Hoe voel je je op relationeel gebied #106

Knuffel @ SA.

En niet helemaal L&R gerelateerd, maar ik heb besloten dat ik toch maar weer eens ga proberen wat af te vallen. Ik wil weer leuke kleren kunnen vinden enzo en mijn bhs zijn ook al weer te klein, terwijl die krengen zoveel geld kosten. En ik voel me op zich wel goed, maar ik denk dat ik me beter voel als ik wat kwijt ben. Ik had gehoopt dat ik wat kwijt zou raken na het stoppen met de medicijnen, maar blijkbaar kom ik alleen maar bij .
En als ik me beter voel, dan hoef ik me ook niet meer zo kut te voelen bij zo'n situatie als op de meet ^^

[WAT]

we zien elkaar toch nog en hij heeft me uitgenodigd om morgen avond bij hem te komen slapen. YAY ^^ hij is vaak nogal verlegen en wat onzeker en dit soort dingen geven mij echt een 'yay' gevoel, blij dat hij dan zo'n soort initiatief neemt (ookal had ik het al zelf bedacht voordat ik hem sprak ) maar hintte niks of wat dan ook yay ^^
Dus morgen weer terug naar gronigen en dan direct door naar hem en dan naar de film en weer teug naar hem en dan maandag samen naar school (van half 5 tot 6)

Gaat lekker, dus mijn posts zijn ook saai! Hij is heel lief en zo mooi! <3

En ik was gister sporten met mijn ex en dat was heel erg gezellig! Zo fijn dat er gewoon geen negatieve gevoelens meer tussen ons zijn, alleen een soort nostalgisch gevoel over vroeger waar je van gaat glimlachen en dat je graag wilt dat de ander gelukkig is. We waren als stelletje al heel goede vrienden, en het is fijn dat dat er nog steeds is, ookal is er geen relatie meer. Dat we heel goed kunnen praten en lachen en dat alle geschiedenis die we hebben daar alleen maar aan toevoegt en niet meer aan afdoet. Ik vind het leuk dat hij dingen aan mij vertelt die vrijwel niemand anders weet en fijn dat ik hem kan vertellen over hoe leuk het is met mijn huidige vriendje en hij kan vertellen over het meisje met wie hij nu date. Ja leuk!

En ene beste vriendinnetje gezien gister en dat was ook gezellig <3 En nu vriendje en zijn zusje, vanavond uit is het plan, ben benieuwd! Maar hij heeft een lief zusje, dat is ook leuk. Hoei! Jammer dat ik altijd weer naar huis moet

[ST*R]

Luna schreef:

volgens mij moet jij gewoon nog even uitrazen en nog niet aan iets serieus beginnen, maar natuurlijk ben jij degene die beslist. Ik herken het heel erg wat je allemaal schrijft en ik weet ook precies dat je dit soort gevoelens niet meer zult hebben als je eraan toe bent en de juiste persoon zich aandient.

ot: het gaat weer wat beter, ik kan hem soms wel opeten.<3

hm ja ik dacht/denk alleen dat ik er al wel klaar voor was, met hem.

ahh hem gister weer gezien sinds een week ofzo, en het was weer heeeel leuk hij zei ook allemaal lieve dingen, dus ik ben weer blij! we hebben ook wel beetje gepraat over komende tijd, en ws gaan we elkaar wel minder zien door zijn afstuderen maar dat is niet erg (tenminste, vind ik nu ). hij smste ook gelijk dat hij het fijn vond om me weer te zien, ahh.

[wup]

[zeikmood] Ik zit al 2 dagen te huilen, want voel me alleen en NY is tot nu toe maar een kutstad [/zeikmood]

Ik wil naasr huis

[sicilion]

wup schreef:

[zeikmood] Ik zit al 2 dagen te huilen, want voel me alleen en NY is tot nu toe maar een kutstad [/zeikmood]

Ik wil naasr huis

@Wup: Had ik ook toen ik in Rome zat... Maar je moet gewoon wat mensen leren kennen en desnoods een willekeurig hostel binnenlopen en wat mensen meeten. Gezien de posts die ik van je gelezen heb, heb je er zo naar uitgekeken! En ga anders langs bij Dylan's Candy Bar of by FAO Schwarz, daar wordt je instant happy van! Sterkte iig!

OT: bah, mijn oma heeft opeens besloten om te overlijden en daar ben ik blij mee, omdat ze al 15 jaar in een verzorgingstehuis zit en niks kan, maar het feit dat ik dat vind doet me immoreel voelen....

