Het-Grote-Lucht-Je-Hart-Topic #138

[darkfairy]

@rode panda wat rot zeg heel erg gecondoleerd en een *dikke knuffel*.
@repelsteel dankje.
net een gesprek met me coordinator gehad.
over de vragen lijst die ik in een van de eerste weken hier heb ingevuld.
en vrijdag word ik in het team besproken.
en dan ben ik net werken dus dan bel ik ze maar op vrijdag.
of ik hoor het anders zondag wel.
en ze heeft me laten lezen wat ze voor vrijdag heeft op geschreven.
en er stond in 'het valt ons op dat ze aan tafel te veel eet en teveel beleg op haar brood doet en als we er iets van zeggen reageerd ze als een gestoken bij'.
en er stond in 'ze heeft moeite met gym en kan de bal moeilijker vangen dan anderen en ze laat hem vaak vallen en met de tafel dekken is ze heel onzeker en vraagt ze veel'.
lang leven me motoriek.
en ik vroeg dus wat ze wou zeggen met die tekst over me eet gedrag.
ze wil dus dat ik ga lijnen weer.
hmm dat kan dus leuk worden.
ik heb gezegd dat ik soms niet weet of ik teveel of te weinig moet eten.
omdat ik dan bang word dat ik weer een terugval krijg met eten.
en daar ben ik nou dus ook bang voor nou ze willen dat ik ga lijnen.
en me gedachtes om te lijnen kwamen de laatste tijd al terug.
maar ik probeerde dat lijnen dus juist niet te doen.
de dagen voor vandaag dan.
en me coordinator zei dan wel 'je hoeft niet alleen te lijnen dit keer als we merken dat het te ver gaat dan trekken we wel aan de bel en dan gaan we praten'.
maar dan nog ben ik bang dat ik weer te ver ga met eten.
en ze wil dat ik met een dietiste van hier ga praten.
nouja dat ga ik dan maar doen.
heb ik ook al een paar keer bij me eigen huisarts gedaan bij de dietiste daar.
ik heb ook aangegeven dat ik al op bepaalde sites wil kijken.
die er ook mee te maken hebben.
en ik heb er best wel een raar gevoel bij om weer te gaan lijnen.
en ze vroegen ook van het aanranden en hoe het gebeurd was enzo.
fijn zeg allemaal weer van die dingen oprakelen.
ik zat met de tranen in me ogen.
niet dat ik nou niet de neiging heb om te lijnen enzo.
en toen ik zei dat ik me ff tegen het bed bezig ging zei ze.
'doet het dan maar de volgende keer tegen het kussen.
ja dat snap ik ook wel.
en nou schaam ik me voor het eten.

[marrel]

Leonoor gefeliciteerd! Nog iemand zwanger <3
En ik kreeg positief commentaar op stage *toink toink*
Vanavond wel op tijd naar bed, gister wast best laat voor mijn doen en morgen weer gewoon de wekker om 6 uur wie bedenkt dat.

Misschien komt het allemaal nog goed .
Ik heb alleen honger maari kw il niet steeds heen en weer lopen naar de keuken .

[justhanna]

Ohja, vanochtend gingen we in de les rollenspellen uitspelen. Normaal probeer ik zulke dingen altijd te vermijden, maar toen vanmorgen de docente vroeg wie als eerste wilde, stond ik meteen op en zei ik "ik ga wel als eerste, want straks durf ik sowieso niet meer". Vind het goed van mezelf dat ik de uitdaging ben uitgegaan! Ik merk ook wel dat het scheelt dat ik op het MBO meerdere toetsmomenten met rollenspellen heb gehad, toen kon ik er echt niet onderuit en dat heeft de angst er voor toch iets weg genomen.

[kroot]

@ Leonoor: gefeli!!

GRRR ik word gek van mezelf!! Waar is de discipline, waar is de orde, de structuur.....?

[Redhair]

