoe ik geef. Geduld en verdraagzaamheid zijn geen zwaktes, maar kracht. Kracht die je aan de grond kan halen.
Maar nee, voor je zelf leven, wat een walgelijke individualistische uitspraak. Ik word daar echt echt niet gelukkig van. We leven voor elkaar. Voor elkaar. Voor elkaar. Om samen verder te komen. Ik streef niet langer naar onafhankelijkheid. Nee joh, ik geef toe dat ik zonder mijn lieve vrienden de bodem van een bodemloze punt tegemoet kon treden. Ik wil iets betekenen. Mensen die zeggen dat ik weinig werk wijs ik op mijn vrijwilligerswerk, hier en in nepal, dit is hoe ik leef. Dit is hoe ik wil leven. Open armen en een warm hart, ook voor hij die me aan de grond haalde. Anders leer ik nooit opstaan. En als je je afsnijd van een mens snijd je je langzaam af van de hele mensheid.

[IcedEarth]

Pruts0r schreef:

Omg, mail verstuurd en ze is online en heeft nu denk ik gelezen. Ik ga dood hier. Ik voel me fucking kut. Zit helemaal te trillen voor sowieso een nee. Naja, niet voor die nee, maar juist omdat ik bang ben alles kwijt te raken.

Hé, calm down. Kijk uit het raam en zie dat de wereld nog steeds de wereld is.
En hoe was ook weer de Avatar van een forumster hier? Nee heb je liefde kun je krijgen! Wat je weigert te verliezen (de onzekerheid dat ze misschien wel misschien niet misschien wel misschien niet iets voor jou voelt), kun je niet krijgen

[Nijn*]

@ Nienna*: Ik heb er nog nooit van gehoord dat iemand uitstel van SE's kreeg, het zijn niet voor niets examens, volgens mij kan dat gewoon niet. De tekst is uit het liedje Zo Dichtbij van IOS


Ik ben met kunstgeschiedenis bezig en eigenlijk is het best interessant en ik ben totaal nog niet ver maar misschien ben ik vanavond wel verder dan ik vandaag had verwacht. Ik kan het best.

[Pruts0r]

Oh, ik kreeg btw een nee terug (die ik al verwachtte), of nouja, niet een nee in de vorm van dat ze gewoon letterlijk zei dat ze niet verliefd was, maar wel dat ze het heel vervelend voor me vond. En dat meent ze ook.. Want ook zij weet niet meer wat ze moet zeggen.

Mja, komt wel goed.

[Nonaj]

IcedEarth schreef:

Hé, calm down. Kijk uit het raam en zie dat de wereld nog steeds de wereld is.
En hoe was ook weer de Avatar van een forumster hier? Nee heb je liefde kun je krijgen! Wat je weigert te verliezen (de onzekerheid dat ze misschien wel misschien niet misschien wel misschien niet iets voor jou voelt), kun je niet krijgen

Lilith

[Cheryl]

Ik ben niet echt een 'lucht je hart' persoon, maar eens moet de eerste keer zijn, lijkt me..

Ik word er zo stilaan een beetje moe van. M'n moeder is nu al bijna 4 jaar dood, en nog steeds draag ik de gevolgen en nog steeds ontdek ik er nieuwe. Het lijkt wel alsof het een hele knauw uit m'n stabilitieit heeft genomen en het wilt maar niet goedkomen. Dan denk je er weer overheen te zijn, komt er weer een nieuwe vlaag van verdriet of gemis op je af.
Dood is moeilijk mee om te gaan, maar ik denk je dood van ouders/geliefden toch het meest..

ergens wil ik dat de operatie nu komt, dan kan het herstel beginnen als dat komt Nu is gewoon wachten, wachten op de operatie voor mn opa, pfff, rotwachten

[Roosje]

Nijntje meisje toch! Hele dikke knuffel voor jou. (}) Dat het allemaal ook echt tegelijkertijd moet komen, zul je altijd zien. Ik hoop heel erg dat het allemaal goed komt en dat je je SE's redt en met je verdriet om kunt gaan, maar je kunt het wel. (: Over die SE's trouwens, mijn zus heeft vorig jaar wel voor een heleboel uitstel gekregen omdat ze pfeiffer had.. je kunt het in elk geval proberen, toch?

