jah vooral in een grite groep voel ik me niet op m'n gemak, dan ben ik vrij stil en luister ik meer naar anderen.
?Vroeger was ik echt superverlegen, ik zei toen echt nix.
Maar de laatste paar jaar gaat het beter en kan ik ook beter voor mezelf opkomen.
Of ik me op m'n gemak voel hangt af van de personen.
En dan bedoel ik, hoe ze zich gedragen, hoe ze overkomen.
Kom ik bij een vriend thuis en ontmoet ik voor het eerst z'n ouders, dan voel ik me op m'n gemak, ze zijn aardig, komen "niet bedreigend" over.
Kom ik bij een andere vriend thuis, ontmoet ik z'n ouders, en krijg ik 5 maanden lang geen hap door m'n keel als we gaan eten. Ze komen afstandelijk over en, ja het is zow moeilijk uit te leggen...
een dreigende sfeer.....
Tis dus moeilijk om te beschrijven wat in het gedrag van iemand bepaalt of ik me wel of niet thuisvoel...
Datzelfde geldt voor leeftijdsgenoten, of grote groepen etc.
Als ze tegen me praten, vriendelijk kijken, gevoel van dat ik geaccepteerd word, dan ga ik vanzelf meer praten en dan komt het goed.
Maar als ik in een groep kom waar ik op een bepaalde manier word aangekeken dan kruip ik nog steeds weg (figuurlijk).
Naja, warrig verhaal.
Misschien dat iemand er wat van snapt ofzow
xxx
Alicia