Terug van vakantie. Ach, van vakantie? We zijn niet aangekomen op plaats van bestemming.
Ik weet wel dat ik wil leven. Levenlevenleven. De gedachte dat ik dood wil laat ik niet meer toe. Zondagmiddag, toen de bus van vriendje rondtolde over de snelweg nabij Lyon dacht ik alleen maar 'ik wil niet dood ik wil niet dood ik wil niet dood'. Toen ik achterin mijn stoel werd gedrukt, terwijl we rondjes tolden, toen we tegen de vangrail aanklapten, toen de bus bijna kantelde maar gelukkig weer op vier wielen kwam, toen we met zestig km/pu achterstevoren, achteruit dus, over de snelweg gleden, dacht ik alleen maar dat het helemaal verkeerd was, code rood, we are going down en ik wil godverdomme nog niet dood. Maar we hebben het overleefd. We hadden godverdomme niet eens onze gordels om maar we hebben niets, vriendje een beetje een stijve nek maar dat was het. En de klootzak die ons van achter heeft geraakt, die ruim vijftig km harder reed, heeft ook niets, alleen zijn auto is total loss. Waar was die vent met zijn kop? Hoe kan je vriendje's bus nou missen, dat ding is groot en zwart en valt midden op de dag wel op. Jezus, wat een ongeluk. Het was zo ernstig, zo eng. Als we in een normale auto hadden gereden waren we misschien wel dood. We hadden hartstikke dood kunnen zijn. Het was zo apart. We zagen het niet aankomen, natuurlijk niet, we werden opeens van achteren geraakt. Het geluid viel even weg, alles ging in slowmotion, tot we voor de tweede keer tegen de vangrail kwamen. En vriendje heeft er zo goed voor gezorgd dat we niet nog een keer tegen de vangrail kwamen of in de greppel aan de andere kant, toen we achterstevoren over het wegdek gleden heeft hij de auto onder controle kunnen krijgen. Zijn bus rijd nog, alleen heel veel lakschade, we hebben zoveel geluk gehad. Ik hard morsdood kunnen zijn maar ik heb niets, helemaal niets. Geen schrammetje, geen pijntje, alleen een adrenalineoverschot en de schrik van mijn leven.
Nu weer terug naar vriendje, de nacht begint weer. Ik kan niet meer slapen. Overdag lach ik en heb ik geen problemen, laat ik het ongeluk achter me. Ik omhels mijn vriendinnen omdat ik nog leef, mijn moeder en mijn hond, ik vertel en we zijn opgelucht en lachen en vergeten, maar 's nachts, als vriendje al slaapt, hij kan het nog wel, moet ik huilen, al probeer ik me te verdoven met drank. Dan huil ik, voel ik weer hoe de bus rondtolt op de snelweg, voel ik de angst, denk ik steeds dat ik dood had kunnen zijn en huil ik stil. Pff. Ik had dood kunnen zijn. Ik had verdomme niet eens een gordel om. Wtf.

Wow, Redhair, heftig Sterkte

Wow, Redhair, potverdorie nou! Het zit niet echt mee he!! Rustig aan hoor!!

Sterkte redhair.. Heftig.

ik was vergeten hoe het voelde om constant zo opgefokt, zo bang te zijn.

Ik vind mezelf en de wereld even helemaal niet leuk en ik ben nu al de hele tijd aan het huilen om niks. Ik ben gewoon zo moe en het is zo'n chaos in mijn hoofd. En ik kan even niet bij iemand terecht, het grote nadeel van therapie-vriendinnen, zij hebben het op het moment nog moeilijker dan ik. En ik moet nu echt aan de studie, maandag tentamen en die wil ik wel heel graag halen.

[Missy1234567890]

Knuffel voor Redhair. Lijkt me echt enorm eng en ik vind het ook niet raar dat je er nu nog zo vaak aan terugdenkt.

@ Sonho: *energie en overzicht geeft*

@ Justhanna: goed dat je het je stagedocent verteld hebt! Lijkt me wel lastig zoiets te moeten vertellen, maar het is ook wel beter dat ze het weten. En knap van dat rollenspel. Ik ga bij dat soort dingen ook het liefst eerst, dan heb je het maar gehad en kun je je zelf ook niet gaan opfokken van tevoren.

OT: Een nieuwe, lange typdag. Ik heb wel even een beetje uitgeslapen, dat komt de concentratie alleen maar ten goede en ik wil zoveel mogelijk van de energiedrank afblijven eigenlijk.

Lees net de reacties van m'n begeleiders, we kunnen het pas volgende week vrijdag bespreken. Ik vrees echt voor m'n einddeadline... En dat dat stomme Sinterklaas nog. Normaal vind ik dat leuk, maar ik heb er nu écht geen tijd voor. Gelukkig vieren we het bij ons thuis met kerst, maar bij m'n vriend gewoon op de dag zelf. Dus moet voor iedereen nog een cadeautje kopen en bij elk cadeau een gedicht. Ik denk dat ik die gedichten dit jaar écht laat zitten. En die week erna ga ik op vakantie, dus m'n scriptie moet dan wel écht af zijn.

Ik geloof het nog steeds niet.. Wáárom gebeurt zoiets? Waarom zo jong? Waarom komen ze nou nooit meer terug?

[Nijn*]

@ Darkfairy: Een van je problemen is toch dat je een eetstoornis hebt? Wat voor rare mensen zijn er daar dan die willen dat je weer gaat lijnen, klinkt in mijn ogen niet bepaald logisch, zeker niet als je zelf al aangeeft dat je bang bent voor een terugval
@ Redhair: jeetje, wat heftig.. kan me voorstellen dat dat heel veel indruk op je maakt!
@ Sonho: *knuffel!* meis, take care, volgens mij gaat het al een tijdje helemaal niet goed met jou.

OT: Nou, daar zit ik dan weer. Net naar de dokter geweest, heb antibiotica gekregen voor ernstige bronchitis. Alles doet pijn, ik heb het gevoel dat mijn lichaam niet meer in staat is om me te dragen. Ben nu ook weer 2,5 kilo afgevallen sinds ik ziek ben, wat natuurlijk helemaal niet goed is maar dit keer kan ik er oprecht niets aan doen. Het hoesten put me zo erg uit (en dat klinkt echt belachelijk aanstellerig) en zorgt voor braakneigingen, dus net stikte ik bijna in mijn eigen braaksel Bah, ik haat dit. En vrijdag college zit er ook niet bepaald in. Ik heb net gemaild naar mijn tutor wat ik moet doen m.b.t. het missen van de werkgroepen en hoop zo dat ze me kan helpen, ik maak me vreselijke zorgen.. Wou dat ik meer kon doen, maar ik ben elke keer niet eens langer op dan 3-4 uur, dan ben ik uitgeput.