En ook een knuffel voor de rest van de wereld die het gebruiken kan. (})

Bedankt voor alle felicitaties!

Zo blij als ik me gisterochtend nog voelde, zo depressief ben ik nu.
Ik heb nog nooit zo'n rotverjaardag gehad. Ben sinds gisteravond aan één stuk door (naja, meet wat adempauzes) overstuur.
Ik heb besloten om het allemaal nog één keer te proberen. Als ik over een aantal maanden nog geen verbetering bespeur stop ik ermee. Ik hoef mezelf niet te blijven pijnigen. Ik hoef niet te leven voor het geluk van een ander.
Het is mooi geweest.

[duivelaartje]

Bah, m'n rug doet pijn. Ik zit natuurlijk weer te denken dat het van een moedervlek komt die daar ook ergens zit. Maar het doet nu ook pijn in m'n schouder, dus zou daar ook één moeten zitten. Nee dus. De 'druk' voelt lager echter wel anders.. Gister had ik ook weer zo'n rotpijn in m'n kont, net zoals toen m'n moedervlek pijn deed. Maar vannacht heb ik lekker geslapen en nu voel ik helemaal niets. Het zal wel tussen m'n oren zitten.

Jesus, maar ik blijf die moedervlekken eng vinden. Over een tiental jaar ben ik vast een en al moedervlek, als ik er nu al aardig wat heb en ik af en toe ook langzaam weer enkele nieuwen zie verschijnen op eerst moedervlek-vrije plekken.

[Nienna*]

Nijn* schreef:

@ Nienna*: Ik heb er nog nooit van gehoord dat iemand uitstel van SE's kreeg, het zijn niet voor niets examens, volgens mij kan dat gewoon niet. De tekst is uit het liedje Zo Dichtbij van IOS

Hm, toen ik in de vierde klas zwaar ingestort was (ik kon twee weken niet naar school en niets meer doen), kreeg ik gewoon uitstel, maar ook toen mijn opa was overleden of op het moment dat ik het allemaal niet meer trok. Het is niet zo dat je bij ons "zomaar" uitstel krijgt, maar in principe zijn ze er bij ons dan misschien wel vrijer in dan bij jullie.
Bij ons kan het dus wel. Voor je CE niet, dan telt het als een herkansing.

Oh ja, IOS, had ik kunnen weten natuurlijk.

Ik ben echt into Nederlandstalig, niet echt ineens, maar toch meer dan voorheen. Vooral dat liedje van de Nuon reclame <333 Je vijand is je vriend, van Maarten van Roozendaal. Echt prachtig, ik luister het keer op keer.

Ik heb net maar één paragraaf wiskunde gemaakt, maar ik trok het echt even niet meer. In ieder geval ben ik bijgewerkt met biologie en bij Nederlands had ik dat al eerder gedaan. Het komt wel goed met mij . Hoop ik dan.

Nu lekker slapen. Veel pijn in mijn rug, dus hopelijk werkt het een beetje ontspannend.

[Morri]

@Nijn: ik kreeg van mijn leerjaarcoordinator het advies me ziek te melden als het niet meer ging. Ik heb dat één keer gedaan. Het voelde laf en slecht, maar achteraf ben ik er blij mee. Nu moet ik het gewoon inhalen, alsof ik echt ziek was. Het heeft mij wel verlichting geven, want stress kon ik er niet bij hebben.

@Sjanne: bedankt voor de lieve pm, ik heb 'm gelezen en je krijgt antwoord, maar ik weet nog niet wanneer.

OT: het gaat. Ik gebruik mijn overleveringsstrategie en hoewel ik me rot voel, gaat het. Alleen ik kan het niet aan de buitenwereld laten zien, waardoor m'n moeder het gevoel heeft dat ik mezelf in de put praat.. ze moest eens weten.

[Stefanie]

Ik ben hier echt slecht in en heb al helemaal geen geduld. Gelukkig kreeg ik vanmiddag ineens weer wat moed om toch door te gaan, maar we zijn er nog lang niet! Wat een werk

[Neko*]

Oh, wat ben ik slecht. Morgen proefwerk, vandaag proefwerk. Maar leren, nee hoor. Nu heb ik vandaag nog 2 tussenuren, en 't is maar wiskunde, maar toch. Ik wou zo graag dat ik wat meer drive had om iets te doen voor school. Maar het enige aan motivatie dat ik heb, is zo snel mogelijk 't vwo afmaken, zodat ik die fijne studie kan gaan doen. Het helpt ook niet dat als ik een keer góed leer, ik een 4 haal. Ik baal er zo van, waarom nou? Ik voel me zo nutteloos, zo slecht, zo dom.

