Oud 10-10-2002, 22:26
Gemaskerde Bromvlieg
Gemaskerde Bromvlieg is offline
Zaterdag 21 september was het moment zover dat Casa del Bromvlieg betrokken werd door ondergetekende. Een dag voor het grote moment liep ik nog een portemonnee-infarct op vanwege het feit dat de helft van mijn inkomen werd overgedragen aan het gedrocht Megastores©. Deze dag, welke de geschiedenis in zal gaan als de grote Schrikdag, werd ik geconfronteerd met alle troep die je als zelfstandige bewoner nodig hebt.

Met als gevolg dat mijn huis nu een emmer met uitknijpfunctie bevat, een apparaat waarmee ik, volgens de handleiding, vloeren kan dweilen, mijn eigen broodtrommel een complete keukenkast inneemt en er een chemisch depot van schoonmaakmiddelen gevestigd is in de keuken. Tevens heeft allerlei keukengerei zich van de keukenlade meester gemaakt zodat ik samen met mijn kookboeken “Topkoken voor dummies” en “Het Studenten Kookboek” de heerlijkste panmaaltijden kan voorschotelen aan mezelf.

Deze zaterdag was echter de gedenkwaardige dag dat ik hemelsbreed 2 km verder van het ouderlijk huis ging wonen. Om dit mogelijk te maken huurden wij een aanhangwagen bij het plaatselijke tankstation. Met het 2-assige gevaarte achter onze trekhaak aan versperden wij vervolgens de plaatselijke weg.


Inmiddels was de jongste dochter van mijn vader, ook wel bekend als “zus J.” paraat geworden voor de verhuisklus en samen met de ouders Krom waren wij bijna compleet. De enige welke nog ontbrak was buurman Jeroen H. Volledig in extase verscheen deze in zijn raamkozijn en straalde puur geluk uit. Jeroen H. vond het reden genoeg hebben om mijn definitieve vertrek te celebreren met enig vlagvertoon.


Feeststemming bij de buren

Op enig aandringen van Moeder K, die op vrijdagavond om 19:08 in een schuimbekkende toestand raakte toen zij constateerde dat er nog geen dozen waren ingepakt met mijn toebehoren, had ik vrijdagavond tot 0:03 alle spullen verstopt in dozen. De zojuist gehuurde aanhangwagen kwam handig van pas bij het volstouwen met dozen en andere meubelattributen.

Met nog een paar zaken die achter waren gelaten reden wij met mijn inboedel de Haagse Tomatenlaan af, op weg naar Casa del Bromvlieg. Enkele ogenblikken later vloog het dreamteam de trappen op en af om de dozen uit te laden en op te bergen in het huis. Na een tweede rit was alles overgeladen en werd het tijd om de boel inte richten.




Gordijnen werden opgehangen, meubels in elkaar gezet, lampen werd opgehangen en de laatste rolletjes vinyl werden gelegd in de daarvoor bestemde leefruimten. Zonder noemenswaardige incidenten waren de verblijven rap ingericht. Om een uurtje of vijf verlieten mijn familieleden het huis. Ik bleef achter. Alleen. Zonder anderen.

Het moment was aangebroken om voor eten te zorgen, de koelkast bood een niet al te gevulde indruk dus ik besloot het nummer in te toetsen van de plaatselijke pizzaleverancier genaamd Hawai. Ik was blij om een andere stem dan mijn stem te horen in het voor de rest lege huis. Krap een kwartier later bleek een ongeschoren, opgeschoten tiener met een pizza in zijn hand mijn deurbel met ongewoon brute kracht te bewerken.

Nadat ik deze persoon een deel van mijn portemonnee had toevertrouwd besloot ik de maaltijd te nuttigen. Niet meer dan 3 schijven pizza kon ik mijn maag induwen, zo lekker was het, de rest moest ik dus onverhoopt in de bekende zwarte zak met witte sluiting gooien.

Na een avond televisie kroop ik onder de dekens om de nachtrust op te zoeken. Een half uur later was ik nog steeds klaar wakker en hoorde ik een vreemd geluid. Een geluid zoals een accuboor machine die schroefjes uit een deur haalt. Mijn deur bijvoorbeeld. Ik sprong mijn bed uit, haalde de hamer te voorschijn en ging met een fanatieke blik in mijn ogen om de hoek van de deur staan. Het geluid was echter al opgehouden en na 10 minuten besloot ik maar weer te slapen.

