Het Grote Lucht Je Hart Topic #144

@ Yana:

Ik denk het eigenlijk niet. Ten eerste omdat ik niet het gevoel heb dat het me helpt om op mijn problemen te focussen, integendeel. En ik weet eigenlijk best wat me wel helpt, maar ik moet het alleen eens dóen. Dat gaat wel steeds beter alleen eens in de zoveel tijd heb ik zo'n moment dat het allemaal even Stom is. Twee stappen vooruit - één stap achteruit - twee stappen vooruit ; dat idee. En tot nog toe zijn de belangrijkste dingen uit mezelf gekomen of soms uit contact met anderen, maar ik heb niet zoveel aan m'n psych gehad. Niet dat ze niets nuttigs zei, integendeel, en ik heb er toen ook wel wat aan gehad omdat het bijdroeg aan het hele 'serieus-neem-gedeelte' maar ik ben tot nog toe zelf mijn beste therepeut gebleken. Dat is ook mijn valkuil, dat weet ik, dus probeer ik nu wel meer dingen te delen ipv alles 'zelf doen'.
(en dit is niet bedoeld als verdediging of 'wat een slecht idee' want dat is het niet Ik heb er zelf ook wel over nagedacht, maar ik geloof dat het op dit moment meer kwaad dan goed doen. net zoals rondhangen op bepaalde fora dat misschien doet, maar daar ben ik nog niet over uit..)

Wat betreft foto's maken: er is altijd wel een reden te bedenken om het niet te doen, toch? Je buik is misschien wel iets opgezwollen, maar als dat zo is: een opgezwollen buik ziet er echt heel anders uit dan een dikke buik dus als het al zichtbaar is dan is het ook zichtbaar dat het 'opgezwollenheid' is. Daarnaast valt het misschien wel heel erg mee en is het júist goed om hier foto's van te maken? Het doel is om je realistischer naar jezelf te laten kijken, júist omdat je je schaamt.
Als je het gaat doen: succes! En zo niet, dan alsnog succes

Ook met leren, ik herken het probleem wel..Niet te veel proberen te stressen hè!*knuf*

[Zeven]

Het gaat goed, steeds beter, maar tegelijk gaat het ook veel slechter.
Ik ben verliefd, en waarschijnlijk komt het van bijde kanten.
Ik heb een lieve vriendin, waarbij ik echt alles kwijt kan.
Maar, ik heb iemand bedrogen. En dat doet pijn.
Iemand heeft mij bedrogen, en dat doet ook pijn.
Ik heb het druk, met school, sport, en ouders.
En begin weer last te krijgen van dwang dingetjes,
waar ook niemand iets van snapt, en ze me allemaal
raar aankijken..
Ondertussen gebeurt er veel, ik ga veel om met degene
die ik heb bedrogen, (ik heb het niet gezegt, en waarschijnlijk
kan ik dat ook nooit doen) en ze is een hele goede vriendin, toch.
Maar het voeld verkeerd. Heel erg verkeerd.. Niet eerlijk.
toen ik er achter kwam dat ik werd bedrogen,
(al dan wel op een andere manier) was ik boos.
Vooral omdat ik het niet van hem hoorde, maar van een
vriendin. Waaraan ik heb gezworen het niet aan hem te vertellen
dat ik het van haar heb.. Anders gaat hún vriendschap kapot.

Het is allemaal zo'n gedoe... En zie het echt niet meer zitten.

[Cherry Springs]

Shite!
Oké, even zien. Vanaf vrijdag toetsweek, ik begin met Nederlands en wiskunde, voor allebei nog geen flikker uitgevoerd en ik heb geen tijd want ik ga morgen naar een concert en
Die toetsweek loopt weer verder tot volgende week donderdag. Ik heb nog geen boek open geslagen. Stom. STOMSTOMSTOM.
Ik ben verliefd en ik wil hem weer eens zien. Verdorie.
Ik moet vrijdag officieel gezien mijn stage geregeld hebben maar ik zie het nog niet gebeuren. Ik heb zondag het schoolhoofd gemaild om toestemming te vragen, ik had al contact gehad met een leraar daar die al toegezegd had en mij onderdak aanbood en voorstelde dat ik in de bibliotheek zou gaan dingen doen. Dat schoolhoofd mailt alleen maar niet terug en nu moet ik ze bellen want het is al over 3 weken dat ik daar moet zijn en ik moet nog kijken hoe ik daar kom, ook. Godverdetyfus. Waarom had iedereen al zo snel wat? En waarom geloven ze verdomme niet dat ik mijn best wel doe? Ik stuur twintigduizendmailtjes en dan doe ik niet genoeg moeite? Wat weet zij er nou vanaf? Jezus.
Ik kan niet wachten tot het juli is. Dan heb ik de laatste toetsweek van het jaar achter de rug, voer ik mijn toneelstuk op, kan ik kijken naar dat van een leraar van me en dat lijkt me superleuk en ga ik op vakantie naar schotland en nog meer leuke dingen. Hoewel ik me dan alweer druk mag gaan maken over mijn studie in Engeland. Het drukmaken houdt nooit op, ben ik bang. Wat een ontzettend deprimerend vooruitzicht.

