Advertentie | |
|
06-10-2003, 06:59 | ||
Citaat:
1) Het moment waarop verliefdheid overgaat in liefde. Dan zal ik vanaf dat moment: 'ik hou van jou' zeggen. Wanneer zo'n moment is weet ik niet, want in het begin van een relatie kan je zo ontzettend veel voelen, wat eigenlijk voornamelijk bestaat uit hormonen, verliefdheid en evt. lust. Bij mij gaat er een redelijk lang proces overeen. Ik moet hem echt vertrouwen, ik moet van hem weten dat hij het meent en redelijk serieus is, maar ik moet ook van mezelf weten of het serieus is. Het moment is denk ik niet te omschrijven, maar als ik het voel, dan zal ik komen met de 4 woordjes... als ik niet te zeker ben, zal ik wachten tot hij komt met die woorden, tenzij die woorden voor hem weinig betekenen en hij het in week 2 al zegt... 2) Net als Morgan ben ik er toch stellig van overtuigd dat je best op afstand verliefd kunt zijn. Gewoon omdat je iemand ontzettend aantrekkelijk vindt. Misschien spelen hormonen hoog op hier, misschien niet. Ik heb het wel eens meegemaakt. Maar ik denk toch dat het dan vooral aantrekkingskracht is. Als je iemand beter leert kennen en dan verliefd wordt, is het idd een groeiproces. Als je iemand dan ook nog graag mag zal het voor mij moeilijk zijn hem af te wijzen. Toch zal ik dat doen op een zo duidelijk mogelijke manier, maar ik probeer hem zo min mogelijk pijn te doen. Het is moeilijk, maar moet toch gebeuren.
__________________
~ Maybe it won’t last forever, but who says the best loves do ~ November is all I know, and all I ever wanted to know ~
Laatst gewijzigd op 06-10-2003 om 09:24. |
06-10-2003, 08:42 | |
Verwijderd
|
't is nogal zwart-wit wat je omschrijft, er zijn zoveel tussen- en zijwegen.
Op het eerste punt heb ik geen standaard antwoord...dat verschilt per persoon en dan weer per persoon op wie je verliefd bent. Mijn huidige vriend wist het van me, later kwam hij er achter dat hij toch ook wel heel erg veel van mij hield, omdat we al zo dicht bij elkaar stonden, konden we het elkaar meteen zeggen. Ik ben sowieso niet iemand van 'o, wat een leuke jongen' en dan op iemand die ik niet ken afstappen. Ik wil alleen een relatie als ik iemand echt ken enz. Hoe ik tegenover iemand sta die mij de liefde verklaart, verschilt ook en ik denk weer voor iedereen en dan ook weer per persoon die het doet verschillend. Bij mijn vriend vind en vond ik het lief, schattig, enz, omdat het wederzijds is en was. Bij anderen heb ik zo iets van 'ga weg', voel ik me opgelaten en weet ik niet wat ik er mee aan moet. Je kan zo iemand zeker afwijzen, je gaat toch niet niet afwijzen als het niet wederzijds is...? Dat is pas barbaars. Het is lang niet altijd een 'toenemende gezamelijke omgang die tot de verliefdheid leidt', absoluut niet. @Gothic: drie woordjes...? 'Ik houd van jou' zijn er toch vier? (Ik neem aan dat je die bedoelt iig...) |
06-10-2003, 09:04 | ||
Citaat:
2) Waarom is het nou weer barbaars om iemand af te wijzen die verliefd op je is? Als het toch niet wederzijds is, dan ga je toch geen relatie nemen als je niet verliefd bent op die ander. En je doet ook net alsof het de schuld is van die persoon dat je verliefd op hem/haar zou worden. Misschien wilde hij/zij je alleen als vriend(in), dan is het toch logisch dat je 'toenemende gezamenlijke omgang' hebt?
__________________
Mommy, that salesman's on TV!
|
06-10-2003, 09:24 | ||
Citaat:
__________________
~ Maybe it won’t last forever, but who says the best loves do ~ November is all I know, and all I ever wanted to know ~
|
06-10-2003, 09:47 | |
Oooh, wat een goed topic! Opeens diepgang op s.com. Op zich kom ik bijna nooit meer, maar hier wil ik toch even het mijne van zeggen.