Zes uur later hoorde ik een luid gekrijs buiten. Voorzichtig schoof ik de gordijnen open en ik zag nog net een lange vogel voorbij vliegen. Nu ik toch wakker was besloot ik maar even op het balkon te staan. Ik keen om mij heen en zag dat één of andere seniele trut bezig was brood in de gemeenschappelijke tuin te smijten. Even dacht ik deze dame zo dement was dat ze haar reinigingsrechten niet meer betaalde en daarom haar afval op deze wijze moest dumpen.

Neen beste lezeressen en ook wel lezers, het brood bleek bestemd voor het gevleugelde ongedierte dat zich in het luchtruim verplaatste. Als duikbommenwerpers doken de gevederde misbaksels op het brood af, het oude mens keek weemoedig naar de vogels die zich verzadigden met de koolhydraten, ik daarentegen keek wanhopig naar het Regionale Reiger Opvangcentrum wat zich binnen enkele minuten op het grasveld had gevormd.

Toen het brood compleet verscheurd en geconsumeerd was kozen de reigers weer het luchtruim. Dit alles uiteraard onder een oorverdovend gekrijs. Ondanks hun geringe schedelomvang blijken deze vogels toch in staat om deze voederplaats te kunnen herinneren en stipt om 6 uur ’s ochtends is er elke dag een luchtshow vanaf mijn balkon te bezichtigen. U begrijpt, ik ben deze rampzalige dieren spuugzat. Omdat het een beschermde diersoort betreft wil de gemeente Den Haag mij helaas geen jachtvergunning verlenen.

Na de eerste zondag had ik nog twee vrije dagen waarbij mijn wasmachine werd afgeleverd, internet werd geinstalleerd en mijn bankstel, afkomstig uit het grootste meubelpretpark van Nederland, werd afgeleverd. Het bankstel, Karlanda, is nu, net zoals in 4,5 miljoen andere Nederlandse huishoudens in mijn huiskamer te vinden. Ook werd het de tijd van de eerste boodschappen. Lichtelijk onwennig liep ik naar de rijen winkelwagentjes om in een willekeurig kar 50 eurocent te werpen.

Met mijn nieuwe, tijdelijke, aanwinst liep ik triomfantelijk door de poortjes heen. Toen ik om mij heen keek schoten mijn ogen echter vol tranen, schappen zo ver het oog reikte, huisvrouwen, die compleet van God los waren en de ene winkelwagen na de andere vulden met spullen liepen kris kras door elkander heen.

Met een verdwaasde en afgestompte blik in mijn ogen ging ik elk schap af op zoek naar iets wat ik kon gebruiken. Een enkele keer kwam ik een eenzame lotgenoot tegen terwijl ik mijn karretje vulde met cola, alcohol, pindakas, alcohol, magnetronmaaltijden, alcohol, schepijs en alcohol en constateerde dat de meeste mannen waren vergezeld van zwaarlijvige vrouwen die hun mannen commandeerden en ondertussen hun kroost in bedwang hield. Frisse vrouwen in de categorie 17 tot 21 jaar (of ouder), 1.40 meter – 1.74 meter, bril geen bezwaar bleken niet in deze supermarkt aanwezig te zijn.

Ik hoopte dat er iemand bij de Albert Heijn was die ooit het idee zou krijgen om geluidsdichte kinderspeelhoeken te maken die alleen van buitenaf door middel van de AH-Bonuskaart geopend kunnen worden zodat de rest van de klanten verlost zijn van de zingende, vechtende, krijsende ADHD-patientjes. Dan let de Albert Heijn inderdaad op de kleintjes. Een concretisering van mijn idee zal er wel niet inzitten.

Gedesillusioneerd zette ik met mijn metalen karretje koers richting de kassa’s. Ondertussen mijmerde ik dat mijn toekomstige eega alles wilde wensen behalve een kinderwens. Bij de kassa’s aangekomen bleek dat ik weer eens in een rij stond waarbij de kassiere werd ingewerkt door een andere kassiere. Kortom, ik had tijd genoeg om eens om mij heen te kijken.

Bij alle kassarijen waren mensen driftig bezig om de inhoud van het winkelwagentje op de lopende band te zetten. Net zoals Fons Janssen vroeg ik mij af hoe dit allemaal poep moest worden. Alle levensmiddelen zouden snel of niet zo snel via het menselijk afvalkanaal de wijde Haagse riolen inrollen. Mijn gedachtengang ging uit het naar het feit de supermarkt eigenlijk een indirecte giertank is.

