Advertentie | |
|
09-06-2003, 22:56 | |
Ik zie slaan als een teken van zwakte. Als mijn ouders mij zouden slaan, zal dat mij dus geen respect bijbrengen.
Een tik op de vingers van een tweejarig kind om hem te laten zien dat iets echt niet mag, vind ik niet slecht. Maar zodra het kind ouder is, vind ik dat dat net zo goed uit te leggen is. De vader van die vriend van je, doet het in mijn ogen ook tien keer beter dan een vader die zijn zelfbeheersing verliest en gaat schreeuwen en slaan. Als ik een meningsverschil met mijn ouders heb, kunnen we dit gewoon oplossen, met een hooguit een stemverheffing. Ik ben blij dat mijn ouders mij als gelijke zien, en ik zal dit ook zeker over willen brengen op mijn kinderen.
__________________
I'm a good girl, I am...
|
09-06-2003, 23:39 | |
Verwijderd
|
Feline heeft gelijk. Zodra je het kind verbaal kunt uitleggen waarom iets niet mag moet je dat doen. Er zullen vast momenten zijn waarop je je als ouder niet in kunt houden en eens een flinke tik uitdeelt. Daar is nog nooit iemand minder van geworden. Ik heb zelf vroeger ook wel eens een paar flinke petsen gehad, maar alleen op moment waarop er geen land met me te bezeilen viel en ik het bloed onder de nagels van m'n ouders vandaan haalde. Zodra ik snapte waarom m'n ouders gek van me werden hoefden ze me ook niet meer te slaan, toen konden ze het ook met woorden uitleggen.
Ik sta dus niet per definitie afwijzend tegenover de corrigerende tik. Sterker nog, ik denk dat er kinderen zijn bij wie het een probaat middel is, onder het motto 'wie niet horen kan, moet maar voelen'. |
10-06-2003, 08:55 | ||
Verwijderd
|
Citaat:
ik heb zelf wel ns een tik gehad, maar mn moeder kwam daarna ook naar boven en zei dat ze echt heel erg spijt had enzo.. we maakten het gewoon goed.. en die tik voelde je even en dat ze bij je kwam vergeet je je hele leven niet meer. Maar slaan.. dat vind ik echt te ver gaan. Ik ken mensen die vroeger wel ns geslagen werden door een van de ouders. Het gevolg: diegene wil geen kinderen. Misschien bang om in hetzelfde patroon te vallen. Ik weet niet of er mensen zijn die dat ook hebben meegemaakt en daarom niet kinderen willen maar kun je dat misschien uitleggen als je wilt? Ik zou t uit mijn opzicht namelijk zo zien van: juist omdat ik dat zou hebben meegemaakt en niet wil dat mijn kinderen dat ook meemaken doe ik dat anders. En in een opvoeding heb je twee volwassenen en niet één. Dit kan misschien gevoelig liggen, maar dat vraag ik me nu al een tijdje af.. Misschien dat ook mensen die t niet hebben meegemaakt hier antwoord op kunnen geven.. Kus |
10-06-2003, 08:56 | |
slaan is wel slecht.. een corrigerende tik mag maar slaan is slecht
ik ben vroeger nooit echt geslagen, wel opgesloten, tikken gehad en er is heel veel geschreeuwd.. het gevolg, je word bang voor je eigen vader.. misschien dat jij beste vrienden met je ouders bent gebleven, dat is heel fijn maar ik heb van een boel mensen gehoord die iets teveel tikken hebben gehad dat ze nu echt gewoon bang voor hun vader zijn.. Niet bang in de zin van doodsbang maar dat ze bijvoorbeeld niks durven te vragen omdat ze bang zijn datie kwaad word.. Ook kan slaan je kinderen erg onzeker maken.. Ik kan niet tegen als mensen met woorden ruzies uitpraten maar dat is alleen omdat ik het neit gewend ben en bij mij ruzies altijd werden utigevecht in wie het hardst kon schreeuwen.. Ik vind overigens dat een tik pas mag zodra praten neit meer helpt.. En des te ouder een kind word, des te minder vaak er tikken meoten worden utigedeelt en des te meer er meot worden gepraat |
10-06-2003, 09:07 | |
Ja, dat is slecht. Mishandeling noem ik het.
