Het grote Zwangerschaps-, Baby- en Opgroeitopic #17

De ervaring leert wel dat bij een babyborrel de geïnteresseerde mensen heus nog wel eens langskomen voor quality time. Dan heet het misschien niet officieel kraambezoek, maar ach.

[Rob]

Severus schreef:

Nooit geweten dat het blijkbaar een trend is om dergelijke cakes te maken voor babyshowers:

http://www.essentialbaby.com.au/phot..._campaign=cake

Ik weet niet of ik het nou gestoord of juist hilarisch moet vinden.

Dit is trouwens ook een goed artikel, over post-baby bodies (met foto's):

http://www.dailymail.co.uk/femail/ar...nap-shape.html

Ik kende dat ook niet, tot dat mijn ouders er mee kwamen.

Verkapte-over-drie-maanden-word-ik-papa-post.

Gefeliciteerd Rob


Ik heb een babyshower gehad, vriendinnen hadden dat georganiseerd. Ik wist lange tijd van niks, ik dacht dat ik mee zou gaan naar het afzwemmen van de dochter van een vriendin van mij. Totdat mijn tante mijn emailadres in de mail zette waarin ze vertelde dat ze niet zou komen. In de mail stond duidelijk dat ik van niks wist, dat het geheim moest blijven, maar toen wist ik het dus wel.

Ik heb eind deze maand de babyshower van de vriendin van mijn neef. Mijn nichten organiseren het, ook in geheim.

In het mailtje stond: als bijdrage voor cadeaus wil ik jullie vragen 20 euro over te maken naar blablabla.

Ik vond dit een beetje stom; niet iedereen heeft het even breed. Ik zou op een babyshower vragen of de mensen mee willen doen aan een gezamelijk cadeau. En als je dan de reacties krijgt, kijken wat je dan van zo'n bedrag zou kunnen kopen (groot cadeau of meedere kleine)

Ik heb al een groot cadeau gegeven/gemaakt:



Toen ik mijn nicht zei dat ik niet met het cadeau mee wilde doen, omdat ik al een groot cadeau geef, was haar reactie: 'Maar het doel van een babyshower is dat iedereen geld inlegt om een groot cadeau te geven' Terwijl ik dacht; dat het doel van een babyshower was, dat het een gezellige middag is waar de moeder in spe in het zonnetje gezet wordt.

Ik vind 20 euro niet veel geld op zich, in de zin van dat ik op de automatische piloot denk dat iedereen dat wel kan missen. Daarmee wil ik niet zeggen dat je ongelijk hebt (integendeel, als ik even nadenk ken ik zo wat voorbeelden in mijn omgeving die er moeite mee zouden hebben), maar ik zou dat dus ook zomaar kunnen vragen zonder me te realiseren dat dat voor sommige mensen een probleem is. Dat zou ook voor deze persoon kunnen gelden. Mijn ervaring is namelijk wel dat het handig is om een indicatiebedrag aan te geven. Ik kan me tot zoverre wel inleven in het 20 euro-verhaal.

Daar staat tegenover dat het stom is om zo'n bedrag te verplichten en dat het volstrekt logisch is dat mensen ook hun eigen cadeau kunnen geven.

En iedere familie zit natuurlijk anders in elkaar maar ik vind het sowieso raar om mee te doen aan babyshower van neven en nichten. Ik zie de meeste neven en nichten maximaal eens per vijf jaar.

Ik zou opzich ook best 20 euro kunnen missen, maar dit is een dure maand (ik ga naar Barcelona met mijn vader, wil mijn verjaardag vieren, heb 125 euro voor naailes moeten betalen deze maand)
Gelukkig willen mijn ouders de benzine betalen, anders was het ook nog 25 a 30 euro geweest om daar te komen.

Aangezien ik dus al een cadeau ga geven, zou ik het leuker vinden om mijn geld te bewaren tot de baby er is; dan kan ik iets jongens- of meisjesachtigs geven.

Ik zou het persoonlijk anders doen; vragen of de mensen x bij willen dragen aan het eten en dan zelf laten bepalen welk bedrag ze willen geven of dat ze zelf liever iets kopen. Dan kunnen de mensen die iets meer te besteden hebben wat meer geven, de mensen die minder hebben wat minder.

Het staat mij ook een beetje tegen dat ik 'gedwongen' word om mee te doen aan een groot cadeau, omdat ik dat zelf dus niet meer nodig vind.

