Het Grote Lucht-je-Hart-topic # 153

[darkfairy]

hmm ik had vanacht een enge droom.
ik droomde dat mijn oma dood was.
en nou heb ik haar vandaag al een aantal keer.
in me gedachte gezien dat ze overleden was en lag,
dat vind ik best wel eng en ik voel me er wat raar door.
maar wat wel leuk word is dat.
er morgen een collega op bezoek komt.
en ik hoop dat hij er niks meer achter zoekt.
want ik weet dat hij op me verliefd is en hij is eind 30.
en ik voel helemaal niks voor hem.
maar ik zie wel hoe het morgen gaat.
en ik wil rust in me hoofd.
en me enkels en me knieen doen al de hele week pijn.
en dat begint me nou ook te irriteren.
en ik ben kei moe.
hoe vroeg ik ook naar bed ga.
maar nou probeer ik toch wat langer op te blijven.
dan dat ik door de week doe.

ik heb gevonden wat ik al mijn hele korte leventje zoek
oh wauw

Ik zou het niet heel erg vinden om nu dood te gaan.

Rasmusje schreef:

Ik zou het niet heel erg vinden om nu dood te gaan.

is het van geluk, omdat je alles hebt bereikt wat je wilde bereiken?
of is het negatief?
niet doodgaan heur

Repelsteel schreef:

is het van geluk, omdat je alles hebt bereikt wat je wilde bereiken?
of is het negatief?
niet doodgaan heur

Meer dat ik het gevoel heb dat ik toch nooit echt wat ga bereiken/gelukkig word.
Ik wil ook niet dood hoor, ik wil gewoon, weet ik veel, niet zo graag leven.

Rasmusje schreef:

Meer dat ik het gevoel heb dat ik toch nooit echt wat ga bereiken/gelukkig word.
Ik wil ook niet dood hoor, ik wil gewoon, weet ik veel, niet zo graag leven.

geef je leven de grootste wending die je je kan veroorloven, verhuis, ga naar een poolcafe en leer nieuwe mensen kennen.. dat helpt
oh daar zit zeker een verschil in
stel je misschien teveel eisen aan jezelf?

het is een beetje eng rasmusje, want ik heb echt exact het tegenovergestelde van jou gevoel op dit moment

er ligt een halve meter sneeuw in de sloten.
en het sneeuwt nu weer..meteen duidelijk waarom ik me zo vreemd voel sneeuw doet iets met mij. ook als ik me er niet bewust van ben dat het sneeuwt kan ik niet stilzitten en is het alsof er een ballon in mijn maag zweeft

[Missy1234567890]

Ik voel m'n arm van het Wiien. Maar we hebben een Wii

En ik wil wat schrijven, maar ik weet niet wat.

[Cherry Springs]

Oh man ik ben zo gelukkig <33 Ik heb een fantastisch weekend bij m'n vriendje gehad en het was zo fijn. Ik heb ongeveer vanaf vrijdagavond alleen maar tegen hem aangehangen en voor het eerst had ik hem langer bij me dan alleen van avond tot ochtend. En dan raak ik meer aan zijn aanwezigheid gewend en we hebben zo veel flauwe grappen gemaakt en tegen elkaar aangelegen en geknuffeld en we hebben vanmiddag voor ik weg ging nog tijden in zijn bed gelegen onder een stapel dekens en kussens met een nintendo DS om droge spelletjes te spelen en ik hou zo veel van hem <3 Dit was echt het beste begin van een vakantie ooit, heerlijk niks doen en rondhangen en naar de film gaan en appeltaart bakken en bij hem achterop de fiets zitten en luisteren hoe hij basgitaar speelt en in zijn bed over elkaar heengedrapeerd liggen zonder ook maar enig schuldgevoel te hebben over alle dingen die ik nog moet doen. Ik heb nog nooit in mijn leven zo'n relaxte zondag gehad. Of zaterdag. En ik zie hem woensdag en donderdag ook weer. Mijn vakantie kan niet meer stuk. Ik spat echt ongeveer uit elkaar van alle liefde nu. Wheee <333

[Redhair]

Totaal bezopen weekend.
Mijn nieuwe huisje bevalt, samenwonen met broer bevalt ook. Alleen het is wel een achteruitgang. Met vriendje woonde ik in een vrijstaand huis met ligbad, nu woon ik in een arbeidersflatje met een slappe kutdouche. De muziek, die bij vriendje altijd lekker hard kon, moet nu zacht, want de benedenbuurman moet 's ochtends vroeg werken en in deze flat hoor je je buren letterlijk.

En ik ben al sinds vrijdag onder invloed van alcohol, pff. Vrijdagavond kwam die vriend waarvan dit huisje eerst was hier slapen. Dat komt hij waarschijnlijk elk weekend doen, wat ik heel leuk vind. Ik zag hem veel te weinig. Maargoed, Sinds vrijdagavond zijn er twee flessen prosecco, een fles port, een fles koffielikeur en een fles wodka voor black russian mixjes en veel sake bij de sushi gisteravond doorheen gegaan. Man oh man, vanmorgen hielden we een prosecco brunch, ik weet even niet meer hoe het voelt om geen alcohol in mijn bloed te hebben.

