Dit-wil-ik-even-kwijt-topic!

[lukas15]

I C U schreef op 25-01-2005 @ 16:40 :
Hm... wie weet is dat het wel! Ach, wij geven gewoon toe dat we geen leven hebben

Misschien een dubbelleven?

Het volgende citaat kwam ik vandaag ergens tegen, ik weet niet meer waar maar ik vond 'm wel leuk...

Het gaat niet de hoeveelheid dagen in je leven, het gaat om de hoeveelheid leven in je dagen.

[Vogelvrij]

Spammerds

Mooi citaat, trouwens Ben het er wel mee eens (hoewel mijn dagen gewoonlijk angstaanjagend weinig leven kennen)

[I C U]

Ik doe alles dubbel

Edit: vergeef mij het spammen, ik heb een goede reden: ik heb geen leven

Edit: het citaat is idd goed, en geheel terecht!

[lukas15]

Vogelvrij schreef op 25-01-2005 @ 16:48 :
Spammerds

Mooi citaat, trouwens Ben het er wel mee eens (hoewel mijn dagen gewoonlijk angstaanjagend weinig leven kennen)

Ik maak ook bijna iedere dag het voornemen om meer te gaan doen maar...het komt er niet echt van...

[Verleden Tijd]

Wie geen fouten maakt, maakt niets.

[SiemdeCyper]

Kristoph you're going girl!

[duivelaartje]

Simoen schreef op 26-01-2005 @ 18:21 :
Kristoph you're going girl!

Whaha

[Verleden Tijd]

[Tranzzam]

En zo kwam het dat ze drie dagen later midden in het park stonden, zonder enig idee wat ze in godsnaam zouden doen.

En de rest van het stukje kon zelfs dít niveau niet behalen...

[horsepills]

And I was your favorite bullfighter
Whose looks were new to your eyes
And i fell apart in that bullfight
Where the dress was the sky to your thighs

She said that she had an hour
Her father he was in the shower
And she took me to her little tower
And she showed me her little flower

[SiemdeCyper]

Xizang schreef op 28-01-2005 @ 14:42 :
And I was your favorite bullfighter
Whose looks were new to your eyes
And i fell apart in that bullfight
Where the dress was the sky to your thighs

She said that she had an hour
Her father he was in the shower
And she took me to her little tower
And she showed me her little flower

Flauw

[SiemdeCyper]

Wist jij dat je dood gaat?

[Changshan]

De natuur heeft ons twee oren gegeven, en maar een mond, opdat we meer zullen luisteren en minder zullen praten.

[niam]

Ik wilde even kwijt dat ik gisteren tijdens een signeersessie van Giphart, Blauwe Maandagen onder zijn neus heb gelegd.

Opdracht: "Hup Ramon!" Getekend "Arnon Grunberg"


Grappig ben ik hé?

[SiemdeCyper]

Wat wil je nu als antwoord? Een ja of een nee...?

[niam]

Like I care

[Type]

“De enige wanhoop die nog kan ontstaan is door op te moeten houden te bestaan…”

[Zut Alors!]

Feel

‘Have you ever felt the stars on your face?’ she asked me.
To be honest, I still have no idea where that question came from. It really came straight out of the blue. Okay, we were lying on the beach, yes. The sun had been shining on our faces, yes. When we lay there, on that beach, waiting untill dark, she asked me. I was lying on my back, gazing at those stars, and it was only that moment in wich I realised they were actually shining on my face. But how did she come up with that?
‘You’ve never felt it, have you?’
I didn’t even get the time to answer.
‘No-one ever has. Only once you know it, you can really feel it.’
I looked at her, surprised, still caught up in my own thoughts. She smiled at me and lay her hand on my belly. ‘Can you feel it, my hand?’
I frowned at her, stupefied by her strange behaviour. What did she mean?
‘You can feel the hand, yes.’ she continued, ‘But can you feel the warmth? Spreading through your body?’
I only nodded.
‘That’s my hand. That’s when you really feel.’

[Type]

Is het wel fictie...?

Lost Again

I lost it again. It might be just me being tired, it might be me being insane, it might be a sign that I'm a psychic. Although I seriously doubt that.

