Antidepressiva en andere medicatie voor de psyche

[Droomvlucht]

Zijn er hier mensen die ervaring hebben met Haldol?

[Eend]

Haldol wordt op mijn afdeling gebruikt om mensen plat te spuiten. Verder ken ik t niet.

[Tranxene]

Droomvlucht schreef:

Zijn er hier mensen die ervaring hebben met Haldol?

Wel behoorlijk wat clienten die het gebruiken hier, wat wil je weten?

[coopergirl]

Tranxene schreef:

Wel behoorlijk wat clienten die het gebruiken hier, wat wil je weten?

omg "tranxène"... Je houdt er een bizarre nickname aan over!

Droomvlucht schreef:

Zijn er hier mensen die ervaring hebben met Haldol?

Ja, ik heb het een keer in een weekend als 'noodoplossing' gekregen van de huisartsenpost.
'k Vond het naar spul: ik kreeg er heel erg bewegingsonrust van, kon niet meer stilzitten.

Zou t heel erg zijn als iemand die anti-psychotica gebruikt, erbij blowt (met mate)?

persoonlijk zou ik het ontzettend dom vinden. Als je psychotisch gevoelig bent moet je gewoon niet blowen. punt.

Nouja ik ben niet echt psychotisch dus daarom vroeg ik t me af..

Hoelang duren bijwerkingen meestal? 1 a 2 weken toch ?

sommige bijwerkingen zijn alleen de eerste 1 a 2 weken inderdaad, maar andere blijven zolang je het gebruikt (bij mij vermoeidheid en vreetkicks). Mag ik vragen waarvoor je het dan gebruikt?

Zie PM.

[denvermax]

ik weet niet goed of dit al besproken is, maar wanneer wordt eigenlijk antidepressieva en dergelijke medicijnen voorgeschreven? waar ligt het moment dat er gezegd wordt dat het een goed effect op je zal hebben?

Als je depressief of angstig bent en het er niet op lijkt dat je er alleen met therapie uit zult komen. Of het effect heeft is dan altijd maar de vraag. Je probeert wat uit, werkt het niet, of heb je te veel last van bijwerkingen kan je nog overgaan op een ander middel. Als je zelf denkt dat je er baat bij kunt hebben kun je dat altijd aangeven bij je arts. Die zal dan wel zeggen of hij/zij dat verstandig/nodig vindt.

[denvermax]

hm ok, maar de normale weg om aan dit soort drugs te komen (niet dat het me daar om te doen is) is om in therapie te gaan voor bijvoorbeeld depressie of angstigheid?

uhm, ja. Sommige huisartsen willen het ook wel voorschrijven zonder therapie, maar de meesten zullen je toch aanraden om in therapie te gaan.

[denvermax]

ik blijf me een beetje afvragen hoe het zit met de grens.. wanneer constateer je bij iemand een depressie, is er een maatstaf? de ene gaat in therapie omdat diegene misbruikt is door vaderlief en de ander omdat ze een huisdier hebben zien overlijden, het is enorm persoonlijk, en de situaties varieren enorm, maar de drug blijft even sterk. daar blijft het wat bij betreft een beetje wringen.

psychologie is geen exacte wetenschap. Om diagnoses te stellen pakken de psychiaters altijd de dikke DSM IV erbij. Daar staan de "regeltjes" omtrent het stellen van een diagnose (zoveel van de volgende symptomen moet iemand hebben om die diagnose te krijgen). Natuurlijk laat dat nog veel vrije ruimte over voor de interpretatie van die regeltjes.
En over de medicatie: of het aanslaat bij iemand en hoeveel iemand nodig heeft, heeft niet (alleen) te maken met hoe ernstig iemand ziek is, maar ook met de persoonlijke tolerantie voor een bepaald medicijn. Je kunt dus geen algemeen geldende regels daarvoor opstellen.