Maar niet iedereen is hetzelfde Ik zie mijn neven en nichten wel meerdere keren per jaar en heb een goede band met ze. (Niet allemaal, eigenlijk met alle nichten en neven, behalve de broer van mijn vader en zijn dochters)

[Duckdonkey]

*stiekeme meelezer meldt zich*
Testout.com ik vind jou zelfgemaakte kast echt fantastisch!
Echt een heel leuk en origineel cadeau, en ook echt iets wat in elke stijl baby/kinderkamer past!

[Miekje*]

Ik vind de kast ook superleuk

[Vowel]

Ik ook! En niet alleen voor een kinderkamer. Ik zou hem hier ook neerzetten.

[Daantje_0705]

Ik vind 20 euro best veel geld voor een kadootje voor vrienden voor een babyshower Ik houd er ook niet van als mensen voor mij bepalen dat ik dat wel kan missen. Misschien kan ik het wel missen maar heb ik het er gewoon niet voor over? Ik houd niet van kadootjes voor een x bedrag kopen, ik koop liever iets wat ik tegen kom en waarvan ik denk dat iemand het leuk vindt en dat is dan het ene jaar wat duurder en het andere jaar wat goedkoper.

Leuke kast trouwens

Rob, gefeliciteerd!

testout.com, ik ben het helemaal met je eens...jammer dat het voor andere mensen vooral om geld draait...
En toffe kast! (J. heeft een soortgelijk iets, maar dan van de Karwei, zelfgemaakt is natuurlijk nog leuker!)

Ik zou dat ook niks vinden, een gezamelijk cadeau op die manier. Een gezamelijk cadeau plan je toch ook samen? Dus iemand inventariseert wie mee wil doen, wat het budget is, welke ideeen mensen hebben etc. Op eigen houtje 20 euro incasseren en er zelf iets van kopen vind ik niet erg 'gezamelijk'.
Een vriendin van me kreeg van haar familie zo bv een cadeau waar ik niet achter zou hebben gestaan, ik had het echt niet leuk gevonden als mijn naam daar ook aan verbonden was... (Het ging om een BabyBjorn-drager, en ik ben groot voorstander van dragen, maar ben veel meer te spreken over andere dragers die een stuk comfortabeler zijn en helemaal niet duurder dan zo'n BabyBjorn. Uiteindelijk heeft ze die BB ook maar 2x kort gebruikt, vervolgens ging ze over op mijn rekbare draagdoek )

Daarnaast vind ik persoonlijke cadeaus sowieso leuker. Kijk, dat collega's samen iets kopen, dat snap ik wel. Maar bij vrienden en familie vind ik juist dat persoonlijke zo leuk. Zoals de kast van testout, prachtig!

Oh en kind-update: J. is zo leuk Ze is nu 1,5, kletst ontzettend veel, klimt overal op en is eigenlijk altijd vrolijk!

[Lilything]

Wat een ontzettend mooie kast! Daar kun je echt als kind altijd plezier van houden en zelfs daarna blijft hij mooi, omdat hij niet knalroze of blauw, maar lekker neutraal wit is, heel erg mooi!

[Grassprietjes]

Up up up!! Die kast is echt geweldig! <3

Hier is bijzonder veel gebeurd sinds mijn laatste post. J. kan lopen en begint te praten - dat is ontzettend leuk! Het is een ontzettend vrolijk mannetje met een sterke eigen wil (lekker erfstukje van zijn moeder...). Hij begint echt dingen te snappen nu en dat is zo leuk! Als ik hem op het kdv ophaal loopt hij meteen naar zijn mandje met knuffel erin, daarna naar zijn jas en dan zwaaien. Heel schattig.

Helaas ook minder goed nieuws - aan het begin van de zomer is mijn relatie verbroken. Al tijden veel problemen en nu toch echt de druppel. Heb inmiddels een ander huis gekocht waar ik met J. ga wonen . Maar erg heftig geweest en nog steeds erg verdrietig vooral voor J.

Dat is balen zeg... Wel fijn dat je in ieder geval een eigen huisje hebt voor jou en J., dan kun je 'verder', maar het blijft evengoed moeilijk... Sterkte!

Hier gaat alles goed. J. gaat al een tijdje naar school en vindt dat helemaal geweldig. Doet er wel een hoop 'verkeerde' ideeën op, maar leert er gelukkig ook veel goede dingen. D. gaat steeds meer kletsen en is enorm eigenwijs (anderhalf is ook 'nee' ), maar gelukkig ook enorm lief.

Een relatie die uit gaat is altijd moeilijk. Zeker als er kinderen in het spel zijn. Maar uiteindelijk heeft een kind ook meer aan twee gelukkige ouders, dan twee ouders die ongelukkig zijn met elkaar. In ieder geval fijn dat je nu je eigen huisje hebt!

Mijn neefje is geboren!


