Antidepressiva en andere psychische medicatie #3

[Eend]

Iemand ervaring met Nozinan?
Ik ben hele dagen zo moe en ik probeer erachhter te komen waar dat vandaan komt, dus ik vroeg me af of het aan de Nozinan kon liggen. Ik ga het woensdag met mijn arts bespreken, dus dan zal ik ook wel het een en ander te horen krijgen. Maar vroeg me gewoon af of er nog meer mensen Nozinan gebruiken en er moe van worden.

[coopergirl]

kroot schreef op 06-09-2006 @ 23:09 :
Nog een ingewikkelde vraag aan iedereen:
Ik slik citalopram (AD) en Dogmatil (AP).
Nu wil ik rijlessen gaan volgen. En er moet eerst een zogenaamde 'eigen verklaring' worden ingevuld door een arts.
Voor de vakantie heb ik hem ingeleverd bij mijn psychiater. Daarna kreeg ik van mijn psycholoog te horen: doet ze niet, want dat heeft ze nog nooit gedaan. En ze is per 1 sept weg. Nu ligt ie bij de tijdelijke vervanger. Die heeft het er met het hoofd over gehad en die begrijpen dat ze alleen maar een handtekening moeten zetten, wat dus niet zo is. Maar ze willen het ook niet doen, omdat ze niet weten wat ze ermee aanmoeten. En het hoofd komt volgende week terug.
Nu heb ik wat zitten rondkijken of site's. En het wordt wel afgeraden, maar dan nog kan ik het toch doen?
Nu is mijn vraag: rijden er mensen van jullie auto met AD, AP, of een combinatie? Gaat dat? Wat vond de arts ervan?

Alvast bedankt.

Hoi Kroot,

Ik slik Efexor xr 225 mg en heb vorig jaar gewoon gelest (en daarna geslaagd ) Officieel had ik moeten aangeven dat ik dergelijke medicijnen slik. Ik had geen zin in 80 euro betalen voor een verklaring van een onafhankelijke arts, dus heb ik ze niks verteld. Zolang je geen aanrijding veroorzaakt heb je geen direct probleem. Voel je je erg duf? Is je concentratie slecht?

[girl-in-trouble]

me blackrose schreef op 09-09-2006 @ 22:58 :
Toen ik begon met risperdal kreeg ik een hoge dosis in een keer (normaal bouw je het op). Toen heb ik een hele week geslapen en ik kreeg nikst te eten binnen, kwam er allemaal weer uit. Daarna werd het wel iets beter. Ik kon de eerste paar weken slecht zien. Ik heb normaal goede ogen, maar toen kon ik de ondertitelingen niet meer lezen. Verder was ik heel stil en teruggetrokken erdoor. Maargoed, ik had dan ook een hoge dosis. Nu heb ik er last van als ik geen risperdal heb genomen. Dan word ik hyperactief of ik krijg weer een chaos in mijn hoofd. Ik begin te trillen en te zweten. Maar goed, dit is een anti-psychoticum en ik geloof dat jij overweegt een anti-depressivum te nemen.n Van anti-depressiva heb ik nooit bijwerkingen gehad.

Mmm... Het lijkt me wel erg vervelend als je je zo een week slecht voelt... Ik wist niet dat er zoveel verschil in zat, tussen antidepresiva en antipsychoticum in bijwerkingen... Wanneer wordt eigenlijk wat voorgeschreven? Het is misschien dom om zo te denken, maar ik dacht altijd dat je als je depresief bent en je iets voorgeschreven krijgt, dat dat dan automatisch antidepressiva is...
Maar je kunt er dus afhanklijk van worden, niet meer zonder kunnen...?

girl-in-trouble schreef op 12-09-2006 @ 10:36 :
Mmm... Het lijkt me wel erg vervelend als je je zo een week slecht voelt... Ik wist niet dat er zoveel verschil in zat, tussen antidepresiva en antipsychoticum in bijwerkingen... Wanneer wordt eigenlijk wat voorgeschreven? Het is misschien dom om zo te denken, maar ik dacht altijd dat je als je depresief bent en je iets voorgeschreven krijgt, dat dat dan automatisch antidepressiva is...
Maar je kunt er dus afhanklijk van worden, niet meer zonder kunnen...?