Knuffel voor Zeven.

[Alyssia]

Ik moet echt ophouden met in hem te geloven in plaats van in mezelf. Ik doe mezelf er alleen maar pijn mee terwijl híj degene is met het probleem, niet ik, zoals hij me aan wil praten. Ik hoor me niet schuldig te voelen omdat ik iets niet wil en hem daarmee kwets, hij hoort me gewoon te respecteren dat ik eens niet wil en me niet zo kwetsen daarmee. En maar zeggen dat ik egocentrisch ben en nooit aan hem denk. Maar ondertussen ben ik voor hem alleen maar een stuk vlees dat hij eens in de zoveel tijd eens lekker kan nemen.
En hij zegt wel dat ie me mooi vind, maar als ik dan vraag wat er dan zo mooi aan mij is, zijn het alleen maar uiterlijkdingetjes... Als ie eens iets over mijn innerlijk zegt, is het binnen no time toch weer ontkracht.

Ik moet afstand van hem, maar ik zie 'm nog elke dag op school, zelfde vrienden... Wat moet ik nou?

[indigo]

Bluh, ik had eerder moeten beginnen vanavond en me beter moeten concentreren, dan had ik mijn practica al wel voorbereid. Morgen maar vroeg op dus, dan lekker douchen en ontbijten en nog een uurtje of anderhalf leren, hopelijk red ik dat. Dan naar W. en daarna naar vriendje . Die jongen is zo leuk (alleen net aan de telefoon even niet ). Maar: ik heb mijn uitdaging (hele middag + avond alleen!) volbracht, ik heb fijn geurende hyacinthen op mijn kamer, de zon is heerlijk, studeren gaat (behalve vanavond dan) best lekker en op tijd, ik had vanmiddag fijn gekletst met vriendinnetje, morgen wordt het gezellig bij W. en ga ik vriendjelief weer zien <33. Whoei wat fijn allemaal .

[Vogelvrij]

@Missy: In welke masters ben je nu eigenlijk geïnteresseerd?

OT: Gisteren 'sollicitatiegesprek' gehad bij de bieb. Ik hoop dat het doorgaat, hij moest nog even uitzoeken of het kon omdat ik alleen in het weekeinde in Eindhoven ben. Woonde ik maar wat dichterbij, dan had ik ook best doordeweeks gekund. Het is gewoon boeken opruimen, maar het lijkt me tof en als ik hier alvast kan werken, kan ik straks misschien ook handiger in een bieb hier in de buurt werken. Verder rende ik gisteren van hot naar her en dat ga ik nu maar ook weer eens doen. Mijn allerlaatste college ooit

olé olé olé oléééé. Ik ben alweer op de UvA!
Al bijna een uur!
Applaus!

[Missy1234567890]

@ Vogelvrij: De duale masters Journalistiek en Redacteur.
En ik duim voor je dat je in die bibliotheek mag werken, is het betaald of vrijwilligerswerk? Lijkt me ook wel leuk!

OT: ben ik net klaar met douchen enzo, wil ik de wasmachine aanzetten, kom ik erachter dat we geen water hebben. Echt raar, want 2 minuten daarvoor dus nog wel Er staat wel een busje van een verwarmingsbedrijf in de straat, dus ik denk en hoop dat het daar iets mee te maken heeft. Gelukkig hebben we nog wat mineraalwater staan, want om nou meteen aan de cola te gaan

[Neko*]

Alyssia schreef:

Ik moet echt ophouden met in hem te geloven in plaats van in mezelf. Ik doe mezelf er alleen maar pijn mee terwijl híj degene is met het probleem, niet ik, zoals hij me aan wil praten. Ik hoor me niet schuldig te voelen omdat ik iets niet wil en hem daarmee kwets, hij hoort me gewoon te respecteren dat ik eens niet wil en me niet zo kwetsen daarmee. En maar zeggen dat ik egocentrisch ben en nooit aan hem denk. [...]

