Het-grote-lucht-je-hart-topic #157

ingeleverd

Ik heb een nieuwe vriend genaamd wodka.
Het liefste had ik de rest van die fles ook opgezopen en mezelf in ieder geval voor vanavond de vernieling in te helpen. Ik voel me leeg en in me is het weer donker. Ik wist wel dat 1u "therapie" per week the fastest way down was... Maar het ging juist goed de laatste weken en nu kan ik mijn ouders niet teleurstellen met het bericht dat de scary thoughts er weer zijn en dat ik niks meer voel behalve pijn en leegte.

[Hawahaai]

Sarah schreef:

ingeleverd

Woehoe, goed gewerkt!

[Vogelvrij]

Daantje_0705 schreef:

Ik vind dat ook altijd lastig hoor (en ik denk met ons nog veel meer bril/lenzendragers). Ik vraag ook vaak of ik nog een keer het verschil mag zien. Ik heb ook lastige ogen. Ik heb een plussterkte maar die kan ik zelf corrigeren naar een minsterkte dus bij mij kan je heel verschillende dingen meten. Erg lastig maar ben het meerendeel van de tijd toch wel happy met m'n bril. Hoop dat het bij jou ook fijn is. En als het niet is wat je ervan verwacht, gewoon teruggaan hoor. Ik ben bij m'n nieuwe bril ook teruggegaan omdat ik met links niet goed zag en toen zijn ze een uur met me bezig geweest met opnieuw meten, m'n bril door meten, alles uitzoeken en uiteindelijk bleek dat m'n cilinder niet goed zat omdat m'n montuur scheef stond. Hopelijk vind je een leuke nieuwe bril, vind dat altijd zo lastig Ook omdat ik een heel smal hoofd heb en bijna geen monturen pas.

Ah, ik ben duidelijk niet de enige met lastige ogen Ik heb links een plussterkte, rechts min, en dus een probleem met focussen, en ook bij mij kun je elke dag weer verschillende dingen meten

En ja, de bril die ik nu heb (eigenlijk een kinderbril trouwens, ik heb ook een smal hoofd ), vind ik eigenlijk nog steeds wel mooi, maar ik heb ook wel weer zin in iets nieuws. Nou ja, als ik niets kan vinden, kan ik altijd de glazen nog in dit montuur laten zetten

@Sarah: Goed gedaan!

[Missy1234567890]

Eerst even wat knuffels uitdelen:
- Nijn, ik schrik echt van je bericht, ik had ook het idee dat het wat beter met je ging, al post je de laatste tijd niet meer zo vaak. Ik hoop dat je weer de kracht vind om door te gaan en op tijd aan de bel durft te trekken als het niet goed gaat. }
- Redhair: wat ik zo knap aan jou vind, is dat je (weer) heel goed weet te verwoorden wat er allemaal aan de hand is. Je weet de oplossing wel, maar kunt er nu niet naar handelen. Misschien is het wel nodig om eerst even heel diep te gaan in je ziekte om de weg naar boven terug te kunnen vinden. Pas wel op dat je niet kopje onder gaat. }
- Darkfairy: fysio fitness, is dat fitness onder begeleiding van een fysiotherapeut? }
- Heal: je bent geen mislukkeling, zo moet je niet denken over jezelf. Het gaat alleen momenteel even niet zo lekker met je. }

OT: ik ben alweer een uur op en dat op mijn vrije dag. Ik kan tegenwoordig echt niet meer lang uitslapen, dan krijg ik hoofdpijn en word ik duf. Morgen zal ik denk ik de schoonfamilie versteld doen staan hiermee, we gaan namelijk een lang weekend weg. Ben benieuwd of het leuk wordt, vooral met zwager, want wij klikken gewoon niet. Zit vanmiddag eerst 1,5 uur met hem in dezelfde auto met een beetje pech.. Nouja, ik ga m'n weekendje weg niet door hem laten verpesten.

Haha, al de tijd dat ik op ben, is de kat niet bij me weg te slaan, zo lief. Ik ben ook een poosje niet thuis geweest en dat beest is blijkbaar erg blij dat ik er weer ben. Hoeveel kopjes ik al niet heb gehad en maar spinnen. *smelt* Ze zat net bijna op schoot, terwijl ze 3 maanden geleden nog ontzettend schuw was. Het gaat echt zo goed met haar nu.