Een anti-depressivum wordt voorgeschreven als je depressief bent, of vaak ook als je angsten hebt. Een anti-psychoticum als je psychotisch bent of wanen hebt. Meestal krijg je inderdaad anti-depressiva als je depressief bent, maar het kan ook zijn dat je een kalmeringsmiddel krijgt, hangt helemaal af van waar je het meeste last van hebt. Dat ik een anti-psychoticum erbij heb is omdat ik (licht maar chronisch) psychotisch was. Elk medicijn heeft zo zijn eigen bijwerkingen. Wel zijn er bijwerkingen die bij een bepaalde groep medicijnen vaker voorkomen. Zo duurt het lang voor een anti-depressivum werkt en bij anti-psychotica is het bekend dat veel mensen minder soepel worden in hun spieren (spiertrekkingen, fijne motoriek werkt niet meer goed (heb ik geen last van)).

Tja, over dat afhankelijk worden... Iemand met suikerziekte zal ook zijn/haar hele leven insuline moeten gebruiken. Nou zeg ik niet dat je die medicijnen je hele leven nodig hebt. Maar ik zou het geen verslaving noemen bijvoorbeeld, het is gewoon dat de klachten soms terug kunnen komen als je de medicijnen niet meer slikt.

[Ann]

ik krijg niks meer na de overdosis van 2 weken geleden... al merk ik wel dat ik het nodig heb, maarja

Ik heb anderhalf jaar Risperdal en Risperdal Consta gebruikt en deze heeft mijn (al bestaande) boulimia behoorlijk versterkt. Ter illustratie; voor de Risperdal 1 a 2 keer eetbui/overgeven per dag, met Risperdal oplopend tot 8 keer per dag (soms meer, soms minder).
Ik had het eerst niet door, ik legde de link niet echt met de Risperdal, maar nu ik aan het afbouwen ben merk ik het heel erg, ik heb in de afgelopen twee maanden dat ik aan het afbouwen ben misschien 6 keer een eetbui/overgeven gehad.

Oke, nou was mijn vraag; Zijn er antipsychotica die wel goed werken maar waar die eetbui-drang niet x10 door versterkt wordt ? (Ik hoop vooral op eigen-ervaringen).

[kroot]

coopergirl schreef op 11-09-2006 @ 10:42 :
Hoi Kroot,

Ik slik Efexor xr 225 mg en heb vorig jaar gewoon gelest (en daarna geslaagd ) Officieel had ik moeten aangeven dat ik dergelijke medicijnen slik. Ik had geen zin in 80 euro betalen voor een verklaring van een onafhankelijke arts, dus heb ik ze niks verteld. Zolang je geen aanrijding veroorzaakt heb je geen direct probleem. Voel je je erg duf? Is je concentratie slecht?

Ik voel me soms inderdaad wel eens duf een moe, en mijn concentratie is niet geweldig. Maar er rijden toch veel mensen met AD, tenmiste dat dacht ik. De aanvraag ligt nu bij een psychiater, die zou er naar kijken.

[rare kwast]

zoals er ook al meerdere malen op l-j-h staat; ik ben seroxat aan het af bouwen.. per week 10 mg minder en zit nu sinds woensdag op nul..
nu heb ik steeds rare hartkloppingen (ik voel t, het is niet te zien op een ecg of als je mn pols voelt), duizelingen, tintelingen enz.
ik weet dat het bij de 'afkick' verschijnselen hoort maar iemand enig idee hoe lang dit ongeveer duurt?

rare kwast schreef op 16-09-2006 @ 16:15 :
zoals er ook al meerdere malen op l-j-h staat; ik ben seroxat aan het af bouwen.. per week 10 mg minder en zit nu sinds woensdag op nul..
nu heb ik steeds rare hartkloppingen (ik voel t, het is niet te zien op een ecg of als je mn pols voelt), duizelingen, tintelingen enz.
ik weet dat het bij de 'afkick' verschijnselen hoort maar iemand enig idee hoe lang dit ongeveer duurt?

Dat verschilt (natuurlijk) weer per persoon, maar mijn psychiater zei dat het een halve tot twee weken kon duren. Toen ik gestopt was met mijn antidepressiva heeft het ongeveer een week geduurd, op de laatste dagen was ik alleen nog een klein beetje duizelig.

[rare kwast]

Rhea schreef op 16-09-2006 @ 17:04 :
Dat verschilt (natuurlijk) weer per persoon, maar mijn psychiater zei dat het een halve tot twee weken kon duren. Toen ik gestopt was met mijn antidepressiva heeft het ongeveer een week geduurd, op de laatste dagen was ik alleen nog een klein beetje duizelig.

jadat snap ik.. het verschilt ook per middel 9zelfde als de bijwerkingen)
was gewoon benieuwd.. want word er letterlijk en figuurlijk niet goed van