Ik moet afstand van hem, maar ik zie 'm nog elke dag op school, zelfde vrienden... Wat moet ik nou?

Dit is echt zo herkenbaar.. Al is de situatie niet hetzelfde, ik zou ermee kappen. Elke dag zien op school en omgaan met dezelfde vrienden maakt het moeilijk, maar het weegt nergens tegenop.. Voor jezelf kiezen dus!

ot;
Het gaat verbazingwekkend goed de laatste tijd. Ik ben nog steeds in de war mbt wat dingen en het is nog niet helemaal op en top, maar ik denk dat ik er wel kom. Ooit gaat de chaos uit mijn hoofd. Of misschien niet, maar misschien dat er in ieder geval wat meer een lijn komt in de chaos. Vertrouwen hebben is mooi, al hoop ik dat het wat dit betreft ook een keer terecht is. Hmpf. Op naar de zomer en studeren en opvakantiegaan met vriendin+vriend en vriendlief en gezellig terrasjes pakken en ov'en en hopelijkgeslaagdzijn en en en!

[fractuur]

@Vogelvrij: Prepare voor het grote gat zonder colleges of werkgroepen.

OT: Gaat niet zo lekker de laatste tijd. Ik verveel me echt te pletter. Normaal doe ik 25 dingen naast mijn studie waardoor mijn weken eigenlijk altijd veel te vol zitten en ik eigenlijk te weinig tijd aan mijn studie besteed. Maar nu ik gestopt ben met besturen is er wel een last van me afgevallen en is dit een van de eerste blokken waarvoor ik alles kan voorbreiden, maar toch. Het is heel relaxed om mijn sociale leven weer wat aandacht te geven en ik heb allemaal afspraken staan, maar het is niet genoeg! Hockey, training geven en af en toe werken is gewoon saai. En van het niveau van de werkgroepen word ik ook niet vrolijk. Het zit me dwars dat maar weinig mensen (mijn vriend en een goede vriendin) snappen wat ik bedoel.

[Missy1234567890]

Ahh, als dít waar is...
Misschien vanavond maar eens een terloopse opmerking maken, hoewel ik met subtiliteit nooit veel verder kom bij hem. Maar ik wil hier wel een antwoord op (en op nog wel meer trouwens). Er zijn dingen die écht moeten gaan veranderen.

[Alyssia]

Neko* schreef:

Dit is echt zo herkenbaar.. Al is de situatie niet hetzelfde, ik zou ermee kappen. Elke dag zien op school en omgaan met dezelfde vrienden maakt het moeilijk, maar het weegt nergens tegenop.. Voor jezelf kiezen dus!

Ik hou van hem... Het is nog maar even en dan gaan we beide studeren in verschillende steden, dus we zullen elkaar dan veel minder zien. Het komt wel goed. Af en toe moet ik gewoon even voor mezelf alles op een rij hebben. Hij ook, trouwens. Het lukt wel. We zitten gewoon teveel op elkaars lip.

Verder weet ik niet wat ik van mn geschiedenistoets van vanmorgen moet denken. >.<

[Neko*]

@Alyssia, Ok, als jij denkt dat dat dingen oplost, moet je dat zelf weten. Ik zal me iig onthouden van verder commentaar..

Pfffff. Wát een opluchting <3

En nu voel ik me goed zeg! Hongerrr maar straks maar eventjes boodschappen doen, dan tentamen :') wat ik best wel ga verneuken maar HOERA herkansing! Want het kan me niet zo veel meer schelen, ik zit in mn eigen huisje

[darkfairy]

vanavond naar huis en morgen weer werken.
en mischien blijf ik dit weekend toch wel thuis.
het ligt er maar net aan hoe het gaat.
en me moeder vroeg vorig weekend al.
of ik thuis wou blijven in het weekend.
en ik denk dat ik anders alleen met die man hier op de afdeling ben.
en dat waag ik er toch niet op want nou zit ie vaak mensen aan te staren.
en ik vind hem nog steeds een engerd.
en ik denk niet dat dat gevoel gauw zal veranderen.
hopelijk is het dus wat rustiger thuis vanavond.

[Daantje_0705]

Bah, er komen vanavond mensen hospiteren en ik heb er echt zo geen zin in De hele avond mensen die even je kamer komen bekijken zodat je niet ff echt iets kan gaan doen. En dat twee avonden lang, vanavond eerste keer, dinsdag nog een keer. Maar ik wil wel duidelijk maken dat ik 75 euro voor m'n vloer wil hebben.