[Nijn*]

Hee, bedankt allemaal. Ik ga zo naar mijn coördinator om het er eens over te hebben, eens kijken wat zij ervan zegt..

Gisteren gewoon nog het hele eerste hoofdstuk afgemaakt van kunstgeschiedenis, moet het nog wel aanvullen met aantekeningen en een inleiding van 4 pagina's samenvatten maar toch En vandaag heb ik onverwachts twee tussenuren dus kan ik maar beter wat gaan leren enzo. Komt wel goed, komt wel goed.
Ik mag niet opgeven van mezelf, ik wilde dat rottige vwo-diploma, dan ga ik het halen ook.

[coopergirl]

ik ken mijn tentamen van straks totaal niet Straks een gesprek opnemen, dat heb ik wel voorbereid/ uitgewerkt.. De casuistiek is echt heel brak (ik heb stiekem de tegenrol gelezen) Nu nog iemand uit het gebouw plukken die kan filmen. Ik heb niet zo'n zin in vandaag. Hoewel, vanavond ga ik naar een vriendin Dat is wel gezellig.

[Yana]

Lieve Icedearth, wat ben ik toch dankbaar voor jouw posts, die als een klein remindertje tegen me aantikken. "Hallo, weet je nog? Je kunt wel idealen hebben, maar zó kan je ze léven". Dankjewel . Je verwoordt zo mooi wat ik geloof, alleen je bent een stapje verder in de uitvoering .

En hoe gaat het met mij? Goh.. het is zó gek hoe ineens alles weer helemaal op zn kop kan staan. De hele wereld, alles wat ik dacht te verliezen maar waarvan ik wist dat het noodzakelijk was. Eigenlijk sluit dat prachtig aan bij wat Icedearth schreef.. want het was de bereidheid om het op te geven, hoe pijnlijk en moeilijk ook, die maakte dat ik het terug kreeg. Er zijn twee basic emoties waaruit alle keuzes voortkomen: Liefde en Angst (en dan is angst ook nog eens een illusie, want: Liefde kan alleen laten zien dat zij liefde is, als er ook een tegenhanger van bestaat). Het is geen liefde om me altijd maar aan te passen. Dat is geen liefde voor mezelf, dat is geen liefde voor de mensen om me heen, dat is geen liefde voor de wereld. Wanneer ik liefdevol besluit dat ik mijn belangen op dat moment ondergeschikt wil maken aan die van De Ander, dan is dat een bewuste keuze. Maar als ik niet durf te kiezen om mijn hart te volgen uit angst voor de reacties van anderen, uit angst om verlaten te worden als ik laat zien wie ik ben, dan toon ik enkel angst. Angst. Het is de enige vijand die ik heb, maar eigenlijk is het Love in Disguise. Ik ben dankbaar voor alle angsten die ik heb, want zij leren me moed, bereidheid om te kiezen voor liefde.

En nu concreet... Vrijdagavond koos ik voor mij, zaterdagavond koos ik voor mij. Zo'n verscheurd gevoel van binnen, zo'n verdriet om wat ik toen nog zag als het onvermijdelijke. Maar nooit die dag was de zelfhaat meer zo groot als wanneer ik wel gegaan zou zijn, "omdat ik dat altijd doe". Balans, balans, balans. Wie ben jij, wie ben ik? En terwijl ik dacht dat ik hem los moest laten, kwam hij terug naar mij. Waardevol. Hij noemde me nog zoveel dingen meer, maar dat hij me wáárdevol noemde en dat hij me kon waarderen ómdat ik voel, dat betekent het meest voor me. Het beeld van een labiele, inelkaarstortende Yana heeft een flinke deuk opgelopen. Voelen is mooi. Voelen maakt dat ik leef. En oh, ik zal mezelf vast nog zooovaak haten, nog zovaaak niet durven en een klein bang meisje zijn dat de boze wereld zo eng en gemeen vindt. Maar dat mag, als ik daarna weer opkrabbel, daarna weer práát. En zolang hij bij me is en met me mee wil groeien... en dat wilde hij. God, hij was zo duidelijk in wat hij zei. Misschien gaan we het toch redden samen. Hij wil, en ik wil. Dat is het belangrijkste, dat heb ik altijd geloofd.