[girl-in-trouble]

me blackrose schreef op 12-09-2006 @ 14:41 :
Een anti-depressivum wordt voorgeschreven als je depressief bent, of vaak ook als je angsten hebt. Een anti-psychoticum als je psychotisch bent of wanen hebt. Meestal krijg je inderdaad anti-depressiva als je depressief bent, maar het kan ook zijn dat je een kalmeringsmiddel krijgt, hangt helemaal af van waar je het meeste last van hebt. Dat ik een anti-psychoticum erbij heb is omdat ik (licht maar chronisch) psychotisch was. Elk medicijn heeft zo zijn eigen bijwerkingen. Wel zijn er bijwerkingen die bij een bepaalde groep medicijnen vaker voorkomen. Zo duurt het lang voor een anti-depressivum werkt en bij anti-psychotica is het bekend dat veel mensen minder soepel worden in hun spieren (spiertrekkingen, fijne motoriek werkt niet meer goed (heb ik geen last van)).

Tja, over dat afhankelijk worden... Iemand met suikerziekte zal ook zijn/haar hele leven insuline moeten gebruiken. Nou zeg ik niet dat je die medicijnen je hele leven nodig hebt. Maar ik zou het geen verslaving noemen bijvoorbeeld, het is gewoon dat de klachten soms terug kunnen komen als je de medicijnen niet meer slikt.

Mmm... oké, thanks voor de info!

Dan zal het bij mij, als ik wat voorgeschreven krijg, eerder antidepressiva worden denk ik. Dan hoop ik inderdaad dat de bijwerkingen wel meevallen...
Zo'n homeopatisch kalmeringsmiddel neem ik nu ook wel eens, maar dat is meer als wanhoopsdaad dan ze gebruiken waarvoor ze zijn. Ik heb al een aantal keren gehad dat ik ze tijdens een depressie nam (3 tot 5 keer dagdosis) in de hoop rustiger te worden... Dan kon het bij die medicijnen nog niet zoveel kwaad als je er teveel van nam (dan werd je alleen maar moe en sloom), maar met 'echte' kalmeringsmiddelen zullen de gevolgen vast wel groter zijn...
Maar oké... Over dat afbouwen, ik neem aan dat dat in kleine stapjes gaat, waardoor je er minder nadelen van ondervindt (en dat de kans kleiner wordt dat een depressie terugkomt). Ik kan me voorstellen dat je daar dan weer helemaal aan moet wennen...

[Nunzio]

Sinds een paar dagen slik ik (naast Seroxat) Zopiclon, de meest voorkomende bijwerking daarbij is een bittere smaak in je mond...die heb ik dus ook de hele dag. Iemand ervaring met Zopiclon? Gaat die bittere smaak weg als je het wat langer gebruikt? En/of heb je iets gevonden waardoor de smaak weg gaat, als is het maar tijdelijk?

Nunzio schreef op 22-09-2006 @ 13:38 :
Sinds een paar dagen slik ik (naast Seroxat) Zopiclon, de meest voorkomende bijwerking daarbij is een bittere smaak in je mond...die heb ik dus ook de hele dag. Iemand ervaring met Zopiclon? Gaat die bittere smaak weg als je het wat langer gebruikt? En/of heb je iets gevonden waardoor de smaak weg gaat, als is het maar tijdelijk?

Ik heb ook een tijdje Zopiclon geslikt en ik had dat inderdaad ook. Bij mij hielp (smaakvol) eten en drinken wel, alleen de eerste uren van de dag nog niet. En het maakte helaas ook niet uit hoe lang ik het slikte, die bittere smaak bleef komen.
Al dacht ik mij te herinneren dat Zopiclon een slaapmiddel is en zoals de meeste (alle?) slaapmiddelen verslavend werken, dus ik weet niet voor hoe lang je het voorgeschreven hebt gekregen ?
Ik heb een tijdje voor zonodig geslikt, dus niet elke nacht.

[Nunzio]

Rhea schreef op 22-09-2006 @ 13:53 :
Al dacht ik mij te herinneren dat Zopiclon een slaapmiddel is en zoals de meeste (alle?) slaapmiddelen verslavend werken, dus ik weet niet voor hoe lang je het voorgeschreven hebt gekregen ?
Ik heb een tijdje voor zonodig geslikt, dus niet elke nacht.

Ik heb twee opties gekregen waaruit ik zelf mag kiezen wat ik het prettigst vind: drie avonden wel, dan een aantal avonden niet (om het ritme te herstellen) of een keer of twee per week gebruiken om (om 'bij te slapen'). Ik heb het nu twee dagen achtereen gebruikt om hopelijk weer wat ik een ritme te komen en ook om bij te slapen, want dat was wel nodig.

