donderdag is voor mij de dag waarop ik een aantal uren achter een kassa in de plaatselijke buurtsupermarkt zit. zo ook vandaag, na een preek aangehoord te hebben van de plaatsvervangend chef (die normaal de taak van groenteboer op zich neemt binnen de supermarkt) trok in mijn gestreepte bloesje en het giletje waaruit mijn kassa-uniform bestaat nog eens recht om daarna ineke, de oudste van de kassa dames over te nemen.
het ging allemaal best redelijk en ik moet dan ook eerlijk toegeven dat ik er vanavond nog best zin in had. ik had het dus allemaal best naar mijn zin in dat kassahokje todat... ja nu komt het dus todat ik een pak vissticks in mijn hande pakte en het omdraaide omdat de streepjescode nou eenmaal aan de achterkant zit. toen ik een vluchtige blik over de voorkant van het pak wierp ging er een gevoel van afschuw door me heen dat direct plaatsmaakte voor een innerlijke sniksnotterbui. diegene die het op hebben kunnen brengen tot hier te lezen vragen zich nu natuurlijk af wat er nou helemaal aan de hand was met het desvetreffende pak vissticks. dat, beste lezers zal ik jullie vertellen. het logo van kaptijn iglo, namelijk kaptijn iglo zelf is veranderd. de lieve, vertrouwde, warme, man op leeftijd die altijd symbool gestaan had voor de visscticks is nu dus vervangen door een type dat verdacht veel wegheeft van action man, of nog erger ken van barbie. wie denkt dat ondermaatste matroosje wel niet dat hij is? dat hij zomaar even de enige echte geliefde kaptijn iglo zijn kajuit uit kan stoten. niks ervan! en dit is dus ook meteen de stelling: de oude kaptijn iglo had moeten blijven!