Zelfmoord

[l00k At Me]

Hallo, ik ben al sinds kind bezig met zelfmoordfantasieen, maar de laatste tijd is het serieus geworden, en heb ik de plannen al gemaakt van hoe en wat.
Ik had al eerder een topic geopend over de zogenaamde zelfdoodingspil die gelijk na paar minuten verwijderd was, maar ben de afspraak met de huisarts vergeten(dat is geen stom smoesje, want ik vergeet bijna alles).
Bij het riagg heb ik 2 mensen die met mijn gesprekken voeren, maar als ik over zelfmoord begin wordt daar niet echt goed over gepraat heb ik het gevoel, en toen ik bij de kinderpsychaiter om die medicijn vroeg vertel ze me dat ze niet gaat samenwerken aan mijn zelfmoord dus zou niet eens gaan infomeren of er zoiets verkrijgbaar is.
Ik had eerst een medicijnen tegen ADHD en daarmee moest ik stoppen omdat het volgens haar dat de oorzaak was, terwijl de zelfmoordgedachte al bijna me hele leven spelen en was ik nu gewoon in een periode wanneer het eventjes erger werd, de gedachten is niet altijd extreem, maar nog wel steeds in mijn hoofd.
Ik moest stoppen met deze medicijnen tegen adhd en moest daar in de plaats andere medicijnen nemen, die ook anti deppresie veroorzaken, maar eigelijk wil ik dat helemaal niet, ik had een heel plan bedacht om me leven te beeindigen nadat ik op vakantie ben geweest, Dit was gewoon zo geniaal dat mijn ouders minder snel zullen denken aan dat dit zelfmoord was, en ik me daardoor wel minder schuldig zou voelen tegenover hen, want dat is ook wel iets waarmee ik me bezig hou.
En nou zit ik dus te twijfelen of het nou wel zo goed is om medicijnen te nemen want eigenlijk wil ik niet uit me depressie, want ik vind me leven zo kut.
Ik kan opzich wel met mensen omgaan, maar nooit contact onderhouden, als het persoonlijk wordt dan wijs ik ze meestal af omdat ik er bijna nooit zin in heb, daarvan heb ik meestal geen spijt van, maar ik had het ook een keer gedaan waar ik absoluut veel spijt van heb, meisje dat gek op mij was en ik wist niet wat ik moest doen, terwijl ik toch wel iets in haar zag.
Voor de rest heb ik nu amber contact meer met mensen, er komt een iemand nog wel vaak langs voor mij, maar voor de rest helemaal niemand.
Ik doe ook nooit meer moeite voor mensen, en ik hoef ze helemaal niet te kennen, behalve als het gewoon toevallig gaat, maar dan ben ik nog altijd afstandelijk, niet dat ik verlegen ben, maar ik zou niet snel iemand naar me huis meenemen.
voor de rest doe ik absoluut niets nuttigs ik zit een beetje de heledag thuis te computeren, bij bijbaantjes zij werkgevers heel snel ontevreden over me en ben heel vaak de eerste dag al ontslagen, sport doe ik 4a 5 keer per week, hobbies: tja ik speel wel spelletjes op me pc vooor de rest heb ik niet echt wat.
ik moest even mijn verhaal kwijt, misschien aandachttrekkend maar wel 100% de waarheid.

goh

sorry hoor, ik kan hier niet echt tegen..
slotje??

[l00k At Me]

Charlie1704 schreef op 28-06-2003 @ 21:45:
goh

sorry hoor, ik kan hier niet echt tegen..
slotje??

waarom?
Ik kan me voorstellen dat je denk bij jezelf om in plaats hiervan je verhaal op te hangen gewoon uit het raam te springen, maar zo makkelijk gaat het eenmaal niet.

l00k At Me schreef op 28-06-2003 @ 21:58:
waarom?
Ik kan me voorstellen dat je denk bij jezelf om in plaats hiervan je verhaal op te hangen gewoon uit het raam te springen, maar zo makkelijk gaat het eenmaal niet.

het lijkt mij niet verstandig dat ik hier mijn verhaal op ga hangen, omdat ik dan in een inrichting gesleurd word door de vriendinnen die hier ook op dit forum zitten

