26-02-2003, 19:36
|
|
|
Ik heb een soort van vaag 'probleem' , en ik vroeg mij af of meer mensen dit hebben..
Het is een beetje moeilijk uit te leggen maar ik zal het proberen Ik ben vroeger zeer verlegen geweest, durfde bijna niks te zeggen, zei nooit iets uit mezelf etc., de laatste jaren is dat flink veranderd maar er zijn soms situaties waarbij ik het gevoel heb dat ik mezelf niet ben, en dan wordt ik vanzelf ook weer verlegen.. Het zit namelijk zo, meestal als ik met mensen communcieer heb ik het gevoel dat ik nooit mezelf kan zijn omdat ik van te voren zeg maar mijn vragen 'verzin'. Ik bedoel als ik met een klasgenoot in de trein zit ofzo, dan denk ik altijd bij mezelf 'wat moet ik nu zeggen' en dan ga ik meestal geforceerde vragen verzinnen, maar doordat ik dat alles ga bedenken komt er niks uit of er komen van die geforceerde 'vage' vragen uit. Ik heb het gevoel dat er niet veel spontaans uitkomt, ik weet niet wat dit precies is.. Bij familie en vrienden heb ik dat bijna nooit en soms ben ik gewoon heel erg spontaan tegenover iedereen.. Maar ik heb het gevoel dat ik een beetje Gek aan het worden ben, steeds als ik mensen tegenkom ga ik van te voren bedenken wat ik tegen ze moet zeggen, en luister ik bijna niet eens maar naar ze maar denk ik alleen maar ' shit ik moet snel iets verzinnen om over te praten anders val het gesprek stil'. Ik probeer die gedachtenspinsels uit mn kop te krijgen maar steeds als ik er aan denk kan ik ze niet meer los laten, wat ik ook doe.. Ik weet niet of het soms 'trauma's' zijn uit mijn verleden, of de angst voor lange stiltes(waar ik een hekel aan heb) en ik zou ook megod niet weten wat ik er tegen moet doen...
__________________
"I feel I'm stone, not cause I bop or wear my cap cocked/The more emotion I put into it, the harder I rock"
|
| Advertentie | |
|
|
|
|
26-02-2003, 19:55
|
|
|
|
Wat is er mis met de stilte? Je moet niet altijd iets willen zeggen, anders komt het geforceerd over. Probeer gewoon jezelf te zijn, je te ontspannen en ingaan op wat die ene persoon te vertellen heeft.
Het is gemakkelijk gezegd denk ik, maar ik was vroeger ook heel verlegen en nu nog steeds voel ik dat ik mezelf niet ben bij sommige mensen, of mensen die ik amper ken. Maar je moet die knop proberen omdraaien. Met de stilte is er niks mis, wees gewoon jezelf, als je liever wat stiller bent dan ben je toch gewoon hoe je bent? En anders kan je er wel aan werken denk ik. Zoals ik de laatste jaren, ik ben vaak uitgegaan en in contact geweest met mensen, waardoor ik 'losser' ben geworden en me beter voel in mijn vel, hoewel ik de drempel nooit ga kunnen overschrijden. maar dat is een karaktertrek van me, soms moet je je niet proberen te veranderen en blijven hoe je bent. Een masker dragen is al helemaal niet goed.
|
|
26-02-2003, 20:32
|
|
|
Ik heb precies hetzelfde.
Ik heb het 3 maanden gedaan met mijn ex. Elke keer weer als ik haar zag (3 x per dag, 5 dagen per week) had ik van tevoren al bedacht wat ik ging zeggen en vooral vragen. Vooral als je het dan eens niet doet(dat vooraf verzinnen), en er geen goed gesprek komt, dan blijf je het doen. Ik weet dat het niet goed is, maar wat ertegen te doen? Ik weet het niet. 
__________________
Beminde Christen 't is beter of gistn| Under the sea, I'm not the only one who wonders what life would mean if we hadn't been disappointed in the sun.
|
|
26-02-2003, 20:47
|
|
|
|
iedereen die in 't "openbaar" is die heeft wel een soort masker.
