Het Grote Lucht Je Hart Topic 114#

[Nebel]

Hmm lange tijd niets gepost...
Ik heb eerlijk gezegd geen idee wie van jullie nog iets van mij weet.
Maakt misschien niet zoveel uit.

Het gaat allemaal even niet meer. Het is teveel, teveel om gewoon mee door te kunnen leven. Een heel kwartaal zonder 1 studiepunt gehaald te hebben, zonder dat ik hiervoor ooit ergens voor zakte.
Esmay, ik mis haar elke dag. Ik kan haar naam niet uitspreken of aan haar denken zonder te gaan huilen. Het erge is dat ik niet meer weet hoe haar stem klinkt, hoe haar lag klinkt. Ik weet nog wel hoe haar ogen waren, groen en stralend, altijd open om iedereen ermee te betoveren. Ze straalde zelfs nog op het eind van haar gevecht, omdat ze bezorgder was om ons dan om zichzelf, omdat ze ons kracht wou geven...
Elke week als ik haar ga bezoeken, de bladeren van haar graf afweeg en het schoonmaak, een nieuwe roos neerleg, zit ie daar, een roodborstje. Zo bijgelovig ben ik niet dat ik denk dat zij het is, maar op de een of andere manier troost het me wel...

En dan verdriet, zorgen, om mijn moeder. Het is vreselijk te zien hoe iemand elke dag meer wegglijdt (depressie, borderline). Vreselijk bang dat ze foute dingen gaat doen.
En dan mijn vriendje, bang om hem kwijt te raken, bang dat ik het niet meer aan kan om er voor hem te zijn. Ik snap zijn verdriet, (zijn ex en ik denk soort van beste vriendin, hij had 2 jaar met haar voordat hij met mij wat kreeg, en heeft het meegemaakt dat zij ziek werd, het zal niet lang meer duren) maar hij gaat er zo slecht mee om. Hij is onredelijk tegen iedereen, ik weet niet meer wat ik ermee aan moet. Ik weet niet hoe ik er voor hem kan zijn, zeker niet als hij me kwetst, ookal meent hij dat niet.

Het is echt allemaal eventjes teveel.

[Redhair]

Moet iets meer op mezelf passen, al een paar weekenden achter elkaar drugs gehad. Gisteravond zeiden mijn huisgenootje en ik dat we dit weekend maar eens niet aan de mdma gingen. Er kwam een vriend en die had pep, dus toen gingen we daar maar aan. Nu even een poosje geen drugs meer dus.

En godverdomme, morgen is het waarschijnlijk voorbij, afgelopen. We weten dat het beter is, maar het is best klote. Maar goed, anders loopt het allemaal uit de hand.

[rare kwast]

zo eindelijk eens thuis... vertrok gister om 16.15 naar mijn werk en kwam vanmiddag om 12.25 thuis..
eerst gewerkt tot half 9 edaarna cursus en nu ff niets.. *valt bijna in slaap*
had gelukkig slaap dienst, maar niet echt veel geslapen dus schiet nog niet op..
ennnnn vergeet ik het bloed mee te nemen om te verwerken..
stomme trut

[Vogelvrij]

Soms voel ik me letterlijk zo minderwaardig, dan heb ik het idee dat je minstens vijftig kilo moet zijn om überhaupt een persoon te worden genoemd of zo, dan voel ik me zo weinig
Oké, oké, op het moment heb ik even een terugvalletje, dat is niet erg, gewoon rustig aan doen en bedenken dat het maar een terugval is. Niet alles is kapot, integendeel. Ik heb gewoon middag kunnen eten. Het ging van de week ook ineens wel weer heel erg goed, te goed misschien. Dus nu maak ik een puzzel, lees ik Harry Potter en laat ik de hond uit. Niet alles hoeft perfect te zijn.

[rare kwast]

vanavond wokken, oke wel lekker enz. maar zooo moe..
en ik ben zoooooo te dik zeker als iedereen van de vrienden groep ineens gaat sonja bakkeren (stom werkwoord en belachelijk dieet) maar goed.. iedereen is nu dus kilo's lichter en en en een vriendin is zwanger en zelfs MET kind blijft zij lichter..
ja dat wordt sonja bakkeren


en voel me echt rot over die fout van vanmorgen.. lekker als je bijna een vast contract krijgt, moet je je baas bellen met het goede nieuws dat de deur dicht zit en jij bloed binnen hebt staan.. grrrrrrr stom stom stom

nah nu maar ff douche en eet klaar maken, dan M halen en nog ff hier wat drinken..

[Yana]

Lieve Sassiefje, ik herinner me je nog en je verhalen ook. Je mag zo lang en zoveel huilen om Esmay als je wilt hoor! Dat betekent alleen maar dat je heel veel van haar gehouden hebt, en dat je het verdriet niet wegstopt. De pijn zal geleidelijk minder worden, totdat het een plaatsje heeft. Je zult er vast nog wel eens intens verdrietig om kunnen zijn, maar dan zal het niet meer alle dagen van je leven innemen. Succes ook met je moeder en vriend.