Ik ben door mijn ouders ook wel eens geslagen toen ik rond de 6 - 10 jaar was. Toen ik ouder was, begonnen ze echt hard tegen me te schreeuwen, nu doe ze niks meer. Niet dat dat traumatisch was voor mij, maar ik denk er met ongenoegen op terug. In alle gevallen kan je een kind wel uitleggen waarom die iets fout doet. Anders kun je een kind wel in zijn kamer opsluiten of op een andere manier laten afkoelen. Niet doen dus. Het geeft ook een verkeerd idee af. Vaak was ik mijn kleinere broertje aan het slaan, waarna mijn ouders dus ingegrepen. Het geeft kinderen een idee dat geweld normaal en ok is, en het roept angst en verdriet op. Als ouder heb je een voorbeeldfunctie en moet je kinderen opvoeden door met ze te praten en niet door er op in te hakken. Een interessant detail is dat mijn vader ook is geslagen toen hij opgevoed is door mijn opa. G.T.C., ga dat dus a.u.b. niet doorgeven aan je kinderen. Ik weet niet hoe dat bij jou zit, maar respect heeft mij in ieder geval niet gegeven, integendeel zelfs. Een corrigerende tik mag misschien in uitzonderlijke gevallen, maar dan hangt het wel af van wat wij daaronder verstaan.
__________________
Politiek is interessant, want het gaat over het bestuur van het land :D | Voorheen bekend als 'S@nder'.
Laatst gewijzigd op 10-06-2003 om 09:12. |
10-06-2003, 09:13 | |
Verwijderd
|
slaan mag niet, nooit, je mag, eerder gezegt, een klein kind, gewoon zachtjes op zn vingers slaan om duidelijk te maken dat dat echtn iet kan, maar zodra je met een kind er normaal over kan praten, is het niet nodig om te slaan, het maakt je alleen maar bang.. heel bang, ik ben eigenlijk best vaak geslagen vroeger.. nu niet meer,minder iig, maar elke keer wanneer ik ruzie heb met mijn vader ben ik als de dood dat hij me een klap zal verkopen, hij heeft het eerder gedaan, dus waarom nu niet weer? slaan mag absoluut niet, als ik later kinderen heb zal ik ook zeker niet slaan, omdat ik weet hoe bang je dat kan maken, bang van je eigen vader....
|
10-06-2003, 09:21 | ||
Verwijderd
|
Citaat:
en hoe sta jij dan tegenover kinderen krijgen? wil je ze liever niet uit angst dat je in hetzelfde patroon valt of wil je ze wel en dan juist ervoor zorgen dat t niet gebeurd en dus jouw ervaring in het positieve omzetten? |
10-06-2003, 09:21 | ||
Citaat:
mijn avder heeft ook een heel zware jeugd gehad en is ook heel veel geslagen enzo.. Hij is precies zo geworden als mijn opa... Alle dingen die hij aan zn vader haatte is hij zelf geworden.. Als je geslagen bent moet je vind ik extra opletten dat je het neit zelf gaat doen.. Niet denken dat het jou niet gebeurd want het gebeurd vaker dan je denkt. Ik kan me ook niet voorstellen dat iemand respect krijgt voor iemand die je slaat.. Ik kan me niet voorstellen dat je ooit op een normale manier met zo n iemand kan omgaan.. Voor mijn gevoel heb ik geen vader, gewoon iemand die ik af en toe verplicht moet bezoeken.. Een vader is iemand die om je geeft, die er alles aan doet om ervoor te zoregen dat je geen pijn heb.. Niet iemand die je zomaar pijn doet |
10-06-2003, 09:30 | ||
Citaat:
Stel dat ik ze wel zou krijgen zou ik ze natuurlijk nooit slaan, maar het oplossen met woorden. In ieder geval ben ik niet bang dat ik in hetzelfde patroon val. Ik ben gewoon een persoon die voorzover ik weet nooit ruzie maakt en geweld gebruikt.