Dit masker is omdat we denken dat het belangrijk is dat mensen ons accepteren. dat gebeurd dan ook omdat die mensen ook een masker dragen. Is dit erg? waarom zou dit erg zijn... hmm nou ja ik denk niet dat 't erg is. pas als je echt iemand hebt waarvan je wilt dat die je "echt" kent dan is het belangrijk om jezelf echt te laten zien. dat gebeurd dan ook wel. dus ja waarom zou 't erg zijn om bullshit gesprekken te hebben? het is gewoon een soort afweer mechanisme... of iets in die richting... en bij de post voor mij. Vandaar dat 't misschien ook je ex is? ? ? ?
__________________
God Did NOT create Mankind Mankind created God
|
|
03-03-2003, 17:29
|
|
|
ik herken het eerste deel van je verhaal heel erg, maar het tweede iets minder.
je klasgenoten weten wel hoe je bent...daar hoef je je niet zo in te spanen (behalve als je dat beeld wilt veranderen) wees gewoon jezelf, mensen waarderen dat.
|
|
03-03-2003, 18:03
|
|
|
|
Hoi Cheops!
Volg eens een paar meditatielessen. Daar leer je vanzelf om te gaan met stilte, en je leert ook om je gedachtes te sturen/onder controle te hebben. Verder deed je bericht me denken aan de Indianen. Wanneer die niks te zeggen hebben, dan zeggen ze ook niks! En dan kun je wel uit 'beleefdheid' of uit 'vriendelijkheid' die zogenaamde leegte die dan valt op te vullen, maar je kunt ook gewoon je mond dicht houden. Ok, hier in het Westen is stilte vrij zeldzaam. Overal waar je komt wordt geluid je opgedrongen, of je het nou wil of niet. Ik ken bij voorbeeld maar 1 winkel waar geen muziek aanstaat (Boekwinkel Donner). En de hobby van de meeste mensen is muziek. Veel mensen staan op met muziek en gaan slapen met muziek. Dus ik snap wel dat je stilte ongemakkelijk vindt. Maar goed, probeer gewoon eens wat meditatielessen en maak je niet al teveel zorgen. Zie het maar als een uitdaging! Doei! Veel geluk! een verlegen fil
|
|
03-03-2003, 19:03
|
|
|
Volgens mij is dit iets waar je vanzelf over heen komt. Ik had het ook ooit. Weet niet meer waarom het zomaar over was, maar t was op een mooie dag zomaar weg.
maar: the dreams we dream, are the seads of the plants that grow tomorrow. Dus opzich is er niks tegen visualiseren. Visualiseer dan wel het positieve.
__________________
If you're going to think anyway: think BIGG
www.abcpraktijk.nu
|
|
03-03-2003, 23:34
|
||
|
Citaat:
Ik was alleen nooit zo heel erg verlegen. Tijdje terug (3 schooljaren geleden) ben ik naar een andere school gegaan, daar had ik een beetje het sociale motto van "ik heb toch niemand nodig" en "ik wil nooit meer iemand slaan of kwaad worden tenzij het echt nodig is" naja blabla. conlusie meer verlegen geworden. Naja ik heb het vooral bij meisjes natuurlijk die ik leuk vind maar ook gewoon bij vrienden en/of klasgenoten wel. Lange stiltes naja die hoeven niet altijd irritant te zijn vind ik. Wat ik ook vaak heb is dat ik het gesprek dat ik met iemand gehad heb, op één of andere manier helemaal weer opnieuw na ga,, heb ik iets doms gezegd? wat bedoelde hij/zij nou precies? Wat zou hij/zij zeggen als ik dit gezegd had? Dat soort dingen, naja misschien is dat iets heel anders. Ik word ook heel vaag blij als een (oppervlakkig) gesprek gewoon goed verlopen is voor mijn gevoel.  Wel erg toevallig, ik heb vandaag in de pauze even dit gedichtje geschreven, (even weg van de drukte natuurlijk) naja het is niet echt super (bagger dus) , maar het geeft wel een beetje het (overdreven) gevoel dat ik door dit "vaag probleem" zoals cheops het noemt. krijg. Waarom voel ik me zo bang? Ik ben toch 19 en een man? Ik word al zenuwachtig op de gang Al die ogen maken me bang Oh die pauzes ik haat ze zo Jah zo leer je niemand kennen Het valt niet te ontkennen Maar, ach ja, het zal wel wennen. Beetje door emotie verstekt gedicht, ik sluit me niet helemaal af ofzo maar ik vind het wel ... lastig. Je hoort dan ook vaak van die opmerkingen van "wees gewoon jezelf" nou ja ik ben misschien gek, maar ik weet echt niet meer wat nou "mezelf" is Naja het zal wel één of ander natuurlijk proces zijn die je door "vallen en opstaan" moet leren denk ik. Je zal er wel overheen groeien... "leven met een masker" --> ehm fil... dit meen je toch niet serieus he? meditatielessen? (ik denk niet dat die stilte zo'n probleem is) zodat je nog meer kan piekeren? Jah je hoort dan je geest "leeg" te maken.. nou succes. 