@ Heksjuh: ik werk op een afsprakenbureau voor de jeugdgezondheidzorg, ik neem de telefoon op en plan afspraken in. (in het kort ivm. herkenbaarheid)

Ugh...waarom kan ik niet gewoon zeggen dat het niet goed met me gaat, waarom moet ik ruzie zoeken om een reactie uit te lokken. Hij kan er ook niets aan doen. Waarom ben ik zo'n secreet dat haar vriendje op zo'n avond straal negeert, maar wel gezellig met de jongen naast 'm gaat staan kletsen. Waarom, waarom, waarom?
Oke, hij was erg dronken en daarom wilde ik niet dat hij bij mij sliep, maar alles wat er aan vooraf ging, het negeren, wegkijken, bot reageren, dat had ik ook gedaan als 'ie nuchter was geweest.
Terwijl ik hem juist zo nodig heb nu

pfff ik ben moe. Wat een eerste week op school al niet met je doet. En dat terwijl ik maar 3 middagen les volg.

En even een hoera! voor het mislukken van de formatie!

[Bright Blue]

I'm feeling good! Wel grappig als jongens je na een week school al overal op toevoegen, terwijl ik hun naam niet eens weet, en blijkt dat ik met ze in de klas zit.

[darkfairy]

@missy ja dat is onder begeleiding van een fyshio therapeut.

ot.
het werken ging goed maar was wel heel vermoeiend.
ik zat wel met leuke mensen in de buurt.
daarna even naar de juwelier geweest me gerepareerde oorbellen opgehaald.
toen thuis gegeten en met me moeder naar de wit geweest.
sportkleren gehaald voor fyshio fitness jammer genoeg paste ik in geen enkele sportschoen.
dus daar gaan we morgen of maandag verder voor kijken.
ik baal alleen van de opmerkingen die ik van me moeder heb gekregen.
en nou voel ik me helemaal moe en afgedaan op dit moment.

[kroot]

@ darkfairy: ik zit ook te twijfelen over fysio fitness (het is alleen zo duur hier), laat je weten hoe het bevalt?

Shit zeg wat heb ik een rotrooster!!! Moet zelfs 4 dagen naar school ipv de 3 die beloofd zijn. (omdat ik daarnaast werk om oa school te betalen). Ook vallen er weer allemaal lessen tegelijk met hoofdvak, verdorie, ik wil die andere vakken ook zo graag volgen, maar hoofdvak dat is mijn studie! Grrr. Even kijken of ik volgende week misschien wat kan gaan schuiven.
En ja hoor: het schijnt dat ik maandag eindelijk een nieuw dak in mijn keuken krijg!!
Verder heb ik een heel leuk 'baantje' op het oog. Het is eigenlijk vrijwillig, maar wel heeeeeeel erg leuk. Ik moet er alleen andere betaalde dingen voor afzeggen. Dus ik hoop dat ik daar binnenkort kan gaan praten, en proberen om er iets van geld voor te krijgen.

[darkfairy]

@kroot ik begin dinsdag eerst een half uurtje conditie training.
en dan word ik voor ander dagen in een groep geplaatst.
maar je kan aan je huisarts een verwijskaart vragen en dan kost het je niks
maar ik houdt je wel op de hoogte.

San Diego, San Diego... het ging best aardig, lange vlucht gister, lange rit daarna van LA naar het zuiden, maar zuslief is mee en wij waren soms best melig van vermoeidheid. Ging pas mis toen we echt in mijn appartementje kwamen. Ex was er ook, hij verstopt op zijn kamer, wij verstopt op mijn kamer. Heb hem alleen uit de verte gezien... hij had een roos en een kaartje voor mijn deur neergelegd, en een laatste verzoek om te blijven, bij hem terug te komen. Wat een lafaard ben ik ook, ik heb het niet aangedurfd met hem te praten. Dat blijft dan ons laatste afscheid: toen ik hem op het vliegtuig naar New York zette voor z'n cursus, hij een zoen op z'n wang eiste (dat kan tenslotte tussen 'vrienden', toch) en een knuffel, ik huilend van onmacht en verdriet terug naar ons appartement ben gereden. En daarna de crisisdienst, het ziekenhuis, het in allerijl terug naar Nederland gebracht worden. Ik schaam me voor mezelf.