[denvermax]

lentekriebel schreef:

psychologie is geen exacte wetenschap. Om diagnoses te stellen pakken de psychiaters altijd de dikke DSM IV erbij. Daar staan de "regeltjes" omtrent het stellen van een diagnose (zoveel van de volgende symptomen moet iemand hebben om die diagnose te krijgen). Natuurlijk laat dat nog veel vrije ruimte over voor de interpretatie van die regeltjes.
En over de medicatie: of het aanslaat bij iemand en hoeveel iemand nodig heeft, heeft niet (alleen) te maken met hoe ernstig iemand ziek is, maar ook met de persoonlijke tolerantie voor een bepaald medicijn. Je kunt dus geen algemeen geldende regels daarvoor opstellen.

ok dat begrijp ik dan. besef me ook dat psychologie een studie berust is op praktijk ervaringen en theorieen, dus erg duidelijk kun je er nooit over zijn. maar dan een opvolgende vraag; weet jij/iemand of er bepaalde drugs (denk aan coke, lsd, etc) die een vergelijkbare werking hebben als bepaalde antidepressiva (de enige die ik ken is zoloft)

Nee. Nou weet ik niet zoveel van drugs, maar over het algemeen zijn drugs er om je op korte termijn goed te voelen en helpen ze je op lange termijn naar de klote. Met anti-depressiva gaat het precies omgekeerd.

[denvermax]

lentekriebel schreef:

Nee. Nou weet ik niet zoveel van drugs, maar over het algemeen zijn drugs er om je op korte termijn goed te voelen en helpen ze je op lange termijn naar de klote. Met anti-depressiva gaat het precies omgekeerd.

anidepressiva slaat pas na een bepaalde periode aan? jij hebt ervaring?

Jeps, over het algemeen zeggen ze 4 tot 8 weken. En in het begin heb je wel vaak last van bijwerkingen. Daarnaast is het zo dat je in de eerste weken wel vaak al ongeremder bent, maar je vaak nog niet beter voelt waardoor er meer suïcide(pogingen) plaatsvind(t)(en).

[denvermax]

lentekriebel schreef:

Jeps, over het algemeen zeggen ze 4 tot 8 weken. En in het begin heb je wel vaak last van bijwerkingen. Daarnaast is het zo dat je in de eerste weken wel vaak al ongeremder bent, maar je vaak nog niet beter voelt waardoor er meer suïcide(pogingen) plaatsvind(t)(en).

klinkt als coke stiekum for the first part afgezien van de suicidale neigingen, id?

Als ik me niet vergis ga je je van coke bijna direct heel blij voelen? En ik zou never nooit aan coke beginnen. Veel te duur en op den duur word je er echt niet vrolijk van geloof ik.

[denvermax]

lentekriebel schreef:

Als ik me niet vergis ga je je van coke bijna direct heel blij voelen? En ik zou never nooit aan coke beginnen. Veel te duur en op den duur word je er echt niet vrolijk van geloof ik.

'beginnen'.. je 'begint' ook niet aan wiet ofzo, je probeert het, ervaart het, maar het is niet perse een verslaving. werkt hetzelfde met coke wat mij betreft. en het is niet zo dat je je meteen heel blij oid voelt van coke, het is een heel subtiele overgang waarbij je je meer energiek gaat voelen, en lichtelijk zelfverzekerder. vroeger werd het gebruikt als een verdovingsmiddel. maar het lijkt mij ongeveer hetzelfde werken als anti-depressiva waarvan ik vrij zeker denk dat het je zelfvertrouwen zal opbouwen.

Als ik aan coke en aan ad denk, zie ik toch twee heel verschillende uitwerkingen voor me. Maargoed, ik heb nog nooit coke gebruikt, ik ken alleen de verhalen, en jij hebt nog nooit ad gebruikt, dus wordt het voor ons allebei moeilijk te vergelijken.
1 ding: ik zie mensen de kliniek binnenkomen omdat ze coke gebruiken en ik zie mensen de kliniek verlaten omdat ze ad gebruiken (en natuurlijk dingen hebben geleerd).

[denvermax]

daar heb je een goed punt.. coke lijkt mij ook geen geneesmiddel hoor, wilde alleen ff vergelijken.

[coopergirl]

denvermax schreef:

daar heb je een goed punt.. coke lijkt mij ook geen geneesmiddel hoor, wilde alleen ff vergelijken.

Coke en AD hebben een tegenovergestelde werking. Coke zorgt ervoor dat er in relatief korte tijd veel serotonine vrijkomt in de hersenen. Door een (relatief) grote hoeveelheid van deze neurotransmitter word je blij. AD (SSRI's, zoals zoloft) hebben een tegenovergestelde werken, zij zorgen ervoor dat de serotonine langer in de synapsen blijft voordat het opnieuw opgenomen wordt. Doordat er meer van deze neurotransmitter beschikbaar is, ga je je als het goed is op lange termijn beterde voelen.

