Om te beginnen moet ik vermelden dat Islam de hoofdbron is voor wetgeving binnen een Islamitische land. "Theocratie" wordt in de 'Oxford Advanced Learner's Encyclopedic Dictionary' gedefinieerd als: "(een land met) een systeem of overheid door priesters waarin de wetten van het land worden gezien als de wetten van God."
Een "theocratie" heeft dus van oorsprong leiders nodig die gekozen worden uit een groep mensen die als priesters worden gezien in de samenleving. Echter ver van het voorstellend vermogen van waar theocratie voor staat, als principe van het vertegenwoordigen van alle rechten van de hele bevolking, zoals ons vermaand wordt in de Koran is: "..wier beleid onderling beraad is..." 42:38
Deze vermaning uit de Koran laat duidelijk zien dat in een Islamitisch land een systeem/overheid geimplementeerd wordt op basis van onderling beraad. Deze vers uit de Koran laat duidelijk zien dat een systeem van overheden in een Islamitisch land fundamenteel niet gelijk is aan die van een "theocratie".
Een Islamitische land basseert haar wetten op de besluitende wetten (lees: regels; lees: Shari'a) uit de Islem. Geen 1 leider is het toegestaan om veranderingen te brengen aan de wetten van de Islem. Laat het dan ook duidelijk zijn dat een Islamitische land geen democratie kan zijn, dit vanwege het feit dat in een democratie de mensen naar hun eigen begeerten zelf de wetten (of grondwet) kunnen maken (of veranderen). Maar, als er met democratie bedoeld wordt dat mensen een mening mogen hebben en hun eigen leiders mogen kiezen, dan is er vanuit dit oogpunt niets mis om het democratisch te noemen, daar in dit geval democratie compatibel is met Islam. Laat het ook duidelijk zijn dat Islem niet gelijk is aan stelsels als communisme, secularisme enz.
Kortom, hieraan kunnen we dus zeggen dat een Islamitische gemeenschap de goede eigenschappen van democratie accepteert. Deze gemeenschap heeft het recht om te kiezen voor een leider, als ook het recht om deze weer af te zetten bij gebrek aan verantwoordelijkheid. Deze gemeenschap beschikt ook over het recht op vrijheid van meningsuiting. Verder heeft deze gemeenschap ook recht op een oppositie partij in het bestaande regime.
Dit wil niet zeggen dat er geen overeenkomsten zijn met een theocratie (zoals waar de Christelijke landen in de middeleeuwen in Europa zich op basseerden) daar beide soorten regeringen gebasseerd waren op het geloof. Echter, er is een groot verschil tussen deze twee wanneer we het hebben over dat een Islamitische land niet geregeerd wordt door priesters; in plaats daarvan wordt de leider gekozen met een vrije keuze door de gemeenschap. Deze mag geen Islamitische geleerde zijn op welk niveau dan ook. De leider zal echter wel de adviezen van de Islem geleerden raadplegen die de basis van de Sha'riah ('Islamitisch grondwet') vormen. De gemeenschap heeft ook het recht om de leider terecht te stellen.
Een theocratie wordt dus geleid door priesters terwijl een Islamitisch land wordt geregeerd met als basis de Sha'riah. In een Islamitische staat moeten de leiders en kopstukken bij een onenigheid kijken naar wat de Koran en Sunnah hierover zegt.
Op basis van het voorafgaande kan er dus gesteld worden dat Islem niet kan worden beschreven als een democratische, secularistische of communistische stelsel, daar Islem een voorbestemming is van leven voor de individu. Het heeft raakvlakken met democratie als ook contradicties. Hetzelfde geldt voor secularisme en communisme. Daarom is het niet correct deze als synoniemen te nemen. God de Almachtige verteld ons: ..."Heden heb Ik jullie godsdienst voor jullie voltooid, Mijn genade aan jullie volledig bewezen en de Islem [de overgave aan God] als godsdienst voor jullie goed gevonden."...5:3 Ook zegt de Almachtige God ons: .."Hij heeft jullie vroeger al 'al-moesliemina' [mensen die zich overgeven aan God] genoemd en nu ook hierin, opdat de gezant getuige voor jullie zou zijn en opdat jullie getuigen voor de [alle] mensen zouden zijn."...23:78
Verder is het noemenswaardig te vermelden dat Moeslimien mogen leven in democratische, secularistische of communistische samenlevingen zo lang het hen de vrijheid van godsdienst mogelijk maakt. Ook mogen Moeslimien participeren in de regeringen zo lang dit niet in contradictie is met Islem. Moeslimien moeten hun rechten claimen en hun plichten vervullen volgens de wetten van het land waarin men leeft.
|