"Lange tijd samen" reden om samen te blijven?

[Tofke_H]

Stel. Je hebt al een hele periode samen. Een jaar of drie jaar. Maakt niet zo heel veel uit. En dan op een dag kom je iemand anders tegen die heel leuk is, de eerste contacten lopen geweldig en de daarop komende keren ook. Dan is er opeens dat moment dat die persoon aangeeft meer met jou te willen dan alleen vriendjes. Hij/zij is vrijgezel, jij bent diegene die een lange relatie hebt. Je voelt wel iets voor die persoon, maar uiteraard is dat ook bij je huidige vriend(in).

Is dan die "lange tijd samen" een reden om samen te blijven, als je vaststelt dat het gevoel voor die nieuwe persoon blijkbaar steeds sterker wordt.

Maakt het volgens jou een verschil uit als je beide (ongeveer) 16 jaar bent en bv al een jaar een relatie hebt, of als je beide (ongeveer) 22 jaar bent en ook bv al een jaar een relatie hebt.

Is het de moeite waard om je huidige relatie op het spel te zetten als je die nieuwe persoon, waar je gevoel steeds sterker voor wordt, nog maar heel oppervlakkig kent.

Is het mogelijk om iemand veel beter te leren kennen, als er al gevoelens zijn langs beide personen, zonder een relatie te hebben?

Hmm.. echt een onderwerp dat in mijn relatie een beetje speelde. Ik denk persoonlijk dat je snel geneigd bent te denken: maar ik ben al zo lang samen.. dat is zoveel waard.. ik blijf bij diegene. Het ligt er ook maar aan hoe gelukkig je in je relatie bent.

[Sade]

Euh, lastige vraag! Ik kan ook niet echt met een oplossing komen.

Wel snap ik wat je bedoeld met de 'lange tijd samen' reden.
Mijn vriend heeft ook twee lange relaties gehad, en hij zegt ook altijd dat (ook al loopt je relatie niet meer zo) je toch bij elkaar blijft, omdat het 'veilig' is, en vertrouwd.
Zelf heb ik nog geen erg lange relatie gehad, dus kan ik er niet echt over meepraten.

Ik denk wel dat het verschil maakt of je 16 of 22 bent. Als je 22 bent, ben je namelijk uit je jeugd en ga je aan de toekomst denken. Als je dan een jaar (of langer) samen bent, is de kans misschien wel groot dat je je verdere leven bij elkaar blijft.

Ik zeg er maar meteen bij dat het niet zo hoeft te zijn, er zijn echt wel uitzonderingen van 22 jaar oud die nog niet zo serieus zijn in relaties

Verder denk ik trouwens dat als je al aan het nadenken bent over het bij elkaar blijven vanwege het feit dat je al zo lang samen bent, je misschien ook even moet gaan nadenken of je relatie nog wel de moeite waard is. Als je nog steeds verliefd bent, of in het 'houden van stadium' zit, en je wilt elkaar echt niet kwijt, waarom zou je dan bij elkaar weggaan?
Maar als je het idee hebt dat er weinig nieuws meer uit je huidige relatie zal komen, en je ook niet het idee hebt dat je je verder leven met deze persoon wilt leven, dan is het misschien slim om er mee te stoppen. En eventueel een tijdje later die nieuwe relatie aan te gaan

[Gothic]

Als je bereid bent het risico te nemen, zegt dat iets over je huidige relatie...

Ik heb het risico vorig jaar genomen en daar ben ik tot op heden nog blij mee...

[CryptapiX]

ik denk dat als je gevoelens krijgt voor de ander je eigenlijk al niet meer zoveel om je huidige vriendin geeft als zou moeten..
wat dat betreft is het misschien goed een nieuwe uitdaging aan te gaan..

hoewel ik denk ik het toch niet zo snel zou opgeven na een lange tijd...

leeftijd lijkt me wel veel uitmaken.. op je 16e ben je nog wat speelser meestal

Die persoon moet me dan wel... mja, hoe zeg je dat in het Nederlands eigenlijk fatsoenlijk? Ik moet echt enorm gek op die persoon zijn, meer dan verliefd alleen... Want idd, een lange tijd een goede relatie weegt zwaarder dan een korte tijd een goede relatie. Maar wanneer ik zou denken dat die nieuwe relatie ook lang zou kunnen duren en mogelijk beter zou zijn (om wat voor reden dan ook), dan moet ik het een kans geven en het risico lopen.
Ik zou er natuurlijk wel met mijn huidige vriend over willen praten, we hebben dat soort gesprekken al eens gevoerd (zoiets als;'Stel dat ik verliefd word op een ander, wat dan?'), maar goed, dan natuurlijk ernstiger.

