I.
Toen ik tien was, heeft mijn moeder haar hele lichaam door de plastisch chirurg laten aanpakken. Op televisie. Een week lang was ze weg, en in die week moesten we allemaal voor een nieuw aangeschafte videocamera vertellen hoe erg we haar misten. Mijn zusje vond het geweldig, stiftte meteen haar lippen rood en trok mijn moeders hakken aan. Ze bracht voor de camera een tien minuten durend popliedje ten gehore dat onverstaanbaar was omdat ze nog geen woord engels sprak. Het was wel erg gevoelig en mijn moeder was vast ontroerd, alleen hebben ze dat stuk uit het programma geknipt; waarschijnlijk omdat mijn zusje met haar rode mond op een tienerhoertje leek.
Mijn vader en ik waren minder camerageil en mompelden dan ook maar dat we hoopten dat ze snel thuis zou komen. Dat hoopte ik ook echt, want ik at al vijf dagen friet omdat mijn vader niet erg culinair was. (Mijn oma kon wel koken, maar mijn vader had gedreigd dat als zij iedere dag zou komen koken hij ook zou vertrekken).
Op de achtste dag konden we mijn moeder weer ophalen. Eerst moest ze over een catwalk lopen omdat er nu eenmaal een show van moest worden gemaakt, dus we zaten een half uur te wachten voordat ze eindelijk van de trap af kwam lopen.
Haar gezicht vond ik een beetje eng geworden. Het was mijn moeder nog wel, maar ze leek op de poppen waar ik vroeger mee speelde. Haar lichaam was iets dunner, dat zag ik wel, en ze had een extreem lelijke paarse jurk aan waar mijn zusje en ik later nog veel mee hebben gespeeld. Toen ze me omhelsde merkte ik pas dat er veel meer vlees tegen me aan werd gedrukt en dat haar borsten groter waren. Ook rook ik mijn moeder niet meer, maar een walm van haarlak en goedkoop parfum. (Het hele programma was overigens erg goedkoop, en het is ook maar te hopen dat het geld naar de operatie is gegaan, anders wordt mijn moeder op een dag wakker met haar oor in haar mondhoek).
~
goed, slecht? meer? meningen gewenst