@OT: Ik voel me echt best wel goed. Ok, de weegschaal was weer even een dip.. maar ik heb nu besloten dat ik er gewoon niet meer op ga staan. Vanmorgen stond ik naakt voor de spiegel en ik voelde me..ok. Voor het eerst sinds drie jaar geen rode vlekken en stom jeukend eczeem. Ik weet niet wat er is gebeurd, maar eindelijk.. éindelijk voel ik me weer eens een mini beetje mooi als ik in de spiegel kijk. Ik vond zelfs mijn buik ineens meevallen. Ok, die weegschaal maakte me daarna niet gelukkiger, maar ik had net gegeten en mn kleren aan. Relativeren, daar gaat het om. Maandag als nieuwe stap nemen om te stoppen met wegen. Helemaal. En verder heb ik brownies in de oven staan! Volgens mij eet ik vandaag echt mega goed, en ik tel niet eens!

[Heksjuh]

Anneka schreef:

In tuindorp, naast station overvecht in de flat aan de van lieflandlaan.
Gaat al in per 1 december, echt zo snel gewoon heb er echt zin in.
Eventjes je post gelezen over je hospiteren, als je zelf nog niet het gevoel hebt dat je op kamers wilt moet je het ook niet doen. Kun je beter nog eventjes wachttijd sparen (als je die hebt) of rondkijken er mss wel iets op je pad komt (bij vrienden of bekenden in huis viavia dus). Thuiswonen het eerste jaar van je studie heb ik als prettig ervaren. Je hebt daarna ook nog 3/4 jaar de tijd om van het studentenleven te genieten, op kamers gaan kan dus ook nog wel eventjes wachten.

1 december is inderdaad al snel!
Ik heb na dit jaar nog vijf jaar, tijd zat Alleen het reizen is soms wel vermoeiend, maar dat hou ik nog wel een jaarte vol

coopergirl schreef:

het psychologie tentamen wat ik niet geleerd had (alleen zondagochtend een samenvatting gelezen + op weg naar school in de trein)... Heb ik een zeven voor *vreugde dansje maakt*

~~dolce~~ schreef:

Kyra is ziek... ze heeft de kattenziekte.
Ze was niet ingeent bij 9 en 12 weken en ik wilde het deze week doen, totdat ze vandaag ziek werd. Ik naar de dierenarts.. Nu kan het niet meer, het is kijken of ze opknapt of dat ze dood gaat. |
Het is ook besmettelijk voor tommy, tommy is nu apart van Kyra..

in het ergste geval ben ik sraks mijn beide katten kwijt...dan moeten ze mij ook maar opsluiten

Ik haat mezelf. het is mijn eigen schuld.,

Is tommy wel ingeent? Want dan is de kans toch niet zo heel groot dat hij ook ziek wordt?
Natuurlijk is het niet jouw schuld. (})

Roosje schreef:

Maar ik had een 80 voor mn mondeling engels en een 89 en een 95 voor nederlands!

En jij en je vriendje gefeliciteerd met jullie jaar samen!


Sassiefje: ik kan me wel voorstellen dat je het nu even moeilijk hebt. (})

rare kwast schreef:

en voel me echt rot over die fout van vanmorgen.. lekker als je bijna een vast contract krijgt, moet je je baas bellen met het goede nieuws dat de deur dicht zit en jij bloed binnen hebt staan.. grrrrrrr stom stom stom

Iedereen kan wel eens een fout maken. Niet zo boos op jezelf zijn

Sjanne: ik studeer diergeneeskunde, dus als je daar iets over wilt weten mag je het vragen

Ik word een beetje gek van mezelf af en toe. Nu dus. Zoveel emoties en ik heb geen idee wat ik er mee moet doen. En wat ik moet doen weet ik ook niet.
Ik kan echt geen dingen subtiel maken en ik wil ook niet gewoon zeggen nee zeggen, want dat komt zo hard over. Dus ik probeer me er subtiel uit te praten, alleen volgens mij kunnen jongens echt geen subtiele hints begrijpen.
Zal ik eerlijk zeggen dat ik niet meega naar een feestje omdat ik moe ben, morgen vroeg op moet, moet leren voor mijn tentamens, een beetje ziekig ben omdat ik ongesteld moet worden (waarom ben ik een week van tevoren al misselijk daarom?), ik niet van feestjes hou en ik gewoon thuis in mijn bed wil liggen, of zal dat hem kwetsen? Ik wil hem niet kwetsen. Maar ik wil ook niks tegen mijn zin doen.
Was het leven maar simpel. Leuk en simpel. En begrepen jongens subtiele hints maar. Dan was het al een stuk makkelijker.
En was er maar een vriendinnetje online want die had vast wel geweten hoe ik me hier uit praat zonder te kwetsen want ik heb geen ervaring met jongens.

Edit: toen ik het iets minder subtiel zei, begreep hij wel dat ik niet meega vanavond. Hij is wel lief, hij deed zoveel moeite om me mee te krijgen. Volgens mij is hij nu teleurgesteld, want hij vroeg 'maar we houden wel contact'. Nu voel ik me helemaal schuldig. Wat is dat nou weer voor opmerking? Omdat ik niet meega naar een feestje verbreek ik ook maar meteen alle contacten?
Jongens zijn te moeilijk om te begrijpen. En ik begrijp me zelf ook niet, want waar maak ik me druk om?

