Oud 24-02-2016, 21:08
sanne.s
sanne.s is offline
Ik heb binnenkort ook auditie en het hier onder drie ontzettend goede monologen uit 3 stukken van Tsjechov.

Drie zusters (deze monoloog wordt gespeeld door Tsjeboetykin. Een oorlogsdokter).
Ze kunnen allemaal dood vallen, allemaal. Dat denkt maar, omdat ik dokter ben, dat ik iedere ziekte kan genezen, maar ik weet absoluut niets, ik ben alles vergeten wat ik wist, ik weet níets, écht níets meer. Doodvallen kunnen ze. Vorige week woensdag moest ik een vrouw behandelen - en die ging dood, en het is mijn schuld dat ze dood ging. Ja… vijfentwintig jaar geleden, toen wist ik nog wel iets, maar nu weet ik niets meer. Niets. Misschien ben ik wel geen mens, maar doe ik maar of ik handen heb, en voeten, en een hoofd; misschien besta ik helemaal niet en denk ik alleen maar dat ik loop, en eet, en slaap. O, ik wou dat ik niet bestond! God mag ’t weten… eergisteren conversatie op de club en maar praten, Shakespeare, Voltaire… ik heb niets van ze gelezen, nog nooit, maar ik trok een gezicht of ik ze wél gelezen had. En de anderen ook, net als ik. Misselijk gedoe! Bekrompen! En toen moest ik weer denken aan die vrouw die ik woensdag heb laten creperen… en alles kwam weer boven, en ik voelde me plotseling zo belazerd, zo walgelijk, zo afgrijselijk.

De meeuw (Deze monoloog wordt gespeeld door Trepljov).
Ik heb je vervloekt, gehaat, je brieven en je foto's verscheurd, maar tegelijkertijd wist ik dat mijn hart voor eeuwig aan jou toebehoort. Ik moet van jou houden, 't kan niet anders. Sinds ik jou verloren heb en begonnen ben met publiceren, is het leven voor mij onverdraaglijk geworden - ik lijd... Mijn jeugd werd als het ware ineens afgekapt, ik heb het gevoel dat ik al negentig jaar op de wereld ben. Ik noem je naam, ik kus de grond waarop je hebt gelopen; waar ik ook keek, overal zag ik je gezicht, je lieve glimlach, die de beste jaren van mijn leven heeft verlicht...
Ik ben eenzaam, niemand die mij verwarmt, die mij genegenheid schenkt, ik heb het koud, alsof ik in een kelder zit, en wat ik ook schrijf, 't is allemaal droog, hard, duister. Blijf hier, ik smeek 't je, of laat me met je meegaan!

De kersentuin (Deze monoloog wordt gespeelt door Lopachin).
Ik heb hem gekocht! Wacht even mensen, als u zo goed wilt zijn, mijn hoofd loopt m, ik kan niet praten... We kwamen op de veiling, Deriganov zat er al. Leonid Andrejitsj had maar 15.000 en Deriganov bood exclusief de schulden meteen 30.000. Ik had de zaak in de gaten, ik ging met hem mee, ik bood veertig. Hij vijfenveertig. Ik vijfenvijftig. Hij, ziet u, verhoogt het bod met vijf, ik met tien... Nou, en toen was ’t afgelopen. Ik bood negentig exclusief de schulden en daar bleef het bij. De kersentuin is nu van mij! Van mij! Lieve God, Heer in de hemel, de kersentuin is van mij! Zeg me dat ik dronken ben, niet goed bij m’n hoofd, dat ik me dit alles alleen maar verbeeld...
Lach niet om me! Als mijn vader en grootvader toch eens op konden staan uit hun graf en zien, wat er allemaal gebeurd is, hoe hun Jermolai, de geslagen analfabeet Jarmolai, die in de winter op blote voeten liep, hoe deze Jermolai een landgoed heeft gekocht, een landgoed mooier dan wat ook op de wereld. Ik heb het landgoed gekocht, waarop mijn grootvader en vader slaaf waren, waar ze nog niet eens in de keuken mochten komen.
Ik droom, ik verbeeld het me, het lijkt maar zo...

Tips voor de monoloog uit "de drie zusters"
Zelf ben ik voor de monoloog uit de drie zusters gegaan. Hier heb ik wat tips hoe je de monoloog het best kunt spelen: begin de monoloog boos. Je bent boos op alles en iedereen en dat laat je echt merken. Je bent boos op jezelf. Probeer vanaf 'Dat denkt maar' tot aan 'echt niets meer' de boosheid iets minder te laten worden en het eerder laten omslaan in paniek/lichte angst. Je begrijpt niet wat je overkomt. Vervolgens 'doodvallen kunnen ze' speel je wel weer bozer, maar meer omdat je niet weet wat je moet doen.
Dan daarna laat je even een stilte vallen en verander je van lichaamshouding of je beweegt een beetje in de ruimte. Daarna begin je het verhaal 'vorige week'. Daar vertraag je weer wat meer. Meer rust in je stem en rust tussen de zinnen. Zie het echt voor je! Hoe zag die vrouw eruit? Welke behandeling voerde je uit? Als jij de beelden voor je ziet, zien anderen ze in je ogen!
Schrijf de gedachtes op die je personage heeft tijdens de monoloog. Die zullen je helpen om je emoties en handelingen geloofwaardig te maken. Neem echt de tijd om te spelen en niet te denken "ik ram mijn tekst er doorheen dan ben ik er van af". Dat zou zonde zijn. Probeer het zo geloofwaardig te maken als je kunt. Raak de mensen, doe alsof jij die oorlogsdokter bent. Doe alsof jij dit allemaal hebt meegemaakt.

Ontzettend veel succes allemaal!!!! ik hoop dat jullie wat hebben aan deze monologen en tips
Met citaat reageren
Advertentie
Oud 25-02-2016, 09:36
fizzle-fluffy
Avatar van fizzle-fluffy
fizzle-fluffy is offline
Hey Sanne,
Misschien is het handig om een eigen topic te maken? Dit topic is meer dan 7 jaar oud! Ik ben bang dat veel mensen dan niet ver genoeg lezen om bij jouw vraag te komen.
Met citaat reageren
Advertentie
Reageren

Topictools Zoek in deze topic
Zoek in deze topic:

Geavanceerd zoeken

Regels voor berichten
Je mag geen nieuwe topics starten
Je mag niet reageren op berichten
Je mag geen bijlagen versturen
Je mag niet je berichten bewerken

BB code is Aan
Smileys zijn Aan
[IMG]-code is Aan
HTML-code is Uit

Spring naar


Alle tijden zijn GMT +1. Het is nu 21:57.