__________________
Politiek is interessant, want het gaat over het bestuur van het land :D | Voorheen bekend als 'S@nder'.
|
10-06-2003, 09:38 | ||
Citaat:
Jammer dat jij in zo een situatie zit .
__________________
Politiek is interessant, want het gaat over het bestuur van het land :D | Voorheen bekend als 'S@nder'.
|
10-06-2003, 09:43 | |
nee ok......daar ben ik het ook wel mee eens. Je moet het wel binnen de perken houden.
Ik moet trouwens toegeven dat ik zelf opeen gegeven moment ook ben gaan slaan tegen mijn zusje. Dat was wellis waar 5 jaar geleden, maar toch. Dat is 1 keer gebeurd en toen ben ik zo erg van mezelf geschrokken en daarna is het dan ook nooit meer gebeurd. Zoals nare man het verteld zou het moeten zijn. Het is knap dat als je kind na 10 keer zeggen dat iets niet mag, en het dan nog steeds doet, en jij nog steeds niet door het lint gaat. Maar dan is gewoon even een tik toch het beste denk ik. Overigens zette ik die vader van die vriendin van mij nogal in een slecht licht. Maar hij heeft opzich wel goede opvoed methoden. Zijn kinderen (oa die vriendin dus) vinden het maar dom, maar ik vind het echt een prachtig systeem. Als zijn kinderen iets fout doen, dan legt ie gewoon met die rustige stem (waar ik dus wel een hekel aan heb) uit wat ze fout hebben gedaan en luistert hij naar wat zijn kinderen zelf daarover te zeggen hebben, en daarna geeft ie ze een straftaak. Hij maakt er geen woord meer aan vuil....hij geeft ze gewoon een straf taak. Dan moeten ze bijvoorbeeld de afwas gaan doen, of 1 week lang de hond uitlaten. Of de ramen gaan wassen. Volgens mij is dat best effectief, dat systeem!
__________________
A lie gets halfway around the world before the truth has a chance to get its pants on.
|
Ads door Google |
10-06-2003, 09:47 | ||
Citaat:
Bovendien kunnen kinderen meer frustrerend zijn dan jij misschien denkt....
__________________
A lie gets halfway around the world before the truth has a chance to get its pants on.
|
10-06-2003, 09:50 | ||
Citaat:
|
10-06-2003, 10:40 | ||
Citaat:
__________________
Politiek is interessant, want het gaat over het bestuur van het land :D | Voorheen bekend als 'S@nder'.
|
10-06-2003, 10:43 | |
Verwijderd
|
Bij kinderen van 4, 5 en 6 jaar helpt een 'corrigerende tik' als opvoedmethode. Bij kinderen van 3, 7, 8 en 9 jaar is de positieve invloed even groot als de negatieve. Op andere leeftijden is de negatieve invloed groter, en moet je dat dus niet doen. Een corrigerende tik doet maar een beetje pijn, en die pijn gaat meteen weer over. Doet de pijn dat niet of is de pijn erger, dan is het slaan, en slaan is nooit goed.
|
10-06-2003, 11:07 | ||
Citaat:
ik ben niet zo'n persoon die ruzie maakt en gaat slaan. Sja..bij jou leeftijds genoten misschien, en in het omgaan met volwassenen. Maar hoe weet jij nou of jij niet door slaat als jij met van die irritante kleine kinderen te maken krijgt die elke dag weer de oren van je hoofd af schreeuwen, en jou elke dag weer weer helemaal gek maken. Verder bedoelde ik er niks mee
__________________
A lie gets halfway around the world before the truth has a chance to get its pants on.
|
10-06-2003, 11:30 | |
Mijn vader heeft me vroeger 1 keer geslagen en dat weet ik nog steeds. Ik kan er ook nog ontzettend kwaad over worden omdat ik vind dat het nergens voor nodig was. Met geweld los je niks op en je kind wordt dr ook niet beter van.
