Wat: LSD puur in druppelvorm op suikerklontje.
Hoeveelheid: Één druppel was zo'n 3 trips, heb ongeveer 1 druppel op, waarschijnlijk iets meer, heb het geleidelijk over de avond heen genomen. Daarbij nog 1/2 XTC pil en wat pep.
Ervaring: Eerste keer écht op LSD, al eerder een beetje gehad. Regelmatig paddo's gedaan. Regelmatig XTC en pep gedaan.
Met wie: met vrienden, 2 tripten ook, verder veel mensen op andere drugs.
10 uur: zeilbootje op een meer tijdens een hittegolf. Het begint koeler te worden en acid kickt in... Golven zijn prachtig, zon is prachtig, de mensen op de boot zijn HEEL mooi, en vooral echt, alsof er een filter over ze heen zit, waardoor ze hun dagelijkse schijn-ikken (zoals Herman Finkers zo mooi zei) kwijt zijn geraakt. Het water is iets magisch, en overal om me heen, ik ben blij dat ik de kant nog kan zien anders zou ik het niet meer weten...
12 uur: het begint koeler te worden als we terugkomen op het kampterein. We willen ver van de rest af gaan zitten, maar niet te ver. Ik besluit de mooiste dekens te zoeken en die op het gras te leggen net uit het zicht, bankjes zijn stom. Er schijnt een blauw ligt over de mensen die in mijn buurt zitten, ik probeer te bedenken waar het licht vandaan komt, ik snap er niets van... Ik druk dit zo vaak mogelijk uit, zodat mensen me een beetje kunnen helpen en weten waar ik in zit. Kom vijf minuten later tot de conclusie dat zij er niets van snappen
Het blauw komt van het meer waar we vlak bij zitten, ik kan de banen een beetje zien waarin het blauw onze kant op komt. Het is een rivier die ons beblauwt.
Dan komt er een medewerker vertellen dat we verdacht worden van harddrugsgebruik, en dat er heel veel mensen de volgende ochtend naar huis gaan. Ik vertel dat hun vermoeden over mij klopt, en dat ze rustig kunnen verwachten dat ik de volgende ochtend naar huis ga. Ook gooi ik er nog wat complimentjes tegenaan omdat ze standvastig zijn, en bij hun besluit blijven. Ik mag ze graag. Oeh, bloemen in het gras
half 2: Ik ga maar eens naar binnen, nu de spanning er toch af is, maakt het niet uit dat mensen me zo zien. We zetten wat tekno aan en dansen. Geen idee hoe lang. Begin wat bier te zuipen, en direct gaat de LSD echt LOEIHARD. Heb geen idee meer wie ik ben of waar, voel me deel van de ruimte en de muziek en het licht. Alles is één, maar ook weer niet. Praat wat met de mensen die ook aan het trippen zijn, en lach vooral heel veel, één van de twee anderen is al uitgetript. Ik besluit dat ik net begin. Ik laat een kan vallen en ga het maar niet opruimen, glas is níet vet, want gevaarlijk. Maar in plaats daarvan met de andere trippert een bordje "Patta's aan!" en wat kleiner "dat is nuttig". Ik snap niets meer van waar mijn patta's zijn. Ik voel me verdrietig. Ik neem een halve XTC-pil, en voel me al direct veel blijer. Ik besluit dat sokken en patta's ongeveer hetzelfde zijn en doe een muts een mijn voet.
3 uur: mensen worden boos omdat de muziek te hard staat. Medewerkers zijn ontstemd en gaan slapen. De balievrouw kan niet slapen en gaat gezellig bij ons zitten. Ik versterk een vriendschap of 5 die ik ben kwijtgeraakt in de afgelopen tijd en zweer amfetaminen af. Een sigaretten-schieterdje zorgt voor VEEL verwarrig. Mijn handen draaien liever rondjes op de maat van de trip, en het plastic wil mijn handen vastplakken, zoals teer. Ik voel me alsof ik zwem door de ruimte, ook als ik stil zit. De balievrouw geeft me een peuk. Ik ben heel blij, en geef haar een knuffel. Een meisje ziet er niet goed uit, ik maak me zorgen en haal water voor haar. Het water is schitterend en er kruipt een druppel via mijn arm naar mijn nek. Ik kijk naar mijn handen en het water. Allemaal fotootjes, net een oude film, maar met allemaal gekke kleuren. Het meisje gooit haar bier om en drinkt nog meer bier. Ik snap het niet. Dan drink ik bier, het is lekker en de binnenkant van mijn lichaam tintelt ervan. Ik besluit dat ik er weinig van zal drinken. Ik drink verschillende drankjes, die allemaal op hun eigen speciale manier lekker zijn, en kan niet ophouden met roken. De warmte van de kamer is heel bijzonder, en ik loop, dans, spring en zit wat. De rook is alles, het verteld een verhaal van sphynxen, die beesten dansen door de bergen en de zee en hun vuur gaat nooit uit. Dat vind ik best dope..