[Zeven]

Cherry Springs schreef:

Knuffel voor Zeven.

Dankje dat vind ik lief Knuffel terug!

Shit shit shit, mijn grote liefde vind mij NIET leuk krijg ik net te horen. (al dan wel via via, maar uit betrouwbare bronnen.) En ik was nog wel zo verliefd Waarom gaat het allemaal zo stom..
Bah.

[Hawahaai]

Het is niet mijn dag vandaag.

[Yana]

Ave schreef:

@ Yana:

Ik denk het eigenlijk niet. Ten eerste omdat ik niet het gevoel heb dat het me helpt om op mijn problemen te focussen, integendeel. En ik weet eigenlijk best wat me wel helpt, maar ik moet het alleen eens dóen. Dat gaat wel steeds beter alleen eens in de zoveel tijd heb ik zo'n moment dat het allemaal even Stom is. Twee stappen vooruit - één stap achteruit - twee stappen vooruit ; dat idee. En tot nog toe zijn de belangrijkste dingen uit mezelf gekomen of soms uit contact met anderen, maar ik heb niet zoveel aan m'n psych gehad. Niet dat ze niets nuttigs zei, integendeel, en ik heb er toen ook wel wat aan gehad omdat het bijdroeg aan het hele 'serieus-neem-gedeelte' maar ik ben tot nog toe zelf mijn beste therepeut gebleken. Dat is ook mijn valkuil, dat weet ik, dus probeer ik nu wel meer dingen te delen ipv alles 'zelf doen'.
(en dit is niet bedoeld als verdediging of 'wat een slecht idee' want dat is het niet Ik heb er zelf ook wel over nagedacht, maar ik geloof dat het op dit moment meer kwaad dan goed doen. net zoals rondhangen op bepaalde fora dat misschien doet, maar daar ben ik nog niet over uit..)

Wat betreft foto's maken: er is altijd wel een reden te bedenken om het niet te doen, toch? Je buik is misschien wel iets opgezwollen, maar als dat zo is: een opgezwollen buik ziet er echt heel anders uit dan een dikke buik dus als het al zichtbaar is dan is het ook zichtbaar dat het 'opgezwollenheid' is. Daarnaast valt het misschien wel heel erg mee en is het júist goed om hier foto's van te maken? Het doel is om je realistischer naar jezelf te laten kijken, júist omdat je je schaamt.
Als je het gaat doen: succes! En zo niet, dan alsnog succes

Ook met leren, ik herken het probleem wel..Niet te veel proberen te stressen hè!*knuf*

Ik snap het, misschien is het in jouw geval ook beter dat je er niet teveel meer mee bezig bent...maar aan de andere kant vraag ik me af of dat niet gewoon een heel groot deken er overheen leggen is, waardoor het steeds zal terugkomen omdat je de basis (?) niet aanpakt. Maar het scheelt natuurlijk dat jij er met vriendinnen/familie constructief over kan praten...

Nou. Die foto is dus gemaakt, volgende week bespreken Het schijnt zwart-wit te zijn, dus dan vallen mijn littekens hopelijk ook niet op... Ik mag tot maandag niet destructief-doen. Ik heb het beloofd. Zij vecht, ik vecht. En nu is de drang hooggg en weet ik niet wat ik moet doen. Studeren, jeej. Slapen, dadelijk. Verdragen wat ik voel. De eenzaamheid, de pijn van oude herinneringen. Alle wat therapie vandaag weer opriep. Doorzetten, hoe hard de wereld ook niet meewerkt.

[kroot]

GRRRRRRR
Wat kon/kan ik wel door de grond zakken zeg! Ik heb nog nooooit zo slecht gespeeld. En dan die stomme trein waardoor ik DH-Gouda-DH-Schiphol-Utrecht moest, en dus vet te laat was voor de voorrepetitie. Ik schaam me echt heel erg. Eigenlijk durf ik ook gewoon niet meer, we hebben zaterdag en zondag nog een concert...
Zo slecht...ik kan er niet over uit, totaal niet geconcentreerd was ik, komop!

[blurred]

kroot schreef:

Wat kon/kan ik wel door de grond zakken zeg! Zo slecht...ik kan er niet over uit, totaal niet geconcentreerd was ik, komop!

Fouten maken is menselijk, iedereen heeft wel eens zijn dag niet. En aan dat van de trein kon je waarschijnlijk niets doen, de NS gezien? Maak je niet druk, de volgende keer gaat het gewoon weer normaal.

