Advertentie | |
|
25-05-2018, 14:41 | |
Probeer eerst eens naar 'r te glimlachen en kijk of ze teruglacht?
Oortjes zijn voor mij (en ik ben hier niet de enige in) wel een soort teken van 'laat me met rust'. Ik heb bijna altijd een koptelefoon op, en de helft van de tijd niet eens muziek aan. Maar dan probeer ik ook oogcontact te vermijden, en ik zou zeker niet tegenover iemand in 'n vierzits gaan zitten als er ook lege plekken zijn. Dus misschien heeft ze inderdaad wel 'n beetje interesse. Ik zou proberen te regelen dat ze weer naast je komt zitten. Eerst dus glimlachen en oogcontact, en als ze positief reageert op zou je iets kunnen zeggen als 'hee, kom je weer eens naast me zitten?'. [edit] Oh, en 'kun je je oortjes uitdoen' vind ik wel een slechte binnenkomer. Als jullie beginnen met praten doet ze ze vast vanzelf uit. Laatst gewijzigd op 25-05-2018 om 14:52. |
25-05-2018, 15:15 | ||
Citaat:
Maar dat van het 'kun je je oortjes uitdoen?' ben ik het wel volledig mee eens. |
25-05-2018, 18:23 | |
Verwijderd
|
Ook als ik mijn koptelefoon op heb wil ik liever geen contact, maar neemt niet weg dat als ik een knappe man tegenkom dat ik niet kijk. Ik werk alleen heel veel in de trein en dan let ik echt helemaal niet op de mensen om me heen.
Als ik in een vierzitter zou gaan zitten, terwijl er meerdere lege plekken zijn, zou ik dat ook alleen doen bij een knappe man. En dat "langs je heen kijken" herken ik ook wel een beetje. Ik zou het gewoon eens proberen, als je oogcontact zou zoeken zou ik dat niet raar vinden eerlijk gezegd, en ook als iemand me zou aanspreken omdat we steeds in dezelfde trein zouden zitten zou ik niet vreemd vinden. Maar goed, dat ben ik. |
|
|