Nunzio schreef op 22-09-2006 @ 14:17 :
Ik heb twee opties gekregen waaruit ik zelf mag kiezen wat ik het prettigst vind: drie avonden wel, dan een aantal avonden niet (om het ritme te herstellen) of een keer of twee per week gebruiken om (om 'bij te slapen'). Ik heb het nu twee dagen achtereen gebruikt om hopelijk weer wat ik een ritme te komen en ook om bij te slapen, want dat was wel nodig.

Ah oke.
Succes!

[Anno 1986]

VRAAGJE:

In 2003 kreeg ik van de dokter Effexor voorgeschreven. Omdat Effexor bij mij niet heel goed hielp, hebben we de dosis verhoogd naar 275 mg.
Helaas was ik al zo ernstig weggezakt in mijn stemmingen en gevoelens, dat ik op een gegeven moment geen uitweg meer zag.
Ik heb toen 78 capsules effexor geslikt, maar werd gevonden.
Lang verhaal, doet er ook neit toe, maar natuurlijk moest ik meteen stoppen met die medicatie.

Inmiddels ben ik verder. Ik heb een lange opname achter de rug, en volg nog steeds veel therapie.
Helaas nog weinig verandering. En daarom willen ze overwegen opnieuw medicatie te proberen. Ik kijk hier dubbel tegenaan, en heb dit ook kenbaar gemaakt.

Is er eimand die hier ervaring mee heeft? Hoe heb je dat opgepakt? Ik slik bijvoorbeeld helemaal niets meer goed weg, zonder kotsneigingen te krijgen. En als ik het doosje effexor zie liggen bij een therapie-genootje, moet ik ook al even goed slikken en wegkijken.

Hoe ga ik dat aanpakken, en is het uberhaupt wijsheid?

Graag jullie reacite.
Grtjs!

Óf het wijsheid is weet ik niet, dat kun je het beste toch met je therapeut bespreken.
Als je weer medicatie wilt gaan slikken zou je kunnen vragen of je bv. per week je medicijnen af kunt halen bij de apotheek, zodat je niet teveel ineens in huis hebt.
Of je medicijnen in bewaring geven bij je ouders/huisgenootje/iemand die je goed kent en dat diegene je dagelijks je medicijnen geeft.
Ik weet niet of je AD's mag fijnmalen, maar volgens mij bestaat paroxetine (seroxat) ook in druppelvorm, dus dat zou makkelijker voor je zijn denk ik.

[Anno 1986]

Dankje. Ik ontving vandaag een mail van mijn behandelaar.
Ze hebben de situatie met zijn allen besproken, en hij wil vrijdag bespreken wat we gaan doen.
Over het behandelplan, en met de medicatie.

Ik zou het inderdaad het beste per week uit kunnen laten schrijven. Mijn grootste angst is wel of het verstandig is zoiets te gebruiken, als je al enigzins suicidale gedachten in je hoofd hebt spoken. In het begin kan het de klachten naar mijn weten verergeren.

Maar ik ga het vrijdag wel voorleggen.

Grtjs.

[Anno 1986]

Net terug van de psychiater. Toch maar over gegaan op medicatie. En een nieuwe vorm van behandeling.
Na mijn operatie (wordt a.s maandag geopereerd) ga ik beginnen emt Fuoxetine (vroeger Prozac).

Iemand ervaring mee?

Anno 1986 schreef op 06-10-2006 @ 14:28 :
Net terug van de psychiater. Toch maar over gegaan op medicatie. En een nieuwe vorm van behandeling.
Na mijn operatie (wordt a.s maandag geopereerd) ga ik beginnen emt Fuoxetine (vroeger Prozac).

Iemand ervaring mee?

Ik heb er geen ervaring mee, weet alleen dat afbouwen niet zo veel problemen geeft als bv het afbouwen van paroxetine (maar daar heb jij op dit moment niks aan!)

Wat ik me afvroeg; gaat dat wel lukken met pillen slikken, of krijg je het in een andere vorm?
En krijg je het inderdaad per week voorgeschreven, of heb je dat anders opgelost?

ik heb een tijdje prozac geslikt, heeft niet echt geholpen geloof ik. Ook geen bijwerkingen gehad overigens.

[FebianJ]

Weet iemand welke medicijnen er zijn die helpen tegen stress? Ik krijg namelijk door de meest simpele dingen al last van stress, en dat ben ik beu.

Stress is een gevolg van iets anders, probeer dat eens aan te pakken! Als je echt heel gestresst bent en je moet iets doen (presentatie geven) of je komt er niet door in slaap of wat dan ook, zou je ook eens valeriaan kunnen proberen. Dat kun je gewoon in de drogist krijgen. Bijwerking kan zijn dat je suf wordt. Maar eerst eens onderzoeken waar het van komt en kijken of je daar niet iets aan kan doen. Beter oorzaak oplossen dan symptoom bestrijden!