[l00k At Me]

Charlie1704 schreef op 28-06-2003 @ 22:23:
het lijkt mij niet verstandig dat ik hier mijn verhaal op ga hangen, omdat ik dan in een inrichting gesleurd word door de vriendinnen die hier ook op dit forum zitten

Ik had het over mijzelf hoor, maar ben je niet erg negatief over je vriendinnen?

l00k At Me schreef op 28-06-2003 @ 22:26:
Ik had het over mijzelf hoor, maar ben je niet erg negatief over je vriendinnen?

kdenk dat ze bedoeld dat ze zelf ook heel veel heeft meegemaakt
als ik mijn verhaal hier ophang zit ik ook binnen notime bij een psych [ niet dat dat fout is!]

Evatjuhhhh schreef op 28-06-2003 @ 22:27:
kdenk dat ze bedoeld dat ze zelf ook heel veel heeft meegemaakt
als ik mijn verhaal hier ophang zit ik ook binnen notime bij een psych [ niet dat dat fout is!]

idd

[l00k At Me]

Evatjuhhhh schreef op 28-06-2003 @ 22:27:
kdenk dat ze bedoeld dat ze zelf ook heel veel heeft meegemaakt
als ik mijn verhaal hier ophang zit ik ook binnen notime bij een psych [ niet dat dat fout is!]

Ik heb helemaal niet veel meegemaakt, ik wil er gewoon een eind aan makene omdat ik niet gelukkig ben.

[l00k At Me]

je kan ook een anonieme nick maken

[Fantôme]

@ l00k At Me
zoals je naam zegt.
kijk naar jezelf.
ZIE je positieve punten....

ik begrijp je verhaal wel.. het is allemaal goed te volgen, en ik verklaar je ook zeker, hoe dan ook niet voor gek.

maar, probeer die antidepressive (ofzo) eens.
ik bedoel... ik heb ook een tijd (en niet een weekje ofzo...) met gedachten, plannen, pogingen rond gelopen. nu, enkele jaren later... ben ik maar wat blij dat ik nog leef.

ik zie de positieve dingen van alles in.
gaat er iets fout... dan heeft dat ook iets positiefs, want je leert ervan.
regent het?! agh, niet erg.... moet toch werken! (of: ' mooi, dan kan ik toch niet naar buiten, ga wel aan mn huiswerk')

als iemand overlijd... natuurlijk is het erg. maar het maakt je sterker!

als je ziek bent... leer je voor jezelf zorgen!
en ziek zijn is niet alleen negatief, het geeft je gewoon een seintje, van 'ho ff, je kan nu niet alles'.

Begrijp je, alles heeft het positieve.
en misschien ga dmv die medicijnen ook het positieve inzien.

liefs, wendy

l00k At Me schreef op 28-06-2003 @ 22:36:
Ik heb helemaal niet veel meegemaakt, ik wil er gewoon een eind aan makene omdat ik niet gelukkig ben.

umh, dat was meer een reactie op Charlie1704. Maar geen nood! Gelukkig kan je worden soms moet je de goede weg vinden waarop je gelukkig kan worden, maar als je eenmaal gelukkig bent! Dat gevoel is echt verrukkelijk!

l00k At Me schreef op 28-06-2003 @ 22:36:
Ik heb helemaal niet veel meegemaakt, ik wil er gewoon een eind aan makene omdat ik niet gelukkig ben.

mjah en dat moet je dus niet doen, want dat is zwak, omdat je je niet gelukkig voelt, maak je gelijk een eind aan je leven? kan je niet proberen om gelukkig te worden? je kan je best er toch voor doen? hoe denk je dat al die gelukkige mensen aan hun geluk zijn gekomen? ze hebben er verdorie voor gewerkt! ze hebben er hun best voor gedaan! dat kan jij ook doen, of iig proberen!!!