__________________
you spread like peanut butter
|
Advertentie |
|
10-06-2003, 11:42 | |
Als ik echt erg stout was kreeg ik van mijn moeder nog wel eens een tik, maar nijn vader, die zelf mishandeld was en gezworen had dat hij nooit een vrouw of een kind zou slaan, die paste in plaats daarvan psychologische terreur toe. Stout zijn had bij hem vergaande consequenties, ik zou voor eeuwig zijn liefde en respect verspelen. Hij dreigde graag met het huis uit gooien.
Ik had liever die tik maar wel de gegarandeerde liefde van mijn moeder. Mijn vader en zijn emotionele chantage haatte ik. Ik wil dus zelf ook geen kinderen. Opa is mishandeld, papa, ik geestelijk, die vloek stopt hier. Zij waren ondanks hun goede voornemens niet in staat het wel goed te doen, ik denk niet dat ik dat wel kan, zonder ooit het goede voorbeeld gekregen te hebben. Ik weet alleen hoe het niet moet. En daarbij, kinderen, het benne krenge natuurlijk.
__________________
Pfff. Boeie.
|
10-06-2003, 12:04 | |
Verwijderd
|
Een tik kan soms echt wel goed zijn hoor.
Bij een kind van 2 jaar ga je toch niet alles uitleggen. Ik snap echt niet waarom het zo verkeerd is hoor. IK heb soms ook wel eens een tik gekregen en dat verdiende ik toen maar naar mate je ouder wordt, dan wordt er over gepraat maar een peuter een keer slaan is echt niks mee. En dan sla je natuurlijk niet met de vuist. I totally agree with you G.T.C. |
10-06-2003, 12:55 | ||
Verwijderd
|
Citaat:
Overigens ben ik het er wel mee eens. Het is hier al meerdere malen gezegd: een 'pedagogisch verantwoorde' tik in gevallen mag, maar het moet geen geweld worden. Er is ook een verschil tussen geweld en een tik uitdelen. Als een kind zoals G.T.C. zegt al tien keer heeft gehoord dat iets niet mag, en het doet het tóch, dan is een tik de juiste oplossing. Kinderen zijn in een bepaald stadium ook nog niet veel meer dan dieren die geconditioneerd moeten worden op het punt waarop dat nodig is. Ik zeg niet dat je een complete Pavlovreactie er in moet hameren, maar bij tijd en wijle werkt praten gewoon niet. Dat moet je ook niet verwachten van kleine kinderen. Wás het maar zo'n feest, dan kon je kinderen zichzelf laten opvoeden door ze gewoon een goed boek over opvoeding te laten lezen. De beperkingen aan de pedagogische tik vinden zich in de aard ervan. Het moet gericht zijn op corrigeren van gedrag van het kind als álle andere middelen falen, dus niet uit onmacht of frustratie van de ouders. Waar die grens ligt is moeilijk te trekken, maar het moge duidelijk zijn dat hij niet te ruim getrokken moet worden. Verder zoals gezegd heeft het weinig zin om probleemkinderen te slaan. Tegen een kind met ADHD zeggen dat hij rustig moet zijn en hem slaan als hij dat niet doet heeft totaal geen zin. Daarom is het ook zo belangrijk om al in een vroeg stadium vast te stellen óf en dát een kind een bepaalde afwijking of stoornis heeft zodat de manier van opvoeden daarop aangepast kan worden, al is het alleen maar ter bescherming van de ouders. |
10-06-2003, 14:11 | |
Verwijderd
|
Ik vind het een slechte manier van opvoeden. Ik denk nu zeg maar terug aan toen ik klein was en hoe hysterisch mijn ouders altijd waren.. ik weet zeker dat ik het heel anders aan ga pakken als ik ooit kinderen krijg. Kinderen hebben een stabiel leven nodig en als hun ouders constant gestressed en hysterisch zijn kan dat alleen maar een slechte invloed hebben.
