Het Grote Lucht-Je-Hart Topic #149

@Etmakas: gefeliciteerd!
@ Nijn* en Vogelvrij: het was een eenmalige rubriek over hoe je omgaat met het verlies van een dierbare. 5 Vrouwen die allemaal iemand hebben verloren en hoe ze er over denken. Ik vertel over een heel goede vriendin/gevoelsmatige zus die vorig jaar november op 25jarige leeftijd aan eierstokkanker overleed. Onverwacht.

ontopic:
Kut ziekenhuis, kut ziekte, kut probleem kut alles. Elke keer weer kom ik naar de klote terug en wil ik dat het morgen over is. Geduld, zeggen ze, want alles ziet er prima uit en de controle die ik heb ik goed. Dus ik moet geduld hebben en tijd nemen. MAAR IK HEB GEEN TIJD EN GEDULD MEER WANT HET DUURT AL ZO FUCKING LANG.

edit: ja hoor. Morgen in Grenzeloos Verliefd een zwanger meisje in Peru. Gaan ze vast weer een dramaverhaal van maken.Flikker op

Sidhe schreef:

Waarom ben ik nou zo verdrietig.

*hug*
herkenning
het is zo'n oneerlijk gevoel tegenover jezelf hm?

Ik zit niet meer zoveel achter de computer, en eigenlijk is dat een goed teken.
Ik werk ga naar school, heb een vriend, en sport. I'm fine and I almost finished met mijn therapie!
Een keer in de twee weken PMT. Het gaat goed. Ik wil niet dat ze meer aan mijn medicatie rommelen.
Het is best zo. Ik zal altijd wel gevoelig kunnen blijven voor een terugval, maar zoals het nu gaat ben ik er sterker uitgekomen. Hopelijk is dit ook echt, en niet iets tijdelijks, en geen een of andere opwelling dat ik me goed voel.

[Heksjuh]

blurred schreef:

Aan dat het goed gaat komen twijfel ik niet. Je zusje is immers nog jong en zal snel genoeg merken dat weglopen ook niks oplost en dat alleen zijn niet meteen beter is. Dat neemt niet weg dat het nu verschrikkelijk moet zijn voor jou en je familie. Je zegt dat je ongeveer weet waar ze is, kun je niet toch kijken of je contact met haar op kunt nemen?

(})

Dankjewel

Ik was gisteren ook van plan om echt iets te gaan doen. Ik ben naar huis gegaan en toen ik thuis was hoorde ik dat mijn zusje had gebeld en weer naar huis zou komen. Ik heb haar nog niet gezien want ik ben naar mijn kamer teruggegaan voordat zij thuis was, maar ze is weer thuis.
Niet dat nu alles is opgelost, maar dat zal nu wel sneller komen dan als ze nog weg was. Ze is in ieder geval weer thuis. Wel meteen ruzie met mijn ouders, voornamelijk mijn moeder, die vindt dat mijn andere zus en ik ons er niet mee mogen bemoeien. Aan de ene kant logisch, aan de andere kant hebben wij ook recht op excuses en uitleg. Ik ben bang dat het nu een wig tussen mij en mijn ouders gaat drijven. Ik kwam gisteren thuis eten omdat ik dat even prettiger vond, en ik deed het ook voor mijn moeder die zondag moest huilen toen ik wegging. Maar ik kreeg van haar alleen kattige opmerkingen en waarom ik thuis kwam eten te horen. Ze heeft inmiddels wel een sms gestuurd om het goed te maken.
Maar als er niet gepraat wordt, als er niks gedaan wordt en als mijn zusje naar mij haar gedrag niet verandert, weet ik niet of ik haar nog wel wil zien. Dat klinkt hard, maar ik vind het niet kunnen wat zij heeft gedaan.
Maargoed, het is nu nog te vroeg om zulke beslissingen te nemen.

Ik merk wel dat het mijn vader ook wat heeft gedaan. Hij belde vanmiddag op alleen om even te horen om het ging. Normaal is het mijn moeder die belt.

Maargoed, ik ben nu op mijn kamer dus ik zie van het weekend wel hoe het loopt.
Ik ben er wel achter gekomen dat ik best wel wat mensen om me heen heb die me steunen. Mensen die bereid zijn mijn verhaal te horen en ook echt actie te ondernemen voor me. Ik ben er achter gekomen hoe de band tussen mij en iemand de afgelopen tijd veranderd is, hoe bijzonder onze band is. Het is alleen jammer dat degene die ik om hulp heb gevraagd en naar wie ik ben gegaan om mijn hart een beetje te luchten niet mijn familie is.

