Het grote gedichtentopic #4

[rare kwast]

ik heb op de vorige bericht/gedicht 500 geplaatst
dus nu weer een nieuwe!!

dus kruip in je pen
schrijf de woorden op papier
en plaats dan
al die mooie gedichten hier!!!

[Quiana]

(Link naar het grote gedichtentopic #3!)

[rare kwast]

thanx dat ging ik nog ff uitzoeken

[rare kwast]

gedicht heb ik al weer een tijdje terug gemaakt......
ben er nu weer veel mee bezig en vind hem nog steeds mooi...

verdriet, verslageheid en pijn
waarom moet dit zo zijn
het is niet eerlijk, het is gemeen
jij gaat veel te vroeg van ons heen
je bent nu weg en terug komen doe je niet
die gedachte doet me veel verdiret
donderdag, ik zag je toen voor de laatste keer
nu geen grap, of die leuke lach meer
we moeten afscheid nemen en dat valt zwaar
dat we je nu nooit meer zien, dat is zo raar
e herinnering aan jou is mooi maar doet zeer
en jou vergeten doe ik nooit meer (maar jou vergeten)
ik zal in de hemel kijken en misschien kijk jij terug
dan zal ik aan je denken, lang of even vlug
en al zie ik de sterren stralen, dan denk ik daarbij
lieve ...... welk sterretje ben jij?


*heb de naam ff weggehaald*

[magicflower]

@ rare kwast: Je bent niet de enige die dit mooi vind.

[rare kwast]

thanx magiflower

offtopic...ik ga 3 weken op vakantie (werken in een recreatieteam) dus 3 weken ff afwezig

Mooie muziek
Tranen van verdriet

Zit ik hier alleen
En ik weet het niet

Wat doe ik hier nog?
Waarom ben ik hier nog?

Kan me zelf wel villen
Is voor iedereen beter, toch?

Ik ben moe
Moe van het leven
Ik hoop vaak
Duurde het nog maar even

Dan kon ik weg
En alles achter me laten
Dan hoefde ik niet te denken
En niet meer te praten

Naar een plek
Waar iedereen gelijk is
De omgeving mooi
En iedereen blij is

Maar het mag niet
Ik mag niet weg
Iedereen wil me hier houden
En dus heb ik pech

Zal mijn leven ooit
Weer worden zoals het was?
Dat ik weer kan lachen
En die plek, voorlopig, uit mijn gedachten jas

Alles anders, niets gelijk.
Waar ik kom, of waar ik kijk.

Niets hetzelfde, alles weg.
Wat ik doe of wat ik zeg.

Vrienden worden vreemden voor me.
Familie lijkt niet te bestaan.
Mensen die ik nooit gezien hebben,
spreken me opeens erg aan.

Muziek is niets en stilte alles.
Alleen is fijn en heerlijk stil.
Dingen worden snel vergeten,
Er is niets wat ik nog wil.

Woorden zijn onuitgesproken.
Zinnen zijn onafgemaakt.
Mijn broek die losser zit, kan me niet raken.
't komt door het eten dat niet meer smaakt.

Recht wordt krom, en krom wordt recht.
Emoties veranderden langzaam naar niets.
Gevoel dat nog maar één ding zegt
Kies alles of niets, kies alles of niets.

Alles anders, niets gelijk.
Waar ik kom, of waar ik kijk.


Ja, zo voel ik me op dit moment. Het wil niet meer zo goed.

Willen jullie hier even wat commentaar op geven, svp?

[Boate Bob]

In het donkere bos loop ik heel alleen
Naar huis terug
Met een kabouter aan mijn been

Klagend bijt hij in mijn voet
Hij heeft honger
Ik huiver
Drinkt hij bloed?

Nadat hij mij in een paar minuten leeggezogen heeft
Laat hij me los
En zegt beleefd:
'Welkom in het kabouterbos'

Ik las vandaag een lief gedichtje in de krant, wat ik wel al kende, maar toch even hier moet posten.