Liefde, en de bereidheid om Angst aan te gaan.

[Rob]

Zo, de laatste week gaat in. Nog maar 4 werkdagen, inclusief deze. Er is genoeg te doen en te weinig tijd om het te doen. Dus is het tijd om mezelf in te houden. Geen geforum, geen geSMS (Sorry! Kusje!), geen schaakspelletjes, geen gePM. Nu wordt het tijd om keihard werken! Dragonforce en Megadeth aanzetten voor de nodige adrenaline en drive.
Eindelijk motivatie. Deadlines, how I love thee. Zonder deadlines zou ik nooit aan het werk geraken. Het is, naast mijn muziek, mijn enige drive op dit moment. En hopelijk drive genoeg.

Nijn* schreef:

@ Nienna*: Ik heb er nog nooit van gehoord dat iemand uitstel van SE's kreeg, het zijn niet voor niets examens, volgens mij kan dat gewoon niet.

Nee heb je, ja kun je krijgen.

Als je er niet uitkomt zou ik het zeker vragen. Meestal loopt een school met dergelijke regelingen niet zo te koop, maar zijn ze er best als het echt nodig is.

Ik moet echt aan m'n net-wakker stem werken.
Had m'n wekker op 9 uur gezet, maar een minuut of 10 daarvoor belde m'n nieuwe psych me wakker. Of ik ook vandaag ipv morgen kan langskomen.
Maargoed, vanmiddag dus 1e gesprek.
*doodsbang*

Leonoor schreef:

Nee heb je, ja kun je krijgen.

Als je er niet uitkomt zou ik het zeker vragen. Meestal loopt een school met dergelijke regelingen niet zo te koop, maar zijn ze er best als het echt nodig is.

Inderdaad, als het echt nodig is, is er vaak meer mogelijk dan je zou verwachten.

(Is mijn ervaring althans. Ik heb vorig jaar na overleg met de studieadviseur een tentamen op een door mij zelfgekozen moment mogen maken.)

IcedEarth en Yana: ik vind jullie allebei inspirerende personen. Gewoon alleen om de manier waarop jullie alles opschrijven
(er zijn meer mensen hoor, maar ik blíjf bezig..)

Oh noes, zaterdag was fijn. Overdag kleren shoppen (ik in skinnyjeans?), 's avonds eten met mn zus bij mn ouders en film kijken, daarna met mn beste vriendinnetjes de stad in. Wijnwijnwijn <3 Niets zo fijn als rose wijn. Tot het moment dat de wereld draait, dat geef ik toe. Hebben echt hele open gesprekken gevoerd, maar ook lekker onzinnig de slappe lach gehad. En ineens waren er veel meer mensen die met me gingen praten en het was gaaf enzo.
Vriendje was alleen ook angeschoten en we waren allebei vervelend dus dat was ruzie onderweg naar huis, maar sloeg uiteraard nergens op...
2,5 jaar samen was ook fijn <3 op naar het dubbele.

[Missy1234567890]

Sens. schreef:

Whaw Je bent duidelijk ongeloofelijk goed bezig Proficiat

Ik heb morgen een mondeling examen, dus eignelijk ook al erg lang aan het leren... Maar ik zie het goed zitten ondanks mijn gepruts van gisteren

Veel succes dan, vandaag! Mijn tentamen is ook mondeling, a.s. donderdag.
Ik ben er bijna klaar mee, maar heb momenteel echt geen zin meer.
Vannacht heel onrustig geslapen en dus te laat op. Maarja, ik ga zo maar eens beginnen. De laatste loodjes.

[Rob]

Rob schreef:

blurb

Volgens mij wordt het meer werk dan ik dacht. Gelukkig gaat concentreren wel redelijk.

[Pruts0r]

Hoe rustgevend kan muziek zijn als je even afleiding wil hebben... Muziek aan, koptelefoon op in het lokaal (zo eentje die je normaal thuis voor de radio gebruikt, want mijn broertje heeft de oordopjes mee) en dan chatten over waar je mee zit, met een klasgenote die eigenlijk letterlijk op nog geen 2 meter van je afzit.