[Dott]

Hij kwam onverwacht langs terwijl vriendinnetje hier is..
Dat gaf een beetje een vreemde sfeer, en hij is nu ook alweer weg, dus kunnen we verder met ons fijne vrouwen weekend <3 enzo..
Maar wel lief dat ie langs kwam..

[sicilion]

Ow, en ik ben mijn scharrel zat

[Breg]

Hij ging gisteravond met wat mensen van z'n werk uit, maar smste halverwege de avond dat het niet zo boeiend was als hij gehoopt had en of ik zin had om met hem wat te gaan drinken. Uiteindelijk wat met hem en zijn collega's gedronken, waarbij ik o.a. de vraag kreeg hoe lang we al samen waren. Tja, als je dan "2 weken" moet antwoorden, voelt dat toch een beetje lullig om de een of andere reden. Maar toen iemand anders aan hem vroeg of ik zijn vriendin was en hij dat bevestigde, voelde ik me toch wel blij dat we in ieder geval geen lange 'zijn we nu officieel samen of niet' fase gehad hebben.
En hij zei dat hij me gemist had omdat hij me een tijdje niet gezien had, waarop ik moest lachen omdat we elkaar 2 dagen daarvoor nog gezien hadden, maar vond het wel lief.

Voel me vandaag nogal gedeprimeerd. Hij is een weekendje weg met vrienden, het merendeel van mijn vrienden is ook de stad uit, en mijn weekend bestaat uit werken en essays schrijven

[miekmuis]

wup schreef:

[zeikmood] Ik zit al 2 dagen te huilen, want voel me alleen en NY is tot nu toe maar een kutstad [/zeikmood]

Ik wil naasr huis

Neeee neeeee je wilt niet naar huis! Je wilt het daar alleen wat spectaculairder hebben, maar dat komt vanzelf. Je bent er net... Ik kan me voorstellen dat het even slikken is in een nieuwe omgeving, maar jemig wat een avontuur. Ik ben stikjaloers op je

[Trance Maniak]

Als ik alleen in NY zou zijn...Te gek, maar ik snap wel het gevoel! Nieuwe omgeving, andere cultuur en etc... Even wennen! Ik vind het wel lef hebben om daar in je eentje naar toe te gaan!

OT:
Vriendin was langs gekomen... Wow dat was even wennen...Raar gevoel voor beiden. Een soort van afstand. Ik vond het echt spannend, was ook zenuwachtig...Niet normaal! Vind ze me nog leuk en aantrekkelijk...
Op een gegeven moment heb ik het ijs gebroken en de vonken spetterde er van af!
Het was heel erg fijn, en voelde als vanouds...

Het geeft wel meer een soort van rust en dat kan ik goed gebruiken. Nu hopen dat de behandeling voor de PTSS goed gaat aanslaan. Werk aan de winkel! Ook in de relatie.

Miljaar... ik ben er weer ingetrapt.

Ik had het eerste telefoontje fijn genegeerd, het 2e was ik wat minder helder en toen nam ik op, met een hele planning voor vanavond dat ik geen tijd had. Wat heb je morgen te doen? Ehmmm.... niks? *KUT* Het is een hele lieve meid, en als ik bij haar ben, amuseer ik me wel, maar de onderwerpen raken op. En ik wil niet telkens opnieuw het over honden hebben (want de hare hebben ze onder leugenachtige omstandigheden moeten laten inslapen en de mijne hebben ze met een hersentumor moeten laten inslapen maar KOMOP daar wil ik het heus niet iedere keer over hebben ) of over opnames of over hoe kut de wereld en het beleid en de ziekenkas en de regering is. Muziek, tv, larp, rotzooi, whatever, IETS!!!!

Pluh. Voor diegenen die het niet snappen, de vriendin van om de hoek belde of ik morgen iets had te doen.... niet dus. En daar loopt het vast.

[wup]

Bedankt iedereen. Lieve berichtjes helpen heel erg


Voel me al beter. Hopelijk gaat het vanaf nu beter. Vamorgen ging het niet zoals gepland en als je je dan al zo kut en alleen voelt, helpt dat niet echt.
De mensen hier zijn geweldig lief, maar ik heb niet het idee echt vrienden te kunnen maken. Morgen komt mijn zus en ben volgens mij nog nooit zo bloij geweest om haar te gaan zien

[miekmuis]

@ Mutant: Kun je haar dan niet gewoon zeggen dat je het niet over dergelijke dingen wilt hebben? Ik zou er ook doodmoe van worden als iemand alleen maar de hele dag pessimistisch loopt te doen en mij daarin mee wil sleuren.