[Nijn*]

@ Sassiefje: ik 'ken' je nog wel hoor! Vind het moeilijk om je berichtje te lezen, ik heb het idee dat het al zo lang slecht met je gaat, ook door het verdriet om je vriendin, je verdient nou eindelijk wel eens wat fijns! Wat Yana al zegt, je kan zo lang om iemand rouwen als jij wilt, als je je verdriet maar niet wegstopt. Verder wil ik je heel veel sterkte wensen en ik hoop voor je dat je nog steeds de kracht hebt om door te blijven gaan! Knuffel!

@ Yana: meis, wat ben je goed bezig! houden zo!!

OT: Net terug van de HU Amersfoort, jezus nu weet ik helemaal niet meer wat ik moet kiezen. Die opleiding leek me zo ontzettend leuk, heb ook een proefles meegedaan en dat was zo tof! Maar nu heb ik ontdekt dat ik 'm ook als post-hbo kan doen, na eventuele WO opleiding, dat zou ook zo tof zijn! Omg, ik wil alle studies tegelijk doen, zou dat kunnen? Behalve dat het verschrikkelijk is om zo besluiteloos te zijn, ben ik ook blij dat ik me zo voel, het bewijst wel dat ik me in ieder geval druk maak om m'n toekomst.
Verder heb ik net muffins gebakken die ik zometeen tot 'prinsessen-muffins' ga maken, voor m'n vriendinnetjes die 18 zijn geworden en vanavond een superfeest geven. Daar heb ik ook wel weer zin in. Ik kan het wel, gewoon leven. Gewoon zoals iedereen dat doet, het hoeft niet allemaal klote te zijn.

[blurred]

Ik heb geen zin meer om mezelf ontzettend gespannen te voelen zonder dat ik daar een aanwijsbare reden voor kan vinden. Ik heb geen zin meer om mezelf constant zo verschrikkelijk alleen te voelen omdat er slechts 1 persoon die me me echt helemaal kent en begrijpt. Ik heb geen zin meer om constant tussen suffe mutsen in te leven die alleen maar bezig lijken te zijn met het neuken van zoveel mogelijk mannen en het zo oppervlakkig mogelijk houden van hun leven.

Ik ben wel verschrikkelijk blij dat die ene persoon me echt helemaal kent, dat ik altijd bij hem terecht kan met al mijn buien, leuke dingen en rariteiten. Ik ben blij dat het herfst is want ik houd verschrikkelijk veel van dit seizoen. Ik ben blij dat ik gisteren zulke leuke mensen tegenkwam in de trein en dat ze zo spontaan een gesprek aangingen. Ik ben ook blij dat alles hier bijna ten einde loopt en dat ik aan iets nieuws ga beginnen, hoewel dat stiekem ook wel eng is en misschien voor meer onderhuidse stress zorgt dan dat ik zou willen.

En ik hoop zo verschrikkelijk dat ik die kamer in onderhuur mag nemen, en niet het meisje dat volgende week nog komt kijken. Ik hoop dat ik mezelf vandaag niet helemaal blut heb gekocht aan Sinterklaaskadootjes, ik heb er wel veel geld aan uitgegeven. En ik hoop natuurlijk vooral dat de mensen de kadootjes die ik voor hen uit heb gezocht leuk vinden! Momenteel hoop ik vooral ik dit weekend goed doorkom. Ik kan er zo suf en depri van worden als ik alleen ben en niet zoveel mensen spreek...

[blurred]

@ de rest

Het valt me op dat veel mensen hier erg bezig zijn met hun uiterlijk en hoeveel ze wegen.

[Nebel]

blurred schreef:

@ de rest

Het valt me op dat veel mensen hier erg bezig zijn met hun uiterlijk en hoeveel ze wegen.

Ja dat is zo, maar dat soort problemen komen veel voor. Ik ben heel blij dat de meiden hier een hun hart erover luchten, al lijkt dat misschien niets op te lossen, daardoor leven ze niet in hun eigen wereldje. En ik heb ook niet het idee dat mensen hier andere mensen triggeren, of iedereen die over zijn liif in de knoop zit echt een eetstoornis heeft...

@Yana: dankje, en wat een positieve post, ik ben blij voor je !
@ Nijn: ook bedankt... ik heb sinds kort ook weer contact met een psycholoog, zij denkt dat ik PTSS heb. dat zou wel wat dingen verklaren. Over twee weken begin ik met EMDR, heeft een van jullie daar misschien ervaring mee?
Er zijn gelukkig ook dingen die veel beter gaan, bijvoorbeeld ik heb al 1,5 jaar een gezond gewicht en bijna geen anorectische terugvallen. Daar ben ik heel blij om.
Ik probeer te genieten van alle positieve dingen om me heen, ik heb mijn propedeuse in een jaar gehaald, ik heb veel nieuwe vrienden en lieve zorgzame ouders. Mijn vriendje is ook heel lief, alhoewel het contact nu een even een stuk slechter gaat. Ik hoop dat we samen sterk genoeg zijn om deze tijd door te komen.
Ik vind het moeilijk om mijn tijd te nemen voor het rouwen, omdat ik bang bent dat mijn omgeving het niet begrijpt. Ik krijg af en toe opmerkingen van; het is nou toch alweer een tijdje geleden, joh. Terwijl dat voor mij helemaal niet zo is, het lijkt nog als gister. Ze is ook nog maar een paar maanden geleden overleden.