Ach, mijn huisje, mijn leventje, mijn wereldje voor de afgelopen 2,5 jaar, gereduceerd tot 3 koffers met spulletjes en een grote leegte in mijn hart. Ik wou dat ik dood was, ik wou dat ik nooit had bestaan, maar dat mag niet. Nee, eventjes snijden en dan kan ik mijn maskertje weer op, glimlachje op, alle verdriet en zelfhaat en doodswens in een piepklein hoekje weggestopt, daar kun je beter niet over nadenken. God, wat haat ik het leven.

ik heb het gisteren uitgemaakt ..

[Eend]

*hug*

Ik zit met vrijheden opgesloten op één van de zwaarste instellingen van Nederland en ik durf niet naar buiten

*aai eend*

[Cherry Springs]

Ahh repelsteel

Ik kreeg gister een overval van allemaal verwarrende gevoelens. Het leek opeens best wel eng om naar de universiteit te gaan want ik ken heel veel mensen niet en dan moet ik heel sociaal gaan doen en dan kan ik niet meer dagen achtereen bij mijn vriendje zijn, wat ik juist zo fijn vind. Uiteindelijk zal het vast wel meevallen en hem niet zo erg missen als ik nu denk, tijdens de Utrechtse introductietijd heb ik me ook prima zonder hem vermaakt!

hmnee het is gewoon niet gezond als iemand niet een dag zonder mij kan.
en al acht weken gestopt zijn met roken en dan opeens weer beginnen was écht de druppel
en we missen elkaar nu vet hard en zijn smoorverliefd op elkaar. wat een idiote situatie.
en ik ben echt een heel tolerant vriendje! snijden en drie weken down zijn en bij alles denken dat de relatie over is dat kan ik wel hebben

[darkfairy]

vandaag heb ik eerst lekker uitgeslapen.
en toen met me moeder wezen winkelen.
ik heb eindelijk sportschoenen gevonden die passen.
en ik heb een nieuwe sjaal gekocht 2 nieuwe truien 1 met en 1 zonder col.
een nieuwe ketting en een nieuwe parfum.
daana hebben we nog even boodschappen gedaan.
en verder doe ik het nou rustig aan.

M´n eerste hardloopwedstrijd (12 km) ging goed
Ik zag er werkelijk als een berg tegenop.. was bang dat ik als laatste zou finishen of ´t zelfs niet zou halen.. maar ik heb ´t 20 minuten sneller gelopen dan normaal! ongeveer 10 km/uur ipv 8 km/uur. Echt een record! Fijn ook dat er mensen aan de kant staan die juichen en klappen enzo . Maar 't meest blij ben ik met 't feit dat ik geen laatste ben geworden terwijl me dat van tevoren bijna onontkoombaar leek. Nu blijven trainen voor de komende (en voorlopig laatste) wedstrijd, van 15 km over een heuvelachtig terein.

Cherry Springs schreef:

Ik kreeg gister een overval van allemaal verwarrende gevoelens. Het leek opeens best wel eng om naar de universiteit te gaan want ik ken heel veel mensen niet en dan moet ik heel sociaal gaan doen en dan kan ik niet meer dagen achtereen bij mijn vriendje zijn, wat ik juist zo fijn vind. Uiteindelijk zal het vast wel meevallen en hem niet zo erg missen als ik nu denk, tijdens de Utrechtse introductietijd heb ik me ook prima zonder hem vermaakt!

Hey, kom je naar Utrecht? (sorry, ik ben nogal nonactief hier) Leuk! En wat je zelf al zegt!

En goedzo @ Sarah En tof hoor, interne. (Is nu ook mijn favoriet, , maar eerst over 4 weken mijn eerste coschap maar eens lopen..)

+ knuffel voor Friday! Volg niet heel goed hier, maar je berichtje klinkt echt naar. Kop op, he.
+ Helemaal hetzelfde voor Nijn*. Chick, you'll get through this, you always do.

OT: jaaaa fuck zeg, de hele dag bezig geweest met werken. Thuiswerken heeft voor- én MEGA nadelen. En ik heb stiekem zo'n spijt dat ik volgend week mee ga op kamp. Ik cancel de zondag nog wel, moet wel, maar toch. Waarom heb ik me precies opgegeven? Ik heb geen tijd over, alleen te kort, te kort, te kort... Andere mensen hebben dat gewoon, maar mij maakt het zo gestresst ook nog.
Studeren was wel weer leuk, dat dan weer wel deze week.