@ wup: Hoelang blijf je daar eigenlijk en wat wil je daar gaan doen? In ieder geval mis je hier niks. Vieze grijze deprimerende lucht en de zon is echt zó ver te zoeken... yuck.

ot: Mijn broertje (21) heeft zijn eerste vriendinnetje en ik vind het zó leuk voor hem! Hij heeft pdd-nos en is niet zo handig met meisjes, maar nu heeft ie dus toch eindelijk iemand ontmoet. Morgenavond ga ik haar ontmoeten.

[WolterB]

<3

[Trance Maniak]

Apart gevoel... Het is net of ik iemand opnieuw heb ontmoet...Terwijl je ook elkaar ook een jaar kent. Ik moet wel vaak glimlachen!
Ik wil iets leuks doen met Valentijn, misschien toch maar dat boottochtje!

@WUP:
Hoe is het uitgaansleven in NY? Dat lijkt mij echt geweldig!

[Lorelei]

Zo. Ik ben sinds vrijdagavond weer terug in Nederland. Ik voel me net alsof ik een slechte droom heb waar ik maar niet van wakker word. We hebben de verstandige beslissing genomen en zo voelt het ook. Verstandig maar absoluut niet fijn.

Dit wordt natuurlijk ook versterkt door het feit dat het voornamelijk van hem kwam dat we voor verstandig zijn gegaan. Hij was bang dat-ie weer zou vervallen in het oude patroon van teveel werken om bij mij te kunnen zijn, etc. Dat kan ik me voorstellen en dat wil ik absoluut niet dus dat deel snap ik. Verder denkt hij dat we.. of nou ja, dat ik teveel problemen nog heb met hoe het toen ging en dat we die niet kunnen oplossen met zo'n afstand als we elkaar 1x in de 2 a 3 maanden zien, en dat het wel voor problemen gaat zorgen. Ook dat deel ben ik wel met hem eens. Maar als het aan mij had gelegen, en hij niet bang was geweest voor een tweede stress-collapse, hadden we het wel geprobeerd. En dat zit er nu niet in.

Het was wel verwarrend. Ik was uit gegaan van 4 opties. 1) We vinden elkaar allebei leuk -> Simpel. 2) We vinden elkaar allebei niet meer leuk -> Simpel. 3) Hij vindt mij leuk, ik hem niet meer -> Iets minder simpel maar toch, simpel. 4) Hij vindt mij niet meer leuk, ik hem wel -> Voor mij nog iets minder simpel maar toch, simpel.
Nu hadden we te maken met optie 5) We vinden elkaar allebei nog leuk en gaan toch niet samen verder. Daar iets niets simpels aan.

[Qimm]

aaw *aai* Dat is inderdaad niet fijn, maar het hele verhaal bekeken wel het verstandigst, helaas zijn verstandige dingen niet altijd de makkelijkste.

Aai aan grl, wat rot

miekmuis schreef:

@ Mutant: Kun je haar dan niet gewoon zeggen dat je het niet over dergelijke dingen wilt hebben? Ik zou er ook doodmoe van worden als iemand alleen maar de hele dag pessimistisch loopt te doen en mij daarin mee wil sleuren.

Zo simpel ligt het niet, ben ik bang. Zij woont beschut en gaat nog elke dag naar therapie en van dat soort dingen, dus dat overheerst haar leefbeeld nogal. En dan haar hond, die was haar leven, ze heeft zelfs een tatoeage met zijn naam, maar ik ben het eerlijk gezegd nogal beu om elke keer te horen dat hij nu al 3 maanden dood is, 4 maanden, een half jaar,... Ik heb ook verdriet gehad om mijn hond, nog steeds, maar om het nu zo bij te houden. En er is gewoon weinig waar zij verstand van of interesse in heeft, ze maakt niets mee (en als ze iets meemaakt is het ellende) en ze belt mij vaak als ze het moeilijk heeft (als ze aan haar hond denkt).
We kunnen ook wel plezier maken, maar ik zie haar nu minstens 1x per week en dat begint me een beetje op mijn zenuwen te werken. Maar misschien ben ik gewoon zo'n solitair persoon dat ik er gewoon niet tegen kan
En ik kan niet tegen haar zeggen van 'even geen zin' want dat vat ze hoogstwaarschijnlijk verkeerd op, toen ik een keer zei dat ik perse een boek wou uitlezen, was ze helemaal stil en teleurgesteld. Ik ben eigenlijk de enige die zij heeft. Haar vroegere vrienden hebben haar allemaal in de steek gelaten.