Maar nu over dat slaan: als ik kinderen zou hebben en ze zouden ECHT niet luisteren.. tsja.. ze zijn toch een stuk kleiner. Je kunt ze toch altijd een tijdje op hun kamer zetten en ze negeren. Volgens mij is dat ook wel een straf. En ik vind dat ze al helemaal niet geslagen mogen worden om iets dat ze niet expres gedaan hebben. Ik weet nog wel dat ik toen ik klein was met m'n broertje op zolder aan het spelen was. Daar stond een bureau op de zijkant, dat hoorde bij mijn hoogslaper, je kon het aan de zijkant van die hoogslaper hangen zeg maar. Nou ja, het stond daar dus opgeslagen zeg maar, achter een paar matrassen waar we vaak speelden. Op de 1 of andere manier stootte 1 van ons er tegenaan en het bureau kwam verkeerd terecht waardoor er een stuk afbrak. Nou ja, m'n ouders hartstikke kwaad natuurlijk en m'n broertje en ik kregen behoorlijk wat tikken op onze kont, van beide ouders. Het deed ook best veel pijn enzo. Maar ik heb deze situatie zo goed onthouden omdat we het totaal niet expres hadden gedaan en dat maakt het gewoon onrechtvaardig. Dat heeft dan ook weinig met corrigerende tikken te maken vind ik, het kan gewoon niet. |
10-06-2003, 14:13 | |
ik ben vroeger af en toe geslagen omdat ik wat verkeerd deed (zoals ieder ander kind), ik heb er erge angst van gekregen en ben er onzeker overgeworden, je hoeft naar mij niet te schreeuwen ofzo want op zulke momenten denk ik terug aan toe en kruip ik in mn holletje. Elke tik groot of klein kan op een andere manier opgelost worden, praten is de belangrijkste, helpt dit niet dan bestaan er op een verre tweede plaats sancties.. maar nee.. slaan niet!
__________________
zien doe je met je hartje, niet met je oogjes
|
10-06-2003, 14:20 | ||
Citaat:
Al dat morele gezeur van diet is niet goed en dat is niet goed...dan vind ik fysieke straffen eerlijk gezegd beter dan psychische straf... Ik ben het volkomen met poesiefox eens
__________________
Twee gekken die zeiden: "Wij 3-en, zijn alle 4 een soort van genieën"- spreek wartaal, doe raar - Iets geks geen bezwaar - Geniale fantasmagorieën -
Laatst gewijzigd op 10-06-2003 om 14:25. |
10-06-2003, 14:25 | ||
Verwijderd
|
Citaat:
Maar waarom zou slaan dan wel helpen, want bij een "corrigerend tikje" stel ik me iets voor dat het kind geen pijn doet. Dus voordat het kind dan echt onder de indruk is, moet je het kind WEL pijn doen.. dat is toch gemeen |
10-06-2003, 14:26 | ||
Verwijderd
|
Citaat:
zo ja? ben je niet bang om ook zo te doen naar je eigen kinderen? zo nee? omdat je bang bent dat je gaat slaan of een andere reden..? (voor zover kan ik niet uit opmaken of je vaak geslagen werd, maar je heb iig wel angst overgehouden.. vandaar dat ik t vraag) |
10-06-2003, 14:31 | ||
Verwijderd
|
Citaat:
mijn vader heeft me ook een keer ruw onder de koude kraan gezet toen ze nog bij elkaar woonden en dat vond ik nou te ver gaan. hij hield me er ook onder.. en kon wel gevaarlijk zijn geweest want ik spartelde heel erg tegen en t werd dus heel glad daar... dus dat zijn ook manieren.. maar je hoeft iig niet te slaan |
Ads door Google |
10-06-2003, 14:38 | |
mjah,ligt vaak aan het karakter van het kind, mn moeder hoefde mij alleen te waqrschuwen en dn was het goed, maar als ik nu naar mijn zusje kijk, die heeft af en toe echt een pakslaag nodig. Maar natuurlijk niet zo hard dat ze 3 weken niet kan zitten. Slaag is eigenlijk alleen een laatste uitvlucht, zo van ,ik heb al ik weet niet hoe vaak gewaarschuwd, nu is het te veel. De volgende keer wordt er dan wel beter geluisterd!