[Redhair]

Missy, dank je wel. Ik zal proberen boven water te blijven.

Blijkbaar begin ik weer vocht vast te houden, was vrijdag nog vier ons aangekomen. Het team wil me niet zomaar laten gaan, ik heb een time-out gekregen. Moet nu een week thuisblijven en bedenken of ik dit echt wil. Donderdag een gesprek met de hoofdbehandelaar, dan gaan we kijken of ik echt weer helemaal terug wil vallen of toch een doorstart maken in de deeltijd. Ik heb mijn keuze allang gemaakt. Alleen raar dat het nu al afgelopen is, ik had nog wel een afscheidsweek verwacht.

Gister heb ik het uitgemaakt met vriendje. Vriendje, met wie ik bijna 2.5 jaar samen was. Waarmee ik een jaar heb gewoond. Waarvoor ik met de pep gestopt ben. Tegen wie ik zei dat ik hem niet zou verliezen door de anorexia. Nu heeft zelfs anorexia het op dat terrein gewonnen. Ik kan niet meer constant nemen en niets geven. Ik heb allang geen energie meer voor een relatie, maar heb het nog lang geprobeerd om het vol te houden. Nu is het genoeg. Morgen ga ik nog naar hem toe, na gister lang gepraat te hebben gaan we morgen, in gezelschap van drank, verder praten. Maar mijn besluit staat wel vast. Ik kan niet meer samen zijn met iemand. Ik wil losgelaten worden, door alles en iedereen. Langzaam week ik mezelf van iedereen los. Vrienden bellen niet meer, want ik wil toch nooit wat doen. Nu ik het heb uitgemaakt heb zit ik alleen nog vast aan mama en broer, en die kan ik niet kwijtraken, familie heb je nu eenmaal.

[darkfairy]

@redhair wat rot zeg allemaal *knuffel* wel volhouden he.
@friday ook een *knuffel* voor jou zit je nou nog in de crisis?.

[kroot]

@ redhair: ah wat jammer van je vriendje. Denk er nog goed over na, jullie hebben al zoveel meegemaakt samen.

bleh ben niet blij,somberheid slaat weer toe...

[darkfairy]

@kroot hoe komt het?.

[darkfairy]

dit is nou de 2de avond al aan de alcohol om maar van me gedachtes en angsten af te komen.
dus ook al de 2de avond zonder seroquel dat zal ik morgen wel merken.
maar nou heb ik eventjes geen gedachtes of angsten.
en voor nou voelt dat eventjes goed.

[darkfairy]

me hoofd vult zich weer met gedachtes.
ik zal toch maar eens naar bed toe gaan.

Ifeellikerain schreef:

En goedzo @ Sarah En tof hoor, interne. (Is nu ook mijn favoriet, , maar eerst over 4 weken mijn eerste coschap maar eens lopen..)

Spannend beginnen ze in Utrecht zo vroeg met coschappen dan? Of ben je gewoon een jonge leerling.

Mijn liefde voor bier is niet te bedaren,
want ik hield al van die schatjes
toen die kratjes
nog geel waren.

[darkfairy]

bleh wat een nacht.
en wat een dag.

[darkfairy]

ok ik ondervind weer hoe het is om 2 dagen geen seroquel gepakt te hebben.
ik kan het vanavond pas weer pakken pff.

[IcedEarth]

Redhair schreef:

Missy, dank je wel. Ik zal proberen boven water te blijven.

Blijkbaar begin ik weer vocht vast te houden, was vrijdag nog vier ons aangekomen. Het team wil me niet zomaar laten gaan, ik heb een time-out gekregen. Moet nu een week thuisblijven en bedenken of ik dit echt wil. Donderdag een gesprek met de hoofdbehandelaar, dan gaan we kijken of ik echt weer helemaal terug wil vallen of toch een doorstart maken in de deeltijd. Ik heb mijn keuze allang gemaakt. Alleen raar dat het nu al afgelopen is, ik had nog wel een afscheidsweek verwacht.

