Ik krijg geen waardering voor alles wat ik voor hem heb gedaan..

[Kñorr]

Ik heb rond juli een jongen via internet leren kennen. Vanaf december/januari werden we toch wel meer dan vrienden.. en we hebben sinds 1,5 maand"officieel" een relatie zeg maar.
Een paar jaar geleden zat hij steeds in z'n eentje op de computer enzo, hij had geen sociaal leven. Dat ging wel steeds beter, hij ging een jaar geleden naar internet-meetings enzo en hij sprak natuurlijk veel mensen op msn.
Hij had nog nooit een vriendin gehad.. hij had zelfs nog nooit echt met een meisje geknuffeld. Dit een beetje ter verduidelijking van m'n probleem.

Ik geef hem natuurlijk gigantisch veel ervaring. Vanaf de eerste keer dat ik hem zag, kon ik al aan 1 stuk door met hem praten over vanalles en nog wat. Ik heb dat wel vaker met mensen, maar voor hem was dat iets nieuws. Hij heeft dus sinds juli (of augustus ofzo, ik weet niet precies meer) ontzettend veel met me gepraat.. aan de telefoon, op msn en in het echt. Op die manier werd hij dus socialer.
Hij vond uitgaan eerst totaal niet leuk, maar ik nam hem een keer mee en hij leerde hoe hij zich op die manier toch kon vermaken.

Ik heb hem dus geholpen om over bepaalde drempels heen te komen.. en hij doet nu natuurlijk relatie-ervaring op.
Sinds hij mij kent is hij veel minder moeilijk na gaan denken. Vroeger verveelde hij zich snel, minder intelligente dingen zoals uitgaan, een beetje rondhangen, vond hij nix.
Nu kan hij zich ook op die manier vermaken.

Nu komt het probleem: ik krijg er geen enkele erkenning voor, geen enkele waardering. Hij vindt dat hij het allemaal uit zichzelf heeft gedaan enzo. Ik heb ontzettend veel liefde, tijd en energie in hem gestoken.. ik ben toch verdorie geen maatschappelijk werkster ofzo.
En zulke waardering kun je niet afdwingen.. ik kan natuurlijk wel keer op keer zeggen dat ik hem op een positieve manier heb beinvloed, maar het moet uit hemzelf komen!

Nou ben ik bang voor het volgende: ik hou echt van hem, we hebben nu echt iets en aan de ene kant zou ik er serieus voor willen gaan. Aan de andere kant weet ik dondersgoed hoe het kan aflopen: hij wordt steeds leuker, steeds zekerder van zichzelf door z'n relatie met mij. Hij vindt mij niet eens superleuk of geweldig, (volgens hem vanwege een paar dingen die ik heb gezegd, waarvan hij weet dat ik het uit onzekerheid zei). Hij is niet echt verliefd op me.. hij voelt gewoon niet genoeg.
Ik ben het enige meisje die hij kan krijgen.

Maar wanneer hij zich dus zekerder gaat voelen en op een gegeven moment andere meisjes tegenkomt doordat hij socialer wordt.. tsja.. zijn ogen zitten ook niet dicht natuurlijk. Hij vindt me er normaal uitzien, "niet bepaald een fotomodel" (zijn eigen woorden). Kortom, alles wijst erop dat hij me "wel leuk" vindt, maar niet bepaald geweldig. Het zijn echt z'n eigen woorden.

En ja, op een gegeven moment ziet hij een meisje wie hij echt leuk vindt en dan word ik in een hoek gegooid. En dan nog zonder enige waardering in de vorm van "zij was mijn eerste vriendin, ik heb zoveel van haar geleerd, ik zal haar nooit vergeten".

Tsja, wat moet ik nu? Over een paar maanden is het zomervakantie, dan ga ik lekker op vakantie, heb ik introductieweken, ga ik aan een nieuwe studie beginnen.. misschien zelfs een nieuwe studentenvereniging. Dan krijg ik het druk genoeg en ontmoet ik veel minder wanhopige jongens, dus zal ik de kans krijgen om er overheen te komen en me niet nog een keer als "maatschappelijk werkster" te laten gebruiken.

Maar wat doe ik in de paar maanden die nog over zijn? Wanneer ik verliefd ben heb ik snel de neiging om me blindelings in een relatie te storten en al die negatieve dingen waarvan ik weet dat ze gaan komen, te negeren. Ja, ik wil ermee doorgaan, ja, ik wil hem zien!
Maar hou ik mezelf dan niet voor de gek?

Kijk als hij me dan nog bijzonder vond.. onvervangbaar zeg maar.. maar hij vindt me "wel leuk, maar zeker niet geweldig" en "niet bepaald een fotomodel". Dat klinkt alsof ik zo te vervangen ben.