Morgen ga ik alles anders doen. Heb naar mijn gevoel ook vrij veel gegeten afgelopen dagen. Gister nog uit eten geweest. Vandaag wel weinig gegeten, maar echt te veel drank gehad. Donderdag bij therapie was ik vijf ons aangekomen. Aan de ene kant blij, aan de andere kant doodsbang. Maar vijf ons, dat is niets. Om een gezond bmi te krijgen is dit echt een magere start. Ik mag waarschijnlijk wel naar de vijf-daagse therapie. Mijn bmi is opzich nog te laag, maar als ik niet afval de komende drie weken word ik op de wachtlijst geplaatst.

Ja, ik heb dit weekend genoten. Ik heb gegeten en gezopen, met mijn verstand op nul. Niet denken aan aankomen of afvallen, niet denken aan calorieen. Nu begint het wel te malen, want ik ben nu alleen en moe.
Ben van plan komende week niet te drinken en minder te eten. Dat zit tenminste in mijn hoofd. Ik hoop dat mijn verstand het wint en ik alleen stop met drinken maar wel goed blijf eten. Jezus, ik moet zoveel aankomen, het is bijna niet te overzien. Hoe heeft het zo ver kunnen komen?

En haa, ik draai nu lekkere emo muziek, 30 seconds to mars. Totaal niet mijn muziek, maar met mijn door acohol bedwelmde hoofd vind ik het mooi. Fuck de anorexia, ik ga eten en heel veel aankomen en het winnen. Ik ben sterker dan de anorexia, ik ben sterker dan elke vorm van zelfdestructie. Nu ga ik leven, zonder allemaal ellende.
Dat denk ik dan. Dat wil ik. Maar ik ben zelfdestructie. De anorexia krijgt me niet onderuit, dat laat ik niet toe, maar als die anorexia weg is vind ik wel weer iets anders om mezelf onderuit te halen. Zo gaat het tenslotte al jaren. Ik blijf mezelf kapot maken. Ik ben kapot.

Come break me down
Bury me, bury me
I am finished with you
Look in my eyes
You're killing me, killing me
All I wanted was you

I tried to be someone else
But nothing seemed to change
I know now, this is who I really am inside.
Finally found myself
Fighting for a chance.
I know now, this is who I really am.

[darkfairy]

@redhair *knuffel*.
en goed van je dat je tegen de anorexia vecht .

ot.
weer een nieuwe week.
en hopelijk een 'frisse' week.
in geen problemen op de afdeling.
en het leuk hebben.
en hopelijk minder angsten dan vannacht.
wat zich lichamelijk uiten.

[Nijn*]

Sinds mijn totale inzinking en overweldigende depressie van vorige dinsdag, gaat het stukje bij beetje beter met me. Ik kon die dinsdag niet meer, ik wilde niet meer, ik wilde stoppen met alles. Gelukkig ben ik naar mijn ouders thuis gegaan, ik wil niet weten wat ik anders misschien had gedaan, zo wanhopig voelde ik me. Toen ik woensdag ochtend in de spiegel keek schrok ik me dood, een bleke kop met ingevallen wangen, donkere plekken onder mijn lege ogen, dof haar en een uitgedroogd lichaam. Het was alsof ik even écht in de spiegel kon kijken en kon zien wat ik mezelf keer op keer aan doe. Het was alsof ik toen ineens dat besef kreeg, ik wil me nooit meer zo voelen om iets wat ik mezelf aan doe.

Dus ik ben al bijna een week weer goed aan het eten, ik voel me vreselijk dik maar ik merk dat ik ineens weer energie heb. Ik kan weer mijn sociale contacten onderhouden, ik heb de afgelopen week zoveel gelachen met mijn vrienden, ik voelde me zo intens gelukkig, bijna manisch. Ik kan weer uitgaan tot laat en met een paar uur slaap weer opstaan en doorgaan. Ik kan weer dingen ondernemen, opruimen, schoonmaken, de gordijnen open trekken en de wereld in kijken, in plaats van alleen maar suf in mijn bed te liggen, te denken aan kcal en hoeveel ik nog kwijt moet. Ik kan weer een beetje genieten van eten, mezelf af en toe toestaan om echt te genieten van wat ik eet, weer alcohol drinken zonder me druk te maken om alle loze kcal (en als ik dat wel ga doen ben ik toch te dronken om echt in paniek te raken).

Ik wil echt veranderen dit keer, ik ga binnenkort naar een dietiste om te leren hoe ik normaal moet eten. Al jaren dit gekloot, ik kan mezelf niet nog een keer toestaan weer die diepte in te gaan, ik moet weer leren hoe normale mensen dit aanpakken, misschien helpt het me wel heel goed. Het is stoppen met de zelfbeschadiging, ik heb genoeg littekens gekregen om mezelf elke dag voor de rest van mijn leven te herinneren aan hoe ik was, hoeveel pijn ik heb gehad. En wil ik dat echt? Dat ik later aan mijn kindjes moet uitleggen waarom mama allemaal rare streepjes op haar armen heeft? Ik moet het niet meer zien als een mankement, ik moet het gaan zien als iets wat van mij is, wat een stuk van me vertegenwoordigd dat ik al die jaren heb geprobeerd te verstoppen. En ik ga echt weer praten, niet over de gevolgen maar echt over de kern. Ik wil niet toestaan dat hij nog een seconde langer mijn leven beheerst, dat hij nog langer uitmaakt hoe ik me voel, hoe ik over mezelf denk. Het heeft lang genoeg geduurt, het is tijd dat ik mijn leven terug krijg en mezelf weer ga respecteren. Ik heb genoeg geleden, het wordt tijd dat ik mag leven.