Ze belt net, of ik zin heb om naar de Chopin te gaan. Dat had ik al voelen aankomen, maar ik heb echt geen zin om op café te gaan vandaag. Dan moet ik me weer fatsoenlijk aankleden enzo, het is mijn luie zondag! En dat vond ze dus niet zo leuk... Maar ik vind ook dat ze niet zo vaak op café moet gaan omdat ze al klaagt over geldtekort, maar ja. Dat heb ik dus wel niet gezegd . Nou ja, nu gaat ze met iemand anders, dus ze kán het wel.

sicilion schreef:

OT: bah, mijn oma heeft opeens besloten om te overlijden en daar ben ik blij mee, omdat ze al 15 jaar in een verzorgingstehuis zit en niks kan, maar het feit dat ik dat vind doet me immoreel voelen....

Je moet dat anders noemen voor jezelf (en anderen), niet dat je blij bent dat ze overlijdt maar dat je opgelucht bent dat ze niet meer hoeft te lijden daar is niets immoreels aan.

[indigo]

Knuffel voor wup en grl en sicilion!

OT: jeetje, lekker in bed liggen en praten en knuffelen: <333.

[Dott]

Bwuh.. morgen uitslag van de scan.
En ik voel gewoon de spanning bij mijn mam.
Logisch ook, het is wel haar partner, en het is ook eng.
Zelf ben ik ook een beetje een wrak.
Ik voel me ook gewoon ontoereikend als haar steun, en dat is een rotgevoel..

Hoop dat ik hem deze week weer zie

Knuffel voor wup en grl en sicilion en Dott!

En danke @Mutant

ot: Bah, wat baal ik hier ontzettend van. Bijna anderhalf uur gebeld en ik vind het maar allemaal ontzettend klote. Kutzooi.

[fizzle-fluffy]

We zijn naar de opera geweest samen, dat was heel fijn, hij liep zo te piepen van tevoren dat hij geen tijd had omdat hij moest leren maar hij was blij dat hij toch mee was. En volgend weekend is het valentijn en dan gaan we samen een kip adopteren (want we zijn nog wat jong voor een kindje en ik mag geen kat thuis) <3

[sicilion]

Sarah schreef:

Je moet dat anders noemen voor jezelf (en anderen), niet dat je blij bent dat ze overlijdt maar dat je opgelucht bent dat ze niet meer hoeft te lijden daar is niets immoreels aan.

Ja, maar ik noem het niet opgelucht, omdat ik me niet opgelucht voel (eerder het tegenovergestelde), voor mij was ze geen last oid en ze kon zelf prima met haar situatie leven. Het is meer dat ik me niet kan voorstellen dat iemand zo'n leven zou kunnen lijden, ik zou mezelf van kant maken of in ieder geval mijn zin in het leven verliezen. En vanuit dat perspectief ben ik daadwerkelijk blij voor mij oma, dat ze niet meer zo haar best hoeft te doen om het leven leuk te vinden.... ach, ja, ik hou het idd maar op opgelucht

OT: Sprak vandaag mijn pa, hij klonk een beetje neergeslagen en toen moest ik een paar traantjes laten. Oma heeft iig kalmeringsmiddelen gehad en ze kan nu elk moment overlijden. Heb voor mezelf besloten dat ik haar niet meer wilde zien in deze staat. En eigenlijk voel ik me er prima onder, alleen beetje onrustig.

[Daantjer]

@sicilion: veel sterkte

OT: niet veel te melden op mijn relationeel gebied

Wel goed, af en toe een beetje wankel, maar we vechten ons er doorheen. Hij is nu tot en met woensdagavond bij zn ouders dus ik heb het huis even alleen, stiekem vind ik dat ook wel heel fijn

[Trance Maniak]

Stijgende lijn hebben we weer langzaam te pakken.
Ik denk dat gisteren elkaar zien en de hele retemeteut wel goed was voor ons!

Ik voel me voor de rest wel goed (mag ook wel na zo lastige periode)! Lekker gesport en voetbal gekeken met vrienden.