[Heksjuh]

Beterschap Nijn!

Net tussentoets gehad. 55% goed, dat valt me nog best mee. Slecht voor mijn doen, dat wel.

Gisteren naar trainen wezen kijken. Mijn trainer is zo lief, hij zette me af bij het station en zei dat ik het moet zeggen als hij iets voor me moet doen. Misschien dat hij me zondag even kan masseren, als hij er is want hij is er misschien niet. En als ik er ben. Ik had dinsdag gedacht zondag wel weer mee te kunnen trainen, maar ik denk niet dat ik het durf zondag. Of kan.
Vanmorgen stond ik op zonder pijn, maar dat duurde ook niet lang. De rechterkant doet zeer met aanraken, net of er een blauwe plek op zit.

Het is dat ik morgen twee hoorcolleges en een werkcollege heb. Als ik alleen de hoorcolleges had gehad was ik vanmiddag naar mijn ouderlijk huis gegaan en had ik twee dagen op bed gaan liggen.
Ik word er zo moe van onderhand.

[duivelaartje]

Oef, ik zit er aan te denken de volgende periode al mijn eerste niveau 3 vak te doen. Een vriendinnetje en ik hebben een heel leuke cursus gezien bij biologie (moleculaire celbiologie). Waarschijnlijk gaat bij bmw de voortzettende celbio-cursus op de schop volgend jaar en kan ik het dus niet meer volgen en waarschijnlijk willen dan meer mensen naar biologie toe. Nu zijn we waarschijnlijk de enige bmw'ers. De coördinator is dezelfde als die ik nu bij een cursus heb en hij was best enthousiast dat bmw'ers die cursus wilden doen, want hij wil ons er graag bij hebben. Alleen wordt het echt een uitdaging, artikelen lezen, schrijven, onderzoeksvoorstellen maken én zelf uitvoeren. Maar ieek, het lijkt me echt leuk!

Wat een zooi hier in huis net zeg! Maar nu ist weer netjes

[Dith]

Nou, ik heb mezelf eindelijk zover gekregen om me in te schrijven bij een uitzendbureau. Alleen het belachelijke eraan is dat ik me dus al gisteren online had ingeschreven, vandaag erheen ging om alles te regelen (dacht ik) maar dat kon niet want ik moest eerst een afspraak maken terwijl er geen zak te doen was. Dus nou moet ik morgenochtend terug om een formulier te ondertekenen en that's it!
Heb verder ook maar eens mijn welkomstpakket van de stad opgehaald mét een ge-wel-dige gratis stadsexcursie jaja haha. Ik denk dat ik 'm nog ga doen ook, even lekker de toerist uithangen in je eigen woonplaats.
Vanavond lekker eten met twee vriendinnetjes in het HUIS van één van hen in Wittevrouwen, echt wtf, ik wil haar papa haha. Het is zo'n schattig leuk huisje met een prachtige keuken en badkamer (inclusief bubbelbad), ik ben zo jaloers op haar!

[darkfairy]

@ redhair sterkte en heb je er verder niks aan over gehouden lichamelijk? want het is nogal heftig ja.
@nijn* sinds een hele tijd ging het eten beter maar ik denk nog steeds elke dag aan alles wat met afvallen te maken heeft en daarom ben ik dus zo bang voor een terugval van wat ik vandaag heb gegeten en gedronken vinden ze wel goed om mee te beginnen en ik moet volgende week dinsdag ochtend met een van me coordinators naar de dietiste hier.
en veel sterkte voor jou.
ot.
net een hele grote kaart van een collega die ook een goede vriend van me is gekregen.
en dat voelt dus best wel goed.
en dadelijk naar de wond specialist toe.

[Missy1234567890]

Laat ik het er maar gewoon op houden dat het niet lukt, o.a. door de stress dat ik het over 2 weken ingeleverd moet/wil hebben.

Dat is toch niet goed, dat je moeder je het idee geeft dat je niet deugt.

[ecrivaine]

Wieee, mijn broertje is door de 4e ronde van de KLS-selectie (pilotenopleiding)! I'm so proud Nu alleen nog de medische keuring. Daar kan hij in ieder geval zelf niets meer aan doen, dus dat is dan afwachten.
Ik ben zo trots; waarschijnlijk ook omdat hij precies die goede eigenschappen heeft die ik niet heb

[metallica]

Sidhe schreef:

Dat is toch niet goed, dat je moeder je het idee geeft dat je niet deugt.

Nee, dat is niet goed *geeft knuffel*
wanneer ga je weer naar de backstage?

metallica schreef:

Nee, dat is niet goed *geeft knuffel*
wanneer ga je weer naar de backstage?

Achjaa, het went zullen we maar zeggen.

Héél misschien morgen, ligt er een beetje aan.