Have I been sleeping?
I’ve been so still
Afraid of crumbling
Have I been careless?
Dismissing all the distant rumblings
Take me where I am supposed to be
To comprehend the things that I can’t see

Cause I need to move
I need to wake up
I need to change
I need to shake up
I need to speak out
Something’s got to break up
I’ve been asleep
And I need to wake up
Now

De laatste tijd heb ik echt weer een hekel aan mezelf. Afgelopen week voelde ik zelfs een paar keer de neiging opkomen om mezelf iets aan te doen. Ik schrok er een beetje van, want dat heb ik al zeker een jaar niet meer (zo sterk) gehad. Momenteel voel ik er ook echt veel voor en steeds denk ik 'één keertje kan best', maar ik zou mezelf enorm teleurstellen als ik nu weer de fout in ging. Ik kan het niet maken, niet naar mezelf en niet naar A. Maar het knaagt wel.

Vanochtend had ik een vrij confronterend gesprek met de psycholoog. Hij zegt dat ik te begripvol ben en het komt erop neer dat ik te veel dingen die anderen doen goedpraat en te weinig voor mezelf opkom. Eerst was ik het daar niet mee eens, maar nu denk ik dat hij gelijk heeft. Aan de andere kant, als we het over A. hebben, heb ik ook echt niet het gevoel dat ik in een positie sta waarin ik veel kán eisen. Ik kom op de derde plaats. Dat kwetst me, maar vooral omdat ik weet dat het klopt. We zullen elkaar nooit door en door leren kennen en er zal nooit een echte 'wij' zijn. Uiteindelijk sta ik er alleen voor.

Het is te veel om allemaal op te schrijven, maar ik voel me echt.. een vogeltje in een veel te klein kooitje. Ik heb het gevoel dat ik nergens heen kan.

[Hawahaai]

*zucht* Ga ik een nieuw recept uitproberen voor soep, kom ik halverwege tot de conclusie dat de pan die ik gebruik, eigenlijk te klein is. En daarna ging mijn pannenlap in brand (nou ja, het hoekje smeulde al). Als-ie nou ook nog eens niet lekker smaakt, word ik boos op die soep
En verder ben ik boos op de fietsendieven hier in de flat. Dankzij hen kan ik nu niet eens meer weg op de fiets (en dan is-ie nog niet eens gejat, maar het is als uit voorzorgsmaatregel zodat ze niet zien wat voor fiets ik heb), dus heb ik 20 minuten moeten lopen naar de bibliotheek. Grrrr.
En ik zag in het winkelcentrum een heel leuke tuniek hangen, maar ik weet niet of 't wat voor mij is. Mij kennende doe ik dat soort dingen niet zo vaak aan. En ik heb nog een tuniek van afgelopen voorjaar, die is nog niet zodanig uit de mode dat ik die niet meer aan zou kunnen. *twijfelt*

[Heksjuh]

Ik duim heel hard dat het allemaal kan en doorgaat, dat zou zo gaaf zijn. Alleen nog wachten tot we worden teruggemaild, ik hoop niet pas aan het eind van de week want ik zit nu continu op mijn mail te kijken.
Ik durf eigenlijk niet te hard te hopen, het zal wel niet doorgaan.

Ik heb eigenlijk een heel leuk weekend gehad.
Zometeen wokken. Maar ik voel me niet vrolijk.
Ik voel me depressief, niet zoals toen, maargoed ik moet hier wat aan doen.
Wat wel een feit is dat ik op moet passen met eten. Ik walg ervan, en wordt kots misselijk als ik zie
hoeveel vet het is. Dit is gewoon krankzinnig. Laat me alsjeblieft niet terug vallen..

[Nienna*]

@ Redhair en Nijn*: Och meiden, wat lijkt het me toch zwaar om met die eetproblemen om te gaan. Ik wou even zeggen dat ik het supergoed vind van jullie dat jullie hulp zoeken en eraan (proberen te) werken! Probeer dat positieve gevoel vast te houden!