(we zijn nu bijna 4 jaar samen)

Ik heb altijd van die ideaalbeelden over een relatie en ik word ook helemaal verdrietig en bang als ik weer eens hoor dat iemand een lange relatie heeft beëindigd. Vooral als ze al een aantal jaar hadden samengewoond met hun vriend.
En vaak werd het niet eens door een nieuwe liefde beëindigd ofzo.

Ik vind het wel eerlijker om het uit te maken als er sowieso iets niet goed zit in een relatie. Ik geloof nl niet dat als alles goed zit qua gevoel en er komt een ander, dat de relatie dan beëindigd wordt.

Als je helemaal gek op iemand bent, dan heb je toch amper oog voor iemand anders.. ookal heb je nog zo lang een relatie.
Volgens mij moet je in die tijd iets opgebouwd hebben dat zo waardevol is, dat je vriend(in) onvervangbaar is geworden.
Je hebt dan zoveel speciale dingen met elkaar meegemaakt, voelt je fijn bij elkaar..

Hoe kan het gevoel voor iemand die je nog maar oppervlakkig kent al even sterk zijn als het gevoel voor je vriend(in), met wie je zoveel hebt meegemaakt..
Dat zou gewoon bizar zijn, dan zou je je al die tijd hebben voorgehouden dat je genoeg voor je vriend(in) voelde, terwijl dat helemaal niet zo was.

Toch denk ik dat het voor veel mensen een drempel is om het uit te maken als ze al een aantal jaar een relatie hebben. Vooral als het je eerste echte relatie is, enz. Je bent dan gewend en vertrouwd geraakt aan het leven met iemand en het is niet makkelijk om je daarvan los te maken. Het tegenkomen van een nieuw persoon maakt het toch iets makkelijker om je los te maken van een relatie waarin je je niet fijn voelt en waarbij je niet genoeg voelt, denk ik.
Je hebt dan een soort zekerheid dat je na de breuk niet alleen bent, je hebt allerlei nieuwe en spannende dingen om je op te verheugen... Maar het is wel oneerlijk tegenover degene bij wie je zolang bent gebleven.

[Saimun]

Ik heb dit toevallig vorige week gehad met mijn Oostenrijkse snowboardleraar. Het klinkt cliche ik weet het, maar dat was het niet. Hij zat TE erg met mij te flirten en liet weten geinteresseerd in mij te zijn. Hij vertelde dat zelfs tegen zijn collega's. Ik heb niet met hem gezoend, maar we waren wel erg close. De laatste avond hoorde ik dat hij een vriendin had. En daar heeft hij ook al een tijd een relatie mee. Hij heeft er goed aan gedaan dit niet zomaar 'weg te gooien'. (dit was voor hem misschien ook makkelijker omdat ik een toerist ben en dus erg ver weg woon.)
Maar ik zou er erg goed over nadenken, want vaak weet je alleen nog maar de positieve dingen van de persoon, waarvan je zelf ook zegt dat je haar 'oppervlakkig' kent. Ze kan je uiteindelijk erg tegenvallen!!!

[elledc]

Mijn vriend en ik zijn 1,4 jaar samen maar toen hij op reis was heb ik eens geprobeerd hoe het zou zijn zonder hem. Ik hem mezelf willen overtuigen van iets, ik zat met twijfels. Ik hem me laten 'verleiden' door iemand die ik eerst erg zag zitten, er is niks geweest tussen ons, enkel woordenwissels maar om toe te geven, ik hem me laten meesleuren door de spanning met die jongen, het was spannend, nieuw. Die blik, die aandacht, die lieve woorden. Cliché ja. Maar ik kende hem dan ook nog niet goed. Uiteindelijk bleek dat ik niet eens verliefd was op hem, het was super spannend ja maar het vertrouwde van die lange relatie met mijn huidige vriend deed me ommekeren. Ik heb toen pas ingezien hoeveel mijn huidige vriend voor me betekent. Soms kan het goed zijn de uitdaging aan te gaan, om te kunnen vergelijken.

[AngelLena]

Ik vind dit een beetje het temptation island principe.