Ik heb gemerkt dat de verliefdheid van een aanbidder wel degelijk een aanmoedigende factor kan vormen in het verliefd worden op hem. In die zin is verliefdheid een wederzijds gebeuren, een opklimmende spiraal waar je je beiden in begeeft. het is dan ook de bedoeling dat de vlinders omslaan in dat warme diepe volle gevoel in je hartje, waarbij je je het leven zonder die ander niet meer kunt voorstellen en je je spontaan al je armen en benen voor hem zou afhakken. En dat kan snel hoor, heb ik gemerkt. Maar het tegenovergestelde heb ik ook wel meegemaakt. Hele hordes ongelukkige verliefdheden trekken nu aan mijn geestesoog voorbij, van jongens die mij echt niet zagen staan, maar waarvoor ik toch stevig de bibbers in mijn knieen had. En deze crushes konden lang duren, of maar een paar weken, dat maakte voor de bibbers geen verschil. Houden van is in zo'n situatie een stadium dat je nooit bereikt, het blijft bij vlinders. Ook het omgekeerde kwam wel voor, als een jongen die ik niet eens leuk vond een diepe passie voor me opvatte. Wat ik daarmee deed? Het ontmoedigingsbeleid toepassen, afstand creeeren en een beetje krengerig doen, dan zakt die verliefdheid wel weer weg. Je voelt het al van verre aankomen, en als hij mij niet interesseert, ga ik niet een spelletje met hem spelen en hem uitdagen, lief lachen, een babbeltje doen en zijn verliefdheid zien groeien omdat dat zo goed is voor mijn ego. Niet dat ik hem ga negeren om strikt altruistische redenen hoor, meestal vind ik het hooguit irritant, een aanbidder achter mijn kont aan. Krengerig doen gaat dan helemaal vanzelf. Een vriend die verliefd op me werd, dat heb ik volgens mij nooit meegemaakt, of het is zo'n ondenkbaar begrip voor me dat ik het niet eens doorheb. Dat zal ook wel ontnuchterend genoeg zijn, dan. Dus: je hebt gelijk, en ook niet. Het kan, maar het hoeft niet. Maar de lekkerste verliefdheden zijn wederzijds natuurlijk.
__________________
Pfff. Boeie.
|
06-10-2003, 10:44 | ||
Verwijderd
|
Citaat:
2) Dat wordt oa bepaald door gevoel, bij mij iig, ik voel iets of ik voel niets voor de ander. Tuurlijk kun je een verkeerde keus maken, maar dat is bij alles zo. En als je echt 'voor elkaar bent weggelegd', dan komt het weer goed, dat denk ik iig. |
06-10-2003, 11:28 | ||
Verwijderd
|
Citaat:
|
06-10-2003, 13:51 | |
ik ben het er niet mee eens dat alleen wederzijdse verliefdheid echt verliefdheid genoemd mag worden
alle gevoelens die komen kijken bij een wederzijdse verliefdheid, de onzekerheid, de vlinders, het voortdurend aan iemand denken, niet meer kunnen eten of slapen... die heb je ook allemaal als je verliefd bent op iemand die niet verliefd op jou is. meestal als je verliefd bent, ga je wel je best doen om iemand beter te leren kennen om al je voorgevoelens en ideeën te versterken en erover te kunnen zeggen dat je gevoelens oprecht zijn omdat die persoon het verdient om verliefd op te zijn. in die tijd dat je de ander beter leert kennen hoeft er nog geen sprake te zijn van wederzijdse verliefdheid (of wel, maar dan weet je het nog niet) maar je bent wel bezig elkaar te verkennen zodra de liefde dan wel beantwoord wordt, ga je inderdaad dieper en wordt het al snel houden van. als je liefde niet beantwoord wordt, sterft die een meestal langzame dood. maar ook als je liefde nooit beantwoord wordt kun je wel van iemand houden... je houdt immers ook van je vrienden en van je ouders en van je familie... als de persoon die jij hebt uitverkoren de moeite waard is kun je ook als je liefde onbeantwoord is tot een moment komen waarop je al je ledematen voor de ander zou afhakken. wederzijdse liefde gaat weliswaar veel en veel dieper, omdat je de diepte ingaat bij twee personen, en dat is dus sowieso twee keer zo diep, maar onbeantwoorde liefde is wel degelijk echte liefde en ook echte verliefdheid
__________________
hieperdepiepp!