Ik voel me iets beter, al heb ik nu wel weer een brok in mijn keel vanwege dit typen. Ondertussen ben ik bezig met koken en ik vind het moeilijk om alles te timen. Vriendje komt straks eten en ik wil het afhebben als hij er is, dus het mag niet te vroeg klaar zijn. Ik vind dat lastig timen want weet ik veel hoelang het duurt voor water kookt. Maar ik probeer het iets later klaar te hebben, dat maakt minder uit dan te vroeg. Ik heb nog nooit echt helemaal alleen gekookt, ik hoop dat het lukt. Ik hou eigenlijk niet van koken, maar stiekem vind ik het wel leuk om nu te doen. Op het timen na, ik loop elke keer heen en weer tussen mijn pan water en de computer in de hoop dat het op de goede tijd kookt en niet te vroeg/te laat.
Ach, het geeft wel een beetje afleiding en is leuker dan huiswerk.

[marrel]

verdomme. T was ook belachelijk dat ik dacht zo veel geluk te hebben voor een keer. Kut.

[indigo]

Argh, nu ben ik er zeker van dat het goed is dat ik allang een eigen kamer heb. Nu woon ik dan wel tijdelijk hier, maar om altijd maar te moeten accepteren hoe mijn ouders het huishouden runnen en dat ze altijd willen weten hoe het op m'n werk was en dat ze zich steeds met bemoeien - het is allemaal lief bedoeld hoor, maar zucht... láát mij nou gewoon! Ik ruim mijn kamer op als ik dat wil en ik wil lekker niks zeggen als ik dat wil en jeetje.

Ik voel me net een vertraagde puber . Maargoed, de ruzie van daarnet (tja, zusje was er ook, dan krijg je van die good old familieruzies) is weer een beetje bekoeld. Nu ga ik naar de brievenbus lopen, want dat helpt, en dan nog eventjes rommelen op mijn kamer en dan vriendje bellen. Want ik weet het niet, ik vind hem echt de liefste, maar soms heeft hij wel heel moeilijke eigenschappen ofzo. Maar dat moet ik nu nog maar niet zeggen, pas als ik hem zie.

[roosjuh1988]

grrr.. Ik had me zelf belooft vanavond naar de sportvereniging te gaan.....
maar ik zit nog op me kamer.
Ik durf gewoon niet omdat ik niemand ken. en omdat ik sporten eng vind, maar ik wil gewoon wel klimmen. Donderdag is me laatste kans. pff.. waarom zijn er ook 4 open avonden en ga ik natuurlijk weer de laatste.
Donderdag moet ik gewoon gaan. Soms baal ik gewoon van mezelf.
Nu maar weer verder studeren.

Never mind

[kroot]

Grrrr.
Mijn therapeut is ziek, voor een langere tijd, men weet nog niet hoe lang. Nu heb ik vandaag te horen gekregen wie haar vervangt. Maar ik heb haar een tijdje gehad voor mijn nu zieke peut en ze is te lief voor mij. Het werkt gewoon niet goed genoeg, ze is echt heel aardig enzo, maar toch. Nu ben ik vandaag ook naar een andere therapeut geweest omdat ik papieren moest invullen en mijn officiele vervanger geen tijd had. Ik zei tegen hem: wil jij niet mijn vervanger worden, ik ken hem ook al uit de dagbehandeling. En hij wil het niet. Ik zei: zelfs niet als ik met mijn vervanger overleg? Nee, bleef zijn antwoord. Ik baal. Ik wil hem! Hij is goed, streng, geeft me af en toe een schop onder de kont, dat heb ik gewoon nodig. Hoe krijg ik hem overtuigd? Sorry voor dit vage verhaal

[Nienna*]