[Changshan]

Vannacht de ganse nacht zitten/staan/liggen zoenen met een erg leuk meisje, en ik blijf erbij: 't is frustrerend en ze had beter gewoon kunnen blijven slapen ipv om 8u 's ochtends naar huis te gaan. Helemaal niet leuk dat ik er nu de hele tijd aan moet denken, terwijl zij toch al hordes jongens achter zich aan heeft.

Helpt ook niet dat ze niet echt kon uitleggen hoe ze tegenover een gevolg stond, en dat ze zei dat ik háár maar moest opzoeken, implicerend dat het omgekeerde niet ging gebeuren.

[justhanna]

Het is niet altijd even makkelijk, of misschien is het meer dat ik op dit moment niet altijd even makkelijk ben door alles wat ik mee maak, maar een goed nachtelijk gesprek doet wonderen Nou ja, wonderen is een groot woord, maar het was wel gewoon een fijn gesprek en het voelt meteen ook beter <3

Volgende week voor het eerst in mijn leven carnaval vieren, samen met hem, dat word wat

@Fizzle: een kip adopteren? Voor kerst? Of gaan jullie haar een naam geven? Of misschien wel leren om braaf te gaan zitten, of pootjes geven?

[Optima]

Freyja schreef:

En ik was gister sporten met mijn ex en dat was heel erg gezellig! Zo fijn dat er gewoon geen negatieve gevoelens meer tussen ons zijn, alleen een soort nostalgisch gevoel over vroeger waar je van gaat glimlachen en dat je graag wilt dat de ander gelukkig is. We waren als stelletje al heel goede vrienden, en het is fijn dat dat er nog steeds is, ookal is er geen relatie meer. Dat we heel goed kunnen praten en lachen en dat alle geschiedenis die we hebben daar alleen maar aan toevoegt en niet meer aan afdoet. Ik vind het leuk dat hij dingen aan mij vertelt die vrijwel niemand anders weet en fijn dat ik hem kan vertellen over hoe leuk het is met mijn huidige vriendje en hij kan vertellen over het meisje met wie hij nu date. Ja leuk!

Hmm zo zou ik het nou ook willen hebben! Alleen is het daar nu te vroeg voor. Hoe lang heeft het bij jullie geduurd voordat jullie weer normaal met elkaar om konden gaan? En hoe lang heb je een relatie met je ex gehad? En hoe hebben jullie het na je relatie aangepakt?

Ik ben bang dat, ondanks dat we maatjes waren tijdens de relatie, hier door al het verdriet niets van over zal blijven.

[Sade]

Optima schreef:

Hoe lang heeft het bij jullie geduurd voordat jullie weer normaal met elkaar om konden gaan? En hoe lang heb je een relatie met je ex gehad? En hoe hebben jullie het na je relatie aangepakt?

Voor mij hoeft het allemaal niet zo heel nodig, heb niet zoveel contact met de heren waarmee ik al dan niet lang ben samen geweest. Als er contact is, is het overigens wel heel ontspannen. Werkt als je het mij vraagt ook alleen als er geen sprake meer is van een bepaalde spanning bij beide partijen. Enigszins afhankelijk van de manier waarop het uit is gegaan gaat daar wel aardig wat tijd en het opdoen van andere ervaringen over heen.

Het ligt eraan waar je zelf behoefte aan hebt, Optima. Ik merk dat naarmate ik (een beetje) ouder word, steeds minder terug kijk naar hetgeen wat achter me ligt en voornamelijk benieuwd ben naar alles dat nog gaat komen. Contact met een ex is daarom wat mij betreft alleen interessant als het een waardevolle vriendschap is die je wilt behouden.

[fizzle-fluffy]

Louis Armstrong schreef:

@Fizzle: een kip adopteren? Voor kerst? Of gaan jullie haar een naam geven? Of misschien wel leren om braaf te gaan zitten, of pootjes geven?

Ja er is zo'n programma, dan kun je een kip adopteren en dan gaat hij natuurlijk niet bij je thuis wonen maar dan garandeer je dat hij een echt lekker kippenleven heeft met veel buiten lopen en gezond eten (dus geen vismeel). En je krijgt eieren van die kip thuisgestuurd enzo. En ze nemen filmpjes op die je kan bekijken.
Maar we mogen hem best een naam geven

[Roosje]

@ fizzle: dat is echt cool
@ Freyja: het klinkt fijn, de vriendschap tussen jou en je ex..