But whatever the matter is, I'm confused once again, don't know what to do, think, say, dream. I tried to call my girlfriend, but I think she might be asleep already, because her phone was turned off... I wanted to talk, because I feel like I'm losing my grip on reality again for a little while.

Today, in recess, I noticed that I was talking to a girl, and forgot all about what happened around me. It was just me, and her. And it's been a long time since I felt that. I mean, since I had such a conversation with a person that I can just listen to without constantly looking around to see what's happening. I was purely and solely engaged in the conversation, as you might say. Fascinated by it. Swallowed whole by her words and mine.

And altough I think it's lovely that I have found a person sincere enough to really be quite interesting, I don't know if it's good for me to talk to people like that in rooms filled with people. I never know what I might do, you know. I never know when I might react in a way that is unpredictable, even to me, uncalled for maybe. I'm scared sometimes, when I get carried away or induldge myself in such a discussion, that I might cause a scene.

And it's not my reputation that worries me then. It's the fact that I can do things that are beyond my control. Think things I really don't want popping up in my head. Not all of these things are cheerful and happy, as you might know. But hopefully I can console you with the words that these pictures are not, never, pitch-black either.
They are just there, when they shouldn't be. They are me, but not me. And scare me for that reason alone. Am I still one person, then, if I'm not even enough of one to control my own mind?

I hope the answers will come, peace will come, and I sincerely hope I can be calm again within days. Or else, I am afraid I will have a lot of talking to do with people who 'feel' me. But alas they have all fled my life, and to talk things over, I will first have to get in touch with them again in the way I once was.

It'll all work itself out, eventually. It always does.
I just hope eventually will come soon...

[Zut Alors!]

Type schreef op 31-01-2005 @ 22:32 :
I lost it again. It might be just me being tired, it might be me being insane, it might be a sign that I'm a psychic. Although I seriously doubt that.

Een 'psychic' is een parapsychologisch medium.

[Tovenaar]

''Psychopath'' (psychopaat) of ''psychotic'' (psychoot) bedoel je neem ik aan.

Don't start something new till you finished something old.

[Tovenaar]

Stress is als je wakker wordt en beseft nog niet geslapen te hebben.

[Tovenaar]

En de laatste voor vannacht:
Realiteit is een illusie die ontstaat bij een gebrek aan alcohol.

Proost

[Type]

Zut Alors! schreef op 31-01-2005 @ 23:09 :
Een 'psychic' is een parapsychologisch medium.

no FUCKING shit sherlock? You fucking serious? And here I was, thinking 'it' was not. I must be fucking delirious...

(en ja, dan ga ik mensen citeren...)

y'know what the clue is tho...? jullie weten niet welke gedachten er allemaal beschreven worden...

[Tovenaar]

Type schreef op 31-01-2005 @ 23:37 :
no FUCKING shit sherlock? You fucking serious? And here I was, thinking 'it' was not. I must be fucking delirious...

(en ja, dan ga ik mensen citeren...)

y'know what the clue is tho...? jullie weten niet welke gedachten er allemaal beschreven worden...

Indeed, but why then (or than, never can get the hang of those two) write the word after the ''it might be me being insane'' part?

Anyway, just to close the doors here:


Breathes There The Man

Breathes there the man with soul so dead
Who never to himself hath said,
This is my own, my native land!
Whose heart hath ne'er within him burned,
As home his footsteps he hath turned
From wandering on a foreign strand?
If such there breathe, go, mark him well;
For him no minstrel raptures swell;
High though his titles, proud his name,
Boundless his wealth as wish can claim,
Despite those titles, power, and pelf,
The wretch, concentred all in self,
Living, shall forfeit fair renown,
And, doubly dying, shall go down
To the vile dust from whence he sprung,
Unwept, unhonored, and unsung.

Sir Walter Scott

Sweet dreams.

[Type]

Tovenaar schreef op 31-01-2005 @ 23:40 :
Indeed, but why then (or than, never can get the hang of those two) write the word after the ''it might be me being insane'' part?

plain, stupid, lucky or whatchamaycallit coincidence... Has smth to do with flow and whatnot.

oh, and it's 'then'.