OOMG ik ben gebroken , en dan moet ik morgen weer om 7u opstaan om lekker om 8.45 bij het AMC te zijn! Ik heb mezelf gedwongen te studeren, dus ik heb van 19.50-22.45 gestudeerd, niet nonstop natuurlijk (lang leve huisgenootjes) en vooral relatief op m'n gemak (al krijg ik er wel last van in mijn schouders), maar in ieder geval gestudeerd. Wel maar 10 pagina's (inclusief alles uitschrijven dus) en een opdracht maar goed, in ieder geval bezig geweest! Dat is beter dan wat ik afgelopen dagen heb gedaan en dat heeft dan een toets op maandag ik moet echt beter mijn best doen. Hopelijk morgen weer een productieve dag... ik wil die toets graag halen maar ik weet niet echt hoe ik dit moet studeren en het gaat ook te langzaam (wat ik altijd heb als ik Engels lees. En ik haat het om dingen half te lezen/te scannen)
Anyway, morgen ook weer sporten en áls ik ga (ik hoop dat ik het doe, maar goed dat heb ik natuurlijk helemaal zelf in de hand ), heb ik dan deze week twee keer gesport en dat is goed voor me
Achhh het komt allemaal wel goed met me. Nu even relaxen & lekker slapen!

Rasmusje schreef:

Dankje.
Het komt inderdaad grotendeels door zorgen over school, en doordat ik niet goed geslapen heb wat kennelijk nogal een groot effect heeft op mijn humeur en relativeringsvermogen.

Oh dat is herkenbaar, ik moet op zulke dagen echt héél erg moeite doen om niet in janken uit te barsten om niks. De afgelopen 2 weken had ik modeltekenen op maandag, maar beide nachten had ik hooguit 4 uur geslapen en dat trek ik echt niet. Ik vind modeltekenen echt superleuk en kan het ook best goed, maar ik kon echt wel janken omdat het niet lukte

Herken het sowieso allemaal wel een beetje, omdat ik nu dus weer ingestroomd ben in het 2e jaar op de kunstacademie (illustratie alleen, autonoom is me véél te zweverig). Alleen ben ik vermoedelijk iets meer no-nonsense dan jij, want ik denk op een gegeven moment "oh flikker toch op nu lukt het echt niet meer" en ga dan echt wat anders doen. Als het niet meer kan, dan kan het niet. Heb bij jou vaak het idee dat je te snel té hard er tegenaan gaat en jezelf echt geen rust meer gunt, dat je veel meer van jezelf verwacht dan iemand anders ooit zal doen. En niet doorhebt hoe goed je nu al bent, omdat goed in jouw hoofd niet te vergelijken is met goed in het dagelijks leven

En @Blurred, in jou herken ik me ook altijd, ookal zijn mijn keuzes ietsje minder drastisch... mijn vriendje zit maar 2 uur reizen weg, en m'n ex is al 2 jaar geleden, bijvoorbeeld Maar er spelen wel dezelfde gevoelens mee, denk ik, en ook dat zoeken naar wil ik dit, wil ik verder, wil ik werk, wil ik huisjeboompjebeestje, hoe veel rekening moet ik houden met een relatie waarvan ik niet weet of die blijft en of ik wel wíl dat die blijft, waar moet ik wonen, etc. Zou het de leeftijd zijn? Maar stiekem vind ik de vrijheid van deze tijd ook wel lékker, eigenlijk. Ookal word ik er soms panisch van.

Freyja schreef:

Oh dat is herkenbaar, ik moet op zulke dagen echt héél erg moeite doen om niet in janken uit te barsten om niks. De afgelopen 2 weken had ik modeltekenen op maandag, maar beide nachten had ik hooguit 4 uur geslapen en dat trek ik echt niet. Ik vind modeltekenen echt superleuk en kan het ook best goed, maar ik kon echt wel janken omdat het niet lukte

Herken het sowieso allemaal wel een beetje, omdat ik nu dus weer ingestroomd ben in het 2e jaar op de kunstacademie (illustratie alleen, autonoom is me véél te zweverig). Alleen ben ik vermoedelijk iets meer no-nonsense dan jij, want ik denk op een gegeven moment "oh flikker toch op nu lukt het echt niet meer" en ga dan echt wat anders doen. Als het niet meer kan, dan kan het niet. Heb bij jou vaak het idee dat je te snel té hard er tegenaan gaat en jezelf echt geen rust meer gunt, dat je veel meer van jezelf verwacht dan iemand anders ooit zal doen. En niet doorhebt hoe goed je nu al bent, omdat goed in jouw hoofd niet te vergelijken is met goed in het dagelijks leven

En @Blurred, in jou herken ik me ook altijd, ookal zijn mijn keuzes ietsje minder drastisch... mijn vriendje zit maar 2 uur reizen weg, en m'n ex is al 2 jaar geleden, bijvoorbeeld Maar er spelen wel dezelfde gevoelens mee, denk ik, en ook dat zoeken naar wil ik dit, wil ik verder, wil ik werk, wil ik huisjeboompjebeestje, hoe veel rekening moet ik houden met een relatie waarvan ik niet weet of die blijft en of ik wel wíl dat die blijft, waar moet ik wonen, etc. Zou het de leeftijd zijn? Maar stiekem vind ik de vrijheid van deze tijd ook wel lékker, eigenlijk. Ookal word ik er soms panisch van.