[FebianJ]

me blackrose schreef op 06-10-2006 @ 16:24 :
Stress is een gevolg van iets anders, probeer dat eens aan te pakken! Als je echt heel gestresst bent en je moet iets doen (presentatie geven) of je komt er niet door in slaap of wat dan ook, zou je ook eens valeriaan kunnen proberen. Dat kun je gewoon in de drogist krijgen. Bijwerking kan zijn dat je suf wordt. Maar eerst eens onderzoeken waar het van komt en kijken of je daar niet iets aan kan doen. Beter oorzaak oplossen dan symptoom bestrijden!

Dat is het stomme, ik krijg geen stress van presentaties, of m'n rijexamen dat ik heb gehaald. Helemaal geen zenuwen. Ik krijg gewoon stress van hele simpele dingen. Met mensen ergens heengaan en daar dan ontmoeten, van tevoren met de trein erheen gaan. Ik weet ook niet waar het vandaan komt. Toen ik naar m'n nieuwe school ging heb ik ook echt de 1e 4 maanden niks 's morgens kunnen eten door de stress. Ik ben heel stressgevoelig voor veranderingen.

[Anno 1986]

Of je bent perfectionistisch.
Raakt in de zenuwen omdat je met de trein ergens naar toe moet gaan. En zeker weten op tijd wilt komen.
Vraagt je snel af wat je moet doen als je te laat komt, etc.
Vraag jezelf af of je er wel goed uitziet, en goed overkomt als je iets met iemand hebt afgesproken.

En als dat het niet is, bedenk je dan wel: stress zit soms veel dieper. Soms wil je de reden of de oorzaak ook niet zien. Maar die kan er wel degelijk zijn.

Misschien kun je het eens uitzoeken voor jezelf. Bijhoduen wanneer je je gestresst voelt, en wat je op dat moment precies denkt en voelt.
Misschien zie je dan wat meer helderheid. En zo niet; waarom praat je er niet eens over met een deskundige? Misschien kunnen zij je er wat in helpen/begeleiden.

Sterkte.

[FebianJ]

Anno 1986 schreef op 06-10-2006 @ 19:17 :
Of je bent perfectionistisch.
Raakt in de zenuwen omdat je met de trein ergens naar toe moet gaan. En zeker weten op tijd wilt komen.
Vraagt je snel af wat je moet doen als je te laat komt, etc.
Vraag jezelf af of je er wel goed uitziet, en goed overkomt als je iets met iemand hebt afgesproken.

En als dat het niet is, bedenk je dan wel: stress zit soms veel dieper. Soms wil je de reden of de oorzaak ook niet zien. Maar die kan er wel degelijk zijn.

Misschien kun je het eens uitzoeken voor jezelf. Bijhoduen wanneer je je gestresst voelt, en wat je op dat moment precies denkt en voelt.
Misschien zie je dan wat meer helderheid. En zo niet; waarom praat je er niet eens over met een deskundige? Misschien kunnen zij je er wat in helpen/begeleiden.

Sterkte.

Ik ben wel perfectionistisch idd. Maar ik kom vrijwel altijd te laat.

Ik vind het heel moeilijk om de oorzaak te vinden. Ik denk dat ik te graag zekerheid wil en moeilijk met veranderingen om kan gaan. Als ik iets afspreek wil ik van tevoren ook altijd precies weten wat we gaan doen enzo. Ik ben echt een planner, terwijl ik voor school bijv weer niks plan.

Heel raar allemaal.

[Anno 1986]

Ik denk dat dat wel meevalt hoor. Iedereen heeft eigenlijk zulke dingen wel een beetje.
Ik wil zelf ook atlijd graag weten waar ik aan toe ben. Dat heeft toch ook wel met mijn perfectionisme te maken. Ik wil alles wat ik belangrijk acht ook zelf graag onder controle hebben.
Misschien vind jij school daar minder belangrijk in, dat kan.

Waarom stap je niet eens naar een deskundige om er even over te praten?

[FebianJ]

Anno 1986 schreef op 07-10-2006 @ 09:09 :
Ik denk dat dat wel meevalt hoor. Iedereen heeft eigenlijk zulke dingen wel een beetje.
Ik wil zelf ook atlijd graag weten waar ik aan toe ben. Dat heeft toch ook wel met mijn perfectionisme te maken. Ik wil alles wat ik belangrijk acht ook zelf graag onder controle hebben.
Misschien vind jij school daar minder belangrijk in, dat kan.

Waarom stap je niet eens naar een deskundige om er even over te praten?

Omdat ik het gevoel heb dat het gewoon mijn lichaam is en dat het niet uit mij valt te praten. Daar ben ik veel te koppig en eigenwijs voor.