Wat zouden jullie doen?
Echt elk advies is meer dan welkom

(sorry voor het lange verhaal )

[*mystery*]

die opmerkingen die hij over je maakt zijn misschien niet zo leuk, maar ik denk dat je een beetje te veel capsones hebt om erkenning te vragen dat je hem "socialer" hebt gemaakt. naar mijn idee gaat het wat ver. je kan niet van hem verwachten dat hij je nu op z'n knieën gaat bedanken. het is echt niet alsof je zijn leven hebt gered ofzo. maak er niet zo'n big deal van, vraag niet zo veel. dat je veel tijd en liefde in hem hebt gestoken is lief van je, maar je hoeft toch niet altijd overal wat voor terug te krijgen??? ik denk dat je deze jongen gewoon moet laten schieten. hij voelt duidelijk niet hetzelfde als wat jij voor hem voelt. en aan zijn opmerkingen kan je ook zien dat hij verder geen gevoelens voor je heeft.
misschien ben je ook wat arrogant op hem over gekomen. want als je op een punt komt dat je erkenning van hem zou moeten af dwingen ben je toch wel erg veel met jezelf bezig. het gaat nou eenmaal niet altijd eerlijk in het leven. wen er maar aan.

[LacunaCoil]

Misschien dat je het onderwerp moet aankaarten? Er met je vriend over praten wat je dwarszit, dat je geen zekerheid heb over wat jullie nou hebben?

Kñorr schreef op 27-04-2003 @ 15:54:
Kijk als hij me dan nog bijzonder vond.. onvervangbaar zeg maar.. maar hij vindt me "wel leuk, maar zeker niet geweldig" en "niet bepaald een fotomodel". Dat klinkt alsof ik zo te vervangen ben.

Gelukkig hoeft niet elke jongen een fotomodel als vriendin, want dan had ik nooit een vriend gehad. Dat soort uitspraken zeggen, denk ik, niet altijd veel over een relatie. Maar goed, dat er even buiten gelaten, als jij denkt dat hij niet echt van je houdt ed, je geen erkenning geeft (en dan niet per se op het gebied van wat je voor hem zou doen/hebben gedaan, want ik neem aan dat je dat uit liefde doet en niet om iets anders) en het op een gegeven moment uit zal maken, maak het dan zelf uit. Ik denk tenminste dat ik dat zou doen...wel heel moeilijk als je echt van iemand houdt...maar ja, als hij het uitmaakt is het ook moeilijk, plus dat jij er dan nog langer moeite en energie ed in stopt. Wees wel zeker van je zaak. Misschien kun je er met hem over praten?

[klikorat]

jezus wat een verhaal zeg, maar heb het toch helemaal gelezen...

ik snap wel dat jij waardering wil voor alles wat je hebt gedaan. Dat je behoefte hebt om dat te horen.. Maarja dat ligt in zijn handen..

ik weet dat het kut is om zomaar iets te verbreken met iemand als je zelf veel om die persoon geeft. Maar volgens mij is hij niet echt verliefd op je. Als ik je verhaal geloof tenminste.. Het klinkt inderdaad zo dat hij zodra er een leuker meisje voorbij hij daarvoor gaat...

ik zou ff wat ruimte tussen jullie 2 creeren en dan kijken oftie naar jou komt, ipv dat jij naar hem moet gaan. Weetje wel meteen oftie echt iets voor je voelt..
verder weet ik ook niet wat je zou kunnen doen..

[Kñorr]

*mystery* schreef op 27-04-2003 @ 16:03:
die opmerkingen die hij over je maakt zijn misschien niet zo leuk, maar ik denk dat je een beetje te veel capsones hebt om erkenning te vragen dat je hem "socialer" hebt gemaakt. naar mijn idee gaat het wat ver. je kan niet van hem verwachten dat hij je nu op z'n knieën gaat bedanken. het is echt niet alsof je zijn leven hebt gered ofzo. maak er niet zo'n big deal van, vraag niet zo veel. dat je veel tijd en liefde in hem hebt gestoken is lief van je, maar je hoeft toch niet altijd overal wat voor terug te krijgen??? ik denk dat je deze jongen gewoon moet laten schieten. hij voelt duidelijk niet hetzelfde als wat jij voor hem voelt. en aan zijn opmerkingen kan je ook zien dat hij verder geen gevoelens voor je heeft.
misschien ben je ook wat arrogant op hem over gekomen. want als je op een punt komt dat je erkenning van hem zou moeten af dwingen ben je toch wel erg veel met jezelf bezig. het gaat nou eenmaal niet altijd eerlijk in het leven. wen er maar aan.

Dan begrijp je het denk ik verkeerd.. als ik iets NIET ben, is het arrogant. Ik ben juist totaal niet met mezelf bezig, ik ben al die tijd met HEM bezig geweest! Ik ben er alleen maar slechter uitgekomen. Het was slecht veel m'n studie, slecht voor m'n sociale leven.. met hem omgaan was gewoon slecht voor mezelf! En ik heb er nooit iets voor teruggekregen.. en dan vind ik het niet meer dan normaal dat ik er een beetje waardering voor krijg en dan ben ik ineens arrogant..?

