Beste mensen op deze site, voordat je wegklikt nadat je hebt gezien wat voor lang verhaal dit is, vraag ik jullie toch met heel mijn hart om er een reactie onder te plaatsen, want er zit me iets dwars en hoop dat jullie mij hierbij kunnen helpen.
Op dit moment ben ik 14 jaar oud en ben een beetje aan het praten met een jongen (ook 14). Als we teruggaan naar het moment wanneer ik deze jongen heb ontmoet is dat nu ongeveer zo'n 2 jaar geleden. Al vanaf het allereerste moment is het mijn crush geweest (dus voor de afgelopen 2 jaren), maar altijd met het idee: hij zal mij toch nooit zien staan, want waarom zou deze jongen op mij vallen. Je kan wel zeggen dat ik hopeloos verliefd was ook al kende ik deze jongen nauwelijks tot niet. Door de loop van het jaar ben ik met andere mensen opgetrokken en ben beland in dezelfde vriendengroep als hij. We spreken dus wel elk weekend wat af met de groep. Die tijd hoopte ik altijd dat hij er ook was en maar één klein dingetje of aanraking maakte mij al helemaal aan het denken. "Misschien vind hij mij ook leuk" dacht ik toen vaak. Oftewel 'hopeloos verliefd'. Heb er met een vriendin over gesproken en die zei dat dat niet perse tekens zouden zijn dat hij mij zou zien staan. Hij was namelijk geinteresseerd in een andere meid, ik kon het ook zien. Ik heb dus mijn hoop opgegeven en ben verder gegaan wat betreft met jongens en relaties etc. Ik bleef dus het idee houden dat hij me nooit zo zou zien zoals ik hem altijd heb gezien. Toen leerde ik een andere jongen kennen en ben daar mee bezig geweest. En dan, na al die tijd, wanneer ik uitgerekend die tijd met iemand anders bezig moet zijn, komt hij aanzetten. Hij begint uit het niets heel close te doen met knuffels en om alles lachen wat ik zeg. Mede dankzij dat deze jongen uit het niets kwam heb ik het afgekapt met de jongen waar ik mee bezig was. Laat staan wat voor zwak ik voor hem heb. Het idee dat ik nogsteeds aan die jongen van 2 jaar geleden dacht tijdens dat ik bezig was deed me niet goed dus ik ben eerlijk geweest en nu is het ook klaar tussen mij en die jongen destijds. Ik en de jongen waarop ik alle tijd een crush op heb gehad hebben uiteindelijk veel contact met elkaar gezocht en het stond een beetje 'bekend' dat we bezig waren. Maar nu komt het ding, hij verteld niets over zichzelf. Het is eigenlijk totaal geen sociaal persoon, hij is ook nog eens extreem ongemakkelijk op sommige momenten, hij stelt nooit vragen, ik kan niet met hem praten zoals ik met andere jongens doe, ik heb geen tot de nacht durende gesprekken met hem. Nog beter, ik heb amper gesprekken met hem. En toch zegt ie dat ik de liefste, leukste, knapste, etc, ben. Ik kan het echt heel leuk met hem hebben, maar dan is het altijd lollig, lachen en leuk maar nooit serieus of dingen bespreken over het leven. Ik ben gewend om dat wel met andere jongens te hebben maar bij hem mis ik dat echt enorm. Ik heb hem hier een aantal dagen geleden op aangesproken, maar heeft er verder niks mee gedaan. Ik merk heel erg aan hem dat hij me leuk vind maar zodra we alleen zijn heeft ie alsnog niks te vertellen en ben ik altijd degene die het minder ongemakkelijk moet maken. Hij heeft dit met heel veel mensen, zover ik weet kan hij maar met 1 vriend goed praten maar dat komt ook zelden voor. Waar ik nu een beetje mee zit is dat ik hem dus echt heel lang heb zien staan en dat hij EIN DE LIJK ook mij ziet staan, en ik het zelfs heb afgekapt met een jongen voor hem, maar dat eigenlijk zijn karakter heel erg tegenvalt. Ik heb ook geen zin meer om iedere keer moeite te doen om het minder ongemakkelijk te maken, maar vind hem nogsteeds heel erg leuk, heb nogsteeds een zwak voor hem. Ik zie me overigens ook niet met hem in een relatie zitten of samen op de bank of iets dergelijks. Maar vind hem echt heel aantrekkelijk en heb echt wel dergelijk gevoelens voor hem en hoop dat ik hem nog een keer aan de praat krijg, want ik denk als dat lukt, dat er misschien wat moois uit zou kunnen komen. Maar het is zo'n enorm grote opgave voor mij om dit te laten slagen (een gesprek met hem).
Het bericht is net wat langer geworden dan gehoopt, maar ik hoop dat mensen tijd en zin hebben om dit te lezen, want zit er al een tijdje mee en ik weet niet wat ik ermee aan moet.
Dus...
Weten jullie raad? Of willen jullie je mening geven? Alles is welkom
Groetjes LieverAnoniemmm