OT:
De baas van m'n voormalige stagebedrijf mailde gisteren, ze wil dat ik haar ondersteun in haar bezoek aan China begin mei. Dat is een fantastisch aanbod, en ik denk eigenlijk dat ze het ook vraagt omdat ze wil kijken of ik geschikt ben op hun kantoor hier te werken als dit schooljaar afgelopen is... Maar begin mei is net mijn vriend hier op bezoek. Dat komt dus precies weer niet uit. De eerste week dat hij hier is heb ik tentamens, de tweede week is zij er dus. Ik moet haar wel zeggen dat ik niets voor haar kan betekenen, verdomme. Als vriendjelief de halve wereld overvliegt om mij te zien moet ik er wel voor hem zijn. Stel dat ze me echt een baan hier aanbieden, dan is de chaos helemaal compleet.

Eerst maar eens zien wat zij zegt. En wanneer de voet van de drummer helemaal genezen is en we weer af kunnen spreken.

[Nijn*]

Knuffel @ Yana, Ave, Kroot
@ Blurred: wow, klinkt wel echt als een enorme kans! Maar om daar inderdaad je vriend voor af te moeten zeggen.. En die drummer is dat nog steeds die jongen van de zwemdate?
En voor alle mensen die gisteren een rotdag hadden: vandaag weer een nieuwe kans

OT: Getver, ik word hier gewoon wakker van de mest/chemische lucht stank bleeegh maar ben iig wel snel uit m'n bed gekomen. Vandaag proberen om weer de hele dag te leren, ik wilde eigenlijk naar de UB maar dan moest ik wel erg vroeg op *lui* Gisteren eindanalyse voltooid, hopelijk haal ik die voldoende want inmiddels ben ik me ook al kapot aan het stressen over de tentamens die eraan komen, ik ben zó niet voorbereid.
Dinsdag naar de begrafenis van de vader van J. die is afgelopen woensdag overleden.. we wisten het allemaal, het kwam eraan maar toch schrok ik. Het is ook gewoon niet eerlijk, ze zeiden 2-3 jaar en ineens ging het na een jaar al mis.. Het is niet normaal hoeveel mensen er in de afgelopen maand zijn overleden; haar vader, mijn buurman, een vriend van mijn vader, nicht van mijn moeder, kennis van mijn moeder.. echt stop even daarboven!
Hmpf en verder chaos. De zomer komt eraan enzo, gisteren met buurmeisje gaan winkelen en blegh, ik wilde op dat terrasje gewoon lekker in een shirtje zitten enzo en *(#$&@* frustraties. 'Het maakt me niet meer uit of mensen het zien' right.
Vanmiddag weer therapie en ik zie er zo tegenop. Ik weet dat het goed is dat ik zoveel opener ben geworden, dat ik zo veel meer kan delen, maar het doet me pijn en het is zo slopend..

Vanochtend hoorde ik weer geschreeuw en gebonk van zolder komen. Ik dacht serieus even dat er iemand in huis was die er niet hoorde te zijn, want het klonk echt als een zware mannenstem. Maar het was dus toch mijn broer, die zich ongelofelijk boos zat te maken. Ik ben er maar niet naar toe gegaan, maar later vroeg ik aan mijn moeder waar hij zich druk over maakte. En wat bleek: hij liep te schreeuwen omdat zijn pyjama volgens hem niet goed aan de waslijn hing. Jezus, waar een mens zich al niet druk om kan maken. Ik heb het idee dat het ook steeds erger wordt, dat geschreeuw om niks. Normaal is mijn broer uitgesproken rustig en in zichzelf gekeerd, maar om zulke stompzinnige dingen kan hij zich buitensporig kwaad maken. Vooral om zijn bed. Als dat bed niet goed ligt (terwijl er in andermans ogen niks aan mankeert) kan hij echt woedend worden. Aan de ene kant vind ik zijn gedrag (en niet alleen dat schreeuwen) een serieus probleem en heb ik een soort van medelijden. Aan de andere kant zou ik hem het liefst een mep in zijn gezicht willen geven: er zijn mensen die allerlei vreselijke dingen meemaken, en hij gaat lopen tieren om een pyjama die niet 'correct' aan de waslijn hangt. Ik hoop dat dat intake-gesprek van over een paar weken wat gaat opleveren en dat hij een diagnose krijgt. Daar is het probleem natuurlijk niet mee opgelost, maar misschien dat hij met een diagnose fatsoenlijke begeleiding kan krijgen.. zucht.

