Hij schreed
en ruimte was hem soepel kleed
aan 't koele lijf.
de gladde luchten spatten uit elkander
en roode sterren walmden àl hun wonder
in wankelenden nacht.
hij schreed
en ruimte brak aan zijn metalem tred
en lucht verkromp voor zijn doorzengden zucht.
leven was enkle vlokken violette geur.
hij at
en aarde trok haar gillende spiralen
door schrompelenden nacht:
hij had geproefd.
hij stond
atoom en kosmos beide,
en heerschend was in ertsen greep
over den werveldans der elementen
d'ivoren glimlach van den stillen knaap.
(Hendrik Marsman)
En Huwelijk:
Spoiler
Het Huwelijk
Toen hij bespeurde hoe de nevel van de tijd
in d'ogen van zijn vrouw de vonken uit kwam doven,
haar wangen had verweerd, haar voorhoofd had doorkloven
toen wendde hij zich af en vrat zich op van spijt.
Hij vloekte en ging te keer en trok zich bij de baard
en mat haar met de blik, maar kon niet meer begeren,
hij zag de grootse zonde in duivelsplicht verkeren
en hoe zij tot hem opkeek als een stervend paard.
Maar sterven deed zij niet, al zoog zijn helse mond
het merg uit haar gebeente, dat haar toch bleef dragen.
Zij dorst niet spreken meer, niet vragen of niet klagen,
en rilde waar zij stond, maar leefde en bleef gezond.
Hij dacht: ik sla haar dood en steek het huis in brand.
Ik moet de schimmel van mijn stramme voeten wassen
en rennen door het vuur en door het water plassen
tot bij een ander lief in enig ander land.
Maar doodslaan deed hij niet, want tussen droom en daad
staan wetten in de weg en praktische bezwaren,
en ook weemoedigheid, die niemand kan verklaren,
en die des avonds komt, wanneer men slapen gaat.
Zo gingen jaren heen. De kindren werden groot
en zagen dat de man die zij hun vader heetten,
bewegingloos en zwijgend bij het vuur gezeten,
een godvergeten en vervaarlijke aanblik bood.
(Willem Elsschot)
Vooral dit stukje: Maar doodslaan deed hij niet, want tussen droom en daad
staan wetten in de weg en praktische bezwaren
Ja he, ik weet het ook niet ik wil eigenlijk ook geen relatie en zo ver zijn we ook nog helemaaaaaal niet. Ik vind haar leuk maar ik weet eigenlijk niet eens of ze mij leuk vind Eigenlijk wel stom dit
Hij schreed
en ruimte was hem soepel kleed
aan 't koele lijf.
de gladde luchten spatten uit elkander
en roode sterren walmden àl hun wonder
in wankelenden nacht.
hij schreed
en ruimte brak aan zijn metalem tred
en lucht verkromp voor zijn doorzengden zucht.
leven was enkle vlokken violette geur.
hij at
en aarde trok haar gillende spiralen
door schrompelenden nacht:
hij had geproefd.
hij stond
atoom en kosmos beide,
en heerschend was in ertsen greep
over den werveldans der elementen
d'ivoren glimlach van den stillen knaap.
(Hendrik Marsman)
En Huwelijk:
Spoiler
Het Huwelijk
Toen hij bespeurde hoe de nevel van de tijd
in d'ogen van zijn vrouw de vonken uit kwam doven,
haar wangen had verweerd, haar voorhoofd had doorkloven
toen wendde hij zich af en vrat zich op van spijt.
Hij vloekte en ging te keer en trok zich bij de baard
en mat haar met de blik, maar kon niet meer begeren,
hij zag de grootse zonde in duivelsplicht verkeren
en hoe zij tot hem opkeek als een stervend paard.
Maar sterven deed zij niet, al zoog zijn helse mond
het merg uit haar gebeente, dat haar toch bleef dragen.
Zij dorst niet spreken meer, niet vragen of niet klagen,
en rilde waar zij stond, maar leefde en bleef gezond.
Hij dacht: ik sla haar dood en steek het huis in brand.
Ik moet de schimmel van mijn stramme voeten wassen
en rennen door het vuur en door het water plassen
tot bij een ander lief in enig ander land.
Maar doodslaan deed hij niet, want tussen droom en daad
staan wetten in de weg en praktische bezwaren,
en ook weemoedigheid, die niemand kan verklaren,
en die des avonds komt, wanneer men slapen gaat.
Zo gingen jaren heen. De kindren werden groot
en zagen dat de man die zij hun vader heetten,
bewegingloos en zwijgend bij het vuur gezeten,
een godvergeten en vervaarlijke aanblik bood.
(Willem Elsschot)
Vooral dit stukje: Maar doodslaan deed hij niet, want tussen droom en daad
staan wetten in de weg en praktische bezwaren
Mooi ja.
02-03-2010, 11:04
Verwijderd
Normaal ben ik helemaal niet zo. Maar misschien betekent dat wel dat ik haar wel écht leuk vind...Hmm.
Ja he, ik weet het ook niet ik wil eigenlijk ook geen relatie en zo ver zijn we ook nog helemaaaaaal niet. Ik vind haar leuk maar ik weet eigenlijk niet eens of ze mij leuk vind Eigenlijk wel stom dit
Nou ja, je weet maar nooit wat er ineens gaat gebeuren en als je iemand wel leuk vindt, ga je toch nadenken over wat als..
__________________
Je was een glasblazer met een wolk van diamanten aan zijn mond