[Breg]

hij gaat zometeen voor me koken

[WAT]

gister toch afgesproken met m'n lieverd en heb vannacht bij hem geslapen en vandaag samen naar school gegaan ^^ oef ben zo blij met em ^^ en hij is zo lief ^^

[Dott]

Na zijn muziekles ging die langs mijn huis fietsen, maar ik was er niet.
Morgen herkansing
Als hij ook wil denk ik dat ik 's avonds nog ff naar hem toe ga, maar ja, dat is ff kijken

Hebben goed nieuws gehad, m'n moeders vriend kan worden geopereerd, en met chemo zijn de kansen op herstel vrij goed
Dus ja ^^ blij enzo..

Optima schreef:

Hmm zo zou ik het nou ook willen hebben! Alleen is het daar nu te vroeg voor. Hoe lang heeft het bij jullie geduurd voordat jullie weer normaal met elkaar om konden gaan? En hoe lang heb je een relatie met je ex gehad? En hoe hebben jullie het na je relatie aangepakt?

Ik ben bang dat, ondanks dat we maatjes waren tijdens de relatie, hier door al het verdriet niets van over zal blijven.

Het is nu 2,5 jaar uit, dus berg je maar En helemaal platonisch wordt het nooit, want we vinden elkaar nog steeds wel aantrekkelijk, en je weet alle intieme dingen van elkaar dus het is niet helemaal hetzelfde als een gewone vriendschap. Sowieso zie ik hem niet heel vaak, maar ik spreek hem wel regelmatig via gmail-chat enzo.

Hoe lang het heeft geduurd... ging geleidelijk eigenlijk. In het begin best heel goed, omdat we allebei achter de beslissing stonden. (We hadden zo'n 3 jaar iets gehad trouwens). Zo'n 4 maand nadat het uitging werd ik eigenlijk pas echt pissig op hem en toen heb ik af en toe hem een tijdje niet willen spreken, maar dat was telkens na een tijdje wel weer prima. Op een gegeven moment kreeg ik wat met een andere jongen, en hoewel dat nooit heel serieus was (eigenlijk was hij gewoon rebound, ik wist vanaf het begin al dat het niet zou blijven), hielp dat toch wel om afstand te nemen. Al was het alleen maar omdat we nu niet móchten zoenen. Overigens hebben exlief en ik nadat het uit ging nooit meer gezoend of seks gehad, contact is altijd platonisch geweest! Leek ons wel zo verstandig.

Maar goed, in de zomer zag ik hem heel erg weinig, ook omdat ik een maand op vakantie was enzo. En toen ik daarna weer terug was, en mijn ex tegenkwam in de sporthal, merkte ik dat ik niet meer dat gevoel had dat hij zo speciaal was nog, geen rare gevoelens in je onderbuik omdat je elkaar toevallig tegenkomt Dat was denk ik de belangrijkste grens, dat was ruim een jaar nadat het uit ging. (Daarvoor had ik nog wel eens twijfels, ook omdat ik telkens maar niet echt verliefd werd op anderen - dan ga je denken dat er echt zoiets is als één ware liefde en dat je die dan al gehad hebt ). Sindsdien gaan hij en ik relatief ontspannen met elkaar om.

Toen die relatie van mij uit ging, had hij een andere vriendin (ook soort rebound, iig niks serieus) maar toen konden we nog steeds niet per ongeluk bij elkaar in bed belanden, en dat helpt denk ik wel heel erg. En tegen de tijd dat dat van hem uit ging was ik officieel nog vrijgezel, dus was er na een jaar in theorie eindelijk de kans om nog eens uit te testen of het tussen ons toch niet nog meer was dan alleen vriendschap... (We hebben toen ook wel benoemd dat er altijd een kans was dat we een keer weer zouden zoenen/de koffer in duiken, en hij zei toen ook dat hij ook niet wist wat er zou gebeuren als we weer zouden daten). Maar toen zat ik al zo met mijn huidige vriendje in m'n kop... En dat was wat mij betreft eigenlijk de laatste stap om het contact echt gemakkelijk te maken te maken, zonder extra gevoelens enzo. Van de kant van de ex was dat in het begin juist zo - hij stond er erg achter dat het uit was, ook toen ik nog wel eens twijfelde, en begon juist af en toe te twijfelen tegen de tijd dat ik er wel zo ongeveer klaar mee was Maar dat heeft ook te maken met de redenen waarom het uitging enzo, hij bedacht pas later dat zijn gedachtengang van toen het uit ging misschien niet helemaal snugger was, en dat het misschien toch niet zo'n goed idee was geweest om mij te laten gaan. Terwijl ik die twijfel dus meer direct nadat het uitging had.