[*mystery*]

Kñorr schreef op 27-04-2003 @ 16:08:
Dan begrijp je het denk ik verkeerd.. als ik iets NIET ben, is het arrogant. Ik ben juist totaal niet met mezelf bezig, ik ben al die tijd met HEM bezig geweest! Ik ben er alleen maar slechter uitgekomen. Het was slecht veel m'n studie, slecht voor m'n sociale leven.. met hem omgaan was gewoon slecht voor mezelf! En ik heb er nooit iets voor teruggekregen.. en dan vind ik het niet meer dan normaal dat ik er een beetje waardering voor krijg en dan ben ik ineens arrogant..?

jezus mens... lees je verhaal zelf even... "ik kan natuurlijk geen erkenning gaan afdwingen..." sorry hoor, maar het komt op mij erg arrogant over.
maar goed, als je zelf zegt dat hij zo slecht voor je is en dat je onzeker door hem wordt en er niet beter op wordt, dan heb je toch zelf al het antwoord wat je moet doen....
even voor de duidelijkheid in case je het niet begrijpt: UITMAKEN!!!!!

[Kñorr]

*mystery* schreef op 27-04-2003 @ 16:17:
jezus mens... lees je verhaal zelf even... "ik kan natuurlijk geen erkenning gaan afdwingen..." sorry hoor, maar het komt op mij erg arrogant over.
maar goed, als je zelf zegt dat hij zo slecht voor je is en dat je onzeker door hem wordt en er niet beter op wordt, dan heb je toch zelf al het antwoord wat je moet doen....
even voor de duidelijkheid in case je het niet begrijpt: UITMAKEN!!!!!

Je hoeft toch niet meteen zo te reageren.. advies geven hoeft niet ofzo..
Ik bedoel gewoon dat je iemand niet kunt dwingen om in te zien wat je voor hem hebt gedaan. Iemand moet je uit zichzelf gaan waarderen en niet omdat je er zo op hamert dat hij niet anders kan.
Het is toch wel een voorwaarde dat hij me speciaal moet vinden, om met deze relatie verder te gaan, lijkt me.

Kñorr schreef op 27-04-2003 @ 16:08:
Dan begrijp je het denk ik verkeerd.. als ik iets NIET ben, is het arrogant. Ik ben juist totaal niet met mezelf bezig, ik ben al die tijd met HEM bezig geweest! Ik ben er alleen maar slechter uitgekomen. Het was slecht veel m'n studie, slecht voor m'n sociale leven.. met hem omgaan was gewoon slecht voor mezelf! En ik heb er nooit iets voor teruggekregen.. en dan vind ik het niet meer dan normaal dat ik er een beetje waardering voor krijg en dan ben ik ineens arrogant..?

Het gaat er om dat je per se die erkenning wilt... Maar idd, als dat een onoverkomelijk probleem voor je is en als het zo slecht voor jezelf en je eigen leven is (geweest), dan heb je het antwoord toch al grotendeels?

[Kñorr]

Die erkenning wil ik, omdat ik geen liefdadigheidsinstelling ben. Ik heb gewoon het gevoel dat ik er niets voor terugkrijg.. ik kom er alleen maar slechter uit en hij alleen maar beter.

En ja, ik weet het.. als jullie het zo lezen lijkt het hartstikke duidelijk: "maak het dan uit!"
Maar het is nogal moeilijk wanneer je van iemand houdt. Dan wil je graag geloven dat het anders is en dan wil je gewoon bij hem zijn en al die moeilijke gedachten vergeten.

Maar mijn vraag is meer van: zal ik het nog een paar maanden aankijken, omdat het na de zomervakantie toch iets makkelijker voor me wordt om er een punt achter te zetten.
Wat zouden jullie doen? Of zou ik door die paar maanden teveel aan hem gehecht raken..

[Loezzel]

Ik begrijp je heel goed hoor en ik vind dat Mystery een beetje bot reageert. Als je altijd voor je vriend klaar staat, hem overal mee hebt geholpen en hij laat je niet merken dat hij het waardeert, begrijp ik heel goed dat je snakt naar een complimentje of iets dergelijks.
Zoals ik uit je verhaal opmaak, gebruikt je vriend je alleen maar om in het sociale wereldje bekend te worden en zodra hij genoeg ervaring heeft, zet hij je aan de kant. Zijn woorden zeggen al genoeg dat hij niet verliefd op je is. Elke vriend vindt zijn vriendin het mooiste meisje van de wereld, of iig het liefste of iets dergelijks. Hij zegt daar niets over.
Het is moeilijk omdat je hem zo leuk vindt, maar je ziet zelf ook in dat het een grote kans is dat deze relatie niet voor eeuwig is en dat hij je pijn zal gaan doen. Ik zou het uitmaken, het is overduidelijk dat je vriend je gebruikt....
Praat er eerst met hem over. Zeg dat je het niet leuk vindt dat hij nooit laat weten dat hij je dankbaar is voor wat je allemaal gedaan hebt. Een normale vriend doet dat namelijk wel en dat is absoluut niet arrogant!
Succes...

[SounD]

Misschien zou je kunnen doorschemeren dat je het uit maakt..

stoppen met moeite voor hem doen..

Als hij echt om je geeft en waardering voor je heeft dan zal hij moeite gaan doen. Zo niet, dan weet je genoeg.