Volgens mij heb je helemaal gelijk over mij.
Wel goed om te lezen dat er meer mensen zijn die er last van hebben. Je bent nooit ergens de enige in of zo, dat weet ik wel, maar als mensen het ook even laten weten is dat wel zo fijn. Ik vind het trouwens wel meevallen met de zweverigheid van autonoom. Maar die zweverigheid zal ook wel per academie verschillen. Het is ook maar wat je gewend bent, want als ik nu onze illustratie-afdeling zie heb ik het gevoel dat ik me daar nooit aan zou kunnen aanpassen, al heb ik wel illustratieve trekjes. Te veel hokjesgericht en te schoolse opdrachten, heb ik het idee. Autonoom heeft me in een jaar al redelijk gehersenspoeld.

OT: Ik wil deze dag overslaan. Gisteren les gehad van 9 tot 5 met een klas van 35 man of meer en vandaag alweer zo'n lange dag, en dan ook nog eens met twee kutvakken. En daarna nog tot een uur of zeven propedeuse-uitreiking, dus dan kan ik nog niet weg. En natuurlijk anderhalf uur in het ov heen en terug. Gelukkig maar dat ik nog steeds kapot ben van gisteren.

Ik wil RUHUST.

Yes. Ik hoef nooit meer naar de universiteit. Alleen kut dat ik nooit een cijferlijst heb gekregen van mijn tweede HBO-jaar ivm eventuele vrijstellingen die ik nu had kunnen krijgen. So be it. Gauw douchen en dan alles regelen.

[Vogelvrij]

@Nattigheid: Gisteren in de Bruna snel even de Flair doorgebladerd, mooie foto hoor

OT: Ik ben een beetje hyper en onrustig en daardoor komt er niet echt iets uit mijn handen, wat irritant is, want ik wil nog heel veel doen deze ochtend. Vanmiddag en vanavond werken en dat is wel eng, want het is een belangrijke boekpresentatie en zo, maar het zal vast wel goedkomen. Hoop ik.

[indigo]

@Nienna: ter geruststelling, ik heb dat het eerste jaar ook heel erg gehad bij geneeskunde. Het is allemaal gewoon heel erg veel en het leest vaak niet makkelijk. Aan dat Engels lezen wen je wel (al neem ik aan dat je dat vorig jaar ook al hebt gedaan?), maar de studieboeken zijn inderdaad vaak heel erg taai en niet echt lekker lezend. Bij sommige boeken lees ik gemiddeld 4 pagina's per uur, heel frustrerend. En dat is ook wat ik om me heen hoor van medestudenten. Dan heb je het weliswaar goed gelezen, maar het is toch wel erg veel. Succes iig, je komt er wel!

[blurred]

Nattigheid schreef:

@Blurred: je vraagt er verder niet naar, maar ik zou voor de baan gaan waarin je zou kunnen ontwikkelen.

En dat heb ik gedaan! Ik was gisteren een beetje onzeker omdat die eventuele nieuwe werkgever me maar niet terugbelde, omdat de kamer waar ik wilde wonen al aan iemand anders toegewezen is en omdat alles zo snel verandert. Toen ging bij mijn ex-vriend (ik haat die term, maar hoe moet je het anders noemen) langs om wat spullen op te halen, en toen heb ik even in zijn armen liggen huilen. Dat luchtte wel op. Toen gingen we samen op een terrasje eten, en dat was niet gek maar toch wel anders. Hij heeft binnenkort een afspraakje, hij vraagt hoe het tussen mij en de drummer gaat (maar weet niet alles), dus hoewel het soms moeilijk is denk/hoop ik dat we er wel goed uit zullen komen.