__________________
-->Please believe in me...<--
|
10-06-2003, 14:39 | |
Ik denk dat ouders door hun kinderen te slaan als ze iets 'fout' doen hun kinderen bijbrengen dat problemen met lichamelijk 'geweld' op te lossen is. Zo van, is er een probleem, niet praten maar slaan.
Daarom vind ik het ook geen goede manier van opvoeden. Zo creeer je juist van die kinderen die op de basisschool andere kinderen slaan als ze het ergens niet mee eens zijn (kinderen imiteren hun voorbeelden, hier de ouders, nou eenmaal op die leeftijd). Daarbij komt ook nog eens dat het bij sommige kinderen inderdaad kan helpen (een corrigerende tik dan, nooit echt hard!), maar bij anderen (vooral gevoelige mensen) kan het echt veel schade aanrichten, ze voelen zich vernederd, en niet in staat iets terug te doen (ouders zijn meestal groter en zwaarder), en daardoor krijgen ze een lage dunk van zichzelf. Mijn ouders hebben mij nooit geslagen, ook geen corrigerende tikken, en daar ben ik ze dankbaar voor. Ik ben (denk ik dan ) goed opgevoed, en als ze me wel geslagen hadden, was ik waarschijnlijk een nog onzekerder en banger mens geworden. Dit weet je nooit van tevoren bij een kind, daarom moet er met corrigerende tikken erg uitgekeken worden, vooral op jonge leeftijd!
__________________
negatrippen kan best lekker zijn... mai pen rai
|
10-06-2003, 14:47 | ||
Citaat:
__________________
Twee gekken die zeiden: "Wij 3-en, zijn alle 4 een soort van genieën"- spreek wartaal, doe raar - Iets geks geen bezwaar - Geniale fantasmagorieën -
|
10-06-2003, 14:54 | |
Ik kan me wel voorstellen dat ouders soms de neiging hebben om hun kind eens een flinke tik te geven, en het ook doen..
Ik heb het idee dat kinderen steeds brutaler en opstandiger worden en veel sneller denken ''laat maar lekker lullen'' als hun ouders iets tegen ze zeggen.. Het maakt gewoon te weinig indruk.. en je kunt niet eeuwig naar compromissen blijven zoeken...En je kunt keer op keer blijven zeggen dat iets niet mag (dat maakt het alleen maar aantrekkelijker om het WEL te doen) maar het gaat vaak toch het ene oor in en gelijk het andere weer uit, en daarna gaan ze gewoon weer lekker verder.. ''laat maar lekker lullen''. Ik ben vroeger ook wel eens ''geslagen'' (groot woord) door mijn ouders en ik kan niet zeggen dat ik daar slechter van geworden ben.. Ik weet nu tot hoever ik kan gaan en wanneer ik te ver ga en heb nog altijd respect voor mijn ouders. [edit] Ik vind niet dat je bij elke situatie maar moet gaan meppen ofzo, er zijn veel dingen waar gewoon over gepraat kan worden, en dat moet je dan ook zeker doen. Maar soms wordt het gewoon echt te gortig en gaan kids echt over de schreef en dan vind ik dat je als ouder best harder op mag treden, met een tik bijvoorbeeld, als praten geen zin heeft. Je moet natuurlijk niet voor elk wissewasje je kind gaan slaan en zeker niet uit onmacht of frustratie. Het moet corrigerend blijven en niet geweldadig van aard. [/edit] Ik denk dat je trouwens meer last over kan houden aan een ''psychische'' straf, dan een lichamelijke straf, zoals bijvoorbeeld een corrigerende tik. Een tik doet even pijn, en helpt je eraan herinneren dat je iets niet mag doen, maar een psychische straf, zoals Poesiefox bijvoorbeeld omschreef, gaat veel verder en werkt langer door.. (my opinion)