Ik heb altijd zoiets van: als je huidige relatie lekker loopt en je ziet er toekomst in, dan laat je je ook niet verleiden door een ander. Als een ander dat toch voor elkaar weet te krijgen zit er denk ik toch iets niet goed in je relatie.
Als de gevoelens voor die ander sterker lijken te worden dan de gevoelens voor je huidige vriend(in) zou ik een eind maken aan mijn relatie, hoe lang het ook heeft geduurd, is oneerlijk tegenover die persoon om hem/haar aan lijntje te houden.
Anders zou ik mijn huidige relatie houden en die ander aan de kant schuiven.

[Warsocket]

wel meer een rede om samen te blijven

die persoon waarbij je langer bent ken je al veel beter en grote kans als je strax met die andere persoon zoverbent dat hij / zei dan ook niet meer zo boeiend is als in het begin


dus in mijn geval moet mijn relatie wel heel slecht gaan (niet ff een dipje maar strucktureel) voordat ik het uit zoun maen voor en ander

[Marcade]

Warsocket schreef op 03-03-2004 @ 23:05:
wel meer een rede om samen te blijven

die persoon waarbij je langer bent ken je al veel beter en grote kans als je strax met die andere persoon zoverbent dat hij / zei dan ook niet meer zo boeiend is als in het begin

Mja maar of je iemand goed of slecht kent is niet *direct* met tijd verbonden. Dan is de reden meer dat je iemand goed kent, ipv. dat je lang bij iemand bent, dat je 't niet uit wilt maken. ?

[miro]

een " lange tijd samen" zou geen reden zijn voor mij om samen te blijven, daar ben ik best makkelijk in. Je bent samen omdat je gelukkig met elkaar bent, omdat je elkaar aanvoelt en omdat je je op je gemak voelt bij die ander. Als je niet meer gelukkig bent moet je je af gaan vragen of er niet iets goed fout zit in je relatie en t dan misschien wel uitmaken. Of dat nou 3 maanden of 3 jaar is.

Maar de reden, t uitmaken omdat je iemand anders tegen komt? Ik weet t niet, t zou voor mij een aanleiding zijn om over mn relatie na te gaan denken. Je ziet niet voor niets iemand anders staan, en gaat hem/haar ook nog leuk vinden ook, waarom? Is je partner misschien niet goed genoeg meer? Dat zou ik me dan af gaan vragen.

Ik zou nooit mijn relatie zomaar op t spel zetten om iets wat een leuke flirt kan zijn. Eerst denken, dan doen.

[Liss]

Dat ligt toch aan de situatie dan, of mn huidige relatie dan echt goed loopt of dat het helemaal niets is. Ik ga het dan echt niet zomaar uitmaken, dan moet het al niet lekker lopen ofzo en echt verliefd zijn op die ander wil ik dat doen.

[Yolcu]

Ik denk dat iedereen dat wel eens meemaakt. En de afweging die je dan maakt is inderdaad: is dit het waard om "alles" voor op te geven?

Het gevaar is vaak dat je in een lange relatie die relatie ophemelt en niet meer kritisch kunt bekijken. Er komt toch een stukje 'gewenning' bij kijken; wil je die persoon niet kwijt omdat je nog ontzettend veel van hem/haar houdt of wil je die persoon niet kwijt omdat je nu eenmaal gewend bent aan de aandacht, aan de knuffel, aan het smsje, aan het mailtje, aan de genegenheid, aan de sex?

Een vriendin van me stelde me deze vraag: "houd je van hem, of houd je van de aandacht?" Helaas kwam ik erachter dat ik meer van de aandacht hield dan van hem als persoon

Andijvie schreef op 03-03-2004 @ 17:42:
Die persoon moet me dan wel... mja, hoe zeg je dat in het Nederlands eigenlijk fatsoenlijk? Ik moet echt enorm gek op die persoon zijn, meer dan verliefd alleen... Want idd, een lange tijd een goede relatie weegt zwaarder dan een korte tijd een goede relatie. Maar wanneer ik zou denken dat die nieuwe relatie ook lang zou kunnen duren en mogelijk beter zou zijn (om wat voor reden dan ook), dan moet ik het een kans geven en het risico lopen.

mee eens .

En ik weet niet of ik er met m'n vriend over zou praten in zo'n situatie, ik weet niet of ik dat zou durven... maar ik zou wel vinden dat ik dat zou móéten doen, dan.