Slaap als een reus.
Slaap als een roos.
Slaap als een reus van een roos.
Reuzeke.
Rozeke.
Zoetekoeksdozeke.
Doe de deur dicht van de doos.
Ik slaap.

bang
verward
kapot
jankend
eenzaam
radeloos
ziek
pijn
wil jij mijn langgezochte lichtpuntje zijn?

----

en als ik bij je ben, als wij samen zijn,
gaan we dansen, springen we in een fontein,
laten onze liefde bloeien, en niemand zal zich er mee bemoeien, want het word ons leven, samen......

----

[Daantje_0705]

Dit gedichtje kreeg ik van een vriendin en ik vond hem eigenlijk wel heel erg mooi.

When I first saw you
I was afraid to meet you
When I first met you
I was afraid to kiss you
When I first kissed you
I was afraid to love you
But now I LOVE YOU
I am afraid to lose you

[Eend]

Deze had ik geschreven tijdens mn eerste opname, ik vond hem met toeval gister terug:

Scared for life
Scared for fear
Scared looking around her bed
With her little teddybear

[metallica]

eeuwige visieuze circels
bergafwaarts
alsmaar verder verstrikt
in gedachten
geen einde meer
enkel duisternis

[rare kwast]

alleen,
eenzaam en stil

alleen,
is alles donker

alleen,
zonder vrienden

alleen,
niemand echt niemand om je heen


zomaar geschreven eigenlijk, heel vlot...
het gevoel dat ik had op het moment dat ik moest werken ruim 200 kilometer van al mn vrienden vandaan

[angel--1987]

verdriet, verslageheid en pijn
waarom moet dit zo zijn
het is niet eerlijk, het is gemeen
jij gaat veel te vroeg van ons heen
je bent nu weg en terug komen doe je niet
die gedachte doet me veel verdiret
donderdag, ik zag je toen voor de laatste keer
nu geen grap, of die leuke lach meer
we moeten afscheid nemen en dat valt zwaar
dat we je nu nooit meer zien, dat is zo raar
e herinnering aan jou is mooi maar doet zeer
en jou vergeten doe ik nooit meer (maar jou vergeten)
ik zal in de hemel kijken en misschien kijk jij terug
dan zal ik aan je denken, lang of even vlug
en al zie ik de sterren stralen, dan denk ik daarbij
lieve ...... welk sterretje ben jij?
--------------------------------
vind hem erg mooi en herkenbaar....
(alles klopt bji mij zelfs de donderdag )

[farai]

angel--1987 schreef op 26-07-2004 @ 18:10 :
verdriet, verslageheid en pijn
waarom moet dit zo zijn
het is niet eerlijk, het is gemeen
jij gaat veel te vroeg van ons heen
je bent nu weg en terug komen doe je niet
die gedachte doet me veel verdiret
donderdag, ik zag je toen voor de laatste keer
nu geen grap, of die leuke lach meer
we moeten afscheid nemen en dat valt zwaar
dat we je nu nooit meer zien, dat is zo raar
e herinnering aan jou is mooi maar doet zeer
en jou vergeten doe ik nooit meer (maar jou vergeten)
ik zal in de hemel kijken en misschien kijk jij terug
dan zal ik aan je denken, lang of even vlug
en al zie ik de sterren stralen, dan denk ik daarbij
lieve ...... welk sterretje ben jij?
--------------------------------

Die is heel mooi idd

Groetjes Oceangirl

[rare kwast]

Dat gevoel komt
Als mijn vrienden bij me zijn
Tis een gemengd gevoel
Van leegte, angst en pijn

Met m’n vrienden
Ben ik echt heel blij
Maar steeds vaker heb ik het gevoel;
Ze zijn beter af zonder mij

Als ik bij ze ben
Ga ik naar ze kijken
En dan mezelf
Met hen vergelijken

Ik zie dan zoveel dingen
Die zij zijn maar ik niet
Ze zijn knapper, slimmer, grappiger
En ik doe ze vast alleen verdriet

Maar dat gevoel
Ik kan het niet meer aan
En ben langzaam er voor aant zorgen
Dat ze me niet meer zien staan