[l00k At Me]

Charlie1704 schreef op 28-06-2003 @ 22:40:
mjah en dat moet je dus niet doen, want dat is zwak, omdat je je niet gelukkig voelt, maak je gelijk een eind aan je leven? kan je niet proberen om gelukkig te worden? je kan je best er toch voor doen? hoe denk je dat al die gelukkige mensen aan hun geluk zijn gekomen? ze hebben er verdorie voor gewerkt! ze hebben er hun best voor gedaan! dat kan jij ook doen, of iig proberen!!!

Klinkt misschien raar, maar ik wil helemaal niet gelukkig worden, denk ik

[Fantôme]

l00k At Me schreef op 28-06-2003 @ 22:48:
Klinkt misschien raar, maar ik wil helemaal niet gelukkig worden, denk ik

probeer het dan minstens...

Ik denk dat echt iedereen diep van binnen, ookal gaat het zo ontiegelijk niet goed wel gelukkig wil worden!

[l00k At Me]

... schreef op 28-06-2003 @ 22:51:
probeer het dan minstens...

serieus ik heb het zo vaak geprobeerd, maar het komt gewoon allemaal op hetzelfde neer, ik doe helemaal niks bijzonders meer, en heb ook bijna geen vrienden en me gezinsleden daarmee kan ik het helemaal niet mee vinden.
En nieuwe mensen leren kennen doe ik de moeite niet voor.

Mijn vrienden aantal was ook heel erg laag!
Maar door gewoon open te staan voor nieuwe contacten kom je ook wel redelijk ver!

[fil]

Heej beste kerel l00k At Me! Dat is allemaal depressiepropaganda joh! Het is je depressie die spreekt. En volgens mij is depressie eigenlijk al een vorm van dood, dus wat dat betreft ben je al geslaagd. En als je dmv medicijnen de dingen wat minder eenzijdig kunt zien, is dat toch het proberen waard? En anders kun je er altijd nog een eind aan maken, wat ik overigens nog niet zo gauw zie gebeuren, want je bent er nogsteeds. Ondanks de jaren die je al rondloopt met je plannen. Heej het beste kerel! Doei!

[l00k At Me]

Evatjuhhhh schreef op 28-06-2003 @ 22:57:
Mijn vrienden aantal was ook heel erg laag!
Maar door gewoon open te staan voor nieuwe contacten kom je ook wel redelijk ver!

Nu je het zegt ga ik er misschien wat meer open voor staan, nouja veel moeite ga ik niet doen.

[l00k At Me]

fil schreef op 28-06-2003 @ 23:04:
wat ik overigens nog niet zo gauw zie gebeuren, want je bent er nogsteeds. Ondanks de jaren die je al rondloopt met je plannen. Heej het beste kerel! Doei!

Tja, dat vind ik ook zo kut aan mijzelf, ik beweer het wel, maar de droom komt maar niet waar, en daarom moet het ook toch maar eens snel gebeuren.

Als je meer open gaat staan voor vriendschappen lukt het wel! Ookal is het een klein beetje, alle beetjes helpen.

[l00k At Me]

Evatjuhhhh schreef op 28-06-2003 @ 23:10:
Als je meer open gaat staan voor vriendschappen lukt het wel! Ookal is het een klein beetje, alle beetjes helpen.

Doe, maar om eerlijk te zijn intresseer ik me niet meer in andere mensen, niet dat ik me afstandelijk hou.
Het enige wat mij nu nog een beetje blij zou kunnen maken is een relatie, maar ook daarvoor ga ik niet overdreven veel moeite doen.
Voor de rest zie ik gewoon geen zin meer.

[Muze]

Probeer uit die negatieve neergaanse spiraal te komen (ook al is het moeilijk), met de gedachte die jij hebt kom je nergens. Probeer jezelf ergens toe aan te zetten (een vriendschap, hobby)misschien wordt het na een poosje dan wel interessant.
En misschien wil je niet gelukkig worden omdat je denkt dat t niet kan, maar het kan altijd, ookal moet je er wat voor doen. Lijkt het je dan niet fijn om je gelukkig te voelen?

[Muze]

Ow ja en het feit dat je hier daarover post geeft toch een beetje aan dat je er wat aan wil doen, misschien onbewust.

[fil]

l00k At Me schreef op 28-06-2003 @ 23:18:
Voor de rest zie ik gewoon geen zin meer.