Maar goed, sindsdien heb ik zo'n 9 maand wat met het huidige vriendje en dit is wel weer écht. Dat vond exlief toch wel een beetje raar (ook omdat ik deze jongen al interessant vond voor ik wat met hem had, en ook omdat hij hem kent van sportvereniging enzo), maar dat maakte het voor hem alleen maar meer duidelijk dat het nog steeds goed was dat het uit was...

en daar zit 't 'm vooral in denk ik. Zo lang je maar allebei achter de beslissing staat, kun je wel normaal met elkaar omgaan. Maar als een van de twee of allebei nog wel twijfelen en onzeker zijn over dat het uit is, is het gewoon moeilijk. Ook toen we al een tijd uit elkaar waren en de gevoelens lang niet meer zo sterk, had ik toch nog gewoon het idee dat hij en ik heel goed bij elkaar pasten, en dat een toekomst samen wel heel leuk kon zijn. En dat besef hangt nog steeds wel een beetje tussen ons in, dat we wel zouden kúnnen werken als relatie. Alleen is ondertussen duidelijk dat dat niet gaat gebeuren, gewoon door hoe alles gelopen is.

Maar die vriendschap heeft er wel altijd al 'onder' gezeten - ook in periodes dat het nog gevoelig lag allemaal, konden we ook nog gewoon goed praten (ook over dates e.d.) en lachen. Maar nu is het dus helemaal niet meer pijnlijk om te praten over het verleden of juist over de toekomst, en dat maakt dat het nu gewoon echt fijn is

@Dott: Superfijn! Hopelijk komt het allemaal goed, ik duim iig voor de behandeling!

[Daantje_0705]

Nadat ik dacht dat ik alle vage constructies met hem in onze relatie al gehad had, blijkt het toch niet zo te zijn. Er is er nog een: op vakantie met je schoonouders zonder vriend. Right. Ik ben ernstig benieuwd hoe dat gaat bevallen. Ze hebben me verteld dat ze het echt niet erg of vervelend vinden dus ik heb er nu alleen maar vreselijk veel zin in. Gelukkig komt hij toch nog een paar dagen.

Weekend was ook raar. Hij moest zaterdag en zondag zo vroeg werken dat hij niet op z'n werk kon komen met het OV vanaf hier en ik had geen zin in een weekend bij zijn ouders terwijl hij aan het werk was. Vrijdagavond is ie hier geweest maar thuis gaan slapen, zaterdagavond is ie hierheen gekomen met de auto zodat hij toen wel lekker tegen me aan kon kruipen in bed. Heb toen broodjes voor hem gesmeerd zodat hij zondag alleen maar om 6.30 uur weg hoefde te rijden. Krijg ik 's middags een smsje 'hmm, lekker die door je vriendin met liefde klaar gemaakte boterhammetjes' <3 Hoe klef en burgerlijk het ook is Gisteravond bij zijn ouders gaan eten en lekker op de bank gehangen voor Notting Hill met z'n allen, was fijn En nu maar hopen dat m'n moeder maar niet weer jaloers wordt. Heb maar gezegd dat m'n vriend haar best mag bellen als hij hier straks alleen thuis zit en ik met z'n ouders in de sneeuw in Oostenrijk.

Nog maar drie nachtjes slapen en dan zien we elkaar weer. Ik baalde gisteren echt als een stekker toen hij niet kwam. En ergens is dat natuurlijk heel begrijpelijk, want twee uur in de auto om vier uur bij je vriendin te zijn, niet eens samen te kunnen slapen en de dag erna eerder op te staan dan je zou doen wanneer je thuis zou blijven, ja, rationeel gezien allemaal heel erg logisch.
Maar gevoelsmatig,m jemig, ik kon hem wel wat an doen. Tering zeg, wat ik heb gejankt gister. Niet alleen daarom, maar alles kwam bij elkaar. Zaterdagavond was stiekem ook best wel emotioneel en dan wil ik gewoon tegen hem aankruipen en knuffelen en lief doen en en en en bah.
Maar dan heb je bijna anderhalf uur ruzie gehad en een half uur normaal engoed gepraat, en vind je alles maar ruk, krijg je 's avonds een ontzettend lief smsje. <3

Ik hou van hem!