|
06-10-2003, 15:01 | ||
Verwijderd
|
Citaat:
2) Verantwoord.. Ik weet het niet, moeilijk te zeggen. Wanneer iemand verliefd op je is dan is het zeker zo dat diegene ineens in een bepaald licht komt te staan, in ieder geval als diegene het echt zo serieus bedoeld. Mijn vriend bekende mij zijn verliefdheid en tot op dat moment had ik hem nooit in dat licht gezien, toen pas ging ik nadenken over de mogelijkheid dat ik die liefde zou beantwoorden. Ik heb me volledig open gezet voor zijn gevoel en voor mijn gevoel en daardoor hadden we een hele mooie avond van puur praten, lachen en dansen samen. Die avond voelde ik dat het goed zat, dat er iets was waardoor ik hem een serieuze 'kans' wou geven. De keer erna hebben we zo'n 20 uur samen doorgebracht en in die 20 uur ben ook ik verliefd geworden. Ik was nooit verliefd op hem geworden als hij dat niet op mij was denk ik, omdat ik hem dan nooit op die manier had bekeken, er vanuit gaande dat er nooit iets zou gebeuren (waarom weet ik niet?). Wanneer iemands bekentenis oprecht is, wat je wel aanvoelt meestal, denk ik dat het het zo goed als altijd waard is diegene een kans te geven. Te gaan onderzoeken of er ook gevoelens zijn voor die persoon of kunnen komen en niet zomaar diegene afwijzen omdat er tot dan toe geen dergelijk gevoel was. Edit: Nog een toevoeging (kheb veels te veel te zeggen hierover ).. Ik denk dat jouw tweede theorie ook afhangt van de vorm van verliefdheid van iemand. Sommige mensen zullen verliefd worden op een beeld dat zij van jou geschapen hebben in hun hoofd, een bekentenis van verliefdheid zal dan stukken minder mooi zijn omdat je dit voelt. Mijn eerste vriendje vulde mijn karakter in ("doe niet, dat is niet charmant") en dat voelde ik, hij was niet verliefd op mij, maar op de kim die ik volgens hem was (of dit mede mijn schuld was weet ik niet). Bij mn vriend van nu voelde ik vanaf het prilste begin dat hij me ziet voor wie ik ben en daar verliefd op is en dat maakte hem wonderschoon ja. Laatst gewijzigd op 06-10-2003 om 15:12. |
06-10-2003, 15:09 | |
Verwijderd
|
Ik denk trouwens dat verliefdheid op afstand wel mogelijk is maar dat dit een bepaalde bewuste keuze is. Ik ben ook tot over mijn oren verliefd geweest op een jongen die ik nooit had gesproken, maar had ik echt gewild dat het iets tussen ons was geworden? Ik denk het niet..
Waarom niet? Hij had een uiterlijk en uitstraling die paste bij datgeen wat ik aantrekkelijk vond, aangezien karakter mij niet bekend was vulde ik dat zelf in. Een object van fantasie wanneer je nog niet klaar bent om echt iets met iemand te hebben, maar hier wel nieuwschierig naar bent. Ik denk dat verliefdheden op afstand een tussenvorm zijn van interesse en echte verliefdheid waarbij karakter ook meespeelt. De lichamelijke aantrekkingskracht die wel al de kop op steekt. Iemand op afstand is makkelijker lief te hebben, die zal nooit iets fout doen, die zal je nooit kwetsen, die zal geen imperfectheden hebben. |
06-10-2003, 21:27 | ||
Verwijderd
|
Citaat:
Het moment dat ik echt heel zeker wist 'ik hou van hem' kan ik wel bestempelen.. Ik had het uitgemaakt, waarin ik me had laten leiden door angst. Ik voelde me toen ontzettend slecht en hij ook, uiteindelijk besloten we te gaan praten en spraken af in de stad. Zodra hij me op me schouder tikte en ik me omdraaide viel al het nare gevoel van me af en we hebben de hele nacht lopen praten over ons maar ook over allerlei andere dingen. We waren ontzettend dicht bij elkaar en hij liet me volledig binnen (iets wat hij niet vaak tot nooit doet).. Ik denk dat toen dat 'omslagpunt' er was... |
06-10-2003, 21:36 | ||
Citaat:
