Sint Appeltaart

[Gemaskerde Bromvlieg]

De legende van Sint Appeltaart

Eens in een ver, heel erg ver verleden, toen de drop nog naar drop smaakte, toen de winters nog winters waren, toen kinderen nog respect hadden voor hun ouders, en een oranje licht nog afremmen betekende in plaats van gas geven, leefde in het noorden van ons land een heel bijzondere man. Deze man was zo bijzonder omdat hij heilig was. Dat was hij al vanaf het moment dat hij zijn eerste levenslicht zag. Sterker nog, dat was hij al daarvoor.

Zijn moeder had dan ook grote moeite met de bevalling gehad. De heilige baby moest met de keizersnede gehaald worden, omdat zijn aureool niet door de natuurlijke uitgang paste.

Het kind had een zeer gelukkige jeugd. Zijn ouders hielden veel van hem. In die donkere noordelijke provincie is het maar wat handig om een kind met een aureool te hebben, dat spaart al gauw drie kaarsen per avond uit.

In zijn puberteit raakte de heilige in een identiteitscrisis. Hij stelde zichzelf de gebruikelijke vragen als: Wie ben ik?, Waar ga ik naar toe? en Blijft het lichtje van de koelkast branden als de deur dicht gaat?
Maar hij had nog een probleem, een probleem waar andere pubers niet zo snel last van hebben. Hij wist namelijk niet waar hij heilig in was.

Zoals u weet heeft iedere heilige een specialisme. De een zorgt dat vissers in niet al te grote getale verdrinken en dus de vis betaalbaar blijft, de ander zorgt ervoor dat massa's gehandicapten vakantie gaan vieren in een klein troosteloos plaatsje in Frankrijk.
Deze heilige puber kon echter niets. Nou ja, een beetje licht geven, maar dat mocht geen naam hebben.

Op een dag werd zijn moeder ziek. Erg ziek, er werd voor haar leven gevreesd. Verre neven en nichten, die op zichzelf gingen wonen, kwamen al meubels uitzoeken en zeggen dat zij toch altijd hun lievelingstante was geweest. Alleenstaande buurvrouwen boden de aanstaande weduwnaar kopjes koffie aan en de kruidenier kwam voor de zekerheid een nog uitstaande rekening innen.

Vader werkte de hele dag in de kruidkoekfabriek en had geen tijd voor het huishouden. Vader had gezegd: Zorg jij maar eens voor je moeder. Je bent tenslotte heilige en het wordt tijd dat we daar een profijt van gaan trekken.

Heilige stond in de keuken. Hoe doe je dat, zorgen? Het was allemaal nogal niet wat, ligt de enige vrouw in je leven op sterven, moet je ook nog voor haar zorgen. Zoekend naar een oplossing keek hij de keuken rond. Zijn oog viel op de fruitschaal.

Op die schaal lagen tien vuurrode, kogelronde, hoogglanzende appels. Deze appels oefenden een grote aantrekkingskracht uit op heilige. Het leek wel alsof ze door het licht van zijn stralenkrans in de schijnwerpers werden gezet. Dit was een teken. In trance pakte hij de appels.

Tot op de dag van vandaag weet hij niet wat er toen in de volgende paar uur gebeurde. Het resultaat herinnert hij zich nog wel. Het was een sublieme, prachtig gevormde, zuurzoet smakende appeltaart. Hij voerde de hele taart aan zijn doodzieke moeder. Al etende fleurde zij op. Toen ze de taart op had moest ze wel even braken, maar daarna zei ze dat ze zich nog nooit zo goed had gevoeld.

Van geluk ging de heilige met zijn aureool jongleren. Eindelijk wist hij waar hij heilig in was. Van toen af aan heette hij Sint Appeltaart. Hij zou nog voor veel mensen appeltaarten bakken en veel mensen gelukkig maken.

In Kaatsheuvel heeft hij eens duiven van kleur doen veranderen en van gemene wolven mechanische poppen gemaakt. Op deze plaats heeft hij met zijn appeltaart mensen veranderd in elven, prinsen en prinsessen, zodat kinderen daar hun dromen uit zien komen. Die heilige plaats is een bedevaartsoord geworden. Het heet Sint Appeltaartswei. Nu heeft men deze naam veranderd in Sint Nicolaaswei, omdat deze heilige landelijk wat meer bekend is.

Tot op de dag van vandaag wordt appeltaart gegeten en ondergaat men de goddelijke werking van dit spijs. Niet iedereen kent de oorsprong van deze taart der taarten, maar hij zal nooit zijn plaats in onze cultuur verliezen...

In naam van Sint Appeltaart, EET!

[p-chez]

Vet

[Signy]

Hijz cooool

[AtHell]

o ok

[ekki]

leuk, hoor. leuk bedacht!
je zou het maar verzinnen .

geïnspireerd door één of andere verjaardag?

[halve gare]

hij is inderdaad leuk ja!
maar dat zijn jou verhaaltjes altijd!

[stroopwafel]

geweldig!!