Leuk, een rap - dat zie je hier niet vaak genoeg.
Meestal begin je bij een beoordeling met de positieve kanten, maar hier zijn die nog even zoeken. Volgens mij moet er veel meer inzitten.
Belangrijk bij lyrische poëzie (waaronder rap valt) zijn klank en ritme. Op beide fronten schort het hieraan.
Vooraf: het onderwerp is uitgekauwd ("zijn de wereldleiders verstandloos en ziek?"), je houdt er een ongenuanceerde kijk op na ("gaat hij 3e wereldlanden aanvallen met een gigantische vloot, maakt duidenden onschuldige mensen dood") en alle clichés heb in je tekst verwerkt ("Bush, die idioot, heeft hij echt het IQ van een fucking walnoot"; "We hebben ook een nieuwe nationale ramp: orkaan Jan-Peter raast door het land "). Weinig inspirerend en het zegt meer over jou, dan over degene die je aanvalt. In andere woorden: je blaast zo hoog van de toren, dat je er zelf afvalt.
Terzijde: het is ook te makkelijk om deze personen aan te vallen. Ze kunnen zich immers niet verweren. En dat strijkt tegen het principe van een Beef in: iemand moet zich lyrisch kunnen verdedigen. Iemand moet kunnen pareren. Dat is ook het idee achter het afzeiken van je tegenstander - het is een woordelijke strijd tussen twee rappers. Hier zeik je alleen maar iemand af en niet eens op zijn skillz, maar op zaken die inkoppers zijn en waarin je je klaarblijkelijk niet erg verdiept hebt.
Natuurlijk kun je ook Beef hebben met autoriteiten, maar zorg dan dat je verstand van zaken hebt.
Over het ritme kan ik kort zijn. Rappers gebruiken verschillende soorten ritmes bij hun rap. Waar vroeger het ritme nog enigzins hakkelig was en het met de jaren tachtig steeds meer zangerig is gegroeid (flow), mis ik dat volledig bij jou. Een voorbeeld:
- "Het_ is_ dom^ en_ hy_po_criet^
zijn_ de_ we^reld_lei^ders_ ver_stand^loos_ en_ ziek^?
ze_ vul^len_ hun_ ei^gen_ zak^ken_
hier^ heb^ben_ we_ mak^ke_lijk_ pra^ten_
geen_ he^le_ fa_mi^lies_ die_ ons_ dood^ ver_la^ten_
door_ te_ wei^nig_ e^ten_"
_ _ ^ _ _ _ ^
_ _ ^ _ ^ _ _ ^ _ _ ^
_ ^ _ _ ^ _ ^ _
^ ^ _ _ ^ _ _ ^ _
_ ^ _ _ ^ _ _ _ ^ _ ^ _
_ _ ^ _ ^ _
Hier zie je duidelijk dat het aan ritme schort. De accenten liggen onregelmatig verspreid. Bovendien verschillen de zinslengten zeer, wat de flow eens te meer niet ten goede komt.
Natuurlijk hoeft een rap niet volledig metrisch te zijn (geen enkel gedicht wat dat betreft), maar een dit is wel erg onregelmatig. Eigenlijk zie je het al in een oogopslag aan de originele tekst die jij hier hebt gepost - de zinnen zijn erg onregelmatig. En als je ze met een beat probeert te lezen/rappen, dan wordt overduidelijk dat de flow mist - je moet woorden inslikken, inkorten en versnellen als je het tempo wilt bijhouden en dat is niet mooi.
Dan de klank en taalgebruik: eigenlijk is het een vrij lelijke tekst. Je speelt erg weinig met woorden en dubbele betekenissen van woorden. Je maakt vrijwel geen gebruik van binnenrijm, wat je tekst een betere flow zou geven. Metaforen zijn schaars en cliché. Eigenlijk maak je absoluut geen creatief gebruik van taal. En dat is vreemd, want woorden zijn de kogels van een rapper; je moet ze goed richten anders schiet je mis.
Kortom: het is een - en helaas is het niet anders te brengen - slechte rap. Maar blijf proberen, zou ik zeggen.