Over het algemeen kan ik wel met mezelf door één deur, maar omdat ik al zo lang (vijftien jaar, haha, maar dat vind ik toch best lang) met mezelf optrek, ben ik me ook erg bewust van al mijn negatieve kanten.
Goed! Opgeruimd! Mijn hoofd en humeur is altijd een soort weerspiegeling van mijn kamer. Maar nu is mijn kamer (in een heeeeele lange tijd) weer eens opgeruimd, en ik voel me goed!
Pen, gezien in het filmpje wat zich afspeelt, zo in mijn hoofd dat is, een man op een onbewoond eiland zit.
Hij heeft honger! Ziet een blikje ananasschijven wat is aangespoelt en maakt deze open met zijn zakmes.
Lucky bastard!