Is heel moeilijk te beoordelen denk ik.. maar het zou ook kunnen zijn dat ie zonder jou ook deze ontwikkeling doorgemaakt zou hebben.. je ziet het wel vaker..
Zou kunnen dat je als katalysator gewerkt hebt, maar iemand echt veranderen kan vaak niet.

Ik zou mezelf gaan beschermen als ik jou was en uitzoeken wat je echt voor hem bent. Zoals anderen al zeiden hoef je geen fotomodel tezijn om toch zijn grote liefde te zijn.

succes!

Kñorr schreef op 27-04-2003 @ 16:25:
Die erkenning wil ik, omdat ik geen liefdadigheidsinstelling ben. Ik heb gewoon het gevoel dat ik er niets voor terugkrijg.. ik kom er alleen maar slechter uit en hij alleen maar beter.

Dan heb je dus geen gelijkwaardige relatie en dan moet je jezelf de vraag stellen: 'wil ik dit?' Jij bent de enige die daar het antwoord op zult kunnen geven en daaruit je beslissingen kunt trekken.

En ja, ik weet het.. als jullie het zo lezen lijkt het hartstikke duidelijk: "maak het dan uit!"
Maar het is nogal moeilijk wanneer je van iemand houdt. Dan wil je graag geloven dat het anders is en dan wil je gewoon bij hem zijn en al die moeilijke gedachten vergeten.

Als je mijn eerste post goed gelezen had, dan had je ook gelezen dat ik ook zei dat uitmaken wel heel moeilijk is als je echt van iemand houdt. Maar ook dat ik zei dat het ook moeilijk is als hij het uitmaakt, plus dat jij er dan nog langer moeite en energie ed in stopt.

Maar mijn vraag is meer van: zal ik het nog een paar maanden aankijken, omdat het na de zomervakantie toch iets makkelijker voor me wordt om er een punt achter te zetten.
Wat zouden jullie doen? Of zou ik door die paar maanden teveel aan hem gehecht raken..

Wat ik zou doen heb ik al gezegd. Wat jij zou doen moet je zelf weten. Vraag jezelf af of je deze relatie wilt en houdt jezelf niet te lang voor de gek met dat hij wel zal veranderen ed als je weet dat hij dat toch niet doet.

En praat er met hem over, wie weet schept dat wat duidelijkheid.

Sterkte en succes.

[Ik > Jij]

Kñorr schreef op 27-04-2003 @ 16:25:
Die erkenning wil ik, omdat ik geen liefdadigheidsinstelling ben. Ik heb gewoon het gevoel dat ik er niets voor terugkrijg.. ik kom er alleen maar slechter uit en hij alleen maar beter.

Maar het is nogal moeilijk wanneer je van iemand houdt. Dan wil je graag geloven dat het anders is en dan wil je gewoon bij hem zijn en al die moeilijke gedachten vergeten.

Maar mijn vraag is meer van: zal ik het nog een paar maanden aankijken, omdat het na de zomervakantie toch iets makkelijker voor me wordt om er een punt achter te zetten.
Wat zouden jullie doen? Of zou ik door die paar maanden teveel aan hem gehecht raken..

Hou je van hem of van de erkenning?
Het lijkt me dat je alleen nog maar 'vol houdt' voor de erkenning.. want als je van hem houdt.. dan is de erkenning toch niet zó belangrijk om hier te vermelden?
En mocht je er zelf alleen maar slechter van worden... tsjaa geef dan op, en word weer een beter persoon zou ik zeggen...

[kHebTrekInWatLekkers]

Ik vraag me toch serieus wat jullie grondslag is geweest voor deze relatie. Ik maak uit het verhaal niet echt op dat jullie veel om elkaar geven.

[Kñorr]

Loezzel schreef op 27-04-2003 @ 16:32:
Ik begrijp je heel goed hoor en ik vind dat Mystery een beetje bot reageert. Als je altijd voor je vriend klaar staat, hem overal mee hebt geholpen en hij laat je niet merken dat hij het waardeert, begrijp ik heel goed dat je snakt naar een complimentje of iets dergelijks.
Zoals ik uit je verhaal opmaak, gebruikt je vriend je alleen maar om in het sociale wereldje bekend te worden en zodra hij genoeg ervaring heeft, zet hij je aan de kant. Zijn woorden zeggen al genoeg dat hij niet verliefd op je is. Elke vriend vindt zijn vriendin het mooiste meisje van de wereld, of iig het liefste of iets dergelijks. Hij zegt daar niets over.
Het is moeilijk omdat je hem zo leuk vindt, maar je ziet zelf ook in dat het een grote kans is dat deze relatie niet voor eeuwig is en dat hij je pijn zal gaan doen. Ik zou het uitmaken, het is overduidelijk dat je vriend je gebruikt....
Praat er eerst met hem over. Zeg dat je het niet leuk vindt dat hij nooit laat weten dat hij je dankbaar is voor wat je allemaal gedaan hebt. Een normale vriend doet dat namelijk wel en dat is absoluut niet arrogant!
Succes...