Ik geloof dat verliefdheid een soort (ja dat afgezaagde Engelse woord) 'chemistry ' is. Je zegt het zelf al, iets moois, zo zuiver, een schoonheid op zichzelf. Liefde daarentegen is nog iets zo mooiers, zo zuiver maar voor mezelf zo ingewikkeld. Ik ben er nog totaal niet aan toe. En soms is dat maar goed ook. En af en toe mis ik zo iets groots, hoewel ik toch weet dat ik het waarschijnlijk al wel heb gevonden. Het leuke is, dat het allemaal gevoel is. Niets heeft met rationaliteit te maken, wat liefde is niet denkbaar, niet rationeel en geen ding. Een gevoel. En soms nog wel het beste ter wereld. Wat me bij jouw tweede punt brengt, weigeren lijkt me inderdaad ook wreed maar soms uiterste noodzaak. Ik ben met je eens dat er geen enkele manier is om je kwetsbaarder op te stellen dan iemand de liefde te verklaren. Al helemaal als het niet zeker is of die wel beantwoord wordt. Weerstaan is een andere zaak. Ik denk dat liefde ook iets is wat uiteindelijk toch van twee kanten moet komen. Het is voor mij geen gevoel van onweerstaanbaarheid wat me overkomt als iemand me vertelt dat hij verliefd op me is. Hoewel je er op de een of andere manier wel over na gaat denken of jij ook dan wel niet verliefd bent. Het is 'chemistry ' een vonk, een gevoel, zo vertrouwd, terwijl je diegene misschien niet eens kent. Dus wanneer die vonk niet overslaat neemt het verhaal van de liefde weigeren een andere wending. Opeens kan de één wel rationeel nádenken en komt tot de conclusie dat het gevoel (zeer zeker) niet wederzijds is. En zo egocentrisch als de mens nu eenmaal is ingesteld, zal de persoon in kwestie verteld worden dat het gevoel eenzijdig is, 'jammer maar helaas, ik kan er niets aan doen, het ligt niet aan jou ' en ga zo maar door. Inderdaad, liefde is mooi, zuiver en zó ingewikkeld.
__________________
Used to be: D@MP | Wat jouw dromen zijn, interesseert me niet.
|
Ads door Google |
06-10-2003, 22:15 | ||
Citaat:
Je eerste stelling, van de fases van verliefdheid, kloppen niet voor ieder persoon. Ik blijf namelijk bij mijn stelling, dat personen verschillen, zowel geestelijk, lichamelijk als procesgewijs. De een wordt echt smoorverliefd, zonder eerst een relatie aan te gaan, bij de ander moet het inderdaad groeien. Overigens verstaan personen het woord "verliefd zijn" en "liefde" op verschillende manieren en zijn deze daarmee niet eenduidig te gebruiken als verklaring van een proces. Des al niet te min, goede poging. Je tweede stelling: Je omschrijving doet mij denken aan de ogen van mijn vriendin, hoe die schitteren op tijden, dat we samen zijn. Een schoonheid is daarin te herkennen, die niet snel te beschrijven valt... maar dit ben ik, dit is zij. Ik hou al van haar en daardoor zie ik de schoonheid van verliefdheid beter dan iemand, die niet verliefd zou zijn op de verliefde persoon. Als ik om mij heen kijk, kan ik verliefdheid wel waarnemen, meiden die een (duidelijk) oogje hebben voor een jongen, of wel degelijk meer voelen dan alleen (een oogje voor). Ik zie dit in die meiden, maar dit geeft niet de schoonheid, die ik in mijn vriendins ogen waarneem. Waarom? Omdat de liefde van 2 kanten moet komen, om dat te zien. Ik denk dan ook, dat het niet altijd even moeilijk is, een verliefd persoon de rug toe te keren, als je zelf niet verliefd bent. Ook weet niet iedereen waaraan het te herkennen is, dat iemand verliefd is, waardoor het wel degelijk kan, dat 1 van de 2 niet doorheeft dat de ander verliefd is. Het kan zelfs zijn, dat die ene nog niet eens vermoed, dat die ander verliefd is. Niet iedereen is hetzelfde en ik geloof best, dat jij dit wel kan... maar wederom... niet iedereen is hetzelfde. vraag1) Hier kan ik dus geen antwoord op geven. Stap van verliefdheid naar liefde? Dit zijn geen eenduidige begrippen en liefde verloopt niet altijd in een dergelijk proces. En toegeven? Wat moet je toegeven? Verloopt dit van 1 op een andere dag? Denk van niet... alhoewel uitzonderingen er zijn, uiteraard, want... (kun je zelf wel invullen denk ik) vraag2) Zie mijn kijk op je tweede stelling, voor het antwoord. Samenvattend, ja, de liefde van een persoon is te weerstaan. Is zelfs niet zomoeilijk. Soms kan je je er zelfs aan irriteren, waarbij je de ander het liefst ver weg zou willen schuppen om ervan af te zijn.
