Zo:
- - -
De oudheid; voorwoord.
Wat de geschiedenis als begrip inhoudt, ga ik niet uitleggen. Dit hoort ieder weldenkend mens te begrijpen. Maar wat de geschiedenis van de oudheid inhoudt, daar kan ik wel wat woorden aan wijden.
Het is moeilijk om een mens te vinden die geen, om het maar academisch te verwoorden, bijzondere voorgeschiedenis heeft. Al is het maar één casus, één vreemd voorval, iedereen heeft wel zoiets meegemaakt. Maar het maakt niet uit hoe lang geleden deze voorgeschiedenis plaatsvond, het is toch lang niet zo lang geleden als de oudheid. Voor deze classificatie heb je in de wetenschap allerlei specifieke regels. Deze gaan als volgt:
a) De geschiedenis van de oudheid is een geschiedenis die bijzonder lang geleden plaats heeft gevonden
b) De geschiedenis van de oudheid bevat voorvallen die gebeurden met de Romeinen, de Grieken, de Assyrianen, de Finikianen en overige volkeren die communiceerden in doodgeboren talen
Alles wat gaat over tijden waarover we niets weten, heet de prehistorie. Hoewel de wetenschappers niets over deze tijden weten (want als ze er wel iets over zouden weten, zou die periode niet prehistorisch maar gewoon historisch zijn) verdelen ze hem in drie tijden.
1) De steentijd, waarin mensen met behulp van brons allerlei stenen werktuigen maakten
2) De bronstijd, waarin mensen met behulp van steen allerlei bronzen werktuigen maakten
3) De ijzertijd, waarin mensen met behulp van brons en steen allerlei ijzeren werktuigen maakten
Sowieso waren uitvindingen erg schaars in die tijd, dus als er al iets uitgevonden werd dan werd gelijk de hele tijd naar die uitvinding vernoemd. Dat zou nu niet meer kunnen, dan zouden we elke dag wel van tijdnaam moeten veranderen. Dat zou ongetwijfeld leiden tot ruzie. Ruzie en wereldoorlogen.
In die prehistorische tijd, waarover wij niets weten, leefden mensen in kleine hutjes. Ze aten voornamelijk andere mensen. Toen ze eenmaal op kracht gekomen waren en hun hersenen iets verder geëvolueerd waren, begonnen zij de omringende natuur te eten: zoogdieren, vogels, vissen en planten. Later, toen zij zich verdeelden in gezinnen en zich van anderen afzonderden middels lage houten hekjes en sierheggen, besteedden zij veel tijd aan ruzie maken over deze hekjes en heggen heen. Dit duurde enkele eeuwen. Uiteindelijk kwam het tot vechten en het vechten leidde tot oorlog, wat weer leidde tot nationaliteit, burgerschap en politiek. Op deze twijfelachtige gronden bloeiden allerlei verschillende culturen op.
- - -
Het gaat natuurlijk nog een heel stuk verder, dit is niet de hele inleiding. Meer de inleiding van de inleiding, zelfs. Maar goed, ik blijf niet aan de gang.
|