*verdrietige zucht* ja, je begrijpt inderdaad precies wat ik bedoel. Echt heel erg bedankt voor je reactie

Ik vertel hem vaak deze dingen, maar het punt is dat hij over bepaalde dingen gaat liegen als ik er heel vaak over zeur. Eerst vindt hij me niet bepaald knap enzo en dan zeg ik: "maar wanneer je echt verliefd bent, vind je je vriendin toch sowieso hartstikke lief en mooi" (precies zoals jij ook al zei). Nou ja dan zegt ie na een hele tijd zeuren op een gemaakt toontje en na veel gezucht dat hij me wel mooi vindt.

En natuurlijk hoeft hij me niet op z'n knieen te bedanken, maar precies zoals je zegt: een beetje waardering is toch normaal..
Nogmaals bedankt

En SounD.. ja ik denk ook niet dat ik het in m'n eentje heb veroorzaakt ofzo, maar ik heb hem wel geholpen.. ik heb heel veel tijd, energie en liefde in hem gestoken en dat had een meisje nog nooit eerder bij hem gedaan, dus dat zou hij toch bijzonder moeten vinden..

En Leonoor, ook bedankt Ik hou mezelf op zich niet voor de gek, in de zin dat ik dus weet hoe dit zal aflopen. Ik moet me er nu ook eens naar gaan gedragen, want dit duurt al veel te lang. Ik denk dat ik inderdaad voor mezelf moet gaan kiezen, want andersom zou hij echt niet zoveel voor mij laten schieten..

[kHebTrekInWatLekkers]

Loezzel schreef op 27-04-2003 @ 16:32:

Het is moeilijk omdat je hem zo leuk vindt, maar je ziet zelf ook in dat het een grote kans is dat deze relatie niet voor eeuwig is en dat hij je pijn zal gaan doen. Ik zou het uitmaken, het is overduidelijk dat je vriend je gebruikt....

Ik vind dat je behoorlijk snel je conclusies hebt klaarliggen zonder werkelijk het hele verhaal te kennen. Omdat ze het gevoel heeft dat ze misbruikt wordt, wordt ze dat ook?....

[Bright Halo]

Als ik het zo lees lijkt het me dat hij nogal een gesloten persoon is right? Wat als hij toch echt van je houdt, maar niet goed weet hoe hij je dat kan laten zien? Komt ook vaak voor, vooral bij van die Bill Gates typetjes die achter hun computer leven.

Maar hou je echt van hem? Het is ook niet bepaald eerlijk om ermee door te gaan en er dan alsnog na 3 maanden ofzo ermee te kappen. Zou je wel bij hem blijven als je wist dat hij echt van je houdt? Als het antwoord op deze vraag nee is, kap ermee. Als het ja is, kun je proberen een beetje afstand te nemen en kijken of hij vanzelf naar jou toekomt.

Suc6.

[Kñorr]

Joshua_Love schreef op 27-04-2003 @ 16:42:
Hou je van hem of van de erkenning?
Het lijkt me dat je alleen nog maar 'vol houdt' voor de erkenning.. want als je van hem houdt.. dan is de erkenning toch niet zó belangrijk om hier te vermelden?
En mocht je er zelf alleen maar slechter van worden... tsjaa geef dan op, en word weer een beter persoon zou ik zeggen...

ehm nee.. maar een relatie bestaat toch niet uit alleen maar geven.. ik geef, geef, geef.. maar er komt niets terug. Dat is dus gewoon eenrichtingsverkeer.. altijd wanneer ik het ergens moeilijk mee heb en ik vraag aan hem of hij er dan tenminste voor me wil zijn, negeert hij me vaak de hele avond.. wanneer er ruzie is moet IK altijd degene zijn die er moeite voor doet om het goed te maken, ik bel hem weer op of sms hem of wat dan ook.
Andersom komt eigenlijk nooit voor.

Dat soort dingen.. ik ben er gewoon bang voor dat ik straks als een stuk oud vuil word gedumpt wanneer hij eindelijk andere meisjes kan krijgen..

[Loezzel]

Zoals ik het uit haar verhaal opmaak wel jah...
En op het forum ken je toch nooit de gehele situatie, dus dan zou geen enkele reactie een oplossing bieden, dus..
Ik probeer dit meisje te helpen en ik geloof haar verhaal...

Kñorr schreef op 27-04-2003 @ 16:49:
Ik vertel hem vaak deze dingen, maar het punt is dat hij over bepaalde dingen gaat liegen als ik er heel vaak over zeur. Eerst vindt hij me niet bepaald knap enzo en dan zeg ik: "maar wanneer je echt verliefd bent, vind je je vriendin toch sowieso hartstikke lief en mooi" (precies zoals jij ook al zei). Nou ja dan zegt ie na een hele tijd zeuren op een gemaakt toontje en na veel gezucht dat hij me wel mooi vindt.

