Even kijken, 2004 begon met me volslagen belachelijk te maken tegenover een aantal vrienden tijdens het uitgaan en een poging om die ene vriendin te zoenen waar ik al zolang verliefd op was, maar die al een relatie had met m'n beste vriend. Daarna ruzie gezocht met m'n beste vriend. De volgende dag tot 5 uur in bed blijven liggen omdat ik geen daglicht kon verdragen. Ik was zo ziek, dat ik wenste dat ik dood was. Drank. Welkom, 2004.
Het ging z'n gebruikelijke klote-gangetje, tot het uitging tussen die vriendin en die vriend. Ikke blij, want ik herinnerde me nog haar woorden: "Als ik niks met *** had gehad, zouden wij samen iets gehad hebben". We gingen samen naar de bios, we kregen weer fysiek contact, we spraken weer samen af. Ik dacht, dit gaat goed, maar opeens had ze heel snel weer een andere vriend.
Ik besloot de confrontatie met hen uit de weg te gaan. Ik kon er niet mee omgaan dat vriendje-lief iedere pauze meekwam naar onze vriendengroep. Ik ging over op de concentreer-je-op-anderen-en-laat-hen-links-liggen-tactiek. Gevolg: zij ontiegelijk kwaad op mij. Half jaar elkaar amper gesproken, terwijl ze een jaar geleden nog m'n beste vriendin was. Het contact herstelt zich ondertussen weer.
Toen gebeurde het ondenkbare: er werd een meisje verliefd op me. Zei ze. Dus Mark kreeg voor het eerst een 'relatie'. Mark blij natuurlijk.
Een maand duurde het, waarvan ze de helft van de tijd met haar ouders op vakantie was. Een maand daarna heeft ze alweer iets met een 'vriend' van me. Op wie ze al verliefd was geweest voordat ze iets met mij kreeg. Die volgens een vriend van me "toch altijd al in de wacht had gestaan". Nou, dan begin je toch ook te denken dat het meiske niet helemaal oprechte bedoelingen met je had.
Ondertussen moest ik gedwongen afscheid nemen van mijn middelbare school, waar ik zo'n ontzettend fijne tijd heb gehad. Adieu, coole leraren. Adios, redactie van het schoolblad. Au revoir, twee pauzes op een dag met je beste vrienden. Welkom in Utrecht! Je kiest de studie Geschiedenis omdat het je op de middelbare school zo mateloos boeide en dan kom je op de univ en dan slaat de ontnuchtering toe. Wat een kolere-zooi. Maar ik heb geen alternatief.
Ook een nieuw bijbaantje gevonden. Met vakkenvullen had ik het wel gehad. Schoonmaken dan maar. Iedere dag 2 uurtjes 's avonds na school. Geen moeilijk of hard werk, verdiend zeer goed. Niks aan het handje dus, behalve dan dat je je na een paar maanden als één of andere robot aan de lopende band voelt. Niks is zo geestdodend als mijn bijbaantje.
Goed, dan nadert 2004 zijn eind en dan kom je erachter dat, sinds je vertrek van de middelbare school, je illusie van het perfecte vriendengroepje als een kaartenhuis in mekaar dondert. Die lult over die, die heeft ruzie met die, dat groepje sluit dat groepje buiten, nee, dát groepje zeurt juist teveel. Mark ertussenin en die mag het gaan oplossen, want die wil beide 'partijen' niet kwijt. Dat wordt dus op eieren lopen. Ook leuk, vlak voor de kerst.
En inmiddels zijn ál mijn vrienden alweer bezet. In een relatie. Knus met z'n tweetjes onder de boom. Daar zit je dan tussen. Tussen het gevrij. Tussen het gezoen. Tussen het schatje en het liefje. Je behoorlijk overbodig te voelen. En eenzaam. Had ik al verteld dat ik de kerstdagen haat?
Ja, 2004 was niet echt je-van-het.
*Een medaille voor wie al dit geblaat heeft gelezen. Het is al een A4-tje*