En nu moet ik verder zoeken naar geschikte woonruimte, en dan vershuis ik waarschijnlijk heel snel al! En moet ik beginnen aan een baan waarvan ik bang ben dat het wat hoog gegrepen is. Maar ik denk ook dat hoog inzetten beter is dan laag inzetten, en dat ik wel een uitdaging kan gebruiken. Iedereen denkt dat ik het kan, dus moet ik dat zelf ook maar eens gaan denken.

Etmakas schreef:

ik ben uit de kast! =) en ontzettend gelukkig

En aan alle mensen die verdrietig zijn (dat zijn er hier volgens mij op het moment nogal wat): kop op & dikke knuffel!

[Missy1234567890]

@ Nattigheid: ben je gestopt met je studie? En begrijp ik nou goed dat je HBO gaat doen?

OT: ik ben voor mijn doen al best actief geweest voor een ochtend: het hele huis gestofzuigd en de keuken gedweild. Ik merk wel dat dit vaker moet met een kat in huis.
Straks weer werken, geen zin in. Vanavond weer eerste koorrepetitie van het jaar en ik ben bang dat ik vanavond een stemtest moet doen omdat ik die nog steeds een keer moet doen. En ik wil dat ze m'n cursus komen brengen.

[Roosje]

Ik ben een verschrikkelijk ingewikkeld essay aan het verzinnen. En het moet in drie pagina's. Dat past nooit.

@vogelvrij: thank you!
@Missy: ja! Ik kwam afgelopen maandag de uni in, en ik was zó ellendig van binnen. Ik ben meteen gisteren gaan regelen dat ik op de HvA terechtkan om in te stromen in het tweede jaar SPH. Ik heb de eerste twee jaar ooit gedaan in Leiden, maar weet sinds anderhalf uur dat ik ingeschreven ben in Amsterdam en dat alles goedkomt. Wat een rust.
@Blurred: ik wilde je nog pm'en, maar dat doe ik later Gefeliciteerd met je baan! Hopen dat je gauw een plekje in Rotterdam vindt, dan kun je gauw beginnen met opbouwen en wennen en dergelijke. Ik ben heel blij voor je!

[Roosje]

En wow, ik heb sinds mei vorig jaar al geen wiskunde meer gedaan en ik ben er net weer mee begonnen... enerzijds verbaast het me hoeveel ik nog weet, anderzijds hoeveel moeite het me kost om op een hoog abstract niveau te denken. Ik ben het niet gewend van mezelf dat het zo lang duurt voordat ik de fout in een berekening zie, dát ik überhaupt fouten maak, dat ik moet nadenken en nog een keer nadenken, maar misschien moet ik vandaag niet teveel van mezelf verwachten en gewoon mijn superspannende! opgaven maken over vlakken en parametervoorstellingen en lijnen die elkaar kruisen of heel af en toe niet en mezelf een beetje uitlachen want ik ben echt geobsedeerd.

[duivelaartje]

Ohoh, ik nu waarschijnlijk 1 uur bijles wiskunde per week geven en 2/3 uur huiswerkbegeleiding. Ik moet oppassen dat ik het mezelf niet te druk maak... Maar dat komt wel goed, denk ik!

[justhanna]

Hier al een tijdje niet meer gepost. Het gaat wel goed geloof ik, al ben ik bang voor de toekomst, maar ik vind tegelijkertijd ook dat ik een dappere keus aan het maken ben

Toch zijn vragen als 'wat doe je nou' of 'wat ga je doen' toch wel erg vervelend.. Het is gewoon niet maatschappelijk geaccepteerd om 'aan jezelf te werken', er ligt gewoon zo'n enorme taboe op.. Mijn ouders snapten eerst niet waar ik zo moeilijk over deed maar gisteren samen met hun bij mijn oma op bezoek geweest, waar ik van een ver familielid dezelfde vraag kreeg en toen snapten hun gelukkig ook dat het helemaal niet gemakkelijk is om te zeggen.

Met pijn in mijn hart heb ik me uitgeschreven bij mijn keuzevak. Want ik vind het heel erg vreselijk leuk, maar er gaat té veel tijd in zitten die ik nu niet heb en niet kan geven.

[Hawahaai]

Nattigheid schreef:

Alleen kut dat ik nooit een cijferlijst heb gekregen van mijn tweede HBO-jaar ivm eventuele vrijstellingen die ik nu had kunnen krijgen.