Hm...hier heb ik met m'n ex een keer flinke ruzie over gehad...ik had op het forum gezegd dat ik Mystery (destijds een fb (andere dan die met ** )) de knapste jongen van het forum vond...en hij vond dat ik hem het knapst moest vinden enz. Ik vind dat onzin, je vriend(in) hoef je niet per se super knap of wat dan ook te vinden om heel erg veel van hem/haar te houden. Mijn huidige vriend vindt dat gelukkig ook (en laat ik hem nou wel knap ed vinden ). Ik vind het bedreigend werken ed als je iemand maar knap ed moet vinden. Een relatie draait niet of iig niet alleen om uiterlijk, bij mij iig niet.

En Leonoor, ook bedankt Ik hou mezelf op zich niet voor de gek, in de zin dat ik dus weet hoe dit zal aflopen. Ik moet me er nu ook eens naar gaan gedragen, want dit duurt al veel te lang. Ik denk dat ik inderdaad voor mezelf moet gaan kiezen, want andersom zou hij echt niet zoveel voor mij laten schieten..

Je weet het, maar je hoopt wel dat hij zal veranderen en je wilt het nog een tijdje aankijken...'k denk dat je jezelf dus toch dingen voorhoudt waarvan je weet dat ze waarschijnlijk niet zullen gebeuren. Kies idd voor jezelf, wie weet wat lieve jongens er nog rondlopen op de wereld. En kies dan iemand waar je meteen met een gelijkwaardige relatie kunt beginnen ipv iemand die je eerst op moet bouwen.

[Kñorr]

Bright Halo schreef op 27-04-2003 @ 16:53:
Als ik het zo lees lijkt het me dat hij nogal een gesloten persoon is right? Wat als hij toch echt van je houdt, maar niet goed weet hoe hij je dat kan laten zien? Komt ook vaak voor, vooral bij van die Bill Gates typetjes die achter hun computer leven.

Maar hou je echt van hem? Het is ook niet bepaald eerlijk om ermee door te gaan en er dan alsnog na 3 maanden ofzo ermee te kappen. Zou je wel bij hem blijven als je wist dat hij echt van je houdt? Als het antwoord op deze vraag nee is, kap ermee. Als het ja is, kun je proberen een beetje afstand te nemen en kijken of hij vanzelf naar jou toekomt.

Suc6.

ja natuurlijk zou ik bij hem blijven als ik dat zou weten
Maar ik word niet graag gebruikt.
Dat eerste wat je zegt.. tsja, dat zijn nou typisch de dingen die ik graag wil geloven. Ik zou dolgraag willen geloven dat het eraan ligt dat hij gesloten is enzo.
Maar hij vindt me "wel leuk", "niet bepaald een fotomodel", "niet bepaald geweldig. Dat klinkt alsof ik zo te vervangen ben. Wanneer je gek op iemand bent zg je zulke dingen toch niet..

[Kñorr]

Leonoor schreef op 27-04-2003 @ 16:56:
Hm...hier heb ik met m'n ex een keer flinke ruzie over gehad...ik had op het forum gezegd dat ik Mystery (destijds een fb (andere dan die met ** )) de knapste jongen van het forum vond...en hij vond dat ik hem het knapst moest vinden enz. Ik vind dat onzin, je vriend(in) hoef je niet per se super knap of wat dan ook te vinden om heel erg veel van hem/haar te houden. Mijn huidige vriend vindt dat gelukkig ook (en laat ik hem nou wel knap ed vinden ). Ik vind het bedreigend werken ed als je iemand maar knap ed moet vinden. Een relatie draait niet of iig niet alleen om uiterlijk, bij mij iig niet.

Nee, maar ik geloof er heilig in dat hoe meer je van iemand gaat houden, hoe mooier, schattiger, liever en leuker je iemand gaat vinden.
Wanneer ik net een relatie met iemand begon vond ik die jongens ook nooit zo super qua uiterlijk. Maar naarmate ik meer voor ze ging voelen, ging ik ze ontzettend knap, lief, leuk, schattig vinden, ik hield van alles aan die jongens zeg maar..

[*mystery*]

ok, ik begrijp dat ik misschien wat bot over kom, maar wat ik je probeer duidelijk te maken is dat je niet teveel op die erkenning moet hameren. liefde is niet alleen maar erkenning. en ik weet heel goed wat je bedoelt hoor, ik heb ook zoiets soortgelijks gehad. ik had 18 maanden met mijn exvriend, en dat zijn 18 maanden van geven geweest. hij deed namelijk nooit wat voor mij. ik denk dat ik wat bot overkom omdat ik mezelf in jou herken. je wil zo graag dat hij ook wat voor jou doet. ik wou echt dat ik mijn relatie met mijn ex eerder had afgekapt, want hij heeft me heel veel pijn gedaan. spaar jezelf dit. ik weet dat het moeilijk is om het uit te maken, maar hoe langer je het aan houdt, hoe moeilijker het wordt. je hebt nu nog maar kort met hem. maar houden van groeit en dan wordt het alleen maar moeilijker!!! hij laat je duidelijk merken dat hij niet om je geeft. sorry dat ik het zo hard zeg, maar zo klinkt het echt in mijn oren.
maar goed, ik vind wel dat je een beetje overdrijft met je erkenning. ik begrijp dat je graag gewaardeerd wil worden en een bedankje had er misschien wel vanaf gekund, maar je zeurt alleen maar om die erkenning. als jij weet dat je hem hebt geholpen, geef jezelf dan die erkenning. ga niet wachten totdat hij er mee aan komt, want dat doet hij duidelijk niet. JIJ weet dat je hem hebt geholpen, dat is goed van je. maar als je iemand helpt ben je niet gelijk een liefdadigheidsinstelling hoor! als je nooit wat voor iemand kan doen zonder dat er gelijk wat tegenover moet staan kom je nergens. je liefde geef je, en dat heb je bij hem gedaan, maar hij geeft jou niks terug, dus hij heeft geen liefde voor jou.
alsjeblieft, bespaar jezelf de pijn en maak het uit voordat je er meer pijn van krijgt.