Misschien moet je even een site met uitleg + plaatjes opzoeken.. Ik vind het iig lastig uit te leggen.

denvermax schreef:

ok dat begrijp ik dan. besef me ook dat psychologie een studie berust is op praktijk ervaringen en theorieen, dus erg duidelijk kun je er nooit over zijn. maar dan een opvolgende vraag; weet jij/iemand of er bepaalde drugs (denk aan coke, lsd, etc) die een vergelijkbare werking hebben als bepaalde antidepressiva (de enige die ik ken is zoloft)

Wat betreft depressiviteit is er wel érg veel onderzoek naar gedaan, vandaar dat depressiviteit ook helder omschreven is in de DSM IV.
Feitelijk bezien is het diagnosticeren van depressiviteit, de mate ervan en de vorm ervan een kwestie van bepaalde zaken uitsluiten. Dit gebeurt door middel van redelijk strak opgezette intakegesprekken. Het is dus zeker wel mogelijk om redelijk duidelijk te zijn wat betreft de mate en vorm van depressiviteit.

[denvermax]

coopergirl schreef:

Misschien moet je even een site met uitleg + plaatjes opzoeken.. Ik vind het iig lastig uit te leggen.

nee ik snap wat je bedoelt, heb het ooit een keer opgezocht hoe het zat met de werking van drugs en dat werd daar ook uitgelegd adhv afbeeldingen van synapsen etc. maar het is me helder, had alleen niet gedacht dat de werking tegenovergesteld zou zijn.

Ik hoop dat de prozac zijn werkt doet.
Ja ik moet geduld hebben, maar dat heb ik niet.
Ik moet vertrouwen hebben, maar dat heb ik ook niet.

'Daarnaast is het zo dat je in de eerste weken wel vaak al ongeremder bent, maar je vaak nog niet beter voelt waardoor er meer suïcide(pogingen) plaatsvind(t)(en).'
Quote

Jup is ook iets waar ze me omgeving voor waarschuwen.
Ik heb eig. een vraag. Weet iemand wat meer over zyprexa?
Ik krijg het voor angsten, en driften. Op internet kan ik niet zoveel vinden..

Queasy schreef:

Ik hoop dat de prozac zijn werkt doet.
Ja ik moet geduld hebben, maar dat heb ik niet.
Ik moet vertrouwen hebben, maar dat heb ik ook niet.

'Daarnaast is het zo dat je in de eerste weken wel vaak al ongeremder bent, maar je vaak nog niet beter voelt waardoor er meer suïcide(pogingen) plaatsvind(t)(en).'
Quote

Jup is ook iets waar ze me omgeving voor waarschuwen.
Ik heb eig. een vraag. Weet iemand wat meer over zyprexa?
Ik krijg het voor angsten, en driften. Op internet kan ik niet zoveel vinden..

Zyprexa is een anti-psychoticum. Ik heb het zelf een tijdje geslikt, niet omdat ik psychotisch was (want dat was ik niet), maar meer als een soort kalmeringsmiddel. Het werkt best versuffend en ik sliep dan ook veel beter erdoor.
Maar ik kwam er wel door aan.

[Eend]

Ja, zyprexa is wat dat betreft rot spul. Dan kan je het beste risperdal gebruiken.

Ik heb al een probleem met eten, en dan kom je ook nog aan van de zyprexa =|
Ga er de arts wat meer over vragen.

[darkfairy]

hey iedereen.
ik had een vraag.
ik ben vandaag bij de huisarts geweest.
en omdat het gisteren helemaal fout ging.
zei ze neem vandaag maar twee oxazepams.
(die gebruik ik voor als het nodig is.)
maar nou twijfel ik of ik dat wel had moeten doen.
wat de psyghiater waar ik bij ben.
die had op het doosje gezet zonnodig 1 maal per dag 1 tablet inneme n (10mg).
dus ik weet niet of het nou kwaad kan dat ik het genomen heb.

[coopergirl]

darkfairy schreef:

hey iedereen.
ik had een vraag.
ik ben vandaag bij de huisarts geweest.
en omdat het gisteren helemaal fout ging.
zei ze neem vandaag maar twee oxazepams.
(die gebruik ik voor als het nodig is.)
maar nou twijfel ik of ik dat wel had moeten doen.
wat de psyghiater waar ik bij ben.
die had op het doosje gezet zonnodig 1 maal per dag 1 tablet inneme n (10mg).
dus ik weet niet of het nou kwaad kan dat ik het genomen heb.