__________________
Uiteindelijk stammen we toch allemaal af van een en hetzelfde speldenknoppie
|
07-10-2003, 06:37 | ||
Verwijderd
|
Citaat:
3) Ik begrijp het best, ik zie het alleen anders dan jij. Wat dus niet inhoud dat ik het niet begrijp. |
07-10-2003, 11:04 | ||
Citaat:
2) Jij ziet wellicht de schoonheid van verliefdheid anders dan anderen... want iedereen is anders. Je kunt dus niet beweren, dat die schoonheid nooit als irritant overkomt, want verschillende mensen itnerpreteren het anders. In jouw ogen, is het inderdaad het mooiste wat er is... maar was jij niet vreselijk tegen vreemdgaan en scheidingen enzo? Bedoel, stel, je hebt je geliefde al gevonden... opeens komt er iemand anders in je leven, die diezelfde liefde voor je voelt als je huidige vriendin... betekend dit nog steeds, dat je haar niet zou ignoren? Oftewel, misschien het toelaten, dat zij OOK een relatie met je begint? Hoop het niet in ieder geval, want dat vind ik dus barbaars. Maar laatme raden, dat zie jij weer anders
__________________
Uiteindelijk stammen we toch allemaal af van een en hetzelfde speldenknoppie
|
07-10-2003, 12:27 | |
was ongeveer na 2 maanden, ik zei tegen hem, in een moeilijke periode met mijn pa ' ik hou van je' . Hij stomverbaasd en helemaal overrompeld zweeg ( amar ik hoefd geen antwoord terug)
naderhand ben ik blij dat ik gezegd heb wat ik voelde, want pas toen ( hoord eik later van mijn vriend) had hij door hoeveel ik om hem gaf, en dat het serieuzer was, en stelde hij zich open ochja..liefde
__________________
When I eventually met Mr Right I had no idea that his first name was Always..
|
08-10-2003, 00:20 | ||
Citaat:
2) Ik vrees dat veel mensen inderdaad de lust vrij hoog in het vaandel hebben staan. Irriteer ik me nogal eens aan. Ik neem eventjes aan jij ook? 3) Hmmm, ben eens terug gaan lezen (ja, nu pas) en zie inderdaad dat anderen dit ervaren als iets irritants. Ik had mijn antwoorden gebaseert op wat ik in mijn omgeving aantrof en baseerde het niet op mijn eigen mening hierover. Als iemand verliefd op mij is, voel ik me altijd in ieder geval wel gevlijt. 4) Klopt 5) Hiervoor lees ik niet terug, maar neem eventjes voor het gemak aan, dat je conclusie juist is. Bij mij niet geldend, aangezien ik graag wat meer vastheden zou willen met mijn vriendin, zoals de mogelijkheid elkaar vaker te zien... zucht... maar goed, dat ben ik. 6) Verliefdheid en liefde zijn thermen gebaseerd op gevoelens. Gevoelens, zoals ik binnen een ander topic heb geschreven, zijn geen logische zaken. Een gevoel kan wel beschreven worden, maar nooit in detail bepaald worden. Huilen en lachen, dat verschil van gevoelsuiting kennen we. Maar met thermen als verliefdheid en liefde is het verschil en de scheidingslijn veel kleiner, dan wel vind er een overlapping plaats. In veel gevallen is verliefdheid gewoon een sterker gevoel van liefde... en niet iedereen zal daadwerkelijk ooit echte liefde voelen. Dit zullen ze dan niet toegeven, maar eerder onder doen als, "een andere beschrijving van liefde". Hierdoor is het inderdaad onmogelijk (volgens mijn inziens) een gemeenschappelijke term hiervoor neer te zetten. Gedachtes zijn zelden fout te noemen, wel anders dan de werkelijkheid. Dit heeft dan weer