[Daantje_0705]

HaWaHaai schreef:

*knuffel*
Bij een stage is alle begin moeilijk, zeker als je door overmacht dan ook nog bijvoorbeeld te laat komt. Je vat dingen dan snel 'erger' op dan ze zijn. Probeer het nog even aan te zien en spreek je begeleider anders eens aan op het feit dat je je niet prettig voelt bij deze werkwijze. Meestal (tenminste, bij mij) wordt een stage pas leuk als je wat dingen echt kunt doen en ook wat meer en persoonlijker contact met je begeleider krijgt, maar dat moet groeien.

Dankjewel M'n vorige stage was wel gelijk heel leuk dus vandaar dat dit nu echt een beetje tegenvalt en ik m'n collega's van m'n vorige stage echt mis enzo. Ik heb stille hoop dat ik maandag het lab op mag en hoop dat m'n begeleidster dan ook even met me komt praten want ik vind het nu allemaal nog zo vaag en onduidelijk en daar kan ik niet zo goed tegen.

Ow, en maak je niet te druk om dat parkeren. Mijn vriend is buschauffeur maar kan ábsoluut niet parkeren met een gewone personenauto. We gingen vorige week bowlen en bij de bowlingbaan was nog een heel klein plekje waar hij wel in kon maar hij ging scheef en toen gaf ie het op, volgende parkeerplaats was fileparkeren toen stond ie een halve meter van de stoeprand, daarna konden we gelukkig zo een vak inrijden maar moesten we wel een kwartier terug lopen

Ik droom iedere nacht over ons nieuwe huis. Vandaag weer even wezen kijken, zo leuk om te zien, ook al is het van een afstandje. Alle ruiten zijn geplaatst, ook die in de schuifdeur. Daarnaast hebben we een voordeur. Het huis is nu dus echt dicht, we kunnen niet meer inbreken om te kijken hoe ver ze zijn..
Argh, ik vind dat wachten zo vervelend Vorig jaar kochten we dit huis en nu zijn mijn schoonzus en haar vriend ons gewoon nog voor; zij kochten hun huis ergens in augustus en verhuizen voor de kerst. Dat is echt het nadeel van nieuwbouw; wachten.
(Maar stiekem vind ik ons huis véél mooier dan dat van mijn schoonzus. Hun huis was ietsje duurder, maar is heel slecht geïsoleerd (dat van ons juist heel goed, label A waarschijnlijk, zij komen nooit boven de D uit), hun slaapkamers zijn kleiner dan die van ons, ze wonen recht tegenover een Gamma, dus kijken uit op een parkeerplaats en een lelijke glimmende loods, hun huis is 20 jaar oud, ze wonen in een dorpje en ook nog eens in een rotbuurt (wij wonen straks op loopafstand van het centrum van Maastricht)... Dat is het wachten wel waard, vind ik )

Ik ga maar weer verder met verheugen

(Voor de geïnteresseerden, 3 wazige foto's van ons huis (en de rest van de huizen ) : Klik! Op de eerste foto is het niet het linker huis, maar de rechter, die met een ruit in de schuifdeur dus )

[Vogelvrij]

blurred schreef:

@ de rest

Het valt me op dat veel mensen hier erg bezig zijn met hun uiterlijk en hoeveel ze wegen.

In mijn geval: ik ben niet echt bezig met mijn uiterlijk, ik ben bezig om gezond te worden. Als ik me niets aantrek van mijn gewicht, zoals de afgelopen weken, val ik meteen kilo's af. Niet handig als je sowieso al te weinig weegt

OT: Aankondiging voor Één vandaag: "Mensen zappen steeds sneller weg als er ellende zoals in Darfur op televisie komt. Het lijkt erop dat mensen immuun geworden zijn."
Hm... Ik denk juist dat mensen helemaal niet immuun geworden zijn, maar eerder verzadigd. Op de televisie hebben we tenminste nog de keuze om weg te zappen van akelige dingen, als je ze zelf meemaakt niet. Dus wat zou er mis mee zijn om die keuze niet te gebruiken?

Ik ben een beetje emotioneel vandaag. Ik zapte weg toen ze op het nieuws over rellen begonnen, ik ga altijd huilen bij mensenmassa's en wapenstokken. Maar verder voel ik me wel weer oké

Tegen m'n gewoonte in post ik nu een keer vanaf m'n ouders. Ik voel me zo beroerd sinds vanmiddag. Ik wil eigenlijk alleen maar janken.
Kutspanning.
Ik heb maar oxazepam genomen en ben nu wat rustiger, om niet te zeggen hersendood. Maar ik heb de hele middag niks aan m'n studie gedaan, en nu voel ik me superschuldig. En kwaad op mezelf.
Dus ik ga me zo toch maar bij mekaar rapen en één reading quiz maken, hoe duf ik nu ook ben, dan is dat in ieder geval gebeurd.
Hopelijk voel ik me morgen wat beter...