Ze waren erg blij met de kast. Ik heb overigens de deur wel in de kleur van de kamer geverfd, staat ook mooi. De rest is wel wit gebleven!


En ik heb deze week te horen gekregen dat twee vriendinnen zwanger zijn. Voor de ene is het het eerste kindje. De ander heeft eind augustus haar eerste kindje gekregen en is nu weer zwanger! Spannend allemaal. Ook leuk dat ik nu meer kinderen in mijn vriendenkring krijg

[Ieke]

Super leuke kast en gefeliciteerd met je neefje!

[Rob]

We hebben een dochtertje! Afgelopen dinsdag, om 21:46 zijn wij de ouders geworden van een flinke dame van 4915 gram. De uitdrijving duurde nog geen drie kwartier en de moeder kwam er zonder al teveel (kleer)scheuren vanaf. Erg fijn!

Gefeliciteerd! Ook voor Judith! Wat een grote dame wauw, wat een leuk nieuws.

Vieze crosspost, hier het zesde nichtje geboren en ik zie haar binnen een half uur <3

Rob schreef:

We hebben een dochtertje! Afgelopen dinsdag, om 21:46 zijn wij de ouders geworden van een flinke dame van 4915 gram. De uitdrijving duurde nog geen drie kwartier en de moeder kwam er zonder al teveel (kleer)scheuren vanaf. Erg fijn!

Gefeliciteerd! Flinke dochter idd!

Lusi schreef:

Gefeliciteerd! Ook voor Judith! Wat een grote dame wauw, wat een leuk nieuws.

Vieze crosspost, hier het zesde nichtje geboren en ik zie haar binnen een half uur <3

Gefeliciteerd!

[Qimm]

hiep hiep hoera

Rob schreef:

We hebben een dochtertje! Afgelopen dinsdag, om 21:46 zijn wij de ouders geworden van een flinke dame van 4915 gram. De uitdrijving duurde nog geen drie kwartier en de moeder kwam er zonder al teveel (kleer)scheuren vanaf. Erg fijn!

Gefeliciteerd!

Wow 5 kg dat is behoorlijk huge ja. Geen maatje 50 meer dus Gefeliciteerd!!!!

En haha Lusi wat een hoop meisjes. Ook gefeliciteerd!

Gefeliciteerd Rob! Helemaal in de wolken? En dat is dan inderdaad een flinke dame!

En hoe heet ze?

Gefeliciteerd Rob! Wat speciaal! Hoe heet ze?

Beter laat dan nooit: Gefeliciteerd, Rob! Ik ben ook benieuwd hoe ze heet! En hoe het papa-zijn bevalt.

[Rob]

testout.com schreef:

Gefeliciteerd Rob! Helemaal in de wolken? En dat is dan inderdaad een flinke dame!

En hoe heet ze?

Ingegerd schreef:

Gefeliciteerd Rob! Wat speciaal! Hoe heet ze?

Leonoor schreef:

Beter laat dan nooit: Gefeliciteerd, Rob! Ik ben ook benieuwd hoe ze heet! En hoe het papa-zijn bevalt.

We hebben haar Carmen genoemd.

Papa zijn bevalt prima, want het is een hartstikke rustig kind. Slaapt veel en we moeten haar bijna elke keer wakker maken om te voeden. Verder is ze hartstikke alert en ze kan mij al volgen door de woonkamer heen.

Vandaag zijn we naar 't consultatiebureau gegaan. Wat een stel kneuzen zijn dat daar. We hadden een paar vragen over borstvoeding geven en hoe daar mee om te gaan, vooral wanneer mijn vrouw weer gaat werken en omdat Carmen nu wat minder drink omdat ze van het weekend last had van haar buikje, maar we gingen met meer vragen weg dan we gekomen waren. En natuurlijk maar zeuren dat ze nogal fors is (5 weken, 5,7kg. ) maar dat het maar goed is dat ze qua gewicht richting de lijntjes gaat en dat de rest van de metingen gelukkig wel binnen de lijntjes liggen. Binnen protocollen denken kunnen ze wel, maar daarbuiten wordt het lastig. :')
Gelukkig bood de lactatiedeskundige uitkomst en na een kort telefoontje wisten we genoeg. Wat de lactatiedeskundige zei stond ook haaks op wat de arts zei, maar wat betreft borstvoeding gaan we eerder op de lactatiedeskundige af dan de arts. Vanmiddag even een kolf huren.

Het enige nuttige dat er uit kwam, was dat we haar 's nachts kunnen laten liggen en dat we over twee maanden een afspraak hebben om haar na te laten kijken op heupdysplasie.