[Kñorr]

*mystery* schreef op 27-04-2003 @ 17:03:
ok, ik begrijp dat ik misschien wat bot over kom, maar wat ik je probeer duidelijk te maken is dat je niet teveel op die erkenning moet hameren. liefde is niet alleen maar erkenning. en ik weet heel goed wat je bedoelt hoor, ik heb ook zoiets soortgelijks gehad. ik had 18 maanden met mijn exvriend, en dat zijn 18 maanden van geven geweest. hij deed namelijk nooit wat voor mij. ik denk dat ik wat bot overkom omdat ik mezelf in jou herken. je wil zo graag dat hij ook wat voor jou doet. ik wou echt dat ik mijn relatie met mijn ex eerder had afgekapt, want hij heeft me heel veel pijn gedaan. spaar jezelf dit. ik weet dat het moeilijk is om het uit te maken, maar hoe langer je het aan houdt, hoe moeilijker het wordt. je hebt nu nog maar kort met hem. maar houden van groeit en dan wordt het alleen maar moeilijker!!! hij laat je duidelijk merken dat hij niet om je geeft. sorry dat ik het zo hard zeg, maar zo klinkt het echt in mijn oren.
maar goed, ik vind wel dat je een beetje overdrijft met je erkenning. ik begrijp dat je graag gewaardeerd wil worden en een bedankje had er misschien wel vanaf gekund, maar je zeurt alleen maar om die erkenning. als jij weet dat je hem hebt geholpen, geef jezelf dan die erkenning. ga niet wachten totdat hij er mee aan komt, want dat doet hij duidelijk niet. JIJ weet dat je hem hebt geholpen, dat is goed van je. maar als je iemand helpt ben je niet gelijk een liefdadigheidsinstelling hoor! als je nooit wat voor iemand kan doen zonder dat er gelijk wat tegenover moet staan kom je nergens. je liefde geef je, en dat heb je bij hem gedaan, maar hij geeft jou niks terug, dus hij heeft geen liefde voor jou.
alsjeblieft, bespaar jezelf de pijn en maak het uit voordat je er meer pijn van krijgt.

Okee, dank je wel voor je advies
Ik zal het proberen

Kñorr schreef op 27-04-2003 @ 17:03:
Nee, maar ik geloof er heilig in dat hoe meer je van iemand gaat houden, hoe mooier, schattiger, liever en leuker je iemand gaat vinden.
Wanneer ik net een relatie met iemand begon vond ik die jongens ook nooit zo super qua uiterlijk. Maar naarmate ik meer voor ze ging voelen, ging ik ze ontzettend knap, lief, leuk, schattig vinden, ik hield van alles aan die jongens zeg maar..

Ook dat hoeft niet. Tuurlijk houd ik van alles aan iemand waar ik verliefd op ben, maar dat hoeft niet in te houden dat ik iemand meteen het allerknapste van de wereld vind.

Met mijn vriend woon ik inmiddels bijna anderhalf jaar samen, ik vind hem knap, maar er zijn knappere mensen op de wereld. Wat ik belangrijker vind (en hij hopelijk ook ) is dt ik hem super lief vind. Het gaat mij om het innerlijk, niet om uiterlijk, ik houd van hem of hij er nou uitziet zoals hij nu doet of dat hij 50 kilo aankomt, z'n haar paars met roze verft, een baard en snor laat staan en weet ik het wat met z'n gezicht heeft en dat vind ik een fijn idee, beter dan dat ik hem alleen maar het knapst van de wereld vind.

[Bright Halo]

Kñorr schreef op 27-04-2003 @ 16:59:
ja natuurlijk zou ik bij hem blijven als ik dat zou weten

Ook na die 3 maanden?