De papieren van brinkveld zijn nog niet binnen. Helaas. Ik hoop maar dat het allemaal niet te lang gaat duren. Maaaaarrrr, nu ben ik lekker even bij mijn ouders, weekendje verlof . Vanmiddag eerst met een vriendin de stad in geweest. Ik was op zoek naar een broek, maar die missie is niet geslaagd, wel een shirtje gevonden . Het is de bedoeling dat ik nu steeds meer op verlof ga en eventueel ga ik misschien eerst nog met ontslag voordat ik naar brinkveld ga. We zullen het allemaal wel zien. En oja, die medicijnen die ik had uitgekozen zijn toch niet zo perfect als ze leken te zijn. Ik ben tóch de hele dag moe (wat nou juist niet de bedoeling was bij dit medicijn) en ik krijg weer vreetkicks en daar word ik écht niet gelukkiger van. Dus als dit zo door blijft gaan stop ik er gewoon weer mee.

Yana schreef:

Je verhaal raakt me, moest er even van slikken. Ik zoek naar woorden om je te vertellen dat het wel degelijk uitmaakt of jij bestaat of niet. Dat de mensen nu nooit een graadmeter zijn voor wat er nog komt of komen kan. Je leven heeft betekenis voor íedereen met wie je in aanraking komt, zowel in "goede" als in "kwade" zin. (Wat natuurlijk niets anders is dan de interpretaties die wij er aan geven).

Als de oude contacten die je hebt opgedaan niets anders dan vluchtigheden zijn gebleken, ga dan op zoek naar nieuwe. Twee jaar geleden zat ik thuis verdrietig te wezen dat mijn gehele bestaan maar uit één persoon bestond. Nu heb ik soms teveel mensen die met me willen afspreken. Het kan anders worden, echt. En, hij is weliswaar niet in real life, maar toch... *knuffel*. "Because you're worth it"

dankjewel. dit hielp me dus echt.
Vanaaf uit, naar de stad. laat me lekker meeslepen, slaapplek geregeld enzo, heerlijk

Sassiefje schreef:

@ Nijn: ook bedankt... ik heb sinds kort ook weer contact met een psycholoog, zij denkt dat ik PTSS heb. dat zou wel wat dingen verklaren. Over twee weken begin ik met EMDR, heeft een van jullie daar misschien ervaring mee?

Ik heb inmiddels een aantal sessies EMDR gehad, dus als je vragen hebt mag je me pmmen ofzo.

OT: verjaardag was wel oké. Soort van tante beetje raar gesprek mee gehad, maar oké. Ben wel doodmoe nu. Had een megaeng jurkje aan met m'n zwarte laarzen en m'n zusje ontweek me best wel erg maar deed soms ook weer of er niks aan de hand was. Oh en het eten begint nu echt doodeng te worden, heb zoveel moeilijke dingen gegeten en ik weet niet meer of het binnen normaal valt en of de weegschaal dinsdag nog redelijk staat. Ik wil gewoon niet meer aankomen..

Gisteravond was echt liefde! Hoilahoilahoilahoilahoi <3 Niet uit te leggen, maar heel erg tof. Vandaag t werken ging erg goed, tegen verwachting in, eigenlijk. Maar dat komt ook omdat ik nu meer op deze locatie kom te werken. En open kaart spelen is in eerste instantie niet makkelijk, maar uiteindelijk voelt het wel goed. Ik heb alleen nog maar positieve reacties gehad, en nu begint het ook gevoelsmatig een beetje te komen dat het niet erg is als ik me een keer kut voel en daardoor wat minder functioneer. Ik vind het best goed van mezelf!
Ennnn ik heb duisentzin in vanavond, want buiten mijn vaste groepje gaat er ook een andere vriendin van me mee, die blijft slapen. Ik hoop/weet dat het gezellig word. Maar dat zal wel!

@ Heksjuh: Ik zou zoveel willen weten, en daar kan ik jou toch niet mee bombarderen.

Ik ga geen heel verhaal zitten typen over wat ik voel enzo. Ik doe maar net alsof ik me goed voel, maar dat is eigenlijk helemaal niet zo. Ooit hoorde ik iemand zeggen dat verleifdheden van de middelbare school nooit echt heel serieus zijn, maar wat is dan wat ik voel? Ik heb het al opgegeven om te proberen om over hem heen te komen, want het lukt gewoon echt niet. Misschien geef ik het te snel op, maar anders zit ik alleen mezelf toch maar een beetje voor te liegen. Het gaat vast ooit wel over.

[Nienna*]

@ Sassiefje: Ook ik heb EMDR gehad tegen een post-traumatische stress-stoornis. Mocht je meer willen weten, staat mijn PM voor je open!

[Redhair]

Ik wil helemaal niet dat het voorbij is, dat het over is. Het duurde maar zo kort en het doet me meer dan ik verwacht had. Ik wil niet dat het voorbij is maar hier mee doorgaan is ook zo moeilijk. Godverdomme, godverdegodver.

[Nijn*]

Wow. Was dat even dé Super Sweet Eightteen of the Year! O mijn god, het was geweldig. Cocktails, een karaoke-set, dansmuziek, hapjes en ons geweldige cadeau! Ze vonden mijn kleine cadeautjes ook heel erg leuk! Wauw, ik heb gewoon zoveel gelachen vanavond dat ik er echt buikpijn van kreeg. Zó ontzettend genoten, met al m'n vrienden bij elkaar, met de vrienden van haar broer en mijn broer en wauw. Kan het leven niet gewoon alleen maar uit dit soort dingen bestaan? Hmm,, vanavond ben ik even gelukkig <3

[Hawahaai]

Daantje_0705 schreef:

Dankjewel M'n vorige stage was wel gelijk heel leuk dus vandaar dat dit nu echt een beetje tegenvalt en ik m'n collega's van m'n vorige stage echt mis enzo. Ik heb stille hoop dat ik maandag het lab op mag en hoop dat m'n begeleidster dan ook even met me komt praten want ik vind het nu allemaal nog zo vaag en onduidelijk en daar kan ik niet zo goed tegen.