[Type]

hmm, wat was ik vervelend gisteravond...
sry, moe...

[Type]

gedachten tijdens een fietstocht langs het stadskanaal...

- - -

Strohalmen zijn wel romantisch, eigenlijk. Met dode koppen en dode bladeren omhelzen ze elkaar, eendrachtig waaiend in de wind, stuk voor stuk voor stuk familie...
Ze maken een mooi winterbeeld, schetsen voor mij een Nederland waarin ik wil wonen, fietsen en gewoon zijn.

[Type]

Fatalistische humor - zwelgen in zelfmedelijden en er nog de draak mee steken ook.

Mag er weer een fototopic? Aaah? Omdat het februari is, aaaah? Alsjeblieeeeft? Aaaah?

[Changshan]

... ik moet ergens mijn spiegelfoto's kwijt...

[duivelaartje]

Een fototopic per maand?

Ja, net als bij andere subfora's. (zoals o.a. Lifestyle, waar ze trouwens 2 per maand mogen...)

[Vogelvrij]

Beetje onzinstukje, maar ik moest het gewoon opschrijven...

"Pak je spullen, vlug," schreeuwde de man. Iedereen deed snel zijn jas aan, pakte zijn tas en vloog door de deur naar buiten. Ik was natuurlijk weer een van de laatsten, ik was te verward om meteen te kunnen reageren. "Er is brand, meisje, schiet nou op," zei de man ongeduldig. Snel pakte ik mijn tas en rende de deur uit. Nog een paar gangetjes door, dan was ik buiten. Ik liet het grote, witgrijze gebouw achter me en verwonderde me erover dat er zo weinig mensen waren. Waar was iedereen gebleven? Ik liep een eindje verder en zag een roodgele gloed rechts van me. Ja, het schoolgebouw stond inderdaad in brand. Links van me lagen een hoop metalen hekken, het leek wel een bouwplaats. Ineens zag ik de anderen, ze zaten stilletjes op de grond. "Kom hier jij, zitten," gebood een man. Hij had een pistool in zijn hand en ineens drong het tot me door wat er aan de hand was. Dit waren problemen, grote problemen. We waren gegijzeld. Ik ging in een hoekje zitten, tussen een stapel bakstenen en een omgevallen hek. Twee meisjes zaten nog vlak bij me, de rest zat een eindje verderop. Niemand zei iets. Ik pakte mijn boek en begon te lezen. Een van de andere meisjes had een verrekijker en hield de brand in de school in de gaten. De man begon wat bevelen uit te delen. Het andere meisje reageerde niet zoals hij wilde en hij verkrachtte haar. Ze gaf geen kik en ik schaamde me, maar probeerde me te concentreren op mijn boek. Als ik zou blijven lezen, kon ik niets verkeerds doen. Het meisje met de verrekijker had nu ineens een pistool, dat begreep ik niet. Was ze een handlanger van de man? Of deed ze het uit angst? Met scherpe ogen hield ze iedereen in de gaten. Wie iets verkeerds zou doen, zou onmiddellijk worden neergeschoten. Mijn angst nam toe. Ik moest lezen, ik moest lezen...

Ik opende mijn ogen, de beelden stonden nog op mijn netvlies. Het is niet echt, hield ik mezelf voor. Ik draaide me om en sloot mijn ogen weer.