Maar goed, nu ga ik tekenen, want ik begin achter te lopen. Eerst weer een contourtekening, dan eentje met kleurpotlood en daarna houtskool, maar dan moet ik eerst even een kneedgum kopen. Vanmiddag weer naar school (om half twee gelukkig pas!) en daarna kan ik misschien aan die schetsjes beginnen, afhankelijk van hoe laat ik thuis ben. Morgen de kamer maar weer eens uitmesten en dat Meet&Greet-verslagje schrijven, en echt iets doen aan cultuurgeschiedenis. En zondag nog even schilderen.

Gisteren was heel fijn, ik ben toen niet naar school gegaan omdat ik me die ochtend nogal beroerd voelde. 's Middags was dat echter helemaal over, en achteraf gezien had ik geen betere dag kunnen uitkiezen om niet naar school te gaan: wat een heerlijk weer. Voor het eerst dit jaar in een rokje naar buiten geweest, ook erg fijn. En ik had stiekem nog met A. afgesproken. We vinden het allebei een heel lastige situatie, maar ik ben wel erg blij dat we er precies hetzelfde over denken en daarom denk ik dat we het samen ook wel kunnen oplossen. We zien wel hoe het allemaal loopt. Ik heb in ieder geval nog steeds de lente in m'n kop.

[Vogelvrij]

fractuur schreef:

@Vogelvrij: Prepare voor het grote gat zonder colleges of werkgroepen.

Ja, hoe? (oké, aan je post te zien ben jij misschien niet echt degene die me daarin kan adviseren...) Maar ik heb eigenlijk het afgelopen jaar al best vaak niet zoveel college gehad en vorig jaar ook, dus ik ken dat gat wel een beetje, maar ik heb nog niet echt geleerd hoe ik ervoor kan zorgen dat ik in die grote leegte wél nuttige dingen ga doen. Want ik moet wel nog twee essays en een scriptie schrijven! En daar heb ik echt geen zin in, dus de verleiding is dan groot om nog even dit te doen, nog even dat (en dan niet eens te gaan schrijven, dat is zo stom, dat zou in elk geval nog nuttig zijn geweest) en voor je het weet is er weer een dag voorbij waarin je niets hebt uitgevoerd. Niet goed Dus, dan maar afspraken maken met mezelf: vandaag moeten mijn essays minimaal 1500 woorden hebben (samen, niet elk).

hahahaha http://vijftienapril.hyves.nl/ :'D !!
en ik heb een vriendinnetjeeeeeeeeeeeeee yay omg liefheid blijheid

[rare kwast]

ik moest vandaag voor controle terug naar de huisarts
nou zit ik met een lab aanvraag en een aanvraag voor een 24-uurs ecg kastje

[Kemical]

Goed dat mijn samenvatting bijna is uitgeprint (eh, nog 10 blaadjes maar dat is relatief weinig)... ik word zo ongelukkig van hyves.. Ik weet dat ik er niet moet kijken.

Zo, en nu even anders: ik ga keiiiihard leren, want dat kan! en dan vanavond leukdoenuiteten (geen zin!) en hopelijk een beetje vroeg slapen.

Arghrghrfhglll ik wil contact

[fractuur]

@rare: zo'n ding heb ik ook gehad, 24 uur overleef je wel hoor. Alleen het bijhouden van alles is heel vervelend.
@vogelvrij: ik ben niet de goede persoon daarvoor nee. Misschien helpt het om met een vriendin af te spreken dat je elkaar meesleept naar de UB als de ander geen zin heeft om te werken. Ik heb te veel vrienden gezien die niet zo goed tegen al die zelfstandigheid konden..

OT: Zo training geven. Lastig als je niet weet of er 8 of 28 komen en je vantevoren al weet dat er te weinig trainers zijn..

[metallica]

Oeh, ik moet echt nog veel doen... Maar samenvattingen zijn klaar, nu nog doorlezen voor maandag. en ik moet nog voor dinsdag vier enquetes afgenomen hebben, dus hopelijk helpen de mensen die ik bel even mee...

[Zeven]

Jeeeeej! Een vriendin heeft hem overhoord, blijkt dat ie me toch leuk vind
Zucht. Wat is liefde toch een gedoe...