Als hij echt van je houdt, zoekt hij vanzelf weer contact Dan zie je wat hij waard is (of niet )

Als ik jou was zou ik hem even met rust laten en kijken of hij naar jou komt. Komt hij niet dan zou ik er zoiezo mee stoppen (het moet toch echt van 2 kanten komen dat je elkaar graag ziet) en als hij wel komt dan zou ik eens een goed gesprek met hem houden over wat hij nou voor jou voelt, want misschien komt hij dan ook weer alleen naar jou toe omdat hij niemand anders heeft......

veel succes/sterkte

[Ik > Jij]

Kñorr schreef op 27-04-2003 @ 16:53:
ehm nee.. maar een relatie bestaat toch niet uit alleen maar geven.. ik geef, geef, geef.. maar er komt niets terug. Dat is dus gewoon eenrichtingsverkeer.. altijd wanneer ik het ergens moeilijk mee heb en ik vraag aan hem of hij er dan tenminste voor me wil zijn, negeert hij me vaak de hele avond.. wanneer er ruzie is moet IK altijd degene zijn die er moeite voor doet om het goed te maken, ik bel hem weer op of sms hem of wat dan ook.
Andersom komt eigenlijk nooit voor.

Dat soort dingen.. ik ben er gewoon bang voor dat ik straks als een stuk oud vuil word gedumpt wanneer hij eindelijk andere meisjes kan krijgen..

Juist.. begrepen. Wanneer dat de situatie is dan zou ik ook iets terug verwachten...
Het komt best vaak voor dat wanneer mensen, zoals je hem beschreef, té veel zelfvertrouwen krijgen-en zich té sociaal gaan gedragen.. ze zijn niet het niet gewend om die aandacht te ontvangen.. zelf zullen ze er uiteindelijk ook aan ten onder gaan en terug gaan naar de vertrouwde persoon ( jou in dit geval ) maar momenteel zal hij toch de gene moeten zijn die hier inzicht moet vergaren... en het spijt me, maar jij bent ( toch weer ) iemand die hem hierbij kan helpen...

In ieder geval wens ik je veel suc6..


Je zou hem ook een tijdje met rust kunnen laten ja.. maar dan heb je helemaal geen invloed op hem (totdat hij erachter komt dat je eigenlijk wel een belangrijke rol speelt in z'n leven ) dus..

Als hij dankbaarheid voor die dingen zou tonen, zou jij je net zo goed gebruikt voelen ipv gewaardeerd.

[Sithan]

Ik snap het probleem niet...

Je krijgt toch al genoeg erkenning door het feit dat je hem hebt zien veranderen door jouw toedoen...waarom moet dat per se door iemand letterlijk gezegd worden...
En als je dat dan écht zou willen , zou het best kunnen zijn dat hij daar nog niet klaar voor is en je gewoon moet afwachten tot hij je zal bedanken als hij dat gepast vind.

Kñorr schreef op 27-04-2003 @ 16:25:

Maar mijn vraag is meer van: zal ik het nog een paar maanden aankijken, omdat het na de zomervakantie toch iets makkelijker voor me wordt om er een punt achter te zetten.
Wat zouden jullie doen? Of zou ik door die paar maanden teveel aan hem gehecht raken..

Je bedoelt dus: ik wil het niet nu uitmaken omdat ik dan in zo'n groot gat val. Over een paar maanden heb ik allerlei mensen om me heen waardoor ik niet zoveel aan hem denk en me niet zo alleen voel.
Je moet het helemaal zelf weten.

tip: verwacht niet dat mensen je op hun knieen danken als het beter met ze gaat. Het ligt trouwens niet helemaal aan jou; hij heeft ook willen veranderen.

[Dotcom]

Conclusie: Begin nooit wat met een computernerd

[neeltje]

Als je iets doet wat goed is voor een ander, moet je niet altijd verwachten dat je er wat voor terug krijgt. En met erkenning werkt dat al helemaal niet zo.

Je zegt zelf dat je een nieuw leven begint en dat je wel leukere mensen gaat ontmoeten, dus tis misschien wel verstandig om te bedenken waar je nu mee bezig bent. Jij wil erkenning, je krijgt het niet, en hij geeft jou daarmee het gevoel van onzekerheid.

Maar ik snap zoiezo niet waar je aan begonnen bent, want je zegt zelf dat het slechter van bent geworden; maar je eigen leven is je lief! nietwaar?

Vraag in alsjeblieft duidelijk aan hem wat ie voor je voelt, wat ie met je wil, hoe hij er over denkt, confronteer hem met zijn opmerkingen waar jij zo onzeker van bent geworden...

PRAAT, dat is de enige oplossing

[Kñorr]

neeltje schreef op 27-04-2003 @ 21:28:

Vraag in alsjeblieft duidelijk aan hem wat ie voor je voelt, wat ie met je wil, hoe hij er over denkt, confronteer hem met zijn opmerkingen waar jij zo onzeker van bent geworden...

PRAAT, dat is de enige oplossing

Dat helpt niet.. op veel dingen heeft hij geen antwoord of hij draait eromheen. Of hij zegt eerst het 1, dan het ander waardoor ik nog meer het idee krijg dat er iets niet klopt..

[neeltje]

Kñorr schreef op 27-04-2003 @ 21:34:
Dat helpt niet.. op veel dingen heeft hij geen antwoord of hij draait eromheen. Of hij zegt eerst het 1, dan het ander waardoor ik nog meer het idee krijg dat er iets niet klopt..

Kortom, je weet het antwoord eigenlijk wel..., wees verstandig, kies voor jezelf, en kijk uit naar je komende periode, is leuke tijd