Dan kun je misschien voor de gein eens wat van dat anti depressieva spul proberen, want je depressie zorgt ervoor dat je het zo somber inziet. Ik bedoel, kijk alleen al naar de dingen die je NIET gezegd hebt, en de vele vervormingen in je posts. Wanneer je van die depressie af bent, zie je het allemaal weer heel anders. En bovendien verkleint dat de kans dat je er een end aan breit, en voor deze westerse maatschappij is dat iets positiefs, want het doel is hier immers leven.

Wat je voor de rest nog nodig zou hebben is iemand in je omgeving die je gewoon eens een middagje uit neemt naar Madurodam, of een middagje vliegtuigen kijken op Schiphol, of een paar kilometer met je blote kakkies wandelen langs de kust. Dat helpt ook altijd wel. Maar goed, in ieder geval de groetos en het ga je goed jongen! Doei!

*kwil ff wat toevoegen*
mijn verhaal staat hier al op dit forum,



onder een andere naam alleen....

my26 schreef op 29-06-2003 @ 00:39:
Ow ja en het feit dat je hier daarover post geeft toch een beetje aan dat je er wat aan wil doen, misschien onbewust.

Dat denk ik idd ook.

Ga moeite doen voor dingen, zoek contact met mensen en sta idd open voor die contacten, zoek hobby's, ga sporten, uitwaaien op het strand of maak een boswandeling. Weet ik het, maar zoek iig dingen om te doen. Ga een opleiding volgen, enz. Er zijn zoveel dingen die (kunnen) helpen. En probeer die medicijnen. Waarom wil je niet gelukkig worden? Eng en onbekend? Of is dit wel erg makkelijk?

Ik kijk even aan waar het heen gaat met deze topic, wanneer het uit de hand loopt of wat dan ook, dan sluit ik hem. Dat de topic over de zelfdodingspil vrijwel direct verwijderd werd, vind ik niet zo vreemd.

[Nolita]

l00k At Me schreef op 28-06-2003 @ 22:36:
Ik heb helemaal niet veel meegemaakt, ik wil er gewoon een eind aan makene omdat ik niet gelukkig ben.

Wees er blij om.

[Kazanka]

Ik herken best wel veel in je verhaal...had 't bijna zelf kunnen schrijven tenminste een paar weken geleden dan


Vorig jaar had ik naar mijn eigen mening ook een geniaal plan bedacht om er een eind aan te maken. Alles ging precies fout op de momenten dat het eigenlijk fout moest gaan, daardoor werd mijn motivatie om mijn plan in werking te stellen enkel groter.

Alleen op die bewuste avond verliepen niet alle handelingen naar wens en als gevolg daarvan ben ik nog steeds hier als een levend wezen.


Lang heb ik ook de gedachte gehad dat ik helemaal niet wou leven, gelukkig of ongelukkig maakte niet uit, ik wou er gewoon niet meer zijn. In mindere periodes moest de pijn gewoon stoppen, in betere periodes moest de pijn die nog ging komen verhindert worden en het zou ook leuk zijn om met een lach op het gezicht te sterven...

Alleen vorige week veranderde er ineens iets, ik kreeg wat te horen waarbij ik gelijk dacht: "Hmmm...vanavond...flat....*rrrr*" Maar 2 uur later was dat gevoel ineens weg. Er was alleen een leegte, geen zelfmoordgedachtes meer, geen toekomst meer, er was alleen dat moment en niets anders. Dat hield die gehele avond aan en ik werd er de volgende dag ook mee wakker, maar iets later in de ochtend had ik een belangrijk gesprek. Hierin werd besloten dat ik toch zou gaan studeren. Ik was er nou niet bewust mee bezig toen ik die keuze maakte, maar later leek alles te gaan passen als een soort puzzel.

Soms zijn er nog wel korte momenten dat ik eraan denk hoe het zou zijn om toch weer op een flat te staan of iets dergelijks, maar ik zie nu ook een andere wereld. Een die beperkingen heeft, maar ook uitdagingen bezit. Die uitdagingen spreken mij aan en nu kan ik eindelijk dat kleine beetje motivatie nemen om dingen te bereiken. Ookal zou ik het niet erg vinden om in een ongeluk te moeten sterven, de drang om op korte termijn mijn leven te beindigen is sterk afgezwakt of zelfs in zijn geheel verdwenen.