[IcedEarth]

pff redhair ({}). heftig en klote zeg.....veel sterkte er mee......
zoiets kan je nog wel eens een tijdje wakker houden.....xxxx

[darkfairy]

Sidhe schreef:

Dat is toch niet goed, dat je moeder je het idee geeft dat je niet deugt.

dat is inderdaad niet goed nee *knuffel*.

ecrivaine schreef:

Wieee, mijn broertje is door de 4e ronde van de KLS-selectie (pilotenopleiding)! I'm so proud Nu alleen nog de medische keuring. Daar kan hij in ieder geval zelf niets meer aan doen, dus dat is dan afwachten.
Ik ben zo trots; waarschijnlijk ook omdat hij precies die goede eigenschappen heeft die ik niet heb

gefeliciteerd met je broer.

ot en toen ging het vanmiddag toch nog mis net voordat ik naar de wondspecialist moest.
en daar baal ik heel erg van.
en daarna maar tegen de verpleging gezegd.
en toen maar met een van de verpleging gewandeld.
en toen weer naar therapie.
en dadelijk naar huis als me vader er is.
en dan morgen weer om 6:30 op om te werken.
en ik heb spijt van dat stuk peper koek.

[Daantje_0705]

Ik heb vanmorgen de bronchoscopie gehad. Was van te voren echt heel zenuwachtig, heb de hele nacht nauwelijks geslapen. Moest eerst nog een foto maken maar dat was zo gedaan. Omdat ik een roesje wilde werd ik opgenomen op de dagbehandeling, infuus geprikt, codeine gehad en daarna keelverdoving. Dat viel echt tegen, was echt heel smerig en je gaat je er echt naar van voelen. Gelukkig was ik daarna vrij snel aan de beurt en viel ik als een blok in slaap en werd ik pas een uur nadat die scopie klaar was weer wakker. Moest wel anderhalf uur uitslapen nog en daarna kreeg ik in het ziekenhuis al eten. Ik vond het vreselijk dat ik nuchter moest zijn dus dat smaakte me prima. Toen ik naar huis mocht was ik nog wel heel draaierig en had ik nog wel veel keelpijn. Thuis lekker nog een paar uur geslapen. Ben nu, als ik achter de computer zit ofzo nog wel draaierig en mn keel doet ook nog pijn maar verder voel ik me wel goed. M'n hand is nog beurs van m'n infuus. Door het roesje is het me echt mee gevallen en de verpleging was echt heel lief. Ik had het niet graag bewust mee willen maken.

M'n moeder was mee en tegen haar hadden ze gezegd dat ze ontstekingen gevonden hadden in m'n longen waar ze biopten van genomen hadden. Volgende week moet ik terug naar de longarts voor de uitslag. Ik ben benieuwd. Hij beweert namelijk al maanden dat ik geen ontsteking in m'n longen meer heb omdat m'n ontstekingswaarde onmeetbaar laag is en dan vinden ze toch zoiets? Ik hoop dat er niets vervelends uitkomt maar wel iets waar ik iets mee kan.

Ik ben nu nog lekker bij m'n moeder en laat me nog lekker vertroetelen. Ga vanavond een beetje vroeg slapen. Morgen ga ik weer naar huis en dan is de diploma-uitreiking van m'n vriend dus ik hoop dat ik me dan beter voel.

[Nijn*]

Waarom maken ze het me allemaal zo moeilijk? Eerst een mailtje van mijn tutor dat ik morgen in principe wel naar de werkgroep moét gaan. Anders krijg ik een vervangende opdracht, die waarschijnlijk de hele week in beslag neemt omdat hij ook de stof van twee weken moet representeren. Daarmee ga ik dus nog verder achterlopen dan ik al deed. Als ik daarna niet kan word ik uitgesloten van de cursus, mag ik geen tentamen doen en loop ik dus meteen al studievertraging op. Als ik morgen naar de werkgroep ga ben ik niet voorbereid waardoor ik meteen een min (tweede) achter mijn naam krijg waardoor het goed mogelijk is dat ik mijn tentamen alsnog niet mag doen (ligt er maar net aan hoe begripvol mijn docent is die ik nog nooit heb ontmoet). Een beetje verlies-verlies situatie dus.

Toen een mailtje van de student die mijn toneelcommissie doet, ze vond het niet kunnen dat ik zoveel bijeenkomsten mis. Deze week door ziek zijn, volgende week omdat ik moet werken (waar ik echt, echt, echt niet onderuitkan omdat Kader Abdolah komt = dus razend druk) en in week 51 nog een keer omdat ik de volgende dag om 9.00 uur tentamen heb (ze vond het maar raar dat ik dan niet de voorafgaande avond tot 23.00 uur wilde repeteren). 'Ik moest er nog maar eens goed over nadenken of deze ToneelCie wel in mijn dagelijkse schema paste, want ik groeide nu absoluut niet mee met het groepsproces'.. OMG. Ik vond haar al een bitch maar nu nog erger. Wtf moet ik hier nou op antwoorden? Ik vind het hartstikke leuk om die commissie te doen maar kan ik er wat aan doen dat ik iets mis omdat ik ziek ben, of tentamen moet doen of wat dan ook?! Jezus, stomme trut.

