Het voelt voor iedereen weer net een beetje anders. De een ervaart het heel lichamelijk -knoop in je maag; haast misselijk van opwinding; heel energiek, bijvoorbeeld- de ander vooral in zijn hoofd -afdwalende gedachtes; het gevoel alsof je een ''runnersrush'' hebt (dat gevoel dat je krijgt als je heel lang rent, omdat je dan bepaalde hormonen aanmaakt waardoor je je lekker voelt); dromerigheid; licht in je hoofd zijn; ipv het gevoel hebben dat de tranen je zó uit je ogen kunnen springen, het idee hebben dat er ''geluk'' achter je ogen zit; etc- Of een combinatie van beide, of de ene keer het een, de andere keer het andere. Of nog weer andere dingen.
Soms zijn mensen heel erg op hun gemak bij degene waarop ze verliefd zijn, soms worden ze juist ontzettend zenuwachtig en gaan allemaal ''stomme'' dingen doen of zeggen. Soms is het goed voor je zelfvertrouwen, soms totaal niet en voel je je continue afgewezen (hoewel dat niet zo hoeft te zijn).
Als je je kut voelt, kan dat bijvoorbeeld zijn omdat het niet gaat zoals je wil. Toen ik vijftien was dacht ik een keer verliefd te zijn op een jongen die al lang verliefd was op mij, maar toen we eenmaal ''verkering hadden'' voelde ik me verschrikkelijk. Wat bleek: ik was helemaal niet verliefd, ik had hem alleen gemist in de vakantie en wilde gewoon tijd met hem doorbrengen, maar niet met hem zoenen etc. Het kan allemaal nogal verwarrend zijn dus en als je niet echt zeker bent (want meestal kun je er niet omhéén, dan ''herken'' je op de een of andere manier dat je verliefd bent) dan zou ik uitkijken met wat je doet.