Geen idee of hetgeen waarin ik nu leef als een soort 'roes' kan worden gezien, maar het bevalt eigenlijk wel en als het zo blijft zou ik langer kunnen leven dan ik voorheen zou kunnen denken.

[Mazzie]

Kazanka, ik had het zelf niet beter kunnen zeggen.

[Fantôme]

l00k At Me schreef op 28-06-2003 @ 22:56:
serieus ik heb het zo vaak geprobeerd, maar het komt gewoon allemaal op hetzelfde neer, ik doe helemaal niks bijzonders meer, en heb ook bijna geen vrienden en me gezinsleden daarmee kan ik het helemaal niet mee vinden.
En nieuwe mensen leren kennen doe ik de moeite niet voor.

je zegt dat je het hebt geprobeert, maar de moeite om nieuwe contacten op te bouwen doe je niet...
ofterwijl... probeer het nog eens, op een andere manier. en sta WEL open voor die contacten.

[Bezoekster]

Hallo L00k at me...

Zit je eigenlijk wel te wachten op goede adviezen...?
Mijn vader pleegde 8 jaar geleden zelfmoord.
Weet hoe het is om achter te blijven met akelige gevoelens... machteloosheid, had ik maar...?, verdriet, gemis.... ect. ect.

Waarom wil je zo "graag" dood...?

[coopergirl]

Evatjuhhhh schreef op 28-06-2003 @ 22:52:
Ik denk dat echt iedereen diep van binnen, ookal gaat het zo ontiegelijk niet goed wel gelukkig wil worden!

Speak for yourself... Mijns inziens is het ook mogelijk dat de depressieve gevoelens iets vertrouwds hebben.
Met andere woorden; dat je een soort 'angst' voor 'het positieve' kunt ontwikkelen..

Joyce

coopergirl schreef op 03-07-2003 @ 19:40:
Mijns inziens is het ook mogelijk dat de depressieve gevoelens iets vertrouwds hebben.
Met andere woorden; dat je een soort 'angst' voor 'het positieve' kunt ontwikkelen..

Hmm, maar toch denk ook ik dat iedereen wel gelukkig wil worden.

[coopergirl]

Leonoor schreef op 03-07-2003 @ 19:46:
Hmm, maar toch denk ook ik dat iedereen wel gelukkig wil worden.

...Mijn insinuatie was niet bedoelt om het tegendeel te beweren annex jou verhaal te ontkrachten...
De intensie van mijn vierregelig-stukje-tekst is, om aan te geven dat er misschien 'angst' omtrent een nieuwe postievere levensstijl kan zijn...

Joyce

coopergirl schreef op 03-07-2003 @ 19:54:
...Mijn insinuatie was niet bedoelt om het tegendeel te beweren annex jou verhaal te ontkrachten...
De intensie van mijn vierregelig-stukje-tekst is, om aan te geven dat er misschien 'angst' omtrent een nieuwe postievere levensstijl kan zijn...

Het was niet mijn stukje.

Misschien kun je het nog een keer in andere woorden proberen uit te leggen...want bovenstaande post kost me teveel moeite om te ontcijferen en te begrijpen...sorry.

[Snippie]

l00k At Me schreef op 28-06-2003 @ 20:49:
En nou zit ik dus te twijfelen of het nou wel zo goed is om medicijnen te nemen want eigenlijk wil ik niet uit me depressie, want ik vind me leven zo kut.