Ow, en maak je niet te druk om dat parkeren. Mijn vriend is buschauffeur maar kan ábsoluut niet parkeren met een gewone personenauto. We gingen vorige week bowlen en bij de bowlingbaan was nog een heel klein plekje waar hij wel in kon maar hij ging scheef en toen gaf ie het op, volgende parkeerplaats was fileparkeren toen stond ie een halve meter van de stoeprand, daarna konden we gelukkig zo een vak inrijden maar moesten we wel een kwartier terug lopen

Succes met je stage, ik hoop dat het de komende tijd wat leuker en fijner wordt voor je. Maar overweeg eventueel wel om het met je begeleider te bespreken, want sommige begeleiders hebben gewoon niet in de gaten wat de student voor begeleiding of handelingen wil. Die hebben gewoon een plaat voor hun kop en gaan door met hun eigen werkzaamheden, terwijl ze er zelf voor gekozen hebben om een stagiaire te nemen.
Over dat parkeren: ik parkeer liever ook wat verder weg, als ik daar makkelijker kan parkeren. Helaas kon dat die keer (en vaker) niet, omdat er een evenement in de buurt van het zwembad was, waardoor alles vol stond en verkeersregelaars aanwijzen waar je heen kunt.
Vandaag een nieuwe kans *zucht*. Ik heb ook helemaal geen zin in die wedstrijd, ik wil geen 100 rug zwemmen. Bah.

@ sassiefje
Ik zou eerst ook EMDR therapie krijgen.
Maar ik ben weg gegaan bij die psychiater. Dus het is uiteindelijk niet door gegaan.
Ik hoor hele positieve dingen over EMDR, en dat PTSS daardoor ook 'vrij snel' opgelost zou kunnen zijn. Veel succes & sterkte!

--

Ik voel me van binnen echt zo onwijs kut
En dan gaan we nog uiteten vanmiddag.
Ik hoop dat ik haar morgen kan uitleggen, dat ik het niet lang volhoud.
Ze weet het. Maar wat kan ze doen? Mij laten opnemen? NEE!

[kroot]

Vanmiddag ga ik weer naar een concert. DIt keer de Carmina Burana, een beetje afgezaagd, maar toch wel leuk.
En ik zit met een dilemma: ik moet eigenlijk dinsdag bij een koor proefdirigeren, en ik heb nog steeds geen muziek ontvangen. Krijg ik net een mailtje met daarin wat links naar van die piep-knor midifiles. Ze verwachten dus nu dat ik een repetitie voorbereid naar aanleiding van midifiles. Maar ik wil gewoon een partituur! Moet ik dit nu accepteren, of gewoon zeggen dat ik dit niet doe???

[rare kwast]

ik haat deze maanden, ik haat december, ik haat mezelf, ik haat mn leven..
(nee ik zit niet vol met haat)

Nijn* schreef:

OT: Net terug van de HU Amersfoort, jezus nu weet ik helemaal niet meer wat ik moet kiezen. Die opleiding leek me zo ontzettend leuk, heb ook een proefles meegedaan en dat was zo tof! Maar nu heb ik ontdekt dat ik 'm ook als post-hbo kan doen, na eventuele WO opleiding, dat zou ook zo tof zijn! Omg, ik wil alle studies tegelijk doen, zou dat kunnen? Behalve dat het verschrikkelijk is om zo besluiteloos te zijn, ben ik ook blij dat ik me zo voel, het bewijst wel dat ik me in ieder geval druk maak om m'n toekomst.

Ennn... voordeel: wat je ook kiest, je gaat het in ieder geval leuk vinden!
Beter dan dat je iets kiest terwijl je niks leuk vindt

'Nee, allstars in maat 36 worden niet meer in Nederland geleverd, omdat de gemiddelde damesschoenmaat op dit moment 40 is. Je kunt wel overal vragen of ze nog restanten hebben, maar verder geef ik je weinig hoop'. Kut, maar ik draag áltijd allstars. Bah bah bah.

Medúlla schreef:

'Nee, allstars in maat 36 worden niet meer in Nederland geleverd, omdat de gemiddelde damesschoenmaat op dit moment 40 is. Je kunt wel overal vragen of ze nog restanten hebben, maar verder geef ik je weinig hoop'. Kut, maar ik draag áltijd allstars. Bah bah bah.

Hebben ze dan geen 'kinderschoenen' collectie? Die loopt toch wel tot en met maat 36?

[moon]

sorry ,
deze vond ik op de site van de goldenretrieverclub en ik vind 'm zoooooo lief! Ik dacht misschien worden meer forummers met mij blij van dit lieve plaatje, haha
hmmm, ik geloof dat ik in een positieve bui ben, geen idee hoe dat komt.
Als ik dat zie wil ook plotseling ook wel weer een nieuw hondje, hoe moeilijk ik het ook nog steeds heb met het verlies van Noeska.