OT: Pffff ik dacht eerst: wat een (@*&@%dag. Eerst die werkgroep die ik niet binnenmag omdat ik de ingangstoets niet haalde, ongelofelijk beschamend maar bovendien niet handig, daarnaast dus geen bonuspunt. Ik voel me zo DOM en dan ga ik weer twijfelen of ik het kan enzo Ook al wéét ik dat ik het heus wel kan. Maar ik was echt even heel boos enzo
Toen in de bieb gezeten (met enorme hoofdpijn) en een andere opdracht voorbereid. Met een groepgenootje erbij ging het veel sneller en toen gingen we samen eten en film kijken op de uni dus ineens was mijn dag best geslaagd. Het is beter dat ik nu gewoon iets leuks ga doen i.p.v. ga zitten mokken en in mijn eentje down ga wezen en dan internetten o.i.d., want dan sluit je de dag veel positiever af. Wéét ik ook wel, maar soms kan ik het gewoon niet opbrengen.
Morgen weer een lange dag. Grappig trouwens, ik was vandaag van 9-21 op de uni. Morgen van 12-21 waarschijnlijk. Maar wel een heel leuke cursus! (vind het stiekem ook een beetje eng want ik ben altijd een piepbeetje bang voor nieuwe dingen leren, ben altijd bang dat ik het niet kan, zeker als het "praktisch" is. Bang dat ik bewegingen niet kan, bang dat ik minder snel leer, bangbangbang. Maar bang zijn is absoluut geen reden om iets niet te doen, dus heb me gewoon ingeschreven en heb er ook toch wel zin in)
EN NU SLAPEN!

@Nijn, klinkt hoopvol meid. Doorgaan zo!

Met mij gaat het zo wisselend. Het ene moment sta ik op het punt het op te geven, de boel de boel te laten en het volgende moment bruis ik weer van de energie. Vanavond heel lang tegen huiswerk zitten op te hikken maar uiteindelijk wel gedaan en dat geeft zo'n goed gevoel. Morgen ga ik met mijn trajectbegeleidster naar mijn decaan. Ik moet mijn situatie nog een keer uitleggen en kijken of het BSA ook echt is uitgesteld. Ik ga er gewoon voor, ik wil mijn leven dat ik lang geleden had weer terug.

[kroot]

@nijn en redhair: oei wat een herkenning. Maar knap hoe jullie er voor gaan!

Jaja nu de eerste keer op internet in mijn eigen nieuwe huisje. Heb er afgelopen nacht voor de 2e keer geslapen, vandaag voor het eerst met een vriendinnetje alleen gekookt. Ja, ik kan hier wel wennen denk ik.
En mijn baas is lief en mijn nieuwe digi piano is ook heeel gaaf!
En ik ga nu maar gauw ophouden, want morgen op school komen met: 'meneer ik kan mijn boeken niet vinden want die zitten ergnes in een doos', is ook niet zo'n succes.

[Neko*]

Morgen beter, misschien,
morgen kijken of het leuker kan.

[Until My End]

Being nice gets you nowhere...

[Heksjuh]

Nienna* schreef:

(vind het stiekem ook een beetje eng want ik ben altijd een piepbeetje bang voor nieuwe dingen leren, ben altijd bang dat ik het niet kan, zeker als het "praktisch" is. Bang dat ik bewegingen niet kan, bang dat ik minder snel leer, bangbangbang.

Dit heb ik ook heel erg, wat wel vervelend is als je (dier)geneeskunde studeert want daar horen ook praktische dingen bij.
Wat voor cursus ben je aan het volgen?

Morgen een afspraak met de docent, dus als het goed is nog maar een dag in spanning zitten en dan weten we het. Ik hoop zo erg dat de docent zegt wat we willen horen.
Duimen jullie mee

Ik duim met je mee, Heksjuh!

En ontopic: Jaaaaa! Vanmiddag! Ga ik eindelijk weer eens iets doen dat ik heel leuk vind, maar al maanden niet meer heb gedaan omdat ik steeds ziek was. Ik heb er echt zin in, al weet ik heel goed wat het me gaat kosten (= heel veel energie)

[Nienna*]

Heksjuh schreef:

Dit heb ik ook heel erg, wat wel vervelend is als je (dier)geneeskunde studeert want daar horen ook praktische dingen bij.
Wat voor cursus ben je aan het volgen?

Morgen een afspraak met de docent, dus als het goed is nog maar een dag in spanning zitten en dan weten we het. Ik hoop zo erg dat de docent zegt wat we willen horen.
Duimen jullie mee

Klopt, maar daardoor merk ik wel dat ik mezelf er overheen kan zetten. Wat ik dus ook vaker moet doen
Voor die cursus, PM.

OT: Snel aankleden. Het was heeerlijk om even uit te slapen, want ik had gisterenavond zo'n hoofdpijn. Nu vanmiddag weer keihard aan de slag! En morgen alweer naar huis, raar is dat. Ik haat het om rond vijf uur te reizen, maar het is nou eenmaal niet anders.

[Missy1234567890]

Ik voel me gewoon iedere dinsdag down en het komt door maandagavond.

[Hawahaai]

@Missy-1-0: Vervelend... Ik weet niet wat er op maandagavond is, maar kun je daar niet iets aan veranderen?

HaWaHaai schreef:

En ik zag in het winkelcentrum een heel leuke tuniek hangen, maar ik weet niet of 't wat voor mij is. Mij kennende doe ik dat soort dingen niet zo vaak aan. En ik heb nog een tuniek van afgelopen voorjaar, die is nog niet zodanig uit de mode dat ik die niet meer aan zou kunnen. *twijfelt*

Vandaag naar het andere winkelcentrum geweest, en daar hing-ie ook (nu ook in mijn maat). En ik heb 'm nu toch maar gekocht.

HaWaHaai schreef:

@Missy-1-0: Vervelend... Ik weet niet wat er op maandagavond is, maar kun je daar niet iets aan veranderen?

