Ik vraag me af

Ja, het zit zo..

af en toe kan ik bij seks ineens een heel naar gevoel krijgen, dan voel ik me geïntimideerd, of ineens heel vies of wat dan ook. Dit is vooral in periodes dat het niet zo goed met me gaat. Ik wil dan vaak ook geen seks..

Nou vroeg ik me dus af, ik ben nooit verkracht, wel eens aangerand, maar niet heel ernstig..

Maar op mn elfde, sliep ik een keer bij een 'vriendin'. We zaten van die spelletjes te doen dat je namen op moet schrijven van jongens en dan een heel telsysteem en dan zou je met die jongen gaan trouwen die er dan uit kwam, zoveel kinderen krijgen enz enz. Dat lagen we in bed te doen..

Ik weet niet vanuit waar, maar ineens wou zij dat ik mn pyjama en onderbroek uit deed, dit heb ik gedaan. Ik werd al een tijd door gaar gepest, maar ontkende dit naar mezelf toe ofzo, ze had me iig nogal in haar macht, ik was bang van haar, daarom deed ik het. Zij heeft toen ook haar eigen dingen uitgedaan, en heeft toen een pop gepakt, die ze tussen ons in heeft gelegd 'daar' zeg maar. En toen ging ze bewegen en weet ik veel wat tot ze een beetje kreunde. Toen moest ik van dr gaan slapen.

Ik heb toen geen idee gehad wat er is gebeurd, waarom ze dat had gedaan, wat ze precies had gedaan enz. Nu, nu ik weet hoe dat allemaal zit, snap ik wat ze heeft gedaan.

Maar ik vond het toen heeel erg, ben ook huilend in slaap gevallen, en was daarna nog banger voor haar. Kheb iig niet meer met haar in een bed gelegen, dat wist ik te vermijden. Er is daarna nog een keer zoiets gebeurd, maar dan met nog een meisje erbij, en dan moest je elkaar opdrachten geven (strippen, op een rare manier naakt tegen elkaar aanzitten enz, had allemaal op een manier met seks te maken). Wederom durfde ik niet te protesteren, ze wouden het daarna nog eens, maar toen heb ik wel geweigerd, om hoe erg ik het de keer ervoor vond.

Ik heb nooit het idee gehad dat deze dingen me heel veel schade hebben berokkend, en dak dr heel veel last van heb. Maar ik heb me er toen wel heel naar om gevoeld (wou dood en alles). Was dit nu eigenlijk een vorm van misbruik? Omdat ze wist dak bang voor haar was, en ze bijna alles bij mij voor elkaar kreeg..

En kan het zijn, dat doordat dit mn eerste ervaringen met seks en seksualiteit zijn geweest, terwijl ik er nog helemaal niet klaar voor was, ik hierdoor op dit gebied soms zo kan dichtklappen.. of me zo kan voelen?

[Gothic]

Ik denk dat dit zeker een vorm van misbruik is. Omdat je niet wist wat het precies was, en omdat zij jou in haar macht had, kon je niet zeggen van stop op die manier dat ze echt zou ophouden. Dat je het niet wilde, wist je wel neem ik aan? Of dat je het iig raar/ongemakkelijk vond. Ik denk ook zeker dat dit invloed heeft op je nu. Je herinnert het je nu pas weer?

(sorry, ik kan geen advies of iets geven...)

Ja, ik wist dat ik het niet wilde.. ik was alleen ontzettend bang voor haar zeg maar, ik durfde niet te zeggen ik wil dit niet, ik was bang dat ik dan al mn vriendinnen kwijt zou raken en alleen over zou blijven zeg maar..

Ik was een kwetsbaar persoon, en daar had zij al lang heel goed op ingespeeld door ja.. me duidelijk te maken dak zonder haar niks was zeg maar.

En neej, ik herinner het me niet nu pas, ik wist het altijd al. Maar ik snapte nooit waar toch mijn nare gevoel met seks vandaan kwam, waarom dat me soms zo kan verafschuwen of bang kan maken.. En net schoot ineens mn hoofd binnen dat dit ms in verband ligt met wat er toen is gebeurd, omdat dat ook mn eerste aanraking met seks was enzow.. wat zij heeft gedaan..