Jij schrijft hier niet uit je depressie te willen komen maar dat geloof ik niet want anders zat je je verhaal hier niet te vertellen, wat ik heel knap vind! Ik herken mezelf in jou want toen ik 13 was wou ik ook niet meer tot het begin van dit jaar. Ik ben beetje bij beetje aan mezelf gaan werken en ontdekte dat ik het was die het uiteindelijk kon doen. Ik raad je aan om naar een maatschappelijk werker te gaan en daar te praten over je depressie en je levenspatroon, verder zou je een sociale vaardigheidstraining kunnen doen. Wat de medicijnen betreft zou je die kunnen proberen, lukt het na een paar maanden niet en heb je 2 medicijnen gehad stop er dan mee. Ik heb het op eigen kracht gedaan, dus het kan maar je moet er wel wat voor willen doen. Verder zijn er nog tips om met je depressie om te gaan, deze werkte voor mij althans.

Ik weet dat deze tips niet voor iedereen geld maar wellicht kun je er iets voor jezelf uithalen.

Tip 1: zorg voor een gestructureerde dag waarin activiteit en ontspanning centraal staat. Maak desnoods een dagplanning met wat je in die dag wil doen (geen tijd erbij dat werkt niet!!)

Tip 2: Ga niet al te laat naar bed wen je aan om niet later dan tien uur naar bed te gaan (dit is dus verkeerd wat ik doe!!) Vaak voel je je s´avonds maar al te goed en wil je niet aan het eind van de avond zak je terug in een depressie. Zorg dat je deze een streepje voor blijft.

Tip 3: Schrijf na elke dag minstens 3 dingen op die er goed zijn gegaan. Na een poosje schrijf je steeds meer dingen op die goed gegaan zijn. Wil dit goed lukken schrijf je ook de minder leuke dingen op. Je schrijft erachter hoe je dat de volgende keer anders zou kunnen doen.

Tip 4: Als je depressief bent zonder je je af. Doe dit alsjeblieft niet! Ga naar iemand toe die je vertrouwd en waarmee je goed kan praten. Lukt dit niet schrijf dan een stukje van je af.

Tip 5: Lees de bijbel het geeft ontspanning en rust

Tip 6: Hoewel je opziet tegen datgene wat je moet doen geeft het toch voldoening als je wel gegaan bent. Wanneer je je ziek meld en de hele dag thuis blijft en niks doet blijf je hangen in je depressie.

Tip 7: Mensen om je heen zijn vaak vol onbegrip. Laat ze jou gedichtje lezen, een stukje tekst, verklaar je gevoel in eigen woorden enz.

Tip 8: wanneer je alleen bent zet dan GEEN muziek op. Dit geeft vaak een depremerende gevoel omdat je wat herkent of omdat de muziek deprimerend is.

Tip 9: Wanneer u voelt dat het even te veel wordt neem dan gas terug. Doe wat u aankan meer kun je niet doen. Pas je leefsituatie aan bij hetgene wat je prettig vind waar jij je het lekkerst bij voel.

Tip 10: Wanneer het echt niet gaat en je het liefst in bed wil blijven doe dan iets ontspannens zoals onder de douche staan, je lekker verwennen in de stad enz

Tip 11: ZEER BELANGRIJK: Wanneer je zo ver heen bent dat je niet meer verder kunt of wil leven schakel dan hulp in. Op het internet, mensen in je omgeving, hulpinstanties. Blijf niet langer met deze gedachten zitten en denk niet dat is gek of...nee het is beter dat u het zegt. Als u het niet kan zeggen schrijf het dan op.

[Kazanka]

Leonoor schreef op 03-07-2003 @ 19:57:
Het was niet mijn stukje.

Misschien kun je het nog een keer in andere woorden proberen uit te leggen...want bovenstaande post kost me teveel moeite om te ontcijferen en te begrijpen...sorry.

Het gaat erom dat coopergirl zegt dat depressieve mensen een angst kunnen ontwikkelen tegenover de positieve dingen die hun kunnen overkomen. Angst omdat het niet vertrouwd aanvoelt, zij leven in een negatieve wereld en zijn weinig anders dan dat gewend. Iets waar mensen niet aan gewend zijn kan een angstig gevoel veroorzaken.


Waarop jij zegt dat je toch denkt dat iedereen gelukkig wil worden.

Waarop coopergirl weer zegt dat ze niet jouw verhaal dat je eerder had gehouden wou ontkrachten. Ze wou alleen zeggen dat depressieve mensen angstig kunnen zijn tegenover de leuke dingen in het leven...

