Hoe sociale contacten uitbreiden na jarenlange ziekte?

[Isaac Newton]

Op mijn 19de ben ik zwaar ziek geworden. Het is pas sinds enkele maanden terug dat ik me beter begon te voelen. Ben nu wel al 26. Heb al mijn tijd moeten opofferen voor mijn studies en hierdoor veel gemist op sociaal en relationeel vlak. Nu rest me alleen nog mijn thesis. Dus dat wil zeggen dat dit men laatste jaar is op universiteit. Heb het gevoel dat het er eentje gaat worden van nu of nooit. Dit heeft me wel angstig gemaakt. Omdat ik nog zoveel schade moet inhalen. Het is precies dat de trein al lang vertrokken is en ik nu pas op het peron sta.

Wat een groot probleem zal vormen, denk ik, is dat ik verschillende jaren geen sociale contacten heb kunnen leggen. Mijn vriendenkring bestaat voornamelijk uit die mensen die ik heb leren kennen in het secundair onderwijs en eerste jaar universiteit. Punt is wel dat de meerendeel van die mensen zich in een verder stadium van hun leven bevinden. Die zijn niet zozeer meer bezig met feestjes en fuifjes. Alhoewel ik daar wel dingen mee kan doen, zijn dat meestal niet de meest ideale gelegenheden om nieuwe mensen te ontmoeten.

Het rare is dat de meeste van de kliekjes (vriendenkringentjes) op universiteit gevormd worden in de eerste weken. Daar kunnen nog wel wat verschuivingen in optreden maar meestal ga je met die mensen effectief je universiteitsjaren mee opvullen.

Potentieel probleem 1: Je gaat alleen naar fuiven naartoe en probeert contact te sluiten met één van die vriendenkliekjes. Met lef alleen kom je er niet hoor. Verre van. Het zou makkelijk kunnen zijn dat je dan gewoon als aggressor wordt beschouwd. Die mensen zijn daar ook voor de fun en dan komen ze zo iemand tegen die ze van toeten of blazen kennen. Het lijkt me helemaal niet zo simpel om zo maar even een groepje te penetreren en te socializen.

Potentieel probleem 2: In het secundair onderwijs of op kamp tijdens mijn tienerjaren was het heel simpel om vrienden te maken. Je ziet elkaar continu en leert elkaar daardoor sneller kennen (of je het wil of niet). Heb niet echt het gevoel dat er nog zulke omstandigheden zich gaan voor doen. Alles lijkt me dan eerder te draaien rond oppervlakkige korte contacten.

Potentieel probleem 3: Ik voel me ook helemaal geen 26. Aangezien een essentieel deel van mijn groeiproces me ontnomen is. Heb me helemaal niet kunnen ontplooien zoals de grote meerderheid. Het lijkt me of het ideale moment om al je sociale contacten uit te breiden en een mogelijk vriendin tegen te komen, er niet meer is. Voor iedereen ligt alles al in de plooi en jij doolt maar wat "eenzaam" rond.

Het kan zijn dat ik een verkeerde kijk heb op deze aangehaalde punten. Mocht je daar kantekeningen bij hebben. Post het gerust maar.


Dit zijn problemen die voorkomen bij iedereen die een chronische ziekte heeft meegemaakt. En er is niks erger om dit mee te maken in dat deel van je leven waar zoveel belangrijks gebeurt (of had moeten gebeuren). Liever jaren ziek als je 40 bent dan als je 20 bent.


Nu zou ik graag willen weten hoe ik deze problematiek moet aanpakken? Want ik heb eerlijk gezegd geen flauw idee. Het is wel zo dat ik tegen eind september terug ga fitnessen en iets ga doen met keramiek. Maar ik wil het veel grootschaliger aanpakken. Doelstelling is om zoveel mogelijk nieuwe vrienden bijeen te krijgen op een zo efficient mogelijke manier. Ook liefst vrienden van het vrouwelijke geslacht. Een paar goede vriendinnen heb ik niet. Zodanig dat ik een zo goed mogelijke basis kan leggen voor mijn verdere leven. Ben ook niet echt de grootste prater maar wel iemand die makkelijk allerlei activiteiten kan doen. Mijn leven moet zo snel mogelijk gevuld geraken. Anders verveel ik me gewoon dood. Heb grote verwachtingen van het leven. Mss wel te grote verwachtingen.