__________________
Mag ik een samenvatting van de werking van de wereld aub?
Laatst gewijzigd op 03-03-2003 om 23:41.
|
|
|
04-03-2003, 01:03
|
|
Verwijderd
|
Ik doe dat soms ook wel eens, achteraf een gesprek overlopen en me afvragen of het een andere wending zou gekregen hebben als ik anders had geantwoord en zo.
Op voorhand vragen in mijn hoofd prenten, doe ik niet zodanig veel. Eerder wanneer ik weet dat ik niet zodanig veel te vertellen heb tegen die persoon, dan ga ik al mijn onderwerpen waar ik goed in ben, bovenhalen. Ik denk, hoe meer je sociale contacten legt, hoe spontaner de contacten zullen verlopen. Als je een drukker sociaal leven hebt, zal je ook wel meer te vertellen hebben, denk ik. Nou ja, nog veel geluk ermee é!
|
|
04-03-2003, 07:34
|
||
|
|
Citaat:
Het uiteindelijke 'doel' van mediteren is inderdaad om niet te denken. Dus ook niet denken dat je niet denkt. Dit is echter verschrikkelijk moeilijk, en volgens mij is er niemand die dit kan. Het is al moeilijk genoeg om 30 seconden aan 1 ding te denken! Piekeren betekent dat je alsmaar rondjes blijf draaien en constant dezelfde cirkel maakt. Piekeren is ook een vorm van gebrek aan controle over je gedachten. Maar goed, het is maar een optie. In ieder geval succeswensen voor Ceops, en nogmaals, maak je niet al teveel zorgen! Doei! fil
|
|
|
04-03-2003, 08:04
|
|
|
Hey.
Wat vreselijk voor je. Ik kan niet zeggen dat ik hetzelfde heb gehad, maar wel n beetje. Vroeger was ik nl heel verlegen, pas als ik mensen langer kende durfde ik veel meer te zeggen enzow. Nu heb ik dat nog wel, dat ik niet zo goed naar mensen toe durf te gaan. Ik kan nl twee verschillende mensen zijn. Als ik iemand goed ken, en als ik me zeker voel (en dat is de laatste jaren steeds sterker geworden) dan heb ik veel zelfvertrouwen en doe ik idngen die anderen niet durven. Ik kan tegen een leraar die ik al lang ken rustig en fatsoenlijk zeggeh dat hij of zij naar mijn mening niet les kan geven, maar tegen een leraar die ik niet ken durf ik niet eens om uitleg te vragen. Mensen die mij goed kennen weten dat ik af en toe flimk bitchy kan zijn en andere vinden mij juist heel verlegen. Maar het gaat nu niet om mij natuurlijk. Ik heb er niet veel verstand van, maar je bent zeker niet gek. Misschien onzeker, maar niet gek. Ik heb het wel eens gehad met vriendin van mij die al drie jaar in mijn klas zat. Zei stapte op mij af op het moment dat ik het niet verwacht had. Ik wist niet goed wat ik moest zeggen en daarom begon ik maar te bedenken wat ik moest zeggen. Mensen denken dat ik altijd mijn woordje klaar heb, en meestal is dat wel zo, maar dat komt voornamelijk omdat ik weet wat ze gaan zeggen, ik bedoel je kent iemand lang en dan bedenk je het antwoord van te voren. Ikzelf ben zeker niet een watje, maar als ik me soms weer zo verlegen voel en iemand scheld mij uit op en onverwachte menier, dan zorgen die twee er samen voor dat ik niet weet wat ik moet zeggen. Dat kan je heel onzeker maken, dus ik snap wel een beetje wat je bedoelt. Je moet gewoon zorgen dat je minder gespannen bent, (naja das makkelijker gezegd dan gedaan). Wat je in ieder geval niet moet doen is van te voren bedenken hoe je dat aan moet pakken (naja, je MOET natuurlijk nix) maar het is heus nix ernstigs. Misschien moet