Vandaag naar het andere winkelcentrum geweest, en daar hing-ie ook (nu ook in mijn maat). En ik heb 'm nu toch maar gekocht.

foto van je tuniek?

OT: het gaat.

[Hawahaai]

Queasy schreef:

foto van je tuniek?

Deze! (foto van internet)

OT: Vriendje komt zo thuis werken. Ik heb er mijn twijfels over of dat wel een nuttige middag gaat worden, voor ons allebei. Maar goed, we zullen zo wel zien.

[Roosje]

@ HaWaHaai: haha ik dacht eerst dat dit het tuniekje was waarvan jij zei dat-ie niet meer kon, dus ik wilde je al oppeppen, maar dit is blijkbaar de nieuwe.. superleuk!

[Roosje]

Yarr, ik houd van de gang in mijn huis, je kunt er zo lekker rennen. <33

hm ik kan hier nu niet de foto van de tuniek openen. Ik kijk of het thuis lukt. Ot: te wachten bij de Fysio en ik voel me weer wazig en vreemd als een hele tijd geleden. Net alsof ik er niet ben.

[Solee]

Vandaag gediagnotiseerd met Asperger. Fijn. Ik heb mijn ouders maar niets verteld, die hebben het veel te druk met de scheiding. Ik voel me echt super ellendig, op school wil het ook allemaal niet meer lukken. Wou dat er iets was wat ik kon doen ..
Maarja het komt vast allemaal wel weer goed

Het gaat weer een beetje de goeie kant op, vandaag. Vanochtend weer erg down geweest en een flinke huilbui gehad, maar een lang telefoongesprek met een vriendin heeft mijn dag weer goed gemaakt. Echt superlief <3. Ook is het vandaag weer een klein beetje gelukt om iets aan school te doen. Dat lukte de afgelopen dagen totaal niet, omdat ik steeds te streng was voor mezelf en na een paar strepen (of zelfs voordat ik iets had gedaan) al boos was omdat ik vond dat het niet lukte. Hopelijk gaat het morgen weer iets beter. A. probeer ik nu even uit mijn hoofd te zetten. Het is geen drama en zodra we elkaar weer kunnen zien komt alles weer op zijn pootjes terecht. En tot die tijd moet ik me maar op andere dingen richten.

[justhanna]

HaWaHaai schreef:

Deze! (foto van internet)

Leuk!

[justhanna]

Pff. Volgens mij houd het nooit meer op. Dat gedoe met m'n moeder duurt echt veel te lang, bijna 2 jaar ondertussen al... Ik weet gewoon niet meer wat ik er mee moet. En ik weet wel dat ik er niets mee kan en dat ik er geen verantwoordelijkheid in heb, maar het houd me wel enorm bezig en ik maak me gewoon ontzettende zorgen. En behalve bij m'n vriend en beste vriendin kan ik er nergens mee terecht, zelfs in therapie is er nog steeds geen ruimte voor omdat het steeds over andere dingen moet gaan

[Hawahaai]

Dank voor de positieve reacties. Mijn vriend vond de tuniek (gelukkig ) ook leuk.

Net getraind, niet zo fijn, want het water was veel te warm. Maar ik ben in ieder geval geweest. Morgen hardlopen en weer trainen.
Soms zijn conclusies best hard. Ja, diep van binnen weet ik ook wel dat ik een controlfreak ben. Maar ik kan voor alles een logische verklaring geven. Maar wat nou als dat een gezochte logische verklaring is? Hm, stof tot nadenken...

[JustADreamer]

blurred schreef:

Het onthouden van een verjaardag klinkt mij niet zo heel gek in de oren hoor...

OT: Net eindelijk weer eens écht Chinees gegeten.
En wat moet ik in hemelsnaam met de volgende situatie:

Chinese mannen zijn in veel opzichten anders dan Nederlandse. In China is het bijvoorbeeld heel normaal dat je een stelletje over straat ziet lopen, en dat de jongen dan het schattige roze tasje van het meisje draagt. Daarnaast is het heel normaal dat de man alles betaalt, ook voor de vrouw. Nu kan ik mijn drummer met moeite duidelijk maken dat ik best mijn eigen tas kan dragen, maar op een ander gebied staan onze visies echt lijnrecht op elkaar.