FebianJ schreef op 07-10-2006 @ 21:59 :
Omdat ik het gevoel heb dat het gewoon mijn lichaam is en dat het niet uit mij valt te praten. Daar ben ik veel te koppig en eigenwijs voor.

Dan kun je er altijd nog mee om leren gaan.

Of het een gewoon proberen en wie weet lukt het wel. Als je het echt wilt kan er namelijk heel veel, maar dan moet je wel de instelling hebben de kans te wagen. En je stoort je er aan, dus waarom zou je dat niet doen?

[FebianJ]

Leonoor schreef op 07-10-2006 @ 22:32 :
Dan kun je er altijd nog mee om leren gaan.

Of het een gewoon proberen en wie weet lukt het wel. Als je het echt wilt kan er namelijk heel veel, maar dan moet je wel de instelling hebben de kans te wagen. En je stoort je er aan, dus waarom zou je dat niet doen?

Ik weet niet. Ik ben te lui om al die acties te ondernemen, en dan voel ik me zo zwak. Ik wil veel liever gewoon pilletjes ertegen, die volledig het stressgevoel kunnen blocken. Misschien helpt het me met het er overheen komen.

FebianJ schreef op 07-10-2006 @ 23:17 :
Ik weet niet. Ik ben te lui om al die acties te ondernemen, en dan voel ik me zo zwak. Ik wil veel liever gewoon pilletjes ertegen, die volledig het stressgevoel kunnen blocken. Misschien helpt het me met het er overheen komen.

Misschien moet je dan eens wat minder lui worden? Het leven is niet altijd makkelijk, soms moet je ergens wat voor doen om het te veranderen. Dat lijkt me niet zwak, het niet eens proberen lijkt me zwakker. Pilletjes onderdrukken over het algemeen symptomen, zeker in het geval van stress. Bovendien is pillen slikken over het algemeen niet echt gezond.

Maar je moet het natuurlijk zelf weten. Loop eens binnen bij de drogist, bij het Kruidvat kun je in veel winkels rustig alle potjes bekijken en als je er zelf niet uitkomt kun je altijd nog of om advies vragen bij een verkoper. Ik zou er alleen geen wonderen van verwachten, het blockt namelijk niets volledig (dat zou ook niet gezond zijn).

[FebianJ]

Leonoor schreef op 07-10-2006 @ 23:24 :
Misschien moet je dan eens wat minder lui worden? Het leven is niet altijd makkelijk, soms moet je ergens wat voor doen om het te veranderen. Dat lijkt me niet zwak, het niet eens proberen lijkt me zwakker. Pilletjes onderdrukken over het algemeen symptomen, zeker in het geval van stress. Bovendien is pillen slikken over het algemeen niet echt gezond.

Maar je moet het natuurlijk zelf weten. Loop eens binnen bij de drogist, bij het Kruidvat kun je in veel winkels rustig alle potjes bekijken en als je er zelf niet uitkomt kun je altijd nog of om advies vragen bij een verkoper. Ik zou er alleen geen wonderen van verwachten, het blockt namelijk niets volledig (dat zou ook niet gezond zijn).

Maar volgens mij zijn er wel soorten die stress blokkeren? Soort van beta-blockers ofzo.

FebianJ schreef op 07-10-2006 @ 23:26 :
Maar volgens mij zijn er wel soorten die stress blokkeren? Soort van beta-blockers ofzo.

Vast, maar die krijg je dan heus niet zomaar. Dan zul je langs je huisarts moeten. En ik denk niet dat die dergelijke medicatie zomaar voor zal schrijven.

[coopergirl]

FebianJ schreef op 07-10-2006 @ 23:26 :
Maar volgens mij zijn er wel soorten die stress blokkeren? Soort van beta-blockers ofzo.

Mensen die last hebben van stress kunnen sypmtoombehandeling krijgen: dit houdt in dat er idd wel eens bètablokkers worden voorgeschreven. Deze zorgen ervoor dat o.a. je hartslag laag blijft en hebben gunstige invloed op je bloeddruk. Mensen met stress ervaren vaak dat hun hart tekeer gaat, in die gevallen kan een huisarts bètablokkers voorschrijven. Je doet dus verder niks met de stress, alleen wat lcihamelijke symptomen pak je aan.

[FebianJ]

coopergirl schreef op 07-10-2006 @ 23:37 :
Mensen die last hebben van stress kunnen sypmtoombehandeling krijgen: dit houdt in dat er idd wel eens bètablokkers worden voorgeschreven. Deze zorgen ervoor dat o.a. je hartslag laag blijft en hebben gunstige invloed op je bloeddruk. Mensen met stress ervaren vaak dat hun hart tekeer gaat, in die gevallen kan een huisarts bètablokkers voorschrijven. Je doet dus verder niks met de stress, alleen wat lcihamelijke symptomen pak je aan.

