'Eten wat de pot schaft.'

[duivelaartje]

igfy schreef op 29-09-2006 @ 00:16 :
Het schijnt trouwens dat als je als baby echte groente krijgt in plaats van spul uit zo'n potje, dat je dan later veel meer lust..

Ik heb eigenlijk nooit spul uit een potje gehad, alleen op vakantie in 't buitenland.

Otis schreef op 27-09-2006 @ 14:51 :

Spruitjes en die hele kindertrauma van heel jong Nederland eromheen heb ik nooit gesnapt. Mijn ouders roerbakte ze altijd of ik at ze met een kilo mosterd.
mmm

idd, het is denk ik ook eerder het probleem hoe half nederland groeten klaar maakt ( c.q. doorkookt) of kookt in het algemeen dat mensen dingen niet lekker vinden.

[arPos]

eten wat de pot schaft; zoals het hoort

[drukknoopje]

ook eten wat de pot schaft, en mijn moeder werd dan zo boos dat je het wel opat.
Totdat ik een keer 18 was ofzo en weigerde witlof te eten(het enige dat ik echt niet lust) en toen kregen we heel erg ruzie, en toen hoefde ik het niet meer op te eten later. Maar nu kook ik vaak zelf, dus alleen dingen die ik of mn vriend lekker vinden

[mepsteen]

Missy schreef op 26-09-2006 @ 17:05 :

Of was je zo eigenwijs dat je je bord omkeerde en niet wou eten, als je het niet lustte?

yup

[grandmommy]

suvórov schreef op 28-09-2006 @ 09:15 :
Ik krijg kotsneigingen van de lucht van gebakken/gekookte/ovenschotel-vis alleen al, dus dat maakten mijn ouders alleen als ik VER van huis was. Oh, en de vetrandjes aan vlees. Ik denk dat ik door mijn trauma's daaraan veganist ben geworden.

ik kreeg juist altijd de vetrandjes en ik at zelfs echte zwoerd, dus het varkensvel. heerlijk vond ik dat

ik at altijd gewoon wat de pot schafte, in tegenstelling tot mijn broers at ik gewoon spruiten. ik was nooit zo'n zeikerd. ja, ik wilde 1 keer geen uien door mijn hutspot en toen moest ik naar mijn kamer en daar heb ik zo hard liggen stampen en schreeuwen dat ik verrekte van de honger en later die avond alsnog de (koude) hutspot op at. daarna hield ik juist wel van een ui door de hutspot.
Maar verder ben ik nooit echt een jankerd geweest op het gebied van eten, alleen de macaronisaus van mijn pa is niet echt lekker.

[arPos]

Ik snap die kindertrauma's als spruitjes en witlof niet zo.

als je die op de juiste manier bereid zijn ze lekkerder dan mening boerencake met slagroom

Toen ik heel jong was luste ik alles, later niet meer. Mijn ouders waren niet moeilijk, als we echt niet wilden hoefden we ook niet te proeven, al probeerde ze ons natuurlijk wel eens dat wel te doen. Mijn moeder maakte altijd ook iets wat we wel lusten (meestal rauwkost ofzo) en probeerde verder dingen zo veel mogelijk apart klaar te maken, zodat er vaak nog wel iets was wat je wel lustte. Als je niet at, dan at je niet, dat was dan je eigen keus, dan had je de rest van de avond honger, maar dat nam ik kennelijk graag voor lief.

arPos schreef op 03-10-2006 @ 03:56 :
Ik snap die kindertrauma's als spruitjes en witlof niet zo.

als je die op de juiste manier bereid zijn ze lekkerder dan mening boerencake met slagroom

Dan snap je het toch? Dan wordt het kennelijk dus vaak niet op de juiste manier bereid, als veel mensen het zo vies vinden.

[Giles]

Ik moest altijd proeven. Maar omdat ik zo'n zeur was maakte mijn moeder er ook wel een beetje naast.