Deze drummer is (vanzelfsprekend) niet rijk. Hij heeft 200 Euro mee voor zijn hele verblijf in Nederland: dat is niet veel. Dat ik de boodschappen betaal vind ik dus niet gek, ik reken erop het grootste deel van zijn levensonderhoud hier te dragen. Dat is niet erg, hij heeft zelf al een duur ticket geboekt, ik heb nu eenmaal een baan en hij geen vast inkomen. Gisteren zijn we in de stad gaan lunchen (de eerste keer dat hij een broodje kaas at), en omdat je voor twee broodjes en twee drankjes al gauw zo'n 15-20 Euro betaalt, wilde ik betalen. Hij stond er echter op zelf te betalen. Ik dacht: goed, je bent er net, deze lunch doe jij dan maar, als je dat zo graag wilt. Daarna liepen we wat door de stad, en kwam ik in een kledingwinkel een heel leuk jurkje tegen. In de eerste instantie wilde ik het niet passen want het was best duur: 54 Euro. Omdat ik het echt een heel leuk, cool en speciaal jurkje vond, besloot ik toch te gaan passen. En besloot uiteindelijk het te kopen. Toen ik bij de kassa stond en mijn pinpas uit mijn portemonee wilde halen, gooit de drummer gauw 60 Euro voor me op de toonbank. Ik schrok me echt kapot: dat had ik niet aan zien komen. In zo'n situatie is het voor hem een beetje gezichtsverlies als ik aangeef dat ik niet wil dat hij voor me betaalt, maar ik dacht echt: Ik kan hem niet ruim een kwart van zijn totaalbedrag uit laten geven aan een strontduur jurkje (in zijn ogen zeker) dat ik toevallig leuk vind. Ik werk zelf, dat moet hij helemaal niet doen! Maar de verkoopster zei dingen als: Als iemand dat voor jou wil betalen moet je hem dat gewoon laten doen en er blij mee zijn. Hij accepteerde zelf ook niet dat ik zijn geld niet accepteerde. Buiten heb ik hem gezegd dat ik me er niet prettig bij voel als hij zoiets doet, en dat hij dat niet meer moet doen. Dat hij die 200 Euro gewoon lekker zelf moet gebruiken of er kado's voor zijn vrienden thuis voor moet kopen. Daar wilde hij niets van horen, hij zei dat ik niet zo moet zeuren over zoiets futiels als geld en er gewoon blij mee moet zijn dat hij het leuk vindt me kado's te geven.

Dat hij dat in China deed was nog tot daar aan toe: toen waren we op zijn terrein, en daar kost een maaltijd buiten de deur niet meer dan 5 Euro, een kledingstuk meestal niet meer dan 15 Euro. Maar nu zijn we in Nederland, is alles tien keer zo duur als hij gewend is, heeft hij ook nog eens tien keer zo weinig te besteden en doet hij het gewoon nog steeds! Als we nu dus weer eens in een winkel zijn en ik zie iets leuks, laat ik dat echt niet meer merken. Hij mag zich misschien niet 100% man voelen (ofzo) als ik zelf mijn eigen spullen betaal, ik vind het onrespectabel hem zijn 200 Euro uit te laten geven aan spullen voor mij, terwijl ik zelf een volledig salaris verdien.

Was dat broodje toevallig bij de Bagels&Beans bij Blaak? 2 vegetarische clubbagels om precies te zijn?

[blurred]

JustADreamer schreef:

Was dat broodje toevallig bij de Bagels&Beans bij Blaak?

Jij bent oplettend, hebt een goed geheugen & wow wat een kleine wereld.

OT: Hij wil Nederlands leren. Dat is slim. Maar woorden die zo in het dagelijks leven voorbij komen, zoals stroopwafel, ontbijtkoek, 'maakt niet uit' en lekker, zijn toch wat lastig uit te spreken voor niet-Nederlanders. Deze manier van losse woordjes en simpele termen leren is volgens mij weinig opbouwend maar ach, als hij het leuk vindt...

Ik vind het leuk dat hij er is! Maar het is zo gek om te merken dat alles zo nieuw en anders voor hem is. Zo zag hij vandaag serieus voor het eerst een zeemeeuw. En ik denk dat de Chinese visie en mijn visie op de toekomst nogal verschillen. Met dat hij hier nu is staat voor mij nog niet vast dat we over een paar jaar gaan trouwen en een kind krijgen, of dat ik mijn hele zomervakantie bij hem thuis op de bank ga zitten. Ik ben bang dat hij daar anders over denkt.

Maar daar wil ik nu nog even niet aan denken. Dat komt nog wel.

ohhh ik ben verliefd.

[Missy1234567890]

HaWaHaai schreef:

@Missy-1-0: Vervelend... Ik weet niet wat er op maandagavond is, maar kun je daar niet iets aan veranderen?

Ja, m'n manier van denken...(wij gaan dan pubquizzen met een groepje en groepjes zijn voor mij al moeilijk, (terwijl dit hele aardige mensen zijn), maar als ik dan ook nog eens geen antwoorden weet, ga ik me heel dom en waardeloos voelen en dan kruip ik helemaal in m'n schulp en ben er niet echt meer bij zeg maar. Slaat ook nergens op. ).

OT: het bellen vanmiddag was zwaar, ik had steeds gesprekken waarbij er iets wel niet helemaal goed was. Vanavond lekker pizza laten bezorgen want vriendje was jarig. Daarna nog even gewiit en schaatsen gekeken en wat erg van die foute wissel

[Redhair]

Bedankt voor alle lieve en bemoedigende reacties.

Weer dronken, typen kost moeite. Minderen met drinken en eten lukt niet. Dit is geen leven. Ik wil constant dronken zijn en afvallen. Ik ben bijna constant dronken maar blijf wel eten. Waarom luister ik niet naar mijn gestoorde ik die roept `zuipzuipzuip en eet niets. Op alcohol kan je ook leven, stop met eten en zuip door en fuck iedereen!'? Waarom luister ik niet naaar mijn gezonde verstand die roept 'kap met die drank en vul die lege drank kcal met gezond voedsel en kom aan, in de aankomende therapie moet je tenslotte ook zeven ons per week aankomen.'.