Gister heb ik het uitgemaakt met vriendje. Vriendje, met wie ik bijna 2.5 jaar samen was. Waarmee ik een jaar heb gewoond. Waarvoor ik met de pep gestopt ben. Tegen wie ik zei dat ik hem niet zou verliezen door de anorexia. Nu heeft zelfs anorexia het op dat terrein gewonnen. Ik kan niet meer constant nemen en niets geven. Ik heb allang geen energie meer voor een relatie, maar heb het nog lang geprobeerd om het vol te houden. Nu is het genoeg. Morgen ga ik nog naar hem toe, na gister lang gepraat te hebben gaan we morgen, in gezelschap van drank, verder praten. Maar mijn besluit staat wel vast. Ik kan niet meer samen zijn met iemand. Ik wil losgelaten worden, door alles en iedereen. Langzaam week ik mezelf van iedereen los. Vrienden bellen niet meer, want ik wil toch nooit wat doen. Nu ik het heb uitgemaakt heb zit ik alleen nog vast aan mama en broer, en die kan ik niet kwijtraken, familie heb je nu eenmaal.

o lieverd... je hebt vast je eigen weg te gaan...en je bent zelf verantwoordelijk voor je leven, maar ik heb tranen in mijn ogen. Je bent niet iemand die opgeeft. Je hebt zoveel overwonnen....

Never give up

No matter what is going on
Never give up
Develop the heart
Too much energy in your country
is spent developing the mind
instead of the heart
Develop the heart
be compassionate
Not just to your friends
but to everyone
be compassionate
work for peace
in your heart and in the world
work for peace
and i say again
Never give up
No matter what is happening
No matter what is going on around you
Never give up


CONFIDENCE IN ONESELF
Human potential
is the same for all.
Your feeling,
"I am of no value"
is wrong
absolutely wrong.
You are deceiving yourself
We all have the power of thought-
So what are you lacking?
If you have will-power,
Then you can do anything
It is usually said that
you are your own master

H.H. The XIV th Dalai Lama

[darkfairy]

ik heb na 2 dagen toch maar weer me seroquel genomen.
nou moet het nog inwerken en gauw graag.

[Pyro Power]

Redhair schreef:

.

Ik word van jou verhalen verdrietig. Echt. Bij het lezen van je verhalen rollen de tranen over mijn wangen. Die gedachtengangen, die gevoelens. Die je zomaar even op het internet zet. Koude rillingen. Shivers over mijn rug. Kippevel. Ik ken je niet, ik weet niet waar je bent. Maar het idee dat er mensen onder ons zijn die zich zo voelen. Die zo denken. Die het allemaal niks meer uit maakt.

Daar wil ik voor zijn. Mijn schouder geven om op uit te huilen. Op mee te praten. Te steunen in goede en minder goede tijden.

[Yish]

Wauw, wat heb je dat mooi gezegd Pyro Power..

[Until My End]

I gotta say it was a positive day.

Ik ben tante!!!!! Wauw! echt, wauw!

@lentekriebel gefeliciteerd
@friday Door de mensen los te laten die je lief hebt vlucht je weg voor jezelf.
Dat is jammer, maar wel begrijpelijk. Blijf vechten!

lentekriebel schreef:

Ik ben tante!!!!! Wauw! echt, wauw!

gefeliciteerd!

[Neko*]

Mijn opa gaat dood. Hij wil het niet, en hij blijft vechten. Zoals hij het zegt 'ik laat me niet de dood in praten'. Maar er is niets wat er nog wat aan kan veranderen. Het wordt niet beter, het verslechtert alleen. Van de grote opa die altijd zijn eigen groentetuin had en altijd bezig was, is nog maar zo weinig over. Hij maakt wel grapjes over dat hij over 3 weken wel weer met mijn broertje mee kan naar de voetbal. Maar het is helemaal niet grappig want iedereen weet dat dat gewoon niet meer kan. Hij treft voorbereidingen voor wanneer mama verhuisd is, maar volgens mij moet er een wonder gebeuren wil hij überhaupt de kerst nog meemaken. Ik kan gewoon niet voor de derde keer iemand langzaam zien doodgaan. Houdt het ooit op?

[deadlytown]

Neko* schreef:

Mijn opa gaat dood. Hij wil het niet, en hij blijft vechten. Zoals hij het zegt 'ik laat me niet de dood in praten'. Maar er is niets wat er nog wat aan kan veranderen. Het wordt niet beter, het verslechtert alleen. Van de grote opa die altijd zijn eigen groentetuin had en altijd bezig was, is nog maar zo weinig over. Hij maakt wel grapjes over dat hij over 3 weken wel weer met mijn broertje mee kan naar de voetbal. Maar het is helemaal niet grappig want iedereen weet dat dat gewoon niet meer kan. Hij treft voorbereidingen voor wanneer mama verhuisd is, maar volgens mij moet er een wonder gebeuren wil hij überhaupt de kerst nog meemaken. Ik kan gewoon niet voor de derde keer iemand langzaam zien doodgaan. Houdt het ooit op?