Ze hoeven het niet te weten
Ik laat het ook niet blijken
Gedraag me alleen een beetje anders
En probeer hen te ontwijken

Rare kwast, je laatste gedicht spreekt me heel erg aan. isnogal herkenbara voor me.

oooow rare kwast, ik had het kunnen schrijven! echt heel goed verwoord, wat er bij mij gebeurt. vervelend onderwerp, maar heel mooi, echt!
*knuffel*

[angel--1987]

rare kwast..
jouw gedichten vind ik echt mooi
ze zijn ook erg herkenbaar

[rare kwast]

thanx angel--1987 sonho en Onderweg
jammer dat het zo herkenbaar is

*knuf*

[rare kwast]

ik voel inspiratie
en ik voel een nutteloos bericht

[Eend]

Het zonnetje schijnt
De lucht is blauw
De wereld is ziek
Wat doe ik hier nou

Mijn gevoel is grijs
Mijn armen rood
Ik dicht hier nu
Mijn gedachtes ontblood

Het zonnetje schijnt
De bomen zijn groen
O, laat ik maar weer gaan genieten
Want ik zit hier te negatief te doen

[rare kwast]

Ik stop mijn tranen weg
En slik een keer
Doe mijn masker op
Daar gaat ie weer….

Mijn vrienden
Zien een vrolijke lach
Ie hoort bij mijn masker
Dag na dag

Ze zien me zo
En hebben waarschijnlijk niets in de gaten
Ze denken dat het goed met me gaat
En dat wil ik ook zo laten

Maar dan ’s nachts
In mijn bed
Komen al die gevoelens
Waar ik me overdag zo tegen verzet

Die gevoelens
Die me gek maken
En gedachtes in mijn hoofd
Die me weten te raken

Ik voel me bang
Dat de vriendschap kapot zal gaan
Ik voel me eenzaam
Omdat ik dan weer alleen zal staan

Ik huil van verdriet
Omdat ik meer fout doe dan goed
En ik voel me verloren
Daar gaat al mijn moed…

Maar na de nacht
Is er weer een nieuwe dag
Ik zet mijn masker op
dag tranen...hallo lach

[Anno 1986]

Ik post er ook maar een paar, die beter hier passen dan bij DOP.

Grtjs.

Achter gesloten deuren

Buiten ging de wereld
simpelweg maar door
Maar achter gesloten deuren
deed ik het nergens voor

Mijn leven op het netvlies
leek enkel heel veel grijzer
De mensen om mij heen
die vond ik alsmaar wijzer

Wijzer dan ik was
wie was ik in dit leven?
Wie was ik als ik niemand
inclusief mezelf
liefde terug kon geven?

Wie was ik als ik haatte
waar de ander juist van hield?
Wie was ik als ik kwijt wilde
waar een ander juist voor knielt?

Ik was geen mens
met een verlangen
Slenterde enkel
verward door gangen

Achter gesloten deuren
kastjes op slot
Op je kamer geen kleding
was het verbod

Onder begeleiding naar buiten
en anders maar niet
Achter gesloten deuren
zat zoveel verdriet...

17 maart 2003



Ik wil de winnaar van mezelf zijn


Al zou ik soms
de dagen overzien
Met heel veel woede,
onmacht bovendien

Ik zou mijn dagen leven
zoals ik het zelf niet wil
Ik zou om de wereld geven
ook al is die nog zo kil

Al duren dagen eeuwen
duren nachten veel te lang
Maakt het leven dat ik leef
mij zo ontzettend bang

Ik zou er niet voor sterven
al wil ik nog zo graag
Ik wil de winnaar van mezelf zijn
al gaat dat nog zo traag...



Echt veel zin kan het niet hebben

Verloren in de eenzaamheid
daar kent mijn geest geen leven
Daar moet ik door de somberheid
mezelf wat kansen geven

Kansen die ik niet wil nemen
maar door twijfels toch maar neem
Niet omdat het beter is
maar waar moet ik anders heen?