Ik haat dit, ik haat mezelf. ik verdrink en drink mezelf verrot. Ondergewicht en te veel zuipen, korsakov, kom er maar in. Mag het dan een keer goed gaan met mij\? Mag ik alsjeblieft een keer leven?

Kutwijf

[Hawahaai]

Missy1234567890 schreef:

Ja, m'n manier van denken...(wij gaan dan pubquizzen met een groepje en groepjes zijn voor mij al moeilijk, (terwijl dit hele aardige mensen zijn), maar als ik dan ook nog eens geen antwoorden weet, ga ik me heel dom en waardeloos voelen en dan kruip ik helemaal in m'n schulp en ben er niet echt meer bij zeg maar. Slaat ook nergens op. ).

Vind je het quizzen op zich wel leuk? Of kijk je er iedere keer tegenop? Je hoeft natuurlijk niet alles te weten, iedereen heeft zijn specialiteiten en ook al ben je slim, dan weet je nog niet alles. Dat is niet dom, dat is normaal. En dat is niets om je voor te schamen.

Gisteren voor 't eerst echt even naar de OS gekeken. Man, wat was het spannend. En wat een drama voltrok zich daar. Ik kan me als sporter wel enigszins inbeelden hoe het moet voelen voor Sven (en voor zijn trainer net zo goed). Wat ik wel het allerergst vond was de reclame van Essent direct na de wedstrijd: "Jammer, Sven, geen goud!". Leuk dat je twee reclames maakt die van toepassing kunnen zijn na zo'n wedstrijd, maar het getuigt niet echt van medeleven met je icoon als je zo'n reclame uit durft te zenden na zo'n diskwalificatie. Als hij gewoon niet hard genoeg geschaatst had, was het prima, maar dit was echt te bot.
Net een man geholpen om een meerkoet te 'redden'. Beestje fladderde wat op de weg, auto's slingerden er om heen. Ik denk dat-ie al eerder aangereden was, zijn pootje deed het niet meer. Die man had handschoenen in zijn auto en kon het beestje dus pakken, maar moest wel even zijn auto wegzetten, dus heb ik het beestje even vastgehouden. Daarna bracht hij het beestje naar het asiel in die straat. En it's a small world after all... Blijkt die man de vader van een kind bij mij uit de klas te zijn... En daar stond ik dan in mijn hardloopkloffie met knalrode kop

[Vogelvrij]

Ik als niet-sporter kon me ook wel inbeelden hoe het moest voelen voor Sven Kramer, wat een verschrikkelijk drama was dat

[fizzle-fluffy]

Zit ik eens vol spanning mee te kijken en te juichen met mijn vriendje en zijn huisgenoten, allen grote schaatsfans, en die Sven die gáát, en dan gebeurt er dit. Ik heb mijn vriendje maar drie keer zien huilen in de ruim twee jaar dat ik bij hem ben en dit was er een van. Man. Wat vreselijk

Maar verder ben ik heel blij want ik krijg waarschijnlijk een nieuwe baan die me veel beter ligt, ik moet straks maar snel mijn cv erbij pakken en aanpassen en opsturen!

HaWaHaai schreef:

Dank voor de positieve reacties. Mijn vriend vond de tuniek (gelukkig ) ook leuk.

Net getraind, niet zo fijn, want het water was veel te warm. Maar ik ben in ieder geval geweest. Morgen hardlopen en weer trainen.
Soms zijn conclusies best hard. Ja, diep van binnen weet ik ook wel dat ik een controlfreak ben. Maar ik kan voor alles een logische verklaring geven. Maar wat nou als dat een gezochte logische verklaring is? Hm, stof tot nadenken...

De tuniek is echt leuk, een beetje stoer vind ik, en daar houd ik wel van
OT: muziek luisteren, kop leeg maken, en oohh wat onwijs rot gister avond van sven.
Ik zit elke avond als er schaatsen is aan de buis geplakt, en.. oh ik kan hier best van balen

[darkfairy]

