Advertentie | |
|
24-11-2002, 20:42 | |
je vrienden vind je door karakters die met ekaar klikken... met sommige kan je het niet vinden, met andere weer heel goed, het ligt er helemaal aan hoe je in elkaar zit, waar je interesses en vooral humor liggen. je voelt meteen dat je jezelf kan zijn bij die persoon en geen "toneelstukje"op hoeft te voeren. als je deze mensen ontmoet, waar dan ook, dan zal het standhouden. contact leg je dan om in te spelen op iemands gevoel voor humor of interesse..
__________________
~~ whoever saves one life, saves the world entire ~~
|
25-11-2002, 15:27 | |
ik vind het zelf nogal zielig klinken, maar waar en hoe vind je nou 'vrienden'?
Ik denk niet dat je ze 'vindt', maar dat je ze tegenkomt. Zoals je broer bijvoorbeeld zegt, hij komt met nieuwe mensen in contact en gaat ermee staan praten. Nou hoeft het niet zo te zijn, dat ze nou gelijk vrienden worden. Het gaat erom of t klikt met de ander. Bij die klik, zou het mogelijk zijn 'vrienden te worden' en anders niet. Je hoeft niet eens dezelfde interesses te hebben, maar dat maakt een band (soms wel) hechter. ik bv hou erg veel van cultfilms, theater dat soort dingen. maar ik loop nooit iemand tegen het lijf die daar ook van houdt... Ik heb altijd het gevoel dat daar niemand in zijn eentje komt, dus lijkt het me moeilijk om daar 'vrienden te maken'. Hoe weet je trouwens dat 'niemand' anders er van houdt? Kun je dat aan iemand zien ofzo? Hoe ga jij om met klasgenoten of andere leeftijdsgenoten? hangt het 'vinden' van vrienden met dezelfde interesses enzo dan volledig af van het toeval? en heb je gewoon pech als jij net niemand kunt vinden? Ik denk toeval. Pech heb je dan waarschijnlijk niet, je heb alleen nog niemand kunnen vind bij wie je je op je gemak voelt. (En ja, na een ingrijpende gebeurtenis kom je er vaak achter wie je 'echte vrienden' zijn... tot die tijd 'moet' je diegene maar vertrouwen) |
25-11-2002, 20:06 | |
[QUOTE]*Juliah* schreef:
1 Ik denk niet dat je ze 'vindt', maar dat je ze tegenkomt. Zoals je broer bijvoorbeeld zegt, hij komt met nieuwe mensen in contact en gaat ermee staan praten. Nou hoeft het niet zo te zijn, dat ze nou gelijk vrienden worden. Het gaat erom of t klikt met de ander. Bij die klik, zou het mogelijk zijn 'vrienden te worden' en anders niet. Je hoeft niet eens dezelfde interesses te hebben, maar dat maakt een band (soms wel) hechter. 2 Hoe weet je trouwens dat 'niemand' anders er van houdt? Kun je dat aan iemand zien ofzo? 3Hoe ga jij om met klasgenoten of andere leeftijdsgenoten? ___ 1 mijn probleem is alleen dat ik irl heel moeilijk 'praat'> ik kom heel moeilijk in contact met mensen... 2 dat weet je niet, maar zelfde probleem, omdat ik niet met ze in contact kom kom ik er ook niet achter 3 mijn klasgenoten heb ik 'opgegeven' > al bijna 6 jaar moeten zij nix van mij weten en ik nix van hen... en tis niet zo dat ik helemaal geen vrienden heb ofzo. al heb ik er hier in de buurt maar 2 met wie ik echt dingen onderneem... maar een heleboel dingen die ik leuk vind om te doen vinden zij toch niet echt leuk... mijn probleem samengevat (ongeveer dan ): ik weet niet goed hoe ik met mensen in contact kom, hoe ik mensen ontmoet... weet nooit wat te zeggen en denk altijd alvast namens anderen wat zij van mij vinden... schiet niet op dus |
26-11-2002, 01:45 | |
Heb je het wel echt opgegeven bij je klasgenoten? Of baal je er eigenlijk van dat ze niet meer met je omgaan, zou je hun wel een 2e kans willen geven, maar bent eigenlijk bang dat hun dat niet willen, en je daardoor zo afschermt, je noemt namelijk steeds als 2e: 'ik niet met hen', maar zij in 1e plaats niet met jou?