Alle tips/strategiën zijn meer dan welkom. Of gelijkaardige ervaringen van jezelf of mensen (die je kent) die in dezelfde situatie zaten.

Zoals je verhaal nu op mij overkomt ben je echt heel erg op zoek naar vrienden. Maar je moet niet op zoek gaan naar vrienden, die vrienden komen gewoon. Wat je kan proberen is nog bij een studentenvereniging gaan (wat ik niet zo zeer aanraad, omdat het daar vaak ook in groepen gaat. Dan kan het nog wel eens lastig zijn om een groep te vinden, want je hebt alleen nog een master) of bijvoorbeeld een studentensportvereniging.

Ook kom je al direct met problemen. Maar je moet niet denken in problemen , ga gewoon iets doen, kijk wat er van komt . Ga naar een feestje en probeer daar een beetje met mensen te kletsen. En vergeet vooral je doelstelling van 'zoveel mogelijk vrienden op een zo effectief mogelijke manier'.

facebook

[Little Phoebe]

Sowieso moet je je potentiële problemen van tafel vegen, want wat nou als de hemel naar beneden komt en je neus valt eraf.

Ik ga altijd alleen op stap, naar festivals enzo, en ik kom heel vaak hele gezellige mensen tegen. Misschien is dat een idee? Het enige wat nodig is om een gesprek aan te knopen is wat er op dat moment gebeurt (muziek, mensen, noem maar op). Een "Hoi, alles goed?" werkt voor mij ook vaak.

Succes!

Ten eerste niet in potentiële problemen denken! Daarmee maak je het jezelf bij voorbaat veel moeilijker dan het hoeft te zijn.

Ten tweede lijkt het handigst me om gewoon bij een vereniging te gaan, bijvoorbeeld een studentensportvereniging, een toneelclub, voor mijn part een meditatiegroep In mijn studentenstad zijn sportverenigingen voor vrijwel alle sporten, en daar ontstaan áltijd vriendschappen. Je zit ook meteen in het gebeuren met feestjes en activiteiten, waardoor je zelfs als je nog geen vriendschappen hebt, in ieder geval leuke sociale dingen doet met kennissen.

Het helpt trouwens wel als je een sport doet waarbij je samen speelt. Ik weet niet of er fitnessverenigingen zijn, maar dat is nu net bij uitstek een sport waar je volgens mij in je eentje of met je eigen vrienden naar toe gaat..? Maar hardlopen is bijvoorbeeld iets wat mensen vaak alleen doen, maar je hebt ook hardloopclubs waar je juist wel samen gaat. Gewoon op het sportcentrum vragen wat voor (studenten)sportverenigingen er allemaal zijn, kijkje nemen bij de dingen die je bevallen. Vaak hebben ze alles van squash tot tafeltennis en hardlopen tot wandklimmen..!

Reverend schreef:

facebook

Ik heb hier ook nogal een probleem mee, aangezien ik 2 jaar depressief ben geweest & dus amper buiten kwam, laat staan zin had om mensen te ontmoeten..
Ik herken me heel erg in jou probleem.
Als je zin hebt om te msn'en stuur je maar een PB.

[Isaac Newton]

@Interglot & Freiya: Jullie zijn allebei wss van Nederland? Er zijn wel verenigingen in de belgische universiteitssteden maar qua aantal is dat zeker niet te vergelijken met in Nederland. In België zijn dat vooral studentenverenigingen gekoppeld aan de respectievelijke faculteiten of mensen van een bepaalde streek. Studentensportverenigingen bestaan hier amper om eerlijk te zijn. Dat is blijkbaar hot in Nederland. Maar hier niet. Niet echt een optie. Maar toch leuk dat je het vermeldt. Iemand anders kan me mss nog wat meer informatie over verenigingen verstrekken.