gisteren hadden ze in het activiteiten centrum hier op het terrein.
toen we afscheid namen van de muziek therapeute.
me jas gejat en daar baalde ik best wel van.
kwam ik hier vanochtend aan en toen ging ik nog even daar kijken.
en toen kwam een van de mensen die daar werkte met me jas aan.
en hij had me jas gevonden bij de invalide toilet in de prullenbak.
en dat vond ik helemaal lullig en vies.
en ik denk dat ik wel weet dat die jongen dat heeft gedaan.
die me liet weten dat hij me niet meer vertrouwd vorige week.
want gisteren ochtend gaf hij me ook constant commentaar.
en hij leek nep verbaast toen hij hoorde dat me jas weg was.
ik weet het niet helemaal zeker.
maar ik denk wel dat hij het was.
gelukkig heb ik warme kleren aan.
zodat ik die jas nou niet aan hoef.
want ik was hem mooi eerst uit vanavond.
bah bah wat een streek.
dat noem ik geen grap.
en ze gooien niet zomaar je jas in de prullenbak.
en verder is er veel spanning hier op de afdeling nou.
en ik best wel onrustig.
en ik zou blijkbaar weer dingen gezegd hebben.
maar ik heb maar niet gezegd dat dat niet zo is.
maar ik ben wel aan het bedenken.
wat ik gezegd zou kunnen hebben.
en heb na een tijdje weer am-neigingen.
straks maar is aangeven hier denk ik.
en gisteren zei me coordinator.
dat ik als langste bij praktische vaardigheden zit.
en dat er daar ook tijd is voor de nieuwe dat daar plaats voor word gemaakt.
dus nou ben ik met haar bij de bezigheid therapie wezen kijken.
en daar begin ik mischien volgende week of die week erna mee.
en dat leek me wel leuk.
en morgen vroeg dus weer wat tekenen ofzo in het activiteiten cemtrum.
en s'middag's individuele expressie.
en die 2 dingen zijn wel leuk.
maar die ardbeid en educatie de rest van de middag is geen zak aan.
maar dat moest ik toch nog 2 maanden blijven proberen.
maarja dat is morgen pas.
en eerst dadelijk lekker sporten en daar heb ik wel zin in.
en daarna kwam de man die zingeving geeft want dat begint vandaag weer zeiden ze.
en vanavond komen ze eindelijk de computer maken.
want die 8000 virussen bleek een reclame te zijn.
die hij hopelijk vandaag kan weghalen.
zodat ik weer op de gewone computer kan.

[Heksjuh]

Etmakas: dankjewel!

Pff, we hebben nog geen honderd procent toestemming. Wel van de docent, maar nu moeten we nog uitzoeken/regelen/vragen of het past in de master en of we met z'n tweeen hetzelfde onderzoek mogen doen (wat van de docent mag). En als we dan toestemming hebben wordt het volgens mij nog een heel gedoe om alles voor elkaar te krijgen en puzzelen hoe we dat met vakken gaan doen. Maar dat komt dan wel, nu eerst nog toestemming krijgen. Daar hebben we volgende week een gesprek over, ik hoop dat we dan gewoon toestemming krijgen en dat we daarna alles kunnen regelen en bedenken.
Het zou echt zo gaaf zijn als het nu gaat lukken. Dat we toestemming van de docent hebben geeft wel een beetje hoop.

En nu weer hard verder aan mijn scriptie, want als ik mijn bachelor niet haal gaat het sowieso niet door.

Heb ik al mijn moed bij elkaar gezameld om te mailen, al draai ik er om heen.
Mailt ze niet terug. Ah fijn. Een grote zooi die hulpverleners.

darkfairy schreef:

gisteren hadden ze in het activiteiten centrum hier op het terrein.
toen we afscheid namen van de muziek therapeute.
me jas gejat en daar baalde ik best wel van.
kwam ik hier vanochtend aan en toen ging ik nog even daar kijken.
en toen kwam een van de mensen die daar werkte met me jas aan.
en hij had me jas gevonden bij de invalide toilet in de prullenbak.
en dat vond ik helemaal lullig en vies.
en ik denk dat ik wel weet dat die jongen dat heeft gedaan.
die me liet weten dat hij me niet meer vertrouwd vorige week.
want gisteren ochtend gaf hij me ook constant commentaar.
en hij leek nep verbaast toen hij hoorde dat me jas weg was.
ik weet het niet helemaal zeker.
maar ik denk wel dat hij het was.
gelukkig heb ik warme kleren aan.
zodat ik die jas nou niet aan hoef.
want ik was hem mooi eerst uit vanavond.
bah bah wat een streek.
dat noem ik geen grap.
en ze gooien niet zomaar je jas in de prullenbak.
en verder is er veel spanning hier op de afdeling nou.
en ik best wel onrustig.
en ik zou blijkbaar weer dingen gezegd hebben.
maar ik heb maar niet gezegd dat dat niet zo is.
maar ik ben wel aan het bedenken.
wat ik gezegd zou kunnen hebben.
en heb na een tijdje weer am-neigingen.
straks maar is aangeven hier denk ik.
en gisteren zei me coordinator.
dat ik als langste bij praktische vaardigheden zit.
en dat er daar ook tijd is voor de nieuwe dat daar plaats voor word gemaakt.
dus nou ben ik met haar bij de bezigheid therapie wezen kijken.
en daar begin ik mischien volgende week of die week erna mee.
en dat leek me wel leuk.
en morgen vroeg dus weer wat tekenen ofzo in het activiteiten cemtrum.
en s'middag's individuele expressie.
en die 2 dingen zijn wel leuk.
maar die ardbeid en educatie de rest van de middag is geen zak aan.
maar dat moest ik toch nog 2 maanden blijven proberen.
maarja dat is morgen pas.
en eerst dadelijk lekker sporten en daar heb ik wel zin in.
en daarna kwam de man die zingeving geeft want dat begint vandaag weer zeiden ze.
en vanavond komen ze eindelijk de computer maken.
want die 8000 virussen bleek een reclame te zijn.
die hij hopelijk vandaag kan weghalen.
zodat ik weer op de gewone computer kan.

Hoe oud zijn die mensen?
Hebben ze geen camera's hangen waarop ze kunnen terugkijken wie het gedaan heeft?