[Hawahaai]

Als je me vraagt hoe het gaat: ik heb geen idee. Vanochtend heb ik weer braaf gedaan wat er gedaan moest worden, nu was ik aan het leren, ga ik even eten, dan boodschappen doen en dan weer leren. Vanavond tentamen. Of ik het halen ga, weet ik niet. Ik heb goed genoeg geleerd, volgens mij, maar als ik alleen thuis was geweest, had ik veel beter geleerd. Het is allemaal zo raar zo. Hopelijk komt er uit het onderzoek iets uit.

[Pruts0r]

Omg, ik heb de afgelopen dagen hulp gegeven aan twee mensen en nu aan een klasgenote. Nouja, van al die mensen heb ik zelf ook hulp gekregen. Maar dat geef ik ze nu terug.

[Meissiej]

Bah bah bah.
Ik ben zó moe. En nu, ja het gaat niet goed. Bepaalde dingen gaan gewoon niet, en ik kan het ook niet opbrengen om er anders mee om te gaan dan ik tot nu toe deed. Werkgroepjes zijn kut.
En ik twijfel al een tijdje of ik naar de dokter zal gaan omdat ik steeds zo moe ben. Ergens geloof ik er niet in dat daar iets uitkomt. Het zal wel aan ander dingen liggen.
En ik voel me een trut.

[Vogelvrij]

Ik krijg gewoon kippenvel van Yana's post. Oké, ik heb net gehuild dus ik ben nu even overgevoelig (ach, wanneer ben ik dat niet ), dus misschien ligt het daaraan, maar... Ja, liefde of angst. Ik ga voor de liefde kiezen, ik ga tegen de angst strijden en dan niet door altijd maar de makkelijkste weg te kiezen en alles uit de weg te gaan, maar juist door de angst in de ogen te kijken.

"Er zijn twee basic emoties waaruit alle keuzes voortkomen: Liefde en Angst (en dan is angst ook nog eens een illusie, want: Liefde kan alleen laten zien dat zij liefde is, als er ook een tegenhanger van bestaat). Het is geen liefde om me altijd maar aan te passen."

Oké

Ik voel me zo ontzettend rot en ik weet echt niet meer wat ik moet doen. Ik ben net bij mijn behandelaar geweest. Persoonlijkheidsproblematiek gaat niet over, stemmingsinstabiliteit gaat niet over, psychotische kwetsbaarheid gaat niet over. Maar, als ik het ga accepteren kan ik een weg vinden om er mee om te gaan. En dat gaat natuurlijk niet van de een op de andere dag, dat kan maanden, maar waarschijnlijker jaren duren...
Ik weet niet waar ik de kracht vandaag moet halen om nog een dag verder te gaan, laat staan jaren. Ik ben op, helemaal leeg, ik kan niet meer.

Ik heb me nu aangemeld voor deeltijd en MBT, wat het ook moge zijn. Verder kan ik een afspraak maken met de psychiater om eventueel weer met medicatie te beginnen. Maar ik weet niet of ik dat wil.

Wat moet ik nou?

Yana, ik ben jaloers op jou. Op hoe je durft. Hoe je durft te kiezen voor jezelf en oh wat fijn dat hij van je houdt zoals je bent en je waardevol vindt.
Ik wil soms zo graag hem alles vertellen en dat hij het snapt, maar hoe kan hij het snappen?

ik heb net ruim 1,5 uur op mijn pumps buiten gelopen en dat brengt wat lucht in mijn hoofd. Oké, mijn leven is een zooitje nu en ik doe het zelf. Maar het heeft geen zin om me er rot over te voelen, want daar wordt het niet beter van. Gelukkig zijn, dat ga ik doen. dat moet ik doen.

[Droomvlucht]

lentekriebel schreef:

Wat moet ik nou?

Klein beginnen. Beginnen met het accepteren van je problemen, en dan stapje voor stapje de berg beklimmen. Soms rol je weer naar beneden, maar het wordt de kunst om daar vangnetten voor te maken. Niemand kan dat meteen, maar veel mensen wel als ze het op hun eigen (geschikte) tempo doen. MBT is overigens dat wat M. op de Wende doet/heeft gedaan.