@Freyja: O ja, heb een meditatiegroep gevonden verbonden aan de kul. Volledig gratis. Zou ik eens kunnen proberen.

Soms worden er wel groepsactiviteiten georganiseerd in een fitness centrum. Maar dat is zeker geen alledaagse kost. Qua teamsport. Heb jaren terug nog voetbal gedaan. Maar dan ik nu geen bal meer van. Mss ken jij wel een paar interessante teamsporten waar een persoon normaal niet bij stil staat?



@Little Phoebe: Kan ik zeker doen. Denk wel dat het voor een meisje makkelijker is dan voor een jongen. Mss heb ik daar een verkeerd beeld over. Heb wel reeds een pdf aangemaakt met een groot aantal openingsfuiven en andere activiteiten georganiseerd in vooral Gent en Leuven. Maar dat is een kalender die pas van start gaat bij het begin van het nieuwe academiejaar.

@Anatidaephobia: Dat zal ik in het achterhoofd houden.

[veryniceguy]

je zou een bijbaantje kunnen nemen.
Ik heb veel vrienden gemaakt op mijn werk
het gesprek-thema is simpel > werk
verder naar een vereniging gaan is handig

ik neem aan dat je in je verleden wel vrienden hebt gehad neem eens contact met hen op,
als het goede vrienden waren ben je zelfs na al die jaren nog van harte welkom

Ik ken het probleem. Al ben ik wat later ziek geworden dan jij, ik had mijn school al achter de rug. Maar mijn grootste probleem is dat ik verhuisd ben en dat ik hier gewoon geen vrienden heb/maak/krijg. Ik leg zat contacten met uitgaan, maar die zijn niet blijvend. En dus komt het er op neer dat ik elke keer opnieuw alleen op stap ga, opnieuw mensen probeer te leren kennen, opnieuw probeer dat contact blijvend te laten zijn en uiteindelijk opnieuw teleurgesteld word. Misschien tijd om het probleem bij mezelf te leggen, ben ik te opdringerig, niet interessant genoeg? Maar ik denk dat het zo simpel niet ligt, ik denk dat de mensen hier gewoon erg vastgeroest zitten in hun wereldje en daar niet uit willen/durven komen. Daarom woonde ik liever in Nederland dan in België, ik vind de mensen veel socialer, opener, gezelliger, makkelijker,... Maar ik zit hier nu eenmaal, dus ik moet er maar mee omgaan. En dat houdt in dat ik het maar bij de enkele keren dat mijn vrienden uit NL kunnen komen of dat ik naar hen ga hou, want meer zit er hier blijkbaar niet in.

Ik heb mijn vrienden gevonden door mijn hobby. Zoek wat je leuk vindt en probeer dat te doen, misschien helpt het. En als je op msn wil praten met een medeBelg met ook een vriendenprobleem, dan stuur je me maar een pm .

Isaac Newton schreef:

@Interglot & Freiya: Jullie zijn allebei wss van Nederland? Er zijn wel verenigingen in de belgische universiteitssteden maar qua aantal is dat zeker niet te vergelijken met in Nederland. In België zijn dat vooral studentenverenigingen gekoppeld aan de respectievelijke faculteiten of mensen van een bepaalde streek. Studentensportverenigingen bestaan hier amper om eerlijk te zijn. Dat is blijkbaar hot in Nederland. Maar hier niet. Niet echt een optie. Maar toch leuk dat je het vermeldt. Iemand anders kan me mss nog wat meer informatie over verenigingen verstrekken.


@Freyja: O ja, heb een meditatiegroep gevonden verbonden aan de kul. Volledig gratis. Zou ik eens kunnen proberen.