[Heksjuh]

sjanne067 schreef:

@ Heksjuh: Ik zou zoveel willen weten, en daar kan ik jou toch niet mee bombarderen.

Van mij mag het hoor

Moon: echt een lief plaatje!

Ik heb zo'n buikpijn en ik heb het koud en ik ben misselijk.
Ik had gisteren eigenlijk meer moeten leren, want nu heb ik echt geen zin maar het zal wel moeten.
Ik ben blij dat er geen trainen is vandaag. Mijn trainer had me nog een berichtje gestuurd vanmorgen, dat de training niet door ging. Gelukkig wist ik het al, want op de tijd dat hij het stuurde zou ik al in de trein gezeten hebben. En dan was ik er pas achter gekomen als ik al aangekomen was, want het geluid van mijn mobiel staat uit. Dan was ik echt niet blij geweest als dat echt was gebeurd

[indigo]

@PixelDansje: je hoeft helemaal geen ernstige problemen hebben om hier te posten hoor! Gewoon lekker je hart luchten
@Sassiefje: ik herinner me je ook nog. Wat naar dat het niet zo goed gaat, sterkte!
@de rest die het nodig heeft: *stuurt energie om iedereen zich wat beter te laten voelen*

OT: whoej, hehe, eindelijk. Gewoon een normaal mailtje terug. Was die ontkenning van mij nou zolang nodig? Anyway, drukke week gehad, dus ik was blij dat ik gisteravond al thuis kwam. Het was wel erg leuk gister, gevoetbald (dat kan ik dus écht niet ) en veel gelachen. Wordt leuk in de vakantie . Nu heb ik spierpijn en ga ik lekker mijn kamer opruimen en vooruit werken

Edit: hahaha hij is een beetje bang voor mij geloof ik, zodra ik online kom wegsneaken hè. Okee. Dan wacht ik nog wel even.

Hmm ik voel me even niet zo goed. Nu ik thuis ben mis ik mijn kat weer enorm erg. Daarnaast staat hier al de hele dag depressieve klassieke muziek op. Ik kan wel janken, mijn hele leven staat weer op zijn kop. Wat moet er nou van mij terecht komen? Ik kan toch niet mijn hele leven steeds maar weer terug gaan naar een of andere kliniek. Dit leven is niet voor mij gemaakt. Ik kan de eisen van deze maatschappij gewoon niet aan. pffff. Wat moet ik nou?

@Medulla, kindermaten allstars werken mss wel, en anders via internet al geprobeert te zoeken?
@Moon, super lief plaatje idd

ot:
Het meisje dat nu nog op mijn kamer zit belde net, echt super relaxed ze heeft een kledingkast achtergelaten, oftewel dat scheelt mij alweer een kleine 100 euro. Daarbij kan ik voor een leuk prijsje het laminaat overnemen, wat weer veel werk scheelt. Ook kan ik er woensdag al in, terwijl zaterdag pas de huur ingaat *vrolijk is*. Wel moet ik snel een sleutel regelen zodat ik de deur op slot kan doen, beetje arelaxed als mn laptop enzo daar liggen en andere mensen op mn kamer kunnen komen .

Zometeen weer is werken bij de oudjes, en nu zit ik maar te soggen en te zoeken voor spulletjes voor mn kamer. Echt ik kan onderhand nergens anders meer aan denken .
*zichzelf een schop geeft en naar boeken dwingt te gaan*

[Pruts0r]

Het gíng net allemaal eens niet helemaal fout, zoals de afgelopen dagen wel het geval was. Was net met mam en mijn broertje aan het winkelen en nja, ik wilde dus naar huis, aan mijn huiswerk werken. Kom ik mijn oom tegen: "Hey, wat doe jij hier?" "Ja, effetjes met mam naar de winkels, ik ging effe kijken voor de nieuwe Blackfield DVD, wil weten hoe duur die is.""Oh, dus mam is hier ook ergens?""Ja."

"Oh, ga dan maar effe zeggen dat je moeder nog effetjes weg moet blijven. Je stiefvader heeft net gebeld of ik een pilsje wilde komen drinken. Hij wilde praten over je vader. Had hij net ruzie mee gehad aan de telefoon."

Ja, nu mogen mijn ouders helemaal doodvallen. Als ze gaan klagen over wat die ander heeft gezegd ga ik wel gewoon weg. Ik ben het helemaal zat om van de ene ouder te horen wat de ander fout doet Dat ze maar eens eerst naar zichzelf kijken. Zit ik eindelijk in een fijne periode, maar dan moet ik steeds weer dat gezeik aanhoren. Van pap: "Ja, ik vind dat je moeder en stiefvader te onvoorzichtig zijn, want je mag 's avonds om 11 uur gewoon nog van daaruit een half uur naar huis fietsen."
Mijn moeder:"Ja, pap die houdt jullie veel te veel aan het lijntje." Nja, echt duidelijk voorbeelden kan ik niet vinden zo gauw, maar het enige dat ze doen is elkaar alleen maar blijven afzeiken. En dan reken ik het gezeik van beide kanten op MIJ nog niet mee.

Dat ze maar lekker allemaal stikken. Als het zou kunnen, zou ik NU meteen hier mijn spullen inpakken en ergens anders gaan wonen. Nja, dan maar zo snel mogelijk op kamers gaan. Ook al gaat dat wss grandioos mis. Liever dat dan continu in dat gezeik zitten. Leuk hoor.