4 uur: Beter ga ik naar buiten, de warmte is teveel, het gaat zo niet. Lekker buiten zitten in het gras. Iedereen heeft het koud, sukkels.... We lopen over de maan, het gras beweegt zachtjes, het waait heel dicht bij degrond, niet bij mij. Ik zie dansende bomen aan de horizon. De maan hangt recht boven me en geeft me gevoelens die hij zelf maakt. Er lopen mensen rond met heel veel pep op. Ik ben bang voor ze, één zegt dat hij al 50 uur wakker is, ik vind het maar niets.... Ik krijg rillingen als ze dichterbij komen. Het meisje dat pillen en drank had en er volgens mij zo slecht uitzag viel van de trap, haar wang is dik en ze wordt niet meer wakker. Ik ben bang, maar snap ook dat dit een waarschuwing is, voor haar iig. en dat het ook laat zien dat we te ver gaan, maar dat mag, omdat we ons nog moeten ontwikkelen. Het hoort bij de staat van onze geest. Binnen is het nog steeds een beetje gek, het begint ondertussen licht te worden. Ik ga op de pier zitten en geniet van het water.
Een vriend van me komt eraan, en we gaan in het gras zitten. Het gras golft en de lucht vibreert mee. Overal zitten wonderlijke glitterende diertjes in het gras, die om ons heen dansen. Er zweeft een hele grote soort van walvis door de lucht. Het lijkt meer alleen zijn karkas. Zitten we onder water? Vriend lacht om me, ik voel me een beetje dom, maar wel heel erg mij en heel fijn. Ik lach, Vriend lacht, dat houden we ongeveer een uur vol. Mijn buik tintelt. Alles trilt, ik weet dat het een warme dag gaat worden. Ik kijk naar een boom en zie dat de herfst van de echte trip eraan gaat komen. Blijf zo liggen en praat met mensen. Als ik opsta voelt het of mijn broek afzakt, dat vind ik niet relaxed... Ik vind dat mensen moeten gaan slapen. Wil weten hoe het met het meisje is dat omviel. Mensen waren heel bang, ze was uren out geweest, en mensen zaten bij haar bed om te kijken of ze nog leefde. Ik voel me verdrietig, en ga op bed liggen. Mijn ogen doen pijn omdat ze heel hard moesten kijken. Het probleem is dat als ik mijn ogen open heb ze moeten kijken, maar als ik mijn ogen dicht heb, ze net zo hard moeten kijken. Ik mix de werkelijkheid met alle schaduwbloemen en hagedissen en mijn dichte ogen met gokkast-graph-letters tot een bizarre droom. Slapen gaat niet. Het was half 8 toen ik naar bed ging, en om 10 uur gaan we naar de trein.
Ik moet mijn bed uit en stop wat spullen in een tas. Ik snap het concept "van mij" niet, en weet niet zeker of ik de goede dingen meeneem. (Dat lukte trouwens heel goed, achteraf!) Ik stap in het busje, ik wil niet naast iemand met pep op (hoewel ik zelf nog wel wat neem voordat we gaan, anders houd ik de trip niet meer bij)
De trein is verwarrend, station Zwolle zit vol met slangen van mensen. Ze stromen in dezelfde richting, ik snap niet hoe ik er tussendoor kan. De gekke blauwe mannetjes willen steeds onze kaartjes zien. Ik weet niet waarom. Ik val steeds bijna in slaap. Pep neem ik niet meer, want ik ben zo uitgeput dat ik echt snel zal moeten gaan slapen. Het is snikheet, dus ik drink veel water. Ik zie een jongen waar ik hele rare dingen mee heb meegemaakt en ga er een beetje scheef op. De trein en de bus zijn een raadsel. Als een delirium kom ik thuis aan, het huis verwelkomt me maar het lopen over het hete grint op slippers is naar. Voel me Ben Hur in de woestijn. Mijn voeten bloeden. Ik loop de koude marmeren trap op, als in een badhuis, en zet de tv aan. Ik ben heel blij dat ik alleen woon, en niet met mijn ouders. Ik ga liggen en zie overal zeilbootjes, mijn kamer is een schip en overal zijn meeuwen. Ik zoek de tijd op, het is een uur of 2, maar ik snap de klok niet. Mijn bed is een rood met witte boot, als een boei, ik doe mijn ogen dicht en lig op het meer. Ik mis kamp, en ga tv kijken. ALLE TEKENFILMPJES HEBBEN WAT TE MAKEN MET LSD.... ik val een beetje in slaap en trip goed uit, ik kan mijn ogen weer dichtdoen zonder gekken dingen te zien. OI....
De dagen daarna heb ik heel veel gehuild, vanwege die vriendin die van de trap viel enzo... Ik ben best geschrokken van mezelf, en schaamde me echt oprecht voor mijn gedrag op dat kamp. En terecht, hoewel ik niet eens zo opvallen vervelend was volgens velen... De heftigste shit zat in mijn hoofd, in beelden... De indruk die anderen van me hadden was vrij lief en onnozel... Het was tamelijk vriendelijke acid. Een beetje pastelkleurig ofzo... heel zacht en lief. Deze manier van gebruik kan ik niet aanraden. Het is een groote risico,en ik heb geluk dat het goed is gegaan. Ik ben niet van plan het vaker op deze manier te doen. De hoeveelheid was niet het probleem, dat gaat steeds per kleine stukjes, de locatie reageerde heel goed, en iedereen wist waar ik mee bezig was. Toch is het, zoals op feestjes echt een beetje te gevaarlijk... Je de tijd van een LSD-trip is op een gegeven moment moeilijk te bepalen, als de trip geweldig gaat kun je je niet voorstellen dat je wilt dat het ophoud, dus neem je te makkelijk bij. Het is een geweldige ervaring geweest met veel verschillende kanten, LSD is zeker weleens voor herhaling vatbaar, maar pas over een tijd, op een andere plek en geen trip meer van 12/13 uur!