20 mg oxazepam kan echt geen kwaad. (Tenzij je bijv. ernstig nierpatiënt bent, maar dan is alle medicatie een extra zware belasting). Als je je suf voelt, moet je extra goed oppassen in het verkeer/ i.c.m. alcohol.

[darkfairy]

coopergirl schreef:

20 mg oxazepam kan echt geen kwaad. (Tenzij je bijv. ernstig nierpatiënt bent, maar dan is alle medicatie een extra zware belasting). Als je je suf voelt, moet je extra goed oppassen in het verkeer/ i.c.m. alcohol.

ik vroeg het me af omdat de huisarts dat zei.
en omdat de psyghiater dat erop had geschreven.
dankje voor je reactie.

coopergirl schreef:

20 mg oxazepam kan echt geen kwaad. (Tenzij je bijv. ernstig nierpatiënt bent, maar dan is alle medicatie een extra zware belasting). Als je je suf voelt, moet je extra goed oppassen in het verkeer/ i.c.m. alcohol.

Dit dus

[Ivoor]

MeelFriek schreef:

Heeft iemand hier ervaring voor medicatie bij ADD? En dan vooral de bijwerkingen?

Ik weet nog helemaal niks, maar ik ga volgende week voor een volledig onderzoek naar ADD naar de psych. Mocht ik het hebben, gaan we het over medicatie hebben. Ik vind 't alleen wel fijn om van te voren van 'gebruikers' een beetje een beeld te hebben

Weet je al of je het hebt?

Ik heb ADD, en je krijgt daar waarschijnlijk gewoon relatine voor, zoals bij ADHD. Ik heb het heel zwaar, toch neem ik maar 3 of 4 halfjes van 10 mg per dag, ik merk dat mijn uitstelgedrag verbetert, ik sneller moe word op een normaal uur, ik kan beter linken leggen en luisteren enzovoort.. dat zijn de positieve gevolgen. De negatieve bijwerkingen waren barstende hoofdpijn 'savonds, weinig eetlust, slapeloosheid, hartkloppingen.. maar dit is allemaal snel verbeterd en verdwenen.


Ik wou zelf ook nog iets in dit topic vragen, maar ik zal nogal vaag overkomen omdat ik verward ben hierover, ik weet ook niet of ik hier een apart topic over moet beginnen. Ik ben van nature een onzelfstandig, angstig persoon, ik heb een probleem met afwijzingen, jaloezie, irritatie, tirraniek gedrag, oud verdriet, overgevoeligheid, opgekropte woede... ik heb een psych, die dikke vriendjes is met mijn moeder, en zij klaagt constant over mijn probleemgedrag. Ik ben van mening dat dit wel meevalt, ik doe misschien niet genoeg rond het huis maar als ik een woede of huil uitbarsting krijg, is het alleen omdat ZIJ er een krijgt en ik het gewoon moet ondergaan. Ik ben al regelmatig het huis uitgezet omwille van iets verkeerds te zeggen, of iets vergeten op te ruimen. Maar zij en de psych zijn overtuigd van mijn absurd gedrag en willen mij antidepressiva voorschrijven. Het voelt als een samenzwering. Ik heb ooit een Hyperyplant geprobeerd (st jans kruid geloof ik) voor suicidale gedachten en uitzichtsloosheid en toen ik door de bijwerkingen moest stoppen was ik daarvan verlost. Ik zie er gewoon enorm tegenop om iets chemisch in mijn lichaam binnen te laten, en wou hier even vragen wat jullie meningen zijn, of ik gebaat zou zijn bij anti depressiva, of iemand met dezelfde klachten ermee gebaat was... omdat het zo vaag voelt voor mij.

Ivoor schreef:

Weet je al of je het hebt?

Ik heb ADD, en je krijgt daar waarschijnlijk gewoon relatine voor, zoals bij ADHD. Ik heb het heel zwaar, toch neem ik maar 3 of 4 halfjes van 10 mg per dag, ik merk dat mijn uitstelgedrag verbetert, ik sneller moe word op een normaal uur, ik kan beter linken leggen en luisteren enzovoort.. dat zijn de positieve gevolgen. De negatieve bijwerkingen waren barstende hoofdpijn 'savonds, weinig eetlust, slapeloosheid, hartkloppingen.. maar dit is allemaal snel verbeterd en verdwenen.