En nu ga ik met barstende koppijn proberen een giga-inhaalslag te maken voor morgen zodat ik hopelijk geen min achter mijn naam krijg en dus de cursus mag afmaken. Je zal maar anderhalve week ziek zijn op de universiteit, ze zijn allemaal zo heerlijk aardig voor je

[coopergirl]

@nijn, wat super lullig dat je dan een vervangende opdracht krijgt Ik dacht dat de RuG alleen zo strikt en rigide hierin was, maar aan de UvA kunnen ze er dus ook wat van. Veel sterkte gewenst!!!

Ontopic: volgende week alweer het tweede statistiektentamen.. Ik snap er weinig van Ik maak me er echt zorgen over. Verder kan ik niet echt de rust vinden. Dit weekend moet ik werken, maandag tot 17 uur college + het eindgesprek over ons literatuuronderzoek (waarbij ik eigenlijk zou moeten aangeven dat onze samenwerking slecht was omdat ik uiteindelijk 80% van het verslag heb gemaakt), maandagavond spreek ik af met vriendinnen, dinsdag werk ik de hele dag, woensdag tot laat college en 's avonds een afspraak.. Wanneer heb ik de tijd mijn statistiek-skills te ontplooien?? Godver Oh ja, en ik blijf maar emo-eten Waar is mijn gezonde veel fruit en groente-leefstijl gebleven?

@Nijn*: Niet (alleen) je tutor mailen, maar degene die (chronisch) zieke studenten begeleid en daarmee overleggen (liefst telefonisch, dan heb je direct een reactie). Misschien moet je ook dan wel een andere opdracht maken, maar dan kan je wellicht afspreken dat je hem maakt zodra je beter bent (dan is het nog wel veel werk, maar dan ben je wel weer wat meer energie).

[Heksjuh]

Nijn: dat met die vervangende opdrachten en al dat gedoe had mijn zus ook bij haar op de uni. Alsof je er iets aan kan doen dat je ziek bent. En die vrouw van de toneelcommissie klinkt ook niet erg aardig.
(})

[darkfairy]

fuck fuck fuck.
klotezooi.
de neef van me moeder belde net op naar ons thuis.
en we kregen te horen dat de tante van me moeder in het ziekenhuis ligt.
ze at vanmiddag een pannekoek.
en terwijl ze een stukje pannekoek in haar mond had.
kreeg ze een epileptische aanval.
(ze is helemaal niet epileptisch).
en nou ligt ze in het ziekenhuis.
in coma en het zag er slecht uit zagen ze.
klotezooi.
en nou gaan me moeder en ik er heen dit weekend.
me moeder zei al 'als ze dan nog leeft'.
ik hoop het zo.
wat een kut gedoe.
er spookt nou al vanalles door me hoofd.
(zij haar man en me moeders neef wonen een straat verder op).

[darkfairy]

dit geeft een kut gevoel.
de telefoon ging net.
en ik vloog gelijk omhoog.
terwijl het iemand anders was.
gelukkig.

[rare kwast]

ooooooooooow ik heb echt mijn vriendinnen in een gevaarlijke situatie gebracht..
sorry sorry sorry sorry

[Missy1234567890]

@ Kwast: wat dan?
@ Coopergirl: ik denk dat het aan de RUG ook wel aan het soort en vooral de grootte van de studie ligt hoe soepel ze met dat soort dingen zijn. Bij mijn (kleine) studie waren ze in elk geval erg makkelijk. En volgens mij studeert Nijn aan de UU (toch?)

OT: het gaat allemaal weer wat beter. Heb toen vriendje thuis kwam van z'n werk een oppeptalk van hem gehad die 2 uur duurde. Uitgelegd dat ik echt niet verder kom met m'n vergelijking en conclusie en hij heeft echt meegedacht en vooral praktisch overzicht geschept voor mij. Hij heeft me uitgelegd hoe ik de vergelijking moet aanpakken en vooral wat er niet in moet. En daarna heeft hij nog een planning gemaakt en als ik die volg, kan ik mijn definitieve versie maandag 1 december inleveren. Hoop dat dat lukt, maar het zou op zich wel moeten kunnen. Daarna zijn we in de stad een pannenkoek gaan eten en daarna nog even naar de koopavond, alvast Sinterklaasinkopen doen. Heb nu het idee dat ik wel weer verder kan. Ik moet gewoon heel dicht bij m'n al geschreven hoofdstukken blijven en er vooral géén nieuwe informatie bij willen betrekken.

Oh neeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeee! Uri is er uit!!

Ik wil niet zo'n instabiele afhankelijke tutmuts zijn, maar ik heb het wel zwaar vanavond zeg. Damn.

Ik voel me nu toch wel wat opgelucht nu ik een topic heb geopend over mijn probleem. Hopelijk helpt het.

[AzN]

Lucht dit echt op?

Ik vind 't niet leuk om te ontdekken dat m'n leuke buurjongen via Marktplaats contact zoekt met 'vrouwen in panty's of nylons' .
En ik ben m'n sleutelbos in 'n computerlokaal op de uni vergeten > waaraan o.a. m'n USB-stick hangt > waarop documenten staan die uiterlijk morgenavond om 23:59 uur ingeleverd moeten worden.