__________________
Never judge a book by its movie.
|
26-11-2002, 17:10 | |
1 mijn probleem is alleen dat ik irl heel moeilijk 'praat'> ik kom heel moeilijk in contact met mensen...
Ja dat is wel lastig, dat had ik vroeger heel erg, nu durf ik ook tegen onbekende mensen wat te zeggen. Okay soms maar dat is al wel vaker dan nooit he! Ik zeg nou niet dat je tegen zomaar iemand wat moet zeggen hoor. 2 dat weet je niet, maar zelfde probleem, omdat ik niet met ze in contact kom kom ik er ook niet achter Ik snap wat je bedoelt. Heb je trouwens ook contacten met mensen van een of ander forum/site? Er zijn vast wel mensen met dezelfde interesses als jij. Je bent ze alleen nog niet tegengekomen.. Soms moet je naar 'ze' op zoek gaan. 3 mijn klasgenoten heb ik 'opgegeven' > al bijna 6 jaar moeten zij nix van mij weten en ik nix van hen... Dat is wel jammer... Dus je gaat met geen een van hen om? Je zegt ook nooit iets tegen hen? Ook niet met andere mensen van school? Hoe denk je trouwens dat het komt, dat 'ze niks van je moeten weten'? Is iedereen hetzelfde in je klas? Of zijn het een stel 'meelopers'? en tis niet zo dat ik helemaal geen vrienden heb ofzo. al heb ik er hier in de buurt maar 2 met wie ik echt dingen onderneem... maar een heleboel dingen die ik leuk vind om te doen vinden zij toch niet echt leuk... Zijn je vrienden weleens meegeweest naar theater oid en hebben ze daarna pas gezegd dat ze het niet leuk vonden? mijn probleem samengevat (ongeveer dan ): ik weet niet goed hoe ik met mensen in contact kom, hoe ik mensen ontmoet... weet nooit wat te zeggen en denk altijd alvast namens anderen wat zij van mij vinden... schiet niet op dus Je hoeft niet altijd iets 'zinnigs' te zeggen, 'hallo' is wel een begin of naar iemand glimlachen.. Dus jij denkt dat iedereen om je heen al gelijk een negatief oordeel over je heeft? Ik kan alleen maar zeggen dat dat echt niet zo is, ook al lijkt dat wel zo. Trouwens, dat hoeft helemaal niks uit te maken voor je. Als je maar gewoon jezelf blijft. (dwaal ik af? ) |
26-11-2002, 22:29 | ||
Citaat:
2 + 3 ga in mijn klas met 2 mensen veel om en met 3 anderen een beetje... maar die laatste 3 is volgens mij meer omdat zij er ook uitliggen... en hoe het komt... in de eerste en tweede werd ik wel gepest (waarom? dont ask me..) maar daarna ben ik naar een ander gebouw gegaan en kwam ik bij heel veel nieuwe mensen in de klas. maar die moesten/moeten me dus ook niet... weet niet of iedereen het echt zo ziet, maar zo komt het over; maar het zijn ook niet echt mensen die iets zullen zeggen waar de rest het niet mee eens is... en soms denk ik van iemand "goh die is toch wel aardiger dan ik dacht" maar dan niet lang daarna is dat weer heel anders... maar wat school betreft ligt het zo langzamerhand ook wel een beetje aan mezelf denk ik; ben zo langzamerhand part-time misantroop geworden oftewel, ik mag practisch niemand op school. 2 mensen uitgezonderd... 4 opzich vinden ze het geloof ik wel 'leuk', maar als ik voorstel een x te gaan dan is het 'te duur' oid... ze hebben vaak het geld er niet voor over, terwijl ik het liefst elke week wel wil... 5 ik voel me dan zó dom... echt zo dozig... en ongemakkelijk. 