Hm ik heb klasgenoten/vriendinnen gemaild om het uit te leggen, maar nu twijfel ik wel of dat de goede keuze was. Het is zo lastig, ik hoop dat ze het begrijpen maar het is zo moeilijk om niet te kwetsbaar of aanstellerig over te komen maar ook niet te doen alsof het niks is, want het is niet niks. Pff moet ik hier nou mee

Mijn printer werkt, mijn boeken en cd's staan, verjaardscadeautje voor vriendje gekocht, ik doe lekker rustig aan, gaat lekker

[darkfairy]

rare kwast schreef:

ik moest vandaag voor controle terug naar de huisarts
nou zit ik met een lab aanvraag en een aanvraag voor een 24-uurs ecg kastje

wat is een ecg kastje?.

ot.
ik had lange tijd niet meer zo'n angst gehad als gisterenmiddag.
tot en met vanochend gisteren wist ik niet wat ik moest doen.
ik drufde zelfs haast niet meer te bewegen.
of net wat dan ook en hart kloppingen enzo.
energie drank drink ik dus de eerste tijd niet.
en vanochtend stond ik trillend op me benen op.
het werken was wel fijn.
en er kwam een jongen langs die lang bij ons gewerkt heeft.
dat vond ik leuk om hem weer een uur te zien.
verder was het heel warm zoals overal.
en normaal werken we daar met zijn 50en.
en vandaag had de helft vrij.
dus nou werkten we maar met zijn 20e/ 25e.
dus een stuk rustiger.
waardoor ik en een paar anderen alleen aan tafel zaten.
om kauwgom in te pakken.
en sommige zaten gewoon met zijn 2e aan tafel.
en die moesten er ieder 6 zakjes in doen.
en ik moest er 12 in doen.
en een anderen moest er 11 in doen.
en er was er nog een en die moest er 14 in doen.
we hadden het dus druk aan de lopende band.
en nou ben ik thuis.
en morgen ga ik met me moeder familie af.
familie bezoekjes doen.
en verder weet ik nog niet wat ik ga doen.
in iedergeval wel even langer slapen.

ecg = elektrocardiogram

[darkfairy]

^dankje voor je hart dus.
in dat geval.
een *knuffel voor rare kwast.

[darkfairy]

angsten.
en bang zijn is nergens voor nodig.
en dan alsnog angsten.
en soms hartkloppingen.
zometeen maar even ons hondje op schoot pakken.

Ik heb mn tentamen weer niet gehaald. En dit was al de derde keer. Nu is er nog één kans, aan het einde van het studiejaar.
Dat betekend, scriptie en nog een keer dit vak leren. Jemig, ik ga dit echt niet trekken. Maar ik moet, ik moet, ik moet, ik moet. Anders heb ik een jaar studievertraging en dat kan ik al helemaal niet aan.
Wat een ellende.

Ik ben zo blij dat ik hem gisteravond tóch gesmst heb. Heb het hem ook al drie keer gezegd, maar ik ben er écht blij mee. Hoe klef ook, het is echt zo alsof ik mezelf een beetje terug heb. Ik ben er blij mee dat het zo goed tussen ons gaat, ondanks al het gedoe dat tussen ons gespeeld heeft. Hoeraaaaaaaaaaaaa! Waarschijnlijk word het ook met mijn vriendje nu een beetje makkelijker

En morgen ga ik lekkerrrrr hangen met mijn jongens, ik heb ze gemist en wil ze terug want ze zijn van mij.

Béter doet hij lief voor me morgen, ik kan echt niet wachten tot ik hem weer zie. <3

[blurred]

Nijn* schreef:

wow, klinkt wel echt als een enorme kans! Maar om daar inderdaad je vriend voor af te moeten zeggen.. En die drummer is dat nog steeds die jongen van de zwemdate?

Ha, ja dat is nog steeds die jongen van die zwemdate, met hoeveel drummers denk je dat ik hier omga? Hij belde net (*whaaaaaah*) voor het eerst sinds die operatie, dat is al bijna een maand terug. Hij mag nog niet zwemmen maar wel lopen, en wilde geloof ik wat afspreken. Maar toen ik zei dat ik vandaag al wat had zei hij meteen: "Oh, dan zal ik je verder niet storen, ik bel je later nog wel!" Soms snap ik Chinese beleefdheid aan de telefoon niet zo, want ik kreeg niet eens de kans om te zeggen dat ik vanavond en morgen wel tijd heb... Nu ben ik dus aan het bedenken hoe & wat, ik denk dat ik hem vanmiddag, als ik klaar ben bel en vraag of hij vanavond al wat te doen heeft ofzo, en anders morgen.

En van m'n stagebegeleidster heb ik nog niks gehoord, ik vraag me echt af wat ik voor haar zou kunnen doen en of een dagje ook zin heeft. Een dagje kan er makkelijk vanaf, een week echt niet.

Zeven schreef:

Zucht. Wat is liefde toch een gedoe...

Daar kan ik me alleen maar bij aansluiten. En toevoegen dat het leven in het algemeen een gedoe is...