Dus het verband schiet nu pas mn hoofd binnen. Ik dacht alleen altijd dat wat zij had gedaan een beetje mn eigen schuld was, en dak geen reden had me daar rot om te voelen omdak geen nee had gezegd. Maar besef me dus nu pas dat dat een normale reactie is daarop..

Het was gewoon een stukje wak nooit begreep van mezelf, en wat me nu ineens helder wordt. En ik vraag me dus af of wat zij heeft gedaan een vorm van misbruik is.. en mijn afkeur naar seks toe (die er niet altijd is) in verband zou kunnen staan daarmee

[Gothic]

Dusjcrib schreef:
En ik vraag me dus af of wat zij heeft gedaan een vorm van misbruik is.. en mijn afkeur naar seks toe (die er niet altijd is) in verband zou kunnen staan daarmee

Het is misbruik... zowel emotioneel als (denkt ik) sexueel. Ik denk idd dat je hierdoor een afkeur naar seks toe kunt hebben, aangezien je eerste ervaring je ten eerste werd opgedrongen en het was negatief

Maar is het dan zoiezo met dingen mogelijk dat het besef hoeveel schade het je heeft gedaan pas jaren later komt en je het dan dus pas echt gaat verwerken, ookal leek het daarvoor alsof je het al verwerkt had.

Zo was het ook met een aanranding in het zwembad, pas een hele tijd later besefte ik dat ik daardoor een grote angst had gekregen voor zwemmen in zwembaden, terwijl ik daarvoor echt een waterrat was. Ik dacht toen dat dat kwam omdat er toen pas 'ruimte' was in mij om me met die gebeurtenis bezig te houden, daarvoor was ik bezig met het verwerken van andere dingen

Kan verwerken echt zo stap voor stap gaan?

[Gothic]

Als je niet echt beseft wat voor invloed het had, heb je het dus niet verwerkt, maar of weggestopt of gewoon genegeerd/achter je gelaten. Hoe lang verwerken duurt heb ik eigenlijk geen id van. Dat het langzaam gaat weet ik. Maar als het dus terug komt, of al je er nog last van hebt, is het dus nog niet helemaal verwerkt... Het is pas verwerkt als je nog wel weet dat het er is, maar dat het als het ware een soort foto is waar je naar kunt kijken, maar verder niet echt meer iets bij voelt...

Ohw. echt heel erg bedankt!!

Pfz, het is zo zwaar..

in de afgelopen 2 weken ben ik weer zoveel wijzer geworden over mezelf, maar dat is wel moeilijk als je er dus achter komt dat je niet weer helemaal 'beter' bent zoals je dacht, maar er nog een hoop dingen zijn die je moet verwerken en waar je nog niet goed mee om kunt gaan. Dat je slechts niet meer depressief bent en weer kunt genieten van het leven, en dit ook doet..

Maar zoals mn vriend zegt, ik begin nu pas weer met echt 'leven' zeg maar.. En dan loop je natuurlijk automatisch weer tegen een aantal dingen aan..

Maar ja, het komt allemaal wel goed uiteindelijk. Het hele end dak al heb afgelegd, heb ik toch mooi alleen gedaan. Nu heb ik hulp, en gaat het me lukken ook om weer te kunnen omgaan met mn eigen gevoelens en behoeftes..

Na regen komt zonneschijn..

it will all be worth it in the end

[Gothic]

Geen dank... ik herkende het behoorlijk...

Ik denk dat het wel klopt idd wat je vriend zegt, op 16/17 begin je pas echt te leven. Je hebt nu een serieuse relatie, want natuurlijk een hoop dingen uit je verleden zal opschudden. Want je 'moet' nu verantwoording afleggen aan iemand, en je deelt dingen met iemand. Vooral dit soort dingen zal je idd tegenaan lopen, maar ja het is nu dé tijd om dit soort dingen aan te pakken...