Conclusie: Het gaat over twee verschillende dingen


zoiets toch..? (vraag aan mvr. coopergirl )

[coopergirl]

Kazanka schreef op 03-07-2003 @ 21:40:
Het gaat erom dat coopergirl zegt dat depressieve mensen een angst kunnen ontwikkelen tegenover de positieve dingen die hun kunnen overkomen. Angst omdat het niet vertrouwd aanvoelt, zij leven in een negatieve wereld en zijn weinig anders dan dat gewend. Iets waar mensen niet aan gewend zijn kan een angstig gevoel veroorzaken.

Waarop jij zegt dat je toch denkt dat iedereen gelukkig wil worden.

Waarop coopergirl weer zegt dat ze niet jouw verhaal dat je eerder had gehouden wou ontkrachten. Ze wou alleen zeggen dat depressieve mensen angstig kunnen zijn tegenover de leuke dingen in het leven...

zoiets toch..? (vraag aan mvr. coopergirl )

*lol*...Mvr. nog wel!
(Zal voortaan m'n gezicht rijkelijk met 'oil of olaz' insmeren )

Even een bevestiging: je hebt het prima verwoord!

Joyce...

[Fantôme]

offtopic: ey joyce, ik heb jou nooit eerder op psych gezien?!

[coopergirl]

... schreef op 03-07-2003 @ 22:56:
offtopic: ey joyce, ik heb jou nooit eerder op psych gezien?!

offtopic antwoord:

...Toch wel! Echter post ik hier maar sporadisch een berichtje..
(Ik lees overigens wel alle topics..)


Joyce (Gaat over 1,5 uur op vakantie!!!)

zelfmoord is ook niet echt een oplossing he

denk eerst eens aan andere oplossingen

als jij je psych vraagt om een 'zelfmoordmedicijn' (volgens mij zijn die pillen meer bedoeld voor euthanasie en niet om zelfmoord te plegen maar ik kan het mis hebben) dan lijkt mij dat je psych het uitgebreid met je gaat hebben over waarom je dood wilt etc.

Want waarom wil je dat, stel jezelf de vraag of dat een goede oplossing is, en wat nog wel positief is. Contacten onderhouden is soms moeilijk, dat kan ik ook niet goed, en ik heb dagen dat ik alleen maar suf achter mn computer zit...maar dingen ondernemen moet vooral vanaf jouw kant komen, denk daar maar eens over na.

Eerlijk gezegd denk ik zelf ook wel eens over zelfmoord, nouja ik DACHT daaraan. Ik heb het nooit serieus overwogen maar het schoot wel eens door mn hoofd. Ik was in die tijd erg depressief, was zo verliefd op een onbereikbaar persoon dat het nog erger werd, ik raakte vrienden kwijt en ik had opeens veel meer moeite met contact leggen (dat heb ik sowieso maar toen helemaal). Ik dacht dus wel eens dat ik dood wilde, maar bande die gedachte gelijk uit mijn hoofd en dacht aan later, dan komt vast alles goed (gewoon in geloven), en dacht aan leuke dingen.

Ik denk er nu haast nooit meer aan en sta positiever in het leven. Dit komt ook wel door hulp van mijn psych, dus probeer er gewoon over te praten als je bij iemand een gesprek hebt ofzo. Niet gaan vragen: waar kan ik een zelfdodingspil krijgen...maar bijvoorbeeld: af en toe wil ik serieus een eind aan mijn leven maken, wat kan ik tegen deze gedachte doen.

[Sjoukie]

bugge schreef op 04-07-2003 @ 14:16:
zelfmoord is ook niet echt een oplossing he

denk eerst eens aan andere oplossingen

als jij je psych vraagt om een 'zelfmoordmedicijn' (volgens mij zijn die pillen meer bedoeld voor euthanasie en niet om zelfmoord te plegen maar ik kan het mis hebben) dan lijkt mij dat je psych het uitgebreid met je gaat hebben over waarom je dood wilt etc.