Ontopic

Wat heb ik gedaan.. me aangemeld voor de adolescentengroep en voor een module crisismanagement. Ik wilde vooruit, oja..wil ik dat wel? Leuk die dubbele gevoelens. Zo wil ik nu gewoon een behandeling starten en dan niet de opname, zo denk ik weer..waar ben ik aan begonnen. Blugh, hate this

[metallica]

Pff, oke, morgen al een afspraak met de psychiater. Ik ga toch maar weer aan de medicatie, al zie ik er echt sterk tegenop. Ik weet wel dat t nodig is, want is ben momenteel zo labiel als ik weet niet wat en dat zorgt ervoor dat ik mijn emotionele uitschieters niet zo goed kan handlen. Maar aan de andere kant, de vorige keer gingen die symptomen ook niet over door de pillen, het werd er zelfs erger door dus waaromz ou t nu wel helpen en dan krijg je dat opbouw/afbouwgezeik weer de vreetbuien en weet ik niet wat allemaal aargh, ik wete het niet. Ik weet alleen dat ik even niet meer wil voelen...

Droomvlucht schreef:

Klein beginnen. Beginnen met het accepteren van je problemen, en dan stapje voor stapje de berg beklimmen. Soms rol je weer naar beneden, maar het wordt de kunst om daar vangnetten voor te maken. Niemand kan dat meteen, maar veel mensen wel als ze het op hun eigen (geschikte) tempo doen. MBT is overigens dat wat M. op de Wende doet/heeft gedaan.


Ontopic

Wat heb ik gedaan.. me aangemeld voor de adolescentengroep en voor een module crisismanagement. Ik wilde vooruit, oja..wil ik dat wel? Leuk die dubbele gevoelens. Zo wil ik nu gewoon een behandeling starten en dan niet de opname, zo denk ik weer..waar ben ik aan begonnen. Blugh, hate this

Ja, accepteren... Maar dat wil ik helemaal niet! Ik wil niet met beperkingen leven, ik wil normaal zijn en normaal doen... pfff, moeilijk moeilijk.

Ik weet dat M. MBT doet, maar zij doet dat in een opname en ik weet niet precies wat het inhoudt, maar daar zal ik zo eens op gaan surfen. Overigens, op de Wende is MBT toch voor de stabiele personen? Terwijl mij dit wordt aangeraden omdat ik niet stabiel ben.

En meid, het lijkt me goed dat je je voor die behandelingen hebt aangemeld, dat lijkt me beter dan 9 maanden nutteloos wachten. Of je die opname daarna nog gaat doen, zie je dan wel weer. *knuft*

OT: Net voor het eerst naailes gehad bij het dagactiviteitencentrum. Ik moet zeggen, het is me meegevallen . Het bezorgde me wat afleiding en een nuttig gevoel en de mensen daar vielen ook wel mee

[Neko*]

Iced-Earth en Yana, jullie zijn echt bewonderingswaardige personen. Echt, wow.

ot; Wow, viel dat proefwerk even tegen. Maar vergeleken met de rest van de klas ging het zo slecht nog niet. Voor morgen na het eten even leren. Dan nog even aantekeningen van MA overtypen, en misschien onze enquete resultaten in een tabel zetten.

Oh, en mams zei dat er iemand voor me gebeld had. Waarschijnlijk van de blokker. Oh, ik hoop het toch zo! Alsjeblieft bel terug, en zeg dat jullie me willen aannemen!

metallica schreef:

Pff, oke, morgen al een afspraak met de psychiater. Ik ga toch maar weer aan de medicatie, al zie ik er echt sterk tegenop. Ik weet wel dat t nodig is, want is ben momenteel zo labiel als ik weet niet wat en dat zorgt ervoor dat ik mijn emotionele uitschieters niet zo goed kan handlen. Maar aan de andere kant, de vorige keer gingen die symptomen ook niet over door de pillen, het werd er zelfs erger door dus waaromz ou t nu wel helpen en dan krijg je dat opbouw/afbouwgezeik weer de vreetbuien en weet ik niet wat allemaal aargh, ik wete het niet. Ik weet alleen dat ik even niet meer wil voelen...