[Vogelvrij]

@Nijn: *knuffel* En wat Leonoor zegt, want jij kan er toch ook niets aan doen dat je hartstikke ziek was, daar moeten ze ook een beetje begrip voor hebben, hoor.
@darkfairy: hopelijk valt het mee met je oudtante, dat kan best, hoor En let je een beetje op met je eten, het is beter als je wat meer eet dan als je alleen maar met die verrotte gedachtes in je kop zit, hopelijk kun je het daarover hebben met de mensen die je begeleiden?


OT: Ik had gewoon een 7 voor dat Engelstalige essay En het stormt heel hard, hoop dat ik vanavond nog thuis kom.

[Dith]

Nou, ben nu officieel ingeschreven bij het uitzendbureau. Ze had alleen een paar rare vragen (vond ik), ik had bijvoorbeeld op internet aangegeven dat ik wel administratief werk wilde doen, gaat ze me vragen:'Wat lijkt je daar nou zo leuk aan?'...ja, eh, niks natuurlijk, ik heb gewoon geld nodig hehe. En bij élk ding wat ik had aangekruist kwam maar weer de vraag wat me er zo leuk aan leek. Uiteindelijk heb ik maar bij alles gezegd dat ik het leuk vind om bezig te zijn met mensen (altijd goed natuurlijk).
Dús, komende week kan ik eindelijk beginnen met werken en ik kijk er vréselijk hard naar uit.

Ik zit echt te twijfelen of ik naar college zou gaan want ik ben bang dat ik vanavond niet meer thuis kom met de trein, ik vertrouw de combinatie wind & NS niet echt namelijk. En er is ook maar één richting om naar huis te komen dus hmm...

[Nijn*]

@ Coopergirl: ik studeer aan de UU, weet niet hoe het op de UvA zit
Bedankt allemaal voor jullie medeleven dat heb ik echt wel even nodig als alles me zo tegen lijkt te werken.

Vanochtend toch maar naar werkgroep gegaan dan en het viel 100% mee. Ik was natuurlijk wel een constante stoorzender op de achtergrond met mijn gehoest en gepruttel maar daar moesten de anderen wel om lachen. En mijn vriendinnetjes waren heel blij dat ik er weer was en het was eigenlijk erg gezellig. De docente J. die bekend staat om dat ze zo extreem streng zou zijn, was heel aardig! Ze had mijn mailtje van gisteravond nog gelezen en had alle begrip voor dat ik niet helemaal bij liep en zo, dus geen min gekregen dus ik kan m'n vak nu gewoon zonder moeilijkheden blijven volgen! En er waren 5 anderen ziek vandaag en ik kreeg zelfs props dat ik er wel was! Grappig, op de een of andere manier kon ik het altijd al goed vinden met de meest strenge docenten, zij maakte een grapje en het ijs was meteen gebroken en ze was heel lief!
Dat was dus fijn. En de storm wat minder, hier in mijn buurt zijn er twee grote bomen omgewaaid, waarvan eentje over de weg heen is gevallen dus iedereen racet nu door mijn straat als omweg Ga zo maar even wat lunchen met mams en dan nog een uurtje slapen, want werd vannacht weer de hele tijd wakker van mijn eigen gehoest. Hopelijk kan ik dan vanmiddag alvast wat gaan lezen en morgen gewoon werken. Tja, misschien niet het aller verstandigste maar anders loop ik m'n hele dagloon mis en dat kan ik ook niet gebruiken. Voel me iig wel wat positiever

Oh en het is heel grappig om oude LJH-topics terug te lezen, iedereen was toen met zulke andere dingen bezig

EDIT: Nee maar, mijn zorgtoeslag is na maanden eindelijk binnen! Op 2 euro na dan (voorlopige uitgave) waarom doen ze daar zo moeilijk over?

[blurred]

De laatste tijd eet ik weer teveel. Niet dat het erg is om af en toe eens wat chips, chocolade of wat-dan-ook te kopen en het op te eten, maar het gaat tegenwoordig weer te ver. En dat terwijl ik momenteel in een land leef waar ze niet eens goede chocola, kaas en chips hebben. Ik moet westerse supermarkten dan ook mijden als de pest, maar dat doe ik gewoon niet. Is de drang te groot of de gewoonte te ingesleten?

Neem bijvoorbeeld vandaag. Een normaal ontbijt van breakfastcakes (ik denk niet dat je zoiets in Nederland hebt). Vervolgens een oergezonde lunch in een vegetarisch restaurant, van bruine rijst, tofu, nepvlees, groenten, fruit en kruidenthee. Daarna naar de kapper, om er wat leuker uit te zien zeg maar. Daarna langs de Starbucks. En op zich is dat niet erg, ware het niet dat ik toch een plak Gembercake bij mijn koffie (met smaakje) neem. Dat had niet gehoeven. En dat mijn vriendin drop voor me meegebracht heeft uit Nederland betekent ook niet dat ik, nadat ik thuiskom, doelloos die dropjes naar binnen moet gaan werken. Die drop is immers om een beetje van de Nederlandse smaak te genieten als ik daar behoefte aan heb, en om het mijn vrienden hier te laten proeven. Niet om ze zelf naar binnen te werken zonder er echt van te genieten. Als ik die gembercake en dropjes achterwege had gelaten was vandaag prima geweest.