__________________
•·.·´¯`·.·• Dat je de werkelijkheid niet uit het oog moet verliezen zegt al dat hij niet helemaal te vertrouwen is... •·.·´¯`·.·•
|
10-06-2003, 15:01 | ||
Verwijderd
|
Citaat:
mijn moeder gaf wel ns een tik met dr vlakke hand in mn gezicht.. maar je kan natuurlijk niet altijd een tik op de billen geven.. |
10-06-2003, 15:17 | ||
Citaat:
Ik vind dat een kind het best mag voelen, maar het moet niet gewelddadig worden.. (dus er echt op los slaan, of hard in het gezicht slaan) Als een klein kind ergens niet aan mag zitten volstaat een tik op de vingers als het er toch aan zit, naar mijn idee.. na een paar keer heeft het vanzelf door dat het er niet aan mag zitten en het doet nauwelijks ''pijn''. (Mijn vorige buurjongetje had met een verjaardag een taart met een kaarsje erop, en hij vond het vlammetje nogal interessant, je weet hoe dat gaat; handjes naar het vlammetje, grote ogen, want zo'n vlammetje ziet er heel mooi en spannend uit.. De vader zat er bij en deed hier niks tegen, hij liet het ventje het vlammetje beet pakken. Gevolg; verbrand vingertje.. Hij weet nu voor de rest van zijn leven wel dat hij dus geen vlammetjes beet moet pakken, maar dit vind ik geen juiste oplossing!! ) Maar naarmate kinderen ouder worden maakt een tik op de vingers geen indruk meer, en praten vaak ook niet... Maarja; hoe hard mag je dan slaan..? En waar? Dit zijn eigenlijk vragen waar ik zelf ook niet helemaal uit ben.. Het mag in ieder geval wel gevoeld worden (anders kun je het net zo goed niet doen). En in pedagogische leerboeken mag dan wel staan dat je niet moet slaan uit frustratie en onmacht, maar ik denk dat het juist wel vaak gebeurd.. Het gebeurd denk ik vaak ''in the moment'' en er wordt van te voren niet bij gedacht ''als ik nou zo en zo sla, dan leert hij/zij er wat van'' , zo gaat het gewoon niet.. Er is een prikkel en de eerste reactie is ''slaan''..
__________________
•·.·´¯`·.·• Dat je de werkelijkheid niet uit het oog moet verliezen zegt al dat hij niet helemaal te vertrouwen is... •·.·´¯`·.·•
|
10-06-2003, 15:36 | ||
Citaat:
Ik vind een tik of slaan dus best kunnen, mishandeling vind ik als het herhaaldelijk gebeurt of als er echt rake klappen vallen. (een klap in het gezicht, zoals jij beschreef, vind ik ''acceptabel'' als het bij 1 klap blijft)
__________________
•·.·´¯`·.·• Dat je de werkelijkheid niet uit het oog moet verliezen zegt al dat hij niet helemaal te vertrouwen is... •·.·´¯`·.·•
|
10-06-2003, 15:42 | ||
Verwijderd
|
Citaat:
|
10-06-2003, 15:42 | ||
Citaat:
Naar mate ze ouder worden (> 5 jaar) zal die tik wat harder worden en dan op hun kont. En dan is het echt niet zo hard dat ze er nog dagen een blauwe plek aan over houden, want dan vind ik dat echt een soort van geweld word. Maar dan kan zo'n tik nog steeds meer dan een 'tikje' zijn. eerder een klap dus....