Ik wou zelf ook nog iets in dit topic vragen, maar ik zal nogal vaag overkomen omdat ik verward ben hierover, ik weet ook niet of ik hier een apart topic over moet beginnen. Ik ben van nature een onzelfstandig, angstig persoon, ik heb een probleem met afwijzingen, jaloezie, irritatie, tirraniek gedrag, oud verdriet, overgevoeligheid, opgekropte woede... ik heb een psych, die dikke vriendjes is met mijn moeder, en zij klaagt constant over mijn probleemgedrag. Ik ben van mening dat dit wel meevalt, ik doe misschien niet genoeg rond het huis maar als ik een woede of huil uitbarsting krijg, is het alleen omdat ZIJ er een krijgt en ik het gewoon moet ondergaan. Ik ben al regelmatig het huis uitgezet omwille van iets verkeerds te zeggen, of iets vergeten op te ruimen. Maar zij en de psych zijn overtuigd van mijn absurd gedrag en willen mij antidepressiva voorschrijven. Het voelt als een samenzwering. Ik heb ooit een Hyperyplant geprobeerd (st jans kruid geloof ik) voor suicidale gedachten en uitzichtsloosheid en toen ik door de bijwerkingen moest stoppen was ik daarvan verlost. Ik zie er gewoon enorm tegenop om iets chemisch in mijn lichaam binnen te laten, en wou hier even vragen wat jullie meningen zijn, of ik gebaat zou zijn bij anti depressiva, of iemand met dezelfde klachten ermee gebaat was... omdat het zo vaag voelt voor mij.

Buiten het verhaal over de anti-depressiva, lijkt het me niet goed dat je bij een psych zit die goed bevriend is met je moeder en ik vind het vreemd dat die psych dat niet zelf inziet en niet meteen heeft gezegd dat hij daar niet aan zou beginnen. Ik raad je aan om een andere psych te zoeken.

Dan de anti-depressiva. Ik heb niet echt dezelfde problemen als jij. Wel het angstige en overgevoelige. Ik heb lang anti-depressiva geslikt. In het begin werkte het niet. Drie en een half jaar geleden heb ik echter een goede periode gehad die, met een korte onderbreking, drie jaar duurde. Het is moeilijk te zeggen of dat van de medicatie kwam. Uiteindelijk ben ik toch weer ingestort. Ik ben toen meteen van alle medicatie afgehaald. Ik voel me momenteel ronduit labiel en depressief, maar de vraag is natuurlijk of dat komt door het gebrek aan medicatie. Argh, echt een zinnig antwoord kan ik je niet geven. Ik heb het gevoel dat de medicatie uiteindelijk wel werkte, maar zeker weten doe ik het niet. Overigens ben ik nu weer aan het twijfelen om weer aan de medicatie te gaan. Mijn grootste angst is dat ik de kilo's die ik de afgelopen maanden ben kwijtgeraakt na het stoppen van de medicatie, weer dubbel en dwars erbij krijg.

[Droomvlucht]

Ik weet niet of dit vloeken in de kerk is, maar mijn therapeute vroeg zich af waarom ik niet een dietiste zou raadplegen als ik medicatie kreeg waar ik van aan zou komen. Nou probeer ik eerst op eigen houtje mijn eten en conditie in de gaten te houden, maar zo'n gek idee vond ik het niet eens. Een dietiste staat natuurlijk niemand om te springen, maar stel de medicatie werkt, en je kunt je gewicht dan onderhouden dmv bezoek aan een dietiste.. lijkt me dat positiever dan de medicatie te mijden en alleen maar nog verder weg te glijden.

Als je nu al je medicatie is afgenomen je zo 'labiel' bent geworden, denk ik dat er wel een link zit. Je zou misschien eens kunnen vragen of je haldol mag slikken ipv de risperdal als je bang bent voor het aankomen. Maar daar wordt je wel enorm moe van. Ik slik daarom nu weer Risperdal. Ik merk alleen wel meteen dat deze niet zo sederend werkt. Als in dat ik er wel moe, maar niet kalmer van wordt. Mijn eetlust probeer ik leefbaar te krijgen en ik probeer geen snoep in huis te halen. Heb bijvoorbeeld wel voor 's avonds een stuk peperkoek liggen als het echt niet meer te houden is, en dat helpt wel. Daarnaast ga ik proberen wat meer te bewegen. Aangezien ik zeerwaarschijnlijk binnenkort een TCA krijg, die allemaal als bijwerking hebben dat je ervan aankomt.