je het gewoon zeggen tegen een klasgenoot waar je goed mee op kan schieten. Communiceren lijkt voor de meeste mensen idd heel makkelijk, maar zo makkelijk is het niet. Als je de hele tijd beng bent dat je wat verkeerds gaat zeggen, ga je dat misschien ook doen. Ik ratel zelf de hele dag door, maar ook dat getuigd van onzekerheid. Je hebt mensen die niet weten wat ze moeten zeggen en je hebt mensen die maar heel veel gaan zeggen. Ik snap dat het heel irri is voor je dat je steeds gedachten hebt die je niet wil, dat je steeds alles ban te voren moet bedenken, dat is heel frustrerend, maar als je jezelf gaat dwingen om niet meer vantevoren die vragen te bedenken, dan werkt dat juist niet. Het is nix ernstig, maar degenen waarmee je veel omgaat, merken echt wel dat je je niet op je gemak voelt. Mensen hebben meer door dan je denkt, 70% van de communicatie is nonverbaal, dus. Maar als je het zegt tegen een vriend of vriendin ofzow, dan snapt die het en dan is het al een stuk makkelijker, dan kan die je helpen. Maar het beste kun je natuurlijk zorgen dat je je op je gemak voelt en weer zelfvertrouwen krijgt en ontspannen bent. Joga zou nog niet eens zo gek zijn. Ik hoop dat je hier wat aan hebt.  Als je open bent voel je je ontspannender. Als je van te voren dingen bedenkt kan dat ook als reden hebben dat jij alles in de hand wil hebben, onderbewust, en dat als je verrast word met een ander gesprek, je dat niet aan kan. Even voor de duidelijkheid; meditatie is niet zo moeilijk, als je er maar goed les in krijgt, mijn moeder heeft het ook gedaan. Het gaat niet om NIET denken, maar om alle gedachten van je af te zetten. Gepieker en diep nadenken. Staar maar eens in de verte en maak je hoofd gewoon leeg, je moet niets gaan forseren, mensen denk namelijk altijd: ik MOET nergens aan denken. Er moet niks, nooit. Maar meditatie of Joga kan altijd wel helpen. Maar als je het hier durft neer te zetten, moet je ook maar es proberen het aan iemand te vertellen, gewoon 1 iemand besten vriend/vriendin ofzow. Nou, dat was alles wat ik te zeggen heb.
|
|
04-03-2003, 11:03
|
|
Verwijderd
|
Ik herken het wel en bij sommige mensen val ik nog steeds terug in dat gedrag, maar met de tijd vind ik een stilte minder ongemakkelijk..
Ik denk dat het zeker wel te maken heeft met je verleden en verlegenheid, ik ben zelf namelijk ook redelijk verlegen. Het zal ook een stuk onzekerheid zijn denk ik, misschien zoiets van dat je het idee hebt dat mensen je saai vinden als je niet telkens tegen ze aan loopt te praten en gesprekken stil vallen.. Maar ja, als je het omdraait.. vind jij mensen meteen saai als er een stilte valt? En als die mensen het zo saai vinden kunnen ze zelf ook een gesprek beginnen en dergelijke.. Ik zou eigenlijk niet echt weten wat je nu kunt doen om het minder te maken, ik denk dat je je op je gemak moet gaan voelen bij stiltes of iets dergelijks.. en dan zal de gesprekstof ms juist wel vanzelf komen. Ik denk trouwens niet dat je het moet zien als jezelf niet zijn, je bent misschien niet spontaan of iets dergelijks op zo'n moment maar je de vragen die je bedenkt en alles komen wel uit jou dus moet het wel een stukje van jou zijn
|
|
04-03-2003, 14:00
|
||
|
|
Citaat:
Ik kan er nix aan toevoegen, ik ben te er helemaal mee eens.