Ik kan redenen bedenken waarom ik mijn eetgewoonten niet gewoon over boord kan gooien: Mijn eetpatroon is hier anders dan thuis, waardoor ik soms meer behoefte heb aan tussendoortjes. Dat is bullshit, omdat ik hier net zo gezond kan eten als thuis, en thuis net zo vaak behoefte aan snacken heb als hier. Ik ben nu eenmaal gewend aan snoepen en snacken op zijn tijd. Dat kan best wezen, maar dat is nog geen reden om er niet mee te stoppen, of het minder vaak te doen. Ik wil eigenlijk niet afvallen. Volgens mij wil ik dat wel, alleen lijkt het er op dat ik toch liever eet. Maar waarom in godsnaam? Een slanke taille, minder kin op foto's en mezelf zeker voelen in mijn lijf is toch veel lekkerder dan Pringles?

Ik moet ergens de wilskracht vandaan halen echt te stoppen met snacken tussendoor. En dan wil ik niet zeggen dat ik, als mijn moeder me een chocoladeletter opstuurt, daar niet iedere dag een stukje van kan eten. Het zou juist stom zijn om die weg te gooien want het is hardstikke lief dat ze die opstuurt. Maar het wil ook niet zeggen dat ik toe moet geven aan de drang dingen zomaar naar binnen te werken zonder dat ik echt trek heb of zin heb in de smaak. Het is nou ook weer niet zo dat ik een eetstoornis heb of continu loop te vreten, maar het zou echt wel minder kunnen.

Dat vind ik al sinds ik een jaar of 12 ben. Waarom verander ik mijn eetpatroon dan niet gewoon? Wat moet mij over de streep trekken gewoon normaal om te kunnen gaan met snoep en dat soort dingen? Het zou zo fijn zijn mijn vriend een vriendin met een slanker lichaam terug te 'geven' als ik hem weer zie in mei. Dan hebben we elkaar 8 maanden niet gezien. Ik zou hem zo graag verrassen, maar dat gaat natuurlijk niet zonder moeite. Soms haat ik mezelf echt een klein beetje in eet-opzicht.

na al die weken eindelijk een afspraak gemaakt bij de huisarts. Brr ik wil niet.

[Redhair]

Bedankt voor alle knuffels enzo.

Ik ben opeens zo breekbaar, zo kwetsbaar. Vriendje en ik zijn al ruim een half jaar bij elkaar en al die tijd heeft hij me nooit zien janken, daar zorgde ik wel voor. Hoe rot ik me soms ook voelde, nooit zag hij mijn tranen. Maar de afgelopen dagen jank ik om alles. Als ik hem per ongeluk een klap geef, als ik iets laat vallen, als er ook maar iets verkeerd gaat komen die tranen weer. Ik breek bij alles. Ben nu weer eens thuis, vriendje moest werken en als ik daar blijf zijn mijn katten ook zo alleen. Maar ik wil niet alleen zijn. Ik word zo onrustig, ik kan niet alleen zijn. Daarnaast zag ik net ook nog eens dat mijn ratje dood is. Mijn allerliefste ratje, die altijd naar je toe kwam getrippeld als je zijn naam riep, die samen met dat kat sliep, mijn allerliefste ratje is dood en dan moet ik weer keihard huilen. Maar goed, hij was al aan de oude kant en veranderd. Mager en rustiger, met een rare ademhaling. God, dit is het jaar van dingen meemaken die je niet mee wilt maken maar er toch een keer van moeten komen. In elkaar geslagen worden, en zwaar ongeluk krijgen, een rare knobbel in je borst. De rontgenfoto's hebben niets uitgewezen, waar ik van baal. Ik hoopte op een losse rib, maar wat is het dan? Maandag maar weer even bij de dokter langs.

Vriendje zou misschien vannacht wegblijven, ik hoop het niet. Waar moet ik dan slapen? Hier, in mijn huis? Alleen in mijn bed? Met de hond en katten aan mijn voeten maar toch alleen? En dan? Ik kan het niet. Mijn huis voelt even niet meer als thuis, mijn kamer is kil. Ik had wel dood kunnen zijn. Voor de verzekering is vriendjes bus ook total loss verklaard. Jezus. Als we in een personenauto reden waren we misschien wel dood. Maar zijn geweldige stoere bus met stalen behuizing, zijn stalen achterkant, heeft ons leven gered. Pff het was ook zo'n gedoe daarna, want de franse politie kon nauwelijks engels en wij geen frans en ik kreeg nog ruzie met die wouten. Ze konden niet tegen mijn grote bek en ik niet tegen hun dommigheid en de taalbarrière en zo stond ik tegen hun te schreeuwen dat dit allemaal belachelijk was en zij tegen mij dat ik mijn smoel moest houden. Wat een gedoe.

Ik ga me maar eens bezighouden. Kamer opruimen, afwas, stofzuigen, was doen. Muziekje op, wierook aan, kaarsjes aan, kachel hoog. Misschien wen ik dan weer aan mijn kamer, als het netter en warmer en gezelliger is. De rotzooi en de kou nu zijn hartstikke deprimerend.