@ Darkfairy: mag ik vragen op wat voor afdeling je precies zit?

[marrel]

Er is me gewoon gezegt dat ze me waarschijnlijk na m'n afstuderen een baan willen geven YEAH! Ik dacht dat het door de vacaturestop en overname door een ander Amerikaans bedrijf niet mogelijk was maar een uitzendcontract mag blijkbaar toch. En deze functie is zo hip en zeldzaam dat het me niet kan schelen dat het (nog) geen vast contract gaat worden. Ja wat fijn fijn fijn! Er is alleen door die overname nog geen zekerheid dus hopelijk blijft het allemaal zo goed gaan en krijg ik de job jajajajajaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa.

[Vogelvrij]

@marrel: Wat fijn

OT: Hm, het gaat toch niet zo goed met mijn oma, ze ligt nog steeds in het ziekenhuis. Vind het wel zielig voor d'r, het leek eerst allemaal goed te zijn gegaan maar nu geneest de wond niet goed en mag ze niet eens meer haar bed uit, stom. Met mij gaat het verder wel goed (zolang ik niet aan essays denk), heb allemaal nieuwe kleren en daar word ik blij van, ik ben ineens materialistisch of zo Of mijn lijf past kleding tegenwoordig makkelijker (hoewel mijn gewicht hetzelfde is gebleven, maf eigenlijk, xs paste niet eens) waardoor het ook leuker is om te winkelen, want winkelen is stom als je alleen gefrustreerd raakt omdat je niets kan vinden. Maar vanochtend heb ik warempel schoenen gekocht

[darkfairy]

@blurred.
iedereen op de afdeling heeft wat anders.
dus het is niet een afdeling van een iets wat iedereen heeft volgens mij.

ot.
blegh.

[Alyssia]

Mijn hart voelt zwaar. Beetje emotioneel. Zal de tijd van de maand wel weer zijn. Bluh.

Pf voelde me wel goed De vriend die vast zit heb ik gesproken aan de tel. <3
Wat heerlijk om hem te horen. Hij wordt over geplaatst, en het gaat gewoon allemaal beter.
En dat mag ook, want hij hoort daar gewoon niet. Ik werd gisterenavond tijdens mijn werk opgebeld
ik had ooit gesolliciteerd bij een supermarkt. Nu kon ik er aan het werk als kassajuffrouw.
Een enorme uitdaging voor mij. Omdat ik het best wel eng vind Maargoed iedere simpele ziel kan het, lijkt me.
Even kijken hoe het bevalt, en als het bevalt kan ik mijn andere werk opzeggen, en kan ik meer uren draaien. Dus meer geld

Tentamens tot nu toe 6'jes. En daar mag ik best tevreden mee zijn.
Maandag gesprek met psychiater en therapeut. Ik ben benieuwd.
Wel raar het ging vandaag en gisteren echt goed sinds tijden, maar ik voel me niet euh ja heel blij ofzo?
Ik hoop dat ik gewoon gericht met mezelf aan het werk kan, en dat alles weer goed komt.

Ik ben echt uitgeteld. En dat kan heus niet alleen van het werk zijn. Ik laat alles kletteren. Ik kom niet uit mijn woorden. Spreek 5 talen door elkaar heen en mijn hoofd voelt zo immens zwaar. Gatverdamme. Ik moet echt straks maar met een paracetamolletje of 2 richting bed verdwijnen. Ah, note to myself: homeopatische rustigmaakdruppels kopen. Dat werkt. Al ga ik daar wel onrustig van dromen.

[Kemical]

Nattigheid schreef:

Ah, note to myself: homeopatische rustigmaakdruppels kopen. Dat werkt. Al ga ik daar wel onrustig van dromen.

Ja, strange is dat he? Ik krijg/kreeg ook wel eens nachtmerries van homeopathische spulletjes..(vooral van melatonine vond ik het kut, want dat was bedoeld om lekker te slapen )

Ot: ja, weg hier, hup leren!

Kemical schreef:

Ja, strange is dat he? Ik krijg/kreeg ook wel eens nachtmerries van homeopathische spulletjes..(vooral van melatonine vond ik het kut, want dat was bedoeld om lekker te slapen )

Ot: ja, weg hier, hup leren!

*schopt geeft* Hup, leren! En inderdaad, de laatste keer dat ik dat spul kreeg, ik heb zó raar gedroomd, zo echt en ook vooral over de nare herinneringen die in mn hoofd zitten. Zo idioot was dat!

[Iduna]

Dude, wat doe je moeilijk..