Gelukkig werden mijn filosofische gedachten prompt afgebroken doordat ik kon afrekenen. Met twee tassen vol boodschappen spoedde ik mij naar huis. Met een voldaan gevoel plofte ik neer op de bank. Vol spanning wacht ik af wat het zelfstandig wonen nog meer zal brengen. Maak me gek.

Met vriendelijke groet,

De Gemaskerde Bromvlieg
__________________
En... niet vergeten... Friko eten !!
Met citaat reageren
Advertentie
Oud 10-10-2002, 23:36
Verwijderd
Howdy,

Gefeliciteerd met je nieuwe aanwinst. Ik hoop dat je het naar je zin zal hebben in je eigen huis. Psychologisch moet dat best vreemd zijn, om zo dicht bij je ouders te wonen, maar eigenlijk ook weer zo ver af. Maar goed, daar gaat het niet om.

Als ik je tekst als verhaal beoordeel, schieten mij twee dingen door het hoofd. Ten eerste dat je stijl en manier van vertellen meer dan behoorlijk is. Het is een stijl waar ik van houd. Goedzo.

Het tweede dat mij door het hoofd schiet is dat het een nogal losgeslagen tekst is. Je behandelt een paar onderwerpen die natuurlijk wel een onderlinge samenhang hebben, maar verhaaltechnisch staat het niet al te vast in elkaar. Het is een verhaal zonder begin of einde.

Als verhaal is het minder geslaagd, als openbare dagboeknotitie zeer geslaagd.

Als ik je nog een tip kan geven voor je stijl; vermijd het herhaalde gebruik van opvallende woorden. Lees de tweede alinea nog eens terwijl je zelf de nadruk op het woord 'keuken' legt. Niet er mooi, he? Maar dat komt ook omdat de eerste zin van die alinea nogal wat problematisch en mank loopt. Afschieten.

Er zitten wat schrijffouten in, maar als je het aandachtig naleest, kan je die zelf er vast wel uithalen. Je bent immers een zelfstandige jongen, is het niet?

LUH-3417 - Je nick is geniaal.
Met citaat reageren
Oud 10-10-2002, 23:38
Verwijderd
Ah!

Ik zie nu dat je hotmailadres terugslaat op Hammie de Hamster! Trouw met me!

LUH-3417
Met citaat reageren
Oud 11-10-2002, 19:11
Gemaskerde Bromvlieg
Gemaskerde Bromvlieg is offline
Thanks! Het is inderdaad een losgeslagen tekst, het is in feite een opzet welke ik iedere maand rondstuur naar een aantal personen. Iedere maand uiteraard andere waarnemingen : )

De taalfouten had ik inderdaad al gesignaleerd maar was even vergeten ze na te kijken : | Hopelijk staan de belevenissen per november behalve per e-mail ook op een site.

Greetz.
__________________
En... niet vergeten... Friko eten !!
Met citaat reageren
Oud 18-10-2002, 14:44
skatefamke
skatefamke is offline
ik ben het eigenlijk gewoon eens met LUHnogwat! ik kan er verder niks aan toevoegen....
__________________
give me one reason to be beautiful
Met citaat reageren
Advertentie
Reageren

Topictools Zoek in deze topic
Zoek in deze topic:

Geavanceerd zoeken

Regels voor berichten
Je mag geen nieuwe topics starten
Je mag niet reageren op berichten
Je mag geen bijlagen versturen
Je mag niet je berichten bewerken

BB code is Aan
Smileys zijn Aan
[IMG]-code is Aan
HTML-code is Uit

Spring naar

Soortgelijke topics
Forum Topic Reacties Laatste bericht
Eten & Drinken gezonde tussendoortjes
Superphris
15 02-05-2012 18:23
Huiswerkvragen: Exacte vakken Een paar vragen over logistiek
hansvankampen
10 04-03-2012 14:03
Huiswerkvragen: Cultuur, Maatschappij & Economie constante/variabele kosten en een nieuwe order
the economist
2 29-04-2011 19:21
Films, TV & Radio Welke film heb je het laatst gezien en wat vond je etc etc. deel 17
Dinalfos
500 09-11-2005 12:53
Verhalen & Gedichten [verhaal] heerlijk stukje coöperatieve literatuur!
b-z
1 16-06-2004 00:28
ARTistiek Stukje 10-10
Gemaskerde Bromvlieg
4 18-10-2002 14:44


Alle tijden zijn GMT +1. Het is nu 00:45.