[Vogelvrij]

@lentekriebel: *knuffel* Vervelend is dat hè, als je het gevoel hebt dat je gewoon niet in deze maatschappij kan functioneren? Ik vraag me af of dat wel echt aan ons ligt, ik heb eerder het idee dat de maatschappij gewoon teveel van de mens eist. Heel leuk dat veel mensen dat wel aankunnen, maar niet echt raar dat er ook een hoop afhaken, zoiets.

OT: Ja, vandaag gaat het wel weer aardig En tosti's<3

Hmpfffffffffffffffffffffffffffffffffff.

Juh. Het leven is leuk. Het is allemaal zó mooi. Zelfs al moet ik een tekst vertalen voor geld en is de hele faculteit diep teleurgesteld als ik het niet goed doe

[duivelaartje]

Ik las net in m'n boek dat er stond: "[...] en op dat moment zij hij [...]"

Omg, wat erg. Ik heb een minuut verbaasd naar het boek zitten staren.

[rare kwast]

net ff mn bed terug in gekropen.. ff slapen maar wil nu weer terug, ik ben zo moe
ik wil de dekens over mijn hoofd trekken en wachten... maar waarop ga ik wachten?

[blurred]

duivelaartje schreef:

Ik las net in m'n boek dat er stond: "[...] en op dat moment zij hij [...]"

Mag ik in al mijn nieuwschierigheid vragen welk boek dat is?

[duivelaartje]

blurred schreef:

Mag ik in al mijn nieuwschierigheid vragen welk boek dat is?

Zelf van Yann Martel (vertaald boek dus).

@ Heksjuh, wat is dat dan psies vcoor pil?


ik ben moe, moe, moe. En mn handen blijft maar papiermache zooi zitten, pfff

strompel en kuch. Even naar het ziekenhuis morgen om antibiotica te vragen. Want ik ben en blijf ziek. Mama had gisteren haar 50-jaar feestje. Ik ben erg benieuwd hoe ze het gehad hebben. En ik zit radio 538 te luisteren via internet want youtube ligt er uit. En mn vader heeft me ingeschreven voor een nieuwe studie. En ik weet nog helemaal niet hoe leuk ik dat vind. De studie wel, maar....Nederland. En ik voel me helemaal niet goed. Verdorie.

[rare kwast]

het lijkt net als of ik in gevecht ben met lucht of iets wat niet is/bestaat
maar volgens mij kan je beter tegen lucht vechten, dat win je makkelijker
waarom mag/kan ik nou niet gewoon opgeven, gewoon rust

[Nijn*]

Life’s but a walking shadow; a poor player,
That struts and frets his hour upon the stage,
And then is heard no more: it is a tale
Told by an idiot, full of sound and fury,
Signifying nothing.

De woorden blijven door mijn hoofd galmen, niet omdat ik er nu een essay over moet schrijven maar omdat ze zo pijnlijk waar zijn. Het leven is leeg. Gisteren was geweldig, maar nu ben ik weer alleen en val ik terug in mijn oude ritmes. De leegheid, de oppervlakkigheid is terug, is dit nou het leven? God, ik haat mezelf en alles wat ik doe/denk/zeg op dit moment zó erg..

[Heksjuh]

QP schreef:

@ Heksjuh, wat is dat dan psies vcoor pil?

Noscapect: http://www.consumed.nl/medicijnen/37...Roter_zelfzorg
Op het doosje staat 'bij prikkelhoest of bij droge hoest'.
Het heeft bij mij wel goed geholpen.

duivelaartje schreef:

Zelf van Yann Martel (vertaald boek dus).

Misschien ligt het aan de vertalers. Had hier laatst een supermooi jeugdboek, waar dat dus ook minstens drie keer in stond! Ergerde me blauw.

En morgen wordt er hier alweer gestaakd wrs? Het gaat gewoon om veel specifiekere dingen dan niet naar school willen, maar luisteren.. ho maar.
/erger

[duivelaartje]

Ik word echt gek. Ik moet zoveel doen en het past gewoon niet! Gister heb ik twee practica en twee hoorcolleges van Organisme uitgewerkt en ik moest er nog twee doen, maar daarvan staat de ppt nog niet op internet.

Vandaag heb ik drie hoorcolleges van Genoom uitgewerkt en fucking 90 bladzijden engels gelezen. En nou zie ik net tot m'n schrik dat de werkcolleges van Organisme heel anders zijn dan van Genoom. Ik moet twee artikelen lezen, waarvan één 3 blz. in het nederlands over apen, maar die ander is vijftien pagina's in het engels over Darwin. Dárwin, jesus, dat vind ik echt niet interessant ofzo.

En ik heb al zoveel gelezen en ik moet nog veel meer lezen en nog een agenda maken en mensen terugmailen en daar heb ik gewoon geen fucking tijd voor.

Ik lees nog 4 pagina's van dat rotartikel, ga dan agenda'tje mailen en dan lekker the dag after van paul de leeuw zien. Morgen zien we wel weer verder.

Oooh shit en het verslag is ook nog niet geedit en dus nog niet ingeleverd bij onze tutor. Ik moet ook echt overal achteraan.