Ik had een pistool en keek de man aan. Hij had ook een pistool, maar hij wist dat hij niets kon beginnen. Wij waren gelijk van kracht, we konden nu niets doen. De man was natuurlijk in het voordeel, hij had net een hoop mensen gegijzeld en hij had meer ervaring met wapens, maar hij wist ook dat hij mij niet moest onderschatten. Ik zou doen wat hij wilde, maar hij moest oppassen. Hij stond op en keek me met samengeknepen ogen aan. "We gaan," zei hij. Ik knikte. Het meisje met het boek moest ook mee, het meisje dat hij net verkracht had ook. Waarom zij? Wat was zijn plan, wat wilde hij eigenlijk? Ik wist het niet, hoefde het ook niet te weten. Het enige wat ik moest doen, was mijn plicht uitvoeren. Het pistool woog zwaar in mijn hand, het liefst wilde ik het afgeven, maar dat kon natuurlijk niet. Zodra ik mijn aandacht ook maar even liet verslappen, zou de man ons allemaal vermoorden. Ik wist dat en hij wist dat. Zelfs de twee andere meisjes wisten dat. Ze waren doodsbang, de stakkers.
We zaten in een auto, moesten nog tanken. Ik wist dat dit het moment was waarop ik hem uit moest schakelen. Het was nu of nooit. Voorzichtig stapte ik de auto uit en wierp de twee meisjes een waarschuwende blik toe. Zij moesten het nu niet voor me verpesten, dat zou hun dood worden. Ik zag de glinstering van het pistool van de man en ineens werd ik bang..

[Changshan]

Als hier daadwerkelijk een wisseling van perspectief plaats vindt na iedere alinea, vind ik het geen onzin, maar leuk schrijfwerk.

[Vogelvrij]

Changshan schreef op 07-02-2005 @ 10:18 :
Als hier daadwerkelijk een wisseling van perspectief plaats vindt na iedere alinea, vind ik het geen onzin, maar leuk schrijfwerk.

Het was mijn droom en ik geloof dat dat wel het geval was, ja

Bedankt

[Sartre]

Het missende graviton, een toegepaste analyse van de snaartheorie

De nieuwste ontwikkeling binnen de natuurkunde is de snaartheorie. In deze theorie gaat men ervanuit dat ons hele universum is opgebouwd uit kleine trillende energiesroompjes, of snaren. De elementaire deeltjes zoals electronen, fotonen, bosonen en muonen zijn niet puntvormig maar hebben de vorm van kleine elastiekjes, of snaartjes. De snaartheorie kan volgens wetenschappers alleen kloppen als er maar liefst 7 extra dimensies zijn buiten de ons bekende 4 (drie ruimtelijke dimensies en 1 tijddimensie) Als we toegang kunnen vinden in die extra dimensies kan het mogelijk zijn dat er daarin parallele universa bestaan. In parallele universa kunnen heel andere wetten gelden dan bij ons. De reden dat we die paralelle universa niet kunnen zien en er niet mee kunnen communiceren is dat de snaartjes waaruit onze wereld is opgebouwd open eindjes hebben. Met die eindjes zitten ze 'vast' aan ons universum. Het deeltje wat zwaartekracht moet overbrengen - het zogenaamde graviton - wordt in de snaartheorie echter voorgesteld als een gesloten snaartje. Een gesloten snaartje zit nergens aanvast en kan van het ene universum naar het andere reizen om informatie over te brengen. Facinerend he?
Hetzelfde zien we in het dagelijks leven op aarde. De universa van mannen en vrouwen leven soms volledig langs elkaar heen en worden beiden door heel andere wetten geregeerd. Communicatie op een normale manier is daarom vaak niet mogelijk. Alleen dankzij het graviton, wat zorgt voor de zwaarte- of aantrekkingskracht is het mogelijk om communicatie tussen beide werelden op gang te brengen. Als de aantrekkingskracht sterk genoeg is ontstaat er een enorme ontlading van energie, een big-bang.
In de natuurkunde is het graviton nogsteeds niet gevonden, maar het moet wel bestaan om de wereld enigszins begrijpelijk te maken. Zelf ben ik ook nogsteeds opzoek naar dit verlossende deeltje.

[Verleden Tijd]

Het gelaat weerspiegelt de ziel, de ogen verraden haar.
Imago animi vultus est, indices acculi.

[duivelaartje]

Latijn?

[Delicate]

Ja

[duivelaartje]

[Verleden Tijd]

[Zut Alors!]

Het is stil op het forum. Letteren is kil en verlaten.
Eenzaam slijt ik hier mijn uurtjes...
In stilte.

"Maarja, jullie hebben het natuurlijk ook heel druk. Karten, steengrillen..."








Veel plezier allemaal! Ik ga lekker naar mijn feest!!!