6 maar tis zo moeilijk dat te geloven, ik heb heel snel het gevoel dat men gewoon niet op mij zit te wachten... en ik ben ook best wel bang gekwetst te worden... of eigenlijk dat nog niet eens direct meer het gevolg daarvan > ben bang dat ik dan weer heel depressief zou worden terwijl het wat dat betreft juist de afgelopen tijd veel beter gaat. __ trouwens, als ik jou post zo lees krijg ik helemaal het gevoel van "jeej het gaat gewoon lukken" maar als ik dan de grote boze wereld in stap zakt de moed me alweer in de schienen |
26-11-2002, 22:55 | |
Zoek de mensen op bij iets wat jou interesseert. Ga bijvoorbeeld bij een theatergroep ofzo. Ooit, 3/4 jaar geleden zat ik ook met precies zo'n probleem. Het jaar daarop ben ik op een sport die mij leuk leek gegaan en ergens gaan werken. Je kunt bij een leuk eetcafeetje gaan werken als je dat leuk vindt, of bij een uitgaansgelegenheid die je leuk vindt. Wanneer je dan volgend jaar (waarschijnlijk?) naar je nieuwe opleiding gaat heb je zoiezo een leven buiten school en maakt het niet zoveel uit wat er op school gebeurt waardoor je veel minder aangewezen bent op een bepaalde groep mensen (die van je school). Zo maak je ook meer mee wat weer leuk is te vertellen.
__________________
Dus daar liep ik als in een sprookje, toen ik een man met konijn tegenkwam. Het konijn liep weg. 'Ach, dat doet ie wel vaker' zei de man.
|
27-11-2002, 07:52 | |
Iemand zei me eens
Mensen gaan pas van je kunnen houden, als jij van jezelf houdt. Ik weet niet meer wie dat zei of wie dat oorspronkelijk zei, maar ik denk dat dit ook wel kan gezien worden rond vrienden en vriendschap. [Edit] ik las net dezelfde uitspraak in het topic van Little miss NAUGHTY, ik had dit eerst geplaatst en dan dat pas gelezen, het is dus iets wat wel vaker wordt verteeld ....[/edit]
__________________
Love is the answer, At least for most of the questions in my heart. Like why are we here? And where do we go? And how come it's so hard?
Laatst gewijzigd op 27-11-2002 om 07:55. |
28-11-2002, 16:24 | |
6 maar tis zo moeilijk dat te geloven, ik heb heel snel het gevoel dat men gewoon niet op mij zit te wachten... en ik ben ook best wel bang gekwetst te worden... of eigenlijk dat nog niet eens direct meer het gevolg daarvan > ben bang dat ik dan weer heel depressief zou worden terwijl het wat dat betreft juist de afgelopen tijd veel beter gaat.
Dat kan ik me voorstellen. Je moet het ook niet forceren oid. Wat doe je nu btw, zit je in t examenjaar? trouwens, als ik jou post zo lees krijg ik helemaal het gevoel van "jeej het gaat gewoon lukken" maar als ik dan de grote boze wereld in stap zakt de moed me alweer in de schienen Ahw, jammer... Het gaat je echt wel lukken hoor, al gebeurt het niet vandaag, maar misschien morgen wel (of ietsje later. ) |
28-11-2002, 16:59 | |
Ik denk dat je pas echt weet wie je vrienden zijn als je plotseling een ongeluk zou krijgen en op het punt staat om dod te gaan...
Pas als je begraven wordt zul je zien wie dr gaat huilen en echt om je heeft gegeven. Een nadeel is is dat je het niet kunt meemaken...