Verder is papa zijn hartstikke leuk. Het grappige is: het is net alsof je een geheime wereld binnenkomt waar je niets van weet, tot je zelf ouder bent.

Mooie naam!

Herkenbaar van het cb inderdaad Hetzelfde bij onze huisarts trouwens, die weet echt bar weinig over borstvoeding. Gelukkig zijn er lactatiekundigen

Gefeliciteerd!


Mij moesten ze vroeger ook altijd wakker maken voor de fles. Na een aantal nachten hebben ze me gewoon laten doorslapen, werkt prima

[Klovorhop]

Gefeliciteerd Rob!

Odette schreef:

Gefeliciteerd!


Mij moesten ze vroeger ook altijd wakker maken voor de fles. Na een aantal nachten hebben ze me gewoon laten doorslapen, werkt prima

Nou ja, er is natuurlijk wel een reden dat je jonge baby's wakker "moet" maken. Iets met bloedsuikerspiegel, al heb ik me er nooit in hoeven verdiepen. M is bijna 2 en heeft afgelopen nacht voor het eerst doorgeslapen :')

M'n schoonzus heeft onlangs een kind gekregen en kreeg ook heel veel tegenstrijdige berichten van artsen/cb en lactatiedeskundige.

Echt heel frustrerend idd, ik kreeg in het ziekenhuis al meteen verkeerde adviezen, vervolgens van de kraamverzorgster ook, huisarts bemoeide zich er ook nog mee. Ben echt heel blij dat een vriendin me toen op een goede lactatiekundige wees, anders was 't niets geworden.

[Grassprietjes]

Gefeliciteerd Rob! Een een mooie naam!

Ik heb ook zoveel slecht advies gekregen! Niet normaal! Kraamverzorgster was heel lief en goed, maar kreeg na 5 dagen een ander en van haar moest alles anders! Toen naar het cb - J. was heel zwaar bij geboorte, maar dronk goed - maar kwam niet genoeg aan. We moesten maar gaan bijvoeden met fles. Ik in de stress dus uiteindelijk bijvoeden. Toen toch maar een lk gebeld en zij heeft gelukkig goed advies gegeven. Bv helaas nooit meer helemaal goed gekomen, want ja, fles is natuurlijk lekker makkelijk.

Wakker maken hebben wij nooit gedaan. Eerste nacht lag J. lekker te slapen en ik weigerde een slapende baby wakker te maken.

[Grassprietjes]

Tijd voor een update van mijn kant denk ik overigens. Er is een hoop gebeurd. Met J. gaat het heel erg goed! Hij kan lopen, praten en hij is het allerliefste kind. Hij kent al zoveel woorden en herkent ook plaatjes van tekenfilms (Poeh, Elmo etc.). Hij kan al zoveel zeggen! Dat verbaast met echt enorm .

Sinds een aantal weken woon ik in mijn nieuwe huis en is J. de ene week bij mij en de andere week bij mijn ex. Killing voor alle partijen, maar beter op deze manier.

Hoe gaat het met de andere mama's en baby's/peuters/kleuters?

Lijkt me heel zwaar, Grassprietjes, om J telkens een week te moeten missen...

Onze J is nu bijna 2! Ze vertelt hele verhalen, houdt er van om door het bos te rennen, zit nooit stil, en haar lievelingswoord is 'nee!'

[Hawahaai]

Echt, al bijna 2?! Wat vliegt de tijd!

Mag ik ook over mijn nichtje vertellen? Op oudejaarsdag heeft ze haar eerste stapjes gedaan en vandaag heeft ze haar eerste zinnetje gevormd ("fles op", de prioriteiten zijn duidelijk )

Sarah schreef:

Mag ik ook over mijn nichtje vertellen? Op oudejaarsdag heeft ze haar eerste stapjes gedaan en vandaag heeft ze haar eerste zinnetje gevormd ("fles op", de prioriteiten zijn duidelijk )

Leuk om te lezen, Rob! Mooie naam ook!

En wel herkenbaar, die 'adviezen' en commentaren... Heb ik bij J. ook erg gemerkt. Bij D. veel minder, omdat dat een heel 'gemiddeld kind' is en ook omdat ik gewoon minder vraag en vooral ook minder luister. Ik doe wat ik denk dat goed is (in overleg met mijn man natuurlijk ), zoek informatie op als ik denk dat ik dat nodig heb en verder laat ik mensen lekker kletsen.

Onze J. is inmiddels 4,5. Gaat dus al een hele tijd naar school, wat ze super leuk vindt. Is vooral bezig met tekenen, kleuren, knutselen, zingen, dansen, lezen en schrijven. Ze zit ook op zwemles, wat ook heel goed gaat. D. is bijna twee en houdt van dezelfde dingen als haar zus. Haar lievelingswoord is net als van Andijvie's J. ook 'nee!' en daarnaast 'wil nie!' en 'zef doen'.