Ik zit in precies hetzelfde dilemma... Behalve dan dat de symptomen bij mij wel minder werden...

[Redhair]

Te lang wakker geweest dit weekend, moet iets beter op mezelf letten. Maar vrijdagavond kwam een vriend en dat was leuk. Hij zei ook dat hij tegen N. zou zeggen dat hij eerlijk moest zijn en anders kon oprotten, want zulke achterbakse vrienden hoeft hij niet. Daarnaast zou hij tegen zijn vriendin zeggen dat ze mij moet rust moest laten omdat ze anders problemen met hem krijgt.
Zaterdagavond belde K., of hij langs zou komen. Ik was toen meer dan 60 uur wakker en al behoorlijk vaag, maar het was wel leuk. Beetje muziek draaien en ouwehoeren.

Maak me zorgen om D., ze begint verslaafd te raken. Zelfde leeftijd als ik had toen ik verslaafd raakte. Mijn vriendinnetje, ze begon met drugs door mij, dus deels mijn verantwoordelijkheid. Maar naast de pep die ze nu bijna dagelijks gebruikt doet ze ook nog coke, met haar collega's. Lekker na het werk samen coke snuiven. Godsamme, dat is al helemaal een teringzooi. Pep maakt je lichaam vooral kapot, coke je geld en je geweten, je hart.
Ik kan zo weinig doen. Ik waarschuw af en toe, maar niet te veel. Moet ervoor zorgen dat ze open naar mij blijft, als ik te veel waarschuw zal zij dingen gaan verzwijgen, om mij pijn te besparen. In de gaten houden, zorgen dat ze eerlijk blijft naar mij, steunen, hopen dat ze er op tijd achter komt dat ze niet als mij wil worden. Word alsjeblieft niet als mij, want het is klote. Ik ben gewoon nog steeds verslaafd aan die shit en het is verrot. Januari geen drugs, maar januari is nog geen twee weken bezig en ik ben opeens alweer 80 uur wakker geweest. Waarom? Vannacht slapen was heerlijk, ik hoor elke nacht te slapen, niet drie nachten over te slaan.

Sprak net C., eerste keer na het telefoongesprek met N. en vriendin wat ik door hem had. Het is uit tussen hun, ik moest nu wat stevigs voor mijn ramen maken, zei hij. Beter laat ze me met rust, laat ze mij en dit huis heel, anders krijgt ze problemen met vrienden van me. Laat die bedreigingen toch eens stoppen, ik ben het zo spuugzat. Ze lost er niets mee op. Het is allemaal heel klote voor haar, maar zo maakt ze alles nog erger.

[rare kwast]

*begint met een flinke dosis knuffels te geven aan nijn*

verder heb ik eigenlijk weinig te vertellen, valt er weinig te vertellen.
ben gisteravond laat terug gekomen van mijn weekendje weg met 10 vreemde.. (en 'de' boer)
en daar blijft het bij, en nu weet ik niet meer wat ik moet voelen, blijdschap of verdriet.
ik voel me al wel een hele tijd labiel.. gewoon labiel, kan wel de hele dag huilen.
en nu wilde ik vroeg naar bed kom ik er net achter dat ik nog naar cursus moet..
gatver

[Yana]

Ohh, jullie zijn echt lief Ik bewonder jullie stuk voor stuk in meer of mindere mate in de wijze waarop jullie proberen je leven vorm te geven, te doen wat gelukkig maakt. En lieve Ave, als ik jouw posts lees, lees ik zoveel doorzettingsvermogen. Je doet zo je best om gelukkig te worden. Misschien is jouw motivatie wel groter dan die van mij. Kleine stapjes.. Echt, als ik nu terugkijk zie ik kleine stapjes die ik gezet heb om meer voor mezelf te durven kiezen. Ieder stapje voelde als zwaar, moeilijk, groot. Het druisde in tegen alles wat ik geleerd had; ik moest toch zeker áárdig zijn, en ik mocht toch heus geen 'nee' zeggen? Wat zouden ze wel niet van me denken! Maar als je die kleine stapjes zet, en je zet ze vaker en vaker, dan beginnen ze te wennen. Dan begint de omgeving er ook aan te wennen dat je ineens niet meer degene bent die alles pikt. Je kunt het wel. Als ik, angsthaas nummer 1, bepaalde kleine stapjes heb weten te zetten, dan kan jij het zeker weten! En wat betreft je vriend... ja. Dat zei ik ook. "Hoe kan hij het ooit snappen?". Maar zelfs dat kan!! Geloof in het onmogelijke . En praat!