Want waarom wil je dat, stel jezelf de vraag of dat een goede oplossing is, en wat nog wel positief is. Contacten onderhouden is soms moeilijk, dat kan ik ook niet goed, en ik heb dagen dat ik alleen maar suf achter mn computer zit...maar dingen ondernemen moet vooral vanaf jouw kant komen, denk daar maar eens over na.

Eerlijk gezegd denk ik zelf ook wel eens over zelfmoord, nouja ik DACHT daaraan. Ik heb het nooit serieus overwogen maar het schoot wel eens door mn hoofd. Ik was in die tijd erg depressief, was zo verliefd op een onbereikbaar persoon dat het nog erger werd, ik raakte vrienden kwijt en ik had opeens veel meer moeite met contact leggen (dat heb ik sowieso maar toen helemaal). Ik dacht dus wel eens dat ik dood wilde, maar bande die gedachte gelijk uit mijn hoofd en dacht aan later, dan komt vast alles goed (gewoon in geloven), en dacht aan leuke dingen.

Ik denk er nu haast nooit meer aan en sta positiever in het leven. Dit komt ook wel door hulp van mijn psych, dus probeer er gewoon over te praten als je bij iemand een gesprek hebt ofzo. Niet gaan vragen: waar kan ik een zelfdodingspil krijgen...maar bijvoorbeeld: af en toe wil ik serieus een eind aan mijn leven maken, wat kan ik tegen deze gedachte doen.

PRIMA STUK!

[mathfreak]

Snippie schreef op 03-07-2003 @ 20:54:
Lees de bijbel het geeft ontspanning en rust

Mag het ook een ander boek zijn dan de bijbel? Dit komt op mij namelijk als een soort bekeringsdrang over.

[Murron]

Lieve mensen...

Oproep aan diegenen die zelfmoordgedachten hebben:
Niemand om mee te praten? Niet je verhaal durven te vertellen aan iemand? Ik ben er altijd voor jullie. Ik wil dat jullie weten dat jullie echt wel belangrijk zijn. Jullie mogen me altijd mailen. Als het even niet meer gaat... of als je totaal de draad kwijt bent...maar ook als je je lekker voelt.

Take care angels,

Murron (new_hope86@hotmail.com)

[smilegirl]

ik weet niet zo goed wat ik hier op moet zeggen...
tis een duidelijk verhaal..goed te volgen...
maar kun je niet nieuwe hulp zoeken..nieuwe mensen zien dingen weer fris en anders misschien dat dat helpt.
weet eigenlijk niet zo goed wat ik hier op moet zeggen...
maar probeer dingen wat positieve te bekijken...
is een glas half vol of half leeg.....
voor mij is het glas jaren lang half leeg geweest...
nu ondanks problemen probeer ik het half vol te zien...
hoop voor jou dat jou dat ook ooit lukt
veel suc6 en sterkte met alles
kus smilegirl

smilegirl schreef op 06-07-2003 @ 12:42:
*knip*
maar probeer dingen wat positieve te bekijken...
is een glas half vol of half leeg.....
voor mij is het glas jaren lang half leeg geweest...
nu ondanks problemen probeer ik het half vol te zien...
*knip*

ik snap dat verhaal over half vol en half leeg nog steeds niet!
Kan iemand het uitleggen?

Evatjuhhhh schreef op 06-07-2003 @ 12:50:
ik snap dat verhaal over half vol en half leeg nog steeds niet!
Kan iemand het uitleggen?

't is 'in theorie' het zelfde, maar 'half vol' klinkt positiever...denk ik.

[mathfreak]

Evatjuhhhh schreef op 06-07-2003 @ 12:50:
ik snap dat verhaal over half vol en half leeg nog steeds niet!
Kan iemand het uitleggen?

Voor een optimist is het glas nog half vol en voor een pessimist is het glas al half leeg.

[~~dolce~~]

Evatjuhhhh schreef op 06-07-2003 @ 12:50:
ik snap dat verhaal over half vol en half leeg nog steeds niet!
Kan iemand het uitleggen?

hmm, jah.. k denk dat ze bedoeld dat het glas half vol zien betekend positief kijken, en het glas half leeg zien, betekend negatief...
maar zeker weten doe k het ook nie,maar zoiets denk k..

kuzz mir