[horsepills]

there's no wrong way to fuck a girl with no legs
just tell her you love her as she's crawlin' away.
there's no wrong way to fuck a bitch with no faith.
now you'll never be sad again.

Iedereen heeft een klok, maar niemand heeft tijd voor elkaar.

[niña]

Mijn moeder is niet geboren maar ontstaan. Tweeëntachtig jaar en drie maanden geleden om precies te zijn. Engelen worden namelijk uit het goede van de mens geschapen. De rest van de zieltjes krijgen een nieuwe aanvulling en mogen door naar the afterlife of naar een nieuw leven op aarde. Zo vertelt zij het in ieder geval, en niet erg enthousiast, dus misschien liegt ze wel. Ook al is ze heel erg tegen liegen..


ik heb alleen maar losse alinea's

[Drez]

Ja. Ik doe weer pogingen, maar het lukt niet echt. Anyway:

De tijd dat ze zich urenlang kon verliezen in verhalen was voorgoed voorbij. De tijd dat ze een boek uit móest lezen, dat ze alleen af en toe verdwaast opkeek, even nadacht, en weer gretig verder las tot de laatste pagina zou nooit meer terugkomen. De tijd dat wanneer ze een boek uit had gelezen, ze in de spiegel moest kijken om te zien wie ze nou eigenlijk was, of ze wel bestond, of ze zelf ook niet een verhaal was, was over.

De opkomende zon zorgde ervoor dat Sophie de dekens van zich afschudde, zich een paar keer besluiteloos omdraaide, maar uiteindelijk toch besloot een begin te maken aan een dag waar ze totaal geen zin in had. Het was weer een dag in een reeks van zinloze verplichtingen, doelloze gesprekken en lange middagen die al snel uitgroeiden in lege avonden en eenzame nachten vol dromen.
Haar eerste tentamen zou die middag om twee uur beginnen. Ze moest nog beginnen met het lezen van de stof, maar er waren andere dingen. Andere dingen die meer aandacht vereisten. Daarom zocht ze snel haar schetsboek en potloden bij elkaar en vertrok na een snelle douche de stad in. Het was nog vroeg, maar je kon de aankomende hitte al voelen. Het was zo´n dag waarvan je zeker wist dat alles wat je deed te warm zou zijn. Het was loom.
Er waren niet veel mensen al wakker en bezig met de dingen waar ze zich elke dag mee bezig hielden. Sophie verwonderde zich daar altijd over, over de mensen die gewoon aan hun verplichtingen voldeden en zich nooit afvroegen of er niets meer te vinden was in dit leven. De rust van die morgen beviel Sophie wel. Ze ging zitten op een bankje midden in het stadspark en pakte haar spullen.

:/

[Cethlion]

Daar stond ze. Haar gezicht was naar de verlichte hemel gericht. Haar haren wapperden geruisloos in de zuchtende wind.
Hij liep zachtjes naar haar toe, bang om het schouwspel te verstoren. Langzaam naderde hij het meisje, om naast haar te gaan staan. Hij keek schichtig naar haar vanuit zijn ooghoeken. Hij probeerde haar blik te vangen, maar ze leek zijn aanwezigheid niet op te merken. Ze was mooi. Als hij goed keek, zag hij de weerspiegeling van alle lichtpuntjes in de hemel in haar ogen. Waar zou ze aan denken? Hij wendde zijn blik af en richtte zijn aandacht op de lucht. Zo bleven ze beiden een aantal minuten zwijgend staan.
“Wat ben je eigenlijk aan het doen?”
Ze glimlachte.
“Ik stuur mijn dromen naar de sterren.”

Rare gedachtenkronkel.

[Cethlion]

De mooiste opdracht die ik ooit in het werkboek Duits ben tegengekomen:

Zeg wat je ervan vindt en geef je mening.

Dubbelzinnigheid.

Vous au moins vous risquez pas d'être un légume puisque même un artichaud à du coeur.

*Is weer helemaal in de ban van Amélie.*

[Jeuk]

'Wat doe je?'
'Ik stop het douchegordijn in de was.'
'Waarom?'
'Je moet toch wat.'

.