__________________
All I know is all I am
|
28-11-2002, 17:02 | |
Als je het moeilijk vindt om contacten te leggen, raad ik je aan om deze site eens te bekijken:
http://www.leidenuniv.nl/ics/sz/so/spreken
__________________
Risico's: als je nooit iets nieuws probeert, mis je veel enorme teleurstellingen
|
28-11-2002, 18:01 | ||
Citaat:
ik denk alleen wel dat het belangrijk is dat je eerst afleert voor anderen te denken, wat ik dus doe. want als je er, zoals ik dus meestal, al in eerste instantie van uit gaat dat de ander toch niet op je zit te wachten wordt die eerste stap zetten wel heel moeilijk maar iig bedankt voor de link |
30-11-2002, 04:18 | ||
Citaat:
__________________
"Joh, dan gade ge toch met den jonge heer spelen"
|
30-11-2002, 19:30 | |
Vrienden vind je,
door met veel mensen om te gaan en eens tot de conclusie te komen dat er iemand tussenzit die enigszins op je lijkt, iemand waarmee je graag tijd doorbrengt, maar waarmee je niet verder wil gaan dan dat. Daarom vinden mensen zonder karakter en mensen die weinig tijd besteden aan hun ziel ook zo snel vrienden. Ook mensen die niets aan hun ziel doen en geen karakter hebben. Veel vrienden hebben is dan ook niet zozeer een teken van karakter hebben of van 'koel zijn' alswel van iemand die zichzelf nog goed moet zien te vinden. Zelf heb ik op dit moment geen vrienden. Ik ben erg anders dan andere mensen, en heb op dit moment nog niemand gevonden met wie ik op die manier zou willen omgaan. Nu had ik vroeger wel een goede vriend, maar we zijn beide nu wat drukker, hij misschien meer dan ik. Ik denk dat het af en toe goed is jezelf vriendloos te maken en zo dichterbij jezelf zien te komen. |
30-11-2002, 19:33 | ||
Citaat:
misschien wat volwassener bent qua spiritualiteit dan veel andere mensen. Iets om blij mee en trots op te zijn. Probeer eens te kijken hoe prettig het zonder vrienden kan zijn en zie hoe snel je voortgang kan gaan zonder invloeden van buitenaf. Waarom immers met mensen omgaan als jij hen niet kunt helpen bij de voortgang omdat je jezelf doet geloven dat jij bevriend bent met ze, en als zij jou niet kunnen helpen omdat ze tevens nog niet ver genoeg zijn daarvoor. |
01-12-2002, 02:09 | ||
Citaat:
__________________
"Joh, dan gade ge toch met den jonge heer spelen"
|
01-12-2002, 02:19 | ||
Citaat:
|
01-12-2002, 02:22 | ||
Citaat:
__________________
"Joh, dan gade ge toch met den jonge heer spelen"
|
01-12-2002, 02:27 | ||
Citaat:
__________________
"Joh, dan gade ge toch met den jonge heer spelen"
|
Advertentie |
|
|
|
Soortgelijke topics | ||||
Forum | Topic | Reacties | Laatste bericht | |
Liefde & Relatie |
[Vriendschap] Mijn 'beste vriend.' Au | 131 | 02-09-2008 18:09 | |
De Kantine |
Wat als je door middel van een tijdreis jezelf opzocht van toen je klein was... Cherry Springs | 39 | 07-02-2008 00:05 | |
Nieuws, Achtergronden & Wetenschap |
Kapitalisme is inherent aan liefde AsianDF | 153 | 25-08-2006 12:05 | |
Nieuws, Achtergronden & Wetenschap |
Hoe gaat het er nu werkelijk aan toe op een zwarte school? Jabotinsky | 84 | 02-11-2004 01:12 | |
Seksualiteit |
Hoe eerlijk? Soullar | 17 | 19-05-2004 21:36 | |
Verhalen & Gedichten |
Geef je mening over deze tekst lestat080 | 31 | 29-03-2004 16:23 |