Soms worden er wel groepsactiviteiten georganiseerd in een fitness centrum. Maar dat is zeker geen alledaagse kost. Qua teamsport. Heb jaren terug nog voetbal gedaan. Maar dan ik nu geen bal meer van. Mss ken jij wel een paar interessante teamsporten waar een persoon normaal niet bij stil staat?

Teamsporten: roeien, zeilen (niet echt teamsport maar doe je volgens mij vaak in groepsverband, iig in Nederland dus ), korfbal, handbal, voetbal-voor-beginners, hockey (inclusief beruchte feestjes waar alleen gevoosd wordt, schijnbaar), volleybal, beachvolleybal, basketbal, rugby, waterpolo, zaalvoetbal, zaalhockey, ijshockey, lacrosse

Niet teamsporten maar wel sporten die je meestal met meerdere mensen doet en die dus vaak (ook) in verenigingsverband gebeuren: alle vechtsporten van capoeira tot taekwondo tot worstelen, badminton, tennis (vooral als je dubbel speelt natuurlijk), tafeltennis, gymnastiek, turnen, wandklimmen, (stijl)dansen, squash

Sporten die je in principe alleen doet, maar waar die ook in groepsverband zouden kunnen of waarbij je ook gemakkelijk gelijkgestemden treft, bijvoorbeeld in het café naderhand of bij de wekelijkse les: paardrijden, schaatsen, hardlopen, wielrennen, zwemmen, atletiek, schietsport, mountainbiken

Zo, nou heb je heel veel keus, en er zijn nog veel meer sporten te bedenken Een teamsport heeft als voordeel dat je met een groep mensen samenwerkt en daardoor een band kweekt, maar je ontmoet ook mensen als je bijvoorbeeld wekelijks naar karateles gaat of elke week met een groep wielrenners gaat rondfietsen.

Ik weet niet of er bij jullie een klimhal in de buurt is, maar ik klim zelf en ik merk dat in ieder geval in Nederland je echt súpergemakkelijk contact maakt daar. Het is geen teamsport, maar je hebt altijd iemand erbij nodig om je te zekeren, en daardoor is iedereen altijd op de uitkijk naar nieuwe klimpartners. Dus je hoeft maar een hal binnen te lopen en met mensen een praatje aan te knopen, en voor je het weet kun je elke avond van de week gaan klimmen. Dat is echt zonder overdrijven zo. Anders vraag je het aan de medewerkers, die kennen ook altijd wel mensen die nog iemand zoeken om mee te klimmen. Vervolgens ga je een paar keer met iemand dat doen, en voor je het weet heb je nieuwe (sport)vrienden gemaakt met wie je naderhand nog even aan de bar gaat zitten. En als je het nog niet kunt, volg je een half jaar een cursus, en de mensen van die cursus zijn dan vaak ook de mensen met wie je naderhand weer gaat sporten.

Als je trouwens specifiek meiden wilt ontmoeten, is op dansles gaan ook een hele goeie. Of het nu stijldansen is of salsa, als je maar met een partner danst. Meestal zijn er namelijk (veel) meer vrouwen dan mannen, en omdat je zo close bezig bent, kun je niet anders dan een gesprek voeren. Dan ontdek je snel genoeg een klik en voor je het weet heb je er een paar vriendinnen bij of zelfs een romantische interesse

En als er wel studentenverenigingen zijn van faculteiten en/of streken, is dat dan geen optie? Dat zijn ook plekken waar je heel veel samen doet met een flinke groep mensen, dus vaak komen daar wel leuke contacten uit voort! En je bent ook weer flink uit huis.

[Daboman]

Sowieso niet denken in problemen, maar in oplossingen.

Naar een vereniging gaan zal zeker helpen, daar breek je makkelijk het ijs. Hoeft niet eens een sportvereniging te zijn, een muziekvereniging werkt waarschijnlijk net zo goed. En als je eenmaal contact hebt, dan kan je eens pijlen of die mensen zin hebben om dingen te gaan ondernemen.

Op salsales gaan.