Ik kan mezelf wel laten gaan
zonder dat het heel veel spijt
Want wat is het verschil
ik ben mezelf nu ook al kwijt

Ik leef nu slechts mijn leven
zonder dat ik werk'lijk voel
En ik kan wel blijven zoeken
naar de juiste hulp, of een doel

Maar echt veel zin zal het niet hebben
het zijn de dagen die ik leef
Maar waar ik zelf diep van binnen
zeer weinig nog om geef....



In een wereld van verdriet

Eenzaam is de strijd
in een wereld van verdriet
Tranen, woede, onmacht
zonder dat men ziet

Gesprekken die niet leiden
naar het werkelijke doel
Die niet komen bij de defenitie
van het innerlijk gevoel

Doelloos is de wereld
het leven erin kwijt
Onmacht die blijft spelen
in een ongelijke strijd

Hoe zinvol is het vechten
tegen onmacht, tegen pijn
Is het dan niet beter
om gewoonweg dood te zijn?

[rare kwast]

Achter gesloten deuren

en

In een wereld van verdriet

zijn echt te mooi beschreven
herken er veel in alleen dan niet het deel onder begeleiding naar buiten ed

echt mooi

[Anno 1986]

Dank!

[No Quiero]

Deze schreef ik gisteren, stond ook al op DoP, maar aangezien het misschien niet onverstandig is van dit subforum mijn thuisforum te maken post ik em hier ook maar ...

Waterdrug

Het is donker. Wolken ronken in de nacht. De klank ervan
weerspiegelt mijn gemoed. Iets doet er een traan
vallen. Mijn stenen wal bezwijkt. Het water lonkt.
Een eendje kweelt, een sprong teveel, een arm
die wuift, mijn geest verruimd.

[Eend]

Een oudje, maar nog steeds even mooi:

Jouw zachte handen
Vallen stevig om me heen
Ik ben even bij jou geborgen
Even niet alleen

Mijn tranen huilen
Je schouders worden nat
Veiliger dan bij jouw handen
Heb ik het nog niet gehad

Je fluistert me je woorden
Ik begrijp ze niet meteen
Mijn verdriet zou ze houden
Maar ze dringen er doorheen

Ik kan vanalles zeggen
Maar dan zeg jij al metaan:
"Kom even bij me zitten
dan ben je niet alleen."

[Eend]

Ow, en deze heb ik in De Kreek geschreven toen ik mezelf hoop wilde geven, terwijk het zoooooooo bagger ging:

Alles is goed
Alles is goed
Alles zit mee
Er is geen pijn
Het leven is fijn
Het is niet drijven in de zee
23-08-2002 JPC De Kreek te Dordrecht

[Eend]

Ik probeer het te negeren
De pijn die ik constant voel
Ik voel me zo erg eenzaam hier
Niemand snapt wat ik bedoel

Elke keer zeggen ze het;
Laat het rusten, laat het gaan
Elke keer voel ik het;
Door onbegrip moeilijk te blijven staan

Ik wil het wel, geloof me maar
Maar het verwerken gaat niet snel
De wond is ontstoken, geef het wat tijd
Ooit, dan kom ik er wel

[rare kwast]

@ eend de laatste is echt mooi

[Eend]

rare kwast schreef op 03-08-2004 @ 20:43 :
@ eend de laatste is echt mooi

thnx

Ik heb er ook een aantal geschreven en ik wil er graag eentje met jullie delen



Was ik maar niet hier,
Had ik maar weer plezier.
Liefde ken ik niet,
Geen mens die mijn pijn echt ziet.
Maar terug getrokken op mijn kamer
al starend door het raam........
wacht ik op de gene die mij wel degelijk ziet staan.....
Ik ben niet meer wie ik ben,
dit is iemand anders, die ik niet ken.
Maar spijt heb ik niet,
Het is mijn pijn die niemand ziet


Dit gedicht heb ik nog niet zo lang geleden geschreven, al de 3 de gedichten gaan over het zelfde onderwerp, iets anders lukt miij nu gewoon niet,....... het zijn mijn gevoelens....