[Missy1234567890]

@ Redhair: kun je niet aan je vriend vragen of hij toch thuis komt slapen. Als je uitlegt waarom, begrijpt hij dat toch wel? En een opgeruimde, warme, gezellige kamer werkt denk ik inderdaad beter op je stemming dan eentje waar het een rotzooi en koud is. Ik werd daar altijd enorm chagerijnig van en zodra het opgeruimd en vooral warm was, voelde ik me een stuk beter. Je hebt zo te lezen al genoeg aan je hoofd, zorg dan dat er op je kamer zoveel mogelijk structuur en overzicht is (geen chaos). En verder een beetje lief zijn voor jezelf. *knuffel*

OT: oké, ik ben te laat opgestaan vanmorgen en ik heb nog niet veel getypt, máár ik weet weer hoe ik verder kan en ik denk dat mijn planning wel realistisch is. Als ik die nu netjes volg, kan het mijn scriptie, zonder al teveel stress, 1 december inleveren.

oh wat is het druk! en leuk, om te winkelen en uit te gaan en uit eten en treinen en kamers bekijken en alles, maar oh ik word er ook wel gestresst van soms! vandaag nog op de uni tot 17u, maar volgende week vrijdag maar tot 11, dus met een beetje geluk ben ik dan 13.30 al thuis!
dus ja, alles maar weer vooruitschuiven naar volgend weekend. En dit weekend natuurlijk. Ik merk nu wel dat ik de herfstvakantie heb gemist, maar goed, nog 4/5(?) weken tot kerst.

Veel knuffels, succes @ iedereen, met alles wat je moet doen! lees wel een beetje mee hier

[Heksjuh]

Ifeellikerain: op de radio zeiden ze nog 34 dagen tot kerst. Aftellen

Vanmorgen viel de bus uit, want de ruitenwissers waren kapot. De bus die ik toen had was hartstikke druk, ik heb de hele weg gestaan. Halverwege begonnen mijn buikspieren samen te trekken en dat ademt een beetje moeilijk. Ik was blij toen ik de bus uit kon en een beetje kon bewegen.

Het gaat nu op zich wel goed. Ik zit al vanaf een uur of tien (ik had tot tien uur college en nu pas weer om half vier), en ik hou het nog wel even uit. Ik voel het wel, zowel in mijn onderrug als in mijn bovenrug, maar het gaat. Ik ben ook wel opgeschoten met mijn zelfstudie. We moeten wel een moeilijk hoofdstuk lezen, hopelijk wordt het duidelijker na werkcollege.
Ik hoop wel dat ik kan zitten straks in de trein en dat de trein normaal rijdt. Voorlopig ben ik hier nog niet weg, pas om half zes.

Ik heb het idee dat mijn rugpijn vandaag minder is, gelukkig. Gisteravond heb ik de hele avond op de bank gelegen en dat ging prima, maar toen ik naar bed ging kon ik ineens niet meer goed op mijn rug liggen. Vanmorgen weinig last toen ik op stond, en nu heb ik wel last maar ik kan zitten en normaal functioneren Maar nu niet overmoedig worden en denken dat trainen ook wel gaat. Als het goed blijft gaan en alle pijn weg is, dan kan ik volgende week weer rustig proberen mee te doen

Oh my god. Hebben ze een "kinderslot" op de computer gezet om het pornogebruik tegen te gaan, heb ik het er zo af (ik kon daardoor niet inloggen hier) Maargoed, ik zet het zometeen wel weer terug, anders krijg je dat porno gedoe weer. Het gaat best goed met me. Ze zijn erachter gekomen da tik waarschijnlijk een schildklieraandoening heb en daar krijg ik nu medicijnen voor. Als het goed is komt er ook nog een internist langs, maar ik weet niet wanneer. Ik voel me vandaag in ieder geval al een stuk fitter, maar dat kan ook komen omdat ze gister bloedgeprikt hebben, i do'nt know... *knuf* voor iedereen!

[Vogelvrij]

@lentekriebel: lange leve jouw technische capaciteiten waardoor je kindersloten van computers af kunt halen Succes met al die medicijnen en zo.

@ Redhair: *knuf* Ik heb er bewondering voor hoe je je best doet om te blijven staan, om voor jezelf te zorgen, maar ook voor je te laten zorgen. Wees voorzichtig met jezelf he.
@ lentekriebel: fijn om te lezen dat je je wat beter voelt

OT:
Bluh. Ik ben te moe de laatste tijd en ik vind het echt niet leuk meer. Maar even aan de huisarts vragen waar t aan kan liggen (moet ik alleen wel een afspraak maken en dat niet uitstellen). Verder nogal last van m'n buik weer. Morgen verhuizen. En verder is het nogal druk in m'n hoofd en ik zou gewoon graag even pauze willen, even rust. Een momentje stilstaan. Energie verzamelen en pas daarna weer doordoordoor. Op zich heb ik het niet té druk, ik ren alleen overal een beetje achteraan, mis het overzicht en krijg het gewoon even niet voor elkaar allemaal.

En dus voel ik me vandaag weer mega-dik, is het zo verleidelijk om gewoon de deur op slot te doen, mezelf af te sluiten en gewoon heerlijk in destructie te vluchten. Ik vlucht altijd wel ergens in. Ik heb nooit eens gewoon rust, maar voel me pas goed als er iets is dat me, al dan niet schadelijk, verdooft.