Zijn scholen niet verplicht de studieresultaten van studenten een paar jaar te bewaren? Je kunt natuurlijk altijd op je oude school even navragen of ze die nog ergens hebben... Niet geschoten is altijd mis!

OT: Pfff, als deze dag kenmerkend is voor mijn dagen dit schooljaar, dan krijg ik het erg druk. Maar ik heb wel veel bereikt vandaag, en goed met een aantal mensen gepraat. Ik denk dat ik deze baan wel aankan, al vind ik het nog wel spannend en aftasten wat andere mensen van mij vinden. Maar vooral wat ze van mij accepteren: ik kom als jonge nieuweling op die school en heb het dan ineens deels 'voor het zeggen'. Maar goed, ze hebben me niet voor niets die baan gegeven. Dus het komt goed. Hoop ik.

HaWaHaai schreef:

Zijn scholen niet verplicht de studieresultaten van studenten een paar jaar te bewaren? Je kunt natuurlijk altijd op je oude school even navragen of ze die nog ergens hebben... Niet geschoten is altijd mis!

heb ik al gedaan, en ze bewaren alleen propedeusejaren. vandaar maar het geeft niet, ik kan wel wat opfrissing gebruiken wat leerstof betreft.

Edit: suffe post, dat zei HaWaHaai ook al

[Yana]

@Nattigheid: volgens mij deden we dezelfde studie (weet ik niet zeker, maar ik dacht van wel)

Yana schreef:

@Nattigheid: volgens mij deden we dezelfde studie (weet ik niet zeker, maar ik dacht van wel)

jij deed TCS? SPH?
ik deed TCS ga terug naar SPH. zeg maar

wat is dat toch met woensdag. Ik raak steeds gestresst op woensdag. Donderdags heb ik practicum en projectgroep en daar maak ik me steeds heel erg zorgen over. Maandag heb ik gesprek op school over de vakken die ik ga laten vallen. Ik hoop dat het daarna iets rustiger wordt voor me. Dat vroege opstaan is ook al niks voor mij. ik krijg tientallen gaapaanvallen op school... Ik hoop dat ik er nog aan kan wennen. Waarom ben ik nou zo somber op woensdag... Damn. Positief denken lentekriebel, positief denken. Iedereen doet het voor de eerste keer, er zal heus wel rekening mee worden gehouden. Bovendien doe ik mijn best en meer kan ik niet doen. Op de vavo haalde ik grandioze punten dus zo dom zal ik nou ook wel weer niet zijn. Het komt allemaal goed. Zelfs als deze opleiding niet zou lukken is er nog geen man overboord.

[metallica]

knip!

[mumumumugen]

ghahah ;D:

[Missy1234567890]

@ Nattigheid: stoer dat je zomaar van studie durft te switchen En fijn dat het allemaal nog op tijd geregeld kon worden natuurlijk. Heb je op de uni uiteindelijk nog je propedeuse gehaald of niet?

OT: lekker gezongen vanavond. En ik heb een pakketje van de LOI Ga het morgenochtend eens rustig bekijken.

@Missy: nop, geen propedeuse op de uni. Maar dat geeft niet. Ik zat echt in dat college en er schoot echt vanuit het niets in mijn hoofd: 'weg hier en terug naar de SPH, waar je vandaan komt. En gauw.' Dus nu hoop ik vandaag roosters en indelingen te krijgen en dan beginnen in het tweede jaar.

ontopic:
Oh mijn God. Hij meent het vast echt....Hij houdt z'n beloften enzo. God hee. Dit ben ik niet gewend.

[Vogelvrij]

Jeetje, ik heb het uitzendbureau teruggebeld en nu moet ik ineens morgen naar een of ander selectiegesprek en ik wil niet, ik wil helemaal niet, maar het moet natuurlijk wel

[Missy1234567890]

Vogelvrij schreef:

Jeetje, ik heb het uitzendbureau teruggebeld en nu moet ik ineens morgen naar een of ander selectiegesprek en ik wil niet, ik wil helemaal niet, maar het moet natuurlijk wel

Om wat voor een baan gaat het?

OT: ik moet zo gaan werken maar het liefst zou ik niet gaan. Ik heb er echt geen zin meer in. Maar ik ga wel want ik moet m'n studie terugverdienen en daar moet ik wel 3,5 week voor werken Dus knop maar weer om en hopen dat we een beetje op tijd klaar zijn.
O en ik heb net het studiemateriaal bekeken en ik heb écht zin om er aan te beginnen. Het zijn echt allemaal dingen die ik wil weten Misschien dat ik het met deze studie erbij nog wel een poosje kan volhouden totdat er wat beters op m'n pad komt.