betrekking op observatievermogen. Zoals ik al boven in beeld heb gebracht, baseer ik veel van mijn gedachten op wat ik zie in mijn omgeving, proberend de menigte om mij heen te observeren. Het kan zijn, dat je observaties wel degelijk overeen kmen met de werkelijkheid, maar dan wel de werkelijkheid in de omgeving waar jij je bevind. (weet niet waar dat is) Dus... ondanks dat je hier je gelijk niet lijkt te hebben gekregen, hoeft dit nog niet te betekenen dat je observatievermogen niet deugd. Hier op scholieren.com komt een bepaald groep mensen met in ieder geval 1 gelijkenis... ze willen iets plaatsen en lezen online. Dit betekend dat ze grotendeels ook toegang hebben tot internet en dit zegt weer iets over hun mogelijkheden. Aan de hand van deze en o zo veel meer gegevens kan gezegd worden, dat ze onder een bepaalde groep mensen valt met gelijke gedachtes en denkwijzes over bepaalde onderwerpen... uitzonderingen daar gelaten. Dus zelfs als je hier je gelijk niet hebt gehaald, kan het zijn dat een onderzoek onder alle huishoudens in Nederland uitwijst, dat jouw waarheid dichter bij de algemen waarheid ligt dan de hier voorgedragen waarheid. Oftewel, de antwoorden die je krijgt binnen dit forum betekenen eigenlijk nog niets, anders dan dat de forumgangers die op het forum "liefde en relatie" rondhangen, een andere kijk hebben op de vraagstellingen van je, dan jij eerder dacht waargenomen te hebben in je daadwerkelijke omgeving. Mee eens? Verder, mooie afsluiting van je... moet vaker gedaan worden, is een mooie samenvatting
__________________
Uiteindelijk stammen we toch allemaal af van een en hetzelfde speldenknoppie
|
09-10-2003, 19:26 | ||
Citaat:
hem enpa zijn niet dezelfde persoon, kunnen taalkundig onmogelijk dezelfde persoon zijn dus, andere interpretatie is hier op z'n plaats
__________________
When I eventually met Mr Right I had no idea that his first name was Always..
|
09-10-2003, 19:56 | |
Ik heb niet alles gelezen, en ik heb ook niet veel tijd om hier nu uitgebreid op in te gaan, maar ik wil wel even iets zeggen, omdat dit meteen bij me opkwam toen ik je topic las.
Als iemand verliefd op jou is, kan dit juist ook heel afstotend werken. Niet als je diegene leuk vindt (maar dan vindt je diegene dus inderdaad al aantrekkelijk/leuk/interessant oid), maar als je diegene niét leuk vindt. Dit maakt dus weer duidelijk dat het niet zo hoeft te zijn, dat je sowieso verliefd wordt op iemand die het op jou is... Later ga ik er uitgebreider op in, maar dit wilde ik alvast even zeggen.
__________________
Tsja
|
Advertentie |
|
10-10-2003, 03:44 | ||
Citaat:
__________________
Uiteindelijk stammen we toch allemaal af van een en hetzelfde speldenknoppie
|
10-10-2003, 08:51 | ||
Citaat:
__________________
Tsja
|
10-10-2003, 12:01 | ||
Citaat:
(okee, nu dus serieus, gister nacht gewoon nog eventjes ergens aan doorgewerkt)
__________________
Uiteindelijk stammen we toch allemaal af van een en hetzelfde speldenknoppie
|
Advertentie |
|
|
|
Soortgelijke topics | ||||
Forum | Topic | Reacties | Laatste bericht | |
De Kantine |
Weerwolfspel #42 deel 2 Yoshimare | 500 | 15-12-2007 15:35 | |
Verhalen & Gedichten |
Een treinbrief ( beetje lang weer ) Verwijderd | 14 | 15-09-2004 14:45 |