[bracelance]

is wel lastig. Je heb al 3 jaar een goede relatie met je verkering. Er zullen altijd jongens of meisjes in je leven voorbij komen die ineens heel leuk zijn, maar hoelang duurt dat?
Het kan gewoon een tijdelijke crush zijn die je voor iemand hebt maar ik zou mijn relatie niet op het spel zetten. Kijk het eerst een tijdje aan. Je zegt tegen die persoon (niet je relatie) dat je even tijd wil hebben om erover na te denken.
Als je na die tijd (zeg maar 3 weken ofzo) nog steeds naar die ander verlangt (zonder dat je diegenen hebt gesproken) dan kun je ervan uitgaan dat je relatie in een zodanige sleur is gekomen dat het misschien een goede beslissing is om eruit te stappen.
Ik zou tegen je relatie zeggen dat je wat tijd alleen en rust wilt omdat je niet weet of jouw gevoelens voor hem/haar nog wel goed genoeg zijn. Kijk maar naar een tijd voor wie je het meeste voelt.
Ik zou persoonlijk voor je lange relatie gaan.

[bracelance]

ik denk wel dat als je relatie langer is, je op ten duur 'verliefdheid' om gaat zetten in 'houden van'. Je kunt je relatie ook niet altijd vlammend houden, op een gegeven moment komt er rust in. Rust is btw wel iets anders dan een sleur.

Ik denk dat je altijd eerst f*cking hard je best moet doen je relatie nieuwe energie in te blazen voordat je eruit wil stappen, ongeacht of je nou 16 of 22 bent. Wanneer je je eigen partner mist als jullie een tijdje van elkaar af leven, dan weet je dat je nog steeds verliefd bent. Hoewel dat zich niet altijd uit in alleen maar vlinders in je buik.

Ik kan bijvoorbeeld mijn vriendin aankijken en als zij dan op een bepaalde manier terugkijkt zegt dat al meer dan weet ik hoeveel woorden. Daardoor oogt misschien je relatie saai en stoffig, maar je kunt niet altijd je relatie afkappen als je denkt dat het saai wordt. Je moet wel openstaan voor een vervolg van je relatie, het ligt volledig aan jezelf (en je partner) hoe leuk je je relatie maakt.

Ik kan bijvoorbeeld genieten van lekker samen op de bank zitten en iets op tv kijken. Gewoon haar aanwezigheid zorgt ervoor dat ik me lekker en goed voel.



(heb bijna 3 jaar een relatie)

[Wendy Lynn]

Ik heb dit al ongeveer 5 keer meegemaakt ongeveer... En elke keer heb ik weer gekozen voor mijn vriend. Ik heb nu bijna 2.5 jaar een relatie met mijn vriend. Ik weet niet precies waarom ik telkens weer voor hem koos, maar ik denk dat dat vooral is omdat het bij hem inderdaad zo veilig en vertrouwt voelt. En omdat ik van hem hou natuurlijk. Maar ik ben onlangs weer iemand tegengekomen die ik niet uit mijn hoofd kan krijgen... Ook al zie ik hem niet vaak omdat hij ver weg woont moet ik telkens aan hem denken... Aangezien dit dus de zoveelste keer is dat dit gebeurd ben ik weer erg aan het twijfelen. Maar als ik het uit zou maken, zou ik dat niet doen om met die andere jongen verder te gaan, maar puur om het feit dat ik dan inzie dat het gewoon niet goed zit in onze relatie. Wel van zijn kant, maar niet van mijn kant.. Hij is 3 jaar ouder dan ik, ik weet niet of dat er iets mee te maken heeft maar ik heb het gevoel dat ik "iets" mis, ik wil gewoon nog meer ontdekken. Hij is wel mijn eerste "echte" serieuze vriendje, en ik ben ook zijn eerste echte vriendin. Maar heeft dat er iets mee te maken? Ik hou van hem, maar toch verlang ik steeds naar mijn vrijheid. Maar is dat de moeite waard om hem daarvoor op te geven? Het feit dat hij er onwijs kapot van zou zijn als ik het uit zou maken, is misschien ook wel een drempel om het uit te maken, en het feit dat ik hem heel vaak zie, ook als het uit is tussen ons... Maar moet ik niet aan mezelf denken? Zijn dit allemaal wel goede redenen om onze relatie te laten zoals het is? Dat denk ik dus niet... Maar waarom doe ik het dan toch? Ik zit met zoveel vragen, ik weet het gewoon niet meer..