[metallica]

Yes, ik ben aangenomen voor het honoursprogramma

[duivelaartje]

metallica schreef:

Yes, ik ben aangenomen voor het honoursprogramma

Leeuk!

[darkfairy]

@nattigheid goed dat je mee werkten aan de rubriek.
het zal wel moeilijk zijn geweest?.

en voor iedereen die het nodig heeft een dikke *knuffel*.

ot.
ik ben maandag naar de psychiater geweest en ze zei dat ik de druktes nog moest observeren.
en toen ben ik naar de wondspecialist geweest en me been zag er wat beter uit.
en volgende week maandag moet ik terug komen en als me benen dan genezen zijn.
dan mogen me dubbelen sokken af.
en ik had weer eens EMDR want me psycholoog is terug van vakantie.
het was wel heel vermoeiend maar het ging wel goed.
en s'middag's hadden we met een groepje een nieuwe cursus.
de cursus 'rots en water'. dat gaat over zelfverzekerder worden en voor jezelf opkomen en over je agressie afreageren en het gaat over zelf vertrouwen.
en het ging best wel goed en het was gezellig met alleen maar meiden.
en er is maandag een nieuw meisje bij gekomen.
en ze is best wel aardig.
en ik moest van haar zeggen dat ze iemand hier leuk vind.
dus dat had ik maar gedaan.
en verder kwam dinsdag middag me moeder met mij en me coordinator.
de vragenlijsten van MEE over begeleid wonen invullen.
ik had eigenlijk praktische vaardigheden.
we zouden naar de werkposten op het terrein gaan kijken.
maar daar kon ik dus niet mee naar toe.
en dat vond ik ook niet erg.
want we waren om 14:00 begonnen en we waren om 15:30 met de vragen lijsten invullen klaar.
en hun waren pas rond 16:00 terug van de werkposten en er was nog iemand niet mee gegaan.
en s'avond's hadden er 2 ruzie en toen had ik iets opgevangen over slaan.
maar dat had ik beter niet tegen die jongen kunnen zeggen.
zei de leiding daarna toen ik toegaf dat ik het hem gezegd had.
dat ik dat van anderen hoorden.
en er is veel geroddel op de afdeling.
en als ik iemand niet moet kan ik dat geroddel ook niet laten.
maar ik heb aan sommigen hier zo'n hekel.
de ene keer mag ik ze en dan weer niet.
en gisteren had ik iemand perongeluk een beetje gekwetst.
want iemand vroeg of ik met haar corvee wou doen over 2 weken.
en ik zei ja dus zij zetten ons op de kalender.
en later kwam ik erachter dat ik met iemand anders corvee had over 2 weken.
maar dat hebben we onder vrouwen groep uitgepraat.
en het is gelukkig weer goed.
en er is gisteren een nieuwe man bijgekomen.
en ik vind hem best wel apart en ik ben niet de enige hier die dat vind.
en gisteren moest ik naar de verpleging komen.
en ze zeiden dat ik me gisteren avond wat rustiger moest houden.
zonder een kussen gevecht enzo.
en ik probeerde me rustig te houden.
maar doordat ik nog steeds geen rust in me hoofd heb.
kan ik me ook niet rustig houden en dan heb ik weer druktes.
en gisteren kreeg ik een paracetamol als ik de rust ging opzoeken.
zodat die ook echt kon inwerken.
ik ben naar een half uur maar naar boven gegaan.
en ik heb de laatste tijd veel lol met een jongen uit de groep.
en dat vind ik wel fijn.
en ik sliep gisteren pas na 0:00.
en er is een gespannen sfeer op de afdeling.
en ik vroeg vandaag om een paracetamol maar die kreeg ik niet.
want ik moest de rust gaan opzoeken.
en nou heb ik nog steeds hoofdpijn soms.
en als ik zo druk in me hoofd ben kan ik 'sexistische opmerkingen'. soms ook niet laten.
daar vroeg de creatieve therapeute na.
maar ik heb gezegd dat ik dan druk in me hoofd ben enzo.