@OT:
Hij zei "Ik heb het gevoel dat we eigenlijk nu pas beginnen" en "Als jij niet gelukkig bent, zal ik ook nooit écht gelukkig kunnen zijn". Hij stimuleert me in wat ik doe en wie ik wil zijn, ein-de-lijk stimuleert hij me. Make this last forever, please En so what als anderen ons nu emo of raar vinden.. Al die oordelen van mensen die zelf diep van binnen zo'n behoefte hebben aan liefde, onze wereld wordt er door overspoeld. Ieder mens wil gezien, geloofd, geliefd worden.

Verder is het wel ironisch dat we net vanavond ons positieve rondje in klaagrondje hebben omgedoopt bij wijze van experiment. Net nu ik voor het eerst sinds weken positief kan zijn. Ach, er valt nog altijd zat te klagen, want ik ben heus niet vergeten hoe ontzettend rot ik me voelde dinsdag. Het is wel grappig als ik terugkijk.. ik schreef hoe ik altijd maar gáf, maar dat niemand eigenlijk echt geïnteresseerd was in mij buiten de groep om. Deze week heb ik twee mailtjes, een uitnodiging en een smsje gehad, van drie verschillende mensen uit de groep, zonder dat ík als eerst contact op nam.

Lieve Yana: Dankjewel. Voor dat wat je geschreven hebt. Ondanks dat jehet voor jezelf schreef, vind ik het prachtig.

Ook hij gaat uit van 4 maanden zitten. En ik ga vanmiddag mijn ticket veranderen. Met veel pijn in mijn hart zal ik hem hier achter moeten laten, in onzekerheid, in een rotsituatie en alleen hier in Cusco, maar ik kan niet meer. Ik hou zoveel van hem, en het doet me pijn. Ik moet eerder naar Nederland. Anders breek ik. Hoewel ik ook weer breek als ik bedenk dat ik weg moet. aiaiai.

[Vogelvrij]

Yana moet duidelijk vaker psychologische bemoedigende opstellen schrijven Goed voor de moreel in dit topic.

Hm, heb eigenlijk wel een heel fijne middag gehad, geen maagpijn. En nu ga ik nuttige dingen doen, hop hop hop.

En ik vind mezelf zo weinig, ik wou dat ik wat meer was, als het niet lichamelijk kan dan toch geestelijk, ik wil ruimte innemen

[IcedEarth]

Nattigheid....wat een situatie zeg. Als ik het lees lijkt het onmogelijk om er mee om te gaan, maar dat is het niet, want jij doet het. Hm, dat moet écht een harde leerschool zijn. Heel veel sterkte en liefs! You can do it!

Redhair, ga fucking slapen.

En, hm, dankjewel voor de reacties op mijn post. Dat voelt lief, goed, dat ik erkenning vind in mijn denken en doen. Speciaal. Dankje.

ot:
yeah, geen fucking stem, er komt alleen nog een soort gollum achtig gerochel uit mijn keel. Net als ik weer voor gvd havo3 workshops moet geven over fucking zinloosgeweld. En ik kwam er al moeilijk boven uit, ik neem maar een gong of een scheidsrechtersfluitje mee. En oh, mijn stagebegeleidster stopt er mee, nu ligt de coördinatie in mijn handen. Wat een waanzin, ik zeg je kent me toch?!??!?!??!
Ja dat is goed voor je, en je kunt het echt wel, en je kan altijd vragen stellen. Ehm right, nu gaat het echt heel erg veel tijd kosten, mede omdat ik ook nog een ander project "coördineer", en nog een ander taak heb gekregen. Mja, het is super leuk, leerzaam, en ook wel te doen qua tijd.
Ach en wee, life goes on.
Ik spreek en zie veel meer vrienden, minder gefocust op het in bed liggen met hem. Ja, dat is nu eens constructief, hehe.
Het laatste voor school gedaan, nog wel wat verplichtingen, maar tijd om voorbereidingen te treffen en er op uit te gaan!
Ik zing vecht huil lach werk en bewonder (?).