Houdt hij mij aan het lijntje of is hij bang?

.

[Daantjer]

Hij zit in een situatie dat hij gevoelens heeft voor zn ex maar meer voelt voor jou, echter jij hebt je geloof en daaraan hou hij zich aan moeten passen. Hij wil zijn vrijheid niet zomaar opgeven, en jij, sort of, dwingt hem wel daartoe. Ik vind het hypocriet om je niet aan te willen passen aan je geliefde. Een mooie uiteenzetting zou zijn: 'Vrijheid van geloof tegenover Vrijheid in het algemeen'. Nu heb jij geen compromissen willen maken terwijl hij dat wel moet, en daar ligt ook zijn angst; hij wil zijn vrijheid niet kwijt. Als jij in het begin ook al compromissen wilde maken hadden jullie prima samengekund. Je zegt op het einde dat je je gebruikt voelt, zo voelde hij zich dus ook.

Je zal je opener moeten tonen richting de 'Nederlandse' cultuur (zijn cultuur), en dan niet als varkensvlees eten etc. maar in je geloofsuiting rekening houden met hem, niet dat je net voor de sex zegt: 'Kut, ik moet nog bidden, helemaal vergeten.' dat is namelijk niet echt een afrodisiacum.

Hou dit in je achterhoofd, want bij veel (heel veel) andere mannen ligt het net zo.
Verder kan ik uit deze lap tekst niet specifiekere informatie halen, maar ik hoop dat je dit kan herkennen

Even los van het verhaal over jullie relatie an sich.. Wat boeit het nou of hij varkensvlees eet? Zolang jij eet wat jij wilt eten, en hij eet wat hij wil eten, dan is het toch goed? Who cares?
Waarom zou hij zich moeten 'aanpassen' en jij niet? Waarom laat je elkaar niet gewoon eten wat je wil eten?

Over die relatie. Tja. Als hij niet eens zeker weet of hij zich kan inhouden wanneer hij zijn ex ziet (wat een kutsmoes trouwens; zo moeilijk is het niet om niet vreemd te gaan), dan zou ik het er al niet op wagen. En als hij zo wispelturig is.. Ik zou daar niet tegen kunnen. Eerst elkaar niet willen zien, dan elkaar wel weer zien, het uitmaken om varkensvlees (wat een onzin) en dan wel weer met elkaar willen met een ex die in de weg zit...

Teveel drama.

[Daantjer]

Anne_soes schreef:

Iemand?

in dit forum kan je met zo'n lap tekst niet binnen een half uur een reactie verwachten, geduld is een schone zaak.

Anne_soes schreef:

Ik snap dat je vindt dat dat nergens op slaat, ik vind het alleen jammer dat je mij niet begrijpt. In ons geloof namelijk is het een taboe en als hij dat voor mijn neus eet... dan lijkt het alsof ik hem erin steun.

Maar waarom kunnen jullie elkaar niet steunen? Steunen betekent niet dat je jezelf moet veranderen. Jullie moeten elkaar juist steunen in het feit dat jullie anders zijn. Zo kan hij het van jou accepteren dat jij geen varkensvlees eet en jij kan van hem accepteren dat hij dat wel doet. Ik snap gewoon het probleem niet.

Ik bedoel.. Als jij je al over het feit kan heenzetten dat hij geen religie aanhangt (en trust me: dat hoor je niet vaak in dit soort gevallen), waarom is een kleine zaak als wel/niet varkensvlees eten dan opeens een probleem?

Als jullie elkaar gewoon accepteren zoals jullie zijn, dan is het toch goed?

En over je maagdelijkheid. Ik wil niet gemeen doen, hoor, maar JIJ hebt ervoor gekozen om seks met hem te hebben. Dan kun jij dat achteraf niet tegen hem gaan gebruiken, zo van "Ja, maar ik heb dat voor jou gedaan, dus moet jij dat voor mij doen". Dit is natuurlijk geen 'voor wat hoort wat'-situatie. Ik neem aan dat jij het vrijwillig hebt gedaan en niet op aandringen van hem (als dit wel zo is, dan zou ik überhaupt niet bij hem zijn als ik jou was want hij heeft jou natuurlijk ook te respecteren). Vind ik niet helemaal eerlijk van jou dat jij er iets voor terug verwacht.

[Daantjer]

Anne_soes schreef:

bedankt voor je reactie. Ik wil me natuurlijk aanpassen aan hem en heb ook vele dingetjes die ik wilde veranderd , eigenlijk zelfs opgegeven voor hem, een daarvan was mijn maagdelijkheid. Iets wat ik in t begin totaal niet wilde opgeven. Ook heb ik hem al in het begin van de ontmoeting verteld over hoe ik mijn toekomst zag, toen had hij er geen problemen mee. Hij zei zelfs mee te willen doen in het geloof als ik zijn vriendin werd en uiteindelijk werd ik dat, maar toch bewees hij dat niet. Niet dat ik daarom zijn vriendin werd.
Ik begrijp hem ook heel goed en wil natuurlijk helemal niet zijn vrijheid van hem afpakken. Nogmaals ik heb veel opgegeven, omdat ik echt van hem hou. Hij wordt geactepteerd in mijn family, wat echt een probleem zou zijn, maar we gaan met de tijd mee. En hij is mijn keuze. Verder het gaat niet om het varkenvlees eten alleen hoor, dat was maar een vb. Ik snap dat je vindt dat dat nergens op slaat, ik vind het alleen jammer dat je mij niet begrijpt. In ons geloof namelijk is het een taboe en als hij dat voor mijn neus eet... dan lijkt het alsof ik hem erin steun. Ook qua kinderen (dan denken we wel heel ver) vind ik t moeilijk. Maar toch wil ik voor hem gaan.
Dankje voor jou reactie want ik besef nu idd dat hij bang is , dat ik hem doe schrikken, terwijl dat nooit mijn bedoeling is. En ik praat veel met hem, betreft het compromissen maken... ik geef hem ook een kans om zelf wat te zeggen.. hoewel 'kans'...het gesprek voeren wij, niet alleen ik.
Ik zal het met hem erover hebben. En ik kan idd niemand iets dwingen. Ik vind hem leuk zoals hij dat is en zou het ook niet fijn vinden als hij mij beperkingen gaf. Maar het zou fijn zijn als hij zich zou aanpassen (zijn maar 2 dingetjes die ik vraag), want ik heb echt veeeel opgegeven. Maargoed, bedankt!

Ik snap jouw situatie, maar ik hoop ook dat je weet dat de soenna een interpretatie is van de Koran.
OT: Een relatie is niet de situatie ik doe dit, dan doe jij dat, het zijn meer stille compromissen. Hij deed eerst wel heel veel voor jullie relatie en daarna niet meer, misschien kreeg hij het gevoel dat de moeite zich niet afbetaalde. Hij houdt je denk ik niet aan het lijntje trouwens, hij wil gewoon orde op zaken stellen, weten waar jullie staan en of dit een relatie is waar hij op kan bouwen.

op verwijderd dus nutteloos geworden