We gaan de carnavalstraditie die we hebben opgebouwd wel doorbreken, andere jaren was t altijd heel duidelijk dat er 'iets' was, maar we draaiden altijd heel erg om elkaar heen. Eigenlijk vind ik dat wel jammer, want schattigheid enzo. Misschien moet ik het voor de carnaval maar gewoon uitmaken en dan alsnog om elkaar heen draaien! Maargoed, hij is het daar niet zo mee eens.

mijn beste vriendinnetje uit mijn tijd uit finland is afgelopen week bij mij geweest en het was geweldig! wát een fijn persoontje (L). was zo trots op mijn finse chick vijf nachten achter elkaar dronken geweest, maar oh wat een bijzondere vriendschap

verderrrr smst mijn ex sinds dat hij mij zag met die andere gast like IEDERE nacht. en stiekem vind ik die aandacht ook wel weer fijn.

[Dott]

Ok, ik heb een inzinking.
Ik zat er al op te wachten met alle zooi die er momenteel gebeurt..
Was onverwacht morgen vrij, dus had hem (na veel twijfelen of ik niet te opdringerig zou zijn) gesmst dat ik vrij was en dat als ie hier zou willen slapen dat dat kon en dat ie dan maar moest bellen of me op msn aan spreken.
En anders zou ik hem morgen wel zien, en dat het ook niet erg was als ie niet wilde.
Heb niks meer gehoord, dus ik vermoed dat ie niet wilde..
Maar toch lijkt dat me net even te breken, al slaat het nergens op.
Ik zie hem morgen wel weer, dus waar maak ik me nou druk om?
Ik ben me gewoon aan het aanstellen, en haal me allemaal dingen in mijn hoofd.
Ben bang dat ik niet had moeten smsen en dat ik er nu weer druk op leg en het allemaal weer kapot gaat.
Lianne, stel je niet aan.
Get yourself together, ga geen plaatjes invullen van wat hij denkt want dat kun je helemaal niet weten, kijk een filmpje, drink een wijntje en ga dan slapen..
Ja

[wup]

Ik vind het maar naar dat ik steeds zo weinig tijd heb om hier alles te lezen. Maar nu ga ik er even goed voor zitten en als ik dan nog tijd heb, post ik wellicht nog wat ook

[indigo]

@wup: geeft niet toch, je leest later wel weer bij of we geven je gewoon een samenvatting van de ontwikkelingen . Went het al een beetje daar?

Hmm, raar. Hij zou naar school gaan en dan kon ik hier heel hard leren, maar hij was ziek dus nu ligt hij achter mij te slapen en word ik een beetje afgeleid tijdens leren. Dus maar muziek op en eens in de zoveel tijd even kijken hoe het ermee gaat.

[Signy]

Freyja schreef:

[SIZE="1"SIZE]

geheel offtopic... ik lees die miniletters van jou en het is natuurlijk een lap tekst dus ben er ff mee bezig En opeens zijn de normale berichten daarna supergroot. bizar

[I C U]

We wonen samen! Tot nu toe gaat het goed, maar er is nog niet zoveel kans geweest om het mis te laten gaan UPC is nog niet rond, dus inet hebben we niet. Ik zit nu illegaal te forummen op m'n stage, want het afstuderen is ook weer begonnen! Jahoe. Anyway... Allesch komt goed. Bijlezen doe ik nog wel Maar mocht het nodig zijn: *knuv*.

[wup]

Voel me nog steeds alleen (of eigenlijk: weer. nadat mijn zus weer was vertrokken). Heb besloten langer naar mijn gastgezin te gaan in Bellingham.
Verder zit ik hier alleen maar met spanjaarden en koreanen, en spaans versta ik niet en noodles stinken, dus geen actie/leukerds/iets in die richting hier.

[Mephisto]

wup schreef:

Voel me nog steeds alleen (of eigenlijk: weer. nadat mijn zus weer was vertrokken). Heb besloten langer naar mijn gastgezin te gaan in Bellingham.
Verder zit ik hier alleen maar met spanjaarden en koreanen, en spaans versta ik niet en noodles stinken, dus geen actie/leukerds/iets in die richting hier.

moet je eens tegen zo'n spanjaard "tu quieres ahora follar con migo en mi casa?" zeggen.

(fonetisch: toe kières ahora fójar kon miego en mie kaasa)