Liefs Nicole

[w]

Hier sta ik dan alleen
Zonder jou
Al een jaar lang
Met gemis in mijn hart
Pijn omdat je weg bent
Je komt terug
Dat weet ik
Maar wanneer
Het duurt zo lang
Het is niet meer zoals vroeger
Elke dag samen zijn
Lol hebben
Met ons tweeën
Je bent weg
Nog steeds kan ik het niet geloven
Dat jij dit alles meemaakt
Dat jij de zin van het leven niet ziet
Dat kan toch niet
Dat ben jij niet!
Waar is die jij ?
Waar is mijn vriendin
Zoals ik je ken?!?

w schreef op 12-08-2004 @ 17:41 :
*gedicht*

Ik vind het heel mooi.

[rare kwast]

vind die van eenzaam meisje ook erggg mooi
en herkenbaar

*knuf*

Het rijmt dan vaak wel niet, maar het komt recht uit me hart (al ben ik nie goed in gedichte schrijve)... hoop dat iemand hem een beetje begrijpt...

Ik ben alleen,
Een roos verbleekt,
Een meer staat droog,
Een vogel houdt op met tsjielpen.

Eenzaam en alleen,
Loop ik door de diepe zee,
Spring ik, en val door de lucht naar beneden.
Eenzaam en alleen,
Kijk ik om me heen.
Er is niemand.

Levenloos, eenzaam en alleen,
Liggend onder een boom,
Ga ik heen...

[wup]

Boate Bob schreef op 05-07-2004 @ 16:28 :
In het donkere bos loop ik heel alleen
Naar huis terug
Met een kabouter aan mijn been

Klagend bijt hij in mijn voet
Hij heeft honger
Ik huiver
Drinkt hij bloed?

Nadat hij mij in een paar minuten leeggezogen heeft
Laat hij me los
En zegt beleefd:
'Welkom in het kabouterbos'

geniaal!

[rare kwast]

Het zonnetje schijnt...................enzovoort

de lucht is groen
het gras is blauw
ik ben niet stoned
wat lul je nouw
*sorry die moest ff*

[Nijn*]

@ w en eenzaammeisje; heel erg mooi allebei! Echt prachtig!

[DiaNNe>!!!]

Altijd op de vlucht

Nooit sta ik stil,
want ik ben bang.
Op elke plek is het kil,
dus blijf ik nergens lang.

Maar s`avonds in bed,
voel ik me fijn,
Behalve als ik de wekker zet,
want morgen weer verdriet&pijn.

En elke dag,
vraag ik mezelf af,
hoor ik mijn lach,
leven lijkt een straf.

Een masker op mijn gezicht,
want ik ben niet echt.
Mijn leven ontwricht,
en ik voel me slecht.

[rare kwast]

herkenbaar

[DiaNNe>!!!]

mijnend?

[DiaNNe>!!!]

Altijd daar

Soms, lijkt het leven fijn.
want dan ben ik niet alleen,
Hoef ik even niet mezelf te zijn.
maar toch, in mijn maag een steen.

Die steen die drukt daar zwaar,
soms voel ik hem amper.
Maar altijd is hij daar,
en lacht dan schamper.

Want hij weet,
dat wat ik ook doe
Ik hem niet vergeet,
en dat maakt me zo moe.

Altijd in mijn achterhoofd,
hoe blij ik me ook gedraag
Het is daar, als beloofd.
het gaat niet weg, ook niet als ik het heel lief vraag!

[rare kwast]

yup die van jou dianne
die tweede ook

[nomi]

ongelukkig
ben ik, weet ik nu
mijn leven lang al geweest

veel te slim
lui
sociale problemen
ontevreden met alles wat ik had

en nu probeer ik
mijn leven
telkens opnieuw op de rails te krijgen

maar het lukt me niet
en vluchten is geen oplossing
voor altijd gevangen
zo voelt het


niet echt mooi maar het is wel zoals ik me voel...

[DiaNNe>!!!]

dat is natuurlijk niet zo mooi rare kwast, jouw gedichten zijn ook erg herkenbaar trouwens, en mooi geschreven.