Ik moet wel eerlijk bekennen - en het is bijna lachwekked - dat als ik geen bruidsjurk had gekocht waar ik niet in november ineens niet meer in wil passen, het me een stuk minder had uitgemaakt. Liever wat kilo's meer en me beter voelen, dan zo diep in de put te zitten.

Droomvlucht schreef:

Ik weet niet of dit vloeken in de kerk is, maar mijn therapeute vroeg zich af waarom ik niet een dietiste zou raadplegen als ik medicatie kreeg waar ik van aan zou komen. Nou probeer ik eerst op eigen houtje mijn eten en conditie in de gaten te houden, maar zo'n gek idee vond ik het niet eens. Een dietiste staat natuurlijk niemand om te springen, maar stel de medicatie werkt, en je kunt je gewicht dan onderhouden dmv bezoek aan een dietiste.. lijkt me dat positiever dan de medicatie te mijden en alleen maar nog verder weg te glijden.

Als je nu al je medicatie is afgenomen je zo 'labiel' bent geworden, denk ik dat er wel een link zit. Je zou misschien eens kunnen vragen of je haldol mag slikken ipv de risperdal als je bang bent voor het aankomen. Maar daar wordt je wel enorm moe van. Ik slik daarom nu weer Risperdal. Ik merk alleen wel meteen dat deze niet zo sederend werkt. Als in dat ik er wel moe, maar niet kalmer van wordt. Mijn eetlust probeer ik leefbaar te krijgen en ik probeer geen snoep in huis te halen. Heb bijvoorbeeld wel voor 's avonds een stuk peperkoek liggen als het echt niet meer te houden is, en dat helpt wel. Daarnaast ga ik proberen wat meer te bewegen. Aangezien ik zeerwaarschijnlijk binnenkort een TCA krijg, die allemaal als bijwerking hebben dat je ervan aankomt.

Ik moet wel eerlijk bekennen - en het is bijna lachwekked - dat als ik geen bruidsjurk had gekocht waar ik niet in november ineens niet meer in wil passen, het me een stuk minder had uitgemaakt. Liever wat kilo's meer en me beter voelen, dan zo diep in de put te zitten.

Ga je trouwen?! Dat wist ik helemaal niet!

En over de diëtiste: mijn behandelaar zegt dat ook. Maargoed, ik heb in het verleden ook bij een diëtiste gelopen en in het begin gaat het altijd heel goed, net zoals bij elke afvalpoging, maar naar verloop van tijd kan ik het toch niet volhouden. En ik weet natuurlijk dondersgoed wat ik wel en niet moet eten, maar om dat ook te doen is wat anders en daar helpt geen diëtist tegen, dat moet je toch zelf doen.

Maargoed, ik ga morgen bellen met de psychiater voor een afspraak en dan bespreek ik het met haar nog wel even. En als ik medicatie ga slikken wordt dat waarschijnlijk een AD.

Op mijn antidepressiva (Citalopram 20 mg, Mirtazapine 15 mg) staat dat ik moet oppassen met alcohol. Wat ik uit dit topic begrepen heb is dat omdat alcohol dan anders uit kan werken. Daar heb ik echter geen last van. Waar ik wel last van heb is dat als ik een tijdje dagelijks alcohol drink (2-3 glazen) ik me wel weer depressiever ga voelen. Kan alcohol de werking van antidepressiva verminderen of moet ik het in andere oorzaken zoeken?

[Lynne0309]

Alcohol concureert met antidepressiva. De reactie die je lichaam op deze combinatie geeft ligt vaak aan welke AD je slikt. Hoewel sommige mensen dit als een oplossing zien om het effect van het antidepressivum te versterken wordt het nadrukkelijk afgeraden. De werkzame stof zou te lang in het lichaam blijven door de alcohol (het wordt niet meer afgebroken in de lever) en kan op langere termijn een overdosis veroorzaken. het verminderd de werking dus zeker niet.

Ik slik sinds donderdag weer AD (cipramil). Nou voel ik me sinds het weekend weer wat beter en ik vraag me af of dit van de medicatie kan komen. Normaal gesproken duurt het toch een paar weken voordat het aanslaat? Zou het kunnen dat ik er snel gewend aan ben omdat ik, tot 3 maanden geleden, jarenlang AD (seroxat) heb gebruikt? Of is het toevallig dat ik me nu wat beter voel? Een andere reden kan ik me namelijk niet bedenken.