__________________
A lie gets halfway around the world before the truth has a chance to get its pants on.
|
10-06-2003, 15:55 | |
Verwijderd
|
Zelf heb ik veel corrigerende tiks gekregen, dat weet ik nog goed, ik weet niets meer van de tik zelf, maar wel dat ik ze kreeg omdat ik iets had gedaan wat niet mocht... En daardoor deed ik het niet meer, want ik wilde geen tik.
Een keer ben ik echt geslagen door mijn moeder, die daar nu (tien jaar later ofzo) nog steeds spijt van heeft... Dat zit er echt nog in, het werd haar teveel en het eerste wat ze tegenkwam was ik, pets, zo met de vlakke hand in mijn gezicht. Vervolgens stonden we allebei een hele tijd naar adem te happen... Echt afschuwelijk zelfs als ik er nu aan terug denkt.. Zoiets is niet goed. Het doet me nu nog pijn eigenlijk, niet dat ik boos op d'r ben, maar omdat ik zo schrok en zag hoe zijn schrok... Ze heeft me daarna zeker twee dagen niet normaal aan kunnen kijken, huilde ook heel snel enzo... Maar goed, corrigerende tiks zijn in mijn ogen goed.. (Ik kreeg ze trouwens pas nadat ik een hele tijd op de gang had gestaan en nog niet normaal kon doen... Ik was echt een driftkikker, ik had die tiks nodig om weer op de wereld te komen..) |
10-06-2003, 17:36 | |
Er is een heel groot verschil tussen de corrigerende tik en slaan als weloverwogen straf.
Een tik geef je op het moment dat het kind echt ontzettend stout is en expres niet wil luiseren omdat het wil weten waar de grens van mama's engelengeduld ligt en eigenlijk niet meer voor rede vatbaar. Pets! Hier is de grens dus. Kind blij, want het heeft nu duidelijkheid. Mama spijt, want die heeft haar geduld verloren en ze heeft haar eigen vlees en bloed geslagen. Kop op mens, het kreng was je zwaar aan het uitproberen. En daarbij: wat moet je anders? Een ontzettende donderpreek, zonder eten naar bed, in de donkere kelderkast opsluiten, onder de koude douche zetten, buiten zetten in het ondergoed? Allemaal langdurige maatregelen, die alleen maar meer trauma veroorzaken. Die tik vergeeft een kind wel, want het begrijpt de reactie slaan uit onmacht en kwaadheid maar al te goed, die reactie heeft het zelf immers ook? Alle andere maatregelen zijn meer sadisme, die zijn weloverwogen leedtoevoeging en eigenlijk veel erger dan die ene tik van een halve seconde, en daarna is het over. Moet het ook wel over zijn, niet ook nog een straf erachteraan geven. Niet kwaad blijven. Ze weten donders goed dat ze te ver gingen, en hebben geboet met die tik. Okee. Over.
__________________
Pfff. Boeie.
|
Advertentie |
|
|
|
Soortgelijke topics | ||||
Forum | Topic | Reacties | Laatste bericht | |
Nieuws, Achtergronden & Wetenschap |
Partij voor de jeugd tuanahoi | 2 | 10-06-2016 22:35 | |
De Kantine |
Een 'ouderwets' pak slaag; moet dat kunnen of niet? Missy | 207 | 23-11-2008 22:00 | |
Verhalen & Gedichten |
Weten jullie nog... Vlooienband | 146 | 02-12-2004 13:50 | |
Levensbeschouwing & Filosofie |
De hemel als 'eindstation'? wondersbestaan | 151 | 23-03-2004 09:35 | |
Films, TV & Radio |
Geweld op tv? Ja of Nee?! kate_temp | 17 | 11-02-2004 13:38 | |
Nieuws, Achtergronden & Wetenschap |
Angst voor de islam is niet terecht Santje03 | 35 | 07-02-2003 09:56 |