Ok, dus de stressgevoelens als niet kunnen eten, onrust in je hoofd etc zullen gewoon blijven?

Damn :/

[coopergirl]

FebianJ schreef op 07-10-2006 @ 23:47 :
Ok, dus de stressgevoelens als niet kunnen eten, onrust in je hoofd etc zullen gewoon blijven?

Damn :/

Er zijn mensen die zich in algehele zin rustiger voelen doordat hun hartslag verlaagd is (geen bonkend gevoel). Zover ik weet zijn die bètablokkers geen echte oplossing, vaak gaat een arts bijvoorbeeld ontspanningsoefeningen voorstellen e.d. of op een andere manier de stress aanpakken (dvm therapie -ik verzin maar wat)

[FebianJ]

Omdat ik dit probleem vooral in uitzonderlijke gevallen heb, ben ik niet van plan om hiervoor naar de dokter of de psych te gaan. Omdat mijn functioneren op dat moment er echt aan gaat lijden (ook door gebrek aan kunnen eten) heb ik via via gevraagd om aan diazepam (ook wel bekend als Valium) te komen, wat ik binnenkort dus van hem krijg. Dit is gewoon min of meer als proef om te kijken of zoiets ook daadwerkelijk werkt (deels nieuwsgierigheid van mezelf). Ik ben niet van plan om het te misbruiken als het werkt, ik heb er immers bij tijd en wijlen last van. Het punt is gewoon dat die last zo zwaar is dat het alles ondermijnt op dat geval. Het moet wel via via, want een dokter zal het niet zomaar aan me geven. Ik houd jullie wel op de hoogte van enventuele ervaringen/vorderingen.

Sorry dat het zo zwak is, maar ik heb hier nu eenmaal al een paar jaar last van en op een dusdanige lage frequentie dat ik er niet teveel geklooi mee wil hebben. Als dit werkt, so be it. Die ene paar keer per jaar dat het ècht nodig is zal niet zoveel kwaad kunnen. Ik kan mezelf mentaal goed in de hand houden.

[Anno 1986]

Jeetje, goed idee zeg!

Je moet het zelf weten. Ik denk dat je slim genoeg bent om te beseffen dat dit echt niet de meest tactische oplossing is.
Juist áls je er al een paar jaar last van heb, en je er in die periodes wel onder gaat lijden, kun je ermee naar een huisarts.
Dat is echt niet teveel gedoe, en je kunt haar ook uitleggen dat je er zo tegenaan kijkt. MIsschien komt ze dan wel met 'kleine' oplossingen.

Maar joh, als je denkt dat dit de juiste oplossing is. Lkkr doen...

[FebianJ]

Ik snap dat het niet het beste is wat ik kan doen, maar als iemand betere adviezen, dan behalve naar een psych gaan heeft, dan hoor ik die erg graag.

Misschien is het gewoon zoals ik ben.

[light fighter]

wat is er mis met naar een psych gaan als jij daar dusdanig veel last van hebt???

[FebianJ]

light fighter schreef op 14-10-2006 @ 22:28 :
wat is er mis met naar een psych gaan als jij daar dusdanig veel last van hebt???

Omdat dit probleem zich niet iedere dag voordoet, maar slechts een paar keer per jaar.
Omdat ik denk dat het gewoon echt in me zit en ik dat er niet zomaar uit krijg
Omdat ik denk dat psychologen mij niet kunnen leren hoe het zou moeten omdat ik veel te eigenwijs ben.
En misschien omdat ik ergens gewoon ontzettend lui ben en in dit geval naar de 'makkelijke weg' zoek.

[Anno 1986]

Of schaam je je om naar een psycholoog te gaan?

[light fighter]

FebianJ schreef op 14-10-2006 @ 22:35 :
Omdat dit probleem zich niet iedere dag voordoet, maar slechts een paar keer per jaar.
Omdat ik denk dat het gewoon echt in me zit en ik dat er niet zomaar uit krijg
Omdat ik denk dat psychologen mij niet kunnen leren hoe het zou moeten omdat ik veel te eigenwijs ben.
En misschien omdat ik ergens gewoon ontzettend lui ben en in dit geval naar de 'makkelijke weg' zoek.

als het echt in je zit waarom wil je dan een oplossing? als je zo eigenwijs bent waarom post je dan op dit forum, immers volg je onze adviezen toch niet op?