[arPos]

Leonoor schreef op 03-10-2006 @ 09:09 :
Dan snap je het toch? Dan wordt het kennelijk dus vaak niet op de juiste manier bereid, als veel mensen het zo vies vinden.

huishoudschool weer invoeren

ik snap niet dat mensen het slecht bereiden: ik bedoel: je proeft het zelf toch en dan denk je... he bah, dan ga je toch iets anders proberen; korter langer meer/minder kruiden w.e

[Maresa]

arPos schreef op 03-10-2006 @ 03:56 :
Ik snap die kindertrauma's als spruitjes en witlof niet zo.

als je die op de juiste manier bereid zijn ze lekkerder dan mening boerencake met slagroom

Het zijn bittere groenten. Kinderen hebben een natuurlijke afkeer tegen bitter, hoe jonger, hoe minder ze ervan houden. Dat schijnt te maken te hebben met natuurlijk instinct - bittere vruchten van bomen zijn niet rijp of niet te eten, daar kun je aan doodgaan of je kunt er ziek van worden.

Later in je leven schijnt dat minder te worden. Waarom weet ik niet - misschien omdat je dan al hebt geleerd wat je wel en niet kunt eten.

[♪]

Eten wat de pot schaft.
Alles wat ik niet nog nooit gegeten had moest ik iig proberen. Groenten moest ik sowieso opeten. Als ik nog een stukje vlees had wat ik niet meer wilde/lustte kon ik dat meestal wel probleemloos bij mijn vader of broer op het bord leggen. Verder moest ik altijd aan tafel blijven zitten tot ik het op had.
Bij sommige dingen die mijn broer of dan niet lekker vonden zat wel soms wel iets ter compensatie bij. Aten we bijvoorbeeld hutspot dan mochten we daar ipv een stukje vlees kaas overheen leggen. Zuurkool werd altijd als stamppot gedaan met een beetje losse zuurkool voor de liefhebbers. Heel af en toe zette mijn moeder wat rauwe groente op tafel omdat ze wist dat ik veel groentes lekkerder vind als ze ongekookt oid zijn. Daar stond wel tegenover dat ik ook wat van de gekookte groentes nam.

[Fides]

Mijn ouders waren/zijn vrij soepel wat dat betreft, ze maken meestal wel iets extra's ofzo.

als mn moeder weet dat k of mn broer/zus et niet lekker vindt, maakt ze iets extra's

[=zwart wit=]

ik moest altijd alles eten. van de niet lekkere dingen hooguit minder. met als gevolg dat ik alle groenten wel kan eten, maar de dingen die wij nooit aten niet .

Maresa schreef op 03-10-2006 @ 13:10 :
Het zijn bittere groenten. Kinderen hebben een natuurlijke afkeer tegen bitter, hoe jonger, hoe minder ze ervan houden. Dat schijnt te maken te hebben met natuurlijk instinct - bittere vruchten van bomen zijn niet rijp of niet te eten, daar kun je aan doodgaan of je kunt er ziek van worden.

Later in je leven schijnt dat minder te worden. Waarom weet ik niet - misschien omdat je dan al hebt geleerd wat je wel en niet kunt eten.

Spruitjes zijn zo bitter als je ze laat worden. Hetzelfde geldt voor witlof. Als je die dingen echt maar heel kort laat koken zijn ze zelfs zoet.

[Bobbelbroek]

Ik lust alles, dus geen probleem voor mij

[Drez]

Ik lustte alle groenten, maar van bijna alle soorten vlees of vis ging ik kokhalzen. Dus dat hoefde ik dan niet meer te eten. En nu probeer ik het ook niet meer .

[Just_me_Stephie]

Fides schreef op 04-10-2006 @ 18:19 :
Mijn ouders waren/zijn vrij soepel wat dat betreft, ze maken meestal wel iets extra's ofzo.

Das bij mij precies hetzelfde. Als ik iets echt niet lust (en dat lust mijn broertje dan meestal ook niet..) dan maakt ze altijd iets anders erbij klaar

[Iduna]

Maresa schreef op 03-10-2006 @ 13:10 :
Later in je leven schijnt dat minder te worden. Waarom weet ik niet - misschien omdat je dan al hebt geleerd wat je wel en niet kunt eten.

Ik dacht dat naarmate je ouder wordt jouw smaakpapillen minder goed werken, maar of het nou echt zo is.