Wat mankeert mij toch? (Vertrouwen)

[Duckie1]

Beste lezers,

Ik heb een ontzettend lieve vriend, die werkelijk alles voor mij doet. We wonen samen en het gaat allemaal heel erg goed.

Nu heb ik in het verleden het 1 en ander meegemaakt qua relaties. Mijn eerste echte vriendje (ik was 16) bleek een Pathologisch leugenaar te zijn, hij geloofde zijn eigen leugens ook. Deze heeft met veel andere meisje gerotzooid, ook in de tijd dat ik bij hem en zijn ouders inwoonde omdat ik daar in de buurt stage had. Ik heb in die tijd altijd al een naar gevoel gehad, hij kwam soms heel laat thuis van zijn werk, onder het mom van even een drankje doen met vrienden. Terwijl hij wist dat ik alleen thuis was en op hem zat te wachten .. dit soort dingen maakte mij erg in de war, toen ik er achter kwam dat hij inderdaad keihard vreemd ging en relaties wilde met andere meiden sloeg dit in als een bom!

Ik was hier een hele lange tijd erg kapot van. Ik ben altijd een verlegen en kwetsbaar meisje geweest, en hiermee kon ik niet overweg.

Een aantal jaar later, kreeg ik weer een vriend. Deze was wat ouder als ik, maar we klikte enorm goed, ik stortte mij 200% in deze relatie, het verleden was verleden. Deze jongen was echt lief voor mij!

Helaas bleek na een jaar, dat ook deze dus niet te vertrouwen was, hij ging erg goed en veel met vrouwen om, kocht kado's voor vrouwelijke collega's die ik niet eens kende, ging tv kijken bij ze, zonder mij het te vertellen, en ik geloof ook best dat hij meer gedaan heeft. Hij smste en mailde vaak met meisjes en vrouwen, en dat ging er vaak best pittig aan toe. Vaak resulteerde dit dus in dat ik overal zat te graven en te zoeken naar dingen die niet klopten, mijn vertrouwen was weg, ik was onzeker en ik werd er lichamelijk ook ziek van. Na deze relatie met veel moeite te hebben afgebroken, heeft mij dit enorm pijn gedaan.. weer iemand die met mijn gevoel omging alsof ik een stuk stront was. Liegen en vreemdgaan gaat blijkbaar zo makkelijk!!!???

Nu dus mijn huidige relatie, ik ben dol gelukkig, hij is mijn soulmate, we kennen elkaar ook al erg lang. Hij doet alles voor me, is zo ontzettend lief.
Hij heeft zelf ook het 1 en ander meegemaakt qua relaties en is bedrogen door een meisje waar hij lang mee samen was en samen een huis had. Hier is hij enorm kapot van geweest ....ook hij moest zijn vertrouwen weer terug vinden.

Nu merk ik dat ik soms, als ik alleen of een beetje een depri bui heb, dat ik spoken ga zien.

Met andere woorden, als ik het piepkleine gevoel heb dat er iets zou kunnen zijn, gaan mijn alarmbellen op tilt. Zo is hij laatst zonder mij wezen stappen en had ik hier eerst geen moeite mee, we zijn dolgelukkig! Waarom zou hij dit vergooien voor een ander? We praten overal over, en mochten we de relatie willen verbreken, dan praten we daar over en niet achter elkaars rug dingen doen.

Toch lijkten die gedachten op zon moment ver ver weg te zoeken zijn .. en gaan die bellen steeds harder te keer..

''ja maar, hij is ook een vent, net als andere, veel mannen gaan vreemd, waarom zou hij het niet ook doen? Als hij het goed doet, kom ik er toch nooit achter, tot nu toe ben ik er wel bij de andere achter gekomen, maar misschien bij hem wel niet? Misschien is hij wel ongelukkig, maar wil hij het niet verbreken omdat we samenwonen en ik hier ook nu werk''

Kortom, ik maak mezelf he le maal gek ..

het is niet eerlijk, niet naar hem toe. Hij doet alles voor onze relatie, en ik lijk hem wel te wantrouwen. Terwijl ik ook zoiets heb van, alleen uitgaan etc moet gewoon kunnen!

Ik weet echt niet wat ik mankeer, het ene moment is mijn vertrouwen in hem 100% en meer. En ineens zakt het gewoon weg, voel ik me onzeker en kwetsbaar en komen die gedachten weer.

Ik heb het er met hem over gehad, en het heeft hem erg gekwetst (begrijpelijk).
Dat ik zulke dingen denk. We gaan er nog goed over praten, vooral omdat hij wel begrijpt wat ik voel, omdat hij het ook meegemaakt heeft. Bij mij is het alleen helaas wat verser en heeft hij al veel tijd om te herstellen gehad na die ellende.

Ik merk dat ik nu wel heel veel heb zitten typen, en dat het misschien te veel word om te lezen,
ik hoop dat sommige van jullie toch de tijd nemen om het te lezen, als je vragen hebt beantwoord ik deze graag.

Hopelijk hebben jullie goede en nuttige tips, of misschien herkennen jullie het zelfde. Er alleen al even over praten met iemand anders zou me ook al goed doen.

Groetjes van mij.

Je eerste vriend was een zak, ja?

Maar volgens mij ben je daarna al erg achterdochtig geworden, ik kan namelijk niks aan die tweede vriend ontdekken dat overduidelijk over de grens gaat. Natuurlijk zijn het meerdere dingen die je niet fijn vindt, maar hij is niet vreemdgegaan voor zover je weet.

Zorg dat je wat aan je zelfvertrouwen en algehele vertrouwen gaat doen, voordat deze relatie er ook aan onderdoor gaat. Je zult dat ouder bedrog van je af moeten zetten, misschien door heel veel praten, het van je af schrijven, een hobby zoeken waarin je je boosheid kwijtkunt, wat dan ook. MIsschien heb je genoeg aan praten met vrienden, maar misschien heb je hulp nodig van een professional daarbij.

Zijn er echt dingen waaraan je kunt merken of je huidige vriend vreemdgaat, of beeld je je het in?

Ik denk dat die andere twee relaties niet goed zijn geweest voor je zelfvertrouwen en vertrouwen in relaties.