[Neko*]

Dat zeggen ze dan toch ook altijd, 'ik ben twee en ik zeg nee'? Dochter van vrienden zit nu ook in die periode en ik kan er wel om lachen. Vooral als ze merkt dat nee zeggen lang niet altijd betekend dat ze het dan ook niet hoeft te doen en ze een pruillip trekt.

Ik zeg dan ook altijd 'je kan een boek over de ontwikkeling naast D. leggen en het klopt'. Hoewel ze al maanden in de 'nee-fase' zit, sinds een maand of twee zegt ze ook af en toe 'ja': erg handig. Ik vind het een heerlijke periode, moet regelmatig enorm om haar lachen.

[Daantje_0705]

Maar verpest je dan vaak juist niet een hoop door onwijs te moeten lachen? Daar zou ik dan bang voor zijn.

Ligt er aan waarbij natuurlijk. Maar bv. als je kind op alles wat je zegt, reageert met 'nee, papa doen' (of juist met 'nee, mama doen' als papa het zegt/vraagt), dan kun je op een gegeven moment niet anders dan lachen...vooral omdat het haar eigenlijk niets uitmaakt en ze het alleen maar zegt om het zeggen. D. is echt een schat, vindt vrijwel alles goed, maar zegt gewoon heel graag 'nee' (en doet het 95/100 vervolgens gewoon ). Ze maakt zelf van dit soort dingen ook een spelletje, dat zie je aan haar gezicht.

[Daantje_0705]

Okee, dat maakt het wel anders natuurlijk

En soms moet je inderdaad je lachen inhouden, hoe grappig het ook is. Maar bij de dingen waar het echt om gaat, moet je vaak toch niet lachen...dat scheelt. Maar ik moet er wel bij zeggen dat ik makkelijk praten heb...ze doen geen extreem rare dingen, D. maakt er zelf vaak een grapje van en J. is erg van het uitleggen. Dus als ik ergens op moet lachen, maar zeg dat het eigenlijk niet mag oid, dan begrijpt ze dat.

Ik moet ook vaak lachen idd Dan is alles gewoon 'nee!'. 'Kun je ook 'ja' zeggen?' ... 'Nee!' En dan lacht ze zelf ook

Sinds een paar dagen gaat ze heel erg op in haar fantasie, haar handen zijn schaapjes die graag wandelen en ze vertellen hele verhalen. De bank is het park, de keuken is de dierentuin. En het leukst vindt ze mijn hand, een hertje! Ze is er echt dol op, alles wat het hertje doet, doet zij ook

[Duckdonkey]

Stiekeme meelezer meld zich
Over nee zeggen en woordjes gesproken:haha ik heb echt heel vaak van mijn moeder gehoord wat mijn eerste 3 woordjes waren, en dat iedereen er zo om moest lachen.
Ik zei nl eerst mama, toen papa, en daarna 'Nie Jur' want ik wilde nooit jurkjes aan.
Niet veel later ging dat door met 'Nie bloem' omdat ik ook een hekel had aan alle bloemenprintjes op mijn kleding.
En toen 'Nie roos'(roze) er ook bij kwam heeft mijn moeder de hoop opgegeven en kwam ze tot de conclusie dat ik toch echt geen meisje meisje was en kreeg ik elke dag een tuinbroek en regenlaarsjes aan, dat vond ik wel goed.

Mijn eerste woordje was oma en mijn broertjes eerste woordje was koekje
bambal was een sinaasappel volgens mijn logica.

De oudste kiest juist nooit broeken: 'die zijn suf en saai'. De jongste past pas sinds een tijdje redelijk broeken, voor die tijd zakten ze van haar billen af, dus toen waren jurkjes en rokjes met leggings gewoon makkelijker en fijner.

Eerste woordjes waren hier: 'aai' en koesj' (poes) bij de oudste en 'mama' en 'p' (poes) bij de jongste. (Grappig dat mijn eerste woordje ook 'poes' schijnt te zijn geweest. )

J. is echt een tutje. Laatst hadden we nieuwe kleren gekocht en thuis viste ze meteen een jurkje uit de tas en riep;'Passen, mama!' Toen ze 'm aan had;'Piegel kijken!!' en voor de spiegel stond ze zich te bewonderen;'Ooooh, mooooi!' Dat heeft ze dus écht niet van mij he
Als ze zelf kleding kiest, is het altijd iets bloemigs en dan het liefst een jurk.