|
|
|
04-03-2003, 19:08
|
|
|
|
mm, ik dank jullie allen voor deze tips
. en ik ben blij dat ik tenminste niet de enige ben die zulke gekke 'problemen' heeft. En dat idee van mediteren lijkt me niet eens zo gek 
__________________
"I feel I'm stone, not cause I bop or wear my cap cocked/The more emotion I put into it, the harder I rock"
|
|
04-03-2003, 19:48
|
|
|
herkenning
 (ok weer nutteloze reply van de mij )
__________________
IN HET SPROOKJESBOS IS HET OOK WELEENS HOMMELUS !! Arthur Schopenhauer is geniaal.
|
|
07-03-2003, 12:42
|
|
|
|
Ik heb dit probleem dus ook.
Feit is dat vele mensen hier de volgende raad geven: "je moet je op je gemak voelen bij stiltes, je moet er niet te zwaar aan tillen". Feit is dat IK me helemaal niets aantrek van stiltes, ik hou er zelfs van, maar al er een stilte valt dan denk ik altijd: 'oh nee, nu voelt HIJ/ZIJ zich waarschijnlijk niet op zijn gemak bij mij'. Dus, IK heb geen problemen met stiltes, ik ben gewoon altijd bang dat de ANDER zich er ongemakkelijk bij gaat voelen... snappie? greetz
__________________
Beminde Christen 't is beter of gistn| Under the sea, I'm not the only one who wonders what life would mean if we hadn't been disappointed in the sun.
|
|
07-03-2003, 13:09
|
||
|
|
Citaat:
(nuttigheid ten top...)
|
|
|
08-03-2003, 01:32
|
||
Verwijderd
|
Citaat:
Ik denk dat het is omdat ik nogal een piekeraar ben en door de stilte ga je net nog meer gaan denken en zo, omdat er dan ruimte voor is in je hoofd... Ik probeer het wel te minderen hoor, mijn stiltefobie... 
|
|
| Ads door Google |
|
08-03-2003, 09:22
|
||
|
|
Citaat:
stilte in een gesprek vind ik namelijk anders, dan weet ik ff niks te zeggen of heb gewoon ff geen zin om te praten, maar voel ik me verplicht 't gesprek aan de gang te houden. Daarnaast moet 't in een lokaal of waar ik ook maar ben echt niet stil zijn, daar kan ik echt niet tegen (ook een piekeraar...), lang leve de minidisc 
|
|
| Advertentie |
|
|
 |
«
Vorige topic
|
Volgende topic
»
|
|
Soortgelijke topics
|
||||
| Forum | Topic | Reacties | Laatste bericht | |
| Liefde & Relatie |
Het is gedaan.. en ik voel me leeg... lso | 27 | 02-01-2006 10:26 | |
| Seksualiteit |
ik vroeg me af breezerboy | 17 | 06-03-2004 15:02 | |
| Vrije tijd |
ik vraag me af welke sport je het leukst vind. de meeste zeggen voetbal. axel tha best | 1 | 09-03-2003 08:01 | |
| Psychologie |
het klinkt gek, maar ik vroeg me af of nog mensen dit hebben damaetas | 21 | 13-07-2002 10:38 | |
| Verhalen & Gedichten |
Hersenspinsel: Te vroeg...maar veel te laat... Secreet | 3 | 12-03-2002 16:29 | |
| ARTistiek |
Ik kots ook namens jou Prutsklut | 22 | 23-12-2001 12:14 | |
Alle tijden zijn GMT +1. Het is nu 15:03.
Adverteren