Hoe moet ik hulp zoeken?

Hallo,

(Voor dit bericht maak ik even gebruik van een UC omdat ik niet wil dat andere mensen hiervan weten.)

Ik ben al lange tijd ernstig depressief (geen officiële diagnose, want ik heb om diverse redenen nooit hulp gezocht) en loop met zelfmoordgedachten rond. Omdat ik wil weten of hier misschien een oplossing voor is (alhoewel ik niet de grootste fan ben van medicijnen die je onder de duim houden), wil ik weten hoe ik hiervoor hulp moet zoeken. Moet ik bij een vereniging aankloppen, of is de huisarts het eerste aanspreekpunt en regelt die dan vervolgens contact met de benodigde mensen? Ik ben hier om verschillende redenen heel terughoudend mee, maar bij mensen uit de medische wereld ben ik ook bang dat ze me tegen mijn wil kunnen gaan opsluiten in een psychiatrisch ziekenhuis (met enge omstandigheden zoals in "One Flew Over The Cuckoo's Nest") en dergelijke. Misschien niet erg realistisch, maar ik vertrouw mensen totaal niet en ben bang dat de huisarts/psycholoog/psychiater de door mij gegeven informatie kunnen gaan misbruiken onder het mom van "het is voor je eigen bestwil" en me dan alle autonomie afnemen.

Hoe dan ook: ik neem het slechts in overweging om hulp te zoeken, ik ben niet zeker of ik dat ook daadwerkelijk ga doen. Maar het lijkt me fijn als ik eerst wat meer informatie over dat proces heb voordat ik een beslissing maak.

Ik hoop hier zo spoedig mogelijk antwoorden op te mogen ontvangen.

Alvast bedankt.

[indigo]

Waarschijnlijk kan een huisarts je wel goed helpen/ doorverwijzen. Een béétje normale huisarts zal vragen wat je zelf zou willen en hoe enzo. Je kunt hem best uitleggen dat je bang bent dat je de autonomie kwijtraakt en dat je graag zelf de touwtjes in handen houdt. Een huisarts kan je niet verplichten om zijn advies/ recept/ doorverwijzing aan te houden! Het is daarom belangrijk dat je goed duidelijk maakt wat je wel en niet wil, zodat hij/zij je een goed advies kan geven. Sterkte!

[=zwart wit=]

mag ik vragen of je met autonomie ook doelt op zelfbeschikkingsrecht (vrijheid te kiezen voor suicide)?

hulp zoeken bestaat niet uit alléén medicijnen krijgen, dat moet je zelf ook niet willen denk ik. ik denk dat je het beste bij de huisarts langs kunt gaan. maak duidelijk dat het om de zaak spoed heeft, zonder hem direct met suicideplannen om de oren te smijten. die vraag naar plannen zal je overigens ook wel vaak gesteld worden, maak duidelijk dat je hulp wilt, anders was je daar niet, je gaat er vrijwillig heen. nadruk verleggen dus. in de hulpverleningswereld is inderdaad nodig wat indigo zegt: op een redelijke manier alles aangeven.
ik ken het spanningsveld waar je het over hebt heel goed. kan ik dit zeggen, kan dat er nog af? zorg dat je iemand voor je krijgt die je vertrouwt. maak, en dat hoeft niet het eerste gesprek, duidelijk dat je inderdaad bang bent voor opnames en dat je denkt dat dat je dus géén goed zal doen. als je duidelijk kan maken, en zo klink je wel, dat je goed weet wat je doet, niet ontoerekeningsvatbaar bent dus en niet negatief staat tegenover medicatie, dan moeten ze wel van kwaadaardige aard zijn om jouw belangen niet voorop te stellen. zorg dus wel dat ze niet in dingen gaan denken die goed voor jou zouden zijn, voordat jij hen jouw mening verteld hebt. zij zijn er voor jou he, en niet andersom. heel veel sterkte, je mag evt pmen.

De huisarts is inderdaad je eerste en beste aanspreekpunt. Hij kan je dan doorverwijzen naar instanties zoals bijv maatschappelijk werk en hij kan je inderdaad evt medicatie voorschrijven. Veel mensen zijn hier inderdaad wat terughoudend mee, maar je moet het ook niet zien als een oplossing, maar als hulpmiddel. Het wil niet zeggen dat je meteen voor een langere periode aan de zware medicatie moet, het kan gewoon even de scherpe kantjes eraf halen zodat je eventjes weer rust in je hoofd krijgt. Maar dit zal altijd in overleg met jou gebeuren. Het gesprek met je huisarts is dan ook zodat jij ook kan aangeven waar jij behoefte aan hebt.

In Nederland is het trouwens erg moeilijk om iemand tegen zijn wil in vast te houden. Het is mogelijk, maar ik denk dat je die kans bij jou wel kan uitsluiten

[CrazyCorny]

Hey!

Ik vindt een huisarst een goed begin om startende hulp in te schakelen,maar ik kan mij ook heel goed voorstellen dat het onwijs hoogdrempelig voor je is, om bij de huisarts te komen, hij kent immers je ouders, en is toch een persoon waar je vaker mee te maken hebt.

Bij ons in apeldoorn hebben ze het JIP het jongeren informatie punt. Hier kun je aankloppen voor alle vragen die je hebt, en deze mensen hebben meestal een bron aan netwerk connecties waarin ze jou zoudlen kunnen laten deelnemen. Ook zou je eventueel met een jongerenwerker kunnen gaan praten of ja er is nog een andere optie, namelijk naar de bureau dienst van bureau jeugdzorg gaan. Dit is wel direct een formelere instantie, die directe hulpverlening kan verlenen.

Succes!

Corne