[Ruudje]

FebianJ schreef op 14-10-2006 @ 22:35 :
Omdat dit probleem zich niet iedere dag voordoet, maar slechts een paar keer per jaar.

Als het zich slechts een paar keer per jaar voordoet, waarom dan al die moeite?

FebianJ schreef op 14-10-2006 @ 22:35 :
Omdat ik denk dat het gewoon echt in me zit en ik dat er niet zomaar uit krijg

De gedachte dat je niet kunt veranderen, is fout. Je kunt veel dingen (aan)leren, je moet er alleen voor open staan en het vergt erg veel wilskracht.

FebianJ schreef op 14-10-2006 @ 22:35 :
Omdat ik denk dat psychologen mij niet kunnen leren hoe het zou moeten omdat ik veel te eigenwijs ben.

Dat je eigenwijs, of nog beter, koppig bent, is wel duidelijk. Dat vind ik geen excuus om niet langs een psycholoog te gaan. Ik denk dat je je er nogal voor schaamt. Heb je een reputatie hoog te houden?

FebianJ schreef op 14-10-2006 @ 22:35 :
En misschien omdat ik ergens gewoon ontzettend lui ben en in dit geval naar de 'makkelijke weg' zoek.

Ontzettend lui zijn vind ik een slechte eigenschap. Zoek je altijd naar de 'makkelijke weg'?

FebianJ schreef op 07-10-2006 @ 23:17 :
Ik weet niet. Ik ben te lui om al die acties te ondernemen, en dan voel ik me zo zwak. Ik wil veel liever gewoon pilletjes ertegen, die volledig het stressgevoel kunnen blocken. Misschien helpt het me met het er overheen komen.

idd minder lui worden.. gewoon naar pillen grijpen als t niet gaat, dat is pas zwak!
zelf heb k oxazepam om rustig te worden, maar het idee is om dat zo min mogelijk te gebruiken tot k zonder kan.. pillen zijn geen oplossing, alleen een tijdelijke manier om de tijd tot het probleem "opgelost" is te overbruggen.. denk niet dat iemand je pillen gaat geven zonder met jezelf aan de slag te gaan..

[zus]

Ik heb sinds gisteren een verhoging van paroxetine (seroxat). Eerder had ik altijd 20mg en dit nam ik bij het ontbijt, dit werd ook aangeraden. Nu heb ik 40mg. Moet ik ze dan gewoon allebei bij het ontbijt innemen? In de bijsluiter staat niets erover, alleen dat het het beste is bij het ontbijt te nemen, maar ik weet niet of dat ook opgaat voor twee tabletten..

zus schreef op 18-10-2006 @ 13:41 :
Ik heb sinds gisteren een verhoging van paroxetine (seroxat). Eerder had ik altijd 20mg en dit nam ik bij het ontbijt, dit werd ook aangeraden. Nu heb ik 40mg. Moet ik ze dan gewoon allebei bij het ontbijt innemen? In de bijsluiter staat niets erover, alleen dat het het beste is bij het ontbijt te nemen, maar ik weet niet of dat ook opgaat voor twee tabletten..

Ik heb het ook geslikt, de max. dosis die ik heb gehad was 50mg. (=2,5 tablet); ik nam het gewoon in één keer bij het ontbijt.

[Eend]

zus schreef op 18-10-2006 @ 13:41 :
Ik heb sinds gisteren een verhoging van paroxetine (seroxat). Eerder had ik altijd 20mg en dit nam ik bij het ontbijt, dit werd ook aangeraden. Nu heb ik 40mg. Moet ik ze dan gewoon allebei bij het ontbijt innemen? In de bijsluiter staat niets erover, alleen dat het het beste is bij het ontbijt te nemen, maar ik weet niet of dat ook opgaat voor twee tabletten..

Ik zou ze gewoon beide bij het ontbijt innemen en het de volgende keer navragen bij je arts.

[FebianJ]

slobowicz schreef op 17-10-2006 @ 23:47 :
idd minder lui worden.. gewoon naar pillen grijpen als t niet gaat, dat is pas zwak!
zelf heb k oxazepam om rustig te worden, maar het idee is om dat zo min mogelijk te gebruiken tot k zonder kan.. pillen zijn geen oplossing, alleen een tijdelijke manier om de tijd tot het probleem "opgelost" is te overbruggen.. denk niet dat iemand je pillen gaat geven zonder met jezelf aan de slag te gaan..

En werkt oxazepam dan wel 100% bij jou? Werkt het echt helemaal bij angst/stress situaties?

[Ruudje]

FebianJ schreef op 18-10-2006 @ 22:51 :
En werkt oxazepam dan wel 100% bij jou? Werkt het echt helemaal bij angst/stress situaties?

Tip: ga naar een psycholoog.