[coopergirl]

lentekriebel schreef:

Ik slik sinds donderdag weer AD (cipramil). Nou voel ik me sinds het weekend weer wat beter en ik vraag me af of dit van de medicatie kan komen. Normaal gesproken duurt het toch een paar weken voordat het aanslaat? Zou het kunnen dat ik er snel gewend aan ben omdat ik, tot 3 maanden geleden, jarenlang AD (seroxat) heb gebruikt? Of is het toevallig dat ik me nu wat beter voel? Een andere reden kan ik me namelijk niet bedenken.

Voordat je een goede waarde hebt opgebouwd, ben je inderdaad een paar weken verder. De optimale werking treed pas na een paar weken in. Dat je je nu beter voelt, kan misschien ook komen omdat je je serieus genomen voelt/ gehoord voelt (arts ziet dat het slecht met je gaat en geeft medicijnen). De gedachte dat je medicijnen slikt, kan ook helpen. Wat de reden is, weet ik niet maar het is zover ik weet is het niet gebruikelijk dat het zo snel werkt.

coopergirl schreef:

Voordat je een goede waarde hebt opgebouwd, ben je inderdaad een paar weken verder. De optimale werking treed pas na een paar weken in. Dat je je nu beter voelt, kan misschien ook komen omdat je je serieus genomen voelt/ gehoord voelt (arts ziet dat het slecht met je gaat en geeft medicijnen). De gedachte dat je medicijnen slikt, kan ook helpen. Wat de reden is, weet ik niet maar het is zover ik weet is het niet gebruikelijk dat het zo snel werkt.

Ok, dan zal het wel toeval zijn. Ik voelde me altijd al serieus genomen door mijn arts en behandelaar (ik mocht al eerder beginnen aan medicatie maar toen wilde ik nog niet, bovendien hebben ze veel extra hulptroepen voor me ingeschakeld). Daarnaast had ik niet verwacht dat de medicijnen snel zouden werken omdat ik wist dat het normaal gesproken wel wat langer zou duren, dus het placebo-effect gaat ook niet helemaal op volgens mij.

Ik bedenk me nu dat ik de afgelopen week wel een beter dag- en nachtritme heb, dus misschien dat het daar aan ligt .

Ik heb een gesprek met mijn psychiater gehad en zij zei dat het wel vaker voor komt dat mensen na een paar dagen er al iets van merken. Ach, het boeit verder ook niet, zolang ik me maar wat beter voel. Verder heb ik nu een hele lage dosis seroquel erbij gekregen in de hoop dat ik dan wat beter kan slapen en overdag iets rustiger kan denken. Ik ben benieuwd. Ik heb het wel eens eerder geslikt maar dat is alweer zo lang geleden dat ik me er nog maar weinig van kan herinneren.

[Droomvlucht]

~lienepien~ schreef:

Ik overweeg om te vragen om een medicijngesprek voor oxazepam.
Het gaat bij mij vooral om spanning die 'opbouwt' en waar ik niet mee om kan gaan. Als het te erg wordt krijg ik destructieve neigingen om het maar te verminderen.
Ik heb tijdens zo'n 'crisis' oxazepam gekregen en het hielp toen wel om wat rustiger te worden, maar ik vroeg me af of er mensen zijn die het vaker gebruiken/gebruikt hebben en wat hun ervaring ermee is?

Je wordt er heel snel afhankelijk van. Het werkt goed, maar ik heb nu elke keer als ik spanning heb zo'n soort verlangen naar oxazepam. En dat is echt niet goed. Daarnaast verdoezelen alle pammetjes je klachten alleen maar, en met een beetje pech krijg je ze als je stopt dubbeldwars terug.

Droomvlucht schreef:

Je wordt er heel snel afhankelijk van. Het werkt goed, maar ik heb nu elke keer als ik spanning heb zo'n soort verlangen naar oxazepam. En dat is echt niet goed. Daarnaast verdoezelen alle pammetjes je klachten alleen maar, en met een beetje pech krijg je ze als je stopt dubbeldwars terug.

Volgens mij komt dat uit een héle oude post van mij...augustus ofzo?

[Droomvlucht]

~lienepien~ schreef:

Volgens mij komt dat uit een héle oude post van mij...augustus ofzo?

Oei, serieus? Sorry
Zeker verkeerde pagina aangeklikt.....