Het is idd vervelend er achter te komen dat dingen helemaal nog niet over zijn. En als je ouders dan ook nog gaan scheiden, wordt alles wat gewoon altijd zeker was onderuit getrapt... Maar ach zoals je zei, It will all be worth it at the end... en beter nu alles oplossen, ipv dat je leven strax als alles 'setteled' is en dat je dan daarmee geconfronteerd wordt...

[Gatara]

Dusjcrib schreef:
Was dit nu eigenlijk een vorm van misbruik?

Ja.

En kan het zijn, dat doordat dit mn eerste ervaringen met seks en seksualiteit zijn geweest, terwijl ik er nog helemaal niet klaar voor was, ik hierdoor op dit gebied soms zo kan dichtklappen.. of me zo kan voelen?

Nee, niet per se, maar misschien is het verwerken ervan erger, dan wanneer je sexueel verder gevorderd was.
Dat durf ik niet te zeggen met volle overtuiging.

Maar als ditzelfde was gebeurd als je sexueel wel wat ervarender was geweest, geloof ik dat dit tot hetzelfde resultaat had geleid (dichtklappen e.d.)

[Gatara]

Dusjcrib schreef:

Kan verwerken echt zo stap voor stap gaan?

Ja.

Gothic schreef:
Geen dank... ik herkende het behoorlijk...

Ik denk dat het wel klopt idd wat je vriend zegt, op 16/17 begin je pas echt te leven. Je hebt nu een serieuse relatie, want natuurlijk een hoop dingen uit je verleden zal opschudden. Want je 'moet' nu verantwoording afleggen aan iemand, en je deelt dingen met iemand. Vooral dit soort dingen zal je idd tegenaan lopen, maar ja het is nu dé tijd om dit soort dingen aan te pakken...

Het is idd vervelend er achter te komen dat dingen helemaal nog niet over zijn. En als je ouders dan ook nog gaan scheiden, wordt alles wat gewoon altijd zeker was onderuit getrapt... Maar ach zoals je zei, It will all be worth it at the end... en beter nu alles oplossen, ipv dat je leven strax als alles 'setteled' is en dat je dan daarmee geconfronteerd wordt...

Ja, het klopt idd precies wat jij allemaal zegt..

Mn moeder heeft dus tot achter in haar veertig gewacht met dingen gaan verwerken.. Niet bewust natuurlijk, maar toen kon ze dr echt niet meer omheen, ze kreeg nl. een hernia, wat dus kwam door de spanningen van al die weg gestopte dingen.

Maar ja, het is toch ff schrikken als ik me zo besef hoe bepaalde dingen daar nog op de plank liggen mij dwars te zitten, terwijl ik dacht dat die plank al aardig leeg was..

Maar ik weet gewoon dat ik het diepste dal heb gehad, en dat het nu daarom alleen maar beter kan worden. Want zoals ik altijd zeg, ik zie de dood als een beloning voor al het zware werk van het leven, maar dit betekent niet dak nu dood wil want wanneer ik dood ga, wil ik sterven met een oprechte glimlach rond mijn mond, en wil ik dat de momenten die vlak voor mn dood voorbij flitsen allemaal gelukkige momenten zijn. Want geluk bereiken, dat kan ik..

Ik denk erover weer hulp te zoeken bij het riagg, maar dan van een ander. Ik wil iemand die direct zegt waar het op staat. beetje zoals Dr. Phil bij Oprah, hehe. Dat zal mij het meest helpen. Een jongen heeft mij ooit heel hard met mn neus op de feiten gedrukt, en in eerste instantie was ik alleen maar heel boos, maar later besefte ik dat hij gelijk had.. en heeft hij me een grote stap vooruit geholpen..

En gatara, bedankt voor jouw reactie.
Jah, waarom ik dacht dat dat het mn eerste ervaring er mee is mee telt is omdat ik daarna dus owk nog 2x ben aangerand toen ik gewoon al aan seks deed zeg maar, en dit me niet in de seks zelf schade heeft berokkend, maar meer angsten voor plekken waar dat is gebeurd heeft aangewakkerd. Maar ja, ik zal met de situatie moeten leren omgaan zoals ie is, en eventually zal ik dat ook kunnen