[Vogelvrij]

@Missy: Dat is nog een beetje onduidelijk, bij de Jaarbeurs in elk geval, bijvoorbeeld bij de garderobe of zo. Maar ik weet niet, ik ga morgen maar naar dat uitzendbureau en dan merk ik het verder wel. Ik neem aan dat ik nog kan weigeren en er nog even over na mag denken. Maar werken in een garderobe is misschien nog best oké, voor iets tijdelijks.

OT: Na dat telefoonfiasco van vanochtend ben ik blij dat ik net wel zelf een verzekering geregeld heb Ik ben niet helemaal mislukt.

Nu moet ik echt even stoppen met eten en crackers met hagelslag snaaien. En straks even lekker sporten. Gisteren was namelijk erg geslaagd

metallica schreef:

Yes, ik ben aangenomen voor het honoursprogramma

gefeliciteerd! Al was natuurlijk al lang duidelijk dat je daar zou worden toegelaten .

[Cherry Springs]

Het werkt echt heel erg op mijn zenuwen soms. Een groepje jongens uit mijn jaar gaat de hele tijd in baviaan-modus bij een vriendin van me. Ik weet niet wat me het meest irriteert, dat we als we in een groepje staan alsnog alleen die bepaalde vriendin bebavianen en de rest van ons volkomen negeert (ohja, ze heeft toevallig ook de grootste tetten, het kortste rokje en het meest wulpse hoofd) of dat zij zo op ze in blijft gaan omdat ze stiekem best wel geilt op de aandacht. Misschien wil ik ook wel aandacht. Ja, dat is ook zo, dat is logisch, niet op dezelfde manier dat ze mij niet met rust laten, maar het idee, ofzo. Flip.

[darkfairy]

wat een lullige opmerking.
blegh.

[Dith]

@Nattigheid; Gisteren toch nog maar even de Flair gekocht omdat ik benieuwd was haha. Echt mooie foto, ben je na dat programma nog veel afgevallen of lijkt het maar zo? En misschien voelt het voor jou alsof het interview enigszins is verdraaid, voor mij las het precies zoals je hier ook over haar vertelde... Heel mooi in ieder geval.

En ik voel me dubbel, mijn studie is zó leuk en alles valt op zijn plaats maar sociologie is zwaar. Of nou ja, niet zwaar, de stof is simpel maar het is zo belachelijk veel. Ik moet echt weer huiswerk maken en dat ben ik totaal niet gewend, ik heb nog NOOIT huiswerk hoeven maken. En nu moet ik het ook echt inleveren dus smoesjes zitten er niet in terwijl het meeste echt nutteloos is pff. Oke, misschien is het voor mbo'ers wel moeilijk en hebben zij die vragen nodig maar voor mij is het echt gesneden koek en daardoor heb ik helemaal geen zin om suffe vragen te maken...

[Roosje]

Roosje ook ruzie met je vriendje is bloemen. Alles is bloemen.

Pff.

Waar gaat het nou verkeerd? Waar is het misgegaan in het afgelopen jaar? Waar is die hele prachtigmooie positieve instelling van me gebleven? Ik ben het zo zat en ik probeer overal afleiding te zoeken maar het gaat niet.

@Dith: thanks. Na de foto ben ik aangekomen in Peru en erna weer op hetzelfde gewicht gekomen. Dus stiekem gaf je nu een soort van compliment Het verhaal wat geschreven is, is ook absoluut zoals het is, alleen is het meer de stijl die niet zo bij mij als persoon past. Maar dat is de persoonlijke stijl van de schrijfster, dus niets op aan te merken
@darkfairy: het interview was niet moeilijk. De foto echter wel. En ik weet niet waarom.
@Vogelvrij: laat je niet gek maken he?
@metallica: gefeliciteerd!

Ik ben een leesautobiografie aan het schrijven over jeugdboeken en dat is moeilijk want ik weet dat ik hierna een vertekend beeld krijg van de jeugdliteratuur. Dat doe ik wel zelf, maar het voelt toch een beetje als afscheid nemen van de nostalgie.

[Vogelvrij]

@Nattigheid:
@Mushu: Hoezo dan? Ik heb twee scripties over jeugdliteratuur geschreven, maar het heeft bij mij geen vertekend beeld opgeleverd en ik kan nog precies zo genieten van jeugdliteratuur als daarvoor.

OT: Oké, zo naar het uitzendbureau dus. Adem in. Adem uit.

[Nijn*]

*drukdrukdruk*