Het is gemeen. Dat is 100% waar.

Maar het is geven en nemen in deze wereld dat zal nooit veranderen.
je kinderen zullen waars later met you ook mee maken. het gaat door en door

[Missy1234567890]

Weekendje was leuk en gezellig. Met zwager erbij ging het ook prima.
Zaterdag lekker gesaunad met schoonzusje en gister gezwommen op het park. En wat een fijn weer hadden we, ik ben weer een beetje verbrand

Zo maar eens beginnen met het maken van verse tomatensoep (met tomaten uit eigen tuin van schoonouders) en dan ga ik vanavond sinds 7 weken ofzo weer eens pubquizzen en daar heb ik echt zin in!

[darkfairy]

@lentekriebel gefeliciteerd.

ot.
de week is nog maar net begonnen.
en ik voel me op door al me gedachtes en gevoelens.

[darkfairy]

ok door al die opmerkingen enzo voel ik me heel klein worden.

Sarah schreef:

Spannend beginnen ze in Utrecht zo vroeg met coschappen dan? Of ben je gewoon een jonge leerling.

Allebei, vroege leerling en 3e jaar co-schappen Inderdaad spannend!

OT: waaaaaaah, ik heb nauwelijks weekend gehad en ik verlang er nu echt zó naar! Beetje triest, op maandag al. Maar met veel doen gaat de tijd altijd wel voorbij en ik heb ook genoeg te doen maar toch, die hang naar ergens anders zijn Dat kapotmakende heimwee, verdorie. Het is niet eens echt heimwee, gewoon een naar gevoel wat ik soms heb, alleen ergens anders minder vaak dan hier.
Hup, studeren! That'll work, it usually does Morgen wordt sowieso weer een volle dag.

[Sudoku.]

Ik vind het niet zo leuk dat ze op school beloven te regelen dat ik naar een andere overgeplaatst word, en dat ik er vervolgens niets meer over hoor. En dat mens is er telkens niet. Pff.

[darkfairy]

morgenvroeg dagbehandeling.
en gelukkig morgenmiddag naar de huisarts toe.
dan kan ik me verhaal weer bij haar kwijt enzo.
en morgenavond voor het eerst fyshio fitness.
morgen is het maar van 17:30 tot 18:00 want dan is het alleen een conditie test.
ik hoop dat me gedachtes en me angsten morgen minder zijn dan vandaag.

[kroot]

Vanmorgenvroeg stonden ze al te boren boven mijn keuken. Kom ik even later de keuken in, steekt een man met een grijns zijn hoofd over de rand: zo mevrouw, u heeft lekker geen dak meer! Ze hebben al een houten stellage gebouwd en gaan morgen verder.
En dus mijn wastafel in de badkamer doet het niet. Want de buis is uit de sifon en ik krijg hem echt niet meer terug, dus ik krijg nu natte voeten als ik mijn handen wil wassen.
Morgen voor het eerst weer naar school, ik heb theorie en arrangeren dacht ik.
Nu maar gauw slapen want ik moet de trein van 8.30 hebben. (en ja dat ik voor mij vroeg!)

Dankjulliewel voor de felicitaties! Ik ben vandaag bij hem geweest en het is echt een dotje. Hij lag heel lief te slapen en was erg grappig toen hij de hik had. Liefde <3

Sudoku. schreef:

Ik vind het niet zo leuk dat ze op school beloven te regelen dat ik naar een andere overgeplaatst word, en dat ik er vervolgens niets meer over hoor. En dat mens is er telkens niet. Pff.

Naar een andere school of een klas.
Ik ken het gevoel wel en het is zwaar kut.

[Neko*]

deadlytown schreef:

Het is gemeen. Dat is 100% waar.

Maar het is geven en nemen in deze wereld dat zal nooit veranderen.
je kinderen zullen waars later met you ook mee maken. het gaat door en door

Ik geloof dat ik hier maar even niets op zeg.